"A Seat at the Table" Isn't the Solution for Gender Equity | Lilly Singh | TED

Çeviri: Berra Metin Gözden geçirme: Ilayda Gokgoz

So when I was born on September 26, 1988,

26 Eylül 1988′de doğduğumda

my grandparents and great grandparents back in India

Hindistan’daki büyükannem, büyükbabam, dedem ve ninemin

didn't find out for two weeks,

iki hafta boyunca haberleri olmadı

ki bu utanç verici çünkü ne kadar mükemmel olduğuma bir bakın!

which is a shame because I mean, look how perfect I was.

(Laughter)

(Kahkaha)

And it's not because the phone lines were down

Bunun nedeni telefon hatlarının kapalı olması

or because they weren't available.

ya da müsait olmaması değil.

It's because there was a complication with my birth.

Nedeni doğumumla ilgili bir komplikasyonun olmasıydı.

And that complication was being assigned female at birth.

Bu komplikasyon doğuştan kadın olarak atanmaktı.

You see, because my mom had been told that if she gave birth to a daughter,

Çünkü annem ve babama denmişti ki eğer kız çocukları olursa

it wasn't worth phoning home about.

eve telefon etmeye değecek bir durum değildi.

After all, she’d already given birth to my older sister,

Ne de olsa, çoktan ablamı doğurmuştu,

and this time everyone had high hopes that she would do right and have a son.

ve bu sefer herkes onun doğru yapacağına ve

bir oğlu olacağına dair büyük umutlar besliyordu.

But she didn't.

Ama olmadı.

She had me.

Annem beni doğurdu.

And so there were no congratulations or Indian sweets sent our way.

Bu yüzden bize hiç tebrik veya Hint şekeri gönderilmedi.

Just the reality that from the moment I came into this world,

Gerçek şu ki, bu dünyaya geldiğim andan itibaren

I was already a disappointment to so many people.

birçok kişi için çoktan bir hayal kırıklığıydım.

It's as if they had a time machine

Sanki bir zaman makineleri vardı

and already knew the trajectory of my entire career and life

ve çoktan benim bütün kariyerimin ve hayatımın yörüngesini biliyorlardı.

and decided that I had less to offer.

ve benim sunacak daha az şeyim olduğuna karar verdiler.

And it sucked.

Bu berbat bir şeydi.

So why am I telling you this heavy story?

Peki neden size bu ağır hikayeyi anlatıyorum?

I'm supposed to be a funny person.

Benim komik bir insan olmam gerekiyor.

I have the nerve to come out here and hit you right in the feels.

Buraya gelmeye ve sizleri duygularınızdan vurmaya cesaretim var

How dare I?

Nasıl buna cüret ederim?

I'm telling you this because although this is my lived experience,

Size bunu anlatıyorum çünkü bu, benim yaşadığım deneyimim olsa da,

it's also the reality that millions of girls face every day

milyonlarca kızın da her kültürde ve her ülkede karşı karşıya geldiği gerçeklik.

across every culture and in every country.

And I'm telling you this because being born into this reality

Size bunu anlatıyorum çünkü bu gerçekliğin içine doğmuş olmak

set me on a lifetime mission of trying to prove myself

bana hayat boyu kendimi kanıtlamaya çalışmakla

and just feel like I was enough.

ve yeterli hissetmekle görevlendirdi.

What did I want to be when I grow up?

Büyüyünce ne olmak istedim?

I wanted to be treated equally.

Eşit bir şekilde muamele edilmek istedim.

And I'm not alone in this mission.

Bu görevde yalnız değilim.

In fact, us girls, what we desperately want

Aslında bizim, kızların, umutsuzca istediği şey

is a seat at the table.

masada bir yer.

It's what every motivational poster, Tumblr post, Instagram account you follow,

Her motivasyon posterinin, Tumblr gönderisinin,

takip ettiğiniz Instagram hesabının,

business card tells us:

kartvizitin bize söylediği şey şudur:

Success is a seat at the table.

Başarı masada bir sandalyedir.

And if they want to be extra spicy,

ve biraz daha abartmak istiyorlarsa

they say, "If there is no seat, drag your own seat."

“Sandalye yoksa, kendini sandalyeni çek.” diyorlar.

I'm sure you've heard this, right?

Eminim bunu duydunuz, değil mi?

And so my marching orders were clear.

Bu yüzden benim yürüyüş emirlerim açıktı.

Get a seat at this coveted table by any means necessary.

Bu imrenilen masada ne pahasına olursa olsun bir sandalyeye sahip ol.

And that's been the driving force behind my entire career.

Ve bu tüm kariyerimin arkasındaki itici güç bu oldu.

Now, in 2010,

Şimdi, 2010′da,

I noticed that no one on YouTube looked like me.

Kimsenin Youtube’da benim gibi gözükmediğini fark ettim.

There was no South Asian woman who's very loud and uses her hands a lot,

Hiç Güney Asyalı sesi çıkan ve ellerini çok kullanan,

giving her take on the world.

dünyaya meydan okuyan bir kadın yoktu.

There was no me in front of a camera.

Kameranın önünde bir ben yoktu.

I saw a seat up for grabs.

Kapılacak bir sandalye gördüm.

So I got to work, and I started a channel under the name “Superwoman.”

Bu yüzden, işe gittim ve “Superwoman” adı altında bir kanal kurdum.

Yeah, because although I’m smart enough to do a TED Talk,

Evet, çünkü Ted konuşması yapacak kadar zeki olsam da

I'm not smart enough to understand copyright.

Telif hakkını anlayacak kadar zeki değilim.

(Laughter)

(Kahkaha)

I taught myself how to write,

Kendime nasıl yazacağımı,

shoot and edit my own content.

içeriğimi nasıl çekeceğimi ve düzenleyeceğimi öğrettim.

And I worked really hard.

Ve gerçekten çok çalıştım.

When I finally got the hang of it,

Sonunda üstesinden geldiğimde,

Kendimi haftada iki kere komedi videosu yayınlamaya adadım.

I committed to posting two comedy videos a week.

And I found success.

Ve başarıyı yakaladım.

With a backwards snapback on my head,

Kafamda arkaya doğru giyilmiş bir şapkayla

I gave my take on relationships, pop culture, taboo subjects

İlişkiler, pop kültürü, tabu konularını ele aldım

and, most popularly, dressed up like my parents.

ama en popüleri: ebeveynlerim gibi giyindim.

(Laughter)

(Kahkaha)

I can't tell you how many times I forgot to wipe that chest hair off.

Bu göğüs kıllarını silmeyi kaç kez unuttuğumu anlatamam.

A lot of times.

Birçok kere.

(Laughter)

(Kahkaha)

Now fast forward to 2015,

Şimdi 2015′e doğru hızla

and I'm on stage in India announcing my first world tour.

Hindistan’da sahnede ilk turumu duyuruyorum.

As fate would have it,

Kadere bakın ki,

the day after this monumental milestone,

bu anıtsal dönüm noktasından bir gün sonra

I was set to fly to Punjab, India

Yetişkin hayatımda ilk kez büyükbabamı ziyaret etmek için

to visit my grandfather for the first time in my adult life.

Pencap, Hindistan’a uçacaktım.

And whoo, nothing could have prepared me

Ve whoo, hiçbir şey beni gerçekleşmek üzere olan şeye hazırlayamazdı.

for what was about to happen.

I vividly remember it.

Çok net hatırlıyorum.

I was in the car driving to his house.

Arabada onun evine doğru sürüyordum.

He was standing outside.

O dışarıda bekliyordu.

I nervously got out of the car, walked up to him.

Gergin bir şekilde arabadan indim, ona doğru yürüdüm.

He walked up to me, looked me right in the eyes,

O da bana doğru yürüdü, gözlerimin içine baktı,

and he raised his hand

elini kaldırdı

and decorated me with a flower garland:

ve bana bir çiçek çelengi taktı:

a gesture fit for people of importance.

önemli insanlar için uygun bir jest.

He then proceeded to welcome me into his home, my mom by my side,

Sonra beni evine götürdü, yanımda annem ile,

and proceed to show me all the newspaper clippings he had saved

ve bana üzerinde adım ve yüzüm olan

sakladığı bütün gazete kupürlerini gösterdi.

with my name and face on them.

He said the words he was wrong.

“Yanıldım” dedi.

Words I had never heard a man say before to me.

Daha önce bana hiçbir erkeğin söylemediği sözleri.

He said that I had done what no one else could have done,

Bana başka kimsenin yapamayacağı şeyi yaptığımı

and I had made the family name proud.

ve ailemin adını onurlandırdığımı söyledi.

Me, Lilly, the baby born a girl.

Ben, Lilly, kız doğan bebek.

That's right.

Bu doğru.

Now in that moment I truly felt like Superwoman.

O anda, tam olarak bir “Superwoman” gibi hissettim.

I did.

Cidden hissettim.

You know, through my YouTube videos,

YouTube videolarım ile

I've amassed almost 15 million subscribers and three billion views.

Neredeyse 15 milyon abone ve üç milyar görüntülenme topladım.

But more important than all of that,

Ama hepsinden en önemlisi,

I managed to change one view.

bir görüşü değiştirmeyi başardım.

I challenged my grandfather's entrenched gender beliefs.

Büyükbabamın yerleşmiş cinsiyet inançlarına meydan okudum.

And for the first time in my life, I remember thinking in that moment,

Ve hayatımda ilk defa, o an

“Ah, sonunda masada bir sandalyem var.” diye düşündüğümü hatırlıyorum.

“Oh, I finally got a seat at the table ...”

Hello, props.

Selam dekorlar.

(Laughter)

(Kahkaha)

" ... alongside the men in the industry.”

“...endüstride erkeklerin yanında.”

I felt like that.

Bu şekilde hissettim.

And encouraged by my grandfather's approval,

Büyükbabamın onayıyla cesaretlendirilmiş olarak

I became more confident in my influence.

Etkime daha çok güvendim.

“Bu masada konuşacağım,

I remember thinking, "Oh, I'm going to talk at this table,

yemek sohbetlerine katılacağım.” diye düşündüğümü hatırlıyorum

I'm going to join the dinner conversation."

You know, a lot of my male mentors make comments and posts

Erkek akıl hocalarımın çoğu

about box office numbers and salaries and titles

Box Office numaraları, maaşlar, unvanlar

and those dollar dollar bills.

ve dolar faturaları hakkında yorum yaptılar.

So I thought,

Ve şöyle düşündüm:

I'm going to chime in here.

Burada söze karışacağım.

I learned very quickly that whenever I spoke of money,

Ne zaman paradan bahsetsem, insanların rahatsız olduğunu çok çabuk öğrendim.

people got a little uncomfortable.

Like the time I pointed out the gender gap

Tıpkı Forbes’in çevrimiçi içerik oluşturucular listesindeki,

in the Forbes list for online creators,

ki benim de önceden bulunduğum bir liste, farkı belirttiğim zaman olduğu gibi.

a list I'd previously been on.

Kritik bir konuşma başlatmak istediğimi hatırlıyorum

I remember wanting to start a critical conversation

because I saw this article and I was heartbroken.

çünkü bu makaleyi görmüştüm ve kalbim kırılmıştı.

You know, the digital space had always been a place

Dijital alan her zaman

that I thought was without gatekeepers.

bekçisiz olduğunu düşündüğüm bir yerdi.

And here it was looking just like old Hollywood.

Ve burada tıpkı eski Hollywood gibi gözüküyordu.

Well, let me tell you, the internet was not interested.

Size şunu söyleyeyim, internet bununla pek ilgilenmiyordu.

I don't know how it's possible,

Nasıl mümkün olduğunu bilmiyorum

but it literally felt as if Twitter leaped through my screen

ama kelimenin tam anlamıyla Twitter’ın ekranımdan sıçradığını

and body slammed me onto my desk.

ve vücudumu masama çarptığını hissettim.

The message was clear:

Mesaj açıktı:

you can be on this list,

Bu listede olabilirsin,

but don't try to start any conversations about the inequality on this list.

ama bu listede eşitsizlik hakkında herhangi bir konuşma başlatmaya çalışma.

I have thousands and thousands of videos.

Benim binlerce videom var.

One of my most disliked videos is why I’m not in a relationship.

En beğenilmeyen videolarımdan biri “Neden bir ilişki içerisinde değilim?”

Yeah.

Evet.

A lot of the men at the table did not like me telling them

Masadaki erkeklerin çoğu onlara

why I didn't need a boyfriend.

neden erkek arkadaşa ihtiyacım olmadığını söylememden hoşlanmadı.

I quickly learned

Hızlıca öğrendim ki

that there’s an invisible gatekeeper called culture,

kültür adında görünmez bir kapı bekçisi var

and the table is smack dab in the middle of it.

ve masa bunun tam ortasında.

Now, in 2019,

Şimdi, 2019′da

I made history with my late-night show,

gece yarısı gösterim ile tarih yazdım.

“A Little Late with Lilly Singh.”

“Lilly Singh ile Biraz Geç”

Thank you, thank you.

Teşekkürler, teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)

There I was, Lilly, the baby born a brown girl,

İşte oradayım, Lilly, kahverengi bir kız olarak doğan bebek,

rubbing elbows, or at least time slots,

dirseklerini veya en azından zaman dilimlerini kraliyet komedisiyle ovalıyor

with comedy royalty.

And I got to give a huge shout out to NBC

Ve NBC’ye gece yarısı geleneği cesurca kırmaya çalıştığı için hakkını vermeliyim.

for boldly trying to break late-night tradition.

I remember when the show came out,

Şov çıktığında çıkan

I remember all the articles because they looked practically identical.

tüm haberleri hatırlıyorum çünkü neredeyse aynı görünüyorlardı.

"Bisexual Woman of Color Gets Late-Night Show."

“Biseksüel beyaz olmayan kadın gece şovu başlatıyor.”

I almost legally changed my name to "bisexual woman of color"

Neredeyse yasal olarak adımı “beyaz olmayan biseksüel kadın”a değiştirdim.

because that's what people called me so often.

çünkü insanlar bana sıklıkla böyle sesleniyorlardı.

And you know, as strange as that sentiment was, I thought, OK,

Ve ne kadar garip bir duygu olsa da, düşündüm ki “Tamam,

the silver lining is that we'll finally get a different perspective in late-night.

işin iyi yanı sonunda gece şovları için farklı bir perspektif yakalayacağız.”

A little bit of melanin, a dash of queer,

Biraz melanin, bir tutam gariplik

a different take on things.

ve konulara farklı bir bakış.

Let's do this!

Hadi yapalım!

Ve şunu düşündüğümü hatırlıyorum,

And I remember thinking,

"Now, oh, now I've been invited to the big table.

“Artık büyük masaya davet edildim.

And now things will be different."

ve işler artık değişecek.”

So I took my seat.

Böylece sandalyemi aldım.

Now, unfortunately,

Ancak, maalesef ki

the budget wasn't based on the importance or significance

Bütçe önem veya anlamlılığa

or historic nature of the show.

veya şovun tarihsel doğasına bağlı değildi.

It was based on the 1:30am time-slot that we had.

Sahip olduğumuz 1: 30′luk zaman dilimine bağlıydı.

So to say the budget was small,

Yani bütçe küçüktü

the writing staff even smaller,

yazı ekibi daha da küçüktü,

and to do the first season,

ve ilk sezonu çekmek için,

I had to shoot 96 episodes of late-night television in three months.

3 ay içinde 96 late-night bölümü çekmek zorunda kaldım.

Audience: Whoo.

İzleyiciler: Whoo.

LS: Whoo is right.

LS: Whoo doğru.

To put that into perspective,

Bunu bir perspektife koyacak olursak,

that is shooting two to three episodes a day

bu, günde bir ağ standardına karşı, günde iki ila üç bölüm çekmek anlamına gelir,

versus the network standard of one a day,

maybe two on Thursday.

belki Perşembeleri iki tane.

We did it all with a writing staff of about half a dozen writers

Her şeyi yaklaşık yarım düzine yazardan oluşan bir yazı kadrosuyla,

versus the network standard that's about double that.

yaklaşık iki katı olan ağ standardına karşı yaptık.

Words cannot explain to you how exhausting,

Bunun ne kadar yorucu olduğunu,

emotionally and spiritually challenging that was.

duygusal ve ruhsal açıdan ne kadar zorlayıcı olduğunu kelimeler anlatamaz.

And I started to feel like,

Ve şöyle hissetmeye başladım,

"Hm, I think this chair's a little wobbly."

“Hm, sanırım bu sandalye biraz sendeliyor.”

Now, I think we can all agree

Sanırım hepimiz

that the beauty and magic of late-night is its timeliness.

gece yarısı gösterisinin güzellik ve büyüsünün güncelliği olduğunda hemfikiriz.

You know that no matter what's happening in the world,

Dünyada ne olursa olsun,

you can turn on late-night television and hear all about it.

gece yarısı şovunu açabilir ve olanları duyabilirsiniz.

But when you shoot 96 episodes in three months,

Ama 3 ayda 96 bölüm çekince,

you kind of lose that magic.

bu büyüyü biraz kaybeder gibi oluyorsunuz.

I was the only show talking about hooking up, partying, cuddling, traveling,

Gerçek bir küresel salgın sırasında canlı bir izleyici önünde takılmak, partilemek,

in front of a live audience during a literal global pandemic.

sarılmak ve seyahat etmekten bahseden tek program benimkiydi.

Now, still, I thought,

Yine de düşündüm ki,

if the budget doesn't celebrate the historicness of the show,

bütçe gösterinin tarihselliğini takdir etmezse,

then the creative can.

yaratıcı kişiler edebilir.

I can bring some much needed spice to late-night.

Gece yarısı şovuna ihtiyaç duyulan rengi getirebilirim.

And sometimes I was successful.

Ve bazı zamanlar başarılıydım.

But other times,

Ama diğer zamanlar,

I would receive notes like,

şöyle notlar alırdım:

"Don't be so loud."

“Çok sesli olma.”

"Don't be so big."

“Çok büyük olma.”

"Don't be so angry, smile more."

“Çok kızgın olma, daha çok gülümse.”

And my all time favorite,

Ve en sevdiğim,

"Don't overindex on the South Asian stuff."

“Güney Asya meselelerine fazla endekslenme.”

After all, everyone else at the table who's been sitting there for years,

Ne de olsa, masada yıllardır oturan diğerlerine insanlar alışık.

people are used to them.

I might be a little jarring to audiences.

Ben izleyiciler için biraz sarsıcı olabilirim.

Now, during season two of my show,

Gösterimin ikinci sezonu sırasında,

I remember I went into overdrive.

Aşırı hıza geçtiğimi hatırlıyorum.

I found all the loopholes, I did all the necessary jobs

Gösteriyi daha vakitli yapmak için bütün boşlukları buldum,

gerekli tüm işleri yaptım.

to try to make the show more timely.

And I was excited to.

Ve yapmaya hevesliydim de.

And I felt compelled to because for the first time in history,

yapmaya mecbur hissettim çünkü tarihte ilk kez,

we had a woman, not to mention half South Asian woman,

Amerika Birleşik Devletleri başkan yardımcısı olan bir kadınımız vardı,

become vice president of the United States.

yarı Güney Asyalı olduğundan bahsetmiyorum bile.

Now we witnessed one of the greatest protests in human history

Hindistan’daki çiftçi protestolarıyla insanlık tarihindeki

with the farmer protests in India.

protestoların en büyüklerinden birine tanık olduk.

And I was excited to finally give my take on these things.

Ben de sonunda kendi fikrimi söyleyebileceğim için heycanlıydım.

But my take was almost never included

Ancak benim fikrim neredeyse hiç güncel haberlere, haber özetlerine dahil edilmedi

in topical media news coverage round-ups.

You know, we still got the same voices,

Hâlâ aynı seslere ve perspektiflere sahibiz

the same perspectives,

even though someone and something different

başka bir değişik şey veya kişi

was literally in the next time slot.

tam olarak bir sonraki zaman aralığında olsa bile.

Ben sandalyemi kaldırmaya çalışmaya devam ettim.

I kept trying to pull up my seat.

Akşam yemeği sohbetlerine katılmaya çalışmaya devam ettim.

I kept trying to join the dinner conversation.

I kept trying to ask for a more supportive seat.

Daha sallanmayan bir sandalye istemeye devam ettim.

But every time I would be told

Ama her seferinde bana

that I should be grateful to have a seat in the first place.

ilk etapta sandalyem olduğu için minnettar olmam gerektiği söylendi.

After all, everyone else that looks like me

Sonuçta, benim gibi gözüken herkes

is still waiting outside the restaurant in the cold.

hâlâ restoranın dışında soğukta bekliyor.

You know, the strange thing about having a wobbly seat

Sendeleyen bir sandalyeye sahip olmanın garip yanı

is that you spend so much time trying to keep it upright

sandalyeyi dik tutmak için o kadar çok zaman harcarsınız ki

that you can never bring your full self to the table.

tüm benliğinizi masaya getiremezsiniz.

So now, why am I telling you all this?

Peki, şimdi, neden tüm bunları size anlatıyorum?

Well, because my therapist costs 200 dollars an hour

Çünkü terapistim saatlik 200 Dolara mâl oluyor.

and this is way cheaper.

ve bu daha ucuz.

(Laughter)

(Kahkaha)

Ama aynı zamanda gece televizyonlarında gelmiş geçmiş

But also because I just experienced

one of the most notorious boys' clubs ever in late-night television.

en kötü şöhretli erkek kulüplerinden birini deneyimlediğim için.

And I'm here to offer solutions.

Ve çözümler sunmak için buradayım.

I don't always follow up a venting session with solutions,

Ben her zaman çözümler içeren bir dert anlatma seansı yapmam

but when I do, it’s a TED Talk.

ama yaptığımda, Ted konuşması olur.

(Laughter)

(Kahkaha)

That's right.

Aynen öyle.

(Applause)

(Alkış)

You see, my goal was always a seat at the table.

Görüyorsunuz, amacım her zaman masada bir sandalye sahibi olmaktı.

It's what women are conditioned to believe success is.

Kadınlar başarının bu olduğuna şartlandırılmıştır.

And when the chair doesn't fit,

ve sandalye rahat olmadığında,

when it doesn't reach the table, when it's wobbly,

masaya yetişmediğinde, sendelediğinde,

when it's full of splinters,

kıymıklar ile dolu olduğunda,

we don't have the luxury of fixing it or finding another one.

bizim onu tamir etme veya bir başkasını bulma lüksümüz olmuyor.

But we try anyways.

Ama yine de deniyoruz.

We take on that responsibility, and we shoulder that burden.

bu sorumluluğu alıyoruz, ve bu yükü omuzluyoruz.

Now, I've been fortunate enough to sit at a few seats,

Ben birkaç değişik masada birkaç değişik koltuğa oturacak kadar talihliydim.

at a few different tables.

And what I've learned is, when you get the seat,

Ve öğrendiğim şey şu ki, sandalyeyi aldığınızda,

trying to fix the seat won't fix the problem.

sandalyeyi düzeltmeye çalışmak problemi çözmeyecek.

Why?

Neden?

Because the table was never built for us in the first place.

Çünkü masa ilk etapta zaten bizim için yapılmamıştı.

The solution?

Çözüm?

Build better tables.

Daha iyi masalar yapın.

(Applause)

(Alkış)

IKEA kılavuzunuz olmama izin verin.

So, allow me to be your very own IKEA manual.

Size çok anlamlı bir şekilde

I would like to present to you a set of guidelines

I very eloquently call:

“Nasıl berbat olmayan bir masa yaparsınız.”

“How to Build a Table that Doesn’t Suck”.

dediğim bir dizi yönerge sunmak isterim.

(Laughter)

(Kahkaha)

I've been told I'm very literal.

Bana çok gerçekçi olduğum söylendi.

Now, right off the bat, let me tell you,

Şimdi, derhal size şunu söyleyeyim

this assembly is going to take more than one person

Bu kurul birden çok kişi

veya bir grup insandan fazlası olacak.

or group of people.

It's going to take everyone.

Herkes dahil olacak.

Are you ready? Should we dive in?

Hazır mısınız? Başlayalım mı?

Let's do it.

Hadi yapalım.

Up first,

Öncelikle,

don't weaponize gratitude.

minnettarlığı silah haline getirmeyin.

Now, don't get me wrong, gratitude is a great word.

Beni yanlış anlamayın, minnettarlık harika bir kelime.

It's nice, it's fluffy, a solid 11 points in Scrabble.

O güzel, yumuşacık, Scrabble’da sağlam bir 11 puan.

However, let's be clear.

Ancak açık olalım,

Although gratitude feels warm and fuzzy,

Minnettarlık sıcak ve pofuduk hissettirse de

it's not a form of currency.

bir para birimi değil.

Women are assigned 10 percent more work

Kadınlara %10 daha fazla iş veriliyor

and spend more time on unrewarded,

ve kadınlar daha fazla ödüllendirilmeyen

unrecognized and non-promotable tasks.

fark edilmeyen ve promosyon dışı görevlere zaman harcıyor.

Basically, what this means is

Temel olarak, bunun anlamı

all the things men don't want to do are being handed to women,

erkeklerin yapmak istemediği her şey kadınlara veriliyor

and a lot of those things largely include things that advance inclusivity,

ve bu şeylerin çoğu büyük ölçüde işyerinde kapsayıcılık,

equity and diversity in the workplace.

eşitlik ve çeşitliliği ilerleten şeyleri içeriyor.

So hear me when I say,

O yüzden kadınlar masada oturdukları için minnettar olmamalılar dediğimde hak verin.

a woman shouldn't be grateful to sit at a table.

She should be paid to sit at a table.

Ona (Kadına) masada oturduğu için para ödenmesi gerekiyor.

(Applause)

(Alkış)

Especially ones she largely helped build.

Özellikle (masanın) inşasına büyük ölçüde yardım edenler.

And a woman's seat shouldn't be threatened if she doesn't seem "grateful" enough.

Ve bir kadının koltuğu yeterince “minnettar” görünmüyorsa tehdit edilmemeli

In other words, corporations,

Bir başka deyişle,

this step involves a woman doing a job

bu adım, iş yapan,

and being paid in money, opportunity and promotion,

para ile, fırsatlar ile ve terfi ile ödeme yapılan bir kadını içerir

not just gratitude.

sadece minnettarlık ile ödeme yapılan bir kadını değil.

And women -- yeah, go ahead, live it up, live your life.

Ve kadınlar -- evet, devam edin, hayatınızı yaşayın.

(Applause)

(Alkış)

And women, a moment of real talk,

Ve kadınlar, biraz gerçekçi konuşalım

trust me, I've been there and I know it's so tough,

bana inanın, ben de bunu yaşadım ve ağırdı,

but we have to understand and remember that being grateful

ama minnettar olmanın ve adil bir şekilde muamele edilmenin

and being treated fairly are not mutually exclusive.

birbirinden ayrışık olmadığını bilmek ve hatırlamak zorundayız.

I can be grateful but still know exactly what I deserve.

Minnettar olabilirim ama yine de tam olarak ne hak ettiğimi bilebilirim.

And that's the way to do it.

Ve bunu yapmanın yolu bu.

(Applause)

(Alkış)

Up next, invest in potential.

Bir sonraki, potansiyele yatırım yapın.

When investing in women,

Kadınlara yatırım yaparken,

don’t invest in the 1:30am time slot.

01:30′luk zaman diliminde yatırım yapmayın.

Invest in empowering something different.

Farklı bir şeyi güçlendirmeye yatırım yapın.

Invest in a new voice.

Yeni bir sese yatırım yapın.

Give them the support they actually need.

Onlara gerçekten ihtiyaç duydukları desteği verin.

Cultural change takes time and money.

Kültürel değişiklik para ve zaman alır.

Heck, it took my grandfather 25 years to see that I was worthy of more.

Yahu, büyükbabamın benim daha fazlasına layık olduğumu anlaması 25 yılını aldı.

So a true investment is one that values potential over proof.

Yani gerçek bir yatırım bir kanıttan çok potansiyele değer verir.

Because so often that proof doesn't exist for women.

Çünkü çoğu zaman bu kanıt kadınlarda yoktur.

Not because we aren't qualified,

Nitelikli olmadığımız için değil,

but because we haven't been given the opportunity.

bize fırsat verilmediği için.

In other words,

Bir başka deyişle,

if you're trying to be inclusive,

Kapsayıcı olmaya çalışıyorsanız,

don't give someone new a seat made of straw

Birisine daha iyisini hak edene kadar samandan yapılmış sandalye vermeyin.

until they prove they deserve a better one.

Don't hold something called a "prove it again" bias,

Daha az ayrıcalıklı insanların sürekli kendini kanıtlamaya devam etmesini

which requires less privileged people to constantly keep proving themselves,

gerektiren “Tekrar kanıtla” önyargısına sahip olmayın,

even though white men tend to get by on just their potential.

beyaz erkekler sadece potansiyelleriyle geçinmeye meyilli olsa da.

Give them a seat that they can thrive in,

Onlara (kadınlara) gelişebilecekleri,

yapmaları için tuttuğunuz işi yapabilecekleri bir sandalye verin,

that they can do the job you hired them to do in.

Allow them to contribute to the table,

Masaya katkıda bulunmalarına izin verin,

and they will make it better.

ve onlar masayı daha iyi bir hâle getireceklerdir.

Up next, this is my favorite one.

Sıradaki, bu benim favorim.

My favorite one, it's quite common sense, actually.

En sevdiğim, aslında sağduyu.

Make space for us.

Bizim için yer açın.

You know, for every three men at a table,

Bir masadaki her üç erkek için,

there's only one place setting for a woman.

Kadın için ayarlanan sadece bir yer var.

People are so used to more men showing up that they plan for it.

İnsanlar daha fazla erkeğin gelmesine o kadar alışmış ki, bunu planlıyorlar.

There's an extra seat in the corner, there's a steak under the heat lamp.

Köşede fazladan bir koltuk var, ısı lambasının altında bir biftek var.

When more men show up, the table gets longer.

Daha fazla erkek gelince, masa uzuyor.

But when that extra RSVP is a woman,

Ama bu fazladan LCV bir kadın olduğunda,

more often than not

çoğu zaman

she's encouraged to compete against the only other woman

masaya davet edilen diğer tek kadınla rekabet etmeye teşvik edilir.

that was invited to the table.

Instead, we need to build multiple seats for multiple women,

Bunun yerine, birden fazla kadın için birden fazla sandalye yapmamız gerekiyor.

not just one or two,

sadece bir veya iki tane değil ki

so that women are not sitting on top of each other's laps,

kadınlar birbirlerinin kucaklarında oturup yemek için savaşmasınlar

fighting for one meal.

We already know that more diverse teams perform better.

Çeşitlilik içeren takımların daha iyi performans gösterdiğiniz zaten biliyoruz.

A recent study shows

Yakın tarihli bir çalışma gösteriyor ki

that corporations that have more gender diversity

yürütme ekiplerinde daha fazla cinsiyet çeşitliliğine sahip olan şirketlerin

on their executive teams,

were 25 percent more likely to experience above average profitability.

ortalamanın üzerinde kar elde etme şansı %25 daha fazla.

And more racially diverse companies had 36 percent more profit.

Ve ırksal olarak daha çeşitli şirketler %36 daha fazla kar elde etti.

So really, no matter how you look at it,

Yani gerçekten, nasıl bakarsanız bakın,

it's time to build longer tables and more seats.

daha uzun masalar ve daha fazla sandalye inşa etme zamanı.

And I want to say something,

Ve bir şey söylemek,

and I want to admit something, I want to be vulnerable for a second.

bir şey itiraf etmek istiyorum, bir saniyeliğine savunmasız olmak istiyorum.

Because I've fallen victim to this so many times,

Çünkü ben buna defalarca kurban oldum,

and women, let me know if you've experienced this.

ve kadınlar, eğer bunu yaşadıysanız söyleyin.

We have to get rid of the scarcity mindset and champion each other,

Nadirlik zihniyetinden kurtulmalı ve birbirimizi savunmalıyız,

you know, because I've learned what's the better win?

çünkü neyin daha iyi bir kazanç olduğunu öğrendim.

Me sitting at a table

Benim masada oturmam mı

or us sitting at a table?

yoksa bizim masada oturmamız mı?

Don't be convinced to fight for one spot.

Bir nokta için savaşmaya ikna olmayın.

Instead fight for multiple spots.

Bunun yerine birden fazla nokta için savaşın.

(Applause)

(Alkış)

And let me lead by example right now and say,

Ve şimdi bir örnek vereyim ve şunu söyleyeyim

I know there’s many other women that are going to come on this stage,

Bu sahneye çıkacak birçok kadın daha olduğunu biliyorum

and I hope they all nail it, and I will be cheering you all on

Ve umarım hepsi hakkından gelir ve ben hepinizi alkışlıyor olacağım

because we can all win.

çünkü hepimiz kazanabiliriz.

And I'm going to be your biggest cheerleader when you're up here.

Ve siz buraya çıktığınızda en büyük destekçiniz ben olacağım.

(Applause)

(Alkış)

Last, it's time to upgrade the table talk.

Son olarak, artık masa konuşmalarını düzeltme zamanı.

Now, I believe stories make the world go around.

Hikayelerin dünyayı döndürdüğüne inanıyorum.

You thought it had something to do the solar system?

Güneş sistemiyle alakalı olduğunu düşündünüz değil mi?

Faka bastınız, hikayeler döndürüyor.

Joke's on you, it's stories.

(Laughs)

(Güler)

Stories are how we understand ourselves,

Hikayeler kendimizi,

how we understand others and how we understand the world.

başkalarını ve dünyayı nasıl anladığımızdır.

And arguably the most important stories are those we see in the media.

Ve tartışmasız en önemli hikayeler medyada gördüklerimizdir.

Because we’ve seen time and time that they control the narrative

Çünkü zaman zaman anlatıyı kontrol ettiklerini

and impact culture.

ve kültürü etkilediklerini gördük.

Now, when it comes to genre,

Türe gelince,

you can argue that certain genres have certain target demographics.

Belirli türlerin belirli hedef

demografileri olduğunu iddia edebilirsiniz.

When it comes to the world news, the target demographic is the world,

Dünya haberlerine gelince, hedef demografi dünya,

and we know half of the world is female.

ve dünyanın yarısının kadın olduğunu biliyoruz.

Yine de kadınlar ve kızlar röportaj yapılan

Yet women and girls make up only a quarter of the people interviewed

veya ilk etapta haberin ilgili olduğu kişilerin

or that the news is even about in the first place.

sadece dörtte birini oluşturuyor

Instead, when it comes to issues that impact women,

Bunun yerine, kadınları etkileyen meseleler söz konusu olduğunda,

we not only need to be included in the coverage,

sadece kapakta dahil olmamız değil

bu hikayeleri yönlendirmemiz ve

we need to be driving those stories and dimensionalizing our own experience.

kendi deneyimlerimizi boyutlandırmamız gerekiyor.

Inviting everyone in on the table talk isn't just a nice gesture.

Herkesi masa konuşmasına davet etmek sadece hoş bir jest değil.

It makes for better, more productive, smarter conversation

Bu birden fazla bakış açısıyla daha iyi, daha üretken, daha akıllı konuşma sağlar.

with more than one point of view.

And that's how you get better.

Ve bu şekilde daha iyi hâle gelirsiniz.

So this all sounds like a lot of work.

Bunların hepsi çok iş gibi geliyor.

And it is.

Öyle de.

But I'm going to tell you why it's necessary and worth it.

Ama size neden gerekli ve buna değer olduğunu söyleyeceğim.

To be honest, this is about so much more than just women in the workplace.

Dürüst olmak gerekirse, bu işyerindeki kadınlardan çok daha fazlası.

In fact, I could probably come up with many more guidelines

Aslında, muhtemelen diğer birçok endüstride

across many other industries.

daha birçok kılavuz oluşturabilirdim.

This is about creating a world where half of the population can thrive.

Bu, nüfusun yarısının gelişebileceği bir dünya yaratmakla ilgili.

You see, because the work we do today

Çünkü bugün yaptığımız iş

can create a world where future generations of girls

gelecek nesil kızların

can have equitable access and opportunity.

adil erişim ve fırsata sahip olabileceği bir dünya yaratabilir.

And here's the best part. Are you ready for it?

Ve işte en iyi kısım. Hazır mısınız?

Everyone listening today, all the men, the women,

Bugün dinleyen herkes, tüm erkekler, tüm kadınlar

everyone in between, the big companies, the small ones, the media outlets,

aradaki herkes, büyük şirketler, küçük şirketler, medya kuruluşları,

the people that snuck into the back, all of you,

arkaya gizlice giren insanlar, hepiniz

you can help create this future.

hepiniz bu geleceği yaratmaya yardım edebilirsiniz.

A future where we have longer tables

Daha uzun masalarımızın, bozuk eski masalarda bir koltuk için savaşmak yerine

and more seats that actually work

instead of fighting for a seat at the old ones that don't.

gerçekten sağlam ve daha fazla koltuğumuz olduğu bir gelecek.

A future where everyone is seated at the table equally.

Herkesin masada eşit olarak oturduğu bir gelecek.

Ve doğuştan kadın olarak atanmanın bir hayal kırıklığı

And a future

where being assigned female at birth is not a disappointment

or a disadvantage,

veya dezavantaj olmadığı bir gelecek

because girls are encouraged,

çünkü kızlar cesaretlendiriliyor,

empowered and expected to do great things.

destekleniyor ve harika işler yapmaları bekleniyor.

And I can't wait to make that a reality.

Ve bunu gerçekleştirmek için sabırsızlanıyorum.

Thank you so much.

Çok teşekkürler.

(Applause and cheers)

(Alkış ve tezahürat)