Why are scientists shooting mushrooms into space? - Shannon Odell

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

Floating 350 kilometers above the Earth's surface,

با شناور بودن در ۳۵۰ کیلومتری سطح زمین،

astronauts aboard the Soviet space station Mir made a frightening discovery.

فضانوردان ساکن در ایستگاه فضایی شوروی یعنی میر یک کشف وحشتناک کردند.

Their once clear porthole was clouded with a green and black web-like substance.

دریچه‌ای که زمانی تمیز بود ماده‌ای توری شکل حول آن شکل گرفته بود.

Soon, these growths were found throughout the shuttle,

خیلی زود این رویش‌ها در سراسر سفینه یافت شد،

blanketing air conditioners and corroding control panels,

کولرها را می‌پوشاند و موجب فرسایش صفحات کنترل می‌شد

putting both the station's integrity and the astronauts' lives at risk.

و هم سلامت ایستگاه فضایی و هم زندگی فضانوردان را به خطر می‌انداخت.

The invaders were identified as several species of Earth-derived fungi

هویت این مهاجمین چند گونه از قارچ‌های متعلق به زمین تشخیص داده شد

that had, against all odds, survived the journey to space.

که علی رغم تمام مشکلات خود را به فضا رسانده بودند.

And once there, they'd adapted to the microgravity

و در فضا با ریزگرانش و محیط پر از تشعشع

and radiation-dense environment.

سازگاری پیدا کرده بودند.

Thankfully, the crew managed to keep these threats at bay,

خوشبختانه، خدمه موفق شدند این تهدیدها را دور نگه دارند،

and Mir remained in orbit for the next 13 years.

و میر ۱۳ سال دیگر در مدار باقی ماند.

During that time, scientists have learned that fungi have the potential

طی آن زمان، دانشمندان آموختند که قارچ‌ها این پتانسیل را دارند

not to hinder space travel, but to help it.

که نه تنها مانع سفر فضایی شوند بلکه به آن کمک کنند.

In fact, these resilient, often overlooked organisms

در حقیقت، این ارگانیسم‌های مقاوم که اغلب دست کم گرفته می‌شوند

may be the key to our future on other planets.

ممکن است کلید موفقیت ما در آینده در کرات دیگر باشد.

Once outside the Earth's protective magnetic field,

زمانی خارج از میدان مغناطیسی محافظتی زمین،

most living things need serious protection

بیشتر موجودات زنده به حفاظت جدی نیاز دارند

to survive the DNA-damaging cosmic radiation in space.

تا از تشعشعات کیهانی که دی‌ان‌ای را تخریب می‌کند جان سالم به در برند.

But that's not the case for some fungi.

اما برای برخی قارچ‌ها موضوع این نیست.

Many species produce a unique form of melanin,

بسیاری از گونه‌ها ساختار منحصر به فردی از ملانین تولید می‌کنند؛

a pigment that safely absorbs high levels of radiation

رنگدانه‌ای که به صورت ایمن سطح بالای تشعشعات را جذب می‌کند

and, in some cases, uses this energy to fuel growth.

و در برخی موارد از انرژی آن برای تأمین رشد استفاده می‌کند.

Even if dangerous levels of radiation make it past this homegrown armor

حتی اگر سطوح بالای تشعشع از این حفاظت رشدیافته در منزل برای آسیب به دی‌ان‌ای

to damage DNA,

عبور کند،

many fungi have robust repair systems that spring into action,

بسیاری از قارچ‌ها سیستم تعمیر قدرتمندی دارند که به سرعت فعال می‌شود

cutting out and restoring defective sequences.

و توالی‌های معیوب را جدا و بازسازی می‌کند.

And radiation isn't the only cosmic element fungi can withstand.

و تشعشع تنها مورد کیهانی نیست که قارچ در برابر آن می‌تواند مقاومت کند.

Their hardy spores sport thick cell walls

اسپورهای مقاوم آنها دارای دیواره‌های سلولی ضخیمی هستند

that allow them to survive extreme temperatures.

که به آنها اجازه می‌دهد دماهای شدید را تحمل کنند.

So, how might we utilize fungi in space?

خوب چگونه می‌توان از قارچ‌ها در فضا استفاده نمود؟

Well, a big obstacle to settling on other planets

خوب، یک مانع بزرگ برای سکونت در سیارات دیگر

is figuring out how to source the materials

این است که چگونه مواد لازم

needed to build suitable habitats.

برای ساخت محل‌های زندگی مناسب را تامین کنیم.

There are two common solutions.

دو راه حل مرسوم وجود دارد.

First, we could send these supplies up from Earth.

اول اینکه این مواد را از زمین به فضا بفرستیم.

But this is expensive—

اما خیلی گران است -

it costs roughly $10,000 for each kilogram of weight added to a launch.

افزودن هر کیلوگرم برای ارسال به فضا حدود ۱۰,۰۰۰ دلار هزینه می‌برد.

Alternatively, we could use what's already there.

در عوض می‌توانیم از چیزی که آنجا هست استفاده کنیم.

Homes could be built from the dust and fragmented rock

منازل می‌توانند از خاک و سنگ‌های جداشده ساخته شوند؛

that coat the surface of other planets, which is called regolith.

رویه‌ای که سطح دیگر سیارات را پوشانده‌اند و سنگ‌پوشه نام دارند.

Yet this would require a shipment of large, heavy, energy-intensive machinery

اما همچنان نیازمند انتقال ماشین‌آلات بزرگ، سنگین و انرژی‌بر هستیم

to collect, heat, and compact the loose regolith into something usable.

تا سنگ‌پوشه سست را جمع کرده، گرم و فشرده سازد تا به چیزی قابل استفاده مبدل شود.

That's where fungi come in.

اینجاست که قارچ‌ها وارد عرصه می‌شوند.

Most fungi have hair-like root structures called mycelia.

بیشتر قارچ‌ها ساختار ریشه‌ای مومانند دارند که جلینه نام دارد.

And as they grow, they easily bind nearby materials,

و وقتی رشد می‌کنند، به سادگی به مواد اطراف می‌چسبند،

whether it be wood chips, sawdust, or regolith.

چه قطعات چوب، خاک اره یا سنگ‌پوشه باشد.

The result is a dense, interconnected web

نتیجه یک شبکه ضخیم و درهم‌تنیده است

that makes a surprisingly durable building material

که یک مصالح ساختمانی بسیار مستحکم است

that's both thermal and radiation protective.

که هم محافظ گرما و هم تشعشع است.

Scientists working with NASA's Innovative Advanced Concepts program

دانشمندانی که با برنامه مباحث پیشرفته ابتکاری ناسا همکاری می‌کنند

have devised plans for using this technology

طرح‌هایی برای استفاده از این فناوری ارائه کرده‌اند

to grow fungal homes on other planets.

تا خانه‌های قارچی را در سیارات دیگر رشد دهند.

First, lightweight, flexible bags seeded with dehydrated spores

ابتدا کیسه‌های سبک و انعطاف‌پذیر دانه‌گذاری شده با اسپورهای خشک

are launched to their new home.

به منزل جدید ارسال می‌شوند.

Once they've arrived, accompanying rovers source water for rehydration

وقتی رسیدند، سیاره‌گردهای همراه آب را برای آبدهی

and regolith for binding.

و سنگ‌پوشه را برای چسبیدن تامین می‌کنند.

Alternatively, the bags could be preseeded with a lightweight binding material,

بطور جایگزین، کیسه‌ها را می‌توان با مواد چسباننده سبک مثل تراشه‌های چوب خشک

like dehydrated wood chips.

از پیش آماده کرد.

And there's another essential ingredient to these packages, cyanobacteria,

و یک جزء ضروری دیگر برای این بسته‌ها سیانوباکتری‌ها هستند،

which provide the fungi with nutrients and convert sunlight into oxygen.

که مواد مغذی را برای قارچ‌ها تامین می‌کنند و نور خورشید را به اکسیژن تبدیل می‌کنند.

The mycelia grow to fit the shape of their bags,

جلینه‌ها رشد می‌کنند تا شکل کیسه‌های خود را بگیرند

creating the walls, roof, and even the furniture of these fungal abodes.

و دیوارها، سقف و حتی مبلمان این مسکن‌های قارچی را ایجاد می‌کنند.

Once completed, maintaining these buildings

پس از تکمیل، نگه داشتن این سازه‌ها

would likely be relatively simple,

احتمالاً آسان خواهد بود،

as any cracks could be reseeded and regrown.

زیرا هر شکافی را می‌توان با بذر جدید رشد داد.

Scientists could engineer cyanobacteria to alert residents if repair is needed,

دانشمندان می‌توانند سیانوباکتری‌ها را مهندسی کنند تا در صورت نیاز به تعمیر،

by glowing when oxygen or pressure levels in the habitat dip.

با درخشیدن هنگام کاهش سطح اکسیژن یا فشار در زیستگاه، ساکنان را هشدار دهند.

Of course, there's still a lot of work out there

البته، همچنان کارهای زیادی وجود دارد

before these lightweight habitat packs are ready for launch.

قبل از اینکه این کیسه‌های زیستگاه برای ارسال آماده شوند.

In the meantime, researchers have begun to iron out the details

در این بین، محققان بررسی جزئیات را

by growing these sustainable, carbon-negative fungal habitats

با رشد دادن این زیستگاه‌های پایدار و کربن‌منفی قارچی

right here on Earth.

همین جا روی زمین آغاز کرده‌اند.

And housing is just one of many possible uses for fungi in space.

و منزل‌سازی فقط یکی از کاربردهای محتمل قارچ‌ها در فضا است.

Communities will need to grow their own food,

اجتماعات نیاز دارند غذای خود را رشد دهند،

yet soil suitable for plants isn't readily available off Earth.

همچنان خاک مناسب برای گیاهان خارج از زمین از پیش وجود ندارد.

Fungi can release a variety of chemical-degrading enzymes

قارچ‌ها قادرند انواع مختلفی از آنزیم‌های تجزیه‌کننده مواد شیمیایی آزاد کنند

capable of dissolving carbon-rich asteroids into soil.

که می‌توانند سیارک‌های غنی از کربن را در خاک حل کنند.

And they can also be engineered to mine and extract metals,

همچنین می‌توانند به گونه‌ای مهندسی شوند که فلزات را حفاری و استخراج کنند،

like aluminum and iron,

فلزاتی مثل آلومینیوم و آهن،

which could allow space colonies to source these valuable ores locally.

که به کلونی‌های فضایی اجازه می‌دهد از این معادن باارزش استفاده کنند.

Fungi have come a long way from their space hazard beginnings

قارچ‌ها از زمان آغاز آلوده کردن فضا راه زیادی در پیش دارند

and will undoubtedly continue to break the mold.

و بدون شک به شکستن کلیشه‌ها ادامه خواهند داد.