How AI can help shatter barriers to equality | Jamila Gordon

Translator: Homa Maddah Reviewer: Pedram Pourasgari

My father used to call me Jamila "Gabar Nasiib Nasiib Badan,"

پدرم من را جمیله «گابر نصیب نصیب بادان» صدا می‌زد،

which means Jamila "The Lucky, Lucky Girl."

که معنایش جمیله «خوش‌اقبال، دختر خوش‌اقبال» بود.

And I have been very fortunate in my life.

و من در زندگی بسیار خوش‌اقبال بوده‌ام.

My family were originally nomads.

خانواده‌ی من در اصل کوچ‌نشین بودند.

And when it rained the night I was born,

و زمانی که در شب تولد من باران بارید،

they stopped in a tiny village that looked a bit like this,

در روستایی کوچک ماندگار شدند که کمی شبیه این بود،

where we lived in the next 11 years

جایی که ما ۱۱ سال بعد را در آنجا زندگی کردیم،

until drought and a war with Ethiopia

تا زمانی که خشکسالی و جنگ با اتیوپی

forced us to move to Somali's capital, Mogadishu.

ما را وادار به نقل مکان به پایتخت سومالی، موگادیشو، کرد.

When I was 18,

زمانی که ۱۸ ساله بودم،

my father realized Somalia was headed for a civil war

پدرم متوجه شد که سومالی به سمت یک جنگ داخلی می‌رود

and we are all at risk of being killed.

و همه‌‌ی ما در خطر مرگ قرار داریم.

هر چه در توان داشت انجام داد

He did his best

to get me and my 13 brothers and sisters out of the country.

تا من و ۱۳ خواهر و برادرم را از کشور خارج کند.

The family was scattered to the wind.

خانواده مثل باد پراکنده شدند.

I was lucky.

من خوش‌اقبال بودم.

I ended up on my own as a displaced person in Kenya,

در نهایت به تنهایی در کنیا آواره شدم،

و خوش‌اقبال بودم که به استرالیا آمدم

and I was fortunate to come to Australia

thanks to a backpacker who I met there.

به لطف کوله‌گردی که در آنجا ملاقات کردم.

I was incredibly grateful

بسیار شکرگزار بودم

when the Australian government gave me unemployment benefits

وقتی دولت استرالیا به من حقوق بیکاری می‌داد

while I learned English,

در زمانی که انگلیسی یاد می‌گرفتم،

but I wanted to find work as soon as I could.

اما می‌خواستم هر چه زودتر کار پیدا کنم.

I learned about a Japanese restaurant that was hiring,

شنیدم که یک رستوران ژاپنی کارگر استخدام می‌کند،

and I thought, "What do I have to lose?"

و با خودم فکر کردم، «چیزی برای از دست دادن دارم؟»

Mami, the woman who ran front of house,

مامی، خانمی که پشت پیشخوان ایستاده بود،

figured my poor English might be a problem,

فهمید که انگلیسی ضعیفم می‌تواند مشکل‌ساز باشد،

so she sent me to the kitchen to meet her husband, Yoshi.

به همین دلیل من را به دیدن شوهرش، یوشی، در آشپزخانه فرستاد.

Now, Yoshi didn't speak much English either,

خب، یوشی هم زیاد انگلیسی بلد نبود،

but we managed to communicate with one another.

اما موفق شدیم با هم ارتباط برقرار کنیم.

He hired me as a dishwasher and trained me as a kitchen hand.

من را به عنوان ظرف‌شور استخدام کرد و دستیاری آشپزخانه را به من یاد داد.

Now, that couple's kindness set me on a path

حالا، مهربانی آن زوج من را در مسیری قرار داده بود

where hard work and persistence led me to my graduation

که در آن سخت‌کوشی و پشتکار مرا به فارغ‌التحصیلی

as a software developer

به عنوان توسعه‌دهنده‌ی نرم‌افزار رساند

and went on to become a global executive with IBM

و من یک مدیر اجرایی جهانی در شرکت آی‌بی‌ام

and later, chief information officer of Qantas Airways.

و بعد از آن، مدیر ارشد اطلاعات در هواپیمایی کانتاس شدم.

Now I want artificial intelligence

حالا می‌خواهم هوش مصنوعی

to do at a massive scale what that couple did for me:

کاری را در حجم بزرگ انجام دهد که آن زوج برای شخص من انجام دادند:

give disadvantaged people tools to find work,

دادن ابزارهایی به افراد کم‌برخوردار برای یافتن شغل،

اعطای مهارت‌هایی به آنان تا بتوانند در کارشان موفق باشند،

give them the skills to be great at their jobs,

get them to do their jobs safely,

اینکه کارشان را با ایمنی انجام دهند،

to give them a break.

اینکه زمان استراحت داشته باشند.

You hear stories

شما داستان‌هایی می‌شنوید

about how artificial intelligence is going to take away jobs

در این باره که چطور هوش مصنوعی مشاغل را از میان می‌برد

and automate everything.

و همه چیز را خودکار می‌کند.

And in some cases that might be true,

و شاید در بعضی موارد این درست باشد،

but I can tell you in the real world right now,

اما می‌توانم به شما بگویم که در دنیای واقعی در حال حاضر،

AI is making amazing things possible for organizations

هوش مصنوعی چیزهای شگفت‌انگیزی را برای سازمان‌ها

and for people who otherwise would have been left behind.

و افرادی ممکن می‌کند که در غیر این صورت جا می‌ماندند.

Language, education and location are no longer the barriers they once were.

زبان، آموزش و مکان دیگر مثل قبل مانع به حساب نمی‌آیند.

And to help break down those barriers

و کمک به از سر راه برداشتن این موانع

is one of the reasons I founded my company.

یکی از دلایل من برای تاسیس شرکتم است.

Much of our work is in global food supply chains,

بیشتر کار ما در زنجیره‌های تامین غذای جهانی است،

especially in the meat industry.

بخصوص در صنعت گوشت.

We use computer vision-based AI

ما از هوش مصنوعی مبتنی بر بینایی کامپیوتری استفاده می‌کنیم،

to create transparency for consumers

برای ایجاد شفافیت برای مصرف‌کنندگان

and to reward producers who operate ethically and sustainably.

و برای دادن پاداش به تولیدکنندگانی که اخلاقی و پایدار کار می‌کنند.

But AI can do much more than that.

اما هوش مصنوعی می‌تواند خیلی بیشتر از این کارها را انجام دهد.

For example, it can notice unsafe behaviors,

به عنوان مثال، می‌تواند متوجه رفتارهای ناامن شود،

like if someone is not wearing their personal protective gear correctly,

مثلاً اگر کسی لباس ایمنی‌اش را به درستی نپوشیده باشد،

or someone not following the hygiene procedures,

یا مقررات بهداشتی را رعایت نکند،

or if someone needs help on how to carry out a specific task

یا اگر فردی برای انجام یک کار خاص به کمک نیاز داشته باشد

because they're not following the recipe correctly.

چون که دستور را به درستی دنبال نمی‌کند.

We can make sure people are socially distancing

می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که افراد فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند

and can provide contact tracing if needed.

و در صورت نیاز می‌توان ردیابی تماس افراد را انجام داد.

We then deliver individualized training to that person's preferred language

سپس آموزش‌های فردی را به زبان دلخواه آن شخص ارائه می‌دهیم

both in written and audio formats.

به هر دو شکل نوشتاری و شنیداری.

Now, ability to read or write or to speak the local language

حالا دیگر توانایی خواندن یا نوشتن، یا حرف زدن به زبان محلی

are no longer the obstacles they once were.

مانند گذشته مانع به حساب نمی‌آیند.

Many of the employees in the food industry

بسیاری از افراد شاغل در صنعت غذا

are often migrants, refugees or people from disadvantaged backgrounds

مهاجران، پناهندگان و یا افرادی با پیشینه‌ی محروم هستند

who might not be able to speak the local language

که ممکن است قادر به صحبت به زبان محلی نباشند

and often might not be able to read or write well.

و اغلب نمی‌توانند خوب بخوانند یا بنویسند.

In fact, one of our customers

در واقعیت هم، یکی از مشتریان ما

has 49 languages spoken in some of their facilities,

واحدهایی دارد که در برخی از آن‌ها به ۴۹ زبان تکلم صورت می‌گیرد،

with English long way down the list.

که انگلیسی یکی از محدودترین آنهاست.

When we can see opportunities for improvements

زمانی که می‌توانیم فرصت‌های موجود برای بهبود را ببینیم

and then deliver training with that person's preferred language,

و بعد دوره‌های آموزشی را به زبان دلخواه فرد برگزار کنیم،

it makes huge difference to the organization and to its people.

این موضوع برای سازمان و کارمندانش تفاوت زیادی ایجاد می‌کند.

And that is only the beginning.

و این تنها شروع داستان است.

When I was very young --

زمانی که خیلی کوچک بودم--

about five or six years old, living in that tiny village --

در حدود پنج یا شش ساله، و در آن روستای کوچک زندگی می‌کردم--

one of my jobs was to carry buckets of water

یکی از وظایفم، حمل سطل آب بود

from the well to the huts.

از چاه به کلبه‌ها.

And I remember putting the buckets down in every 20 meters or so

و یادم می‌آید که سطل را هر ۲۰ متر، یا در این حدود زمین می‌گذاشتم

and how the handles digged into my hands.

و اینکه دسته‌ها در دستانم فرو می‌رفت.

They were so heavy,

سطلها خیلی سنگین بودند،

and I was so scrawny because we didn't have enough to eat.

و من خیلی ضعیف بودم، چون غذای کافی نداشتیم.

Even though that experience taught me resilience,

اگرچه آن تجربه انعطاف‌پذیری را به من آموخت،

it's not something I want any other child to go through.

این چیزی نیست که من بخواهم هیچ کودک دیگری تجربه کند.

I want to live in a world where people are not limited

من می‌خواهم در دنیایی زندگی کنم که در آن افراد به واسطه‌ی

by local language, by geography,

زبان محلی، جفرافیا،

by lack of access to knowledge and training,

عدم دسترسی به دانش و دوره‌های آموزشی محدود نشوند،

where everyone is safe at work,

جایی که همه‌ی افراد سرکار امنیت داشته باشند،

when nobody's excluded because they cannot read or write,

هیچ کس به دلیل اینکه نمی‌تواند بخواند یا بنویسد، حذف نشود،

where everyone can fulfill their potential.

جایی که همه تمام ظرفیت خود را به کار گیرند.

Now AI can deliver this world.

حالا هوش مصنوعی می‌تواند این دنیا را تبدیل به واقعیت کند.

Thank you.

ممنونم.