What it takes to be racially literate | Priya Vulchi and Winona Guo

Translator: Farzaneh Amini Reviewer: sadegh zabihi

Priya Vulchi: Four years ago, we really thought we understood racism.

پریا وولچی: چهار سال پیش ما واقعاً فکر می‌کردیم تبعیض نژادی را فهمیده‌ایم.

Just like many of you here today, we had experienced and heard stories

درست مثل امروزِ خیلی از شما، ما تجربه‌اش کردیم و داستانهایی شنیدیم

about race, about prejudice, discrimination and stereotyping

در مورد نژاد، در مورد تعصب، در مورد تبعیض و کلیشه

and we were like, "We get it, racism, we got it, we got it."

و ما اینطوری بودیم، "فهمیدیم، تبعیض نژادی، فهمیدیم."

But we weren't even close.

ولی حتی به آن نزدیک هم نبودیم.

Winona Guo: So we decided that we had to listen and learn more.

وینونا گو: بنابراین تصمیم گرفتیم بیشتر بخوانیم و بیشتر یاد بگیریم.

We talked to as many random people as we could

ما با مردم زیادی بصورت تصادفی صحبت کردیم

and collected hundreds of personal stories about race,

و صدها داستان شخصی در مورد نژاد جمع‌آوری کردیم،

stories that revealed how racial injustice is a nationwide epidemic

داستان‌هایی که نشان داد چگونه بی عدالتی نژادی یک اپیدمی در سراسر کشور است

that we ourselves spread

که ما خودمان آن را شیوع می‌دهیم

and now can't seem to recognize or get rid of.

و حالا نمی‌توانیم آن را تشخیص دهیم یا از شر آن خلاص شویم.

PV: We're not there yet.

پ‌و: ما هنوز آنجا نیستیم.

Today, we are here to raise our standards of racial literacy,

امروز، ما اینجا هستیم تا استانداردهای سواد نژادی را بالا ببریم،

to redefine what it means to be racially literate.

تا از نو تعریف کنیم که با سواد بودن از لحاظ نژادی به چه معناست.

WG: We want everywhere across the United States

وگ: ما به سراسر ایالات متحده رفتیم

for our youngest and future generations to grow up equipped

برای نسل جوان و نسل بعدی تا مجهز رشد کنند

with the tools to understand, navigate and improve

با ابزار‌هایی که بفهمند، حرکت کنند و بهبود بخشند

a world structured by racial division.

جهانی را که با تقسیم نژادی ساختار یافته است.

We want us all to imagine the community as a place

ما همه می‌خواهیم جامعه را به عنوان مکانی تصور کنیم

where we not only feel proud of our own backgrounds,

که نه فقط به خاطر پیش‌زمینه احساس غرور کنیم،

but can also invest in others' experiences as if they were our own.

بلکه بتوانیم در تجربه‌های دیگران هم مثل مال خودمان سرمایه‌گذاری کنیم.

PV: We just graduated from high school this past June.

پ‌و: ما ماه ژوئن گذشته از دبیرستان فارغ‌التحصیل شدیم.

WG: And you'd think --

وگ: و شما فکر می‌کنید --

(Applause)

(تشویق)

And you'd think after 12 years

و شما فکر می‌کنید بعد از ۱۲ سال

somebody in or out of the classroom would have helped us understand --

کسی داخل یا خارج از کلاس به ما کمک خواهد کرد --

PV: At a basic level at least --

پ‌و: حداقل در سطح پایه --

WG: The society we live in.

وگ: تا جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم را بفهمیم.

PV: The truth for almost all our classmates is that they don't.

پ‌و: حقیقت برای تقریبا تمام همکلاسی‌های ما این است که آن‌ها کمک نمی‌کنند.

WG: In communities around our country, so many of which are racially divided,

وگ: در جوامع سرتاسر کشورمان، که بسیاری از آن با نژاد تفکیک شده است

PV: If you don't go searching for an education about race,

پ‌و: اگر شما به تحقیق در مورد یادگیری درباره نژاد نپردازید،

for racial literacy --

برای سواد نژادی --

WG: You won't get it.

وگ: آن را به دست نمی‌آورید.

It won't just come to you.

به سمت شما نخواهد آمد.

PV: Even when we did have conversations about race,

پ‌و: حتی وقتی ما در مورد نژاد صحبت می‌کردیم،

our understanding was always superficial.

درک ما همیشه سطحی بود.

We realized that there are two big gaps

ما متوجه شدیم که دو شکاف بزرگ وجود دارد

in our racial literacy.

در سواد نژادی ما.

WG: First, the heart gap:

وگ: اولی، شکاف قلبی است:

an inability to understand each of our experiences,

ناتوانی در درک کردن هریک از تجربه‌های ما،

to fiercely and unapologetically be compassionate beyond lip service.

به شدت و بدون تردید مهربان تر از خدمات لفظی باشید.

PV: And second, the mind gap:

پ‌و: و دومی، شکاف ذهن:

an inability to understand the larger, systemic ways in which racism operates.

ناتوانی در درک کردن راه‌های سیستمیک و بزرگتری که تبعیض نژادی در آن رخ می‌دهد.

WG: First, the heart gap.

وگ: اول، شکاف قلب.

To be fair, race did pop up a few times in school, growing up.

برای اینکه عادلانه باشد، مسابقه چند بار در مدرسه برگزار شد، در حال رشد.

We all defend our social justice education

همه ما از آموزش عدالت اجتماعی‌مان دفاع می‌کنیم

because we learned about Martin Luther King Jr.

چون ما در مورد مارتین لوتر کینگ جونیور

and Harriet Tubman and Rosa Parks.

و در مورد هریت تابمن و روزا پارکس یاد گرفتیم.

But even in all of those conversations,

ولی حتی در تمام این مکالمه‌ها،

race always felt outdated, like,

نژاد همواره منسوخ شده حس می‌شد، مثل

"Yes, slavery, that happened once upon a time,

"بله، بردگی، روزی روزگاری اتفاق افتاده،

but why does it really matter now?"

ولی واقعا چرا هنوز اهمیت دارد؟"

As a result, we didn't really care.

در نتیجه، ما واقعاً توجه نکردیم.

But what if our teacher introduced a story from the present day,

ولی اگر معلم داستانی را تعریف کند که متعلق به حال حاضر باشد چطور؟

for example, how Treniya told us in Pittsburgh that --

برای مثال، چطور ترانایا در پیتزبورگ به ما گفت که --

PV: "My sister was scrolling through Facebook and typed in our last name.

پ‌و: "خواهرم در حال گشت‌زنی در فیس‌بوک نام خانوادگی ما را تایپ کرد.

This white guy popped up,

این مرد سفید ظاهر شد،

and we found out that his great-great-grandfather owned slaves

و ما متوجه شدیم که پدر پدر پدربزرگ او صاحب بردگانی بوده

and my great-great- great-grandmother was one of them.

و مادر مادر مادر مادربزرگ من یکی از آن‌ها بوده.

My last name -- it's not who I am.

نام خانوادگی من -- چیزی نیست که من هستم.

We've been living under a white man's name.

ما تحت نام یک مرد سفیدپوست زندگی کردیم.

If slavery didn't happen, who would I even be?"

اگر بردگی وجود نداشت، من چه کسی بودم؟

WG: Now it feels relevant, immediate,

وگ: حالا این مرتبط احساس می‌شود، سریعا،

because the connection to slavery's lasting legacy today is made clear, right?

چرا که ارتباط امروز به میراث پایدار برده‌داری روشن شد، درست است؟

Or what would happen is our teacher would throw out these cold statistics.

یا چه اتفاقی می‌افتد اگر معلم ما برخی از این آمار سرد را بیرون آورد

You've probably seen this one before in news headlines.

شما احتمالاً این را در سرفصل‌های خبری دیده بودید

PV: African-Americans are incarcerated

پ‌و: آفریقایی-آمریکایی‌ها

more than five times the rate of white people.

پنج بار بیشتر از سفیدپوستان زندانی می‌شوند.

WG: Now consider Ronnie, in Seattle.

و‌گ: حالا رانی در سیاتل را در نظر بگیرید.

PV: "My father means everything to me.

پ‌و: "پدر من همه چیز من است.

He's all I've got, I don't know my mother.

او تمام چیزی است که من دارم، من مادرم را نمی‌شناسم.

My father's currently being wrongly incarcerated for 12 years.

پدر من ۱۲ سال است که اشتباهاً زندانی شده.

I've got a daughter, and I try to be that same fatherly figure for her:

من صاحب یک دختر شدم و تلاش می‌کنم همان شخصیت پدرانه برای او باشم:

always involved in everything she does, it might even be annoying at some points.

همیشه در هر کاری که انجام می‌دهد مشارکت می‌کنم حتی ممکن است گاهی آزاردهنده باشد.

But I'm afraid I'll go missing in her life

ولی من می‌ترسم من را در زندگی از دست بدهد

just like my father did in mine."

همانطور که من پدرم را از دست دادم."

WG: Throwing out just the statistic, just the facts alone,

وگ: استخراج آمار به تنهایی، فقط حقایق تنها،

disconnected from real humans,

بدون اتصال به انسان‌های واقعی،

can lead to dangerously incomplete understanding of those facts.

می‌تواند به درک ناکامل و خطرناکی از آن حقیقت منجر شود.

It fails to recognize that for many people who don't understand racism

در تشخیص اینکه برای بسیاری از مردم که تبعیض نژادی را نمی‌فهمند شکست می‌خوری

the problem is not a lack of knowledge

مشکل نبودنِ دانش نیست

to talk about the pain of white supremacy and oppression,

که در مورد درد ناشی از برتری نژاد سفید و ظلم و ستم صحبت کنیم،

it's that they don't recognize that that pain exists at all.

چیزی که آن‌ها متوجه نمی‌شوند این است که آن درد اصلاً وجود دارد.

They don't recognize the human beings that are being affected,

آن‌ها متوجه نمی‌شوند که انسان‌ها تحت تاثیر قرار می‌گیرند

and they don't feel enough to care.

و آن‌ها به اندازه کافی احساس نمی‌کنند که اهمیت دهند.

PV: Second, the mind gap.

پ‌و: دوم، شکاف ذهن.

We can't ignore the stats, either.

آمار را هم نمی‌توانیم در نظر نگیریم.

We can't truly grasp Ronnie's situation

ما نمی‌توانیم به درستی شرایط رانی را درک کنیم

without understanding how things like unjust laws and biased policing

بدون اینکه بفهمیم چیز‌هایی مثل قوانین ناعادلانه و اداره کردنِ مغرضانه

systematic racism has created

تبعیض نژادی سیستماتیک

the disproportionate incarceration rates over time.

نرخ بازداشت نامناسب را در طول زمان ایجاد کرده است.

Or like how in Honolulu,

یا مثل اینکه چطور در هونولولو،

the large prison population of native Hawaiians like Kimmy

جمعیت زندانیان زیادی از هاوایی‌های بومی مانند کیمی

is heavily influenced by the island's long history

با تاریخ طولانی جزیره‌شان به شدت تحت تاثیر قرار گرفته‌اند

with US colonialization,

با استعمار آمریکایی‌ها،

its impact passing down through generations to today.

اثر آن از طریق نسل‌ها به امروز رسیده است.

For us, sometimes we would talk

برای ما، گاهی ما در مورد

about people's personal, unique experiences in the classroom.

شخصیت مردم، تجربیات خاص در کلاس صحبت می‌کنیم.

Stuff like, how Justin once told us --

چیز‌هایی مثل آنچه جاستین یک بار به ما گفت --

WG: "I've been working on psychologically reclaiming my place in this city.

وگ: "ما روی اصلاح روانشناسی در محله‌مان در این شهر کار می‌کردیم.

Because for me, my Chicago isn't the nice architecture downtown,

چون برای من، شیکاگوی من یک مرکز شهر با معماری زیبا نیست،

it's not the North Side.

بخش شمالی نیست.

My Chicago is the orange line, the pink line, the working immigrant class

شیکاگوی من خط نارنجی، خط صورتی، طبقه کارگر مهاجر

going on the train."

که وارد قطار می‌شوند است."

PV: And while we might have acknowledged his personal experience,

پ‌و: و در حالیکه ما تجربیات شخصی او را تصدیق می‌کنیم،

we wouldn't have talked about how redlining

نمی‌توانیم در این مورد صحبت کنیم که چگونه خطوط قرمز

and the legalized segregation of our past

و تبعیض نژادی قانونی گذشتهٔ ما

created the racially divided neighborhoods we live in today.

محله‌های امروزی که تقسیم نژادی شده‌اند را ایجاد کرده است.

We wouldn't have completely understood

ما کاملاً متوجه نشده‌ایم

how racism is embedded in the framework of everything around us,

که چگونه تبعیض نژادی در چارچوب تمام چیزهای اطراف ما گنجانده شده است،

because we would stay narrowly focused on people's isolated experiences.

چون ما روی تجربیات تفکیک شده و ایزوله مردم تمرکز کرده‌ایم.

Another example, Sandra in DC once told us:

یک مثال دیگر ساندرا در دی‌سی به ما گفت:

WG: "When I'm with my Korean family, I know how to move with them.

وگ: "وقتی من با خانواده کره‌ای خود هستم، می‌دانم چطور با آن‌ها رفتار کنم.

I know what to do in order to have them feel like I care about them.

می‌دانم چه کار کنم تا به آن‌ها این حس را منتقل کنم که به آن‌ها توجه می‌کنم.

And making and sharing food

درست کردن و اشتراک‌گذاری غذا

is one of the most fundamental ways of showing love.

یکی از اساسی‌ترین روش‌ها برای نشان دادن عشق و علاقه است.

When I'm with my partner who's not Korean, however,

وقتی با شریکم هستم، که کره‌ای نیست،

we've had to grapple with the fact

باید با این حقیقت گلاویز شویم

that I'm very food-centric and he's just not.

که من خیلی غذا محور هستم و او نیست.

One time he said that he didn't want to be expected

یک بار او گفت که نمی‌خواهد از او انتظار داشته باشم

to make food for me,

برای من غذا درست کند،

and I got really upset."

و من واقعاً ناراحت شدم."

PV: That might seem like a weird reaction,

پ‌و: شاید این یک واکنش عجیب به نظر برسد،

but only if we don't recognize how it's emblematic of something larger,

ولی اگر ما متوجه نشویم که این نمادی از چیزی بزرگتر است،

something deeper.

چیزی عمیق‌تر.

Intragenerational trauma.

آسیب بین نسلی.

How in Sandra's family, widespread hunger and poverty

چگونه در خانواده ساندرا، گرسنگی گسترده و فقر

existed as recently as Sandra's parents' generation

همانند نسل والدین ساندرا هنوز وجود دارد

and therefore impacts Sandra today.

و امروز ساندرا را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

She experiences someone saying --

او این را تجربه کرده که شخصی به او گفته --

WG: "I don't want to feed you."

وگ: «من نمی‌خواهم به تو غذا بدهم.»

PV: As --

پ‌و: مثل --

WG: "I don't want to hug you."

وگ: «نمی‌خواهم تو را بغل کنم.»

PV: And without her and her partner having that nuanced understanding

پ‌و: و بدون او و شریکش که درکی منحصر به فرد داشتند

of her reaction and the historical context behind it,

از واکنش او و زمینه تاریخی آن،

it could easily lead to unnecessary fighting.

می‌توانست براحتی منجر به جدالی غیرضروری شود.

That's why it's so important that we proactively --

به این خاطر است که بسیار مهم است که ما بصورت فعالانه

(Both speaking): Co-create --

(هر دو صحبت می‌کنند): با همکاری هم ایجاد کنیم

PV: A shared American culture

پ‌و: یک فرهنگ امریکایی مشترک را

that identifies and embraces the different values and norms

که هنجارها و ارزش‌های مختلف را شناسایی می‌کند و می‌پذیرد

within our diverse communities.

در جوامع متنوع ما.

WG: To be racially literate --

وگ: برای با سواد بودن از لحاظ نژادی --

PV: To understand who we are so that we can heal together --

پ‌و: برای اینکه درک کنیم چه کسی هستیم طوریکه بتوانیم با هم التیام پیدا کنیم --

WG: We cannot neglect the heart --

وگ: ما نمی‌توانیم قلب را در نظر نگیریم --

PV: Or the mind.

پ‌و: یا ذهن را.

So, with our hundreds of stories,

بنابراین، ما با صدها داستان

we decided to publish a racial literacy textbook

تصمیم گرفتیم که یک کتاب سواد نژادی منتشر کنیم

to bridge that gap between our hearts and minds.

تا شکاف میان قلب‌ها و ذهن‌هایمان را پر کنیم.

WG: Our last book, "The Classroom Index,"

وگ: آخرین کتاب ما، "شاخص کلاس درس،"

shares deeply personal stories.

داستان‌های عمیقا شخصی را به اشتراک گذاشته است.

PV: And pairs those personal stories

پ‌و: و این داستان‌های شخصی را به

to the brilliant research of statisticians and scholars.

تحقیقات درخشان آمارگیران و محققان متصل کرده است.

WG: Every day, we are still blown away by people's experiences,

و‌گ:هر روز، ما هنوز از تجربیات مردم منقلب می‌شویم،

by the complexity of our collective racial reality.

بدلیل پیچیدگی واقعیت نژادی جمعی.

PV: So today, we ask you --

پ‌و: پس امروز، ما از شما می‌پرسیم --

WG: Are you racially literate?

وگ: آیا شما سواد نژادی دارید؟

Are you there yet?

آیا به آنجا رسیده‌اید؟

PV: Do you really understand the people around you,

پ‌و: آیا شما واقعاً مردمی که اطراف شما هستند را درک می‌کنید؟

their stories, stories like these?

داستان‌های آن‌ها را، داستانهایی شبیه این‌ها.

It's not just knowing that Louise from Seattle

و‌گ: این فقط شناختن لوییس از سیاتل نیست

survived Japanese American internment camps.

که از اردوگاه‌های بازداشت ژاپنی امریکایی جان سالم به در برد.

It's knowing that, meanwhile,

فهمیدن این است که، در همین حال،

her husband was one of an estimated 33,000 Japanese Americans

همسر وی یکی از حدود ۳۳٫۰۰۰ ژاپنی آمریکا‌یی است

who fought for our country during the war,

که برای کشورمان در طول جنگ جنگیدند،

a country that was simultaneously interning their families.

کشوری که همزمان وارد خانواده‌های آن‌ها شد.

For most of us, those Japanese Americans both in camps and in service,

برای اغلب ما، همهٔ این ژاپنی امریکایی‌ها در اردوگاه و در حال خدمت،

now see their bravery, their resilience, their history forgotten.

حالا شجاعت آن‌ها، انعطاف‌پذیری آن‌ها، تاریخ آن‌ها را می‌بینیم که فراموش شده است.

They've become only victims.

آن‌ها قربانی شده‌اند.

PV: It's not just knowing that interracial marriages

پ‌و: این فقط دانستن ازدواج‌های بین نژادی نیست

like Shermaine and Paul in DC exist,

مثل وجود شرماین و پائول در دی‌سی،

it's acknowledging that our society has been programmed for them to fail.

اعتراف کردن به این است که جامعه ما طوری برنامه‌ریزی شده که آن‌ها شکست بخورند.

That on their very first date someone shouted,

در اولین قرار‌های عاشقانه شخصی فریاد زد،

"Why are you with that black whore?"

"چرا تو با این فاحشه سیاه هستی؟"

That according to a Columbia study on cis straight relationships

بر اساس یک مطالعه دانشگاه کلمبیا روی روابط زن و مرد

black is often equated with masculinity

سیاه اغلب معادل با مردانگی است

and Asian with femininity,

و آسیایی با زنانگی،

leading more men to not value black women and to fetishize Asian women.

و باعث می‌شود اغلب مردان برای زنان سیاه ارزشی قائل نشوند و به زنان آسیایی توجه وافر داشته باشند.

Among black-white marriages in the year 2000,

از میان ازدواج‌های سیاه-سفید در سال ۲۰۰۰

73 percent had a black husband and a white wife.

۷۳ درصد شوهر سیاهپوست و زن سفید‌پوست داشتند.

Paul and Shermaine defy that statistic.

پائول و شرماین ضد این آمار هستند.

Black is beautiful,

سیاه زیباست،

but it takes a lot to believe so once society says otherwise.

اما وقتی جامعه چیز دیگری می‌گوید، زمان زیادی می‌برد تا باور کنیم.

WG: It's not just knowing that white people like Lisa in Chicago

وگ: این فقط دانستن این نیست که مردم سفید پوست مانند لیزا در شیکاگو

have white privilege,

دارای مزیت سفیدپوستی است،

it's reflecting consciously on the term whiteness and its history,

این بصورت آگاهانه روی واژه سفیدی و تاریخ آن منعکس می‌شود،

knowing that whiteness can't be equated with American.

دانستن اینکه سفیدی با امریکایی‌ها برابر در نظر گرفته نمی‌شود.

It's knowing that Lisa can't forget her own personal family's history

دانستن این است که لیزا نمی‌تواند تاریخ شخصی خانواده‌اش

of Jewish oppression.

از سرکوب یهودیان را از یاد ببرد.

That she can't forget how, growing up,

این است که اون نمی‌تواند فراموش کند چگونه رشد کرده،

she was called a dirty Jew with horns and tails.

او یهودی کثیف با شاخ و دم نامیده شده.

But Lisa knows she can pass as white

اما لیزا می‌داند که می‌تواند به عنوان سفید پوست مورد قبول باشد

so she benefits from huge systemic and interpersonal privileges,

بنابراین او از مزایای سیستماتیک و بین فردی برخوردار است،

and so she spends every day

بنابراین او هر روز را می‌گذراند

grappling with ways that she can leverage that white privilege

با گلاویز شدن با راه‌هایی که می‌تواند سفیدپوستی را تبدیل به اهرمی کند

for social justice.

برای عدالت اجتماعی.

For example, starting conversations with other people of privilege about race.

برای مثال، آغاز مکالماتی با دیگر مردم صاحب امتیاز در مورد نژاد.

Or shifting the power in her classroom to her students

یا انتقال قدرت در کلاس به دانش‌آموزانش

by learning to listen to their experiences of racism and poverty.

از طریق آموزشِ گوش دادن به تجربیات آن‌ها از نژادپرستی و فقر.

PV: It's not just knowing that native languages are dying.

پ‌و: این فقط دانستن این نیست که زبان‌های محلی در حال از بین رفتن هستند.

It's appreciating how fluency in the Cherokee language,

درک کردن این است که چگونه تسلط بر زبان چروکی،

which really only less than 12,000 people speak today,

که امروزه کمتر از ۱۲٫۰۰۰ نفر به آن زبان صحبت می‌کنند،

is an act of survival, of preservation of culture and history.

یک عمل بقاست، برای حفظ فرهنگ و تاریخ.

It's knowing how the nongendered Cherokee language

دانستن این است که چگونه زبان بدون جنسیت چروکی،

enabled Ahyoka's acceptance as a trans woman

پذیرش آیهوکا را به عنوان یک زن ترنس پذیرفته است

in Tahlequah, Oklahoma.

در تالکوا، اوکلاهاما.

Her grandmother told her firmly a saying in Cherokee,

مادربزرگش حرفی محکم به زبان چروکی به وی گفته بود،

"I don't tell me who you are,

"من نمی‌گویم تو چه کسی هستی،

you tell me who you are.

تو به من می‌گویی که چه کسی هستی.

And that is who you are."

و این چیزی است که تو هستی."

WG: These are just parts of a few stories.

وگ: این‌ها فقط بخش‌هایی از چند داستان هستند.

There are approximately 323 million people in the United States.

حدود ۳۲۳ میلیون نفر در ایالات متحده هستند.

PV: And 7.4 billion people on the planet.

پ‌و: و ۷/۴ میلیون نفر در کل سیاره.

WG: So we have a lot to listen to.

وگ: پس چیز‌های زیادی برای گوش دادن داریم

PV: And a lot to learn.

پ‌و: و چیز‌های زیادی برای یاد گرفتن.

WG: We need to raise the bar.

وگ: ما باید نوار را بالا ببریم.

PV: Elevate our standards for racial literacy.

پ‌و: استاندارد‌های سواد نژادی را ارتقا بخشیم.

Because without investing in an education that values --

چرا که بدون سرمایه‌گذاری در تحصیلاتی که ارزشمند باشد --

WG: Both the stories -- PV: And statistics --

و‌گ: داستان‌ها و همینطور -- پ‌و: آمارها --

WG: The people -- PV: And the numbers --

وگ: مردم -- پ‌و: و اعداد --

وگ: بین فردی -- پ‌و: و سیستمیک --

WG: The interpersonal -- PV: And the systemic --

وگ: همواره قطعه‌ای گم‌شده خواهیم داشت.

WG: There will always be a piece missing.

PV: Today, so few of us understand each other.

پ‌و: امروز، تعداد کمی از ما یکدیگر را درک می‌کنیم.

WG: We don't know how to communicate --

وگ: ما نمی‌دانیم چگونه ارتباط برقرار کنیم --

PV: Live together -- WG: Love one another.

پ‌و: چگونه با هم زندگی کنیم -- وگ: دیگری را دوست داشته باشیم.

We need to all work together to create a new national community.

ما همه نیاز داریم با هم کار کنیم تا جامعه ملی جدیدی ایجاد کنیم.

PV: A new shared culture of mutual suffering and celebration.

پ‌و: یک فرهنگ مشترک و جدید از تجلیل و درد و رنج متقابل.

WG: We need to each begin by learning in our own local communities,

وگ: همه ما باید با آموزش در جوامع محلی خودمان شروع کنیم،

bridging the gaps between our own hearts and minds

شکاف میان قلب‌ها و ذهن‌هایمان را پر کنیم

to become racially literate.

تا به سواد نژادی دست پیدا کنیم.

PV: Once we all do, we will be that much closer

پ‌و: وقتی همه ما این کار را انجام دهیم، نزدیک‌تر خواهیم شد

to living in spaces and systems that fight and care equally for all of us.

تا در فضا و نظامی زندگی کنیم که بطور برابر برای همه ما می‌جنگد و از ما مراقبت می‌کند.

WG: Then, none of us will be able to remain distant.

وگ: سپس، هیچ یک از ما قادر نخواهد بود که فاصله‌ای باقی بگذارد.

PV: We couldn't -- sorry, mom and dad, college can wait.

پ‌و: ما نتوانستیم -- ببخشید، مامان بابا، دانشگاه می‌تواند صبر کند.

WG: We're on a gap year before college, traveling to all 50 states

وگ: ما در وقفه یک ساله قبل از دانشگاه به تمام ۵۰ ایالت سفر می‌کنیم

collecting stories for our next book.

و داستانهایی برای کتاب بعدی جمع‌آوری می‌کنیم.

PV: And we still have 23 states left to interview in.

پ‌و: و ما هنوز ۲۳ ایالت داریم تا در آن‌ها مصاحبه کنیم.

(Both) Let's all get to work.

(هر دو) بیایید همه کار کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)