The Awesome Potential of Many Metaverses | Agnes Larsson | TED

Translator: Mahsa Amidi Reviewer: Mahshid Moballegh Nasery

There is this word

کلمه‌‎ای وجود دارد

that you might have heard a lot recently, like right now:

که ممکن است اخیراً زیاد شنیده باشید، مثل همین الان:

metaverse.

متاورس.

It's suddenly a huge thing.

به‌طور ناگهانی مسئله بسیار بزرگی شد.

And while for many people, it causes a lot of excitement,

و در حالی که برای بسیاری از مردم، هیجان زیادی ایجاد می‌کند،

I think it also causes other feelings,

فکر می‌کنم همچنین باعث ایجاد احساسات دیگر

like confusion and concern.

مثل سردرگمی و نگرانی می‌شود.

And I think that's fair.

و به‌نظرم که منصفانه است.

And I’ve also felt confused.

و من هم احساس سردرگمی کردم.

Metaverse is not really a new thing.

متاورس واقعاً مسئله جدیدی نیست.

Many massively multiplayer online games, for example, can be seen as metaverses.

برای مثال می‌توان بسیاری از بازی‌های آنلاین چندنفره بزرگ را متاورس در نظر گرفت.

And I've certainly also felt concerned,

و قطعاً من نیز احساس نگرانی کردم،

especially when people talk about "the metaverse."

به‌ویژه زمانی که مردم درمورد «متاورس‌» صحبت می‌کنند.

That assumes that there's only one owner of the metaverse,

فرض بر این است که تنها یک مالک متاورس وجود دارد

and this owner would get far too much power and data.

و این مالک قدرت و داده بسیار زیادی ‎به‌دست خواهد آورد.

It also risks being exclusive.

همچنین ریسک انحصاری شدن، دارد.

It might not be accessible for everyone,

ممکن است برای همه دست‌یافتنی نباشد

and will risk to introduce many of the inequities

و ریسک نشان دادن بسیاری از نا‎برابری‌هایی که

we see in the real world in the metaverse.

ما در دنیای واقعی می‌بینیم، در متاورس خواهد داشت.

This was pretty sad to me.

این برای من بسیار ناراحت کننده بود.

So then you might wonder like, why am I here talking about the metaverse?

پس ممکن است تعجب کنید که چرا من اینجا دارم راجع به متاورس حرف می‌‎زنم؟

That doesn't make sense.

با عقل جور در نمی‌آید.

Well, the thing is, I'm not.

خب، موضوع این است که من برای این کار اینجا نیستم.

I'm here to talk about metaverses

من برای صحبت درباره‌ی متاورس‌ها

and the vision of how they can provide a lot of delight to their communities

و چشم‌اندازی از این که چگونه می‌توانند لذت زیادی را برای جوامع خود فراهم کنند

and even make the real world a better place.

و حتی دنیای واقعی را به جای بهتری تبدیل کنند، اینجا هستم.

And here we can learn a lot from games.

و در اینجا می‌توانیم از بازی‌ها خیلی چیزها یاد بگیریم.

So what is even a metaverse?

خب متاورس درنهایت چیست؟

How do we create a delightful, long-lasting metaverses?

چطور متاورس‌هایی لذت‌بخش و ماندگار بسازیم؟

And how can metaverses make the real world a better place?

و چگونه متاورس‌ها می‌توانند دنیای واقعی را به جای بهتری تبدیل کنند؟

And there are, of course, many answers to these questions,

و البته جواب‌‌های بسیاری برای این سوالات وجود دارد

and I cannot give you the answer,

و نمی‌توانم‌ به همه آن‌ها جواب بدهم

but I can give you one answer.

اما می‌توانم به یک سوال جواب بدهم.

If, instead of talking about the metaverse,

اگر به جای صحبت راجع به متاورس‌،

we talked about thousands or millions of metaverses

درمورد هزاران یا میلیون‌ها متاورس

created by people from all around the world,

خلق شده توسط مردم در سراسر دنیا صحبت می‌کردیم،

it would be much more inclusive

بسیار فراگیرتر

and less risk of toxic uses.

و خطر استفاده نامطلوب کمتری داشت.

To me, that sounds quite lovely.

از نظر من خیلی لذت‌بخش به نظر می‌رسد.

What I'm showing you right now

چیزی که الان دارم به شما نشان می‌دهم،

are persistent, endless virtual worlds

دنیاهای مجازی ماندگار و بی‌انتها است،

where players can have lots of fun together.

جایی که گیمر‌ها می‌توانند در آن‌ها بسیار خوش بگذرانند.

They are worlds that connect people.

دنیاهایی هستند که افراد را به هم وصل می‌کنند.

Each of these worlds were made by individuals in Minecraft.

هر کدام از این دنیاها توسط افرادی در ماین‌کرافت ساخته شده است.

By removing and placing their own virtual building blocks,

با برداشتن و قرار دادن بلوک‌های ساختمان مجازی خود،

They could create anything they can imagine.

آن‌ها می‌توانند هرچیزی را که تصور می‌کنند، بسازند.

And to me, these are creative and delightful examples of metaverses.

و از نظر من این‌ها نمونه‌هایی خلاقانه و لذت‌بخش از متاورس‌ها هستند.

And I know the power and the beauty of these worlds

و من از قدرت و زیبایی این دنیاها اطلاع دارم

because I have my own that's more than ten years old.

زیرا دنیاهای خودم را دارم که بیشتر از ده سال است.

This is my world.

این دنیای من است.

After many years of playing, developing, thinking

پس از سال‌ها بازی‌کردن، توسعه‌دادن، فکرکردن

and even dreaming about Minecraft,

و حتی رویاپردازی درباره ماین‌کرافت،

I have gained some experience and learnings.

من مقداری تجربه و دانش کسب کردم.

Watching our community use the game in so many different ways

تماشا می‌کردم که جامعه ما از بازی به روش‌های بسیار مختلف استفاده می‌کند،

made me realize how powerful metaverses can be.

باعث شد متوجه بشم که متاورس‌ها چقدر می‌توانند قدرتمند باشند.

So I would love to, with these learnings,

بنابراین من دوست دارم با این دانش‌ها،

paint a different picture of what metaverses can be

تصویر متفاوتی از آنچه متاورس‌ها می‌توانند باشند، ترسیم کنم

if everyone could craft your own.

اگر همه می‌توانستند دنیای خودشان را بسازند.

And I hope it's a creative,

و امیدوارم تصویر خلاقانه،

fun and inclusive picture.

سرگرم‌کننده و فراگیر باشد.

In Minecraft, this is one example of this.

در ماین‌کرافت، این یک نمونه‌ از آن است.

We give the players tools and endless worlds

ما به گیمرها ابزارها و دنیا‌های بی‌انتها

and an infinite amount of building blocks to have fun and tinker with.

و به تعداد بی‌نهایت بلوک ساختمانی برای خوش‌گذرانی و سرهم‌بندی کردن می‌دهیم

And with these, the players can craft their own unique metaverses.

و با این‌ها گیمرها می‌توانند متاورس‌های منحصر‌به‌فرد خودشان را بسازند.

The metaverses, therefore, belong to the players.

متاورس‌ها به این دلیل متعلق به گیمرها است.

They do not belong to us, making the game.

ساختن بازی، متعلق به ما نیست.

And like, ah, it’s so fascinating,

و مثل، آه، خیلی جذاب است

because the players are so very, very creative with the metaverses.

برای این که گیمرها در متاورس‌ها بسیار بسیار خلاق هستند.

Some use them to be like, big cities, castles,

برخی از آن‌ها این دنیاها را شبیه به شهرهای بزرگ، قلعه‌ها درست می‌کنند؛

or like my five-year-old daughter's recent project,

یا مانند پروژه اخیر دختر پنج ساله من

an underwater playground for fishes.

زمین‌بازی زیر آب برای ماهی‌ها

And some players are engineers and build the most complex machines.

و برخی از گیمرها مهندس هستند و پیچیده‌ترین ماشین‌ها را می‌سازند.

It's very, very impressive.

بسیار تحسین‌برانگیز است.

And some prefer to just have a lovely time with their friends.

و برخی ترجیح می‌دهند که فقط اوقات لذت‌بخشی را با دوستانشان بگذرانند.

The possibilities are endless,

احتمالات بی‌نهایت است

and it's up to each player to set their own goals

و بستگی به هر گیمر دارد که اهداف خود را تعیین کند

and decide if they want to create their own metaverse

و تصمیم بگیرد که می‌خواهد متاورس خود را بسازد

or join someone else's.

یا به شخص دیگری ملحق شود.

And it's easier to be creative and connect with people when you have fun.

و زمانی که خوش می‌گذرانید، خلاقیت و ارتباط با مردم آسان‌تر است.

Fun is important.

سرگرمی مهم است.

And what's more fun than games?

و چه چیزی سرگرم کننده‌تر از بازی‌ها؟

Within games, we've actually had metaverses for a really long time.

در بازی‌ها ما واقعا متاورس‌ها را برای مدت زمان طولانی داشتیم.

Long-lasting games like World of Warcraft or Eve Online could be seen as metaverses.

بازی‌های ماندگاری مانند دنیای‌ وارکرفت یا ایوآنلاین را می‌توان متاورس در نظر گرفت.

And this doesn't surprise me,

و این من را متعجب نمی‌کند

because when we humans spend time together,

زیرا زمانی که ما انسان‌ها باهمدیگر وقت می‌گذرانیم

we want to do it in a fun and joyful way.

می‌خواهیم آن را به شیوه‌ای سرگرم‌کننده و شاد انجام دهیم.

And this is true when we spend time together virtually too.

و این مسئله زمانی که به صورت مجازی باهمدیگر وقت می‌گذرانیم نیز صحت دارد.

Fun means different things for different individuals.

سرگرمی برای افراد مختلف معنای متفاوتی دارد.

Maybe not all of you want to build fish playgrounds,

شاید همه‌ی شما نمی‌خواهید زمین‌بازی‌ برای ماهی‌ بسازید،

even though that clearly is very fun.

با اینکه بدون شک بسیار سرگرم‌کننده است.

But this is another reason to why there should be many different metaverses.

اما این دلیل دیگری است که چرا باید متاورس‌های مختلف زیادی وجود داشته باشد.

My dream is that there will be a huge and diverse set of metaverses.

رویای من این است که مجموعه‌ای عظیم و متنوع از متاورس‌ها وجود داشته باشد.

Having millions of metaverses with different strengths and focuses

داشتن میلیون‌ها متاورس با نقاط قوت و تمرکز‌های مختلف،

enables everyone to find virtual places they love,

همه را قادر می‌سازد تا مکان‌های مجازی مورد علاقه خود را پیدا کنند،

feel welcome in

حس خوشایندی داشته باشند

and just can have so much fun in.

و واقعا می‌توان بسیار خوش گذراند.

We live in a time where almost everything seems to depend on statistics,

ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که به نظر می‌رسد تقریباً همه چیز به آمار،

metrics and diagrams,

معیار و نمودار بستگی دارد

and we can for sure learn a lot from this.

و بی‌شک می‌توانیم از این موضوع چیزهای زیادی بیاموزیم.

But I feel there is a risk we forget the pure human side,

اما احساس می‌کنم خطری وجود دارد که جنبه ناب انسانی را فراموش کنیم،

the things that excite us, the things that make us passionate.

چیزهایی که ما را هیجان‌زده می‌کند، چیزهایی که ما را پرشور می‌کند.

I don't think Tolkien used metrics and stats

فکر نمی‌کنم تالکین از معیار و آمار، هنگام

when he wrote "Lord of the Rings."

نوشتن «ارباب حلقه‌ها» استفاده کرد.

He crafted a universe based on passion,

او دنیایی را بر اساس اشتیاق،

vision and delighting his readers.

تصویرذهنی و شاد کردن خوانندگانش ساخت.

And that’s what metaverse developers shoul do too.

این کاری است که توسعه‌ دهندگان متاورس نیز باید انجام دهند.

We should bring smiles to our place.

ما باید لبخند را به محل زندگی خود بیاوریم.

We should develop features to give this excited,

ما باید ویژگی‌ها را توسعه دهیم تا این احساس هیجان‌انگیز،

butterfly-in-the-stomach feeling.

ذوق و شوق را ایجاد کنیم.

And I hope this is the case for anyone building metaverses.

و امیدوارم این مورد برای هرکسی که متاورس می‌سازد، صدق کند.

But I must confess, I am a bit worried

اما باید اعتراف کنم که کمی درمورد

that the main question people will ask

سوال اصلی که مردم خواهند پرسید، نگران هستم

when they build future metaverses will be,

زمانی که متاورس‌های آینده را می‌سازند، بگویند:

"How can we profit from this?"

«چطور می‌توانیم از آن سود ببریم؟»

That's the wrong question.

این سوال اشتباهی است.

Instead, we should ask how will our metaverses benefit the users.

به جای آن باید بپرسیم چطور متاورس‌های ما برای کاربران مفید خواهد بود.

And of course,

و البته

I know that money is important in this real world we live in.

می‌دانم که پول در این دنیای واقعی که در آن زندگی می‌کنیم، مهم است.

But the thing is, if players are super happy long-term,

اما مسئله این است که اگر گیمرها در طولانی‌مدت فوق‌العاده خوشحال باشند،

that's very likely also related to money.

به‌ احتمال زیاد به پول نیز مربوط می‌شود.

So everyone can be happy.

پس همه می‌توانند خوشحال باشند.

We must focus on taking care of our communities

ما باید بر روی مراقبت از جوامع خود،

instead of taking from our communities.

به جای در آمد از جوامع‌مان تمرکز کنیم.

And that goes hand-in-hand with player trust and thinking long-term.

و این همراه با اعتماد گیمر و تفکر طولانی‌مدت اتفاق می‌افتد.

Because if you know

زیرا اگر بدانید که

that you can trust that your beloved metaverse will be around

می‌توانید اعتماد کنید که متاورس محبوبتان در آینده وجود خواهد داشت

and be very much alive for a lifetime,

و برای مدت‌طولانی فعال خواهد بود،

you feel safe to spend all this time and all this love on it.

احساس امنیت می‌کنید تا همه‌ی وقت و عشق را صرف آن کنید.

Look at this amazing world.

به این دنیای شگفت‌انگیز نگاه کنید.

It started as a small family project,

به عنوان پروژه کوچک خانوادگی شروع شد

and now, ten years later,

و حالا ده سال بعد،

the family still plays together in this world.

این خانواده هنوز در این دنیا باهمدیگر بازی می‌کنند.

I think this is a great example of why you should be able to trust

فکر می‌کنم این مثال عالی از اینکه چرا باید بتوانید اعتماد کنید

that your metaverse will be around and work very well for a lifetime.

که متاورس شما در آینده وجود خواهد داشت و برای مدت‌طولانی بسیار عالی کار می‌کند.

It would be devastating for this family if they lost this project

برای این خانواده شوکه کننده خواهد بود اگر آن‌ها این پروژه را که

they have together

باهمدیگر انجام دادند

and all the dreams they still hope to fulfill

و تمام آرزوهایی که هنوز امید دارند،

in this creative metaverse of theirs.

در این متاورس خلاقانه خود برآورده کنند.

As metaverse developers,

به عنوان توسعه دهندگان متاورس،

we have a responsibility to keep people's memories and dreams safe.

ما وظیفه داریم که از خاطرات و رویاهای مردم محافظت کنیم.

And there's one more thing.

و مسئله دیگری نیز وجود دارد.

The virtual worlds can't reach their full potential

دنیاهای مجازی نمی‌توانند به پتانسیل نهایی خود،

on making the real world a better place

در تبدیل دنیای واقعی به جای بهتر برسند

if they don't represent and include everyone.

اگر آن‌‌ها نمایش داده نشوند و شامل همه مردم نباشند.

Also, everyone deserves the joy and inspiration

همچنین همه سزاوار لذت و الهام هستند که

a lovely designed metaverse can give.

متاورس با طراحی دوست‌داشتنی می‌تواند بدهد.

Therefore, there need to be metaverses available and accessible for everyone.

بنابراین لازم است که متاورس‌ها برای همه فراهم و دردسترس باشند.

Each person that wants to, I will not force anyone,

هر فردی که بخواهد، من هیچ‌کس را مجبور نمی‌کنم،

should be able to craft the metaverse of their dreams

باید بتواند متاورس رویاهایش را

independent of their situation in the real world.

مستقل از موقعیتش در دنیای واقعی بسازد.

The in-metaverse economy should not mirror the inequities

اقتصاد درون متاورس نباید منعکس‌کننده نابرابری‌هایی باشد که

we see in the real world.

در دنیای واقعی می‌بینیم.

And it’s much more delightful and inclusive

و بسیار لذت‌بخش‌تر و فراگیرتر است

if the resources in the metaverse are part of a fun and fair game system

اگر منابع موجود در متاورس بخشی از سیستم بازی سرگرم کننده و منصفانه باشد،

instead of a system introducing artificial scarcity.

به جای سیستمی که کمبود مصنوعی را ایجاد می‌کند.

We also need a variety of metaverses,

ما همچنین به متاورس‌های متنوعی نیاز داریم،

including ones that don't require expensive devices.

از جمله آن‌هایی که به وسایل گران نیاز ندارند.

So when we then have all these, like,

بنابراین زمانی که همه‌ی این‌ها مانند

beautifully designed metaverses for everyone,

متاورس‌هایی با طرح زیبا برای همه داریم،

I mean, on top of all the joy they will bring,

منظورم این است که علاوه بر لذتی که آن‌ها می‌آورند،

we also get many more opportunities on making the real world a better place.

فرصت‌های بسیار بیشتری نیز برای تبدیل دنیای واقعی به جای بهتر بدست می‌آوریم.

And I have seen so many beautiful examples

و من نمونه‌های زیبای بسیار زیادی از اینکه

of how people do that with their metaverses.

چگونه مردم این کار را با متاورس‌های خود انجام می‌دهند، دیده‌ام.

One that's very dear to me is the dad who created a minecraft server

کسی که برای من بسیار عزیز است، پدرم می‌باشد که سرور ماین‌کرافت را ساخت

to be a safe and welcoming place

تا مکانی امن و دوستانه

for his son and other children on the autism spectrum.

برای پسرش و دیگر کودکان طیف اوتیسم باشد.

This kind of community-created world

این نوع دنیای ساخته شده توسط جامعه

is a great role model for future metaverses.

الگوی بزرگی برای متاورس‌های آینده است.

It's a world that welcomes players that maybe don't always feel welcome

دنیایی است که از گیمرهایی که شاید همیشه در دنیای واقعی احساس خوشایندی نداشته باشند،

in the real world,

استقبال می‌کند

and it's a world that enables these players

و دنیایی است که این گیمرها را قادر می‌سازد

to express themselves in their own ways.

تا خود را به شیوه‌های خودشان ابراز کنند.

Family members have witnessed

اعضای خانواده شاهد بودند که

how these amazing children use communication skills

چطور این کودکان شگفت‌انگیز از مهارت‌های ارتباطی که

they learned in the metaverse in the real world.

در متاورس یاد گرفته بودند در دنیای واقعی استفاده کردند.

And metaverses can help charities reach new audiences

و متاورس‌ها می‌توانند با جذب حامیان جدید به خیریه‌ها کمک کنند

and make it more fun and easy to participate in charity events.

و شرکت در رویدادهای خیریه را سرگرم‌کننده‌تر و ساده‌تر کنند.

The World of Warcraft community, for example,

به عنوان مثال جامعه دنیای وارکرفت،

raised more than one million dollars [for] Doctors Without Borders

بیش از یک میلیون دلار [برای] پزشکان بدون مرز پول جمع کرد

to be able to make a difference in the global response to COVID-19.

تا بتواند در واکنش جهانی به کوید-۱۹ تغییری ایجاد کند.

In the metaverses,

در متاورس‌ها،

charities can meet people where they are.

خیریه‌ها می‌توانند در آنجا با مردم ملاقات کنند.

And metaverses can help us communicate in a common language,

و متاورس‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا با زبانی مشترک،

a language of play, creativity and fun.

زبانی از بازی، خلاقیت و سرگرمی ارتباط برقرار کنیم.

There is an organization called Games for Peace

سازمانی به اسم بازی‌ها برای صلح وجود دارد

that uses games and their metaverses

که از بازی‌ها و متاورس‌های آن‌ها

as a neutral playground to create dialogue,

به عنوان زمین‌ بازی بی‌طرف برای ایجاد گفتگو،

friendships and trust between young people in conflict zones.

دوستی و اعتماد بین جوانان در مناطق درگیری استفاده می‌کند.

It wouldn’t even be possible to bring these young people together

اگر به‌خاطر متاورس نبود، حتی گرد هم آوردن این جوانان امکان پذیر نخواهد بود

if not for a metaverse they can meet in.

تا بتوانند همدیگر را ملاقات کنند.

And metaverses can help amplify voices.

و متاورس‌ها می‌توانند به تقویت صداها کمک کنند.

Kids in Kosovo used the metaverse to build their dream neighborhood area.

کودکان کوزوو از متاورس برای ساخت محله رویایی خود استفاده می‌کنند.

By giving the kids millions of virtual building blocks

با دادن میلیون‌ها بلوک ساختمانی مجازی

and endless space to build and collaborate in,

و فضای بی‌انتها به کودکان برای ساخت و همکاری در آن،

they could explore and visualize their ideas in a fun and accessible way.

آن‌ها می‌توانند ایده‌های خود را به روشی سرگرم‌کننده و در دسترس کشف و تجسم کنند.

Young people aren't typically involved in planning spaces,

جوانان معمولا در طراحی فضاها دخیل نیستند

but this time it was the kids who were the experts.

اما این بار کودکان متخصص بودند.

Just imagine all the joy, confidence and creative ideas that leads to.

فقط تمام لذت، اعتماد و ایده‌های خلاقانه‌ای را که منجر به آن می‌شود، تصور کنید.

And the very lovely thing here

و مسئله بسیار بسیار دوست داشتنی در اینجا این است که

is that their vision was built in the real world.

رویای آن‌ها در دنیای واقعی ساخته شد.

Their ideas from the metaverse

ایده‌های آن‌ها از متاورس‌ها

became a safe and open meeting area in their neighborhood.

به مکانی امن و ملاقات همگانی در محله‌شان تبدیل شد.

(Applause)

(تشویق حضار)

One of the kids summarized the joy and confidence this brought

یکی از کودکان لذت و اعتمادی را که آورده بود،

in such a lovely way when she said,

به‌شکل دوست‌داشتنی خلاصه کرد، وقتی که گفت:

"Being heard and listened to

«شنیده شدن و گوش داده شدن

is one of the best feelings you can feel."

یکی از بهترین حس‌هایی است که می‌توانید تجربه کنید.»

Anytime we can include new voices in processes

هر زمانی می‌توانیم خواسته‌های جدید را در فرآیندهایی که

where they have typically been left out,

معمولا کنار گذاشته شده‌اند قرار دهیم،

we shift dynamics, which ultimately builds a better world.

پویایی را تغییر می‌دهیم که درنهایت دنیای بهتری را می‌سازد.

If we, in the future, have even more metaverses on different platforms,

اگر در آینده متاورس‌های بیشتری در بسترهای مختلف داشته باشیم،

beautiful examples like these ones can happen even more.

نمونه‌های زیبایی مانند این‌ها می‌توانند بیشتر اتفاق بیفتند.

I hope and believe that these learnings from the game industry

امیدوارم و باور دارم که این آموخته‌ها از صنعت بازی

and from the metaverses the communities created

و متاورس‌های ساخت جوامع

truly can help us all make better metaverses in the future.

واقعا بتوانند به همه ما کمک کنند تا در آینده متاورس‌های بهتری بسازیم.

A challenge for all of us that will design and build metaverses

چالشی برای همه‌ی ما که متاورس‌ها را طراحی می‌کنیم و می‌سازیم

is to ensure that we use them for creativity,

این است که اطمینان حاصل کنیم که از آن‌ها برای خلاقیت،

fun, inclusivity,

سرگرمی، فراگیری

and ultimately to build a better real world.

و در نهایت برای ساخت دنیایی بهتر استفاده کنیم.

Thank you so much.

خیلی ممنونم.

(Applause)

(تشویق حضار)