Hamilton vs. Madison and the birth of American partisanship | Noah Feldman

Çeviri: Begüm Kaya Gözden geçirme: Ramazan Şen

If you've been thinking about US politics

Eğer ABD politikası hakkında düşündüyseniz

and trying to make sense of it for the last year or so,

ve geçen yıllar hakkında herhangi bir anlam çıkarmaya çalıştıysanız,

you might have hit on something like the following three propositions:

şuna benzer üç öneriye denk gelebilirsiniz:

one, US partisanship has never been so bad before;

Bir, ABD'deki particilik bu kadar kötü olmamıştı;

two,

iki,

for the first time, it's geographically spatialized --

ilk defa, coğrafi açıdan ayrılmış;

we're divided between the coasts, which want to look outwards,

dışa dönük olmak isteyen kıyılar

and the center of the country, which wants to look inwards;

ve içe dönük olmak isteyen merkez olarak ayrıldık

and third,

ve üç,

there's nothing we can do about it.

bunun üzerine yapabileceğimiz bir şey yok.

I'm here to today to say that all three of these propositions,

Ben bugün, bu üç önerinin - oldukça mantıklı gözüken

all of which sound reasonable,

tüm bu önerilerin - doğru olmadığını

are not true.

söylemeye geldim.

In fact,

Aslında,

our US partisanship goes all the way back

ABD'deki particilik cumhuriyetimizin en başına

to the very beginning of the republic.

kadar uzanıyor.

It was geographically spatialized in almost eerily the same way

O zaman da aynı şekilde coğrafi açıdan ayrışmıştı

that it is today,

- tıpkı bugünkü gibi -

and it often has been throughout US history.

ve ABD tarihinde çoğunlukla bu şekildeydi.

And last,

Son olarak

and by far most importantly,

ve en önemlisi olarak,

we actually have an extraordinary mechanism

aslında olağanüstü bir sistemimiz var, bu sistem partiler arası anlaşmazlığı

that's designed to help us manage factional disagreement and partisanship.

ve particiliği kontrol etmemize yardım edecek şekilde düzenlenmiş.

That technology is the Constitution.

Bu teknoloji Anayasa.

And this is an evolving, subtly, supplely designed entity

Anayasa gelişen, sinsice ve zarifçe tasarlanmış bir kurum;

that has the specific purpose

imkan olduğunda,

of teaching us how to manage factional disagreement

partiler arası anlaşmazlığı nasıl kontrol edeceğimizi öğretme gibi

where it's possible to do that,

özel bir amacı olan

and giving us techniques for overcoming that disagreement

ve mümkünse anlaşmazlığı çözmek için

when that's possible.

yöntemler gösteren bir kurum.

Now, in order to tell you the story,

Şimdi, hikayeyi anlatabilmek için,

I want to go back to a pivotal moment in US history,

ABD tarihinde çok önemli bir ana geri dönmek istiyorum,

and that is the moment

bu an

when factional disagreement and partisanship was born.

partiler arası anlaşmazlığın ve particiliğin doğduğu an.

There actually was a birth moment --

Gerçekten bir doğum anı vardı--

a moment in US history when partisanship snapped into place.

ABD tarihinde, particiliğin yerine yerleştiği bir an.

The person who's at the core of that story is James Madison.

Bu hikayenin merkezindeki kişi James Madison idi.

And at the moment that this began,

Bu an, James Madison'un başarılı

James Madison was riding high.

olmasıyla başladı.

He himself was the Einstein of not only the US Constitution,

Kendisi, sadece ABD Anayasası'nın değil, daha çok küresel olarak,

but of constitutional thought more globally,

anayasal düşüncenin Einstein'i idi,

and, to give him his due,

hakkını vermek gerekirse,

he knew it.

bunu biliyordu.

In a period of time of just three years,

Sadece üç yıllık bir süre içinde

from 1785 to 1788,

1785'ten 1788'e kadar,

he had conceived, theorized, designed, passed and gotten ratified

ABD Anayasası'nı düşündü, teorileştirdi, tasarladı, geçirdi

ve yürürlüğe soktu.

the US Constitution.

And just to give you some sense of the enormity

Bu başarının aslında ne olduğunun

devasalığını hissettirmek için şunu belirtmeliyim

of what that accomplishment actually was,

although Madison couldn't have known it at the time,

-aslında Madison o zaman bunu bilemezdi-

today that same constitutional technology that he invented is still in use

o zaman icat ettiği aynı anayasal teknoloji hala kullanılmakta

not only in the US,

sadece ABD'de değil,

but, 230 years later,

230 yıl sonra

in places like Canada,

Kanada,

India,

Hindistan,

South Africa,

Güney Afrika,

Brazil.

Brezilya gibi yerlerde de.

So in an extraordinary range of contexts all over the world,

Yani, dünya çapındaki olağanüstü kaynak çeşitliliğinde

this technology is still the dominant,

bu teknoloji hala baskın,

most used, most effective technology to manage governance.

sıklıkla kullanılan ve en etkili teknoloji.

In that moment,

O zamanda,

Madison believed that, having solved this problem,

Madison bu problemin çözülmesiyle

the country would run smoothly,

ülkenin sorunsuzca yönetileceğine inandı

and that he had designed a technology

ve bir teknoloji tasarladı,

that would minimize the results of factions

grupların sonuçlarını azaltacak

so there would be no political parties.

böylece, hiçbir siyasi parti olmayacaktı.

Remarkably, he thought he had designed a constitution

Önemli bir şekilde, siyasi partilere karşı

that was against political parties

bir anayasa düzenlediğini ve siyasi

and would make them unnecessary.

partileri önemsizleştirdiğini düşündü.

He had gotten an enormous degree of help

Bu anayasal projesinin son pazarlama

in the final marketing phase of his constitutional project

aşamasında çok büyük bir yardım aldı,

from a man you may have heard of, called Alexander Hamilton.

adını duyduğunuz bir adamdan, Alexander Hamilton.

Now, Hamilton was everything Madison was not.

Hamilton, Madison'un olmadığı her şeydi.

He was passionate, where Madison was restrained.

Hamilton tutkuluydu, Madison ihtiyatlıydı.

He was pansexual,

Hamilton panseksüeldi,

where Madison didn't speak to a woman except for once

Madison ise bir kere bile 42 yaşına kadar

until he was 42 years old,

bir kadınla konuşmamıştı,

and then married Dolley and lived happily ever after for 40 years.

sonra Dolley ile evlendi ve sonraki 40 yıl boyunca mutlu yaşadılar.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

To put it bluntly,

Açıkça söylemek gerekirse,

Hamilton's the kind of person

Hamilton, hakkında

about whom you would write a hip-hop musical --

hip hop müzikali yazılabilecek bir kişilikti.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

and Madison is the kind of person

Madison ise, hakkında

about whom you would not write a hip-hop musical.

hip hop müzikali yazılamayacak bir insandı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

Or indeed, a musical of any kind at all.

Aslında, herhangi bir müzikal yazılamazdı.

But together,

Fakat birlikte,

they had become a rather unlikely pairing,

oldukça alışılmadık bir çift oldular,

and they had produced the Federalist Papers,

ve birçok federalist makaleler ürettiler,

which offered a justification

bunlar bir gerekçe sunuyorlardı

and, as I mentioned,

ve, belirttiğim gibi,

a marketing plan for the Constitution,

aşırı etkili ve aşırı başarılı olan Anayasa için

which had been wildly effective and wildly successful.

bir pazarlama planı sunuyordu.

Once the new government was in place,

Yeni hükümet, göreve başladığında

Hamilton became Secretary of the Treasury,

Hamilton, Hazine Bakanı oldu

and he had a very specific idea in mind.

ve aklında oldukça belirli bir fikir vardı.

And that was

Bu fikir,

to do for financial institutions and infrastructure

Madison'un Anayasa'ya yaptığını

exactly what Madison had done for constitutions.

finans kurumlarına ve altyapıya yapmaktı.

Again, his contemporaries all knew it.

Yine, tüm çağdaşları her şeyi biliyordu.

One of them told Madison,

Bir tanesi Madison'a

who can't have liked it very much,

-Madison bunu çok sevemeyecekti-

that Hamilton was the Newton of infrastructure.

Hamilton'un altyapının Newton'u olduğunu söyledi.

The idea was pretty straightforward.

Fikir oldukça açıktı.

Hamilton would give the United States a national bank,

Hamilton ABD'ye ulusal banka verecekti,

a permanent national debt --

kalıcı ulusal borç,

he said it would be "immortal," his phrase --

-kendi lafıyla "ölümsüz" olacağını söylemişti-

and a manufacturing policy that would enable trade and manufacturing

tarım yerine, ticareti ve üretimi sağlayabilecek

rather than agriculture,

bir üretim politikası verecekti,

which was where the country's primary wealth had historically been.

ki tarım tarih boyunca ülkenin birincil zenginlik kaynağıydı.

Madison went utterly ballistic.

Madison tamamen çılgına döndü.

And in this pivotal, critical decision,

Bu çok önemli ve kritik kararda,

instead of just telling the world that his old friend Hamilton was wrong

eski dostu Hamilton'un yanlış olduğunu ve yanlış politikalar sürdürdüğünü

and was adopting the wrong policies,

söylemek yerine

he actually began to argue

gerçekten Hamilton'un fikirlerinin

that Hamilton's ideas were unconstitutional --

anayasaya aykırı olduğunu söylemeye başladı,

that they violated the very nature of the Constitution

birlikte yazdıkları Anayasa'nın

that the two of them had drafted together.

özüne zarar verdiklerini söylemeye...

Hamilton responded the way you would expect.

Hamilton beklediğiniz şekilde cevap verdi.

He declared Madison to be his "personal and political enemy" --

Madison'u, şahsının "kişisel ve politik düşmanı" ilan etti,

these are his words.

bunlar kendi kelimeleriydi.

So these two founders who had been such close friends and such close allies

Böylece, bu kadar yakın arkadaş, müttefik ve ortak

and such partners,

olan iki kurucu,

then began to produce enmity.

düşmanlık kurmaya başladı.

And they did it in the good, old-fashioned way.

Bunu güzel eski yöntemle yaptılar.

First, they founded political parties.

Öncelikle, siyasi parti kurdular.

Madison created a party originally called the Democratic Republican Party --

Madison, asıl adı olan Demokratik Cumhuriyet Partisi'ni kurdu,

-kısaca Cumhuriyetçi Parti-

"Republican" for short --

and Hamilton created a party called the Federalist Party.

Hamilton ise Federalist Parti'yi kurdu.

Those two parties adopted positions on national politics

Bu iki parti de ulusal politikada mevzi edindiler,

that were extreme and exaggerated.

bunlar aşırı ve abartılmıştı.

To give you a clear example:

Açık bir örnek vermek için:

Madison, who had always believed

Madison, ki kendisi ülkenin

that the country would have some manufacturing and some trade

biraz üretim, biraz ticaret ve biraz tarım

and some agriculture,

kullanacağına inanıyordu,

began attacking Hamilton

Hamiton'un şahsına saldırmaya başladı,

as a kind of tool of the financial markets

Hamilton'nun ülkenin temeli yapmaya çalıştığı

whom Hamilton himself intended to put in charge of the country.

finansal marketleri ise ona karşı maşa olarak kullandı.

That was an overstatement,

Bu mübalağaydı,

but it was something Madison came to believe.

fakat bu Madison'un inandığı şeydi.

He also attacked city life,

Şehir hayatına saldırmaya başladı,

and he said that the coasts were corrupt,

kıyıların yozlaştığını söyledi,

and what people needed to do was to look inwards

insanların yapması gerektiği şeyin ülkenin merkezine,

to the center of the country,

içe doğru yani Cumhuriyetçi erdeminin

to farmers, who were the essence of Republican virtue,

özü olan çiftçilere bakması olduğunu

and they should go back to the values that had made American great,

ve Amerika'yı yüce yapan değerlere, özellikle devrimin değerlerine,

specifically the values of the Revolution,

dönülmesi gerektiğini söyledi.

and those were the values of low taxes,

Bu değerler düşük vergiler,

agriculture

tarım

and less trade.

ve daha az ticaretti.

Hamilton responded to this by saying that Madison was naïve,

Hamilton bunlara Madison'un saf, çocuksu

that he was childish,

olduğunu söyleyerek cevap verdi,

and that his goal was to turn the United States

onun hedeflerinin, ABD'yi ilkel özerkliğe

into a primitive autarchy,

çevirmek olduğunu söyledi,

self-reliant and completely ineffectual on the global scale.

kendine yeten ve küresel düzeyde tamamen yetersiz.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

They both meant it,

İki taraf da dediklerinde ciddiydi,

and there was some truth to each of their claims,

her iki tarafın iddialarında bazı gerçekler vardı,

because each side was grossly exaggerating the views of the other

çünkü savaşlarına devam etmek için, iki taraf da diğerinin görüşlerini

in order to fight their war.

ağır şekilde abartıyordu.

They founded newspapers,

Gazeteler kurdular,

and so for the first time in US history,

ayrıca ABD tarihinde ilk defa,

the news that people received came entirely through the lens

insanların okuduğu haberler tamamen ya Cumhuriyetçi Parti

of either the Republican or the Federalist party.

ya da Federalist Parti'nin bakış açısından geliyordu.

How does this end?

Bu nasıl sonuçlandı peki ?

Well, as it turned out, the Constitution did its work.

Görünüşe göre, Anayasa görevini yerine getirdi.

But it did its work in surprising ways

Fakat görevini şaşırtıcı bir şekilde yaptı.

that Madison himself had not fully anticipated.

Madison bunu kesinlikle beklemiyordu.

First, there was a series of elections.

Öncelikle, birçok seçim yapıldı.

And the first two times out of the box,

İlk iki seferki sonuçlara göre,

the Federalists destroyed the Republicans.

Federalistler Cumhuriyetçileri ezdi.

Madison was astonished.

Madison hayrete düşmüştü.

Of course, he blamed the press.

Tabii ki, basını suçladı.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

And in a rather innovative view --

Oldukça yenilikçi bir görüşle

Madison never failed to innovate when he thought about anything --

- Madison bir şey düşündüğünde yenilik yapmakta asla başarısız olmazdı -

he said the reason that the press was so pro-Federalist

basının fazlasıyla Federalistçi olmasının sebebini

is that the advertisers were all Federalists,

reklamcıların hepsinin Federalist olması olarak açıkladı,

because they were traders on the coasts who got their capital from Britain,

çünkü sermayesini İngiltere'den alan kıyılardaki tüm tacirler

which Federalism was in bed with.

Federalistler ile aynı yataktaydı.

That was his initial explanation.

Bu onun ilk açıklamasıydı.

But despite the fact that the Federalists,

Federalistlerin gücü kazandığında,

once in power,

hükümeti eleştirmenin

actually enacted laws that criminalized criticism of the government --

suç olarak kabul edilmesine ilişkin kanun çıkarmasına rağmen

that happened in the United States --

- evet ABD'de bu oldu -,

nevertheless,

bununla birlikte

the Republicans fought back,

Cumhuriyetçiler savaştılar,

and Madison began to emphasize the freedom of speech,

Madison ifade özgürlüğünü vurgulamaya başladı,

which he had built into the Bill of Rights,

- bunu Haklar Bildirisi'nde yaratmıştı -

and the capacity of civil society

ve sivil toplumun örgütlenme yetkisini

to organize.

vurguladı.

And sure enough, nationally,

Beklenildiği gibi, ulusal çapta,

small local groups -- they were called Democratic-Republican Societies --

küçük lokal gruplar -kendilerine Demokratik Cumhuriyetçi Toplum diyorlardı-

began to form and protest against Federalist-dominated hegemony.

oluşmaya ve Federalistlerin baskın olduğu hegemonyaya karşı protestolara başladı.

Eventually, the Republicans managed to win a national election --

Sonunda, Cumhuriyetçiler ulusal seçimi kazanmayı başardı,

that was in 1800.

bu 1800 yılında oldu.

Madison became the Secretary of State,

Madison devlet bakanı oldu,

his friend and mentor Jefferson became president,

arkadaşı ve akıl danışmanı Jefferson ise başkan oldu

and they actually, over time,

ve zaman içerisinde, gerçekten de,

managed to put the Federalists completely out of business.

Federalistleri yok etmeyi başardılar.

That was their goal.

Bu onların amacıydı.

Now, why did that happen?

Peki, bu niye oldu ?

It happened because in the structure of the Constitution

Bu Anayasa'nın içindeki yapı nedeniyle oldu,

were several features that actually managed faction

Anayasa'nın bazı özelliklerinin, grupların ilk başta yapması gerekenleri

the way there were supposed to do in the first place.

gerçekten yapmasını sağlamasıyla oldu.

What were those?

Bunlar neydi ?

One -- most important of all --

Bir -en önemlisi budur-

the freedom of speech.

ifade özgürlüğü.

This was an innovative idea at the time.

Bu zamanında yenilikçi bir fikirdi.

Namely, that if you were out of power,

Yani, gücünüz olmasa bile

you could still say that the government was terrible.

hükümetin korkunç olduğunu söyleyebilirsiniz.

Two,

İki,

civil society organization.

sivil toplum kuruluşları:

The capacity to put together private groups, individuals,

Önemli değişiklikler yapmak için çabalayanları

political parties and others

grupları, bireyleri

who would organize to try to bring about fundamental change.

siyasi partileri ve diğerlerini bir araya getirme yetkisi.

Perhaps most significantly was the separation of powers --

Belki de en önemlisi güçler ayrılığı idi,

an extraordinary component of the Constitution.

Anayasa'nın olağanüstü bir ögesi.

The thing about the separation of powers

Güçler ayrılığının hakkındaki şey şu:

is that it did then and it does now,

O zaman da günümüzde de

drive governance to the center.

yönetimi merkezde tutuyor.

You can get elected to office in the United States

Taşranın yardımıyla

with help from the periphery,

sağdan veya soldan Başkan olarak

right or left.

seçilebilirsiniz.

It turns out,

Anlaşılan,

you actually can't govern unless you bring on board the center.

ortayı bulmadıkça aslında yönetemezsiniz.

There are midterm elections that come incredibly fast

Başkanlık süreci başladıktan sonra,

after a presidency begins.

inanılmaz hızla gelen ara seçimler var.

Those drive presidents towards the center.

Bunlar, başkanları ortayı bulmaya yöneltiyor.

There's a structure in which the president, in fact, does not rule

Başkanın kural koyamayacağı, hatta yönetemeyeceği

or even govern,

bir yapı var,

but can only propose laws which other people have to agree with --

başkan sadece, diğer insanların da onaylaması gereken kanun teklif edebilir,

another feature that tends to drive presidents

bu da bir şey yapmak isteyen başkanları

who actually want to get things done

ortaya bulmaya iten

to the center.

başka bir özellik.

And a glance at the newspapers today will reveal to you

Bugün gazetelere bir göz atmanız ile bu ilkelerin hala tamamıyla

that these principles are still completely in operation.

çalıştığını görebilirsiniz.

No matter how a president gets elected,

Başkanlar nasıl seçilirse seçilsin

the president cannot get anything done

ilk olarak Anayasa'nın kurallarına uymadıkça,

unless the president first of all follows the rules of the Constitution,

başkan hiçbir şey yapamaz,

because if not,

çünkü eğer uymazsa,

the courts will stand up, as indeed has sometimes occurred,

mahkemeler karşı çıkar, bazen gerçek hayatta olduğu gibi,

not only recently, but in the past, in US history.

sadece yakın zamanda değil, ABD tarihi boyunca olduğu gibi.

And furthermore,

Ayrıca,

the president needs people,

başkanın insanlara,

elected officials who know they need to win election

merkezdeki seçmenin oylarına ihtiyaç olduğunu bilen seçilmişlere,

from centrist voters,

ayrıca kanun çıkarmak amacıyla,

also to back his or her policies in order to pass laws.

politikalarının desteklenmesi için insanlara ihtiyacı olur.

Without it, nothing much happens.

Bunlar olmadan, çok fazla bir şey olmaz.

The takeaway of this brief excursus

Particiliğin tarihinde eklediğimiz

into the history of partisanship, then, is the following:

kısa ilave bölümün sonucu şu:

partisanship is real;

Particilik gerçek,

it's profound;

particilik derin,

it's extraordinarily powerful,

olağanüstü şekilde güçlü

and it's terribly upsetting.

ve korkunç derecede üzücü.

But the design of the Constitution is greater than partisanship.

Fakat, Anayasanın tasarımı particilikten çok büyük,

It enables us to manage partisanship when that's possible,

mümkün olduğu anlarda particiliği kontrol etmemizi

and it enables us actually to overcome partisan division

ve partici ayrımın üstesinden gelmemizi sağlıyor

and produce compromise,

ve sadece mümkün olduğu zamanlarda

when and only when that is possible.

uzlaşmamızı sağlıyor.

A technology like that is a technology that worked

Bunun gibi işe yaramış bir teknoloji,

for the founders,

kurucular için

it worked for their grandchildren,

onların torunları için işe yaramış teknoloji

it didn't work at the moment of the Civil War,

İç Savaş sırasında işe yaramadı,

but then it started working again.

fakat sonrasında yeniden başladı.

And it worked for our grandparents,

Yeniden dedelerimiz ninelerimiz için işe yaradı,

our parents,

ebeveynlerimiz için

and it's going to work for us.

ve bizim için de işe yarayacak.

(Applause)

(Alkışlar)

So what you should do is really simple.

Yani yapmanız gereken oldukça basit.

Stand up for what you believe in,

İnandığınız şeyi savunun,

support the organizations that you care about,

önemsediğiniz örgütleri destekleyin,

speak out on the issues that matter to you,

sizin için önemli olan şeyler hakkında konuşun,

get involved,

dahil olun,

make change,

değişim yapın,

express you opinion,

görüşünüzü belirtin,

and do it with respect and knowledge and confidence

bunları saygı, bilgi ve güven çerçevesinde yapın

that it's only by working together

bunlar ancak beraber çalışır

that the constitutional technology can do the job that it is designed to do.

böylece anayasal teknoloji, yapması için tasarlandığı şeyleri yapabilir.

Stand up for what you believe,

İnandığınız şeyi savunun

but take a deep breath while you do it.

ama bunu yaparken derin bir nefes alın.

It's going to be OK.

Her şey yoluna girecek.

Thanks.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkışlar)