Rapid prototyping Google Glass - Tom Chi

Transcriber: Andrea McDonough Reviewer: Bedirhan Cinar

Çeviri: Eren Gokce Gözden geçirme: Figen Ergürbüz

My name is Tom Chi.

Adım Tom Chi.

I spent two years of my life

Hayatımın iki yılını

building the user experience team

Google'ın Google X bölümü için

for the Google X division of Google,

kullanıcı deneyimi ekibi kurarak harcadım

and it's a place I affectionately call

ve bu bölüme yaptığımız

the Department of Science Fiction

proje çeşitlerinin

because of the futuristic nature

fütüristik doğası yüzünden sevgiyle

of the types of projects we took on:

Bilim Kurgu Departmanı diyorum:

self-driving cars,

Kendi kendine giden arabalar,

Google Glass,

Google Gözlük

and other things that you'll see soon enough.

ve yakında göreceğiniz diğer şeyler.

So, for those who haven't heard of this project,

Bu projeyi daha önce duymamış olanlarınız için

this is what Google Glass looks like.

Google Gözlük böyle bir şey.

It allows you to overlay digital things into your eye sight

Hâlâ dünyanın bir parçası olmaya devam ederken

while still maintaining being part of the world.

dijital şeyleri görüşünüz üzerine getiriyor.

So, if I, you know, were to pull out my cell phone

Bilirsiniz, eğer cep telefonumu çıkarıp

and look into it, I'm basically out of this world now,

ona bakarsam basitçe bu dünyanın dışına çıkarım,

like, I'm in my own little cell phone-tablet world, what have you.

kendi cep telefonu-tablet dünyamın içindeyimdir ve benzeri şeyler.

But, Google Glass has the vision of allowing us

Ama Google Gözlük bu dünyada olmaya devam ederken,

to continue to be in the world

aynı zamanda ihtiyacımız olan

but also have access to the digital things that we need and love.

ve sevdiğimiz dijital şeylere erişimimiz olması vizyonuna sahip.

Now, I am going to ask you a real simple question about Google Glass:

Şimdi size Google Gözlük'le ilgili çok basit bir soru soracağım:

how would you prototype this experience?

Bu deneyimi nasıl prototiplerdiniz?

How long do you think it would take you

Sizce gözlük ekranının

to make the first working version of the headset display?

ilk çalışan versiyonunu yapmak ne kadar zaman alır?

Okay, a little bit on the long side.

Tamam, biraz uzun sürdüğünü düşünelim.

The answer is one day.

Cevap bir gün.

And here's what it looked like.

İşte neye benzediği.

So, basically the magic piece is the coat hanger.

Sihirli parça, giysi askısı.

The coat hanger, I bent it in a specific shape

Askıyı belli bir şekle büktüm,

and the top loop goes around your neck

üst ilmek boyna dolanır,

and then the bottom loop rests against your chest

sonra alt ilmek göğsünüzde durur

and it allows me to carry a piece of plexiglass

ve benim küçük bir levha koruyucu ile

bir parça pleksiglası taşımamı sağlar.

on with a little sheet protector.

So these are the things you put your book reports in

Bunlar ıslanmasınlar diye kitap raporlarınızı

so they don't get wet,

koyduğunuz şeyler,

I literally got at the drug store.

bunları cidden eczaneden aldım.

You know, have it out at the end of the plexiglass

Pleksiglasın sonunda çıkışı vardır

and then it gets projected onto with the pico projector

ve dizüstü bilgisayara bağlı bir piko projektör ile

that's connected to a Netbook.

üzerine yansıtılır.

And using this set-up, within one day

Bu kurulumu kullanarak, bir günde

we're already able to start having the experience

hâlihazırda fiziksel dünyanızla çakışan

of what it looks like to have digital things

dijital şeylerin neye benzediğini,

overlaid on your physical world,

onunla birlikte hareket edebilmeyi

be able to move around with it,

deneyimlemeye başlayabilirsiniz

and also use the Netbook to try out

ve aynı zamanda yazılımla ilgili

tons and tons of different ideas around software.

tonlarca fikri denemek için dizüstü bilgisayarı kullanabilirsiniz.

Now, after you start getting something like that working,

Şimdi böyle bir şeyi çalıştırmaya başlayınca,

you know, a really important problem comes up,

gerçekten önemli bir sorun ortaya çıkar,

like you're wearing this thing on your head,

böyle bir şeyi kafanıza takıyorsunuz,

it's like a pair of glasses,

bir gözlük gibi,

so you don't have a mouse or a keyboard or a touchscreen,

bir fareniz, klavyeniz veya dokunmatik ekranınız yok,

all the ways you are used to interacting with a machine.

bir makine ile iletişime geçmeye alıştığınız bütün yollar.

So, we thought for a second,

Bu yüzden bir anlığına düşündük,

well, maybe we could do something

belki Azınlık Raporu'nda

like, you know, what was shown in <i>Minority Report</i>.

gösterilen şeye benzer bir şey yapabiliriz.

So, for folks who haven't seen that,

Onu hâlâ görmeyenler için

basically Tom Cruise is manipulating software

kısaca Tom Cruise elleri yüzü önünde

with his hands in front of his face

yazılımı manipüle ediyor

and photos are flying over here

ve fotoğraflar oraya uçuşuyor,

and his email is over here

e-postaları buraya,

and so on and so forth.

bunun gibi şeyler.

So I'll ask the the same question again,

Yine aynı soruyu soracağım,

how long do you think it would take

bunun gibi bir şeyi

to have the real experience of doing something like that?

gerçekte deneyimlemek sizce ne kadar zaman alırdı?

Two years, OK.

İki sene, tamam.

Somebody said one day.

Birisi bir gün dedi.

45 minutes.

45 dakika.

So here's how it looks.

İşte neye benzediği.

So you wear the thing that we saw that first time

İlk önce gördüğümüz şeyi giyeriz,

because you need some way to go project things,

çünkü bir şeyleri yansıtmak için bir yola ihtiyaç var

but what happens is we got two hairbands,

ama burada olan şey, iki saç bandımız var

which I think was the hardest part we had to do,

ki yaptığımız şeyin en zor kısmı

ask people for their hairbands.

insanların saç tokalarını almaktı.

But you put one hand in each hairband

Her saç bandına bir el koyarsınız

and attach that hairband,

ve o saç bandını tutturursunuz,

we tied a fishing line.

biz misina ile bağladık.

And the fishing line goes over the top of a whiteboard

Misina beyaz tahtanın üzerine gider

and then goes down to this little assembly

ve sonra yere bantlanmış olan

that's taped to the floor.

bu küçük montaja gider.

And what this means is

Bunun anlamı,

every time I move my hand in any direction,

elimi herhangi bir yönde hareket ettirdiğimde,

it adds tension to the line

misinaya gerilim verir

and it does the following with the assembly on the floor.

ve yerdeki montaja şunu yapar.

So, the other end of the fishing wire is attached to a chopstick

Misinanın diğer ucu bir yemek çubuğuna bağlı,

and it's not because I'm Asian,

bunun nedeni Uzakdoğulu olmam değil,

there's just a cafeteria nearby,

yakında bir kafeterya var,

I don't just carry chopsticks on me.

yanımda yemek çubuğu taşımam.

But, I tied it to the end of a chopstick,

Ancak bunu yemek çubuğunun sonuna bağladım,

I clipped it into a binder clip,

bir dosya klipsine bağladım

and then put it over a pen,

ve bir tükenmez kalem üzerine koydum

and basically what happens then

ve ardından olan şey

is when you move your arm

kolunuzu hareket ettirdiğinizde

and it produces tension on the wire,

telde bir gerilim yaratır,

the chopstick comes down like a lever

yemek çubuğu kaldıraç gibi aşağı düşer

and clicks a presentation clicker,

ve sunum düğmesine basar,

one hand moves the presentation forward,

bir el sunumu ileri hareket ettirir,

the other hand moves the presentation backwards.

diğer el sunumu geri hareket ettirir.

So this was built in 45 minutes

Bu 45 dakikada yapıldı

and that meant shortly afterwards,

ve ondan sonrası kısaydı

we were having experiences

şöyle deneyimlerimiz oluyordu,

like looking at an image gallery

resim galerisine bakıp

and saying, "next image,

şunu diyorduk, "bir sonraki resim,

next image,

bir sonraki resim,

previous image,"

bir önceki resim,"

or looking at our emails and saying,

ya da e-postalarımıza bakıp şöyle diyorduk,

"let me click into this email,

"şu e-postaya tıklayayım,

let me click reply now."

şimdi Cevapla'ya tıklayayım."

And this was exactly the experience of what it was like

Bu tam olarak ellerinizle

to go control software with your hands.

yazılımı kontrol etme deneyiminin nasıl olduğuydu.

And ultimately, what it taught us is

Sonuç olarak bize öğrettiği şey,

we probably shouldn't have this in the product.

bunun muhtemelen üründe olmaması gerektiğiydi.

We learned a lot of things

Bunun sosyal tuhaflığı hakkında

about the social awkwardness of it

ve bazı ergonomik yönleri hakkında

and some of the ergonomic aspects of it

birçok şey öğrendik,

that you couldn't have figured out

bunu önceden sadece

ahead of just thinking about it.

düşünerek bilemezdik.

And, ergo the second prototyping rule,

Dolayısıyla ikinci prototipleme kuralı,

which is "doing is the best kind of thinking."

"yapmak en iyi düşünmedir."

They teach you to think a lot in school,

Size okulda bir sürü şey öğretebilirler

but I think it is a little bit overrated.

ama bence biraz gözde büyütülmüş.

Now last example, you know,

Şimdi son örnek,

actually Google is not the first team

aslında Google böyle bir şeyi

that's tried to go make something like this

yapmaya çalışan ilk ekip değildi

and if you search for headset display,

ve baş ekranı diye ararsanız

you get tons of images of teams

bunun gibi çeşitli sistemler yapmış

that have built various systems like this,

tonlarca ekip resmine ulaşırsınız

but I can tell you at a glance

ama bir bakışta size

that none of these pieces of hardware

bu donanımların hiçbirini 15 dakikadan fazla süre

are comfortable to wear for more than 15 minutes

giymenin rahat olmayacağını söyleyebilirim,

except for maybe the helmet over there,

şuradaki kaskın dışında

but then you got to wear a helmet.

ama onda da kask giymek zorundasınız.

So, you know, how would you go figure out a way

O yüzden bunun gibi bir şeyi

to go wear something like this comfortably?

rahatça giymenin yolunu bulmak zorundasınız?

The answer is really basic materials:

Cevap gerçekten basit materyaller:

modeling wire,

Modelleme teli,

paper,

clay,

kâğıt,

and using something like this

kil

ve bunun gibi bir şeyi kullanarak

is able to make something look like a pair of glasses really quickly.

bir gözlüğe benzer bir şeyi gerçekten çabucak yapabilirsiniz.

I cut out pieces of clay that weighed

Cihaza koymaktan bahsettiğimiz

exactly the same amount as the electronic components

elektronik bileşenlerle tam olarak aynı miktarda

that we were talking about putting on the device,

ağırlığı olan kil parçaları kestim

wrapped it in paper so you didn't get clay on your face,

ve bir kağıda sardım, böylece yüzünüze kil bulaşmaz,

and then taped it to the modeling wire in various places

sonra bir gözlüğün size nasıl uyacağını deneyimlemek için

to go experiment with how a pair of glasses could fit on you.

onu modelleme telinin muhtelif yerlerine bantladım.

And, we discovered something really important then.

Sonra gerçekten önemli bir şey keşfettik.

Like, if you look at this drawing on the bottom,

Alttaki çizime bakarsanız,

it turns out that the weight of a pair of glasses

bir gözlüğün ağırlığı

is actually mostly perceived

aslında çoğunlukla burnunuzda

through how much weight is on your nose.

ne kadar ağırlık olduğuyla hissediliyor.

And, it also turns out that your ears can carry

Aynı zamanda kulaklarınızın burnunuzdan

a lot more weight than your nose,

daha fazla yük taşıyacağı anlaşılıyor

and that is a totally different experiment,

ve bu tamamen farklı bir deney,

you can ask me about that.

bununla ilgili bana soru sorabilirsiniz.

But, because of that fact,

Ama bu gerçek yüzünden

if you put weight behind your ears,

eğer kulaklarınızın arkasına yük koyarsanız,

it allows your ear to go act like the fulcrum of a lever

kulağınız kaldıraç dayanma noktası olarak hareket ediyor

and it then takes weight off of your nose on the front.

ve önde burnunuzdan ağırlık alıyor.

And, actually, you can try this now, anybody with glasses,

Aslında gözlüğü olan herkes bunu şimdi deneyebilir,

if you push very gently on the back of your glasses,

gözlüklerinizin arkasına çok nazikçe basarsanız,

you'll find, actually your glasses feel tremendously lighter.

gözlüklerinizin aslında çok daha hafif olduğunu anlayacaksınız.

Now, this meant that we not only discovered

Bu, sadece nasıl yapacağımızla ilgili

something interesting about how to go,

ilginç bir şey keşfetmedik,

you know, that's useful for developing a device like this,

böyle bir cihazı geliştirirken,

we actually discovered something pretty fundamental

aynı zamanda aslında daha önce gözlüklerle ilgili

that never been discovered about glasses, period.

keşfedilmemiş olan oldukça temel bir şeyi keşfettik anlamında, nokta.

So, if you have really heavy glasses,

you could do this and you would be more comfortable.

Eğer gerçekten ağır gözlükleriniz varsa,

bunu yapabilirsiniz ve daha rahat hissedersiniz.

Now, the last point I want to make is

Konuşmak istediğim son nokta,

about two types of learning

iki çeşit öğrenme ile ilgili,

because through the process of rapid prototyping,

çünkü hızlı prototipleme sürecinde

you are able to learn very quickly.

çok çabuk öğrenebilirsiniz.

It's a very specific type of learning.

Çok spesifik bir öğrenme şekli.

The type of learning that you usually learn in school

Genelde okulda öğrendiğiniz öğrenme şekline

I call book learning.

kitap öğrenmesi diyorum.

It comes from what humanity already knows

Hâlihazırda insanlığın bildiği şeylerden gelir

and it's a necessary foundation for you guys to go and explore the world.

ve sizlerin gidip dünyayı keşfetmesi için gerekli bir temeldir.

But there is a totally different type of learning,

Ancak tamamen farklı bir tip öğrenme vardır,

which I call expansive learning,

ona genişleyen öğrenme diyorum

and this is the learning you do on behalf of humanity.

ve o da insanlık yararına yaptığınız öğrenmedir,

Right?

You are creating something new,

değil mi?

Yeni bir şeyler yaratıyorsunuz,

you are expanding into the possibilities,

olasılıklarınızı artırıyorsunuz

and you're building the sphere of human knowledge in that process.

ve bu süreçte insanlık bilgisi alanı yaratıyorsunuz.

And, we think about these things and as soon as you hear

Bunları düşünürüz ve bunu duyar duymaz,

like, ok, the infinite realm of possibilities

tamam, insanlık bilgisi alanı ötesinde

beyond the sphere of human knowledge,

sonsuz olasılıklar alanı,

you might be thinking there's the scientists

Büyük Hadron Çarpıştırıcısı'nda

at the Large Hadron Collider

o harika ekipmanları olan

who have these amazing instruments,

bilim adamlarını düşünüyor olabilirsiniz,

like that's their job, right?

bu onların işi, değil mi?

But the truth is that this action is available to all of us,

Ama doğrusu bu hareket hepimiz için geçerli,

you know,

bilirsiniz,

it's not just for the scientists,

sadece bilim adamları için değil,

it's also for the poet or the songwriter

bir duyguyu ilk defa özgün biçimde ifade eden

that expresses an emotion for the first time in a unique way.

bir şair veya şarkı sözü yazarı için de.

It's also for the person that has an amazing business idea

Aynı zamanda kesinlikle milyonlarca yaşama yardım edebilecek,

that they're certain could help millions of lives.

harika bir iş fikri olan biri için de.

And, it's the realm of using paper, clay, and tape

Bu, eski bir teknolojide yeni bakış açıları

in order to go find a new insight

bulmak için kâğıt, kil

in an ancient technology.

ve bant kullanma alanı.

So now that you know a lot about rapid prototyping,

Şimdi hızlı prototipleme hakkında bir sürü şey bildiğiniz için,

I'm excited to see what you do with it.

onunla neler yapacağınızı görmek için heyecan duyuyorum.

Thank you.

Teşekkürler.