You may be accidentally investing in cigarette companies | Bronwyn King

Translator: Bita Yekta Reviewer: Leila Ataei

In 2001, I was a brand new, shiny doctor, planning to save the world.

در سال ۲۰۰۱ پزشک تازه‌ کار و پر انرژی بودم که می‌خواست دنیا را نجات دهد.

My first job was working for three months on a lung cancer unit.

در اولین شغلم به مدت سه ماه دریک بخش مربوط به سرطان ریه کار می‌کردم.

Nearly all of my patients were smokers or ex-smokers,

تقریبا تمام بیماران من سیگاری بودند یا سیگار را ترک کرده بودند

and most of them had started smoking when they were children

و بیشتر آنها سیگارکشیدن را از کودکی

or in their early teens.

یا اوایل نوجوانی شروع کرده بودند.

And despite living in a beautiful, wealthy country,

به رغم زندگی در کشوری زییا و ثروتمند،

with access to the most sophisticated medicines,

با دسترسی به بهترین داروها،

nearly every single one of my patients died.

تقریبا تمامی بیماران من مردند.

Everyone knows tobacco is bad,

همه از زیان‌های دخانیات آگاه‌اند،

but when you see the impact firsthand, day-by-day,

اما وقتی تاثیر مستقیم آن را روز به روز می‌بینی،

it leaves a very deep impression.

حس بسیار عمیقی به‌ جا می‌گذارد.

Ten years later, I'm a radiation oncologist,

ده سال بعد! من یک متخصص پرتودرمانی سرطان هستم

fully aware of the suffering caused by tobacco.

با آگاهی کامل از آثار مخرب مصرف دخانیات

I'm sitting at the hospital cafeteria, having my first ever meeting

در کافه بیمارستان نشسته‌ام، و این اولین جلسه من

with a representative from my superannuation fund.

با نماینده صندوق بازنشستگی بود.

It was thrilling, I'm sure you can imagine.

مطمئنم می‌توانید تصور کنید، هیجان‌انگیز بود.

(Laughter)

(خنده حضار)

He tells me I'm in the default option.

به من گفت که من در گزینه پیشفرض هستم.

And I said, "Option? Does that mean there are other options?"

و من گفتم: «گزینه؟ یعنی گزینه‌های دیگری هم هست؟»

He looked at me, rolled his eyes, and said,

نگاهم کرد، چشمانش را چرخاند و گفت،

"Well, there is this one greenie option

« یک گزینه سبز هم هست

for people who have a problem with investing in mining, alcohol or tobacco."

برای کسانی که با سرمایه گذاری در صنعت معدن، دخانیات و الکل مشکل دارند. »

I said, "Did you just say tobacco?"

پرسیدم: « شما گفتید دخانیات؟»

He said, "Yes."

گفت: «بله. »

I said, "So, are you telling me I'm currently investing in tobacco?"

گفتم :«یعنی شما می‌گویید که من الان در صنعت دخانیات سرمایه‌گذاری کرده‌ام؟

And he said, "Oh, yes, everyone is."

و او گفت:«اوه بله، همه هستند. »

When you invest in a company, you own part of that company.

وقتی شما در یک شرکت سرمایه‌گذاری می‌کنید، در آن شریک هستید.

You want that company to grow and succeed and thrive.

شما می‌خواهید که آن شرکت رشد و پیشرفت کند و شکوفا شود

You want that company to attract new customers,

شما می‌خواهید که آن شرکت مشتریان بیشتری جذب کند،

you want that company to sell more of its products.

آن شرکت محصولات بیشتری بفروشد

And when it comes to tobacco,

و در مورد دخانیات هم

I couldn't think of anything that I wanted less.

نمی‌توانم فکر کنم چیز کمتری خواسته باشم.

Now, I know you can only see one person standing here

الان شما یک نفر را می‌بینید که اینجا ایستاده است

on this big red dot, on this enormous stage.

در مرکز این نقطه قرمز، روی این صحنه بزرگ،

But instead, I would like you to imagine

اما می‌خواهم به‌ جای آن تصور کنید

that you're looking at seven million people

که دارید به هفت میلیون انسان نگاه می‌کنید

crammed up here beside me today.

که امروز، اینجا، در کنار من جمع شده‌اند.

Seven million people across the world have died as a result of tobacco

هفت میلیون نفر، در سراسر جهان به خاطردخانیات مردند

in the past year alone.

فقط درهمین سال گذشته.

Just imagine, if a brand new industry were launched today,

تصورکنید، اگر یک صنعت جدید امروز راه اندازی شود

and by the end of next June,

تا پایان ماه ژوئن سال آینده،

that industry's products had killed seven million people.

و محصول این صنعت، جان هفت میلیون نفر را بگیرد.

Would any of us invest in that new, deadly industry?

آیا هیچ یک از ما در آن صنعت مرگبار سرمایه‌گذاری می‌کرد؟

Tobacco is one of the most pressing global issues of our time,

دخانیات یکی ازمسائل جهانی در حال حاضر است

and most of us are far more complicit in the problem than we may realize.

وما بیش از آنچه فکر می‌کنیم در این مساله سهیم هستیم.

So, the super fund representative explained to me

خب، نماینده صندوق بازنشستگی برایم توضیح داد

that tobacco companies would be found

که چطور در شرکت‌های دخانیاتی که

in the international shares portion of my portfolio.

در بازار بورس بین‌المللی هستند سهامدار هستم.

So I asked him, "Well, which international shares do I have?"

پرسیدم: «من سهامدار کدام شرکت‌ها هستم؟»

He got back to me two weeks later with this list:

دو هفته بعد، با یک فهرست برگشت:

my number one holding in international shares

بیشترین سهام من در بورس بین‌المللی

was British American Tobacco.

شرکت دخانیات بریتانیا-امریکا بود.

Number two, Imperial Tobacco.

شماره دو، شرکت دخانیات امپراتوری.

Number four, Philip Morris.

شماره چهار، شرکت فیلیپ موریس

And number five, the Swedish Match company.

و شماره پنج، شرکت دخانیات سوئدی مچ.

Four of the top five companies were tobacco companies,

چهارتا از سهام من در صنعت دخانیات بود،

my investments, an oncologist.

سهام من! یک متخصص سرطان!

And then I realized it wasn't just me.

متوجه شدم که فقط سهام بازنشستگی من نیست

It was all members of my super fund.

سهام بقیه هم همین‌طور است.

And then I realized it wasn't just my super fund, it was all of them.

متوجه شدم که فقط سهام بازنشستگی نیست همه سهام‌ها اینطوراست

And then I realized, it wasn't just superannuation funds,

و بعد متوجه شدم که فقط صندوق بازنشستگی نیست

it was banks, insurers and fund managers.

بلکه بانک‌ها، بیمه‌ها، مدیران صندوق‌ها.

And then I realized it wasn't just Australia.

و بعد متوجه شدم که فقط استرالیا نیست

It was the entire global finance sector,

کل بخش سهام دنیا این طوراست،

completely tangled up with the tobacco industry.

کاملا با شرکت‌های دخانیات گره خورده است

The industry that makes products that kill seven million people every year.

همان صنعتی که با محصولاتش سالیانه جان هفت میلیون نفر را می‌گیرد.

So I started discussing the issue with my superannuation fund,

بعد من در باره این مساله با صندوق بازنشستگی وارد بحث شدم

and I've been discussing it ever since.

و این بحث هنوز هم ادامه دارد.

Finance leaders have many challenging issues to deal with, these days.

این روزها، رهبران مالی با چالش‌های زیادی درگیر هستند.

So I suggest they adopt a framework

فبنابراین پیشنهاد می‌کنم آنها چارچوبی را اتخاذ کنند

that clearly articulates why it is reasonable

کاملا مشخص است که چرا این موضوع منطقی است

to take a strong position on tobacco.

که درمورد دخانیات موضع محکمی بگیرند.

I suggest finance leaders ask a suite of three questions

پیشنهاد می‌کنم که رهبران مالی سه پرسش را مطرح کنند

of any company in which they might invest our money.

با هرشرکتی که ‌می‌خواهند سرمایه‌گذاری کنند.

Question one:

سوال اول:

Can the product made by the company be used safely?

آیا محصول ساخته شده این شرکت بی‌خطر است؟

"No" is the answer for tobacco companies.

«نه» پاسخ شرکت‌های دخانیات است.

Zero is the only safe number of cigarettes for a human being.

صفرتنهاعدد مناسب برای مصرف سیگار است.

It could not be more black and white.

بیش ازاین نمی‌توان سیاه و سفید بود.

Question two:

پرسش دوم:

Is the problem caused by the company so significant on a global level

آیا مشکلی که این شرکت ایجاد می‌کند در سطح جهانی قابل توجه است

that it is subject to a UN treaty or convention?

که موضوع کنوانسیون سازمان ملل باشد؟

"Yes" is the answer for tobacco.

«بله» جوابی که برای دخانیات است.

Indeed there is a UN tobacco treaty

در واقع در سازمان ملل پیمان دخانیات هست

that has been ratified by 180 countries.

که توسط ۱۸۰ کشور تصویب شده است.

The treaty was created

این پیمان شکل گرفت

because of the catastrophic global impact of tobacco.

به‌دلیل تاثیرمصیبت‌بار دخانیات در سطح جهان.

The current forecast is that the world is on track

پیش بینی فعلی این است که جهان در مسیر

for one billion tobacco-related deaths this century.

مرگ یک میلیارد نفردر ارتباط با دخانیات است.

One billion deaths.

یک میلیارد مرگ.

There's only seven billion of us.

ما فقط هفت میلیارد هستیم.

Question three relates to the concept of engagement.

پرسش سوم در ارتباط با مفهوم مشارکت است.

Many financial organizations genuinely want to be good corporate citizens.

بسیاری از سازمان‌های مالی می‌خواهند شهروندان خوبی باشند.

They want to use their shareholder power

می‌خواهند از قدرت سهامداران استفاده کنند

to sit down with companies, engage with them,

تا با شرکت‌ها بنشینند، با آنها مشارکت کنند،

and encourage them to do better things.

و آنها را برای کارهای خوب تشویق کنند.

So the question is:

پس سوال این است:

Can engagement with the company be an effective lever for change?

آیا مشارکت با شرکت‌ها می‌تواند یک اهرم مؤثر برای تغییر باشد؟

"No" is the answer for tobacco companies.

«نه» این پاسخ برای شرکت‌های دخانیات است.

Engagement with the tobacco industry is futile.

مشارکت با شرکت‌های دخانیات بیهوده است

The only acceptable outcome would be

تنها نتیجه‌ای قابل قبول است که

if tobacco companies ceased their primary business.

شرکت‌های دخانیات تجارت اولیه خود را متوقف کنند.

In fact, engagement with the tobacco industry

در واقع، مشارکت با صنعت دخانیات

has never led to less human death.

هرگز منجر به کاهش مرگ انسان‌ها نمی‌شود.

When we consider that framework, three simple questions,

وقتی که ما این چارچوب، سه پرسش ساده، را در نظر بگیریم،

we can see that is reasonable and defensible

می بینیم که این مساله منطقی و قابل دفاع است که با موضع‌گیری قوی

to take a strong position and exclude investment in the tobacco industry.

شرکت‌های دخانیات را از سرمایه‌گذاری خارج کنیم.

In addition to the UN tobacco treaty,

علاوه بر پیمان دخانیات سازمان ملل،

there is, in fact, another global treaty that demands that we act on tobacco.

در حقیقت، یک پیمان جهانی دیگری هم هست که می‌گوید درمورد دخانیات چگونه عمل کنیم.

In 2015, the UN adopted the Sustainable Development Goals.

در سال ۲۰۱۵ ، سازمان ملل اهداف توسعه پایداررا تصویب كرد.

Now, we're talking about tobacco,

ما درمورد دخانیات صحبت می‌کنیم،

and I know you're going to jump straight to number three:

و می دانم که می‌خواهید مستقیم بروید به شماره سه:

good health and well-being.

سلامتی و تندرستی.

And indeed, ramping up tobacco control regulation

درواقع، افزایش مقررات کنترل دخانیات

is essential if we're going to achieve that goal.

برای رسیدن به این هدف ضروری است.

However, look a bit more deeply,

با این‌حال کمی دقیق‌تر نگاه کنیم،

and you will find that 13 of the 17 goals cannot be achieved

درمی‌یابیم که ۱۳ تا از ۱۷ هدف قابل دستیابی نیست.

unless there is a major shake-up of the tobacco industry.

مگراینکه تغییربزرگس درصنعت دخانیات ایجاد شود.

Personally, my favorite goal is number 17:

هدف مورد علاقه من شماره ۱۷است:

partnerships for the goals.

مشارکت برای رسیدن به اهداف.

At present, we have the entire global health sector doing everything it can

درحال حاضر، سیستم بهداشت جهانی هرکاری که می‌تواند انجام می‌دهد

to help the tidal wave of patients suffering as a result of tobacco.

برای کمک به سیل بیماران مرتبط با دخانیات.

But that said, in the past year alone, seven million people have died,

اما، فقط در سال گذشته هفت میلیون نفر مرده‌اند.

so clearly, that is not enough.

مشخص است که این کافی نیست.

We also have governments aligned on tobacco, 180 of them,

همچنین ۱۸۰ تا از دولت ‌ها در مورد دخانیات همراه هستند.

busily trying to implement the provisions of the UN tobacco treaty.

با پشتکارسعی دراجرای مفاد پیمان دخانیات سازمان ملل دارند.

But that, too, is not enough.

اما این هم کافی نیست.

If the global finance sector continues to lend money to tobacco companies,

اگر سازمان‌های مالی به شرکت‌های دخانیات پول قرض دهند،

to invest in tobacco companies,

تا در شرکت‌های دخانیات سرمایه‌گذاری کنند،

and to strive to profit from tobacco companies,

در تلاش برای سودآوری از شرکتهای دخانیات هستند،

we are working against each other.

ما علیه یکدیگر هم کارمی‌کنیم.

Now, if we are going to disrupt

حال اگر ما قصد داریم که تخریب کنیم

what doctors call "the global tobacco epidemic,"

آنچه که دکترها «همه گیر شدن جهانی دخانیات» می‌خوانند،

we need every sector of society to stand side by side

همه اعضای جامعه باید کنار هم بایستند

and be part of the solution.

و بخشی از این راه‌حل باشند.

So I call on finance leaders

بنابراین من از رهبران امور مالی می‌خواهم

to implement a framework to deal with sensitive issues.

چارچوبی برای مقابله با موضوعات حساس اتخاذ کنند.

And I call on them to uphold global conventions.

واز آنها می‌خواهم تا ازکنوانسیون های جهانی حمایت کنند.

But in addition, there are business risks.

اما خطرات اقتصادی هم هست.

Pure financial risks, associated with being invested in the tobacco industry

خطرات مالی واقعی که با صنعت دخانیات سرمایه گذاری مرتبط است

over the long term,

در دراز مدت،

and I ask finance leaders to consider them.

و از رهبران مالی می‌خواهم که این‌ها را درنظر بگیرند.

The first risk is that fewer and fewer people will smoke,

کمترین خطر این است که در نتیجه افزایش مقررات

as a result of increasing tobacco regulation.

دخانیاتتعداد کمتری از مردم سیگار خواهند کشید.

When these warnings were put on cigarette packets in Canada,

وقتی‌که هشدارها روی پاکت‌های سیگار در کانادا قرار گرفت

[Tobacco can make you impotent]

(سیگارمی‌تواند شما را ناتوان کند)

the first response of smokers was to give them right back to the salespeople

اولین واکنش سیگاری‌ها این بود که آنها را به فروشندگان بازگردانند

and say, "Could you please just give me the ones that say they'll kill me?"

وگفتند « لطفا از آنها بدهید که نوشته سیگار مرا می‌کشد.»

(Laughter)

(خنده حضار)

Regulation gets noticed, regulation reduces consumption,

اگربه مقررات توجه شود، مصرف کاهش می‌یابد،

and we have 180 countries committed to more regulation.

و ما ۱۸۰ کشورداریم که متعهد به مقرارت بیشتر است.

Let's talk about litigation and the risk that presents.

بیایید در مورد دعوی قضایی و خطری که وجود داردصحبت کنیم

At present, it's the business model of the tobacco industry

در حال حاضر، یک الگویی از تجارت در صنعت دخانیات هست

that is being challenged.

که مورد چالش قرار گرفته است.

Currently, the tobacco industry externalizes all of the health costs

در حال حاضر، صنعت دخانیات تمام هزینه‌های بهداشت را علنی می‌کند

associated with tobacco.

در رابطه با دخانیات.

Governments pay, communities pay, you pay, I pay.

دولت وجامعه پرداخت می‌کنند، توپرداخت می‌کنی،من پرداخت می‌کنم.

The tobacco industry externalizes all those costs,

صنعت دخانیات همه این هزینه‌هارا علنی می‌کند،

with an estimated one trillion US dollars per year.

یک تریلیون دلار آمریکا تخمین زده می‌شود.

Yet they internalize and privatize the profits.

درحالی‌که هنوز آنها سود راعلنی نمی‌کنند.

In 2015, in Quebec province,

در سال ۲۰۱۵ در استان کبک،

the courts determined that the tobacco industry

دادگاه‌ها تصمیم گرفتند که صنعت دخانیات

was indeed responsible for those health costs,

مسئول همه هزینه‌های بهداشت و سلامت است،

and ordered them to pay 15 billion US dollars.

و حکم کرد که آنها ۱۵میلیارد دلار امریکا پرداخت کنند.

That case is under appeal.

پرونده در تجدیدنظر است.

But it begs the question, why should any of us, in any country,

اما سوال این است که چرا ما، در هرکشوری

be paying for the costs of the tobacco industry?

باید هزینه‌های صنعت دخانیات را پرداخت کنیم؟

Let's move on to supply chain and the risk there.

بگذارید به زنجیره عرضه و خطرات آن بپردازیم.

It is not well known

خیلی شناخته شده نیست

that the tobacco industry significantly relies on child labor.

که صنعت دخانیات به‌شدت به نیروی کار کودکان وابسته است.

In March 2017, the International Labour Organization

در مارس ۲۰۱۷، سازمان جهانی کار

issued a report which stated:

گزارشی منتشر کرد که بیان داشت:

"In tobacco-growing communities, child labor is rampant."

«در جوامع تولید دخانیات کار کودکان شایع است.»

The US Department of Labor

وزارت کار ایالات متحده

currently lists 16 countries that use children to produce tobacco leaf.

نام ۱۶ کشوری که از کودکان برای تولید برگ تنباکو استفاده می‌کنند را فهرست کرده

Scrutiny of supply chains is intensifying,

زنجیره عرضه بشدت بررسی می‌شود،

and that cannot continue to escape public attention.

و نمی‌تواند از چشم انظارعمومی دور بماند.

Finally, there is also reputation risk to consider

درنهایت مساله شهرت هم باید در نظرگرفته شود

for individuals and organizations that continue to maintain an affiliation

برای افراد و موسساتی که در ارتباط

with the tobacco industry.

با صنعت دخانیات هستند.

In countless surveys,

در نظرسنجی‌های متعددی،

the tobacco industry ranks as the world's least reputable industry.

صنعت دخانیات کمترین رتبه جهانی را به خود اختصاص می‌دهد.

Let's just look at the impact on children.

بیایید فقط به تاثیر آن برکودکان نگاهی بکنیم.

Globally, every single day,

هر روز در دنیا

it is estimated that 100,000 children start smoking.

تخمین زده می‌شود صدهزار کودک شروع به سیگارکشیدن می‌کند.

That's enough children to fit inside the Melbourne Cricket Ground.

به اندازه ‌ای که درزمین کریکت ملبورن جا بگیرد.

And most of those children are from the poorest communities on earth.

و بیشترآنها از فقیرترین جوامع روی زمین هستند.

Here in Australia, the average age that people start smoking

در استرالیا، میانگین سن برای سیگاری شدن

is 16 years and two months.

شانزده سال و دوماه است.

They look pretty young to me, but the worst thing here

آنها خیلی جوان به‌نظر می‌رسند اما بدتر اینکه

is that while we don't have data from every country on earth,

ما اطلاعاتی از همه کشورهای دنیا نداریم،

we believe that is the oldest age.

ما فکرمی‌کنیم که این بالاترین سن است.

Everywhere else is younger.

جاهای دیگر زودترشروع می‌کنند.

Now for the good news.

حالا خبر خوب اینکه

Things are changing.

همه چیز درحال تغییر است.

The finance sector is coming to the party.

بخش مالی هم وارد گود می‌شود.

After around 2,000 meetings with finance leaders,

بعد از تقریبا دوهزار جلسه با رهبران مالی،

primarily in the cafés of Melbourne and Sydney

که ابتدا در کافه‌های ملبورن و سیدنی،

and London and Paris and New York and all across the globe,

و بعد لندن و پاریس و نیویوررک و سراسر جهان

momentum, moving away from investment in the tobacco industry,

ازسرمایه گذاری در صنعت دخانیات دور می‌شوند،

is starting to snowball.

این شروع بهمن است.

Finance leaders are alarmed when they're presented with the facts,

رهبران مالی در مواجهه با حقایق نگران می‌شوند،

and overwhelmingly, they want to be part of the solution.

و می‌خواهند که بخشی از راه حل باشند.

Here, in Australia, we now have

اینجا در استرالیا، ما هم ‌اکنون

10,636,101 superannuation accounts

۱۰,۶۳۶,۱۰۱ حساب بازنشستگی داریم

that are tobacco-free.

که در دخانیات نیستند.

That one is mine, by the way.

به‌هرحال، یکی از آنها مال من است.

(Applause)

( تشویق حضار)

There is still a lot of work to be done,

هنوز خیلی کارمانده است،

but I've watched the conversation go from "Should we go tobacco-free?"

اما من شاهد هستم که پرسش از « آیا باید عاری از دخانیات باشیم؟»

to "Why haven't we done it yet?"

به‌ «چرا تا به‌ حال نکرده‌ایم؟» پیش می رود.

In the past year alone,

در سال گذشته به‌ تنهایی،

major tobacco-free moves have been made by leading financial organizations

حرکت‌های اصلی عاری از دخانیات از سوی سازمان‌های مالی انجام شد

in eight different countries.

در هشت کشور متفاوت

In Australia, New Zealand, the Netherlands, Sweden,

در استرالیا، نیوزیلند، هلند و سوئد،

Denmark, France, Ireland and the USA.

دانمارک، فرانسه، ایرلند و ایالات متحده.

By sovereign wealth funds, fund managers, pension funds,

صندوق‌های ثروت ملی، مدیران صندوق، صندوق‌های بازنشستگی ،

banks, insurers and reinsurers.

بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و بیمه‌گرها.

Since tobacco-free portfolios began,

از وقتی مساله عاری از دخانیات شروع شد،

more than six billion dollars has been redirected

بیش از شش میلیارد دلار تغیرمسیر داده است

away from investment in the tobacco industry.

از سرمایه‌گذاری در صنعت دخانیات.

The case study is well and truly proven.

مطالعات موردی هم آن را ثابت می‌کند.

When making the tobacco-free announcement in March this year,

در مارس سال گذشته وقتی مساله عاری از دخانیات اعلام شد،

the CEO of AMP Capital said,

مدیرعامل شرکت AMP گفت،

"We are not prepared to deliver investment returns

«ما برای بازگشت سرمایه‌گذاری

at any cost to society."

به‌هر قیمتی برای جامعه آماده نیستیم.»

And that is the question we need to ask ourselves.

و این سوالی است که باید از خود بپرسیم،

Is there no baseline standard below which we will not sink

آیا هیچ حداقلی از استاندارد هست که با لغزیدن به زیر آن سطح نتوانیم

to make profit?

سود به‌ دست بیاوریم؟

Along the way, I've had a lot of help and incredible support.

در این مسیر من کمک‌ها و حمایت‌های باورنکردنی داشته‌ام.

Now, if you're trying to do something,

اگر شما برای کاری تلاش کنید،

I highly recommend that you have a princess on your team.

توصیه می‌کنم شما حتما یک شاهزاده در گروه خود داشته باشید.

Her Royal Highness, Princess Dina Mired,

مقامات سلطنتی، شاهزاده خانم دینا مایر

is the global ambassador for this work.

یکی از سفیران جهانی در این کار است.

We also have a lord, a knight, a former premier,

ما همچنین یک شوالیه داریم، نخست وزیر سابق،

a former federal minister and a stack of CEOs.

وزیر دولت فدرال و مدیرعامل بورس.

But the capacity to change things

اما این توانمندی برای تغییر امور

does not rest exclusively with these highly influential people.

فقط منحصر به این افراد صاحب نفوذ نیست.

The power to do that is with all of us.

قدرت انجام این کار با همه ماست.

Everyone here can be part of the solution.

هرکسی که اینجاست می‌تواند بخشی از این راه‌حل باشد.

In fact, everyone here must be part of the solution.

درواقع، هرکسی در اینجا باید بخشی از حل مساله باشد.

Most people in this room own companies

بیشتر کسانی که اینجا هستند صاحب شرکت هستند

via their superannuation funds, their banks and their insurers.

ازطریق صندوق بازنشستگی، بانک‌ها و بیمه‌هایشان.

And it is time for us to ask them:

و اکنون زمان پرسشگری است:

Are they investing our money in companies that make products

آیا آنها پول ما را در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که

that kill seven million people every year?

هفت میلیون نفر را می‌کشد؟

It's your money.

این پول شماست.

It's my money, it's our money.

این پول من است، پول ماست.

And that is a very reasonable question.

و این یک پرسش منطقی است.

Pretty cramped up here,

امروز اینجا خیلی تنگ شده است،

with seven million people beside me today.

با بودن هفت میلیون نفر کنار من.

But if we don't act now, and act together,

اما اگر ما امروز عمل نکنیم، و با هم عمل نکنیم

we'll need to make way for one billion people

ما باید برای یک میلیارد انسان راهی ایجاد کنیم

before the end of this century.

قبل از اینکه این قرن تمام شود.

And this is a very big stage.

این یک مرحله بزرگ است.

But there is no more room.

اما جای بیشتری نیست.

Thank you.

ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)