Claire Malone: The missing 96 percent of the universe | TED

Transcriber:

Translator: Maria Tosa Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

Have you ever taken your 3-D glasses off at the cinema?

คุณเคยถอดแว่นตาสามมิติที่โรงหนังมั๊ย?

The picture looks blurry

ภาพมันดูเบลอ

and it can be difficult to see exactly what is happening.

และอาจยากที่จะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

This is because 3-D glasses trick our brain into forming a 3-D image

นั่นก็เพราะว่าแว่นสามมิติ หลอกให้สมองเราสร้างภาพสามมิติ

by controlling the color of the light that each sees

ด้วยการควบคุมสีของแสงที่แต่ละคนมองเห็น

using a different filter in each lens.

โดยใช้ฟิลเตอร์ที่แตกต่างกันในแต่ละเลนส์

You could say sometimes seeing things from a different perspective

คุณอาจบอกว่าบางครั้งเห็นสิ่งต่าง ๆ จากมุมมองที่ต่างออกไป

can make them look clearer and easier to understand.

สามารถทำให้มันดูชัดเจนและเข้าใจง่ายขึ้น

This is exactly the approach that has helped me with my research,

และนี่คือแนวทางที่ช่วยฉันได้ในการค้นคว้า

looking to answer some of the most fundamental questions

การหาคำตอบบางอย่าง ของคำถามพื้นฐานที่สุด

we have about our universe.

ที่เรามีเกี่ยวกับจักรวาลของเรา

To put this in a different context,

เพื่อใส่สิ่งนี้ลงไปในบริบทที่แตกต่างกัน

I could see some people finding my voice difficult to understand

ฉันก็พอมองออกว่า บางคน รู้สึกว่าเสียงฉันเข้าใจยาก

due to my cerebral palsy

เนื่องจากสมองพิการของฉัน

as an insurmountable barrier to giving a TED Talk.

เป็นอุปสรรคที่ผ่านไม่ได้ต่อ TED Talk

Even if I saw that there are alternative ways

ทั้งที่ฉันเห็นว่ายังพอมีทางอื่นอยู่

for people who have difficulties with communication

สำหรับผู้ที่มีปัญหาในการสื่อสาร

to speak to an audience,

เพื่อพูดกับผู้ฟัง

I could be put off from using them,

ฉันอาจจะต้องชะลอจากการใช้พวกเขา

thinking that this dry computerized voice has no life in it

คิดว่าเสียงคอมพิวเตอร์ที่แห้งแล้งนี้ ไม่มีชีวิตอยู่ในนั้น

and would put you all to sleep within five minutes.

และอาจจะพาทุกท่านเข้านอนภายในห้านาที

Alternatively, I could see the dodgy female British synthesized voice

แต่นั่นเอง ฉันสามารถเห็นเสียงสังเคราะห์ สาวชาวอังกฤษที่ซ่อนอยู่

as something to be embraced,

เป็นสิ่งที่ต้องอ้าแขนรับไว้

pepper this talk with jokes and gags,

เพิ่มการพูดเรื่องนี้ด้วยเรื่องตลกและมุข

sometimes at the poor communication aid's expense,

บางครั้งด้วยค่าใช้จ่ายของความช่วยเหลือ ด้านการสื่อสารที่ไม่ดีนัก

and hopefully make you laugh

และก็หวังว่าคุณจะหัวเราะ

and keep you engaged with what I want to tell you about.

และให้คุณมีส่วนร่วมกับ สิ่งที่ฉันอยากจะบอกคุณ

Luckily for you, I have chosen the second option.

โชคดีสำหรับคุณ ฉันเลือกตัวเลือกที่สอง

And what do I want to tell you about?

และอะไรกันนะที่ฉันต้องการจะบอกคุณ?

I'm here to tell you

ฉันอยู่ที่นี่ เพื่อบอกคุณ

that we have completely misplaced 96 percent of the entire universe,

ว่าเราถูกวางไว้ผิดที่เป็น 96 เปอร์เซ็นต์ ของจักรวาลทั้งหมด

everything in existence.

ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่

That's an awful lot of missing socks.

มันช่างแย่มาก ยังกะถุงเท้าขาดมากมาย

I am a particle physicist

ฉันเป็นนักฟิสิกส์อนุภาค

analyzing data from the Large Hadron Collider at CERN in Switzerland

วิเคราะห์ข้อมูลจากเครื่องชนอนุภาคเฮดรอน ที่เซิร์นในสวิตเซอร์แลนด์

to answer the most fundamental questions about our universe.

เพื่อตอบคำถามพื้นฐานที่สุดเกี่ยวกับ จักรวาลของเรา

At school, I was the archetypal geeky kid

ที่โรงเรียน ฉันเป็นเด็กเก๊กตามแบบฉบับ

just wanting to get the other lessons done to get into the science lab.

แค่ต้องการเรียนบทเรียนอื่นๆ ให้เสร็จ เพื่อเข้าห้องทดลองวิทยาศาสตร์

My work now focuses on what I truly believe

งานของฉันตอนนี้ มุ่งเน้นไปที่สิ่งที่ฉันเชื่ออย่างแท้จริง

is one of the greatest achievements of scientific research

มันเป็นหนึ่งในความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ของการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

in the last century.

ในศตวรรษที่ผ่านมา

A scientific model that describes the properties and behavior

แบบจำลองทางวิทยาศาสตร์ ที่อธิบายคุณสมบัติและพฤติกรรม

of all the known particles in the universe.

ของอนุภาคที่รู้จักทั้งหมดในจักรวาล

And as particle physicists have no imagination,

และเนื่องจากนักฟิสิกส์อนุภาคไม่มีจินตนาการ

we call it the Standard Model.

เราเลยเรียกมันว่ารุ่นมาตรฐาน

For me, having one model with so much power

สำหรับฉัน มีรุ่นเดียวที่ทรงพลังได้ขนาดนี้

is as close as science gets to describing nature

ที่ใกล้เคียงกับที่วิทยาศาสตร์ ที่สามารถอธิบายธรรมชาติได้

at its most basic level.

ในระดับพื้นฐานที่สุด

When I first heard about the Standard Model,

เมื่อได้ยินเกี่ยวกับโมเดลมาตรฐานครั้งแรก

it really blew my mind

มันระเบิดความคิดฉันจริงๆ

and gave me the passion to focus on my studies in physics.

และทำให้ฉันมีใจจดจ่อกับการเรียนวิชาฟิสิกส์

But I also knew

แต่ฉันก็รู้

that I would have to think about them a little differently

ว่าฉันจะต้องคิดแตกต่างกันเล็กน้อยกับพวกเขา

to my fellow students.

ถึงเพื่อนนักเรียนของฉัน

For example, I had to demonstrate in examinations that I had understood

เช่น ฉันต้องสาธิตในข้อสอบอย่างที่ฉันเข้าใจ

the practical techniques that I had been taught.

ฝึกเทคนิคการปฏิบัติที่ฉันได้ถูกสอน

Due to my disability,

เนื่องจากความพิการของฉัน

I don't have enough control of my hands

ฉันควบคุมมือได้ไม่เต็มที่

to be able to pick up laboratory equipment and use it.

เพื่อให้สามารถหยิบอุปกรณ์ห้องปฏิบัติการได้

So I had to effectively borrow someone else's hands.

ดังนั้นฉันจึงต้องมีประสิทธิภาพ ในการยืมมือคนอื่น

I practiced giving extremely detailed instructions to my assistant

ฉันฝึกให้คำแนะนำอย่างละเอียด แก่ผู้ช่วยของฉัน

about how to use the equipment in order to perform the experiment.

เกี่ยวกับวิธีการใช้อุปกรณ์เพื่อทำการทดลอง

Seeing experiments from the perspective of a series of instructions

ดูการทดลองจากมุมมองของชุดคำสั่งต่างๆ

that I had to give as clearly as possible

ที่ฉันต้องให้ชัดเจนที่สุด

really helped me get into the mindset I needed

ช่วยให้ฉันเข้าสู่กรอบความคิด ที่ฉันต้องการจริงๆ

to understand how I could perform well in my practicals, which I did.

เพื่อทำความเข้าใจว่าฉันสามารถทำงานได้ดี ในการปฏิบัติของฉันได้อย่างไร, ซึ่งฉันทำได้

Recognizing that I was able to look at such issues in a different way,

โดยตระหนักว่าฉันสามารถมองประเด็นดังกล่าว ได้ในแบบที่ต่างออกไป

helped me to find the tenacity to persevere with mastering

ช่วยให้ฉันพบความดื้อรั้น ที่จะยืนหยัดด้วยการเรียนรู้

the practical side of my scientific studies

ด้านการปฏิบัติของการศึกษา ทางวิทยาศาสตร์ของฉัน

rather than letting my physical limitations stop me.

แทนที่จะปล่อยให้ข้อ จำกัดทางกายภาพของฉัน รั้งฉันไว้

Now, my research with the Large Hadron Collider

ตอนนี้ งานวิจัยของฉัน กับเครื่องชนอนุภาคเฮดรอน

involves me writing a lot of code to analyze the data

เกี่ยวข้องกับการเขียนโค้ดจำนวนมาก เพื่อวิเคราะห์ข้อมูล

used to study the standard model.

ใช้ศึกษาแบบจำลองมาตรฐาน

I dictate what I would like my assistants to type,

ฉันกำหนดสิ่งที่ฉันต้องการให้ผู้ช่วยพิมพ์

as typing it for myself would be too slow and effortful.

เพราะการพิมพ์เองจะช้าและยุ่งยากเกินไป

It does take a slightly different mindset to speak your work rather than write it,

ต้องใช้ความคิดที่แตกต่างกันเล็กน้อย ในการพูดงานของคุณแทนที่จะเขียน

especially when all the education you receive

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการศึกษาทั้งหมด ที่คุณได้รับ

is aimed at people who can quickly scribble things down.

มุ่งเป้าไปที่ผู้ที่สามารถทำได้อย่างรวดเร็ว ในการขีดเขียนสิ่งต่างๆ

However, I have found that telling myself

แต่กลับพบว่าการบอกตัวเอง

that I am doing basically the same actions as everyone else

ที่ฉันทำโดยพื้นฐานเหมือนกับคนอื่น ๆ

has helped me to understand how to proceed

ได้ช่วยให้ฉันเข้าใจวิธีการดำเนินการต่อไป

in pursuing my passion for physics.

ในการไล่ตามความหลงใหลในวิชาฟิสิกส์ของฉัน

Now, you know how I do my research.

ตอนนี้คุณรู้ว่าฉันทำวิจัยของฉันได้อย่างไร

Let's get back to my favorite model and hopefully yours after this talk,

กลับไปที่โมเดลที่ฉันโปรดปรานและ หวังว่าคุณก็เช่นกัน หลังจากพูดคุยนี้

because unfortunately, we have a bit of a major snag.

เพราะโชคไม่ดีที่เรามีอุปสรรค์เล็กน้อย

The Standard Model only describes four percent of the universe.

แบบจำลองมาตรฐานอธิบาย เพียงสี่เปอร์เซ็นต์ของจักรวาล

To understand why,

เพื่อให้เข้าใจว่าทำไม

you have to look at how fast galaxies are spinning.

คุณต้องดูว่ากาแล็กซีหมุนเร็วแค่ไหน

Newton's laws tell us that they would simply fly apart

กฎของนิวตันบอกเราว่าพวกมันก็จะแยกจากกัน

if there wasn't some other kind of massive substance within them

หากไม่มีมวลมหาศาลของสารชนิดอื่น อยู่ในตัวมัน

to bring them together.

เพื่อนำมารวมกัน

This missing mass is called dark matter,

มวลที่หายไปนี้เรียกว่าสสารมืด

and we observe that it accounts for 23 percent of the universe.

และเราสังเกตว่ามันคิด เป็น 23 เปอร์เซ็นต์ของจักรวาล

So what about the rest?

แล้วที่เหลือล่ะ?

Well, the discovery that the expansion of the universe is accelerating

ก็พบว่าการขยายตัวของเอกภพกำลังเร่งตัวขึ้น

rather than decelerating due to gravitational attraction,

แทนที่จะชะลอตัวลงเนื่องจากแรงดึงดูด

points to the existence of a force acting against gravity.

ชี้ให้เห็นถึงการมีอยู่ของแรง ที่กระทำต่อแรงโน้มถ่วง

We call this force dark energy,

เราเรียกพลังนี้ว่าพลังงานมืด

and it accounts for the remaining 73 percent of the universe.

และคิดเป็นสัดส่วน 73 เปอร์เซ็นต์ ที่เหลือของจักรวาล

Neither dark matter nor dark energy are included in the Standard Model.

ไม่มีสสารมืดและพลังงานมืด รวมอยู่ในโมเดลมาตรฐาน

So there is a staggering 96 percent of the universe

ดังนั้นจึงมีจักรวาลถึง 96 เปอร์เซ็นต์ที่เหลื่อมล้ำ

that we know absolutely nothing about.

ที่เราไม่รู้อะไรกับมันเลย

Therefore, it turns out that my favorite model,

ดังนั้นปรากฎว่ารุ่นโปรดของฉัน

that I thought could describe every particle in the universe,

ที่ฉันคิดว่าสามารถอธิบาย ทุกอนุภาคในจักรวาลได้

isn't as all encompassing as I initially thought.

กลับไม่ได้ครอบคลุมเท่าที่ฉันคิดในตอนแรก

So is there a way to look at the particles

มันมีวิธีดูอนุภาคบ้างไหม

that are already described by the Standard Model differently

ที่มีอยู่แล้ว ในรุ่นมาตรฐานที่แตกต่างกัน

in order to discover these absent particles?

เพื่อที่จะค้นหาอนุภาคที่ขาดหายไปเหล่านี้?

You might think that we would be racking our brains to design detectors

คุณอาจคิดว่าเราจะใช้สมองของเรา ในการออกแบบเครื่องตรวจจับ

that could produce some kind of photograph of these elusive particles

ที่สามารถสร้างภาพถ่ายบางอย่าง ของอนุภาคที่เข้าใจยากเหล่านี้ได้

to prove that they are there.

เพื่อพิสูจน์ว่าพวกเขาอยู่ที่นั่น

Surely if you want to find something that's missing,

แน่นอนถ้าคุณต้องการหาส่วนที่ขาดหายไป

that's the general approach you have to take, right?

นั่นคือแนวทางทั่วไปที่คุณต้องทำใช่ไหม?

Wrong.

เปล่าเลย

We actually just have to accept the fact that these missing particles

เราก็แค่ต้องยอมรับความจริง ที่ว่าอนุภาคที่หายไปเหล่านี้

are not going to interact with our detectors,

จะไม่โต้ตอบกับเครื่องตรวจจับของเรา

whatever we do.

ไม่ว่าเราจะทำอะไร

But that's not game over.

แต่นั่นยังไม่จบเกม

In the same way that I didn't give up

เช่นเดียวกับที่ฉันไม่ยอมแพ้

on being able to do laboratory experiments myself,

กับความสามารถในการทำการทดลอง ในห้องปฏิบัติการด้วยตัวเอง

but instead used someone else's hands,

แต่กลับใช้มือใครคนนึงเข้ามาช่วยแทน

we use the particles that we can detect

เราใช้อนุภาคที่เราตรวจจับได้

to spy on the particles that we think are there but hiding.

เพื่อสอดแนมอนุภาคที่เราคิดว่ามี แต่กลับซ่อนอยู่

At the Large Hadron Collider,

ที่เครื่องชนอนุภาคเฮดรอน

we accelerate particles to speeds very close to the speed of light

เราเร่งอนุภาคให้มีความเร็ว ใกล้เคียงกับความเร็วแสง

such that they smash into each other

อย่างเช่นที่พวกเขาชนกัน

and release enormous amounts of energy.

และปล่อยพลังงานมวลมหาศาล

We use protons that are found in the atoms

เราใช้โปรตอน ที่พบเจอในอะตอม

that comprise all the matter that we see around us,

ที่ประกอบด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เราเห็นรอบตัวเรา

including you and me.

รวมถึง คุณ และ ฉัน

However, it is when these protons collide head on

อย่างไรก็ตาม เมื่อโปรตอนเหล่านี้ชนหัวกัน

that the really interesting physics happens.

นั้นก็เกิดฟิสิกส์ที่น่าอัศจรรย์ขึ้น

Such colossal amounts of energy are released

พลังงานมหาศาลดังกล่าวถูกปลดปล่อยออกมา

that particles that are fundamentally different from the protons

ที่ว่าอนุภาคที่แตกต่างจากโปรตอนโดยพื้นฐาน

that we began with

ที่เราเริ่มต้นด้วย

are created.

ถูกสร้างขึ้น

It's a bit like if you smashed two apples against each other,

มันค่อนข้างเหมือนกับว่า คุณทุบแอปเปิ้ลสองลูกเข้าหากัน

expecting them to turn into something completely different,

และหวังว่ามันจะเกิดอะไร ที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง

like a pile of cherries.

ประหนึ่งว่าเกิดพวงเชอร์รี่

Using extremely sophisticated detectors,

การใช้เครื่องตรวจจับที่ซับซ้อนขั้นสูง

we are able to tell what kinds of particles have been made,

เราสามารถบอกได้ว่ามีการสร้างอนุภาคชนิดใด

but only the types we already know about.

แต่เฉพาะประเภทที่เรารู้จักแล้วเท่านั้น

So how are we going to find these other mysterious particles?

แล้วเราจะค้นพบอนุภาคลึกลับอื่น ๆ เหล่านี้ ได้อย่างไร?

Fortunately, a fundamental law of nature comes to our rescue

โชคดีที่กฎพื้นฐานของธรรมชาติมาช่วยเราได้

and allows us to study these particle collisions from a different perspective.

และทำให้เราศึกษาการชนกันของอนุภาคเหล่านี้ จากมุมมองที่ต่างออกไป

Energy can neither be created nor destroyed, only transferred.

พลังงานไม่สามารถสร้างหรือทำลายได้ เพียงถ่ายโอนได้เท่านั้น

If you add up the energy of the particles before and after the collision,

หากคุณบวกพลังงานของอนุภาคก่อน และ หลังการชนกัน

you would find that they are equal.

คุณจะพบว่าพวกเขาเท่าเทียมกัน

We know the energy of the protons entering the collision

เรารู้ว่าพลังงานของโปรตอนเข้าสู่การชนกัน

and we make very sensitive measurements of the energy of the particles

และเราทำการวัดพลังงานของอนุภาค ที่มีความละเอียดอ่อนมาก

that come out.

ที่ออกมา

If those two energies are not identical, alarm bells start to ring.

หากพลังงานทั้งสองไม่เท่ากัน ระฆังส่งสัญญาณเตือนจะเริ่มดังขึ้น

Perhaps one of the principles that underpin our understanding of nature,

อาจเป็นหนึ่งในหลักการ ที่เป็นรากฐานของ ความเข้าใจธรรมชาติของเรา

conservation of energy, is incorrect.

การอนุรักษ์พลังงาน ไม่ถูกต้อง

Or as everyone is hoping,

หรือ ที่ทุกคนกำลังหวัง

the missing energy could have been stolen by particles

พลังงานที่หายไปอาจถูกอนุภาคขโมยไป

that elude our detectors

ที่หลบเลี่ยงเครื่องตรวจจับของเรา

and could help us answer some of the most fundamental questions

และสามารถช่วยเราตอบคำถามพื้นฐานที่สุด บางข้อได้

we have in physics today.

ที่เรามีในฟิสิกส์ทุกวันนี้

Now, I know what you are going to ask me.

และตอนนี้ ฉันรู้ว่าพวกคุณคงตั้งคำถามฉัน

Have you found the missing particles yet?

ว่าฉันหาส่วนที่หายไปเจอหรือยัง?

Sadly, we haven't.

น่าเสียใจ พวกเรายังไม่ค้นพบ

Some people might see this as a reason to lose hope

คนบางคนอาจจะมองว่านี่คือเหตุผล ของความหวังที่สูญเสีย

that we are ever going to fully understand

ที่เราเกือบจะเข้าใจอย่างเต็มที่แล้ว

the basic building blocks of the cosmos.

โครงสร้างพื้นฐานของจักรวาล

However, I believe that this is perhaps the most exciting time

อย่างไรก็ตาม ฉันเชื่อว่า นี่อาจเป็นช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นที่สุด

to be conducting fundamental physics

เพื่อทำฟิสิกส์พื้นฐาน

as we have so much left to discover.

อย่างที่เรายังมีอีกมากมากที่รอการค้นพบ

But aside from thinking about some of the most exciting questions in science,

แต่นอกเหนือจากการคิดถึงคำถาม ที่น่าตื่นเต้นที่สุดในวิทยาศาสตร์แล้ว

I find that being open to seeing a situation from a different perspective

ฉันพบว่าการเปิดใจให้มองเห็น สถานการณ์จากมุมมองที่แตกต่าง

is most meaningful when applied on a personal scale.

มันก็มีความหมายมากที่สุด เมื่อนำไปใช้ในระดับบุคคล

It encourages you to seek out the positive in each person

มันส่งเสริมให้คุณค้นหาด้านบวกในแต่ละคน

and situation, no matter how difficult,

และสถานการณ์แม้จะยากลำบากเพียงใด

and use it to bring out not only our own potential,

และใช้มันเพื่อดึงเอาศักยภาพของเราออกมา

but that of those around us.

แต่สำหรับคนรอบข้างเรา

I feel this is something we could all benefit from at the moment.

ฉันรู้สึกว่านี่คือสิ่งที่เราทุกคน สามารถได้รับประโยชน์ในขณะนี้

It doesn't always mean that you will find what you're looking for right away

ไม่ได้หมายความว่าคุณจะพบ สิ่งที่คุณกำลังมองหาทันที

or that it will be easy.

หรือ นั้นจะเป็นเรื่องที่ง่าย

But for me, this mindset helped me get where I am today,

แต่สำหรับฉัน ทัศนคติได้ช่วยฉัน ให้มาถึงจุดที่ฉันอยู่ทุกวันนี้

and it keeps me going.

และยังคอยช่วยให้ดำเนินต่อไป

Looking at the world around us today,

การมองไปที่โลกรอบตัวเราในปัจจุบัน

we are surrounded by big questions without obvious answers.

เราถูกรายล้อมไปด้วยคำถามใหญ่ๆ โดยไม่มีคำตอบที่ชัดเจน

Perhaps by embracing a new way of thinking,

บางทีโดยการโอบรับวิธีคิดใหม่

by being truly open to other people who don't share our perspective,

โดยเปิดใจให้คนอื่น ที่ไม่เห็นด้วยกับเราจริงๆ

we might just be able to discover new solutions

เราอาจจะสามารถค้นพบวิธีแก้ปัญหาใหม่ๆ ได้

to the problems we are all facing.

กับปัญหาที่เราเผชิญหน้าอยู่

Thank you.

ขอบคุณค่ะ