Online learning could change academia -- for good | Tyler Dewitt

Transcriber:

Çeviri: Habip Bahçecioğlu Gözden geçirme: Eren Gokce

Babamın Yeni İngiltere’de çalıştığı

küçük üniversitenin mezuniyet günüydü.

Bu bir renk ve heyecan patlaması.

It's graduation day

Küçükken babam beni omuzlarında taşırdı

at the small New England college where my dad taught.

ve ben bu gösteriye hayran kalırdım.

It's a burst of color and excitement.

Bütün profesörlerin giydiği sihirbazlara benzeyen cübbeleri çok sevmiştim.

When I was little, he'd carry me up on his shoulders

Babam birilerin derecesini nasıl anlarım hep anlatırdı

and I'd marvel at the pageantry.

I loved the wizard-like academic robes that all the professors wore.

ve gittikleri okul,

renk ve tasarıma göre bağlı önlüklerinden ve kapüşonlarından.

My father explained how you could tell what degree someone had

Adeta bir diploma gibiydi, üstünüze takabileceğiniz bir kimlikti.

and the school they'd gone to,

based on the color and design of their gown and hood.

Bunlardan birisine sahip olmayı sabırsızlıkla bekliyordum.

Babam yıllar boyunca biyokimya öğretti

It was like a diploma, a credential that you could wear.

ve en sevilen hocalardan biriydi.

I couldn't wait to have one of my own.

Mezuniyet, onun için, bir çılgınlıktı, müteşekkir sarılmalar ve tokalaşmalar,

My dad taught biochemistry for decades

ve ailelere hevesli tanıştırmalardan oluşuyordu.

and was one of those beloved professors.

Bilim ve tıp alanında sayısız kariyerler babamın Bio 101 dersinde başlamıştı,

Graduation, for him, was a frenzy of thankful hugs and handshakes,

eager introductions to parents.

ve bir fark yarattığı belliydi.

Countless careers in science and medicine were launched in his Bio 101 class,

Eğitmeye olan sevgimin babamdan geldiğini düşünüyorum,

ve bir profesör olmayı planlıyordum,

and it was clear he made a difference.

tıpkı onun gibi.

Mikrobiyoloji ve mikrokimya alanında çalışmak için

I suppose I inherited a love of teaching from my dad,

doktora ve yüksek lisansa başvurdum.

and I planned to be a professor,

just like him.

Ama zamanla babamın yolu ile benim yolum ayrılmaya başladı.

I headed to grad school to do a PhD,

studying microbiology and microchemistry.

Laboratuvarda geçirdiğim uzun günlerde sabırsızlanmaya başladım.

But along the way, my dad's path and mine started to diverge.

Öğretmek istiyordum.

Mezun olmak ve doktora sonrası

araştırma için beklemek istemedim

During long days in lab, I got impatient.

Yıllarımı güvenilmez iş piyasasında gezinerek harcamak istemiyordum.

I wanted to teach.

Bu yüzden internete başvurdum

I didn’t want to wait to graduate and do a postdoc,

Ve giriş engellerini ortadan kaldırıyordu

ve geleneksel bekçilerin birçok yerleşik alanda kaldırılmasını sağlıyor.

spend years navigating a treacherous job market.

So I turned to the internet,

Mutfak masamdan öğretici videolar çekmeye başladım,

which was breaking down the barriers to entry

and removing the traditional gatekeepers in many established fields.

temel kimyayı öğretebilme ve basit el ile çizilmiş diyagramları kullanarak.

From my kitchen table, I started recording tutorial videos,

Videoları YouTube üzerinden paylaştım ...

teaching the basics of chemistry using simple, hand-drawn diagrams.

Ve insanlar gerçekten izlemeye başladı.

Önce birkaç kişi, sonra daha fazlası,

I put the videos on YouTube ...

daha sonra sayı artmaya başladı.

Teşekkür etmek amaçlı gönderilen e-postalar gelen kutumu doldurdu.

and people actually started watching them.

Daha profesör değildim,

First, a few folks, and then more,

Doktoramı bile bitirmemiştim.

and then more.

Fakat Kimya derslerini geçebilmeleri için

Thank-you emails poured into my inbox.

Dünyanın dört bir yanından öğrencilere yardımcı oluyordum.

I wasn't a professor yet,

I hadn't even finished my PhD,

Burada büyük bir şeyin yattığını hissediyordum.

but I was helping students all over the world

get through their chemistry classes.

Fakat babam hiçbir şeyi dinlemedi.

I got the sense that something big was brewing here.

Babama bunu söylediğimde

geleneksel profesörlük yolunu terketmeyi düşündüğümü

But my dad would hear none of it.

ve online eğitimin yeni dünyasını keşfetmek istediğimi

When I explained

öfkeden kudurdu.

that I was thinking about abandoning the traditional professorship route

“Oh, Tyler, aptal olmalısın.

to explore this new world of online education,

Bu aptal YouTube olayı hakkında kimsenin umursayacağını düşünüyorsan.”

he exploded in anger.

Büyük bir karşılık verdim.

"Oh, Tyler, you'd have to be an idiot

“Her yeni bir gün, benim videolarım senin

to think that anyone would care about this stupid YouTube thing."

bütün kariyerin boyunca öğretebileceğin öğrenci sayısının 10 katına ders veriyor.”

I shot back with a dig.

I said, "Every single day,

Gerçekten acıtmış olmalıydı,

my videos teach 10 times as many students as you'll teach in your whole career."

anlatmaya çalıştığım şeyi anlasaydı öyle olmazdı.

Belki de korkuyordu

It would have really hurt,

onun dünyasının nasıl geleneğe bağlı olduğunu düşünmek gerekirse,

if he'd had any conception of what I was trying to describe.

değişimin eşiğindeydi.

But maybe he was afraid

Eskiden öğrenciler bir profesöre sahiplerdi,

to think about the way his world, steeped in tradition,

amfinin önünde ayakta duran.

was on the brink of change.

Ama giderek artmakta olan ise,

professörler iyi anlatamıyorlarsa, öğrenciler online tercih ediyor.

It used to be that students had one professor,

the one standing at the front of the lecture hall.

Ve internetteki farklı eğitmenlerin videolarını izlemeye başladılar.

But increasingly,

if that professor wasn't a good fit, students could go online

Online pazar yeriydi.

öğrencilerin kendi istedikleri profesörlerini kendi seçtikleri yer.

and seek out videos from other educators to help them learn.

Ayrıca bedavaydı.

It was like an online marketplace

Bu tarz videoların sahipleri bazen kurumlardaki eğitmenlerdi,

where students could essentially choose their own professor.

fakat geriye kalan videoların sahipleri ise

And it was free.

üniversiteyi bile bitirmemiş parlak zekalı hocalardı.

Some of these video creators were instructors from institutions,

Öğrenciler kendilerine en iyi öğreten hocaları seçtiler

but others could be brilliant teachers who didn't even have a college degree.

Ve en popüler hocalar zirveye yükseldi.

Students chose the teachers that help them learn best,

Babamı bu yeni dünyaya sokmak istiyordum.

Birlikte biyoloji giriş dersleri için video serileri çekmeyi teklif ettim.

and the most popular teachers rose to the top.

Verdiği dersler yıllar boyunca şekil aldı ve mükemmelleşti,

I wanted to bring my dad into this new world.

I suggested we create a video series for intro biology.

Kerbs döngüsü ve transkripsiyonu gibi korkutucu konuları aldı ve

onları berrak ve güzel bir hale getirdi.

His lectures, crafted and perfected over decades,

Bunlar bir günde milyonlarca öğrenciye yardımcı olabilirdi.

took terrifying subjects like the Krebs cycle and transcription

“Biyoloji 101 dersleri için üniversiteler

and made them crystal clear and beautiful.

Niye başka bir profesöre ihtiyaç duysunlar ki?” diye dalga bile geçtim.

They could help millions of students a day.

Ama bu gerçekten ciddi düşündüğüm bir şeydi.

"Why would any other college need a Bio 101 professor?" I joked.

Eğer babam gibi inanılmaz yetenekli birkaç eğitmen bulup

But it was something I'd seriously thought about a lot.

Onlara sınırsız kaynak, içerik editörleri,

What if you identified a few incredibly talented educators like my dad

animatörler ve yapım ekibi versek

ve böylece bütün günlerini inanılmaz, güzel

and gave them essentially limitless resources, content editors,

eğitici içerik yapmaya adasalar ne olurdu?

and animators and production teams,

bu olabilir gibi geldi bir sahayı temelden değiştirebilirdi.

and they were able to devote all day, every day,

Dünyanın dört bir yanından aynı dersi verirken,

to making incredible, beautiful educational content.

It seemed like this could fundamentally change a field

özellikle giriş seviyesinde.

where many professors all around the world were teaching essentially similar courses,

Ama her profesör nadiren zaman ve kaynaklara sahipti

devam etmek için.

particularly at the introductory level.

İnanılmaz eğitim içeriği ölçeklenebilecek bir şey gibi hissettim,

But each professor rarely had the time and resources

pek çok kişiyi harekete geçiren anahtar bir kavram

to go all in.

Incredible education content felt like something that could scale,

teknolojideki yeni devrimlerin.

“Dünyanın biyoloji hocası olabilirsin” dedim.

a key concept driving so many of the new revolutions in tech.

Aptal olmalısın.”

Eğer gerçekten YouTube ünlüsü olmak istediğimi düşünüyorsan

"You could be the world's biology teacher," I said.

Aaa.

Aşırı sinirliydim.

"Oh, you have to be an idiot

Ve kısa bir zaman sonra

to think that I'd want to be some kind of YouTube star."

Beklenmedik bir şekilde vefat etti ...

Ugh.

I was furious.

MIT’dan mezun olmamdan önce.

And then, shortly thereafter,

Hayatım alt üst oldu.

unexpectedly, he died ...

Fakat biraz kozmik gelen bir umut ışığı vardı.

right before I graduated from MIT.

Bir miktar para bırakmıştı,

It upended my life.

akademik dünyadan çıkmamı sağlayacak

But there was a silver lining that felt slightly cosmic.

ve kendi istediğimi yapabileceğim.

He left me a little bit of money

Kendimi işe verdim,

seri üretimle video çekmeye başladım sabah akşam.

that allowed me to step off the academic path

Ayrıca izleyicilerimle daha çok iletişime geçmeye başladım.

and try my own thing.

I poured myself into work,

Ve iyi hizmet edilmeyen hemen hemen tüm insanlar olduklarını öğrendim,

churning out videos day and night.

sert yapı olan geleneksel akademi tarafından.

And I also started to interact more with my viewers.

And I learned that they were almost all folks who weren't served well

Sayısız üniversite öğrencisi

benim tarzım videolardan nasıl öğrendiklerini söylediler.

by the rigid structure of traditional academia.

Derslere sömestr boyuna üç ya da dört kez katılıyorlarmış

Countless college students

o da sınavlara girmek içinmiş.

told me how they did all their learning from videos like mine.

Diğerleri ise orta yaşta kariyer değiştirmeye çalışanlar,

They attended class only three or four times during a semester,

dersleri parça parça almaları gerekiyordu.

just to take the tests.

Bu derecenin yarısına ihtiyaçları vardı

ve bunun dörtte biri.

Others were trying to switch careers in middle age,

Bekar bir baba bana yazar ve der

and they needed to take courses piecemeal.

ki hemşirelik okuluna nasıl gitmeye çalıştığını,

They needed half of this degree

genç kızlarına göstermek için o bir şey olabilir.

and a quarter of this one.

A single dad writes me and says how he's trying to go to nursing school,

Profesörünün dediği hiçbir şeyi anlamıyormuş

Ama benim videolarım önemli bir dersi geçmesine yardımcı olmuş.

to show his young daughters he can be something.

Bu tarz yorumlar hep olumsuzlukla devam etti ...

He can't understand a word his professor says,

but my videos get him through a critical class.

“O zaman ben niye sana para vermiyorum da okula veriyorum?”

Comments like his are often followed by an ominous ...

Hep merak ettim neden bu insanlar bu duygulardan geçmek zorunda

bir sınıfa katılmaktan,

“So why am I paying the school, and not paying you?”

kendileri tüm malzemeleriyle öğrenirken.

Niye başka yollarla ders kredisi alamıyorlar?

I wonder why these people have to go through the motions

Niye hiç kimse bu insanların

of attending a class,

when they are learning all the material on their own.

neye ihtiyaç duyduklarıyla ilgilenmiyor?

Why can't they get course credit in other ways?

Ben YouTube kanalımdan kimseye diploma veremem

Why isn't anyone paying attention to what these people need?

ama bir kez ders kredisi kazanmak için öğrenciler için bir yol bulunursa

materyali nasıl öğrenirlerse öğrensinler,

I can't offer diplomas from my YouTube channel,

sınıfta veya derste kendilerince,

farklı hocaların ve farklı öğrenme yöntemlerinin

but once there is a way for students to earn course credit

no matter how they learned the material,

bulunduğu online pazar yeri uçuşa geçer.

in class or on their own,

Öğrencilere kimin en iyi öğreteceği hakkında ciddi çekişmeler olur.

the online marketplace of different teachers and different learning approaches

will explode.

Bu arada, deliler gibi video yüklemeye devam ettikçe

There will be serious competition for who could teach students the best.

izlenme sayım tavan yaptı.

İş teklifleri gelmeye başladı.

İnsanlar beni sokakta tanımaya başladılar,

Meanwhile, as I madly upload videos,

my views go through the roof.

garip bir “Hey, um ....

Job offers start to come in.

“Şey, acaba YouTube videosu çekiyor musunuz?”

Random people start recognizing me on the street,

Devamında sarılmalar, el sıkışmalar, özçekimler,

an awkward "Hey, um ....

hatta arada sırada gözyaşları takip etti.

Do you make YouTube videos?"

Bu zamanlarda,

It's followed by hugs and handshakes, selfies,

kariyerim amfilerden laboratuvara geçiyor.

and even occasional tears.

Eğitim odaklı bir şirkete katıldım,

Around this time,

Eczacılık ve yaşam bilimleri şirketlerine eğitim vermeye odaklanmış.

my career moves from the lecture hall to the laboratory.

CEO cesur ve eksantrik

I joined a company focused on education

ve ileri gitmek istiyor ve karmaşık laboratuvar yöntemlerini tamamen

for pharmaceutical and life-sciences companies.

sanal gerçeklikle öğretmek istiyor.

The CEO is bold and eccentric,

Akademinin dışındaki şeyler hızlı ilerler

and she wants to push the envelope and teach complex lab methods

ve çıkarlar farklıdır.

Benim hedefim eskiden final notuydu.

entirely in virtual reality.

Outside of academia, things move fast,

Şimdi ise bir hastanın hayatı, hayat kurtarıcı bir terapi.

and the stakes are different.

The goal for me used to be a final exam grade.

Benim katıldığım ekipte

laboratuvar talimatlarını derinlikle

Now, it's a patient's health, a life-saving therapy.

düşünmek nadiren gelen bir şanstı.

Lisanstayken laboratuvarda ne yaptığımı nadiren biliyordum.

For the team I joined,

it was a rare chance to think deeply about lab instruction.

Birkaç damla şundan birkaç damla bundan

Sonra puf - -

In undergrad, I rarely knew what I was doing in labs.

Kırmızıya döndü.

Test tüpleri kırılırdı,

30 öğrenciye aynı anda bitkin bir TA rehberlik etmeye çalıştı

A couple of drops of this and a couple of drops of that,

and poof --

Ancak VR tutarlı olabilir, sürekli uyanık bire bir koç.

it would turn red.

Test tubes would break,

a frazzled TA tried to guide 30 students at the same time.

Bir öğrenci pratiklik yapa yapa faaliyetleri öğrenir,

But VR can be a consistent, constantly vigilant one-on-one coach.

ne yaptıklarını gerçekten anlayana kadar

ve neden bunu yapıyorlar.

Ve bir öğrenci bir eğitmen veya bir TA ihtiyaç duymaz--

A learner can practice activities over and over,

until they truly understand what they're doing

yazılım öğretimi yapar.

and why they're doing it.

And students don't need an instructor or a TA --

VR gözlüğünü takın

ve mikrobiyoloji laboratuvarı için milyonlarca dolara ihtiyacın yok

the software does the teaching.

mikrobiyolojiyi öğretmek için.

Put on a VR headset,

and you don't need a multi-million-dollar microbiology laboratory

Ve açık ki, akademi tek oyuncu değil

yüksek kalitede öğrenme sağlayabilen gelişmiş teknik alanlarda bile.

to teach microbiology.

And it's clear that academia isn't the only player

Kodlama eğitim kampları çok ilgi gördü

that can provide high-quality learning even in advanced technical fields.

insanlara programlama rollerine geçmesi için

itimatname verdi.

Ama VR ile,

Coding boot camps have received a lot of attention

biyoteknoloji kredisi teklif eden şirketleri hayal edebilirsiniz

giving credentials that allow folks to transition into programming roles.

ve laboratuvar becerilerini öğretmek

son teknoloji ürünü üretmek gerekiyordu hücre ve gen terapileri için.

But with VR,

you could imagine companies offering biotech credentials

Tüm bu kuvvetlere baktığınızda,

and teaching lab skills

needed to, say, manufacture cutting-edge cell and gene therapies.

bariz belli oluyor ki gerçek değişim yüksek eğitimlerden gelecek.

When you look at all of these forces together,

Babamın omuzlarındayken ben,

it's clear that real change is going to come in higher education.

mezuniyette o renkli cüppeler farklı itimatları temsil etmişti,

belirli okullarda sınıftan ve araştırma zamanından kazanılan.

When I was up there on my father's shoulders,

those colored robes at graduation represented discrete credentials,

Belki mecazen geleceğin akademik cübbesi

daha çok yama işi bir pelerin mi?

earned from classroom and research time at specific schools.

MIT’de bizzat alınan bir tartışma dersi,

Maybe the metaphorical academic robe of the future

tanıtıcı içerik sertifikası YouTube videoları yardımıyla geçti.

is more of a patchwork cape?

A discussion class taken in person at MIT,

Bir VR laboratuvar kursu akademi dışındaki bir şirketten.

an introductory content certification passed with the help of YouTube videos.

Mezuniyetin tek, tanımlanmış bir olay olması mümkün değil.

A VR laboratory course from a company outside of academia.

Ve kurumlar yerine öğrenciler,

Graduation is unlikely to be a single, defined event.

ne tür itimada ihtiyaçları var karar verme yetkisine sahip olacaklar

And learners, instead of institutions,

ve ön koşullarda ne zaman ve nasıl ustalaştıklarına.

will have the power to decide what sort of credentials they need

COVID’in etkisi sadece bunu hızlandırmak için muhtemeldir.

and when and how they master the prerequisites.

Şimdi en prestijli okullar bile

İnternet üzerinden tamamlanmış derslere kredi veriyorlar.

The impact of COVID is likely to only accelerate this.

Cini sihirli lambaya sokmak zor olacak gibi.

Even the most prestigious schools

are now giving credit for courses completed online.

Umut ediyorum ki

bu değişimler üniversitelere kendilerine has şeyler hakkında

It's going to be tough to put that genie back into the bottle.

daha çok çalışmaları için itici bir güç olur.

And hopefully,

Belki de bu öğrencileri araştırmalara yönlendirmek

the specter of these changes will force colleges and universities

ya da münazaraları ve mentorluğu teşvik edebilecek profesörlerle

to double down on what they can uniquely provide.

değerli bire bir vakit verme olabilir.

Maybe that's getting students to dive into research,

MİT her zaman yaratıcılığın ön planındaydı,

or providing valuable one-on-one time with professors,

yönlendirmesi için eşsiz bir fırsat var,

fostering discussions and mentorship.

şimdi akademiyi yeni bir gelecek için.

MIT has always been on the forefront of innovation,

and there's a unique opportunity here

Bu değişimin ne kadar zor olacağını biliyorum.

for it to lead academia into this new future.

Mükemmel bir eğitmen olan babam

bu değişimi göremedi veya görmek istemedi.

But look, I know how hard this change is going to be.

Herhangi bir şeyin değişeceğini düşünüyorsan aptal olmalıydın.

My father, who was a brilliant educator,

couldn't see it or didn't want to see it.

Ama aynı zamanda

öğrenmeye her şeyden çok değer verdi,

You would have to be an idiot to think that anything was going to change.

diğer mükemmel hocalar gibi.

Eğitimin amacı öğrenmek olmalı, öğretmek değil derdi.

But at the same time,

he valued learning over all else,

like many other great teachers.

Bu yeni öğrenme ve sertifika yöntemleri

önemsiz kestirme yollar değiller.

He used to say the focus of education should be learning, not teaching.

Bunlar, öğrencilere aynı temel becerileri

These new paths of teaching, of certification,

daha etkili ve verimli öğrenmelerine yardımcı olacak.

they're not trivial shortcuts.

They'll help students master the same fundamental skills,

Biliyor musun ...

İlk denediğim zaman aklıma geldi,

yapılmasına yardımcı olduğum

just more effectively, more efficiently.

sanal gerçeklik laboratuvar ürününün.

You know ...

Zeki ve yetenekli insanlardan oluşan bir grup

I think back to the first time

I tried the virtual reality lab product I'd helped to build.

aylarca üstünde çalıştı.

VR başlığını taktım ve işte buradaydım,

A team of so many brilliant, talented people

tam önümde laboratuvar tezgahı.

had worked on it for months.

Temel mikrobiyoloji metodu odak noktasıydı.

I slipped on the VR headset, and there I was,

Babamın büyük ihtimalle yüksek lisansta öğrendiği ilk şeylerden biriydi

a lab bench in front of me.

The focus was a fundamental microbiology method.

ve benimde ilk öğrendiğim şeylerden biriydi.

It was probably one of the first things my dad learned when he was in grad school,

Bir an gerçekten merak ettim,

eğer bunu görebilse ne düşünürdü.

and it was one of the first things that I had learned.

Tabi ki büyük bir umutla, hayal ettim

I wondered, for a moment, what he would have thought

kulaklıkla etrafına bakacağını,

petri kabını eline alıp

if he could have seen this.

sterilize ederken Bunsen brülöründe metal araçlarını,

I imagined, somewhat hopefully, of course,

parlak bir turuncu olana kadar

that he'd look around in the headset,

ve belki meşhur sözlerinden birini söyler

grab a petri dish,

sterilize his metal tools in the Bunsen burner

“Vay...

until they glowed a bright orange,

Bu gerçekten havalı.

Bunu anlayamıyorsan bir aptal olmalısın ...

and maybe he'd say, with one of his trademark phrases,

"Whoa ...

Bu eğitimin geleceği.”

This is pretty nifty.

Teşekkürler.

You would have to be an idiot if you can't tell ...

this is the future of education."

Thank you.