Dominic Price: What's your happiness score? | TED

Transcriber:

Çeviri: Burak Yildiz Gözden geçirme: Ramazan Şen

Merhaba, benim adım Dom Price ve ben bir iş gelecek bilimcisiyim ki bu

şu ana kadar kimsenin benden yardım istemediği, uydurma bir

meslek ama bugün beni buraya çıkardı.

Hello, my name is Dom Price and I'm a work futurist,

Yaptığım meslek tamamen geleceğin, iş dünyasının,

toplumun, ekonominin ve eğitimin geleceğinin

which is a made-up job that no one's called me out on yet,

öngörülmesiyle alakalı.

but it's got me here on this stage today.

Bu yılın da oldukça enteresan geçtiğini

My job's all about predicting the future,

tahmin edersiniz.

the future of work, society,

Artık, zamanla kendinizi daha mutlu hissetmenize yardımcı olacak

the economy and education.

pek çok kişisel gelişim kaynağı bulunuyor.

Which, surely you can imagine this year of all the years,

it's been pretty fascinating.

Ancak bugün sizlerle bilhassa 2020 gibi bir senede

Now, there's a huge amount of self-help literature out there

mutlu olmak üzerine konuşmak istiyorum.

that will help you be happier over time.

Bu sene diğerlerine göre oldukça farklı.

Pek çoğumuzun kendini mutlu hissetmediği ya da yaşadığımız

But today, I want to talk to you specifically

about being happy in a year like 2020.

mutlu günlerin keyifli dakikalara ve anlara indirgendiği bir sene.

It's a year like no other.

Geleceğin belirsizliği haklı olarak

It's a year when many of us haven't felt of much happiness

zihinlerimizi fazlasıyla meşgul etti.

or our happy days have been reduced to happy minutes and moments.

Ancak sizinle 2020 gibi bir seneden

ve bu senenin ne kadar berbat geçtiğinden bahsetmek gerekirse

And the uncertainty of the future

has quite rightly weighed heavily on our minds.

öncelikle size kendi senemin ne kadar berbat geçtiğini anlatmam gerekiyor.

But to talk to you about a year like 2020,

Şöyle ki, kız kardeşim benim en iyi arkadaşım

and to talk about how shit it's been,

ve birkaç sene önce hiçbir erkek kardeşin duymak istemeyeceği bir telefon aldım.

first of all, I have to tell you how shit my year has been.

Trudy’ye IV. evre meme kanseri teşhisi konmuştu ve iki erkek çocuk sahibi olan

You see, my sister is my best friend,

bekar bir annenin Manchester, İngiltere’de 24 saatlik

and a few years ago I got the call that no brother wants to get.

bir uçuş mesafesinde yaşadıklarını göz önünde bulundurursak,

Trudy had been diagnosed with stage IV breast cancer,

eminim nasıl hissettiğimi tahmin edebilirsiniz.

and given that she lived a 24-hour flight away in Manchester, England,

Fakat kendisi katır gibi inatçıdır.

Bundan altı sene sonra, yani 2020′nin başlarında bile hâlâ bizimle yaşıyordu.

as a single mother of two boys,

I'm sure you can imagine how I felt.

Sonra aylardan Şubat’tı.

Yine bir telefon aldım.

But she's stubborn as an ox.

Bu kez doktorum bana kanserin erken evresinde olduğumu söylüyordu.

And six years later, at the start of 2020, she was still with us.

Then February rolled in.

Bir hafta sonra subtotal kolektomi ameliyatı oldum

I got another call.

ve kalın bağırsağımın bir kısmı alındı.

This time it was my doctor telling me that I had early-stage bowel cancer.

İşin garibi, aynı gün kız kardeşim İngiltere’deki uzmanına

A week later, I had a subtotal colectomy and I had my colon removed.

muayene olmaya gitti ve o da tüm tedaviyi sonlandırdıklarını bildirdi.

Strangely, the same day my sister went to see her specialist in the UK,

Yaşamak için birkaç ayı kalmıştı.

Şimdi, ameliyat sonrasında,

COVID kaynaklı kısıtlamalar nedeniyle resmi seyahat etmeme izin verilmiyordu,

who confirmed that they were ceasing all treatment.

She had a matter of months left to live.

ancak hükümetten bir ayrıcalık kazanmayı başardım ve Nisan ayında

kız kardeşime ve iki oğluna göz kulak olmak amacıyla Manchester’a

Now, post-surgery,

I wasn't officially allowed to travel due to COVID travel restrictions,

giden çok az sayıdaki uçak seferinden birine bindim.

but I managed to get an exemption from the government

Bundan birkaç hafta sonra, 19 Mayıs Salı günü ise

and I was on one of very few flights out to Manchester in April

Trudy evde aniden yere yığıldı.

to look after my sister and her two boys.

Kalp masajı denememe rağmen

daha ambulans gelmeden kollarımda vefat etti.

A few weeks later, on Tuesday, May 19,

Trudy collapsed suddenly at home.

Henüz 45 yaşındaydı.

Despite trying CPR,

Ailemle duygusal bir vedadan sonra,

she died in my arms before the ambulance arrived.

yakın geleceğimle alakalı kesinlik kazanan tek şey

She was 45.

14 gün karantinada kalmaktı.

Ancak o uçağa binmeden önce

After some very emotional goodbyes to family,

yeğenlerimi candan bir sevgiyle amcaları olarak bağrıma bastım.

the only thing certain in my immediate future

was 14 days in quarantine.

Bu 14 günlük karantina sürecinde

kendi düşüncelerinizle baş başa kalıyorsunuz.

But before I got on that plane,

I gave my nephews an extra special uncle-Dom hug.

Bu beni düşündürdü,

mutluluğumuz gerçekten nereden geliyor?

And in those 14 days in quarantine,

Böyle bir sene insanı nasıl mutlu edebilir ki?

you're kind of left alone with your own thoughts.

And it got me thinking,

Bu düşüncelerdeki sorun, 14 gününüz varken

where does our happiness actually come from?

bunlara ciddi anlamda kendinizi vermeniz.

How can a year this shit make anyone happy?

Mutluluğu nasıl bulabileceğimizi düşünmeye başladım.

And the problem with those thoughts is when you've got 14 days,

Bazen ölüm konusunda olduğu gibi,

hayat, çalışma, COVID ve önem taşıyan her şey üzerinde

you really do get to invest in them.

And it got me thinking, how can we find our happiness?

yenilenen bir netlikle

And as is with death, sometimes,

kafa yormaya başladım.

I actually started thinking with renewed clarity about life

Bronnie Ware’in “Ölmeden Önce En Çok Pişman Olduğumuz 5 Şey” adlı kitabında,

and work and COVID

Bronnie size en büyük ikinci pişmanlığın “Keşke ofiste

and all the things that mattered.

bu kadar çok zaman geçirmeseydim” olduğunu söyleyecektir.

In Bronnie Ware's book "The Top Five Regrets of the Dying,"

Ancak size bunu benim anlatmam gerekmiyor.

Bronnie will tell you the second-biggest regret

İnsan ölüm döşeğindeyken neyin önemli olduğunu bilir;

is "I wish I hadn't spent so much time in the office."

dostlarının ve ailesinin sevgisi,

ardında bıraktığın miras,

But you don't need me to tell you that.

sana mutluluk veren işler yaptığını bilmen,

You know what's important on your deathbed,

büyük işler başardığını bilmen.

the love of friends and family,

the legacy you're leaving behind,

Yine de çok azımız bugünkü yaşantımızı dürüstçe sürdürdüğümüzü söyleyebiliriz.

knowing that you've done things that made you happy,

Mesela çalışmayı ele alalım.

knowing that you've done great things.

Günümüzdeki çalışma hayatı 300 yıl önceki Sanayi Devrimi’nden kaynaklanıyor.

And yet few of us can honestly say this is how we're living our lives today.

Bu, bizlerin makineler, yani robotlar olduğumuz zamanlardı.

Take work, for example.

Work today stems from the Industrial Revolution 300 years ago.

Her şey presenteeism (hastayken çalışmak) üzerine kuruluydu.

Bizler üretim hattında çalışıyorduk.

Hıza ve üretkenliğe bakılarak ölçülüyorduk.

That's when we were the machines, we were the robots.

Mesele bir günde ne kadar iş yapabildiğinizdi.

It was all about presenteeism.

Açık konuşalım,

We worked on the production line.

bu patronunuzu daha zengin etmekle alakalıydı.

We were measured by speed and efficiency.

O dönemde bu tür başarı, ekonomik büyüme

It was about how much work you could get done in one day.

ve üretkenlik ölçütlerine sahiptik.

Let's be honest,

it was about making your boss richer.

Aradan 300 yıl geçmesine rağmen, bu yöntemler hâlâ işe yaramıyor.

And in that time, we had these measures of success,

economic growth and productivity.

Üretim artışında durgunluk yaşanmakta.

Daha uzun çalışma saatleri bakımından Avustralya en düşük

We’re 300 years later, and it’s simply not working.

büyüme oranına sahip ülkelerden biri.

Hükümetlerin ve işletmelerin

Productivity growth has stagnated.

her zaman sözünü ettiği bu üretkenlik düşüncesi,

Australia is one of the worst-performing countries

hastaneye yatırılan 10 milyon dolar ile kömür yakıtlı

in terms of longer working hours.

And this idea of productivity

bir enerji santraline harcanan 10 milyon doları eş değer tutar.

that governments and businesses speak about all the time,

it measures 10 million dollars invested in a hospital,

Elimizdeki en değerli kaynak olan gezegenimiz giderek yok oluyor

the same as 10 million dollars spent on a coal-fired power plant.

ve bizim B gezegenimiz yok.

Yani işimizde mutlu değiliz.

And our most precious resource, the planet, is dying,

Üretken değiliz.

and we have no planet B.

İşin tuhaf yanı, pandemi döneminde

ruh sağlığı, sıhhat ve insanların öneminden dem vururken,

So we're not happy at work.

And we're not productive.

yapılan araştırmalar bu yılın Mart ayından beri ortalama çalışma gününü

And oddly, in the time of the pandemic,

when we're touting mental health and wellness and the importance of people,

40 dakika uzattığımızı ortaya koyuyor.

Tüm bunlar üretkenliğin peşinde koşmak adına.

studies show we've actually extended the average working day by 40 minutes

Sanırım bunun nedeni COVID’in göz açıp kapayana kadar geçecek

since March this year.

bir süreç olduğunu sanmamız.

Anlayacağınız, COVID bir kar fırtınası gibi.

All in the pursuit of productivity.

Yıllarca dışarıda bitmeyen bir güneş varmış gibi gelen havanın ardından

And I think it's because we first thought that COVID was a fleeting moment.

dışarı baktığımızda kar yağdığını gördük.

You see, COVID is like a snowstorm.

Bu yüzden doğru olanı yaptık.

Pencereleri ve kapıları kapatıp içeride kaldık.

After years of what seemed like endless sunshine outside,

Ancak birkaç hafta geçtiğinde dışarı baktığımızda hâlâ kar yağıyordu.

we looked out and we saw snow.

So we did the right thing.

“Ah, bu kar fırtınası değil, sonuçta kış.”

We closed the windows and doors and we stayed inside.

falan dedik.

Böylece biz de doğrusunu bulduk.

But a few weeks later, we looked out and it was still snowing.

İnternet üzerinden yeni bir kazak, ceket ve atkı sipariş ettik.

And we're like, "Ah, it's not a snowstorm,

Fakat kapımıza teslim edilene kadar

it's winter."

bunun kış olmadığını fark ettik.

So we did the right thing.

We went online, bought a new jumper jacket and a scarf.

Bu buz çağıydı.

Bu dönemin buzul çağı olduğunu fark ettiğiniz an neydi?

But by the time they were delivered to our door,

we realized it wasn't winter.

Bunu bir düşünün.

It was the ice age.

O an orada oturup şöyle düşündünüz:

“Bu artık sekiz haftalık falan bir süreç değil, öyle değil mi?

What was the moment when you realized that this was the ice age?

Epeydir buradaymış.

Think about it.

Hatta belki de ezelden beri burada.”

That moment when you sat there and thought,

Peki bu farkına varma süreci, zamanınızın yaklaşık üçte birini

"It's kind of not an eight-week thing anymore, this, is it?

It's been here for a while.

geçirdiğiniz işiniz konusunda size neler hissettiriyordu?

In fact, maybe it's here forever."

And how did that moment of realization make you feel about work,

Atlassian firmasının yakın zamanda gerçekleştirdiği bir araştırmada

bu durumun Avustralya, ABD, Japonya, Fransa ve Almanya’da

something that you spend about a third of your time doing, by the way?

5.000 insana nasıl hissettirdiğini sizlere anlatabilirim.

I can tell you how it made 5,000 people feel

İnsanlar işe gidip gelmedikleri ve bu nedenle zamandan kazandıkları

across Australia, the US, Japan, France and Germany

gerçeğine rağmen, ankete katılanların

yaklaşık yarısı kişisel uğraşlarına ayıracak

in a recent study commissioned by Atlassian.

daha az zamanları kaldığını ifade etti.

Despite the fact that people weren't commuting to work

Kişisel uğraşlar,

and therefore saving that time,

yani sizi gerçekten mutlu eden işler.

nearly half of respondents said

Peki şu anda bir numaralı şikayet ne?

they had less time for personal pursuits.

İş-yaşam dengesi.

Personal pursuits,

Bendeniz

the things that actually make you happy.

Mart ayından bu yana beş kilo aldım.

And the number one complaint at this time?

Giderek daha fazla içiyorum ve daha az uyuyorum.

Work-life balance.

Me personally,

Bu COVID’in kabahati, değil mi?

I've put on five kilos since March.

Yoksa basitçe mutlu olmadığım anlamına mı geliyor?

I'm drinking more and I'm sleeping less.

Durmak bilmeyen üretkenlik arayışımda,

That's COVID's fault, right?

gerçekten nelerin önemli olduğunu gözden kaçırdım.

Or is it simply that I'm just not happy?

Konuşmanın devamında ne kadar mutsuz olduğumuza dair hikâyeleri paylaşabilir

That in my relentless pursuit of productivity,

ya da tam tersi, neler yapabileceğimizi konuşabiliriz.

I've lost sight of what's really important.

Ben ikincisini yapmayı seçiyorum.

Now, we could spend the rest of this talk sharing stories about how unhappy we are,

Bir saniyeliğine gözlerinizi kapatmanızı istiyorum.

Başarımızın ölçütünü üretkenliğin belirlemediği

or we can actually flip the tables and talk about what we can do.

bir dünya düşlemenizi istiyorum.

I'm choosing to do the latter.

I'd like you to close your eyes for a second.

Sizden meşguliyet, unvanlar

I want you to imagine a world

ve bankalardaki hesap bakiyeleri yerine dünya üzerindeki etkimizi

where our measure of success is not productivity.

dikkate aldığımız

bir dünya düşlemenizi istiyorum.

I want you to imagine a world

Varlığımızın sebebinin mevki olmadığı

where instead of thinking about busyness and titles

bir dünya düşlemenizi istiyorum.

and bank balances,

Gözlerinizi açın.

we think about our impact on the world.

Artık sizlere Kişisel Ahlâk Envanteri’ni takdim etmek istiyorum.

I want you to imagine a world

where status isn't the reason for our existence.

Kişisel Ahlâk Envanteri iki çalışmadan esinlenerek hazırlandı.

Open your eyes.

I'd now like to introduce you to the Personal Moral Inventory.

Bunlardan ilki, finans dünyasında yapılan

ve dörtlü alt çizgi adı verilen,

The Personal Moral Inventory is inspired by two pieces of work.

işletmelerin daha kapsamlı bir çerçevede rapor vermelerini amaçlayan çalışma.

The first, the work from the world of finance,

İkincisiyse,

seçkin askeri personelin savaşa girmeden önce kendilerini

something called the quadruple bottom line,

aimed at getting businesses to report in a more rounded fashion.

ve ekip arkadaşlarını değerlendirmek amacıyla

uyguladıkları bir egzersiz.

The second,

an exercise that elite military personnel go through

Bu dört noktanın,

to self-assess themselves and their teammates

Üretkenlik ve Kazanç, İnsanlar, Gezegen

ve Amacımızın, mutluluğumuzun anahtarı

before going into battle.

olduğuna inanıyorum.

I believe that these four things,

Şu anda içerisinde bulunduğumuz buzul çağı döneminde önemli olan,

Productivity and Profit, People,

yapamayacağımız şeylerle

the Planet and our Purpose,

kafamızı dağıtmak değil,

are the secret to our happiness.

aksine yapabilecek olduğumuz işleri bulmak.

And what's important in the time of the ice age,

Kendi mutluluğumuzu sahiplenme ve kontrol altına alma sorumluluğu bize ait.

the time we're in right now,

is not to get distracted by the things we can't do,

Hadi birlikte alıştırma yapalım.

but to find the things that we can do.

Yapacağım iş, her alana eksi bir, sıfır ya da bir puan vermek.

It's on us to take ownership and control of our own happiness.

Bir, her şeyi hallediyorsun demek.

Çak bir beşlik, aferin size.

Let's do the exercise together.

Sıfır, idare ediyorsunuz anlamına gelir.

What I’m going to do is rate each area minus one, zero or one.

Muhteşem değil. Berbat değil.

One is you're nailing it.

Eksi bir de zorluk çekiyorsunuz.

High fives all round, good on you.

Zero is you're getting by.

İşte benim bu seneki notum.

Üretkenlik ve Kazanç açısından benimki bir.

Not awesome. Not awful.

Güzel bir işim var, iyi bir maaşım var,

And minus one is you're struggling.

başımı sokacak bir evim var,

faturalarımı ödeyebiliyorum.

Here's mine for this year.

Fakat şöyle bir durum söz konusu.

For Productivity and Profit, I'm a one.

Bir’den fazla puan alamıyorsunuz,

I have a good job, I have a good salary,

bu yüzden tüm mutluluğunuzu tek bir gruba sığdırmanız mümkün değil.

I have a roof over my head,

I can pay the bills.

But here's the thing.

Hepimiz Üretkenlikten iki puan almaya çalışıyoruz

You can't score more than a one,

so it becomes impossible to pack all your happiness into one category.

ama hangi ölçüde?

Bir sonraki grup ise İnsanlar.

İnsanlar kişisel, zihinsel ve fiziksel sağlığınızı

And it's like we're all trying to get to a two on Productivity,

nasıl düşündüğünüz ile alakalı.

but to what extent?

Önce kendinizden başlamalısınız.

The next area is People.

Diğerlerine yardım etmek için önce kendi oksijen maskenizi takmalısınız.

People is about how you think about your personal,

mental and physical health.

Bu aynı zamanda ailenizi, arkadaşlarınızı

You have to start with yourself.

ve toplumu nasıl etkilediğinizle de alakalı.

You have to put your own oxygen mask on before you can help others.

Bu, insan olmak ve insanlık üzerinde

olumlu bir etkiye sahip olmakla alakalı.

This is also about how you impact family, friends, society.

Bu konuda kendime sıfır puan veriyorum.

It's about being human

Gezegen.

Şöyle diyelim, geçtiğimiz yıl 100′den fazla uçak yolculuğu yaptım,

and having a positive impact on humanity.

bu yüzden kendime eksi bir vereceğim.

For this, I score myself a zero.

Son olarak da Amaç.

Planet.

Amaç, yaratmak istediğiniz etki

Let's just say I took over 100 flights last year,

ve ardınızda bırakmak istediğiniz mirasla alakalı.

so I'm going to score myself a minus one.

Ne yapıyorsanız neden yaptığınızla alakalı.

And finally, Purpose.

Bunun için kendime sıfır puan veriyorum.

Purpose is about the impact you want to have

Şu anda, odadaki ve internetteki hevesli kişilerin bu puanları toplayıp

and the legacy you want to leave behind.

It's the why you do what you do.

sonuç çıkarmaya çalıştıklarını söyleyebilirim.

For this, I score myself a zero.

Ancak böyle yürümüyor.

Bir kategorideki olumlu etkiniz,

Now, I can already tell the keen beans in the room and online

başka bir kategoride yarattığınız olumsuz etkiyi azaltmaz.

are trying to add this up and net this off.

Benim için, maddi olarak iyi durumda olmam,

That is not how it works.

Your positive impacts in one category

gezegeni yok ettiğim gerçeğini telafi etmiyor.

doesn't mitigate your negative impacts in another category.

Yine de bir şeylerin değiştirilmesi gerektiğini

For me, the fact that I'm financially well off

düşünmeme neden olan şey bu farkındalık değildi.

Kız kardeşimin vefatından kısa bir süre sonra

doesn't make up for the fact that I'm killing the planet.

bu alıştırmayı onun adına yaptım.

It wasn't this realization, though,

Bu da beni düşündürmeye başladı.

that got me thinking something had to change.

Üretkenlik ve Kazanç açısından o bir sıfırdı.

Shortly after my sister passed away,

Maddi olarak zorlanıyordu.

I did this exercise on her behalf.

Ömrünün son birkaç yılında çalışamadı

And it got me thinking.

ama yine de geçinip gitti.

For Productivity and Profit, she was a zero.

İnsanlar konusunda ise bir numaraydı.

Kim olduğunu gerçekten biliyordu.

She struggled financially.

In her final few years she couldn't work,

Kendi hayatına yatırım yaptı.

but she got by.

Bol bol eğlenirdi.

For People, she was a definite one.

Hepiniz Trudy ile gittiğiniz partiyi hatırlıyorsunuz.

She really knew her own identity.

Yerel okula, topluma, arkadaşlarına ve ailesine katkıda bulunurdu.

She invested in her life.

She had a lot of fun.

Gezegene göre, o aynı zamanda bir puandı.

You all remember the party you were at with Trudy.

Çok düşük bir karbon ayak izi vardı.

And she invested in the local school, community, friends and family.

Uçağa çok nadir binerdi.

Hiç arabası yoktu.

Azalt, tekrar kullan, geri dönüşüm konularında çok hevesliydi.

For Planet, she was also a one.

She had a very low carbon footprint.

Kışın,

klimayı açmadan önce

She very rarely flew anywhere.

üzerinize bir kazak giymenizi isterdi.

She didn't own a car.

She was avid at reduce, reuse, recycle.

Amaç konusunda da oldukça güçlü biriydi.

And in winter,

Ardında bırakmak istediği mirasın farkındaydı.

she would make you put a jumper on

before she'd let you turn the heating on.

Tam olarak neden bu gezegende olduğunu biliyordu.

And on Purpose, she was also a strong one.

Amaç bir süper kahraman olmak demek değil.

She knew the legacy she wanted to leave behind.

Ne bir pelerin giymek

She knew exactly why she was on this planet.

ne de tek başına dünyayı kurtarmakla alakalı.

Trudy’nin amacı, elindeki kısıtlı zamanda

Purpose isn't about being a superhero.

It's not about wearing a cape

o iki çocuğa en iyi eğitimi vermekti.

or single-handedly saving the world.

Bu alıştırmayı yaparken onun için iki temel şey öğrendim.

Trudy's purpose was to give those two boys the best upbringing

Birincisi, mutluluğun bağlama bağlı olduğunu öğrendim.

in the small time that she had available.

Örneğin, Trudy’nin maddi açıdan sıkıntıda olması

I learned two things doing this exercise for her.

onun mutluluğunu etkilemesine izin vermedi.

Firstly, I learned that happiness is contextual.

Tüm yumurtalarını o sepete koyup

kepenkleri indirmedi.

Like, for Trudy, the fact that she was financially struggling,

Ancak ikinci farkındalık beni çok daha fazla etkiledi.

she didn't let that dictate her happiness.

Trudy her şeye rağmen benden daha mutluydu.

She didn't put all her eggs in that basket

and shut up shop.

But the second realization hit me a lot harder.

İşte burada mutluluğumuza kendi ellerimizle sahip çıkmalıyız.

Despite everything, Trudy was happier than me.

Sizlerden yapmanızı istediğim şey,

Here's where we get to take our happiness into our own hands.

sıfır ya da eksi bir puan alacağınız alanları düşünmeniz

ve bu alanları

iyileştirmek üzere bir şeyler yapmayı taahhüt etmeniz.

What I want you to do

Yani her ne yapmaya karar verirseniz verin,

is to think about the areas where you would score zero

önümüzdeki yaz bunu sıcağı sıcağına denemenizi istiyorum.

or minus one

Neden mi?

and commit to doing something to improve.

Bir ağaç dikmenin en iyi zamanı 20 yıl önceydi.

So whatever you commit to do,

I want you to give it a red hot go in the next summer.

İkinci en iyi zaman ise bugün.

Öyleyse bunu hemen şimdi gerçekleştireceğiz.

Why?

Well, the best time to plant a tree was 20 years ago.

Bana göre en kötü puanım Gezegen’di.

The second best time is today.

Haftanın üç günü et yemeyeceğimi söyleyecek ve sonra durumu

So we're going to do this right now.

yeniden değerlendireceğim.

Şimdiden enerji sağlayıcımı karbon nötr bir sağlayıcı ile değiştirdim.

For me, my worst score was Planet.

I'm going to commit to going meat-free for three days a week

Ayrıca okyanuslarımızı korumaya yönelik bir şirkete para yatırdım.

and then I'll reassess.

Önce ufak adımlar, sonra yeniden değerlendirebilirim.

I've already changed my energy provider to one that's carbon neutral.

İnsanlar konusunda,

değer verdiklerimin yanında daha fazla bulunmaya gayret edeceğim.

And I've invested in a company that's trying to save our oceans.

Small steps, but then I can reassess.

Geçtiğimiz dört yıl boyunca aslında bekar biriydim

ve samimi olmam gerekirse duygu bakımından müsait değildim.

On People,

I'm going to commit to be more present with the people I care about.

Ancak inanılmaz biriyle tanışma şansına nail oldum.

For the last four years, I've essentially been single

Bu yüzden yapacağım şey, kendimi bu ilişkiye samimiyetle,

and if I'm really honest, I was emotionally unavailable.

açıklıkla ve hassasiyetle yatırım yapmaya adamak olacak.

But I've actually been very fortunate to meet someone amazing.

Biraz da arsızca.

So what I’m going to do is commit to investing in that relationship

with openness, authenticity and vulnerability.

Bundan bir yıl önce,

aslında tek bir amacım vardı.

And a little bit of cheekiness.

Amacım hem topluluk önünde

yaptığım konuşmalarla insanlar üzerinde yarattığım etki

And on Purpose,

a year ago, I was actually a one on Purpose.

hem de kız kardeşimle geçirdiğim değerli zamandı.

My purpose was twofold,

Ne var ki 2020′nin başında geçirdiğim kısa birkaç hafta içinde

it was the impact I was having on people through my public speaking,

bu iki amacım da yok oldu.

and it was the precious time I got to spend with my sister.

Aradan geçen aylarda amacımı yeniden bulmaya çalışıyorum.

But in a few short weeks at the start of 2020,

Dürüst olacağım,

amacımı bulmakta epey zorlandım.

both of those disappeared.

Bence bunda bir sorun yok.

And in the months since, I've been really trying to rediscover my purpose.

Ancak sonra fark ettim ki bugün,

And I'll be honest,

işte bu ana sahibim.

I've really struggled to find it.

And I think that's OK.

Amacımı bu şekilde yeniden keşfediyorum.

But then I realized that I have this,

Siz ne yapacaksınız?

Ne gibi bir eylemde bulunacaksın?

today, this moment.

This is me rediscovering my purpose.

Her ne yaparsanız yapın,

birdenbire tüm mutluluğunuzu kişisel ahlak envanterinin bir kategorisinde

What are you going to do?

aramaktan vazgeçebileceğinizi fark edersiniz.

What action are you going to take?

Whatever action you do take,

Bunun yerine, mutluluğunuzun kontrolünü elinize almak için yatırım yaparsınız.

you suddenly realize that you can stop hinging all your happiness

on one category of the personal moral inventory.

Geleceğimiz önceden belirlenmiş durumda değil.

Geleceğimiz yazılı değil

Instead, you invest in taking control of your own happiness.

ve gelecek bizi beklemiyor.

Kendi geleceğimi kuruyorum ve inanıyorum ki

Our future is not predetermined.

siz de kendi geleceğinizi kuracaksınız.

Our future is not written

Geleceğimizde ne kadar mutlu olacağımız, yalnızca çalışma haftasında değil,

and our future is not waiting for us.

I'm building mine and I believe you are building yours.

hayatın her alanında ne yaptığımıza

And how happy we are in our future will be based solely on our action

ya da yapmadığımıza bağlı olacak.

Kendi mutluluğumun anahtarı benim ve inanıyorum ki

or inaction across all facets of life,

siz de kendi mutluluğunuzun arkasındaki anahtarsınız.

not just the working week.

I am the key to unleashing my own happiness,

Şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki Trudy’nin hiçbir pişmanlığı yoktu elbette,

and I believe you are the key to unleashing your own happiness.

ancak bir dileği vardı.

TEDx’te sunum yaptığım sırada beni sahnede, canlı olarak görmek.

I can safely say that Trudy didn't have any regrets,

Çok teşekkür ederim.

but she did have one wish.

To see me on stage, live, presenting at TEDx.

Thank you very much.