Our treatment of HIV has advanced. Why hasn't the stigma changed? | Arik Hartmann

So I want to start this talk by showing y'all a photo,

Çeviri: Zeliha Sezer Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

Konuşmama hepinize bir fotoğraf göstererek başlamak istiyorum

and it's a photo many of you have probably seen before.

So I want you all to take a moment

Hepinizin bir dakika ayırmanızı

and look at this photo,

ve fotoğrafa bakmanızı

and really reflect on some of the things that come to mind,

ve aklınıza gelen bazı şeylere gerçekten odaklanmanızı istiyorum.

and what are some of those things, those words.

Bunlardan bazıları nedir, o sözler.

Now, I'm going to ask you all to look at me.

What words come to mind when you look at me?

What separates that man up there

from me?

The man in that photo is named David Kirby

and it was taken in 1990 as he was dying from AIDS-related illness,

ve 1990 yılında AIDS'e bağlı hastalıktan ölmekteyken çekilmiş

and it was subsequently published in "Life Magazine."

daha sonra Life Dergisinde yayınlandı.

The only real thing separating me from Kirby

is about 30 years of medical advancements in the way that we treat HIV and AIDS.

HIV ve AIDS tedavi yöntemlerindeki yaklaşık 30 yıllık tıbbi ilerlemeler.

So what I want to ask next is this:

If we have made such exponential progress

HIV ile mücadelede bu kadar üst düzey ilerleme

in combatting HIV,

kaydettiysek

why haven't our perceptions of those with the virus evolved alongside?

neden bununla birlikte virüsle ilgili algılarımızı da geliştiremedik?

Why does HIV elicit this reaction from us when it's so easily managed?

HIV, bu kadar kolay idare edilmesine rağmen neden bu kadar tepki görüyor?

When did the stigmatization even occur,

Damgalama ne zaman başladı

and why hasn't it subsided?

ve neden hâlâ bitmedi ?

And these are not easy questions to answer.

Bunlar cevaplanması kolay sorular değil.

They're the congealing of so many different factors and ideas.

Bunlar çok farklı faktör ve fikirlerin somutlaşmasıdır.

Powerful images, like this one of Kirby,

Kırby'ninki gibi güçlü görüntüler 80'ler

these were the faces of the AIDS crisis in the '80s and '90s,

90'ların AIDS krizinin yüzleriydi

and at the time the crisis had a very obvious impact

ve o zaman da bu kriz damgalanmış

on an already stigmatized group of people,

insanlar ve eşcinseller üzerinde

and that was gay men.

So what the general straight public saw was this very awful thing

happening to a group of people who were already on the fringes of society.

The media at the time began to use the two almost interchangeably --

O zamanlar medya "Eşcinsel" ve "AIDS" sözcüklerini

gay and AIDS --

birbirinin yerine kullanmaya başladı.

and at the 1984 Republican National Convention,

1984 Ulusal Cumhuriyet Kongresi'nde konuşmacılardan biri

one of the speakers joked that gay stood for: "Got AIDS yet?"

eşcinsellerle ilgili olan " Henüz AIDS'e yakalanmadın mı?" şakasını yaptı.

And that was the mindset at the time.

But as we started to understand the virus more

and how it was transmitted,

we realized that that risk had increased its territory.

ne kadar artığını fark etmeye başladık.

The highly profiled case of Ryan White in 1985,

1985'te hastalıklı kan tedavisi nedeniyle kendisine

HIV bulaşan 13 yaşındaki hemofili hastası

who was a 13-year-old hemophiliac

who had contracted HIV from a contaminated blood treatment,

Ryan White'in vakası

and this marked the most profound shift in America's perception of HIV.

Amerika'nın HIV algısında derin bir manevra yarattı.

No longer was it restricted to these dark corners of society,

to queers and drug users,

but now it was affecting people

that society deemed worthy of their empathy,

insanlar ve çocuklar da

to children.

bu hastalıktan etkileniyordu.

But that permeating fear and that perception, it still lingers.

Ama bu hastalığa yakalanma korkusu ve bu algı hâlâ devam ediyor.

And I want a show of hands for these next few questions.

Ben birkaç soruma cevap vermenizi istiyorum.

How many of you in here were aware that with treatment,

Kaçınız HIV'li insanların tedaviyle

those with HIV not only fend off AIDS completely,

sadece AIDS'i tamamen atlatmakla kalmayıp hayatlarına normal şekilde

but they live full and normal lives?

devam ettiklerinin farkında?

Y'all are educated.

Hepiniz eğitimlisiniz!

(Laughter)

How many of you are aware that with treatment,

Peki ya HIV'li insanların tedavi ile

those with HIV can reach an undetectable status,

tespit edilemeyen statüye erişebileceğini ve bunun, onların neredeyse

and that makes them virtually uninfectious?

bulaşıcı olmadıkları anlamına geldiği?

Much less.

How many of you were aware of the pre- and postexposure treatments

Kaçınız mevcut hastalık öncesi ve

that are available that reduce the risk of transmission

sonrası tedavilerin bulaşma riskini yüzde 90'dan

by over 90 percent?

See, these are incredible advancements that we have made in fighting HIV,

Bakın, bunlar HIV ile savaş sürecinde elde edilen

yet they have not managed to dent the perception

inanılmaz gelişmeler fakat hâlâ çoğu Amerikalının

that most Americans have of the virus and those living with it.

bu virüse ve onunla yaşayan insanlarla ilgili algısını yıkamadılar.

And I don't want you to think I'm downplaying the danger of this virus,

Virüsün tehlikesini önemsizmiş gibi gösterdiğimi düşünmenizi istemiyorum.

and I am not ignorant of the harrowing past of the AIDS epidemic.

AIDS salgınının ezici geçmişini görmezden gelmiyorum.

I am trying to convey that there is hope for those infected

Size HIV'liler için hâlâ umudun olduğu

and HIV is not the death sentence it was in the '80s.

ve AIDS'in 80'lerdeki gibi idam cezası olmadığı mesajını vermeye çalışıyorum.

And now you may ask, and I asked this question myself initially:

Benim kendime sorduğum bu soruyu şimdi siz sorabilirsiniz:

Where are the stories?

Nerede bu hikâyaler?

Where are these people living with HIV? Why haven't they been vocal?

Nerede bu HIV ile yaşayan insanlar? Neden hiç duyulmadılar?

How can I believe these successes, or these statistics,

Bu başarılara, bu istatistiklere onları görmeden

without seeing the successes?

And this is actually a very easy question for me to answer.

Aslında bu benim için çok kolay bir soru.

Fear, stigma and shame:

Korku, damgalanma ve utanç.

these keep those living with HIV in the closet, so to speak.

Bunlar HIV'lileri konuşmaktan alıkoyan şeyler.

Our sexual histories are as personal to us as our medical histories,

Cinsel hikâyelerimiz de sağlık raporlarımız kadar özelimiz.

and when you overlap the two,

you can find yourself in a very sensitive space.

kendinizi çok hassas bir alanda bulabilirsiniz.

The fear of how others perceive us when we're honest

Biz dürüst olduğumuzda başkalarının bunu nasıl

keeps us from doing many things in life,

karşılayacağı korkusu bizi hayatta bir sürü şeyi yapmaktan alıkoyar

and this is the case for the HIV-positive population.

ve HIV-pozitif popülasyonun durumu tam olarak bu.

To face social scrutiny and ridicule is the price that we pay for transparency,

Şeffaflığın bedeli sosyal baskı ile yüzleşmek ve alay edilmek.

and why become a martyr

HIV olmayan biri gibi kabul edilebilecekken

when you can effectively pass as someone without HIV?

neden mağdur olayım ? düşüncesi.

After all, there are no physical indications you have the virus.

Sonuç olarak virüsü taşıdığınıza dair fiziksel bir belirti yok.

There's no sign that you wear.

Üzerinizde taşıdığınız bir simge yok.

There is safety in assimilation,

Asimile olmak güvenli.

and there is safety in invisibility.

Görünmez olmak güvenli.

I'm here to throw back that veil and share my story.

Biraz geriye gidip kendi öykümü açığa çıkarıp paylaşacağım.

So in the fall of 2014, I was a sophomore in college

2014 Sonbaharı, üniversitede ikinci yılımdayım.

and like most college students, I was sexually active,

Çoğu üniversite öğrencisi gibi, cinsel hayatım aktifti

and I generally took precautions to minimize the risk that sex carries.

ve genellikle seksin risklerini azaltmak için önlem alırdım.

Now, I say generally, because I wasn't always safe.

Şimdi, "genellikle" dedim çünkü her zaman güvende değildim.

It only takes a single misstep before we're flat on the ground,

Sadece bir yanlış adım bizi yerle bir edebilir

and my misstep is pretty obvious.

I had unprotected sex, and I didn't think much of it.

Korunmasız ilişkiye girdim ve gerisini hiç düşünmedim.

Fast-forward about three weeks,

Üç hafta ileriye gidelim.

and it felt like I'd been trampled by a herd of wildebeest.

Kendimi bir antilop sürüsü altında ezilmiş gibi hissediyordum.

The aches in my body were like nothing I have felt before or since.

Vücudumda daha önce hiç yaşamadığım ağrılar vardı.

I would get these bouts of fever and chill.

Ateş ve sıtma nöbetleri geçiriyordum.

I would reel with nausea, and it was difficult to walk.

Baş dönmesiyle sendeliyor ve yürümekte zorluk çekiyordum.

Being a biology student, I had some prior exposure to disease,

Biyoloji öğrencisi olduğumdan, hastalığı öncesinden biliyordum.

and being a fairly informed gay man, I had read a bit on HIV,

Hayli bilgili bir eşcinsel olarak, HIV hakkında biraz okumuştum.

so to me, it clicked that this was seroconversion,

Bunun bir serokonversiyon olduğu aklıma geldi

or as it's sometimes called, acute HIV infection.

yada bazen denildiği gibi; Akut HIV enfeksiyon.

And this is the body's reaction

Bu, vücudun HIV antijenlerine

in producing antibodies to the HIV antigen.

It's important to note that not everybody goes through this phase of sickness,

Önemli bir not. Herkes bu hastalık safhalarından geçmez.

but I was one of the lucky ones who did.

Ama ben şanslılardandım ki ben geçtim.

And I was lucky as in, there were these physical symptoms

Ben şanslıydım çünkü böyle fiziksel belirtiler vardı

that let me know, hey, something is wrong,

ve bana bir şeylerin yanlış olduğunu gösterdi.

and it let me detect the virus pretty early.

Virüsü erken saptamamı sağladı.

So just to clarify, just to hit the nail on head,

Sadece netleştirmek için, tam isabet ettirmek için

I got tested on campus.

kampüste test yaptırdım.

And they said they would call me the next morning with the results,

Ertesi sabah test sonuçları için

and they called me,

beni arayacaklarını söylediler ve aradılar.

but they asked me to come in and speak to the doctor on staff.

Fakat benim gelip doktorla görüşmemi istediler.

And the reaction I received from her wasn't what I was expecting.

Doktordan aldığım reaksiyon beklediğim gibi değildi.

She reassured me what I already knew, that this wasn't a death sentence,

Bunun bir idam cezası olmadığını bilmemi istedi.

and she even offered to put me in contact with her brother,

Hatta bana 90'larında başından beri HIV ile yaşayan

who had been living with HIV since the early '90s.

I declined her offer, but I was deeply touched.

I was expecting to be reprimanded.

I was expecting pity and disappointment,

and I was shown compassion and human warmth,

Ama ben şefkat ve sıcaklık gördüm

and I'm forever grateful for that first exchange.

ve bunun için sonsuza dek minnettarım.

So obviously for a few weeks, I was a physical mess.

Ben hâliyle birkaç hafta boyunca fiziksel olarak yıkılmıştım.

Emotionally, mentally, I was doing OK.

Duygusal ve zihinsel olarak iyidim.

I was taking it well.

İyi karşılıyordum.

But my body was ravaged,

and those close to me, they weren't oblivious.

So I sat my roommates down,

Bu yüzden ev arkadaşlarımla oturdum ve onlara

and I let them know I'd been diagnosed with HIV,

bana HIV teşhisi konduğunu, tedaviye başlayacağımı,

that I was about to receive treatment, and I didn't want them to worry.

onları endişelendirmek istemediğimi anlattım.

And I remember the look on their faces.

Yüzlerindeki o ifadeyi hatırlıyorum.

They were holding each other on the couch and they were crying,

Birbirlerine tutunup koltukta ağlıyorlardı.

and I consoled them.

Onları ben teselli ettim.

I consoled them about my own bad news,

Onları kendi kötü haberim için teselli ettim.

but it was heartwarming to see that they cared.

Ama onların bana önem verdiklerini görmek iç açıcıydı.

But from that night, I noticed a shift

O geceden sonra bana karşı tavırlarında

in the way that I was treated at home.

My roommates wouldn't touch anything of mine,

Ev arkadaşlarım benim olan hiçbir şeye dokunmuyorlardı

and they wouldn't eat anything I had cooked.

ve pişirdiğim hiçbir şeyi yemiyorlardı.

Now, in South Louisiana,

Güney Luisiana'da

we all know that you don't refuse food.

hepimiz biliyoruz ki yemek teklifini reddetmeyiz.

(Laughter)

And I'm a damn good cook, so don't think that passed me by.

Yemeklerimi beğenmediklerini düşünmeyin çünkü ben gayet iyi bir aşçıyım.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

But from these first silent hints, their aversion got gradually more obvious

Bu ilk sessiz ipuçlarından sonra, onların hoşnutsuzlukları

yavaş yavaş daha belirgin ve saldırgan bir hâl almaya başladı.

and more offensive.

I was asked to move my toothbrush from the bathroom,

Diş fırçamı banyodan kaldırmam istendi.

I was asked to not share towels,

and I was even asked to wash my clothes on a hotter setting.

Hatta çamaşırlarımı daha sıcak programda yıkamam istendi.

This wasn't head lice, y'all.

This wasn't scabies. This was HIV.

Bu uyuz da değildi. Bu HIV idi.

It can be transmitted through blood,

sexual fluids like semen or vaginal fluids

sperm yada vajinal sıvılar

and breast milk.

Since I wasn't sleeping with my roommates,

Ev arkadaşlarımla ilişkiye girmediğim gibi

I wasn't breastfeeding them --

onları emzirmiyordum da--

(Laughter)

(Gülüşmeler)

and we weren't reenacting "Twilight,"

ve "Alacakaranlık"ı da canlandırmıyorduk.

I was of no risk to them

Ben onlar için risk değildim

and I made this aware to them,

ve onların bunun farkında olmalarını sağladım

but still, this discomfort, it continued,

ama hâlâ bu huzursuzluk devam etti.

until eventually I was asked to move out.

Ta ki sonunda evden taşınmam istenene kadar.

And I was asked to move out

Evden taşınmam istenmişti.

because one of my roommates had shared my status with her parents.

Çünkü ev arkadaşlarımdan biri durumumu ailesiyle paylaşmıştı.

She shared my personal medical information to strangers.

O benim özel sağlık bilgimi yabancılarla paylaşmıştı

And now I'm doing that in a roomful of 300 of y'all,

ve şimdi ben aynı şeyi bir salon dolusu 300 kişinin önünde yapıyorum.

but at the time, this was not something I was comfortable with,

Ama o zamanlar bu konuda bu kadar rahat değildim.

O aile kızlarının benimle yaşamasından huzursuz olduklarını ifade etti.

and they expressed their discomfort with their daughter living with me.

So being gay, raised in a religious household

Eşcinsel olmam, inançlı bir ailede büyümem,

and living in the South,

Güneyde yaşamam düşünüldüğünde

discrimination wasn't new to me.

bu ayrımcılık benim için yeni bir şey değildi.

But this form was,

Ama bu şekilde olması

and it was tremendously disappointing

büyük bir hayalkırıklığıydı.

because it came from such an unlikely source.

Bu sefer beklemediğim bir yerden geldi.

Not only were these college-educated people,

Sadece üniversite eğitimi görmüş insanlar değil.

not only were they other members of the LGBT community,

Sadece LGBT topluluğunun diğer üyeleri değil.

but they were also my friends.

Onlar ayrıca benim arkadaşlarımdı.

So I did. I moved out at the end of the semester.

But it wasn't to appease them.

It was out of respect for myself.

kendime saygı duyduğum için taşındım.

I wasn't going to subject myself to people

Kendimi cehaletine çare aramak istemeyen

who were unwilling to remedy their ignorance,

insanlara maruz bırakmayacaktım.

and I wasn't going to let something that was now a part of me

Artık bir parçam olan şeyin bana karşı

ever be used as a tool against me.

bir silah olarak kullanılmasına asla izin vermeyecektim.

So I opted for transparency about my status,

Kendi durumum hakkında şeffaf olmayı seçtim

always being visible.

And this is what I like to call being the everyday advocate.

Ben buna her daim savunucu olmak demek istiyorum.

The point of this transparency, the point of this everyday advocacy,

Şeffaf olmanın önemi, her daim savunucu olmanın önemi

was to dispel ignorance,

cehaleti yok etmekti.

and ignorance is a very scary word.

Cehalet çok korkutucu bir kelime.

We don't want to be seen as ignorant,

and we definitely don't want to be called it.

ve kesinlikle böyle anılmak istemiyoruz.

But ignorance is not synonymous with stupid.

Fakat cahillik aptallıkla eş anlamlı değil.

It's not the inability to learn.

It's the state you're in before you learn.

Öğrenmeden önce ki bir evre.

So when I saw someone coming from a place of ignorance,

Bu yüzden cahil kesimden birisini görünce

I saw an opportunity for them to learn.

onda öğrenebilme şansı görürüm.

And hopefully, if I could spread some education,

Ümit ediyorum ki, eğer eğitimi yayabilirsem,

then I could mitigate situations for others

like I had experienced with my roommates

gibi durumları azaltabilirim

and save someone else down the line that humiliation.

ve küçük düşürülen insanları kurtarabilirim.

So the reactions I received haven't been all positive.

Şimdiye kadar aldığım tepkiler hiç pozitif değildi.

Here in the South,

Burada, Güney kesimde

we have a lot stigma due to religious pressures,

dini baskılardan, kapsamlı cinsel eğitimin

our lack of a comprehensive sex education

eksikliğinden ve cinsellikle ilgili tutucu bakış açımızdan

and our general conservative outlook on anything sexual.

kaynaklanan birçok damgalama var.

We view this as a gay disease.

Bunu bir eşcinsel hastalığı olarak görüyoruz.

Globally, most new HIV infections occur between heterosexual partners,

Dünya çapında, yeni HIV enfeksiyonlarının çoğu heteroseksüel çiftler arasında.

and here in the States, women, especially women of color,

Burada, Amerika'da ise, kadınlarda özellikle beyaz olmayan kadınlarda

are at an increased risk.

This is not a gay disease. It never has been.

Bu bir eşcinsel hastalığı değil. Hiçbir zaman olmadı.

It's a disease we should all be concerned with.

Herkesin endişe etmesi gereken bir hastalık.

So initially, I felt limited.

I wanted to expand my scope and reach beyond what was around me.

Araştırmalarımı çevremin dışına çıkarmak istedim.

So naturally,

I turned to the dark underworld of online dating apps,

karanlık, yeraltı online flört uygulamalarına yöneldim.

to apps like Grindr,

and for those of you who are unfamiliar,

these are dating apps targeted towards gay men.

bu flört uygulamaları eşcinsel erkekler için.

You can upload a profile and a picture

Hesap oluşturup resim yükleyebilirsiniz.

and it will show you available guys within a radius.

Bu uygulama size yakın civardaki erkekleri gösterecek.

Y'all have probably heard of Tinder.

Büyük ihtimalle Tinder'ı duymuşsunuzdur.

Grindr has been around for a lot longer,

Grindr çok daha uzun bir süredir var.

since it was much harder to meet your future gay husband

Müstakbel eşcinsel kocanızla kilisede veya markette tanışmanız,

at church or the grocery store,

yada eşcinsel olmayanların telefonlarıyla

or whatever straight people did

flört etmeye başlamadan önce kullandıkları diğer yöntemler

before they found out they could date on their phones.

bizim için çok daha zor olduğundan.

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So on Grindr, if you liked what you saw or read,

Grindr'da eğer okuduğunuz ya da gördüğünüz şeyi beğenirseniz

you could send someone a message, you can meet up, you can do other things.

birine mesaj gönderip onunla tanışıp bir şeyler yapabilirsiniz.

So on my profile, I obviously stated that I had HIV,

Ben hesabımda tabii ki HIV'li olduğumu,

I was undetectable, and I welcomed questions about my status.

tespit edilemez olduğumu ve sorulara açık olduğumu belirttim

And I received a lot of questions

ve bir sürü soru ve yorumla karşılaştım

and a lot of comments, both positive and negative.

hem pozitif hem negatif.

And I want to start with the negative,

Daha önce bahsettiğim cehaleti

just to frame some of this ignorance that I've mentioned before.

vurgulamak için negatif olanlarla başlamak istiyorum.

And most of these negative comments were passing remarks or assumptions.

Bu negatif yorumların çoğu rastgele ifadeler ve varsayımlardı.

They would assume things about my sex life or my sex habits.

Cinsel hayatım ya da alışkanlıklarım ile ilgili varsayımlarda bulunuyorlardı.

They would assume I put myself or others at risk.

Kendimi yada başkalarını riske attığım varsayılıyordu.

But very often I would just be met with these passing ignorant remarks.

Ama çoğunlukla bu bahsettiğim cehalet tepkileriyle karşılaşıyordum.

In the gay community, it's common to hear the word "clean"

Eşcinsel toplumunda HIV negatif olan birisi

when you're referring to someone who is HIV negative.

Of course the flip side to that is being unclean, or dirty,

Tabii ki öte yandan HIV'li isen "temiz olmayan"

when you do have HIV.

veya " kirli " olarak tanımlanırsın.

Now, I'm not sensitive

Ben o kadar narin değilim.

and I'm only truly dirty after a day in the field,

Ben gerçekten bu alana girdiğimden beri kirliyim.

but this is damaging language.

This is a community-driven stigma

Bu toplum damgalaması eşcinsel erkekleri

that keeps many gay men from disclosing their status,

kendilerini açığa vurmaktan

and it keeps those newly diagnosed

ve yeni teşhis konulanları

from seeking support within their own community,

çevrelerinden destek istemekten alıkoyuyor.

and I find that truly distressing.

But thankfully, the positive responses have been a lot more numerous,

Ama pozitif cevaplar daha çok artmaya başladı

and they came from guys who were curious.

And they were curious about the risks of transmission,

or what exactly "undetectable" meant,

"tespit edilememe" nin ne anlama geldiğini,

or where they could get tested,

nerede test yaptırabileceklerini,

or some guys would ask me about my experiences,

bazıları benim tecrübelerimi merak ediyorlar

and I could share my story with them.

ve ben de hikâyemi onlarla paylaşabiliyorum.

But most importantly,

Fakat en önemlisi,

I would get approached by guys who were newly diagnosed with HIV

yeni teşhis konulmuş HIV'lilere ulaşabiliyordum

and they were scared, and they were alone,

and they didn't know what step to take next.

They didn't want to tell their family,

Ailelerine söylemek istemiyorlardı.

they didn't want to tell their friends

Arkadaşlarına söylemek istemiyorlardı.

and they felt damaged, and they felt dirty.

Kendilerini yaralanmış ve kirli hissediyorlardı.

And I did whatever I could to immediately calm them,

Onları sakinleştirmek için elimden geleni yaptım.

and then I would put them in contact with AcadianaCares,

Onları HIV'liler için

which is a wonderful resource we have in our community

for those with HIV.

And I'd put them in contact with people I knew personally

Sonra onları şahsen tanıdığım insanlarla tanıştırdım.

so that they could not only have this safe space to feel human again,

Böylece hem kendilerini tekrar insan hissedebilecekleri bir yere

but so they could also have the resources they needed

hem de tedavilerini karşılayabilmek için

in affording their treatment.

kaynaklara sahip oldular.

And this was by far the most humbling aspect

Bu, benim şeffaflığımın

of my transparency,

en nâçizane yönüydü.

that I could have some positive impact on those who were suffering like I did,

Benim gibi acı çekenlerde pozitif etki yapmak.

that I could help those who were in the dark,

because I had been there, and it wasn't a good place to be.

Daha önce bende oralardaydım ve orası hiç iyi bir yer değil.

These guys came from all different backgrounds,

and many of them weren't as informed as I had been,

ve çoğu benim kadar bile bilgilendirilmediler

and they were coming to me from a place of fear.

Some of these people I knew personally,

or they knew of me,

ya da onlar beni tanıyor.

but many more, they were anonymous.

They were these blank profiles who were too afraid to show their faces

Onlar yüzlerini göstermeye korkan profil resmi

after what they had told me.

And on the topic of transparency,

Şeffaflığa gelecek olursak,

I want to leave y'all with a few thoughts.

sizin, hepinizin birkaç düşünceyle buradan ayrılmanızı istiyorum.

I found that with whatever risk or gamble I took

in putting my face out there,

ya da oynadığım kumar

it was well worth any negative comment,

her negatif yoruma, itiraza,

any flak I received,

ve kötü söze değer.

because I felt I was able to make this real and this tangible impact.

Çünkü ben gerçek ve somut etkiler bıraktığımı hissediyorum.

And it showed me that our efforts resound,

Bu gösteriyor ki bizim çabalarımız ses getiriyor.

that we can alter the lives that we encounter for the good,

İyilik için karşılaştığımız hayatları değiştirebiliriz.

and they in turn can take that momentum and push it even further.

Buna karşılık onlar güçlenerek ilerlerler.

And if any of you or anyone you know is dealing with HIV,

Eğer siz ya da tanıdığız biri HIV ile savaşıyorsa

or if you want to see what resources you have in your community,

ya da çevrenizdeki kaynakları görmek istiyorsanız

or just educate yourself more on the disease,

ya da sadece kendinizi bu hastalık konusunda eğitmek istiyorsanız.

here are some wonderful national sites that you can access

Ulaşabileceğiniz mükemmel ulusal siteler var

and you are more than welcome to find me after this talk

ve bu konuşmadan sonra benimle konuşabilirsiniz

and ask me anything you'd like.

ve de istediğinizi sorabilirsiniz.

We've all heard the phrase "to see the forest through the trees,"

Hani bir deyiş vardır, detaylara dalıp gerçeği görememe...

so I implore all of you here to really see the human through the disease.

Sizden hastalıktan öte insanları görmenizi rica ediyorum.

It's a very easy thing to see numbers and statistics

and only see the perceived dangers.

algılanan tehlikeyi görmek çok kolay.

It's a much harder thing to see all the faces behind those numbers.

Bu rakamların arkasındaki yüzleri görmek ise daha zor.

So when you find yourself thinking those things, those words,

Kendinizi bu düşünceleri, bu sözleri düşünürken bulduğunuzda

what you might have thought looking at David Kirby,

karşınızdakinin David Kırby olduğunu düşünebilirsiniz.

I ask you instead,

Ama ben sizden, onun yerine

think son,

oğlunuzu düşünmenizi,

or think brother,

kardeşinizi düşünmenizi,

think friend

arkadaşınızı düşünmenizi,

and most importantly, think human.

Seek education when faced with ignorance,

Cehaletle karşılaştığınızda eğitime başvurun.

and always be mindful,

and always be compassionate.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)