Even Healthy Couples Fight — the Difference Is How | Julie and John Gottman | TED

Çeviri: Ramazan Şen Gözden geçirme: Eren Gokce

Julie Gottman: So most of us think

Julie Gottman: Birçoğumuz kavgaların

that fighting is bad for romantic relationships, right?

romantik ilişkiler için iyi olmadığını düşünürüz, değil mi?

How many people do you know who say,

“Geçen gün bir güzel kavga etmişim” diyen kaç kişi tanıyorsunuz?

"Hey, I had a great fight the other day."

"Oh, yeah. My partner and I fight all the time

“Evet ya. Eşimle sürekli kavga ediyoruz ve çok mutluyuz.”

and we're super happy."

John Gottman: Fifty-two years ago, we put love under the microscope.

John Gottman: Elli iki yıl önce aşkı mercek altına aldık.

Julie and I are the founders of the Gottman Institute and the Love Lab,

Julie ve ben, Gottman Enstitüsü ve Aşk Laboratuvarı'nın kurucularıyız

and we've made the study of relationships our life's work.

ve hayatımızı ilişkiler üzerine çalışmaya adadık.

And our research tells us that fighting is good for relationships, not bad.

Araştırmalarımızda kavgaların ilişkilere kötü değil, iyi geldiğini görüyoruz.

Julie: In our lab, we saw that almost all couples fight.

Julie: Laboratuvarımızda neredeyse bütün çiftlerin kavga ettiğini gördük.

In fact, how they fight in the first three minutes

Hatta ilk üç dakikada nasıl kavga ettikleri

predicts with 96 percent accuracy

%96 doğruluk oranıyla

not only how the rest of the conversation will go,

sadece tartışmanın geri kalanının gidişatını değil,

but how the rest of the relationship will go six years down the road.

ilişkinin altı yıl boyunca nasıl seyredeceğini de gösteriyor.

My God, I know, it's terrifying, isn't it?

Tanrım, biliyorum. Korkunç bir şey, değil mi?

So it's not if we fight that determines relationship success,

Yani ilişkinin başarısını kavga edip etmememiz değil,

it's how we fight.

nasıl kavga ettiğimiz belirler.

John: In fact, our research has revealed that some fighting

John: Yaptığımız araştırmalar, bazı kavgaların aslında

actually increases connection, and even improves our sex life.

aradaki bağı güçlendirdiğini hatta cinsel yaşamı iyileştirdiğini gösterdi.

So how do we fight right?

Peki nasıl düzgünce kavga ederiz?

Julie: Early on, John and his colleague Robert Levinson

Julie: İlk başlarda John ve meslektaşı Robert Levinson

in their lab simply watched couples interacting.

laboratuvarlarında çiftlerin etkileşimlerini gözlemlediler.

Sounds simple, but nobody had ever done that before.

Kulağa basit gelse de bunu daha önce kimse yapmamıştı.

John: Over time, 3,000 couples came to the lab.

John: Zamanla laboratuvara 3.000 çift katıldı.

As they were being videotaped,

Videoya kaydedildikleri sırada üzerlerine monitörler takılarak

they wore monitors that measured such things as respiration,

solunum, kalp atış hızı ve stres hormonları ölçüldü.

heart rate and stress hormones.

And then they had a conflict discussion

Sonra anlaşmazlığı çözmek üzere gün içinde yaşadıklarını konuştular.

and they talked about the events of their day.

Julie: Afterwards, they rated how they felt during each conversation

Julie: Sonrasında da eve dönmeden önce

her bir görüşme sırasında nasıl hissettiklerini değerlendirdiler.

before returning home.

They would return to the lab every year or two

Her bir-iki yılda bir laboratuvara dönüp aynı prosedürü tekrarlıyorlardı

and repeat the same procedure,

and some were followed for as long as 20 years.

ve kimi çiftin takibini 20 yıla kadar yaptık.

John: Videotapes were synchronized to the physiological data,

John: Video kasetler fizyolojik verilerle senkronize edildi

and then in a split-screen video, second by second,

ve bölünmüş bir ekranlı videodan saniyesi saniyesine

we measured the couples' words, emotions, facial expressions

çiftlerin sözlerini, duygularını,

yüz ifadelerini ve fizyolojilerini yıldan yıla ölçtük.

and physiology year after year.

Julie: Over time, we saw that some couples separated or divorced.

Julie: Zamanla bazı çiftlerin ayrıldığını veya boşandığını gördük.

Some remained together unhappily,

Bazıları birlikteliklerini mutsuz bir şekilde sürdürürken

while others stayed together happily.

diğerleri mutlu bir şekilde bir arada kaldı.

What made the difference between the couples who were successful

Peki ya başarılı olan çiftlerle başarısız olan çiftlerin

and the couples who were unsuccessful,

or as we call them, the masters and the disasters?

ya da bizim ustalar ve facialar dediklerimiz arasındaki fark neydi?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

The couples in our studies were all ages, sexual orientations

Çalışmalarımızdaki çiftler her yaştan,

cinsel yönelimden ve etnik kökenden geliyordu.

and ethnically diverse.

After a while, just by watching a couple,

Bir süre sonra sadece bir çifti gözlemleyerek

%90'ın üzerinde bir doğruluk oranıyla

we could predict what would happen with over 90 percent accuracy,

altı yıl sonra ilişkilerinde neler olacağını tahmin edebiliyorduk.

what would happen in their relationship six years later.

Which meant we never got invited to dinner anymore.

Bu yüzden artık yemeklere çağrılmaz olduk.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

John: We found that there were three major styles of fighting.

John: Üç temel çatışma biçimi olduğunu gördük.

Conflict avoiders who just agree to disagree

Aynı fikirde olmamayı baştan kabullenip

and would rather wash the dishes than argue a point.

tartışmaktansa bulaşıkları yıkamayı yeğleyen çatışmadan kaçanlar.

I'm a conflict avoider.

Ben de çatışmadan kaçanlardanım.

Julie: (Scoffs) He is. Believe me.

Julie: Öyledir. İnanın bana.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Conflict validators would bring up an issue

Çatışma tasdikçileri, duygularını sakince ifade ederek sorunu dile getirir

by expressing their feelings calmly

and then jumping immediately into problem solving.

ve hemen ardından sorun çözme aşamasına geçerler.

So think of your most patient kindergarten teacher.

En sabırlı anaokulu öğretmeniniz gibi.

Then there were the conflict volatiles.

Bir de çatışmacı asabiler vardı.

They would express their feelings intensely and very passionately.

Duygularını yoğun ve büyük bir tutkuyla ifade ederler.

Notice I say, just fine, not bad.

İyi diyorum bakın, kötü değil.

And then they would leap into trying to prove that they were right,

Sonra da kendilerinin haklılığını

ve eşlerinin yanıldığını kanıtlamaya çalışırlar.

and their partners were wrong.

OK, so think of a very expressive basketball coach on the sidelines.

Saha kenarındaki konuşkan bir basketbol koçu gibi.

Or me. I'm a volatile.

Ya da benim gibi. Ben de asabiyim.

John: And some partners had different styles of fighting

John: Bazı eşlerin çatışma biçimleri de birbirinden farklıydı.

from one another.

But the good news, we discovered

Ama iyi haber şu ki,

that whether you have those three styles of fighting

ister bu üç tartışma stilinden birine sahip olun ister uyumsuz olun,

or you're mismatched,

you can have a successful relationship

çatışma sırasında pozitif ve negatif tepkilerin oranı en az beşe bir

as long as the ratio of positive to negative responses

during the conflict discussion,

olduğu sürece başarılı bir ilişkiye sahip olabilirsiniz.

it was at least five to one.

And examples of positive responses were

Olumlu tepkilere örnekler kafa sallama, şefkat, ilgi,

head nods, affection, interest, shared humor

ortak mizah ve "haklısın" gibi sözlerdi.

and words like "fair enough."

Julie: OK, so what about the negatives?

Julie: Tamam, peki ya olumsuzlar?

Were all the negatives equally negative?

Tüm olumsuzluklar aynı derecede mi olumsuzdu?

Hayır.

No.

There were four big predictors of relationship demise

İlişkilerin sona ermesinin dört büyük göstergesi vardı,

that we called the Four Horsemen of the Apocalypse.

bunlara Mahşerin Dört Atlısı adını verdik.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Alright. The first one was criticism.

Tamam. Birincisi eleştiriydi.

And criticism means blaming a problem

Eleştirmekse bir sorunu

on a personality flaw of your partner.

eşinizin kişilik kusuruna bağlamaktır.

For example, if you walked into a messy kitchen

Mesela, dağınık bir mutfağa girseniz ve eleştiri yapmak isteseniz

and you wanted to be critical,

you would say, "Oh my God, this place is such a mess.

“Aman Allah’ım, ortalığın hâline bak. Niye bu kadar pasaklısın?” dersiniz.

Why are you such a slob?"

How do you answer that?

Buna nasıl cevap verirsiniz?

John: The second horseman is contempt.

John: İkinci atlı hor görmektir.

Contempt is like criticism, but it has a dash of superiority.

Hor görmek eleştiri gibi olsa da biraz üstünlük duygusu barındırır.

So with contempt, you include scorn, disgust, sarcasm

Yani hor görme ile birlikte aşağılama, tiksinti, alaycılık ve

and nasty insults like,

"Eziğin tekisin, seninle neden evlendim?" gibi çirkin hakaretler de yer alır.

"You're such a loser. Why did I ever marry you?"

Julie: The third horseman is defensiveness.

Julie: Üçüncü atlı savunmacılıktır.

That's the most common one.

En sık rastlanan budur.

And that's when we act like an innocent victim.

Bu durumda mağdur gibi davranırız.

"I did too pay the bills!"

“Faturaları da ben ödedim!”

Or we counterattack, “Oh, yeah? Well, you didn’t pay the bills on time.”

Ya da karşı atağa geçeriz. "Öyle mi? Sen de faturaları vaktinde ödemedin."

John: The fourth Horseman is stonewalling.

John: Dördüncü atlı duvar örmektir.

When we shut down completely

Tamamen içimize kapanıp

and we don't even give the speaker any signs that we're listening.

konuşanı dinlediğimize dair en ufak bir işaret bile vermeyiz.

In stonewalling, we really wall ourselves off from our partner.

Duvar örerken kendimizi eşimizden gerçekten de soyutlarız.

Hmm.

Hımm.

Julie: Hmm.

Julie: Hımm.

The fourth is a bad one,

Dördüncüsü kötüdür,

but here's another one that may be related to it.

ama işte bununla ilgili olabilecek başka bir tane.

It's called flooding, or fight, flight or freeze.

Buna boğulmak veya savaş, kaç ya da don denir.

So a partner in the middle of a conversation

Sohbet sırasında eşlerden biri

may be sitting there and looking totally calm on the outside,

orada oturuyor ve dışarıdan tamamen sakin görünüyor olabilir,

but inside, their heart rates

ancak içten içe nabzı

are rocketing up above 100 beats a minute.

dakikada 100 atımın üzerine çıkıyor.

John: Kaplan tarafından saldırıya uğruyormuş gibi hissederler.

John: They feel like they're being attacked by a tiger.

Julie: (Growls)

Julie: (Hırlar)

John: But it's only our partner.

John: Ama karşımızdaki eşimizdir.

And when we're flooded, we can't think straight,

Ve boğulurken doğru düşünemeyiz, çok iyi dinleyemeyiz ve

we can’t listen very well

and we certainly can't creatively problem-solve.

kesinlikle problemi yaratıcı bir şekilde çözemeyiz.

Julie: If you get flooded, here's what's crucial.

Julie: Boğulurken önemli olan şey şu:

You stop immediately and call for a break,

Hemen durup mola verin,

then say when you'll come back to continue the conversation.

sonra sohbete devam etmek için ne zaman geri döneceğinizi söyleyin.

That's really important.

Bu gerçekten önemli.

And during the break, do not think about the fight.

Ve mola sırasında kavgayı düşünmeyin.

Instead, simply self-soothe and then come back at the designated time.

Bunun yerine, kendinizi yatıştırın ve belirlenen zamanda geri gelin.

When you're physiologically calm,

Fizyolojik olarak sakinleştiğinizde,

you look like a totally different person

tamamen farklı bir insana benzersiniz

and it's much easier to be reasonable and to listen well.

ve mantıklı olmak ve iyi dinlemek çok daha kolaydır.

Now, what do couples do who fight right versus fight wrong?

Şimdi, doğru ve yanlış kavga eden çiftler ne yapar?

The couples who are really struggling and distressed

Gerçekten zorlanan ve sıkıntı yaşayan çiftler,

may bring up an issue

konuşmanın ilk üç dakikasında

in that first three minutes of the conversation

neredeyse her zaman eleştiri veya küçümseme içeren

with something we call harsh startup,

sert bir başlangıçla bir konuyu

which almost always includes criticism or contempt.

gündeme getirebilirler.

The couples who fight right will bring up the issue

Doğru kavga eden çiftler, sorunu yumuşatılmış başlangıç

with what we call softened startup.

dediğimiz şekilde gündeme getirirler.

John: So what's softened startup?

John: Yumuşatılmış başlangıç nedir?

Softened startup consists of a bunch of "I" statements

Yumuşatılmış başlangıç, eşinizi değil, sizi tanımlayan

that describe you and not your partner at all.

bir grup “ben”li ifadeden oluşur.

You start with what you feel, then you describe the situation at hand,

Hissettiklerinizle başlarsınız, sonra eldeki durumu dile getirir ve

neye içerlediğinizden ziyade işleri yoluna sokmak için

and then what you do need from your partner

to make things better,

eşinizin ne yapması gerektiğini

rather than what you resent.

tarif edersiniz.

Now here's an example of harsh versus softened startup.

İşte size sert ve yumuşatılmış bir başlangıç örneği.

Julie: Alright, so let's say you've been cooking dinner every single night

Julie: Pekâlâ, diyelim ki geçen yıl her gece akşam

for the last year.

yemeği hazırladın.

Now you're a little tired of it.

Şimdi ise bundan biraz bıktın.

Alright, so what would a harsh startup sound like?

Peki, sert bir başlangıç nasıl olurdu?

"You're just too cheap to take me out to dinner!"

“Beni yemeğe götürmeyecek kadar ucuzsun!”

Ugh!

Ah!

Alright. A softened startup would sound more like this.

Evet. Yumuşatılmış bir başlangıç kulağa daha çok şöyle gelir:

"I'm feeling frustrated..."

“Yılmış hissediyorum...”

There's your feeling.

İşte senin hislerin.

"… about needing to cook dinner every night."

“...her akşam yemek pişirmek zorunda olduğum için.”

That's the situation. Hear all the "I's"?

Durum bu. “Ben”li ifadeleri duydunuz mu?

"Would you please take me out to dinner tonight?"

“Bu akşam beni yemeğe götürür müsün lütfen?”

That's your positive need.

Olumlu ihtiyacın bu.

John: At a workshop with 1,200 people,

John: 1.200 kişilik bir atölyede,

we posed that question to the audience and asked them to come up

bu soruyu izleyiciye sorduk ve onlardan bu durum için

with a softened startup for that situation.

yumuşatılmış bir başlangıç bulmalarını istedik.

And one guy raised his hand, and he was competent, but very succinct.

Bir adam elini kaldırdı, yetkin biriydi ama oldukça özlü konuştu.

He said, "I'm feeling hungry. I'm going out to dinner.

Dedi ki, “Acıktım. Yemeğe çıkıyorum.

Would you like to come along?"

Sen de gelmek ister misin?”

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Julie: Later on, we gave an example about sex.

Julie: Daha sonra seks hakkında bir örnek verdik.

The entire audience went silent and very shy,

Aynı adam dışında tüm seyirci sessiz ve

except for this same guy.

çok utangaç kaldı.

So I had to call on him, right?

Bu yüzden ona pas atmak zorunda kaldım, değil mi?

So he went over the top a little bit,

O da biraz fazla ileri gitti ve

and this is what he said for a softened startup:

yumuşatılmış bir başlangıç olarak şöyle dedi:

"Honey, I'm feeling horny.

“Tatlım, azgın hissediyorum.

I'm going to go upstairs and have sex.

Yukarı çıkıp seks yapacağım.

Would you like to come along?"

Sen de gelmek ister misin?”

(Laughter and applause)

(Gülüşmeler ve alkış)

John: One finding that really shocked us in our research was this:

John: Araştırmamızda bizi gerçekten şok eden bir tespit şu oldu:

69 percent of all relationship conflict problems are perpetual,

Tüm ilişki çatışması sorunlarının yüzde 69′u devamlıdır,

which means that they never go away.

yani hiç kaybolmazlar.

They never get fully solved.

Asla tam olarak çözülmezler.

And so we learn that conflict really mostly needs to be managed

Ve böylece çatışmanın çözülmekten ziyade

rather than solved.

yönetilmesi gerektiğini öğreniyoruz.

Julie: In our lab, the couples who came back year after year

Julie: Laboratuvarımızda, her yıl tekrar gelen çiftler,

kept bringing up exactly the same issue,

20 yıl sonra bile aynı sorunu gündeme getirmeye

even 20 years later.

devam ettiler.

John: Right. So when we think about fighting right,

John: Doğru. Kavga olayını düşündüğümüzde,

whether talking about a perpetual problem or a solvable problem,

ister sürekli bir sorundan ister çözülebilir bir sorundan bahsedelim,

what is the biggest mistake that the disasters of relationships make?

ilişkilerdeki felaketlerin yaptığı en büyük hata nedir?

The answer is that they fight to win, which means somebody has to lose.

Cevap: Kazanmak için savaşıyorlar, yani birinin kaybetmesi gerekiyor.

What do the masters do instead?

Ustalar bunun yerine ne yapar?

They fight to understand.

Anlamak için tartışırlar.

Julie: Fighting to understand means taking a conversation about an issue

Julie: Anlamak için kavga etmek, bir konu hakkında konuşmak

and going much deeper

ve eşinizin o konudaki duruşunun

to understand what's beneath your partner's position on the issue.

altında yatanları derinlemesine anlamaya çalışmak demektir.

That builds the connection.

Bu bağlantıyı kurar.

John: At the core of fighting to understand

John: Anlamak için kavga etmenin özünde,

is asking one another a set of predesigned questions

birbirlerine önceden tasarlanmış bir dizi soru sormak vardır.

that are designed to get at people's thoughts and feelings

Bunlar insanların konu hakkındaki düşünce ve duygularını anlamaya yönelik

behind their position on the issue.

tasarlanmış sorulardır.

They don't interrupt, and then they trade roles.

Söz kesmezler ve sonra rol değiştirirler.

We call this “the dreams within conflict” conversation,

Buna “çatışma içindeki hayaller” sohbeti diyoruz,

because it really helps people get at their thoughts and feelings

çünkü insanların yargılanmış veya saldırıya uğramış hissetmeden

behind their position

kendi duruşlarının ardındaki

without feeling judged or attacked.

duygu ve düşüncelerine ulaşmalarına yardımcı oluyor.

Julie: There are six questions in all,

Julie: Toplamda altı soru var ve

and these questions unearth each person's values,

bu sorular her insanın değerlerini,

feelings, background history

duygularını, geçmişini ve

and ideal dream regarding the issue.

konuyla ilgili ideal hayalini ortaya çıkarıyor.

I'm going to give you an illustration using just two out of the six questions.

Altı sorudan sadece ikisini kullanarak size bir örnek vereceğim.

So there was a couple who were really fighting

Bir çift vardı ve bir köpek alıp

over whether or not to get a dog.

almama konusunda tartışıyordu.

OK.

Peki.

There was a woman who we will call Jenny,

Eşlerden biri, Jenny diyelim, köpek almaya

who was adamantly opposed to getting a dog,

inatla karşı çıkan bir kadın vardı,

but her partner, a woman who we will call Alison,

ancak partneri, Alison diyelim,

was all for it.

bu fikri tamamen destekliyordu.

So they decided to try the dreams within conflict conversation.

Böylece çatışma içindeki hayalleri denemeye karar verdiler.

So when Alison asked Jenny,

Alison Jenny’ye şunu sordu:

"Do you have some background or childhood history

“Bu konu hakkındaki düşüncelerinde çocukluğun

that's part of your position on this issue,"

veya geçmişinle ilgili bir şeyler etkili mi?”

she said ...

Cevabı şu oldu:

John: "Absolutely. When I was a kid,

John: “Kesinlikle. Çocukken

I got chased and bitten by just about every dog

mahallemizdeki hemen hemen her köpek tarafından

in our neighborhood."

kovalandım ve ısırıldım.”

Julie: Wow.

Julie: Vay canına.

But the real understanding came with the dream question.

Ama gerçek anlayış hayal sorusuyla geldi.

"So what is your ideal dream here regarding this issue?"

“Peki bu konuda ideal hayalin nedir?”

John: "You know, if we don't have a dog, we're not tied down. We're not burdened.

John: “Bilirsin, eğer bir köpeğimiz olmazsa bağımlı olmayız. Yükümüz olmaz.

We're free to travel the world together and have adventures together.

Özgürce dünyayı birlikte dolaşabilir ve birlikte maceralar yaşayabiliriz.

That's what I really want."

Gerçekten istediğim şey bu.”

Now listen to what Allison said

Şimdi, çocukluk hikâyesi sorulduğunda

when she was asked about the childhood history question.

Allison’ın ne söylediğini dinleyin.

She said ...

Dedi ki...

Julie: "You know, when I was a kid, I was all alone.

Julie: “Ben çocukken, tamamen yalnızdım.

OK, so my golden retriever was my best friend.

Tamam, yani golden retriever köpeğim en iyi arkadaşımdı.

He really kept me from feeling totally alone."

Benim tamamen yalnız hissetmemi engelledi.”

John: Hmm.

John: Hımm.

And to the dreams question, she said ...

Ve rüyalar sorusuna, dedi ki...

Julie: "Hmm. You know, I see getting a dog as a practice run for having kids

Julie: “Köpek almayı çocuk sahibi olmak ve aile kurmak için bir antrenman

and having a family.

olarak görüyorum.

I know that dogs and kids are a lot of responsibility,

Köpeklerin ve çocukların çok fazla sorumluluk olduğunu biliyorum,

but they both bring so much love with them into the family.

ama ikisi de aileye çok fazla sevgi getiriyor.

That's what I want."

İstediğim bu.”

John: So on the surface, this fight was about whether or not to get a dog,

John: Yani yüzeyde, bu kavga bir köpek alıp almamakla ilgiliydi,

but beneath the surface it was about leading a life of adventure and travel

ancak görünenden öte mesele macera ve seyahat dolu bir yaşam sürmekle

versus staying home and raising a family.

evde kalıp aile kurmak arasında bir tercihti.

Without the dreams within conflict conversation,

Çatışma içindeki hayalleri konuşmadan,

they never would have gotten to this level of understanding of one another.

asla birbirlerini bu seviyede anlayamazlardı.

Julie: In an unpublished study,

Julie: Yayınlanmamış bir çalışmada,

we found that 87 percent of 600 couples,

çoğu sıkıntılı olan 600 çiftin yüzde 87′sinin

many of whom were distressed,

bu gibi araçları kullanarak

made major breakthroughs on gridlock conflicts

kördüğüm çatışmalarında büyük atılımlar

using tools like this.

yaptığını bulduk.

So now if we look around our world,

Şimdi etrafımıza bir bakarsak,

we see a world that is caught in win-lose battles

kazanan-kaybeden mücadelesine saplanmış ve

that are so polarized.

aşırı kutuplaşmış bir dünya görüyoruz.

So ...

Yani...

the same thing we're seeing in our couples

kazanan-kaybeden açmazlarına saplanmış olan

who are also locked in win-lose standoffs.

çiftlerimizde de aynı şeyi görüyoruz.

We've never seen such furious,

Daha önce hiç bu kadar öfkeli,

uncompromising fighting before.

tavizsiz kavga görmemiştik.

It's enough to fill you full of despair.

Bu, insanı umutsuzluğa sürüklemeye yetecek kadar ağır.

John: But ...

John: Ama...

our research has taught us that there are science-based tools

araştırmamızın bize öğrettiği bilimsel araçlar

that can gentle down a conflict,

çatışmayı hafifletebilecek,

scrape the escalations off the ceiling

gerilimi düşürebilecek,

and lead people to a mutual understanding of one another's positions,

insanların birbirlerinin konumlarını anlamalarına yardımcı olabilecek,

ending this win-lose mentality

bu kazan-kaybet zihniyetini sona erdirebilecek ve

and leading a couple to a compromise that honors both people's dreams.

bir çifti her iki kişinin hayallerine değer veren bir uzlaşmaya götürecektir.

Julie: You all know that relationships

Julie: İlişkilerin topluluklarımızın,

are the foundations of our communities,

toplumumuzun ve dünyamızın temelleri

our society and our world.

olduğunu hepiniz biliyorsunuz.

If we can all work on learning how to fight right,

Hepimiz evde bile doğru kavga etmeyi öğrenmek için çalışabilirsek,

even at home,

her seferinde

there is hope we can build

bir çift için daha sevgi dolu

a more loving and peaceful world,

ve huzurlu bir dünya inşa edebileceğimiz

one couple at a time.

umuduna sahip olabiliriz.

John: Thank you.

John: Teşekkürler.

Julie: Thank you.

Julie: Teşekkürler.

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahürat)