How conscious investors can turn up the heat and make companies change | Vinay Shandal

Translator: Leila Ataei Reviewer: sadegh zabihi

We love to engage on the issues of the day.

ما عاشق مشارکت در مسائل روز هستیم.

We love it.

عاشق این کار هستیم.

We comment on the news,

اخبار را تفسیر می‌کنیم،

we post our views on social media,

دیدگاه‌های خود را در رسانه‌های اجتماعی می‌گذاریم،

we march, we protest ...

راهپیمایی می‌رویم، اعتراض می‌کنیم …

But who among us is working on solutions,

اما چه کسی در بین ما روی راه‌حل‌ها کار می‌کند،

big solutions to big issues,

راه‌حل‌های بزرگ، مسائل بزرگ،

like gun violence,

مثل خشونت اسلحه،

mistreatment of workers,

بدرفتاری با کارگرها،

flood, famine, drought?

سیل، خشکسالی و قحطی؟

Who is on it?

مسئولیت چه کسانی است؟

Boom!

بوووم!

These guys.

این آدمها.

(Laughter)

(خنده)

What? You were hoping for Peter Parker?

چی؟ دلتان می‌خواست پیتر پارکر باشد؟

The Avengers?

اونجرها (انتقام جویان)؟

You don't expect this beacon of diversity,

توقع این کلکسیون متنوع از مردان خوشپوش

these good-looking, nicely dressed dudes just oozing charisma to solve the issues?

و خوش چهره را که خیلی با جذبه حل این مسائل می‌پردازند را که ندارید؟

Well good, because they're actually not going to solve the issues.

خب خوب است چون آن‌ها واقعاً قرار نیست این مشکلات را حل کنند.

But before you dismiss them,

اما قبل از این که از آن‌ها نومید شویم،

let me say, they're not going to solve the issues,

باید بگویم، آن‌ها قرار نیست این مشکلات را حل کنند،

but they will show us how.

اما چگونگی‌اش را نشان می‌دهند.

So who are they?

پس آن‌ها که هستند؟

They're activist investors:

سرمایه‌گذاران کنش‌گر هستند:

Carl Icahn, Dan Loeb, Paul Singer, Barry Rosenstein.

کارل آیکان، دن لووب، پل سینگر، بری روزن‌استین.

These are the modern-day OGs of Wall Street.

این‌ها نسخه امروزی گانگسترهای اصیل وال‌استریت هستند.

(Laughter)

(خنده)

These are scary dudes.

مرد‌های ترسناکی هستند.

I don't mean Green Goblin scary.

نه از ترسناک بودن دیوها.

I mean real scary.

بلکه واقعاً ترسناک است.

The fear they strike in the hearts of a company's CEO and board

ترسی که در دل یک مدیرعامل شرکت و هیات مدیره ایجاد می‌کنند

when they enter its stock

وقتی سهامشان را وارد می‌کنند

is the same fear you feel when you hear a bear outside your tent,

عین همان ترسی است که وقتی خرس وارد چادر شما بشود و تاریک است

and it's dark,

حس می‌کنید،

and you're sitting there with a mouthful of Doritos --

و شما آنجا نشستید در حالی که توی دهانتان پر چیپس است--

(Laughter)

(خنده)

that just moments ago,

که همین چند لحظه پیش،

you had snuck out of the tent to pull down from the bear hang,

از توی چادر جیم شده بودی تا از کیسه خوراکی‌های آویزان از شاخه

because you had the munchies.

بسته چیپس را برداری.

That fear.

آن ترس.

And in that moment, you are praying,

در آن لحظه، دعا می‌خوانی،

"Oh Lord, please let this bear be passing through."

«آه، خدایا،‌ لطفا این خرس از اینجا بره.»

That bear is not passing through!

خرس از آنجا عبور نمی‌کند!

That bear made a detour for you.

بلکه چادر را دور می‌زند.

Bears like Doritos!

آن‌ها عاشق چپپس هستند!

(Laughter)

(خنده)

Activists like money.

کنشگرها عاشق پول هستند.

Some activists also like Doritos, but they definitely want money.

برخی کنشگرها چیپس دوست دارند اما قطعا پول می‌خواهند.

And the way they make money, the way they create value,

و روشی که پول در می‌آورند، روشی که ارزش خلق می‌کنند،

is by getting management of corporations

از طریق صاحب شدن مدیریت موسسات تجاری است

to make changes.

تا تغییر ایجاد کنند.

Now, some will argue that the changes they create,

حال، عده‌ای شاید استدلال کنند که تغییرات و ارزشهای

the value they create, is too short-term in nature.

ایجاد شده از سوی آن‌ها، ذاتا کوتاه مدت هستند.

And others will say the tactics they use are egregious.

و عده‌ای دیگر خواهند گفت که روش‌های مورد استفاده آن‌ها فاحش است.

I agree.

موافقم.

Long, drawn-out lawsuits,

دعوی‌های قضایی بی‌فایده و طولانی،

public smear campaigns --

کمپین‌های عمومی رسواگر --

there is no need for that.

لازم نیستند.

But I must say, there's a small handful of activists,

باید بگویم گروه انگشت‌شماری از کنشگرها هست،

very small,

خیلی کوچک،

that go to great lengths to be constructive and collaborative.

که برای سازنده بودن و تشریک مساعی متحمل سختی‌ها می‌شوند.

And overall, we have to give credit where credit is due.

و در کل، جایی که اعتبار بخشیدن سزا باشد باید اعتبار دهیم.

As a group, they have managed to catalyze large-scale change

بعنوان گروه، آن‌ها در تسریع تغییرات بزرگ

in large corporations,

در موسسات بزرگ موفق بودند،

and that's no small feat.

و این موضوع کوچکی نیست.

Now, imagine a world

حال جهانی را تصور کنید

where all investors were working with management to make change,

که همه سرمایه‌گذارها با مدیریت جهت ایجاد تغییرات همکاری می‌کنند،

not just to make more money,

صرف پول درآوردن نیست،

but to improve the environment and society.

بلکه اصلاحات در محیط زیست و اجتماع است.

Imagine what a greener and better world this would be.

تصور کنید که چه جهان سبزتر و بهتری خواهد شد.

Now, why? Why would an investor bother?

حال، چرا برای سرمایه‌گذار باید مهم باشد؟

And at first, blush I'm with you: Why would an investor care?

و شرمنده که با شما موافقم: چرا سرمایه‌گذار بخواهد اهمیت دهد؟

Because if doing well on ESG issues --

چون با عملکرد خوب در مسائل ESG:

environmental, social and governance issues --

حوزه‌های محیط زیستی، اجتماعی و حکومتی،

was just an act of good corporate citizenship,

تنها یک اقدام شهروند شرکتی خوب است،

then I agree, investors would not care.

پس نباید برای سرمایه‌گذارها مهم باشد.

But the good news,

اما خبر خوب این است،

and perhaps the saving grace for our collective futures,

و شاید حسن آینده جمعی ما

is that it's so much more than an act of good corporate citizenship.

چیزی بیش از یک اقدام شهروند شرکتی خوب است.

It's good business.

تجارت خوبی است.

There's now enough evidence that shows a clear correlation

اکنون شواهد کافی هست که نشان دهد ارتباط روشنی بین

between ESG performance and financial performance.

عملکرد ESG و عملکرد مالی وجود دارد.

Companies that do good for the environment and society

شرکت‌هایی که برای محیط زیست و جامعه نقش مثبت دارند،

also do well financially.

همچنین از لحاظ مالی هم موفق هستند.

And some of the best companies are catching on.

و تعدادی از بهترین شرکتها در حال پیشی گرفتن هستند.

Like Adidas:

مثل آدیداس:

Adidas is cleaning up the ocean and making money in the process.

آدیداس اقیانوس را تمیز می‌کند و در این فرایند پول در می‌آورد.

Adidas teamed up with an organization called Parley for the Oceans.

آدیداس با سازمانی به نام پارلی برای اقیانوسها تیم شده است.

Parley goes out and collects plastic waste from the ocean.

پارلی کار جمع‌آوری ضایعات پلاستیکی از اقیانوس را دارد.

Adidas uses the plastic waste to make shoes.

آدیداس از ضایعات پلاستیک برای ساخت کفش استفاده می‌کند.

Shoes made with plastic from the ocean:

کفشها از این پلاستیک‌ها درست می‌شوند:

good for the environment and good for business.

هم برای محیط زیست خوب است هم برای کسب و کار.

Because if you know that rapidly growing consumer segment known as hipsters --

زیرا اگر با این قسمت بسرعت در حال رشد مصرف کننده یعنی هیپسترها آشنا باشید --

and I know you know hipsters --

می‌دانم با هیپسترها آشنایید --

then you know that a hipster faced with the choice between a no-name shoe

پس می‌دانید وقتی یک هیپستر با گزینه بین یک کفش بدون اسم

و آدیداسی که از پلاستیک اقیانوس‌ها ساخته شده مواجه می‌شود،

and an Adidas made with plastic from the ocean

will pick the Adidas every day of the week and twice on Sunday,

آدیداس انتخاب روزمره در طول هفته و همینطوره دوباره او در یکشنبه‌هاست

and then walk around like it's no big deal

و با این که به طور بی‌اهمیتی در اطراف قدم می‌زند

but look for every opportunity to talk about them.

اما از هر فرصتی برای صحبت درباره آن‌ها استفاده خواهد کرد.

Like, in an Uber Pool.

درست مثل اوبر اشتراکی.

(Laughter)

(خده)

"Hey, I noticed you looking at my feet."

«هی، متوجه شدم که به پاهام نگاه می‌کنی.»

"What? Dude, no, I'm just making slides. I'm a consultant. I make slides.

«چی؟ رفیق، نه، من فقط اسلاید می‌سازم. مشاورم. اسلاید‌سازم.

I'm making PowerPoint slides, I'm not looking --"

اسلایدهای پاورپوینت می‌سازم، نگاه نمی‌کنم--»

"No, it's fine.

«نه، اشکالی نداره.

I get why you'd be looking.

می‌فهمم چرا نگاه می‌کنی.

The plastic on my shoe must be bothering you.

پلاستیک کفشهام شاید برات ناخوشایند باشه.

Well, let me talk about it for the rest of this ride.

خب بگذار برات روشن کنم قضیه را.

You see, the plastic on my shoe is from the ocean,

ببین، پلاستیک کفشهام از اقیانوس بازیافت شده،

on my feet, not in your fish,

الان توی پای منه و نه توی شکم ماهی تو،

being walked on, not being munched on.

باهاش راه رفتن بهتر از بلعیدنش هست.

Happy feet. Happy fish. Happy ocean.

پا‌های خوشحال. ماهی خوشحال. اقیانوس خوشحال.

Doing my part. I got eco-shoes. I got eco-shoes.

این سهم منه. کفشهای دوستدار محیطزیست می‌خرم.

You need some eco-shoes?"

تو هم از کفشها می‌خوای؟»

And so on, just cornering him. We've all been there.

و فرد را در موقعیت دشوار قرار می‌دهند. این تجربه را داشتیم.

"Hey, pass me your cell phone. I'll give you a discount code.

«هی، تلفنت را به من بده. که برات کد تخفیف بفرستم.

Let me give you a discount code."

از کد تخفیف استفاده کن.»

We've all been --

تجربه‌اش را داشتیم.

Folks, I have jumped out of moving Uber Pools.

همین الان از اوبر اشتراکی پیاده شدم.

(Laughter)

(خنده)

Just, moving, highway, I'm out. I'm out.

فقط، رفتن تو بزرگراه و گشت زدن.

But we've got to forgive the hipsters, we need to love the hipsters.

اما لازم است هیپسترها را ببخشیم. باید دوستشان داشته باشیم.

We need hipsters, and we need companies like Adidas,

به هیپسترها احتیاج داریم، و به شرکت‌هایی مثل آدیداس،

and what we need most is for investors to convince other companies

و از همه بیشتر به سرمایه‌گذارنی که بقیه شرکتها را متقاعد کنند

to behave like Adidas.

تا مثل آدیداس رفتار کنند.

And herein lies the challenge.

و البته چالش‌ها بقوت خود باقی است.

There's a growing group of investors, call them "conscious investors."

گروه رو به رشدی از سرمایه‌گذارها معرف به سرمایه‌گذار‌های آگاه را داریم.

Conscious investors care about ESG issues.

سرمایه‌گذار‌های آگاه به مسائل ESG اهمیت می‌دهند.

And they talk a lot about engaging management on ESG issues.

و زیاد درباره مشارکت مدیریت در مسائل ESG صحبت می‌کنند.

But they don't actually get management to make changes

اما در واقع مدیریت را وادار به ایجاد تغییراتی نمی‌کنند

that will improve the environment and society.

که محیط زیست و اجتماع را تغییر خواهد داد.

And this is where conscious investors can take a page from the playbook

و اینجاست که سرمایه‌گذاران آگاه می‌توانند از سرمایه‌گذاران کنشگر

of the activist investors,

تقلید کنند،

because the activist investors have no issues getting management to make changes.

زیرا سرمایه‌گذاران کنشگر مشکلی در وادار کردن مدیریت به اعمال تغییرات ندارند.

They have no issues turning up the heat.

مشکی در اعمال فشار ندارند.

Take Paul Singer.

برای مثال پل سینگر.

He's an old-school Wall Street OG,

او یک کنگستر اصیل قدیمی وال استریت است،

now in his 70s, loves Doritos, loves making money.

حالا در ۷۰ سالگی عاشق چیپس ترتیلای دوریتو و پول درآوردن است.

Argentina owed Paul 600 million dollars

آرژانتین به پل ۶۰۰ میلیون دلار بدهکار بود

and would not pay.

و بدهی‌اش را نمی‌پرداخت.

Big mistake.

اشتباه بزرگ.

You can't take money from an OG and not pay it back.

نمی‌توانی از از یک گنگستر قدیمی پول بگیری و پس ندهی.

Paul went to war with Argentina.

پل به جنگ آرژانتین رفت.

I am not inventing.

از خودم در نمی‌آورم.

This is big. This was huge.

اغراق نمی‌کنم. گنده بود.

This was bigger than Tyson vs Holyfield,

از مبارزه تایسون و هالیفیلد گنده‌تر بود.

Ali vs Foreman.

از علی علیه فورمن.

This was man vs country.

نبرد یک شخص علیه یک کشور.

Paul Singer started going around the world trying to seize up Argentinian assets.

پل سینگر شروع کرد به رفتن به اقصا نقاط دنیا و مسدود کردن دارایی‌های آرژانتین.

At one point, he tried to seize an Argentinian navy vessel

در یک مرحله، سعی کرد یک کشتی نیروی دریایی آرژانتین را

off the coast of Ghana.

در ساحل غنا مصادره کند.

He tried to take over a 350-foot ship

سعی کرد یک کشتی ۱۰۷ متری را بگیرد

while big navy officers with big guns were on the ship.

در حالیکه افسران نیروی دریایی با تفنگ‌های بزرگ در کشتی بودند.

He got the police in Ghana to show up with a crane

پلیس غنا را وادار کرد با جرثقیل بیایند

and threaten to board the ship,

و تهدید به سوار شدن در کشتی را کنند.

and it wasn't until the navy officers drew their weapons

و ادامه داشت تا افسران نیروی دریایی اسلحه کشیدند

that they called off the operation.

و عملیات به پایان رسید.

That's what I call turning up the heat.

این چیزی است که اعمال فشار می‌نامم.

Now, you may say

حال شاید بگویید،

Paul lost the battle.

پل بازنده شد.

And I'll say, Paul won the war,

و می‌گویم جنگ را برد،

because Paul didn't get paid one time,

بجایی این که پولش را در یک نوبت بگیرد

he got paid 20 times his original investment.

۲۰ برابر مبلغ اولیه را پس گرفت.

Then you have Barry Rosenstein.

بعد بری روزن‌استین را داریم.

His fund, Jana Partners,

بنیاد جانا پارتنرز او،

started stealth-mode buying up stock in Whole Foods,

چراغ خاموش شروع به خرید سهام هول فودز کرد،

at a time when Whole Foods was struggling.

در زمانی که هول‌فودز در مخمصه گرفتار بود.

They got to eight percent, came out,

وقتی معلوم شد صاحب ۸ درصد شدند،

and pushed Whole Foods to sell itself to Amazon,

هول‌فودز را مجبور به واگذاری به آمازون کردند،

and not because Barry wanted same-day delivery of his organic Doritos.

و نه بخاطر این که بری می‌خواست تحویل همان روز دوریتوی اورگانیک داشته باشد.

(Laughter)

(خنده)

He wanted to make some money.

می‌خواست یک پولی دربیاورد.

Now, the CEO of Whole Foods, John Mackey, and the board

حال، مدیرعامل فودهولز، جان مک‌کی و هیات مدیره

did not want to sell themselves to Amazon,

نمی‌خواستند خود را به آمازون بفروشند،

because that would be the prime example of selling out.

چون تبدیل به نمونه اعلای خیانت بود.

But in the end, they caved.

اما سرآخر، وا دادند.

Why? Because Barry turned up the heat,

چرا؟ چون بری فشار آورد،

and he made 300 million dollars in the process.

و در این روند ۳۰۰ میلیون دلار کاسب شد.

And he did not leave a very nice impression on John.

و تاثیر خیلی مثبتی روی جان نگذاشت.

You're not going to see John and Barry just hugging it out

عمرا جان و بری را ببینید که در کافه

at the Whole Foods café.

هولز فود قهوه بزنند.

Let's take a very different example now:

حال مثالی کاملاً متفاوت را در نظر می‌گیریم:

the Chicago Teachers' Pension Fund,

صندوق بازنشستگی معلمان شیکاگو،

a $10 billion conscious investor.

یک سرمایه‌گذار آگاه ۱۰ میلیارد دلاری.

They recently came out hard against private prisons in the US,

اخیراً موضع سختگیرانه‌ای علیه زندان‌های خصوصی در آمریکا داشتند

and good for them.

و چقدر هم بجا بود.

As a new parent, I tell you, I am troubled by devastating images

بعنوان کسی که تازگی پدر شده باید بگویم واقع ناراحت کننده است

of young children being ripped out of the arms of their parents

وقتی تصاویر دلخراش کودکانی را می‌بینم که در مرز آمریکا به زور

at the US border

از والدینشان جدا می‌شوند

and being placed in private detention facilities that did too little

و در جا‌های خصوصی اسکان داده می‌شوند که به کودکان کمکی در حفظ

to help the kids maintain contact with their parents.

ارتباطشان با والدینشان نمی‌کند.

So what did the Chicago teachers do?

پس معلمان شیکاگویی چه کار کردند؟

Did they get management to make changes?

آیا از طریق مدیریت به تغییر دست زدند؟

Did they turn up the heat?

آیا فشار وارد کردند؟

Did they look management in the eye and say,

آیا توی چشمان مدیریت نگاه کردند و گفتند،

"This is no way to run a business.

«این راه اداره یک کسب و کار نیست.

There's a different way to do things. Let me show you"?

راه دیگری برای انجامش هست. می‌گذارید نشان دهم؟»

No. They just sold their stock.

نه. فقط سهام خود را فروختند.

Selling did nothing.

فروختن کاری نکرد.

It's not like management woke up the next day

مثل این نیست که روز بعد مدیریت از خواب بیدار شد

and had an epiphany and said,

و به بینش ناگهانی رسید و گفت،

"Gosh, the teachers sold their stock. We'd better be nice to the kids."

«ای داد، معلم‌ها سهام خود را فروختند. باید با بچه‌ها مهربان باشیم.»

No. That didn't happen.

نه. این اتفاق نیفتاد.

And despite a decade of several high-profile divestitures

و علی رغم یک دهه از چندین مورد سلب مهم این چنینی،

in private prison stock in the US,

در سهام زندان خصوصی در آمریکا،

the stock has continued to climb.

رشد سهام تصاعدی است.

The stock over that same period has outperformed the market.

سهام طی همان دوره از بازار جلو زده است.

And the biggest issue is,

و مهمترین مساله این است،

we went from a set of conscious investors owning the stock

ما از یک سری سرمایه‌گذار آگاه صاحب سهام رسیدیم به سهامدارنی

to it potentially being owned by investors who don't care about these issues

که به مسائل از این دست اهمیت نمی‌دهند

and don't care what you think about these issues.

و به نظر شما هم در این باره اهمیت نمی‌دهند.

And this is my issue with conscious investors.

و این مساله من با سرمایه‌گذاران آگاه است.

Their MO is to divest

شیوه عمل آن‌ها سلب کردن است

or divert money into ESG-focused funds.

یا هدایت پول به سرمایه‌های متمرکز در ESG است.

You can't divest your way to a greener world.

شما نمی‌توانید روش خود را به جهان سبزتر هدایت کنید.

You can divest your way to a greener portfolio,

می‌توان روش خود را به سبد سهامی سبزتر هدایت کرد،

not to a greener world.

اما نه به جهانی سبزتر.

So what's it going to take?

پس چه باید کرد؟

What's it going to take to flip the script,

برای تغییر این سناریو چه باید کرد،

تا سرمایه‌گذاران آگاه بجای سلب مشارکت

to get conscious investors to go from divesting to engaging,

to go from talking about engaging to actually working with management

و صحبت صرف درباره مشارکت، به واقع مایل به کار کردن با مدیریت شوند

to make changes that will improve their ESG performance?

تا تغییراتی اتفاق بیفتد که عملکرد ESG را بهبود می‌بخشد؟

Because there's a lot suggesting they should and they could.

زیرا خیلی چیزها هست که دلالت بر ایجاب و ممکن بودن آن‌ها دارد.

They should, given the clear correlation between ESG performance

آن‌ها باید ارتباط روشنی بین عملکرد ESG

and financial performance.

و عملکرد مالی خود ارائه دهند.

They could because the activists have shown us they could.

قادر به این کار هستند چون کنشگرها قبلا توانستند نشان دهند.

A shareholder can drive change in a company.

سهامداری که می‌تواند در شرکتی عامل تغییر باشد.

The difference is, Paul and Barry do what they do to make money.

تفاوت این است که بری و پل برای پول این کار را می‌کنند.

The conscious investors would do it to improve society and the environment

سرمایه‌گذاران آگاه آن را انجام می‌دهند تا جامعه و محیط را بهبود ببخشند

and make money in the process

و در این فرایند پول دربیاورند

and do it a little more collaboratively and constructively.

و با اندکی سازندگی و تشریک مساعی بیشتر آن را انجام می‌دهند.

And they have the backing of the some of the largest investors.

و حمایت عده‌ای از بزرگترین سرمایه‌گذاران را دارند.

Vanguard and BlackRock -- together, they manage trillions.

ون‌گارد و بلک‌راک -- با هم تریلیونی هستند.

They've been increasingly vocal about the importance of ESG.

آنها درباره اهمیت ESG هم صدا بودند.

The CEO of BlackRock has been increasingly vocal in his annual letters

صدای مدیرعامل بلک‌راک در این نامه‌های سالانه درباره این مساله

about this issue.

همچنان بلندتر شده است.

Even Jana Partners, the same OGs that John called "greedy bastards,"

حتی جانا پارتنرز، همان گنسگتر‌های اصیل که جان آن‌ها را حرامزاده‌های طماع می‌نامد

recently co-wrote an open letter to the board of Apple,

اخیراً نامه سرگشاده‌ای به هیات مدیره اپل نوشتند،

saying, "Hey, your smartphones are addictive for children.

«هی، تلفن‌های شما برای کودکان اعتیادآور است.

Fix it."

مشکل را حل کنید.»

Apple is working on it.

اپل مشغول کار کردن روی آن است.

So what it's going to take is some pressure.

پس آنچه لازم است کمی فشار است.

It's going to take some pressure on conscious investors

کمی فشار بر سرمایه‌گذاران آگاه لازم است

to, in turn, put some pressure on management

تا در عوض کمی فشار بر مدیریت وارد کنند

to make changes that will improve the environment and society.

تا تغییرات برای بهبود محیط زیست و اجتماع اعمال شود.

And where do they start?

و از کجا آغاز می‌شود؟

They start by picking an issue that matters to them

با انتخاب با موردی که برای آن‌ها مهم است و سپس اتخاذ موضع

and taking a stand on it.

درباره آن شروع می‌شود.

Take a stand on an issue that lines up with your purpose:

موضع اتخاذ شده با با هدف شما مطابقت دارد:

water preservation, labor rights, diversity.

صرفه‌جویی در آب، حقوق کارگر، گوناگونی.

As long as it lines up with your purpose, you are golden.

مادامی که باهدف شما مطابقت داشته باشد، کار شما درست است.

And the biggest unlock?

و بزرگترین گشایش؟

Get the senior-most investment professionals focused on this.

توجه متخصصان ارشد سرمایه‌گذاری را به این جلب کنید.

Today, when an activist shows up to a campaign,

امروز وقتی، یک کنشگر در کمپینی حضور می‌یابد،

it's the senior investment professional talking to the CEO and the board

این متخصص ارشد سرمایه‌گذاری است که با مدیرعامل و هیات مدیره و هر شنونده

and everyone hears about it.

دیگری درباره‌اش حرف می‌زند.

When a conscious investor shows up to talk about an ESG issue,

وقتی یک سرمایه‌گذار آگاه پیدایش می‌شود که درباره مساله ESG حرف بزند،

it's some junior person in the risk department

یک شخص زیردست در بخش ریسک است

talking to some junior person in the investor relations department,

که با شخص زیردست دیگری در بخش ارتباطات سرمایه‌گذار صحبت می‌کند،

and nobody hears about it, and that needs to change.

و هیچ‌کس از آن با خبر نمی‌شود و این باید تغییر کند.

And it's not some massive leap.

و این یک گام بزرگ نیست.

Today, when a company underperforms financially,

امروز، وقتی یک شرکت عملکرد مالی ضعیف دارد،

who is on the hook?

چه کسی مسئول است؟

The senior investment professional.

متخصص ارشد سرمایه‌گذاری.

So what do they do?

پس کارشان چیست؟

They drop everything and work with management,

بقیه کارها را رها کرده و با مدیریت کار می‌کنند،

collaboratively and constructively,

جمعی و سازنده،

to make changes to improve the company's financial performance.

تا تغییرات جهت بهبود عملکرد مالی شرکت ایجاد شود.

The same should be true when the company underperforms on ESG issues.

همین هم باید درباره شرکت‌هایی با عملکرد ضعیف در مسائل ESG صدق کند.

And yes, that requires standardization on how we measure ESG,

و بله، این کار مستلزم استانداردسازی در نحوه اندازه‌گیری ESG از سوی ما است،

but we're on it.

که مشغول آن هستیم.

So folks, here's my call to action:

بنابراین دوستان، این پیشنهاد من است:

it's your money.

پول شماست.

It's your pension fund,

صندوق بازنشستگی شماست،

it's your sovereign wealth fund.

صندوق ثروت حکومتی شماست.

it's your university's endowment.

هدیه دانشگاهی شماست.

It's your money.

پول شماست.

And it's your right to have your money managed in line with your values.

و حق شماست که پول خود را مطابق با ارزش‌های خویش مدیریت کنید.

So use your voice

از صدای خود استفاده کنید

and trust that it matters.

و باور داشته باشید که مهم است.

It was your voice that got the investors more conscious in the first place.

این صدای شما بود که سرمایه‌دارها را در وهله اول باوجدان‌تر کرد.

You protested for years,

سالها اعتراض کردید،

because you didn't feel right about your money being invested

زیرا حس خوبی نداشتید درباره این که پول شما در شرکتهایی

in companies whose values don't line up with yours.

سرمایه‌گذاری شود که ارزش‌های آن‌ها مطابق با شما نیست.

It's time to use that voice again.

زمان استفاده دوباره از آن صدا است.

But this time, instead of pushing them to divest,

اما این بار، بجای سوق دادن آن‌ها به رها کردن،

push them to engage, truly engage, truly work with management

آن‌ها را به مشارکت کردن سوق دهیم، مشارکت حقیقی، کار همکاری حقیقی با مدیریت

to make changes that will improve their ESG performance.

در جهت ایجاد تغییر‌هایی که عملکرد آن‌ها را بهبود خواهید بخشید.

You made them aware of the issues.

آن‌ها را از این موارد آگاه ساختید.

You can now focus them on fixing them.

حال می‌توانید تمرکز را روی درست کردنشان بگذارید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)