The curse of the monkey's paw - Iseult Gillespie

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

The windows shuddered, the chimney howled,

ပြတင်းပေါက်တွေ တုန်ခါ၊ မီးခိုးခေါင်းတိုင်က အူပြီး

and rain crashed upon Mr. and Mrs. White’s roof

ခေါင်မိုးပေါ် မိုးပြင်းကျလာစဉ်မှာ၊ မစ္စတာနဲ့ မစ္စစ်ဝှိုက်တို့က

as they sat fireside with their son, Herbert.

သားဖြစ်သူ ဟားဘတ်နဲ့အတူ မီးဘေးမှာ ထိုင်နေတာပါ၊

They were expecting someone...

တစ်စုံတစ်ယောက်ကို သူတို့ မျှော်နေတာပါ...

When a knock finally sounded at the door,

နောက်ဆုံး တံခါးခေါက်သံကြားတော့

Mr. White rose and welcomed his old friend,

မစ္စတာဝှိုက်က ထပြီး သူ့မိတ်ဆွေဟောင်း အရာခံဗိုလ် မောရစ်ကို ကြိုဆိုတယ်။

Sergeant-Major Morris.

အရာခံဗိုလ် မောရစ်က သူ့မိတ်ဆွေတွေကို

Time flew as the sergeant regaled the family with epic tales from faraway lands—

ဝေးရပ်မြေတွေက သည်းထိတ်ရင်ဖိုပုံပြင်တွေနဲ့ ရွှင်ပြုံးစေစဉ်မှာ အချိန်ကုန်သွားတယ်၊

until Mr. White asked about an artifact the sergeant had alluded to.

မစ္စတာဝှိုက်က အရာခံဗိုလ် ပြောတဲ့ ရှေးဟောင်းပစ္စည်းအကြောင်း မမေးခင်အထိပေါ့။

Slowly, the sergeant produced the object from his pocket:

သူက အရာဝတ္တုကို အိပ်ကပ်ထဲကနေ ဖြည်းညှင်းစွာ  ထုတ်လိုက်တယ်၊

a mummified monkey’s paw.

ဒါက စီရင်ထားတဲ့ မျောက်လက်တစ်ဖက်ပါ။

He explained that, in order to teach the consequences of meddling with fate,

ကံကြမ္မာကို စွက်ဖက်တာရဲ့  အကျိုးဆက်တွေကို သင်ကြားပေးဖို့ သူတော်စင်တစ်ယောက်က  

a holy man had imbued the paw with the power to grant three wishes to three men.

လူသုံးယောက်ကို ဆန္ဒ သုံးခု ပြည့်စေဖို့ လက်ကို စီရင်ထားတာကို သူက ရှင်းပြတယ်။

The sergeant said he’d obtained the paw after the first man made his final wish

ပထမလူက သေတာအတွက် နောက်ဆုံး ဆန္ဒပြုပြီး နောက်မှာ သူ ဒီလက်ကို ရရှိခဲ့တာလို့

for death.

အရာခံဗိုလ်က ပြောတယ်။

When Herbert asked why he hadn’t used his wishes,

ဟားဘတ်က သူ့ဆန္ဒတွေကို ဘာကြောင့် အသုံးမချတာလဲလို့ မေးတဲ့အခါ၊

the sergeant tensed and replied simply that he had.

အရာခံဗိုလ်က စိတ်အိုက်သွားပြီး သူ အသုံးချခဲ့တယ်လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ 

Suddenly, he flung the paw into the fire,

ရုတ်တရက် သူက မျောက်လက်ကို မီးထဲကို ပစ်ချလိုက်ပေမဲ့၊

but Mr. White yelped and plucked it out of the flames.

မစ္စတာဝှိုက်က စူးခနဲအော်ကာ မီးထဲကနေ ကောက်ယူလိုက်တယ်။

And despite the sergeant’s warnings,

အရာခံဗိုလ် သတိပေးနေတဲ့ကြားက  

Mr. White persuaded him to part with the paw.

မစ္စတာဝှိုက်က ဒီလက်ကို သူ့ကို ပေးဖို့ နားချခဲ့တယ်။

After their guest had gone, Herbert playfully suggested that his father wish

သူတို့ ဧည့်သည်ထွက်သွားပြီးနောက်၊ ဟားဘတ်က သူတို့အိမ် ပေါင်ထားတဲ့ ငွေတွေ ကျန်နေတာကို

for the rest of their home’s mortgage money.

ဆုတောင်းလို့ သူ့အဖေကို ရွှတ်နောက်နောက် အကြံပေးတယ်။

Mr. White chuckled and wished for £200.

မစ္စတာဝှိုက်က တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး ပေါင် ၂၀၀ ဆုတောင်းလိုက်တယ်။

But just as the utterance left his lips, he screamed out in terror.

ဒါပေမဲ့ သူ့နှုတ်က ပြောလိုက်တဲ့အခိုက်မှာ၊ သူက ကြောက်လန့်တကြား ထအော်တယ်။

The paw had curled in his grasp.

လက်က သူ့လက်ထဲမှာ တွန့်လိမ်သွားတယ်။

The Whites soon bid each other good night.

မကြာခင် ဝှိုက်မိသားစုက အိပ်ရာဝင်ဖို့ နှုတ်ဆက်ကြတယ်။

But as Mr. White sat staring into the dying flames

ဒါပေမဲ့ မစ္စတာဝှိုက်ကမီးဖိုထဲမှာ မှိတ်တုတ် မှိတ်တုတ်ဖြစ်နေတဲ့ ငြိမ်းလုလု

that flickered in the fireplace,

မီးတောက်တွေကို ထိုင်ကြည့်နေချိန်မှာ၊

they morphed into blazing faces before him.

ဒါတွေက သူ့ရှေ့မှာ တောက်လောင်နေတဲ့ မျက်နှာတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားတယ်။

He reached for a water glass to extinguish the apparition, but as he did,

ပေါ်လာတာကို ငြှိမ်းသတ်ဖို့ ရေခွက်ကို သူ လှမ်းယူလိုက်ပေမဲ့၊

the monkey’s paw grazed his hand ever so slightly.

မျောက်လက်က သူ့လက်ကို   အနည်းငယ် ကုတ်ခြစ်လိုက်တယ်။

The morning's light soothed the night's disquiet,

မနက်ခင်း အလင်းရောင်က ညက ရတက်မအေးဖြစ်မှုကို သက်သာစေပြီး

and the family joked with one another about the paw’s magical powers.

ခြေထောက်ရဲ့ မှော်အစွမ်းတွေအကြောင်း မိသားစုဝင် အချင်းချင်း နောက်ပြောင်ကြတယ်။

Herbert left for work,

ဟားဘတ်က အလုပ်ကို ထွက်သွားတော့၊

and Mr. and Mrs. White passed their day as usual.

မစ္စတာနဲ့ မစ္စစ်ဝှိုက်တို့ တစ်နေ့တာကို ပုံမှန်အတိုင်း ဖြတ်သန်းခဲ့ကြတယ်။

But as evening loomed, Mrs. White noticed a man at their gate,

ဒါပေမဲ့ ညနေစောင်းလာတော့၊ မစ္စစ်ဝှိုက်ဟာ တံခါးဝမှာ

who appeared to be deliberating whether to enter.

ဝင်လာရမလား တွေးတောနေပုံရတဲ့ လူတစ်ယောက်ကို သတိပြုမိတယ်။

She ushered him in and he broke the news:

သူက ဒီလူကို ခရီးဦးကြိုပြုပြီး ဟားဘတ်ဟာ စက်ရုံမှာ

Herbert had died, caught in the factory machinery.

စက်ယန္တရား ညပ်ပြီး သေဆုံးသွားပြီဆိုတဲ့ သတင်းကို ပြောလိုက်တယ်။

To the Whites’ horror.

ထိတ်လန့်နေတဲ့ ဝှိုက်မိသားစုအတွက်

the company would reward them compensation, the man went on,

ကုမ္ပဏီက သူတို့ကို လျော်ကြေးငွေ ပေါင် ၂၀၀ ကို ပေးမယ်လို့

in the form of £200.

ဒီလူက ဆက်ပြောတယ်။

They buried Herbert at a cemetery down the road,

သူတို့က ဟားဘတ်ကို လမ်းအောက်ဘက်က သုသာန်မှာ သင်္ဂြိုဟ်ပြီး

and over the following days,

နောက်ရက်တွေမှာတော့

the cold, heavy grief of their loss settled upon the home.

သူတို့ရဲ့ ဆုံးရှုံးမှုရဲ့ အေးစက်၊လေးလံတဲ့ ပူဆွေးမှုတွေက အိမ်မှာ အသားကျသွားတယ်။

One night, as Mr. White tried to comfort his weeping wife,

တစ်ညမှာ၊ မစ္စတာဝှိုက်က ငိုနေတဲ့ ဇနီးကို နှစ်သိမ့်ဖို့ ကြိုးစားနေတုန်းမှာ၊

she bolted up, possessed by an idea.

ဇနီးက ရုတ်တရက် အကြံတစ်ခု ရခဲ့တယ်။

They still had the monkey’s paw— and Mr. White had two remaining wishes.

သူတို့မှာ မျောက်လက်က ရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး မစ္စတာဝှိုက်မှာ ဆုတောင်း နှစ်ခုကျန်သေးတယ်။

He could will their son back to life.

သူတို့ရဲ့ သားကို အသက်ပြန်ရှင်အောင် ဆုဆောင်နိုင်သေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ မျောက်လက်နဲ့ ဟားဘတ်ရဲ့ ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်အလောင်းနဲ့  မြှုပ်ပြီး

Yet the thought of the monkey's paw and Herbert's mangled body,

reanimated after 10 days buried, petrified Mr. White.

၁၀ ရက်အကြာ ပြန်အသက်ဝင်လာတဲ့ အတွေးက မစ္စတာနဲ့မစွစ်ဝှိုက်ကို တုန်လှုပ်စေခဲ့တယ်။

Mrs. White, however, was insistent.

ဒါပေမဲ့၊ မစ္စစ်ဝှိုက်က မရမကတောင်းဆိုခဲ့တယ်။

She hurried him downstairs to find the paw.

သူက လက်ကိုရှာဖို့ အောက်ထပ်ကို အမြန်ဆင်းသွားတယ်။

And, moved by his wife’s desperation,

ဇနီးဖြစ်သူရဲ့ ကြံရာမရဖြစ်မှုကြောင့်၊

Mr. White clutched it and wished for Herbert to be alive again,

မစ္စတာဝှိုက်က မျောက်လက်ကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဟားဘတ် ပြန်အသက်ရှင်စေဖို့

then let the monkey’s paw fall to the floor.

ဆုတောင်းကာ ဒါကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လွှတ်ချလိုက်တယ်။

At first nothing happened,

ပထမတော့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘဲ၊

and Mr. White felt a sneaking sense of relief.

မစ္စတာဝှိုက်လည်း မဝံ့တဝံ့ စိတ်သက်သာရာရသွားတယ်။

His suspicions that the paw was just an inanimate token

ခြေထောက်က သက်မဲ့ သင်္ကေတတစ်ခုသာဖြစ်ပြီး သူ ချစ်ရတဲ့သား သေဆုံးမှုက

and the death of his beloved son a sick coincidence

ဖျားနာနေတာနဲ့ တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခုလို့ ဆိုပြီး သူ့သံသယတွေကို

were affirmed.

အတည်ပြုခဲ့တယ်။

But as he lit a candle, a gust of wind extinguished the flame.

ဒါပေမဲ့၊ သူ ဖယောင်းတိုင်ကို  ထွန်းတဲ့အခါ၊ လေပြင်းတိုက်တာကြောင့် မီးငြိမ်းသွားတယ်။

A moment later, Mr. White heard a tap at the door.

ခဏအကြာ မစ္စတာဝှိုက်က တံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။

Gradually, it crescendoed into a booming knock.

ဒါက တဖြည်းဖြည်း ပေါက်ကွဲသံကြီးအဖြစ် ကျယ်လောင်လာတယ်။

He tried to restrain her, but Mrs. White rushed to the door.

သူက တားဖို့ ကြိုးစားပေမဲ့၊ မစ္စစ်ဝှိုက်က တံခါးဆီ ပြေးသွားတယ်။

Her shaking hands struggled with its stubborn bolt,

သူ့ရဲ့ တုန်လှုပ်နေတဲ့ လက်တွေက ကပ်နေတဲ့ တံခါးချက်နဲ့ ရုန်းကန်နေကာ

and she begged her husband for help.

ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို အကူအညီတောင်းခဲ့တယ်။

Mr. White, however, was scrambling on the floor in frenzied horror,

ဒါပေမဲ့ မစ္စတာဝှိုက်ဟာ ကြောက်လန့်တကြား ကြမ်းပြင်မှာ ကစဉ့်ကလျားဖြစ်နေရင်း

hands outstretched, searching for the monkey’s paw.

လက်တွေကိုဆန့်ကာ မျောက်လက်ကို ရှာဖွေနေတယ်။

The knocks quickened and crashed at the door.

တံခါးခေါက်သံတွေက မြန်လာပြီး တံခါး ပြုတ်ကျသွားတယ်။

နောက်ဆုံးအားနဲ့ မစ္စတာဝှိုက်က  မျောက်လက် ကို ဆုပ်ကာ သူ့ရဲ့ တတိယ နောက်ဆုံးဆန္ဒကို

And with a final force, Mrs. White shrieked and wrenched the bolt free

as Mr. White managed to seize the paw and choke out his third and final wish.

တစ်ဆို့စွာ ဆိုနိုင်တာကြောင့် မစ္စစ်ဝှိုက်က အော်ကာ ချက်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး လွတ်သွားတယ်။

The door opened to reveal their empty, lamplit street,

သူတို့ရဲ့ ဗလာကျင်းနေတဲ့ လမ်းမီးရောင်ကို ဖော်ပြဖို့ တံခါးပွင့်လာပြီး

and a frigid draft of air rushed into the house...

အေးစက်တဲ့ လေထုက အိမ်ထဲကို ဆောင့်ဝင်လာတယ်...

Thus concludes W.W. Jacobs’ 1902 short story, “The Monkey’s Paw.”

ဒီလိုနဲ့ W.W. Jacobs ရဲ့ ၁၉၀၂ ဝတ္ထုတို “The Monkey’s Paw” က အဆုံသတ်သွားပါတယ်။