Annoying things that make English difficult! Do you agree?

Well, hey there! I'm Emma from mmmEnglish!

خوب، هی آنجا! من اِما هستم از mmmEnglish!

You've been learning English for a while now, so

شما مدتی است که انگلیسی یاد می گیرید، بنابراین

I'm sure that at one time or another

مطمئن هستم که در یک زمان

you've thought:

فکر کرده اید:

English is so annoying!

انگلیسی خیلی آزار دهنده است!

Probably heaps of times!

احتمالاً بارها و بارها!

Today, let's get some things off your chest.

امروز بیایید برخی چیزها را از روی سینه تان برداریم.

What annoys you about English? Let's talk about it.

چه چیزی در زبان انگلیسی شما را آزار می دهد؟ بیایید در مورد آن صحبت کنیم.

English is annoying.

انگلیسی آزاردهنده است.

There are complicated rules,

قوانین پیچیده ای وجود دارد،

and then there's no rules,

و پس از آن هیچ قاعده ای وجود ندارد،

there's the exception to the rule.

استثنا قاعده وجود دارد.

Oh yeah and then there's another exception.

اوه بله و پس از آن یک استثنا دیگر وجود دارد.

Then there's all the silent letters.

سپس تمام حروف بی صدا وجود دارد.

And the vowels that just make

و مصوت هایی که فقط

completely different sounds.

صداهای کاملاً متفاوتی تولید می کنند.

Yes English is important,

بله، انگلیسی مهم است،

it's the language of the internet,

این زبان اینترنت

of business, it's spoken around the world

، تجارت است، در سراسر جهان به آن صحبت می شود،

but it's not universal.

اما جهانی نیست.

There isn't just one type of English, right?

فقط یک نوع انگلیسی وجود ندارد، درست است؟

There's American English and British English,

انگلیسی آمریکایی و انگلیسی انگلیسی، انگلیسی

Australian English, Irish English, South African,

استرالیایی، انگلیسی ایرلندی، آفریقای جنوبی،

English from New Zealand.

انگلیسی از نیوزیلند وجود دارد.

We use different vocabulary and slang expressions

ما از واژگان و عبارات عامیانه مختلفی استفاده می کنیم

and of course, we've got different accents.

و البته لهجه های متفاوتی هم داریم.

I mean Americans even use different spelling

منظورم این است که آمریکایی‌ها حتی از قواعد املایی و دستوری متفاوتی استفاده می‌کنند

and grammar rules,

and some of the differences are small,

و برخی از تفاوت‌ها کوچک هستند،

like little spelling or pronunciation changes.

مانند تغییرات کمی در املا یا تلفظ.

Some words are completely different

برخی از کلمات کاملاً متفاوت هستند

like my jumper is called a 'sweater' in the US.

مانند جامپر من در ایالات متحده "ژاکت" نامیده می شود.

And some words, well they exist in both types of English

و برخی از کلمات، خوب آنها در هر دو نوع انگلیسی وجود دارند،

but they mean totally different things,

اما معنای آنها کاملاً متفاوت است،

like this is a thong in Australia, right? But

مثلاً این یک بند در استرالیا است، درست است؟ اما

in the US, and lots of other places, that's a thong.

در ایالات متحده، و بسیاری از جاهای دیگر، این یک تانگ است.

You seen my thong? Can't find it anywhere.

تانگ من را دیدی؟ هیچ جا پیداش نمیشه

To learn and understand these differences,

برای یادگیری و درک این تفاوت ها

you need to speak with actual people, right?

، باید با افراد واقعی صحبت کنید، درست است؟

I mean it's fine to use language apps to learn vocabulary

منظورم این است که استفاده از برنامه های زبان برای یادگیری لغات

but to develop your confidence as an English speaker,

خوب است، اما برای تقویت اعتماد به نفس خود به عنوان یک انگلیسی زبان،

and to use those skills in conversation, well,

و استفاده از این مهارت ها در مکالمه، خوب

you really need to do that with people, right?

، واقعاً باید این کار را با مردم انجام دهید، درست است؟

Now if you haven't checked out Lingoda

حالا اگر هنوز Linguda را

for online classes yet, you should.

برای کلاس های آنلاین بررسی نکرده اید، باید.

I use Lingoda for all of my Spanish classes,

من برای تمام کلاس‌های اسپانیایی‌ام از Linguda استفاده می‌کنم،

I go each day,

هر روز می‌روم،

I follow their neatly planned and structured lessons

درس‌های منظم و برنامه‌ریزی‌شده و ساختارمند آن‌ها را دنبال

and I'm getting certificates as I increase my level.

می‌کنم و با افزایش سطح خود گواهی‌هایی دریافت می‌کنم.

But most importantly, I'm meeting with actual

اما مهمتر از همه، من با افراد واقعی ملاقات می کنم

people and practising speaking with them.

و صحبت کردن با آنها را تمرین می کنم.

And of course, it's all online so I can do it from home

و البته، همه آن‌ها آنلاین است، بنابراین می‌توانم آن را

at a time that suits me.

در خانه در زمانی که مناسب من است انجام دهم.

For English learners like you,

برای زبان آموزان انگلیسی مانند شما

there's native English teachers from the UK and the US,

، معلمان انگلیسی بومی از بریتانیا و ایالات متحده وجود دارد،

and the class sizes are small,

و اندازه کلاس ها کوچک است،

so you'll spend a lot of time participating in the class

بنابراین شما زمان زیادی را صرف شرکت در کلاس

and actually speaking with other people.

و صحبت کردن با افراد دیگر خواهید کرد.

Now look, if you can afford to pay a teacher

حالا ببینید، اگر توانایی پرداخت هزینه به معلمی

to teach you every day, that's great.

را دارید که هر روز به شما آموزش دهد، عالی است.

But for the rest of us, Lingoda has classes that start

اما برای بقیه ما، لینگودا کلاس هایی دارد که

from just eight euros.

فقط از هشت یورو شروع می شود.

So if you want to check them out,

بنابراین اگر می‌خواهید آن‌ها را بررسی کنید

the link's in the description below.

، پیوند در توضیحات زیر موجود است.

And if you use my code at the checkout, you'll get

و اگر از کد من در تسویه حساب استفاده کنید،

twenty-five percent off your first purchase.

بیست و پنج درصد تخفیف برای اولین خرید خود دریافت خواهید کرد.

Right so another annoying part about English.

درست است پس بخش آزاردهنده دیگری در مورد انگلیسی.

There's lots of great grammar rules,

قوانین گرامری بسیار خوبی وجود دارد،

but then, there's also the exceptions, right?

اما استثناهایی نیز وجود دارد، درست است؟

How many times have you heard an English teacher say:

چند بار شنیده اید که یک معلم انگلیسی می گوید:

Yep that's the rule,

بله این قاعده است،

but there's a couple of exceptions.

اما چند استثنا وجود دارد.

For example, generally the rule

به عنوان مثال، به طور کلی

for adding -ing to the end of a word that ends in an E,

قانون اضافه کردن -ing به انتهای کلمه ای که به E ختم می شود،

is you drop the E and you add -ing.

این است که E را رها می کنید و -ing را اضافه می کنید.

Caring.

مراقبت.

Believing.

باور کردن.

Canoe..

قایق رانی..

Oh except not canoeing.

آه به جز قایق رانی نیست.

Or dyeing either.

یا رنگرزی.

Alright how about this one?

خوب این یکی چطور؟

For the recipe, you need to add a cup and a half of milk.

برای دستور پخت باید یک و نیم فنجان شیر اضافه کنید.

And then you need to add two and a half cups of sugar.

و سپس باید دو و نیم پیمانه شکر اضافه کنید.

Now ask any native English speaker why we don't say:

حالا از هر انگلیسی زبان مادری بپرسید که چرا نمی گوییم:

"two cups and a half" as well.

"دو فنجان و نیم".

They'll say:

آنها می گویند:

I don't know, it just sounds a bit weird.

نمی دانم، فقط کمی عجیب به نظر می رسد.

Just don't say it.

فقط نگو

What?!

چی؟!

'It sounds weird' isn't a rule,

"عجیب به نظر می رسد" یک قانون نیست

what are you supposed to do with that?

، شما قرار است با آن چه کار کنید؟

Now it's annoying that English

حالا آزاردهنده است که زبان انگلیسی

doesn't sound like what it looks like.

شبیه آن چیزی نیست که به نظر می رسد.

Tough.

سخت است.

Though.

اگر چه.

Thought.

فکر.

Thorough.

کامل

Through.

از طریق.

All of these words have the same letters

همه این کلمات

through the middle of them.

از وسط آنها حروف یکسانی دارند.

So they should at least have the same vowel sound,

پس حداقل باید صدای یکسانی داشته باشند،

right?

درست است؟

Wrong!

اشتباه!

Every one of these words has a different

هر یک از این کلمات دارای

vowel sound in it.

صدای مصوت متفاوتی است.

And while this is definitely annoying,

و در حالی که این قطعا آزاردهنده است،

the English language has a really, really

زبان انگلیسی تاریخچه واقعاً بسیار

fascinating history with words.

جذابی با کلمات دارد.

All the way through its history.

در تمام طول تاریخ آن.

We have words that come from

ما کلماتی داریم که از

all different origins around the world.

ریشه های مختلف در سراسر جهان می آیند.

Now English words are derived from

اکنون کلمات انگلیسی از

Germanic languages: Latin, French, Greek

زبان های آلمانی مشتق شده اند: لاتین، فرانسوی، یونانی

and several other languages and dialects as well.

و چندین زبان و گویش دیگر.

And over time, words were added or they were changed,

و با گذشت زمان، کلمات اضافه شدند یا تغییر کردند،

maybe they were lost and then replaced,

شاید گم شدند و سپس جایگزین شدند،

but the result is,

اما نتیجه

there's a lot of weirdly spelt words in English.

این است که تعداد زیادی از کلمات با املای عجیب در انگلیسی وجود دارد.

Like quiche,

مانند quiche،

and hiccough

و سکسکه

and draught,

و کشمش،

and Wednesday,

و چهارشنبه،

and receipt.

و رسید.

Some words have silent letters

برخی کلمات دارای حروف بی صدا هستند

which were once pronounced,

که زمانی تلفظ می شدند،

but aren't pronounced anymore.

اما دیگر تلفظ نمی شوند.

And the pronunciation of some of these words

و تلفظ برخی از این کلمات

has changed over time.

در طول زمان تغییر کرده است.

But the spelling rules haven't,

اما قوانین املایی اینطور نیست،

so they don't really make sense anymore.

بنابراین دیگر واقعاً معنی ندارند.

And other words

و کلمات

have been taken from other languages like

دیگر از زبان های دیگر مانند

'cappuccino' from Italian,

"کاپوچینو" از ایتالیایی،

or 'champagne' from French,

یا "شامپاین" از فرانسوی گرفته شده است،

and the spelling hasn't changed to reflect

و املا برای منعکس کننده تلفظ انگلیسی تغییر نکرده است

the English pronunciation.

.

In fact, the whole reason why there are two English

در واقع، دلیل اصلی وجود دو

spelling standards,

استاندارد املای انگلیسی،

British English and American English,

انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی آمریکایی، به

is because the Americans eventually decided

این دلیل است که آمریکایی‌ها در نهایت تصمیم

to simplify the spelling of English words

گرفتند املای کلمات انگلیسی را ساده‌تر کنند

to try and make

تا سعی کنند

English spelling a little less complicated.

املای انگلیسی را کمی پیچیده‌تر کنند.

So you can thank Noah Webster for that.

بنابراین می توانید از نوح وبستر بابت آن تشکر کنید.

Now if spelling and pronunciation weren't

حالا اگر املا و تلفظ

frustrating enough already, then there's homonyms,

قبلاً به اندازه کافی خسته کننده نبودند، پس همنام ها وجود دارند،

a whole class of words which sound the same.

یک دسته کامل از کلمات که صداهای یکسانی دارند.

Maybe they look the same

شاید آنها یکسان به نظر برسند

but actually they're completely different words.

اما در واقع آنها کلمات کاملاً متفاوتی هستند.

And it's only the context of the sentence

و فقط بافت جمله است

and sometimes the spelling

و گاهی

are only the way that you'll know

املا فقط راهی است که می‌دانید از

which word is being used.

کدام کلمه استفاده می‌شود.

Like when I say "too"

مثل وقتی که من می گویم "خیلی"،

you don't know if I'm actually saying to, two or too, right?

شما نمی دانید که آیا واقعاً به دو نفر می گویم یا خیلی، درست است؟

You have to listen to the context

شما باید به متن گوش کنید

to understand the meaning or see the word written.

تا معنی را بفهمید یا کلمه نوشته شده را ببینید.

So English spelling is definitely annoying!

بنابراین املای انگلیسی قطعا آزار دهنده است!

Well we can agree that it helps to keep life interesting.

خوب ما می توانیم توافق کنیم که به جذاب نگه داشتن زندگی کمک می کند.

Don't you think?

فکر نمی کنی؟

Prepositions are definitely annoying.

حروف اضافه قطعا آزاردهنده هستند.

I get on my bike.

سوار دوچرخه ام می شوم.

I get into my bed.

وارد تختم می شوم.

She's on the bus.

او در اتوبوس است.

She's in the car.

او در ماشین است.

We hop off the bus.

از اتوبوس پیاده می شویم.

We get out of the car.

از ماشین پیاده می شویم.

English prepositions are really annoying.

حروف اضافه انگلیسی واقعا آزاردهنده هستند.

One preposition could have several different meanings

یک حرف اضافه بسته به زمینه می تواند چندین معنی

depending on the context.

متفاوت داشته باشد.

And the rules are not always very clear.

و قوانین همیشه خیلی واضح نیستند.

And there are a lot of exceptions when it comes to

و در مورد حروف اضافه انگلیسی استثناهای زیادی وجود دارد

English prepositions. Plus,

. بعلاوه،

there's a really good chance that the preposition rules

احتمال بسیار خوبی وجود دارد که قواعد حروف اضافه

in English are slightly different from the prepositions

در زبان انگلیسی کمی با حروف اضافه ای

that you would use in your own language.

که در زبان خود استفاده می کنید متفاوت باشد.

So often they don't just simply translate between

بنابراین اغلب آنها فقط بین

languages, right?

زبان ها ترجمه نمی کنند، درست است؟

Now prepositions also form part of phrasal verbs.

حال حروف اضافه نیز بخشی از افعال عبارتی را تشکیل می دهند.

And that's a whole 'nother annoying

و این یک مسئله آزاردهنده دیگر

issue about English, right?

در مورد انگلیسی است، درست است؟

So you've learnt that 'take' is a verb that means

بنابراین شما آموخته اید که "گرفتن" فعل است که به معنای

to grab hold of something

چنگ زدن به چیزی

or to remove something from a place.

یا برداشتن چیزی از یک مکان است.

You also learned the basic definitions

شما همچنین تعاریف

of many prepositions.

اساسی بسیاری از حروف اضافه را یاد گرفتید.

And as you know, phrasal verbs are a combination

و همانطور که می دانید، افعال عبارتی معمولاً ترکیبی

of a verb and a preposition, usually.

از فعل و حرف اضافه هستند.

And the meaning of a phrasal verb is

و معنای فعل عبارتی

different from the meaning of just the verb on its own.

با معنای فقط فعل به تنهایی متفاوت است.

So phrasal verbs really have to be memorised

بنابراین افعال عبارتی واقعاً باید به خاطر بسپارند،

because they're often really hard

زیرا

to guess the meaning of

حدس زدن معنای آن ها

even in context.

حتی در بافت اغلب بسیار دشوار است.

I'm going to take off now.

من الان می روم بلند شوم

I need to take in the waist of my pants a few inches.

باید کمر شلوارم را چند اینچ در بیاورم.

But you can't take off the waist of your pants.

اما شما نمی توانید کمر شلوار خود را بردارید.

You can take off your pants.

میتونی شلوارتو در بیاری

And you can take up the hem of your pants.

و می توانید لبه های شلوار خود را بردارید.

But you can't take up your pants, you have to

اما شما نمی توانید شلوار خود را بردارید، باید

pull them up, right?

آن را بالا بکشید، درست است؟

So sometimes

بنابراین گاهی

a single phrasal verb can have more than one

اوقات یک فعل عبارتی می تواند بیش از یک

meaning as well which makes them

معنی داشته باشد که آنها

even more annoying.

را آزاردهنده تر می کند.

So let's just move on for now. If you want to

پس بیایید فعلاً ادامه دهیم. اگر می‌خواهید

check out my playlist on phrasal verbs,

فهرست پخش من را در مورد افعال عبارتی بررسی کنید

it's right here.

، دقیقاً اینجاست.

Full of it, go nuts.

پر از آن، دیوانه شوید.

I'm exhausted now but there are so many more reasons

من اکنون خسته شده ام اما دلایل بسیار بیشتری وجود دارد

why English is annoying.

که انگلیسی را آزاردهنده می کند.

Can you think of any yourself?

آیا خودتان می توانید به یکی فکر کنید؟

Formality is not clear in English.

رسمی بودن در انگلیسی مشخص نیست.

We don't use specific pronouns to show formality.

ما از ضمایر خاصی برای نشان دادن رسمیت استفاده نمی کنیم.

We use certain phrases and grammatical structures

برای نشان دادن رسمی بودن از عبارات و ساختارهای دستوری خاصی استفاده می کنیم

to show formality.

.

You've got to learn them separately.

شما باید آنها را جداگانه یاد بگیرید.

Syllable stress is also annoying.

استرس هجا نیز آزاردهنده است.

The same exact letters can be pronounced

همان حروف دقیق را می توان

in a completely different way

به روشی کاملاً متفاوت

like minute and minute.

مانند دقیقه و دقیقه تلفظ کرد.

Very, very small.

خیلی خیلی کوچیک

So at this point you just really want to just like

بنابراین در این مرحله شما واقعاً می خواهید فقط

strangle English, right?

انگلیسی را خفه کنید، درست است؟

Or strangle your English teacher!

یا معلم انگلیسی خود را خفه کنید!

Okay enough moaning now, we've vented, right?

خیلی خوب حالا ناله کن، ما تخلیه کردیم، درست است؟

We've got our frustration off our chests.

ما ناامیدی را از سینه خود بیرون آورده ایم.

And it's phenomenally impressive to think

و فکر کردن به

just how much of the English language

اینکه چقدر از زبان انگلیسی

you've already learnt.

را قبلاً یاد گرفته‌اید، فوق‌العاده چشمگیر است.

Yes, there's always going to be room for improvement

بله، همیشه جایی برای پیشرفت وجود دارد،

but the task is a challenging one

اما این کار چالش برانگیز است

and you are making progress.

و شما در حال پیشرفت هستید.

Now I want to know, what do you love

حالا می خواهم بدانم چه چیزی را

about learning English?

در مورد یادگیری زبان انگلیسی دوست دارید؟

I want to hear about that in the comments too,

من می خواهم در نظرات نیز در مورد آن بشنوم،

I want to hear how much you love learning English.

می خواهم بشنوم که چقدر عاشق یادگیری زبان انگلیسی هستید.

And if there are any English teachers,

و اگر معلمان انگلیسی وجود دارد،

I'd love to hear from you as well.

مایلم از شما نیز بشنوم.

Are there some questions that you get

آیا سؤالاتی وجود دارد که

from your students which just completely stump you?

از دانش آموزان خود می پرسید که کاملاً شما را ناامید می کند؟

Or are there topics that you absolutely hate teaching?

یا موضوعاتی وجود دارد که شما مطلقاً از تدریس آنها متنفرید؟

Because they just don't really make much sense,

زیرا آنها واقعاً منطقی

and they're really frustrating for your students.

نیستند و برای دانش آموزان شما واقعاً خسته کننده هستند.

I'm looking forward to reading

من مشتاقانه منتظر خواندن

some of those comments.

برخی از آن نظرات هستم.

So right now I'm going to head over into this lesson here

بنابراین در حال حاضر قصد دارم به این درس در اینجا سر

to remind myself how much I love English.

بزنم تا به خودم یادآوری کنم که چقدر انگلیسی را دوست دارم.

Are you coming?

داری میای؟