Rodney Brooks: How robots will invade our lives

Rodney Brooks robotların hayatımızı işgal edeceğini söylüyor

Çeviri: Ozgur Ilkay Yalcin Gözden geçirme: Ahmet Yükseltürk

What I want to tell you about today is how I see robots invading our lives

Bugün size, robotların farklı zamanlarda, farklı seviyelerde nasıl

at multiple levels, over multiple timescales.

hayatımızı işgal etmeye başladıklarından bahsedeceğim.

And when I look out in the future, I can't imagine a world, 500 years from now,

Bundan 500 yıl sonra her yanımızın robotla çevrili olmadığı bir dünya

where we don't have robots everywhere.

hayal edemiyorum.

Assuming -- despite all the dire predictions from many people about our future --

Tabii ki -- birçok insanın geleceğimiz için yaptığı dehşet verici tahminlere

assuming we're still around, I can't imagine the world not being populated with robots.

rağmen -- hâlâ ortalıkta olursak, robotlarla dolu olmayan bir dünya düşünemiyorum.

And then the question is, well, if they're going to be here in 500 years,

Ardından şu soru geliyor: 500 sene sonra burada olacakları kesinse,

are they going to be everywhere sooner than that?

daha önce de her yerde olabilirler mi?

Are they going to be around in 50 years?

Mesela 50 yıl içinde?

Yeah, I think that's pretty likely -- there's going to be lots of robots everywhere.

Evet, bence bu pekala mümkün. Her yerde oldukça fazla sayıda robot olacak.

And in fact I think that's going to be a lot sooner than that.

Ve aslına bakarsanız, ben bundan da çok önce olacağını düşünüyorum.

I think we're sort of on the cusp of robots becoming common,

Bence şu anda robotların yaygınlaşmasının dönüm noktasındayız.

and I think we're sort of around 1978 or 1980 in personal computer years,

Kişisel bilgisayarların gelişimine göre, 1978 veya 1980'de olduğumuz yerdeyiz.

where the first few robots are starting to appear.

Şu anda ilk birkaç robot daha yeni ortaya çıkmaya başlıyor.

Computers sort of came around through games and toys.

Bilgisayarlar hayatlarımıza oyunlar ve oyuncaklarla girdi sayılır.

And you know, the first computer most people had in the house

Ve bildiğiniz gibi, birçok insanın evindeki ilk bilgisayar

may have been a computer to play Pong,

Pong oynayan, içinde küçük bir mikroişlemcisi olan

a little microprocessor embedded,

bilgisayar idi.

and then other games that came after that.

Ardından diğer oyunlar geldi.

And we're starting to see that same sort of thing with robots:

Şu anda robotlarda da aynı şeyi görüyoruz:

LEGO Mindstorms, Furbies -- who here -- did anyone here have a Furby?

LEGO Mindstorms, Furbyler -- burada kimin -- aranızda Furby'si olan var mı?

Yeah, there's 38 million of them sold worldwide.

Eh tabi, dünya çapında 38 milyon adet satıldı.

They are pretty common. And they're a little tiny robot,

Oldukça yaygınlar. Küçük, ufacık bir robot bu.

a simple robot with some sensors,

Birkaç sensörü olan basit bir robot.

a little bit of processing actuation.

Birkaç hesaplanmış hareketi var.

On the right there is another robot doll, who you could get a couple of years ago.

Sağda ise başka bir robot bebek var, birkaç yıl önce bunlardan satılıyordu.

And just as in the early days,

Ve aynı bilgisayarların ilk günlerindeki gibi,

when there was a lot of sort of amateur interaction over computers,

bilgisayarlarla etkileşimlerin amatör olduğu zamanlar, bugün kendi robotunuzu

you can now get various hacking kits, how-to-hack books.

yapabileceğiniz kitler ve robot yapımıyla ilgili kitaplar satılıyor.

And on the left there is a platform from Evolution Robotics,

Soldaki Evolution Robotics'in sattığı bir platform.

where you put a PC on, and you program this thing with a GUI

Üzerine bir PC koyup, grafik arayüzüyle programlıyorsunuz.

to wander around your house and do various stuff.

Böylece evin içinde gezip, çeşitli işler yapabiliyor.

And then there's a higher price point sort of robot toys --

Bir de daha pahalı, oyuncak diyebileceğimiz, robotlar var.

the Sony Aibo. And on the right there, is one that the NEC developed,

Mesela Sony Aibo. Ve hemen yanındaki de NEC'in geliştirdiği PaPeRo.

the PaPeRo, which I don't think they're going to release.

Sanırım satışa sunmayacaklar.

But nevertheless, those sorts of things are out there.

Ama yine de, bu tip şeyler şu anda var.

And we've seen, over the last two or three years, lawn-mowing robots,

Ve son iki ya da üç yıl içinde, çim biçen robotlar gördük:

Husqvarna on the bottom, Friendly Robotics on top there, an Israeli company.

Alttaki Husqvarna, üstteki bir İsrail şirketi olan Friendly Robotics.

And then in the last 12 months or so

Son 12 ay içinde ise birkaç tane ev temizlik

we've started to see a bunch of home-cleaning robots appear.

robotunun piyasaya çıkışına şahit olduk.

The top left one is a very nice home-cleaning robot

Sol üstteki Dyson diye İngiliz bir şirketin yaptığı, çok güzel bir

from a company called Dyson, in the U.K. Except it was so expensive --

ev temizlik robotu. Ama ne yazık ki çok pahalıya maloldu. 3.500$.

3,500 dollars -- they didn't release it.

Bu yüzden piyasaya sürmediler.

But at the bottom left, you see Electrolux, which is on sale.

Ama şu sol alttaki Electrolux, şu anda satışta.

Another one from Karcher.

Bu da Karcher'nin yaptığı.

At the bottom right is one that I built in my lab

Sağ alttakini ise 10 sene kadar önce ben laboratuvarımda

about 10 years ago, and we finally turned that into a product.

yaptım ve sonunda bir ürüne dönüştürdük.

And let me just show you that.

Durun size göstereyim.

We're going to give this away I think, Chris said, after the talk.

Bunu birine hediye edeceğiz. Chris konuşmadan sonra demişti sanırım.

This is a robot that you can go out and buy, and that will clean up your floor.

Bu robotu gidip satın alıyorsunuz ve sizin yerlerinizi süpürüyor.

And it starts off sort of just going around in ever-increasing circles.

İlk açıldığında, gittikçe büyüyen çemberler çizerek dönmeye başlıyor.

If it hits something -- you people see that?

Birşeye çarparsa -- gördünüz mü?

Now it's doing wall-following, it's following around my feet

Şu anda duvar takip algoritmasıyla ayağımın çevresinden dolanarak

to clean up around me. Let's see, let's --

etrafını süpürüyor. Tamam, şimdi --

oh, who stole my Rice Krispies? They stole my Rice Krispies!

Of, Rice Krispies'imi kim çaldı? Rice Krispies'imi çalmışlar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Don't worry, relax, no, relax, it's a robot, it's smart!

Sakin olun, rahatlayın, hayır, robot bu, akıllı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

See, the three-year-old kids, they don't worry about it.

Üç yaşındakı çocuklar hiç robota bir şey olacak diye dertlenmiyor.

It's grown-ups that get really upset.

Sadece yetişkinlere dokunuyor nedense.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

We'll just put some crap here.

Buraya biraz çer çöp koyalım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Okay.

Tamam.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

I don't know if you see -- so, I put a bunch of Rice Krispies there,

Görebiliyor musunuz bilmiyorum. Buraya biraz Rice Krispies döktüm.

I put some pennies, let's just shoot it at that, see if it cleans up.

Birkaç bozuk para koydum. Bakalım ne yapacak, temizleyebilecek mi?

Yeah, OK. So --

Evet, işte.

we'll leave that for later.

Tamam bunu şimdilik bırakalım.

(Applause)

(Alkışlar)

Part of the trick was building a better cleaning mechanism, actually;

Aslında işin büyük kısmı daha iyi temizleme mekanizması geliştirmekti.

the intelligence on board was fairly simple.

Yapay zekası oldukça basit.

And that's true with a lot of robots.

Aslında bu birçok robot için böyle.

We've all, I think, become, sort of computational chauvinists,

Sanırım, hepimiz sayısal şovenist gibi bir şeylere dönüştük,

and think that computation is everything,

hesaplamanın her şey olduğunu düşünüyoruz,

but the mechanics still matter.

ama mekanik hâlâ çok önemli.

Here's another robot, the PackBot,

Bu da birkaç yıldır geliştirdiğimiz,

that we've been building for a bunch of years.

başka bir robot, PackBot.

It's a military surveillance robot, to go in ahead of troops --

Bir askeri istihbarat robotu. Birliklerin önünden gidip,

looking at caves, for instance.

mağaraları inceliyor mesela.

But we had to make it fairly robust,

Ama tabi bunu oldukça dayanıklı yapmamız gerekti.

much more robust than the robots we build in our labs.

Daha önce laboratuvarda ürettiğimiz tüm robotlardan daha dayanıklı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

On board that robot is a PC running Linux.

Robotun beyni, üzerinde Linux çalışan bir PC.

It can withstand a 400G shock. The robot has local intelligence:

400G'lik şoklara dayanabiliyor. Dahili zekası var:

it can flip itself over, can get itself into communication range,

kendini düz çevirebiliyor, kapsama alanından çıkarsa geri dönebiliyor,

can go upstairs by itself, et cetera.

kendi kendine merdiven çıkabiliyor vs.

Okay, so it's doing local navigation there.

İşte burada yerel navigasyon yapıyor.

A soldier gives it a command to go upstairs, and it does.

Bir asker, merdivenleri çıkma emrini verdi, o da çıkıyor.

That was not a controlled descent.

Bu pek kontrollü bir iniş sayılmaz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Now it's going to head off.

Şimdi yoluna devam edecek.

And the big breakthrough for these robots, really, was September 11th.

Aslında bu robotların dönüm noktası 11 Eylül oldu.

We had the robots down at the World Trade Center late that evening.

Akşam geç saatte robotları Dünya Ticaret Merkezi'ne götürdük.

Couldn't do a lot in the main rubble pile,

Ana enkazda pek yapabilecekleri bir şey yoktu.

things were just too -- there was nothing left to do.

Orası bayağı -- yapılabilecek bir şey kalmamıştı.

But we did go into all the surrounding buildings that had been evacuated,

Ama çevredeki tüm boşaltılan binalara girerek, bir insanın

and searched for possible survivors in the buildings

girmesi için çok tehlikeli olan yerlerde kısılıp kalan

that were too dangerous to go into.

felaketzede var mı diye kontrol ettik.

Let's run this video.

Şu videoyu oynatalım.

Reporter: ...battlefield companions are helping to reduce the combat risks.

Muhabir: ...savaş alanı yardımcıları savaş risklerini düşürmekte yardımcı oluyorlar.

Nick Robertson has that story.

Nick Robertson bildiriyor.

Rodney Brooks: Can we have another one of these?

Rodney Brooks: Bundan başka var mı bizde?

Okay, good.

Peki, güzel.

So, this is a corporal who had seen a robot two weeks previously.

Bu robotla iki hafta önce tanışmış olan bir onbaşı.

He's sending robots into caves, looking at what's going on.

Robotları mağaraların içine gönderip, ne olup bittiğine bakıyor.

The robot's being totally autonomous.

Robot tamamen kendi başına hareket ediyor.

The worst thing that's happened in the cave so far

Şimdiye kadar mağarada başımıza gelen en kötü şey,

was one of the robots fell down ten meters.

robotlardan birinin 10 metre aşağıya düşmesi oldu.

So one year ago, the US military didn't have these robots.

Bir yıl önce, Amerikan ordusu bu robotlara sahip değildi.

Now they're on active duty in Afghanistan every day.

Artık her gün Afganistan'da aktif görevde kullanılıyorlar.

And that's one of the reasons they say a robot invasion is happening.

İşte bu da, bir robot istilası yaşıyoruz dememin sebeplerinden biri.

There's a sea change happening in how -- where technology's going.

Şu anda teknolojinin gittiği yönde inanılmaz bir değişim yaşanıyor.

Thanks.

Teşekkürler.

And over the next couple of months,

Önümüzdeki birkaç ay içinde

we're going to be sending robots in production

çalışan petrol kuyularına girip son birkaç yıllık petrol rezervini

down producing oil wells to get that last few years of oil out of the ground.

yüzeye çıkartacak robotlar üreteceğiz.

Very hostile environments, 150˚ C, 10,000 PSI.

Oldukça ölümcül bir ortam, 150 derece sıcaklık, 10.000 PSI.

Autonomous robots going down, doing this sort of work.

Otonom robotlar inip, bu tip işleri yapacak.

But robots like this, they're a little hard to program.

Ama bu tip robotları programlamak biraz zor.

How, in the future, are we going to program our robots

Gelecekte robotlarımızı nasıl programlayıp,

and make them easier to use?

kolay kullanılır hale getireceğiz?

And I want to actually use a robot here --

Bunu anlatmak için gerçek bir robot kullanacağım.

a robot named Chris -- stand up. Yeah. Okay.

Chris adında bir robot. Ayağa kalk. Tamam.

Come over here. Now notice, he thinks robots have to be a bit stiff.

Buraya gel. Bakın, robotların sırık yutmuş gibi durması

He sort of does that. But I'm going to --

gerektiğini düşünüyor. Ama ben --

Chris Anderson: I'm just British. RB: Oh.

Chris Anderson: Ben İngilizim. RB: Ah.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

(Applause)

(Alkışlar)

I'm going to show this robot a task. It's a very complex task.

Şimdi bu robota bir görev göstereceğim. Oldukça karmaşık bir görev.

Now notice, he nodded there, he was giving me some indication

Bakın, kafasını salladı. İletişimin akışını anladığına dair

he was understanding the flow of communication.

bana bir belirti gösterdi.

And if I'd said something completely bizarre

Tamamen saçma bir şey söylemiş olsaydım eğer,

he would have looked askance at me, and regulated the conversation.

bana yan yan bakıp iletişimi kontrol altına almaya çalışacaktı.

So now I brought this up in front of him.

Şimdi bunu görebileceği bir yere getiriyorum.

I'd looked at his eyes, and I saw his eyes looked at this bottle top.

Gözlerine baktım ve gözlerinin şişe kapağına baktığını gördüm.

And I'm doing this task here, and he's checking up.

Burada bir iş yapıyorum, o da ne yaptığıma bakıyor.

His eyes are going back and forth up to me, to see what I'm looking at --

Gözleri sürekli bir bana, bir de yaptığım işe bakıyor.

so we've got shared attention.

Müşterek bir ilgi odağına sahibiz.

And so I do this task, and he looks, and he looks to me

İşi yaparken izliyor, sonra da ne istediğimi anlamak için

to see what's happening next. And now I'll give him the bottle,

bana bakıyor. Şimdi şişeyi ona vereceğim.

and we'll see if he can do the task. Can you do that?

Bakalım o da yapabilecek mi? Bunu yapabilir misin?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Okay. He's pretty good. Yeah. Good, good, good.

Tamam. Bu işte bayağı iyi. Evet. Aferin, aferin.

I didn't show you how to do that.

Sana onun nasıl yapılacağını göstermedim.

Now see if you can put it back together.

Bakalım şimdi tekrar birleştirebilecek misin?

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And he thinks a robot has to be really slow.

Robotların yavaş olması gerektiğini düşünüyor bir de.

Good robot, that's good.

İyi robot, aferin.

So we saw a bunch of things there.

Evet burada birkaç şey yaptık.

We saw when we're interacting,

Birisine bir şeyin nasıl yapılacağını göstermeye çalışırken

we're trying to show someone how to do something, we direct their visual attention.

görsel dikkatini yönlendirdiğimizi gördük.

The other thing communicates their internal state to us,

Diğer nokta da, karşımızdaki bize kendi içsel durumunu,

whether he's understanding or not, regulates a social interaction.

bizi anlayıp anlamadığını belirterek, sosyal etkileşimi yönlendirdi.

There was shared attention looking at the same sort of thing,

Aynı şeye bakarken aramızda müşterek bir ilgi odağı oluştu.

and recognizing socially communicated reinforcement at the end.

Ve son olarak da sosyal olarak aktarılan takdiri de algıladı.

And we've been trying to put that into our lab robots

İşte laboratuvar robotlarımıza bunları yaptırmak istiyoruz,

because we think this is how you're going to want to interact with robots in the future.

çünkü gelecekte robotlarla bu şekilde iletişim kurmak isteyeceğinizi düşünüyoruz.

I just want to show you one technical diagram here.

Burada size bir teknik çizim göstermek istiyorum.

The most important thing for building a robot that you can interact with socially

Sosyal olarak iletişim kurabilieceğiniz bir robotta en önemli şey,

is its visual attention system.

görsel dikkat sistemidir.

Because what it pays attention to is what it's seeing

Çünkü o sırada dikkatini yönelttiği şey, gördüğü ve

and interacting with, and what you're understanding what it's doing.

etkileşimde bulunduğu şeydir. Ve bu sayede neyle ilgilendiğini anlayabilirsiniz.

So in the videos I'm about to show you,

Şimdi size göstereceğim videolarda

you're going to see a visual attention system on a robot

bir robotun görsel dikkat sistemini göreceksiniz.

which has -- it looks for skin tone in HSV space,

HSV renk uzayında ten rengini arıyor,

so it works across all human colorings.

tüm insan ten renklerini algılayabiliyor.

It looks for highly saturated colors, from toys.

Oyuncakların doygun renklerini arıyor.

And it looks for things that move around.

Ve hareket eden şeyleri arıyor.

And it weights those together into an attention window,

Bütün bunları, bir dikkat penceresi dahilinde belirli ağırlıklarla toplayıp

and it looks for the highest-scoring place --

en yüksek puanı alan, dolayısıyla

the stuff where the most interesting stuff is happening --

en ilginç şeylerin olduğu alanı buluyor.

and that is what its eyes then segue to.

Ve bakışını oraya yönlendirerek

And it looks right at that.

direkt oraya bakıyor.

At the same time, some top-down sort of stuff:

Bu sırada da yukarıdan aşağıya çalışan bir işlev

might decide that it's lonely and look for skin tone,

yalnız olduğuna karar verip ten rengi aramaya,

or might decide that it's bored and look for a toy to play with.

veya canının sıkıldığına karar verip bir oyuncak aramaya karar verebilir.

And so these weights change.

Böylece ağırlıklar değişir.

And over here on the right,

Ve burada sağdaki de

this is what we call the Steven Spielberg memorial module.

Steven Spielberg hatıra modülü ismini verdiğimiz modül.

Did people see the movie "AI"? (Audience: Yes.)

AI filmini gördünüz mü? Seyirciler: Evet.

RB: Yeah, it was really bad, but --

RB: Evet, bayağı kötü bir filmdi ama --

remember, especially when Haley Joel Osment, the little robot,

Küçük robot Haley Joel Osment'in gözlerini ayırmadan

looked at the blue fairy for 2,000 years without taking his eyes off it?

2.000 yıl boyunca mavi periye baktığını hatırlıyor musunuz?

Well, this gets rid of that,

İşte bu, o problemi çözüyor.

because this is a habituation Gaussian that gets negative,

Aynı şeye baktığı sürece negatife düşüp genliği artan bir

and more and more intense as it looks at one thing.

Gauss alışma fonksiyonu.

And it gets bored, so it will then look away at something else.

Böylece baktığı şeyden bir süre sonra sıkılıp, başka bir şeye bakıyor.

So, once you've got that -- and here's a robot, here's Kismet,

Böylece -- işte bir robot daha, işte Kismet.

looking around for a toy. You can tell what it's looking at.

Bir oyuncak arıyor. Neye baktığını anlayabilirsiniz.

You can estimate its gaze direction from those eyeballs covering its camera,

Ne yöne baktığı, kamerasının önünde duran gözbebeklerinden belli oluyor.

and you can tell when it's actually seeing the toy.

Oyuncağı ne zaman gördüğünü anlayabiliyorsunuz.

And it's got a little bit of an emotional response here.

Bakın, ufak bir duygusal tepki verdi.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But it's still going to pay attention

Ama hâlâ görüş alanına daha önemli bir şey girerse,

if something more significant comes into its field of view --

dikkatini oraya yönlendirebilir.

such as Cynthia Breazeal, the builder of this robot, from the right.

Mesela sağdan görüş alanına giren Cynthia Breazeal. Bu robotun yapımcısı.

It sees her, pays attention to her.

İşte onu görüyor ve dikkatini ona yönlendiriyor.

Kismet has an underlying, three-dimensional emotional space,

Kismet'in altyapısında üç boyutlu bir duygu uzayı var.

a vector space, of where it is emotionally.

Duygusal olarak ne durumda olduğunu gösteren bir vektör uzayı.

And at different places in that space, it expresses --

O uzayın farklı noktalarında, farklı --

can we have the volume on here?

burada sesi biraz açabilir miyiz?

Can you hear that now, out there? (Audience: Yeah.)

Oradan duyabiliyor musunuz? Seyirciler: Evet.

Kismet: Do you really think so? Do you really think so?

Kismet: Öyle mi düşünüyorsun? Öyle mi düşünüyorsun?

Do you really think so?

Öyle mi düşünüyorsun?

RB: So it's expressing its emotion through its face

RB: Gördüğünüz gibi duygularını suratıyla ve

and the prosody in its voice.

sesindeki tonlama ile ifade ediyor.

And when I was dealing with my robot over here,

Ben de burada kendi robotum Chris'le uğraşırken,

Chris, the robot, was measuring the prosody in my voice,

o da benim sesimdeki tonlamaya dikkat ediyordu.

and so we have the robot measure prosody for four basic messages

Burada, annelerin çocuklarına henüz dili anlamaya başlamadan önce

that mothers give their children pre-linguistically.

verdikleri dört temel mesajı baz alıyoruz.

Here we've got naive subjects praising the robot:

Burada tecrübesiz denekler robotu övüyor.

Voice: Nice robot.

Ses: Tatlı robot.

You're such a cute little robot.

Sen çok şirin bir robotsun.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

RB: And the robot's reacting appropriately.

Robot da ona göre tepki veriyor.

Voice: ...very good, Kismet.

Ses: ...aferin Kismet.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Voice: Look at my smile.

Ses: Gülümsememe bak.

RB: It smiles. She imitates the smile. This happens a lot.

RB: Aslında robot gülümsüyor, kadın da gülümsemeyi taklit ediyor. Bu çok oluyor.

These are naive subjects.

Bunlar tecrübesiz denekler.

Here we asked them to get the robot's attention

Burada robotun dikkatini çekmeye çalışmalarını

and indicate when they have the robot's attention.

ve dikkatini çektiklerini düşündüklerinde belirtmelerini istedik.

Voice: Hey, Kismet, ah, there it is.

Ses: Hey, Kismet. Ah, işte.

RB: So she realizes she has the robot's attention.

RB: Robotun dikkatini çekebildiğini anladı.

Voice: Kismet, do you like the toy? Oh.

Ses: Kismet, oyuncağı sevdin mi? Oh.

RB: Now, here they're asked to prohibit the robot,

RB: Burada da robotu engellemelerini söyledik.

and this first woman really pushes the robot into an emotional corner.

Bu kadın ilk defa robotu gerçekten duygusal olarak köşeye sıkıştırdı.

Voice: No. No. You're not to do that. No.

Ses: Hayır. Hayır. Onu yapmayacaksın. Hayır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Not appropriate. No. No.

Ses: Uygun değil. Hayır. Hayır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

RB: I'm going to leave it at that.

RB: Bu kadarı yeter.

We put that together. Then we put in turn taking.

Bunları yaptık. Sonra da konuşma sırasını ekledik.

When we talk to someone, we talk.

Biriyle konuşurken, konuşuruz,

Then we sort of raise our eyebrows, move our eyes,

sonra kaşlarımızı kaldırır, gözlerimizi oynatır,

give the other person the idea it's their turn to talk.

bir şekilde karşımızdaki insana sıranın kendisinde olduğunu hissettiririz.

And then they talk, and then we pass the baton back and forth between each other.

Sonra o konuşur, ve sırayla bayrağı elden ele veririz.

So we put this in the robot.

İşte bunu da bu robota ekledik.

We got a bunch of naive subjects in,

Tecrübesiz denekler kullandık,

we didn't tell them anything about the robot,

onlara robot hakkında hiçbir şey anlatmadık,

sat them down in front of the robot and said, talk to the robot.

onları robotun karşısına oturttuk ve robotla konuşmalarını söyledik.

Now what they didn't know was,

Bilmedikleri şey,

the robot wasn't understanding a word they said,

robotun onların dediklerini anlamaması

and that the robot wasn't speaking English.

ve robotun İngilizce konuşmuyor oluşuydu.

It was just saying random English phonemes.

Sadece rasgele İngilizce fonemler kullanıyordu.

And I want you to watch carefully, at the beginning of this,

Şimdi dikkatlice izlemenizi istiyorum, başlangıçta,

where this person, Ritchie, who happened to talk to the robot for 25 minutes --

Ritchie, 25 dakikadır robotla konuşan kişi --

(Laughter)

(Gülüşmeler)

-- says, "I want to show you something.

-- diyor ki, "Sana bir şey göstermek istiyorum.

I want to show you my watch."

Sana saatimi göstermek istiyorum."

And he brings the watch center, into the robot's field of vision,

ve saati ortaya, robotun görüş alanına getiriyor,

points to it, gives it a motion cue,

ona doğru tutuyor, bir duygu sinyali yolluyor

and the robot looks at the watch quite successfully.

ve robot saate oldukça başarılı bir şekilde bakıyor.

We don't know whether he understood or not that the robot --

Robotun durumunu anlayıp anlamadığı hakkında --

Notice the turn-taking.

kafasını çevirişine dikkat.

Ritchie: OK, I want to show you something. OK, this is a watch

Ritchie: Pekala, sana bir şey göstermek istiyorum. Bu bir saat

that my girlfriend gave me.

kız arkadaşım vermişti.

Robot: Oh, cool.

Robot: Oh, harika.

Ritchie: Yeah, look, it's got a little blue light in it too. I almost lost it this week.

Ritchie: Evet, bak, küçük mavi bir ışığı da var. Bunu geçen hafta az daha kaybediyordum.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

RB: So it's making eye contact with him, following his eyes.

RB: İşte onunla göz teması kuruyor, gözlerini izliyor.

Ritchie: Can you do the same thing? Robot: Yeah, sure.

Ritchie: Aynısını yapabilir misin? Robot: Tabi ki.

RB: And they successfully have that sort of communication.

RB: Ve başarılı bir şekilde iletişim kurmuş oluyorlar.

And here's another aspect of the sorts of things that Chris and I were doing.

Ve burada da Chris ve benim yapmakta olduğumuz şeyin başka bir şekli var.

This is another robot, Cog.

Bu başka bir robot, Cog.

They first make eye contact, and then, when Christie looks over at this toy,

Önce göz temasını kuruyorlar, ardından Christie oyuncağa baktığı zaman,

the robot estimates her gaze direction

robot onun baktığı doğrultuyu tahmin ediyor

and looks at the same thing that she's looking at.

ve baktığı şey ne ise ona doğru bakıyor.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So we're going to see more and more of this sort of robot

Bu çeşit robotları önümüzdeki 5 yıl içerisinde

over the next few years in labs.

laboratuvarlarda daha fazla göreceğiz.

But then the big questions, two big questions that people ask me are:

Fakat bu durumda önemli sorular çıkıyor, insanların bana sorduğu iki önemli soru:

if we make these robots more and more human-like,

eğer bu robotlar daha ve daha fazla insan özelliği taşıyacaksa,

will we accept them, will we -- will they need rights eventually?

onları kabul edecek miyiz, haklara ihtiyaç duyacaklar mı?

And the other question people ask me is, will they want to take over?

Bana sorulan öteki soru ise ileride ele geçirme isteklerinin olup olmayacağı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And on the first -- you know, this has been a very Hollywood theme

İlkine dönersek -- biliyorsunuz bu birçok filmde görülen

with lots of movies. You probably recognize these characters here --

bir Hollywood teması. Muhtemelen buradaki karakterleri anımsayacaksınız,

where in each of these cases, the robots want more respect.

robotlar bu filmlerin her birinde daha fazla saygınlık istiyordu.

Well, do you ever need to give robots respect?

Peki, hiç robotlara daha fazla saygınlık verme ihtiyacı hissettiniz mi?

They're just machines, after all.

Sonuçta onlar sadece makine.

But I think, you know, we have to accept that we are just machines.

Fakat bence, bilirsiniz, bizler de sadece makineler olduğumuzu

After all, that's certainly what modern molecular biology says about us.

kabul etmeliyiz. Bu modern biyolojinin bizim hakkımızda söylediği şey.

You don't see a description of how, you know,

Nasıl olduğuna dair bir açıklama yok, sadece biliyorsunuz,

Molecule A, you know, comes up and docks with this other molecule.

A molekülü gelip başka bir molekülle bağ kuruyor.

And it's moving forward, you know, propelled by various charges,

Ve çeşitli kuvvetlerce itilerek ileriye gidiyor,

and then the soul steps in and tweaks those molecules so that they connect.

sonra ruh devreye giriyor ve molekülleri öyle değiştiriyor ki birbirlerine bağlanıyorlar.

It's all mechanistic. We are mechanism.

Tamamen mekaniksel, biz mekanizmalarız.

If we are machines, then in principle at least,

Eğer biz makineler isek, en azından prensipte

we should be able to build machines out of other stuff,

başka şeylerden en az bizim kadar canlı makineleri

which are just as alive as we are.

yapma yeteneğine sahip olmamız gerekir.

But I think for us to admit that,

Fakat bunu kabul etmek için,

we have to give up on our special-ness, in a certain way.

özel olduğumuz düşüncesinden bir yönüyle vazgeçmemiz gerekir.

And we've had the retreat from special-ness

Son birkaç yüzyıldır

under the barrage of science and technology many times

bilim ve teknoloji duvarına çarptıkça,

over the last few hundred years, at least.

bu düşüncemizden defalarca taviz verdik.

500 years ago we had to give up the idea

Evrenin merkezinde olduğumuz düşüncesini

that we are the center of the universe

500 yıl önce dünya güneşin çevresinde

when the earth started to go around the sun;

dönmeye başladığında bırakmak zorundaydık.

150 years ago, with Darwin, we had to give up the idea we were different from animals.

150 yıl önce Darwin sayesinde hayvanlardan ayrı olduğumuz düşüncesini bırakmak zorunda kaldık.

And to imagine -- you know, it's always hard for us.

Ve tahmin ettiğiniz gibi bu bizim için her zaman sancılı oldu.

Recently we've been battered with the idea that maybe

Burada, dünyada kendimize ait bir yaradılış olayının

we didn't even have our own creation event, here on earth,

olmayabileceği fikri son zamanlarda bizi oldukça sarsmıştı.

which people didn't like much. And then the human genome said,

İnsanlar bundan hoşlanmadı. Sonra insan genomu bize

maybe we only have 35,000 genes. And that was really --

sadece 35.000 genden ibaret olabileceğimizi söyledi. Bu gerçekten --

people didn't like that, we've got more genes than that.

insanlar bunu sevmediler, bundan daha fazla gene sahip olmalıydık.

We don't like to give up our special-ness, so, you know,

Özel olduğumuz düşüncesini bırakmayı sevmiyoruz, bu yüzden

having the idea that robots could really have emotions,

robotların gerçekten duyguları olabileceği

or that robots could be living creatures --

ya da robotların yaşayan canlılar olabileceği

I think is going to be hard for us to accept.

fikrini bence kabullenmekte zorlanacağız.

But we're going to come to accept it over the next 50 years or so.

Fakat aşağı yukarı sonraki 50 yıl içinde bunu kabulleneceğiz.

And the second question is, will the machines want to take over?

İkinci soru: makineler yönetimi ele geçirmek isteyecekler mi?

And here the standard scenario is that we create these things,

Alışılmış senaryoya göre biz bunları yaparız,

they grow, we nurture them, they learn a lot from us,

büyürler, onları besleriz, bizden çok şey öğrenirler

and then they start to decide that we're pretty boring, slow.

ve sonra bizim oldukça sıkıcı ve yavaş olduğumuzu düşünmeye başlarlar.

They want to take over from us.

İktidarı bizden alırlar.

And for those of you that have teenagers, you know what that's like.

Aranızda ergen çocukları olanlar ne demek istediğimi anlamıştır.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But Hollywood extends it to the robots.

Fakat Hollywood bunu robotlara taşıdı.

And the question is, you know,

Sorulan soru şu:

will someone accidentally build a robot that takes over from us?

birileri kazara iktidarı ele geçirmek isteyecek bir robot yapar mı?

And that's sort of like this lone guy in the backyard,

Bu arka bahçedeki şu yalnız çocuğu andırıyor,

you know -- "I accidentally built a 747."

var ya "Kazara bir 747 inşa ettim."

I don't think that's going to happen.

Bunun gerçekleşeceğini sanmıyorum

And I don't think --

ve zannetmiyorum ki --

(Laughter)

(Gülüşmeler)

-- I don't think we're going to deliberately build robots

-- zannetmiyorum ki bile bile sorun yaratacak

that we're uncomfortable with.

robotlar yapalım.

We'll -- you know, they're not going to have a super bad robot.

Birden süper kötü bir robot yapılmayacaktır.

Before that has to come to be a mildly bad robot,

Buna gelene kadar önce orta kötülükte bir robot,

and before that a not so bad robot.

ondan önce de fazla kötülüğü olmayan bir robot.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And we're just not going to let it go that way.

Bunun böyle gitmesine izin vermeyiz herhalde.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So, I think I'm going to leave it at that: the robots are coming,

Yani bu konuyu şuraya bağlayacağım: robotlar geliyorlar.

we don't have too much to worry about, it's going to be a lot of fun,

Bunun hakkında fazla endişe etmeye gerek yok, oldukça eğlenceli olacak

and I hope you all enjoy the journey over the next 50 years.

ve ümit ediyorum ki hepiniz sonraki 50 senelik yolculukta epeyce eğleneceksiniz.

(Applause)

(Alkışlar)