Basic English | Grammar Course For Beginners | 38 Lessons

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

I’m Robin and welcome to Beginner 2.

நான் ராபின் மற்றும் தொடக்கநிலை 2 க்கு வரவேற்கிறோம்.

Now, Beginner 2 is a little more difficult than Beginner 1, but that’s ok because my

இப்போது, ​​தொடக்கநிலை 1 ஐ விட தொடக்கநிலை 2 சற்று கடினமாக உள்ளது, ஆனால் அது பரவாயில்லை, ஏனெனில் எனது

videos are very useful.

வீடியோக்கள் மிகவும் பயனுள்ளதாக உள்ளன.

Very helpful.

மிகவும் உபயோகம் ஆனது.

They are real English.

அவர்கள் உண்மையான ஆங்கிலேயர்கள்.

So be sure to study them all.

எனவே அவை அனைத்தையும் படிக்க வேண்டும்.

Now, I’m going to give you a few tips or advice on how to study my videos.

இப்போது, ​​எனது வீடியோக்களை எவ்வாறு படிப்பது என்பது குறித்த சில குறிப்புகள் அல்லது ஆலோசனைகளை நான் உங்களுக்கு வழங்கப் போகிறேன்.

The first thing I want to tell you to do…is to repeat.

நான் உங்களிடம் சொல்ல விரும்பும் முதல் விஷயம்... மீண்டும் செய்ய வேண்டும்.

Repeat after me.

நான் சொன்ன பிறகு திருப்பிச்சொல்.

Everything I say, you should try to follow me and say it the same speed and same style

நான் சொல்வதை எல்லாம், நீங்களும் என்னைப் பின்தொடர்ந்து, நான் செய்யும் அதே வேகத்திலும் அதே பாணியிலும் சொல்ல முயற்சிக்க வேண்டும்

as I do.

.

So, for example, if I say “How are you?”, you should repeat, “How are you?”.

உதாரணமாக, நான் "எப்படி இருக்கிறீர்கள்?" என்று சொன்னால், "எப்படி இருக்கிறீர்கள்?" என்று மீண்டும் சொல்ல வேண்டும்.

If I say “What do you do?”, you should repeat “What do you do?”.

"நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?" என்று நான் சொன்னால், "நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?" என்று மீண்டும் சொல்ல வேண்டும்.

Repeating is very important to improving your English.

உங்கள் ஆங்கிலத்தை மேம்படுத்த மீண்டும் மீண்டும் செய்வது மிகவும் முக்கியம்.

Also, most videos have example sentences, or example dialogues.

மேலும், பெரும்பாலான வீடியோக்களில் உதாரண வாக்கியங்கள் அல்லது உதாரண உரையாடல்கள் உள்ளன.

Ok…

சரி...

These are also very important.

இவையும் மிக முக்கியமானவை.

I’m going to teach you a lot of vocabulary and expressions and the example sentences

நான் உங்களுக்கு நிறைய சொற்களஞ்சியம் மற்றும் வெளிப்பாடுகளை கற்பிக்கப் போகிறேன், உதாரண வாக்கியங்கள்

and example dialogues will help you understand how to use them in a sentence.

மற்றும் எடுத்துக்காட்டு உரையாடல்கள் ஒரு வாக்கியத்தில் அவற்றை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும்.

They’ll also help you with the grammar.

இலக்கணத்திலும் அவர்கள் உங்களுக்கு உதவுவார்கள்.

Ok…

சரி...

So be sure to focus and study, the example sentences, example dialogues.

எனவே கவனம் செலுத்தி படிக்கவும், உதாரண வாக்கியங்கள், உதாரண உரையாடல்கள்.

Some videos will have a test.

சில வீடியோக்களில் சோதனை இருக்கும்.

A listening test.

கேட்கும் சோதனை.

Ok…

சரி...

Be very serious.

மிகவும் தீவிரமாக இருங்கள்.

These are important tests.

இவை முக்கியமான சோதனைகள்.

Ok…

சரி...

So you should have paper and a pen and when the test starts, you should listen carefully

எனவே உங்களிடம் காகிதமும் பேனாவும் இருக்க வேண்டும், தேர்வு தொடங்கும் போது, ​​கவனமாகக் கேட்டு

and write down the answer.

விடையை எழுத வேண்டும்.

Now, if the test is going too fast, stop the video, ok… slow it down to your speed.

இப்போது, ​​சோதனை மிக வேகமாக நடந்தால், வீடியோவை நிறுத்துங்கள், சரி... உங்கள் வேகத்தை குறைக்கவும்.

But the test is very important to helping your listening.

ஆனால் உங்கள் செவிமடுக்க உதவும் சோதனை மிகவும் முக்கியமானது.

Alright…

சரி...

Now, in the videos, I cannot teach you everything.

இப்போது, ​​வீடியோக்களில், என்னால் எல்லாவற்றையும் உங்களுக்குக் கற்பிக்க முடியாது.

I did my best to teach you a lot of information, but it’s not everything.

உங்களுக்கு நிறைய தகவல்களை கற்பிக்க என்னால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தேன், ஆனால் அது எல்லாம் இல்லை.

Ok…

சரி...

You’re still going to have a lot of questions…and you might be confused sometimes.

உங்களிடம் இன்னும் நிறைய கேள்விகள் இருக்கும்... சில சமயங்களில் நீங்கள் குழப்பமடையலாம்.

Ok…

சரி...

So you have to do a lot of self-study.

எனவே நீங்கள் நிறைய சுய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

After you watch the video, don’t just rush to the next video.

வீடியோவைப் பார்த்த பிறகு, அடுத்த வீடியோவுக்கு அவசரப்பட வேண்டாம்.

You should do a little review.

நீங்கள் ஒரு சிறிய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

Ok… and self-study.

சரி... மற்றும் சுய ஆய்வு.

Self-study is very important.

சுய படிப்பு மிகவும் முக்கியமானது.

I can’t do everything for you.

உங்களுக்காக என்னால் எல்லாவற்றையும் செய்ய முடியாது.

You can’t learn English just by me.

என்னால் மட்டும் ஆங்கிலம் கற்க முடியாது.

You also have to self-study and practice it.

நீங்களும் சுயமாகப் படித்து பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.

Alright, and the last thing I want to say is don’t give up.

சரி, நான் கடைசியாக சொல்ல விரும்புவது விட்டுவிடாதே.

Ok…

சரி…

Now, these videos can be a little difficult, but don’t give up.

இப்போது, ​​இந்த வீடியோக்கள் கொஞ்சம் கடினமாக இருக்கலாம், ஆனால் விட்டுவிடாதீர்கள்.

If you don’t understand the video, watch it again…, but don’t give up.

வீடியோ உங்களுக்கு புரியவில்லை என்றால், மீண்டும் பார்க்கவும்…, ஆனால் விட்டுவிடாதீர்கள்.

Keep going.

தொடருங்கள்.

The only way to improve is if you keep going.

தொடர்ந்து முன்னேறினால் மட்டுமே முன்னேற்றம் அடைய முடியும்.

Alright….

சரி….

And I know, I’m sure, after you watch my videos, re-watch them twice, your English

எனக்கு தெரியும், நான் உறுதியாக நம்புகிறேன், நீங்கள் எனது வீடியோக்களை பார்த்த பிறகு, இரண்டு முறை மீண்டும் பாருங்கள், உங்கள் ஆங்கிலம்

will get better.

நன்றாக இருக்கும்.

This is real English, with real expressions.

இது உண்மையான ஆங்கிலம், உண்மையான வெளிப்பாடுகளுடன்.

Ok…

சரி…

That’s it and I hope you do well.

அவ்வளவுதான், நீங்கள் நன்றாக இருப்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Good luck.

நல்ல அதிர்ஷ்டம்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

We are going to talk about basic greetings for when you meet someone you don’t know.

உங்களுக்குத் தெரியாத ஒருவரை நீங்கள் சந்திக்கும் போது அடிப்படை வாழ்த்துக்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok…

சரி...

Someone you don’t know is called a stranger.

உங்களுக்குத் தெரியாத ஒருவர் அந்நியர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.

So, when you meet the stranger, what do you say?

எனவே, நீங்கள் அந்நியரைச் சந்தித்தால், நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?

Ok..so these are basic greetings.

சரி..இவை அடிப்படை வாழ்த்துகள்.

So, on the board here, I have the first basic greeting.

எனவே, இங்கே பலகையில், எனக்கு முதல் அடிப்படை வாழ்த்து உள்ளது.

“Hi”.

"வணக்கம்".

Ok…this is a very casual greeting when you meet someone for the first time.

சரி... இது ஒருவரை முதல் முறையாக சந்திக்கும் போது மிகவும் சாதாரணமான வாழ்த்து.

“Hi”.

"வணக்கம்".

Very simple.

மிக எளிய.

The second one, “Hello”.

இரண்டாவது, "ஹலோ".

Oh, something wrong with the spelling here.

ஓ, இங்கே எழுத்துப்பிழையில் ஏதோ தவறு.

Be careful with the spelling of “hello”.

"ஹலோ" என்ற எழுத்துப்பிழையில் கவனமாக இருங்கள்.

Many of my students put the ‘W’.

என் மாணவர்கள் பலர் 'W' போடுகிறார்கள்.

There is never a ‘w’.

எப்போதும் 'w' இல்லை.

It is only “hello”.

அது "ஹலோ" மட்டுமே.

Ok…

சரி...

Be careful with that.

அதில் கவனமாக இருங்கள்.

So, of course, these are the most common greetings: “hi”, “hello”.

எனவே, நிச்சயமாக, இவை மிகவும் பொதுவான வாழ்த்துக்கள்: "ஹாய்", "ஹலோ".

And here are three more greetings.

இதோ மேலும் மூன்று வாழ்த்துக்கள்.

“Good morning”, “good afternoon”, and “good evening”.

"காலை வணக்கம்", "நல்ல மதியம்" மற்றும் "நல்ல மாலை".

Alright, so these are the most basic greetings when you meet the stranger.

சரி, நீங்கள் அந்நியரைச் சந்திக்கும் போது இது மிகவும் அடிப்படையான வாழ்த்துகள்.

And when you say “hi”, they will probably say the same thing.

நீங்கள் "ஹாய்" என்று கூறும்போது, ​​அவர்கள் அதையே சொல்வார்கள்.

“Hi”.

"வணக்கம்".

If you say “hello”, they will say the same thing.

“வணக்கம்” என்று சொன்னால் அதையே சொல்வார்கள்.

“Hello”.

"வணக்கம்".

If you say “good morning”, they will say the same thing.

“குட் மார்னிங்” என்று சொன்னால் அதையே சொல்வார்கள்.

“Good morning”.

"காலை வணக்கம்".

“Good afternoon”.

"மதிய வணக்கம்".

“Good evening”.

"மாலை வணக்கம்".

So, if they say “good evening” to you, you should answer, ”good evening”.

எனவே, அவர்கள் உங்களுக்கு "குட் ஈவினிங்" என்று சொன்னால், "நல்ல மாலை" என்று நீங்கள் பதிலளிக்க வேண்டும்.

If they say “good morning” to you, you should answer “good morning”.

அவர்கள் உங்களுக்கு "காலை வணக்கம்" என்று சொன்னால், நீங்கள் "காலை வணக்கம்" என்று பதிலளிக்க வேண்டும்.

Alright…that’s how we do our basic greetings with a stranger.

சரி…அந்நியரிடம் நமது அடிப்படை வாழ்த்துக்களை இப்படித்தான் செய்கிறோம்.

Alright, let’s move on to some more greetings.

சரி, இன்னும் சில வாழ்த்துக்களுக்கு செல்வோம்.

Ok…so we’re going to look at two more greetings.

சரி...இன்னும் இரண்டு வாழ்த்துகளைப் பார்க்கப் போகிறோம்.

The next one is “how are you?”.

அடுத்தது “எப்படி இருக்கீங்க?”.

And this one…”how are you doing?.

மேலும் இது…”எப்படி இருக்கிறீர்கள்?.

Ok…both are very common.

சரி...இரண்டும் மிகவும் பொதுவானது.

You must know them.

நீங்கள் அவர்களை அறிந்திருக்க வேண்டும்.

“How are you?”.

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?".

“How are you doing?”.

"நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?".

“How are you?”.

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?".

“How are you doing?”.

"நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?".

So, someone asks you… these questions.

எனவே, யாரோ உங்களிடம் இந்தக் கேள்விகளைக் கேட்கிறார்கள்.

And you would answer, starting with “I’m”.

மேலும், "நான்" என்பதில் தொடங்கி நீங்கள் பதிலளிப்பீர்கள்.

Ok…

சரி...

I am…I’m.

நான்... நான்.

I’m fine.

நான் நலம்.

Ok…

சரி...

So, I’m fine is the best answer.

சரி, நான் நன்றாக இருக்கிறேன் என்பதே சிறந்த பதில்.

It’s the most common answer.

இது மிகவும் பொதுவான பதில்.

So, you should always try to say, “I’m fine”.

எனவே, நீங்கள் எப்போதும் "நான் நன்றாக இருக்கிறேன்" என்று சொல்ல முயற்சிக்க வேண்டும்.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine.”

"நான் நலம்."

There are other answers.

வேறு பதில்களும் உள்ளன.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m great.”

"நான் பெரியவன்."

“I’m good.”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன்."

“I’m not bad.”

"நான் மோசமானவன் இல்லை."

“I’m so so.”

"நான் அப்படித்தான்."

Ok…but be careful with “so so”.

சரி… ஆனால் “அப்படி” என்பதில் கவனமாக இருங்கள்.

Many of my students say “so so” too much.

எனது மாணவர்களில் பலர் "அப்படியானால்" என்று அதிகமாகச் சொல்கிறார்கள்.

ok…

சரி…

So, the best answer is “I’m fine.”

எனவே, "நான் நன்றாக இருக்கிறேன்" என்பதே சிறந்த பதில். மற்றும் சில நேரங்களில் இவற்றைப் பயன்படுத்தவும்.

and sometimes use these.

ok…

சரி…

Maybe you’re not fine.

ஒருவேளை நீங்கள் நன்றாக இல்லை.

So you want to express something bad.

எனவே நீங்கள் மோசமான ஒன்றை வெளிப்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

So…

அதனால்…

“How are you?”

“எப்படி இருக்கீங்க?”

“I’m bad.”

"நான் மோசம்."

or…”How are you?”

அல்லது…”எப்படி இருக்கிறீர்கள்?”

“I’m not good.”

"நான் நன்றாக இல்லை."

“How are you doing?”

"நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m not good.”

"நான் நன்றாக இல்லை."

Alright…

சரி…

So, someone asks the question, you answer and the polite thing to do is ask them the

எனவே, யாரோ ஒரு கேள்வியைக் கேட்கிறார்கள், நீங்கள் பதிலளிக்கிறீர்கள், அதே கேள்வியை அவர்களிடம் கேட்பதே கண்ணியமான விஷயம்

same question.

.

So, “How are you?”

எனவே, "நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine.”

"நான் நலம்."

And then we should use one of these.

பின்னர் இவற்றில் ஒன்றை நாம் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok…”How are you?”

சரி நீ எப்படி இருக்கிறாய்?"

“I’m fine…..and you?”

"நான் நலம், நீ?"

ok..your asking them.

சரி.. நீங்கள் அவர்களிடம் கேட்கிறீர்கள்.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine….how about you?”

"நான் நன்றாக உள்ளேன் நீ எப்படி?"

Ok, these mean the same thing.

சரி, இவை ஒரே பொருளைக் குறிக்கின்றன.

So, you can use this one or this one.

எனவே, நீங்கள் இதை அல்லது இதைப் பயன்படுத்தலாம்.

Alright…let’s take a look at a few examples…example dialogues, so we can understand this better.

சரி...சில உதாரணங்களை பார்க்கலாம்...உதாரண உரையாடல்களை பார்க்கலாம், இதை நாம் நன்றாக புரிந்து கொள்ள முடியும்.

Alright, let’s look at example dialogue one.

சரி, உதாரண உரையாடல் ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

“Good morning.”

"காலை வணக்கம்."

“Good morning.”

"காலை வணக்கம்."

Let’s look at example dialogue two.

உதாரண உரையாடல் இரண்டைப் பார்ப்போம்.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m good.

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.

And you?”

மற்றும் நீ?"

“I’m fine.”

"நான் நலம்."

Let’s look at example dialogue three.

உதாரண உரையாடல் மூன்றைப் பார்ப்போம்.

“How are you doing?”

"நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“Not bad.

“மோசமாக இல்லை.

What about you?”

உன்னை பற்றி என்ன?"

“I’m pretty good.”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன்."

Let’s look at example dialogue four.

உதாரணம் நான்கு உரையாடலைப் பார்ப்போம்.

“Good afternoon.

"மதிய வணக்கம்.

How are you?”

எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“Very well thank you.

“ரொம்ப சரி நன்றி.

And you?”

மற்றும் நீ?"

“I’m fine.”

"நான் நலம்." சரி...உங்களுக்குத் தெரியாத

Ok…I hope you have a good understanding of how to use basic greetings to someone you

ஒருவருக்கு எப்படி அடிப்படை வாழ்த்துகளைப் பயன்படுத்துவது என்பது பற்றி உங்களுக்கு நல்ல புரிதல் இருக்கும் என நம்புகிறேன்

don’t know.

.

It’s easy.

அது எளிது.

Alright…

சரி...

Before we go, I want to talk about this expression.

நாம் செல்வதற்கு முன், நான் இந்த வெளிப்பாடு பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine thank you, and you?”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன் நன்றி நீ எப்படி இருக்கிறாய்?"

Of course, every Korean knows this expression.

நிச்சயமாக, ஒவ்வொரு கொரியருக்கும் இந்த வெளிப்பாடு தெரியும்.

This is what you were taught in school.

இதுவே உங்களுக்குப் பள்ளியில் கற்பிக்கப்பட்டது.

But, of course, this is too common and too nice; too polite.

ஆனால், நிச்சயமாக, இது மிகவும் பொதுவானது மற்றும் மிகவும் நல்லது; மிகவும் கண்ணியமான.

So, it’s a little bit funny.

எனவே, இது கொஞ்சம் வேடிக்கையானது.

Ok…

சரி...

So, “How are you?”

"எப்படி இருக்கீங்க?"

“I’m fine thank you, and you?”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன் நன்றி நீ எப்படி இருக்கிறாய்?"

Try not to use this.

இதை பயன்படுத்தாமல் இருக்க முயற்சி செய்யுங்கள்.

Ok…

சரி...

Let’s make it easier.

அதை எளிதாக்குவோம்.

uhhh, as I said, it’s too nice, so let’s cut the “thank you”.

ஆஹா, நான் சொன்னது போல், இது மிகவும் அருமையாக இருக்கிறது, எனவே "நன்றி" என்பதை வெட்டுவோம்.

Ok…

சரி…

So, this sounds better already.

எனவே, இது ஏற்கனவே நன்றாக இருக்கிறது.

This is much better.

இது மிகவும் சிறந்தது.

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine, and you?”

"நான் நலம், நீ?"

ok…

சரி…

That’s better than “I’m fine thank you, and you?”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன், உங்களுக்கு நன்றி?" என்பதை விட இது சிறந்தது.

Alright…

சரி...

So, that’s basic greetings.

அதுவே அடிப்படை வாழ்த்துக்கள்.

Uhhh, again I hope you understand and I’ll see you next video.

அடடா, உங்களுக்குப் புரியும் என்று நம்புகிறேன், அடுத்த வீடியோவைப் பார்க்கிறேன்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about basic greetings you would use with people

இந்த வீடியோவில், உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களுடன் நீங்கள் பயன்படுத்தும் அடிப்படை வாழ்த்துக்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்

you know.

.

With your friends.

உங்கள் நண்பர்களுடன்.

Ok…

சரி…

Now, let’s take a look.

இப்போது, ​​பார்க்கலாம்.

I have three here.

எனக்கு இங்கே மூன்று இருக்கிறது.

Now, we would use these in very casual situations.

இப்போது, ​​​​இவற்றை நாம் மிகவும் சாதாரண சூழ்நிலைகளில் பயன்படுத்துவோம்.

ok…

சரி...

We don’t want to use these in business meetings or meeting some stranger who’s very important.

வணிகக் கூட்டங்களில் இதைப் பயன்படுத்தவோ அல்லது மிகவும் முக்கியமான சில அந்நியரைச் சந்திக்கவோ நாங்கள் விரும்பவில்லை.

You want to use this with.. uhhh.. people we know.

எங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களுடன் இதைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

Very friendly people.

மிகவும் நட்பான மனிதர்கள்.

Alright…so the first one is “What’s up?”

சரி…அப்படியென்றால் முதல் "என்ன விஷயம்?"

Ok..

சரி..

So, “What’s up?”

“என்ன ஆச்சு?” நீ…”என்ன விஷயம்?”

you…”What’s up?”

Ok, don’t look up.

சரி, மேலே பார்க்காதே.

“What’s up?”

"என்ன விஷயம்?" பொதுவான வாழ்த்து.

common greeting.

“What’s up?” and “What’s new?”

"என்ன விஷயம்?" மற்றும் "என்ன புதியது?"

Very similar.

மிகவும் ஒத்த.

So, if someone asks you “What’s up?”

அப்படியென்றால், “என்ன ஆச்சு?” என்று யாராவது உங்களிடம் கேட்டால்

That’s their…

அது அவர்களின்… "நீங்கள் இப்போது என்ன செய்கிறீர்கள்?"

kind of asking you “What are you doing now?”

Ok..so it could be “Hey, what’s up?”

சரி.. அது “ஏய், என்னாச்சு?” என்று இருக்கலாம்.

And you would answer, “Oh, I’m going out for dinner.”

"ஓ, நான் இரவு உணவிற்கு வெளியே செல்கிறேன்" என்று நீங்கள் பதிலளிப்பீர்கள்.

Ok..so “What’s up?

சரி..அப்போ “என்ன ஆச்சு?

What are you doing?”

நீ என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாய்?"

“Hey, what’s up?”

"அப்புறம் என்ன?"

“Uhhh, I’m about to go to a party.”

"ஆஹா, நான் ஒரு பார்ட்டிக்கு போகப் போகிறேன்."

Ok…

சரி…

With “What’s new?”

"புதிதாக என்ன?"

“What’s new?”

"புதிதாக என்ன இருக்கிறது?"

uhhhh…. maybe they haven’t see you for like a week.

ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்….

ஒரு வாரமாக அவர்கள் உங்களைப் பார்க்காமல் இருக்கலாம்.

Ok, you haven’t met your friend for one week.

சரி, ஒரு வாரமாக உங்கள் நண்பரை நீங்கள் சந்திக்கவில்லை.

You meet your friend and your friend says, “Hey, what’s new?”

நீங்கள் உங்கள் நண்பரைச் சந்திக்கிறீர்கள், உங்கள் நண்பர், "ஏய், என்ன புதியது?"

Ok…

சரி…

“What’s new?”

“புதிதாக என்ன இருக்கிறது?”

“What’s new in your life?”

"உங்கள் வாழ்க்கையில் புதிதாக என்ன இருக்கிறது?"

ok…

சரி…

“What happened in one week?”

“ஒரு வாரத்தில் என்ன நடந்தது?”

So, someone asks you, “What’s new?”

எனவே, ஒருவர் உங்களிடம், "புதிதாக என்ன இருக்கிறது?"

And you would answer, “Well, I made a new girlfriend.”

"சரி, நான் ஒரு புதிய காதலியை உருவாக்கினேன்" என்று நீங்கள் பதிலளிப்பீர்கள்.

Or…

அல்லது…

“I went to a concert last Friday.”

"நான் கடந்த வெள்ளிக்கிழமை ஒரு கச்சேரிக்குச் சென்றிருந்தேன்."

ok…

சரி…

“So, what’s new with you?”

“அப்படியானால், உங்களுக்கு என்ன புதியது?”

“Uhhh, I took a trip to Busan over the weekend.”

"ஆஹா, வார இறுதியில் நான் பூசானுக்கு ஒரு பயணம் மேற்கொண்டேன்."

Ok…so someone asks, “What’s new?”..kind of what happened in your life…since they

சரி…எனவே ஒருவர், “என்ன புதியது?” என்று கேட்கிறார்

last saw you.

.

Alright…

சரி...

And the last one, very friendly expression here, “How’s it going?”

கடைசியாக, மிகவும் நட்பான வெளிப்பாடு, "எப்படிப் போகிறது?"

“How’s it going?”

"எப்படிப் போகிறது?"

What is “it”?

"அது" என்றால் என்ன?

“How’s it going?”

"எப்படிப் போகிறது?"

Well, “it” is your life.

சரி, "இது" உங்கள் வாழ்க்கை.

“How’s your life going?”

"உங்கள் வாழ்க்கை எப்படிப் போகிறது?"

Or similar to “How are you?”

அல்லது "நீங்கள் எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“So how’s your life going?”

"அப்படியானால் உங்கள் வாழ்க்கை எப்படிப் போகிறது?"

“Are you doing well?”

"நீங்கள் நன்றாக இருக்கிறீர்களா?"

Uhh, you would answer, you know, if someone asks, “How’s it going?”

“எப்படிப் போகிறது?” என்று யாராவது கேட்டால், நீங்கள் பதில் சொல்வீர்கள்.

You would answer, “It’s going great.”

"அது நன்றாக இருக்கிறது" என்று நீங்கள் பதிலளிப்பீர்கள்.

“It’s going well.”

"நன்றாகப் போகிறது."

“It’s going fine.”

"நன்றாகப் போகிறது."

Ok…

சரி…

“How’s it going?”

“எப்படி நடக்கிறது?”

“It’s going wonderful.”

"இது அற்புதமாக நடக்கிறது."

Alright…

சரி...

So these are the first three.

இவைதான் முதல் மூன்று.

Let’s take a look at another three.

இன்னும் மூன்றைப் பார்ப்போம்.

Alright…so here are three more expressions you can use when you’re meeting your friend.

சரி... உங்கள் நண்பரைச் சந்திக்கும் போது நீங்கள் பயன்படுத்தக்கூடிய மேலும் மூன்று வெளிப்பாடுகள் இதோ.

Uhhh, the first one…very nice, very polite, very friendly.

ஆஹா, முதல்... மிகவும் அருமை, மிகவும் கண்ணியமான, மிகவும் நட்பு.

You say, “Good to see you.”

"உங்களைப் பார்த்ததில் மகிழ்ச்சி" என்று நீங்கள் கூறுகிறீர்கள்.

Ok…”Good to see you.”

சரி…”உங்களைப் பார்ப்பதில் மகிழ்ச்சி.”

or “Good to see you, again.”

அல்லது "உங்களை மீண்டும் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி."

Ok…so you haven’t seen your friend.

சரி...உங்கள் நண்பரை நீங்கள் பார்க்கவில்லை.

You see your friend.

நீங்கள் உங்கள் நண்பரைப் பார்க்கிறீர்கள்.

“Hi, good to see you.”

"வணக்கம், உங்களைப் பார்த்ததில் மகிழ்ச்சி."

Ok…that’s very friendly.

சரி…அது மிகவும் நட்பானது.

Let’s look at the next one.

அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

You meet your friend and your friend asks you, “How are things?”

நீங்கள் உங்கள் நண்பரைச் சந்திக்கிறீர்கள், உங்கள் நண்பர் உங்களிடம், "விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன?"

“How are things?”

"விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன?"

Ok…what are things?

சரி... விஷயங்கள் என்ன?

“How are things?”

"விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன?"

Now, “things”, those are things in your life.

இப்போது, ​​"விஷயங்கள்", இவை உங்கள் வாழ்க்கையில் உள்ள விஷயங்கள்.

So, what’s happening in your life?.

எனவே, உங்கள் வாழ்க்கையில் என்ன நடக்கிறது?.

“How’s your life?”

"உங்கள் வாழ்க்கை எப்படி இருக்கிறது?"

Ok…”How are things?”

சரி…”எப்படி இருக்கிறது?”

So, the “How are things?”, you would answer…

எனவே, "விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன?", நீங்கள் பதிலளிப்பீர்கள்...

“Things are great.”

"விஷயங்கள் நன்றாக உள்ளன."

“Things are good.”

"விஷயங்கள் நன்றாக உள்ளன."

“Things are fine.”

"விஷயங்கள் நன்றாக உள்ளன."

Ok…”How are things?”

சரி…”எப்படி இருக்கிறது?”

“Things are wonderful.”

"விஷயங்கள் அற்புதமானவை."

or…

அல்லது…

“Things are bad.”

"விஷயங்கள் மோசமானவை." சரி, "விஷயங்கள்"...

Ok, so you can express that with “things”…

"விஷயங்கள் எப்படி இருக்கின்றன?"

“How are things?”

என்று நீங்கள் அதை வெளிப்படுத்தலாம்.

“Things are so so.”

"விஷயங்கள் அவ்வளவுதான்."

And the last one here.

மற்றும் இங்கே கடைசி.

“How’s life?”

"வாழ்கை எப்படி இருக்கிறது?"

“Hey, how’s life?”

"ஏய், வாழ்க்கை எப்படி இருக்கு?"

“How’s life?”, again very friendly.

"வாழ்க்கை எப்படி இருக்கிறது?", மீண்டும் மிகவும் நட்பு.

Asking about your life is your life good, or is your life bad?

உங்கள் வாழ்க்கையைப் பற்றி கேட்பது உங்கள் வாழ்க்கை நல்லதா, அல்லது உங்கள் வாழ்க்கை மோசமானதா?

“How’s life?”

"வாழ்கை எப்படி இருக்கிறது?"

You could say, “Life is good.”

"வாழ்க்கை நன்றாக இருக்கிறது" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

“Life is great.”

"வாழ்க்கை அற்புதமாக உள்ளது."

or…”Life is terrible.”

அல்லது…”வாழ்க்கை பயங்கரமானது.”

Ok… not good.

சரி... நன்றாக இல்லை.

Ok.. depends on your feeling.

சரி.. உங்கள் உணர்வைப் பொறுத்தது.

So, these are three more to use with your friend.

எனவே, இவை மூன்று உங்கள் நண்பருடன் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Again, uhhh, not in a business situation, only with friendly people you know.

மீண்டும், ஆஹா, வணிக சூழ்நிலையில் அல்ல, உங்களுக்குத் தெரிந்த நட்பானவர்களுடன் மட்டுமே.

Alright, so let’s take a look at some examples to understand these better.

சரி, இவற்றை நன்றாகப் புரிந்துகொள்ள சில உதாரணங்களைப் பார்க்கலாம்.

Alright, so the first example…

சரி, முதல் உதாரணம்…

“How’s it going?”

“எப்படிப் போகிறது?”

“I’m good.

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.

How are you?”

எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m fine.”

"நான் நலம்."

The next example…

அடுத்த உதாரணம்…

“Hey, what’s up?”

“ஏய், என்ன ஆச்சு?”

“Nothing much.

"பெரிதாக ஒன்றும் இல்லை.

How’s it going?”

எப்படி போகிறது?”

“Fine.”

"நன்று."

And the next example.

மற்றும் அடுத்த உதாரணம்.

“How are things with you?”

"உன் காரியங்கள் எப்படி போய்கொண்டிருக்கிறது?"

“Things are great!

“விஷயங்கள் அருமை!

And you?”

மற்றும் நீ?"

“I’m pretty good.”

"நான் நன்றாக இருக்கிறேன்."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“How’s it going?”

"எப்படிப் போகிறது?"

“I’m ok.

“நான் நன்றாக இருக்கிறேன்.

How about you?”

நீ எப்படி?”

“I’m pretty good these days.”

"இந்த நாட்களில் நான் நன்றாக இருக்கிறேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“How’s life?”

"வாழ்கை எப்படி இருக்கிறது?"

“Life’s pretty good.

"வாழ்க்கை மிகவும் நன்றாக இருக்கிறது.

How about you?”

நீ எப்படி?”

“Me, too.

"நானும்.

Things are great.”

விஷயங்கள் நன்றாக உள்ளன. ”

“How are you?”

"எப்படி இருக்கிறீர்கள்?"

Did you understand my example dialogues?

எனது உதாரண உரையாடல்களைப் புரிந்து கொண்டீர்களா?

I hope so.

நான் நம்புகிறேன்.

These are good expressions to use…speaking in English to your friend.

உங்கள் நண்பரிடம் ஆங்கிலத்தில் பேசுவது...பயன்படுத்துவதற்கு இவை நல்ல வெளிப்பாடுகள்.

Alright, you should know them and you should practice them.

சரி, நீங்கள் அவற்றைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், நீங்கள் அவற்றைப் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.

Anyway, that’s it for this video.

எப்படியிருந்தாலும், இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about the basic ways to say, “good-bye.”

இந்த வீடியோவில், "குட்-பை" என்று கூறுவதற்கான அடிப்படை வழிகளைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Alright…

சரி...

Now, on the board are the three most common ways to say, “good-bye.”

இப்போது, ​​"குட்-பை" என்று கூறுவதற்கான பொதுவான மூன்று வழிகள் பலகையில் உள்ளன.

You probably already know them.

நீங்கள் அவர்களை ஏற்கனவே அறிந்திருக்கலாம்.

The first one, “good-bye.”

முதலாவது, "குட்-பை."

Usually, we write this with a hyphen.

பொதுவாக, நாம் இதை ஒரு ஹைபன் மூலம் எழுதுகிறோம்.

Ok…

சரி

“Good-bye.”

வருகிறேன்."

Now, a lot of my students are scared to say, “good-bye.”

இப்போது, ​​என் மாணவர்கள் நிறைய பேர் "குட்-பை" என்று சொல்ல பயப்படுகிறார்கள்.

Because they think, “good-bye”, is “good-bye forever.”

ஏனென்றால், "குட்-பை", "எப்போதும் குட்-பை" என்று அவர்கள் நினைக்கிறார்கள்.

ok…

சரி...

I’ll never meet you again.

நான் உன்னை இனி சந்திக்க மாட்டேன்.

uhhh, or, I’m…I’ll meet you in a very very long time.

ம்ஹோ, அல்லது, நான்…மிக மிக நீண்ட நேரம் கழித்து உங்களைச் சந்திப்பேன்.

That’s not true.

அது உண்மை இல்லை.

ok…

சரி…

“Good-bye” is very common and you can meet your friend, at the end of the evening,

“குட்-பை” என்பது மிகவும் பொதுவானது, மாலையின் முடிவில் உங்கள் நண்பரை நீங்கள் சந்திக்கலாம்,

say, “good-bye.”

“குட்-பை” என்று சொல்லுங்கள்.

And that doesn’t mean “Good-bye forever.”

அது "என்றென்றும் குட்பை" என்று அர்த்தமல்ல.

Ok…

சரி…

So, don’t be scared to say “Good-bye.”

எனவே, "குட்-பை" என்று சொல்ல பயப்பட வேண்டாம்.

The next one, of course we shorten it.

அடுத்தது, நிச்சயமாக நாம் அதை சுருக்கிக் கொள்கிறோம்.

Make it short….to “Bye”.

"பை" என்று சுருக்கவும்.

Just “bye”.

வெறும் "பை".

Very simple.

மிக எளிய.

Very easy.

மிக எளிதாக.

Very common.

மிகவும் பொதுவானது.

“Bye”.

"வருகிறேன்".

Alright…

சரி…

And, of course, in Korea, they like to say, “bye, bye”.

மற்றும், நிச்சயமாக, கொரியாவில், அவர்கள் "பை, பை" என்று சொல்ல விரும்புகிறார்கள்.

ok…

சரி...

A lot of my students always say “bye, bye”.

எனது மாணவர்கள் பலர் எப்போதும் "பை, பை" என்று சொல்வார்கள்.

“Bye, bye”.

"பை, பை".

“Bye, bye”.

"பை, பை".

They say it too much.

அதிகமாகச் சொல்கிறார்கள்.

Alright…

சரி...

You should say, “bye, bye”, sometimes, not every time.

நீங்கள் "பை, பை" என்று சொல்ல வேண்டும், சில சமயங்களில், ஒவ்வொரு முறையும் அல்ல.

ok…

சரி…

So, try to say “bye” and “good-bye”.

எனவே, "பை" மற்றும் "குட்-பை" என்று சொல்ல முயற்சிக்கவும்.

Alright…

சரி...

So, these three are the most common.

இந்த மூன்றும் மிகவும் பொதுவானவை.

Let’s move on to ‘see you’.

'பார்க்கலாம்' என்று செல்லலாம்.

Ok…let’s look at the ‘see you’ expressions.

சரி... 'சீ யூ' வெளிப்பாடுகளைப் பார்ப்போம்.

Now, “see you” is a very useful and excellent way to say “good-bye.”

இப்போது, ​​"உங்களை சந்திப்போம்" என்பது "குட்-பை" என்று சொல்ல மிகவும் பயனுள்ள மற்றும் சிறந்த வழியாகும்.

Now, of course, you can just say very simple, “see you”.

இப்போது, ​​நிச்சயமாக, நீங்கள் மிகவும் எளிமையாகச் சொல்லலாம், "உங்களைப் பார்க்கிறேன்".

ok…

சரி…

That means “bye”.

அதாவது “பை”.

You could also say, “see you soon”.

"விரைவில் சந்திப்போம்" என்றும் சொல்லலாம்.

Ok…

சரி…

“See you soon.”

“சீக்கிரம் சந்திப்போம்.”

We’re going to meet soon.

விரைவில் சந்திக்க உள்ளோம்.

Maybe later today, or tomorrow.

ஒருவேளை இன்று அல்லது நாளை பின்னர்.

Anyway the time is short; soon.

எப்படியும் நேரம் குறைவு; விரைவில்.

ok…

சரி…

“See you soon”.

“சீக்கிரம் சந்திப்போம்”.

“See you later”.

"பிறகு பார்க்கலாம்".

“See you later”.

"பிறகு பார்க்கலாம்".

Ok…

சரி...

Now this one is special.

இப்போது இது ஸ்பெஷல்.

“See you later”.

"பிறகு பார்க்கலாம்".

And many people are confused because, “see you later”.

மேலும் பலர் குழப்பத்தில் உள்ளனர், ஏனெனில், "பின்னர் சந்திப்போம்".

What is “later”?

"பின்னர்" என்றால் என்ன?

Now, later today?

இப்போது, ​​பின்னர் இன்று?

Tomorrow?

நாளையா?

When is later?

பின்னர் எப்போது?

“See you later”.

"பிறகு பார்க்கலாம்".

Alright…

சரி...

Well, sometimes, people say, “see you later”.

சரி, சில சமயங்களில், "பிறகு சந்திப்போம்" என்று சொல்வார்கள்.

That means later today.

அதாவது இன்று பிற்பகுதியில்.

Sometimes, they say, “see you later”.

சில சமயங்களில், “பிறகு சந்திப்போம்” என்று சொல்வார்கள்.

That doesn’t mean later today.

இன்று பிற்பாடு என்று அர்த்தமில்லை.

It means just “good-bye”.

இதன் அர்த்தம் "குட்-பை" மட்டுமே.

Just “bye”.

வெறும் "பை".

ok…

சரி…

So this one can be confusing.

எனவே இது குழப்பமாக இருக்கலாம்.

So, when someone says, “see you later”, probably you’re not going to meet later.

எனவே, "பிறகு சந்திப்போம்" என்று யாராவது சொன்னால், ஒருவேளை நீங்கள் பின்னர் சந்திக்கப் போவதில்லை.

ok…

சரி…

It’s probably just “bye”.

இது "பை" தான்.

Alright…the last one here, “see you….”.

சரி…இங்கே கடைசியாக, “உங்களை சந்திப்போம்....”.

You could put any time here.

நீங்கள் எந்த நேரமும் இங்கே வைக்கலாம்.

“See you tonight”.

"இன்றிரவு சந்திப்போம்".

“See you tomorrow”.

"நாளை சந்திப்போம்".

“See you on the weekend”.

"வார இறுதியில் சந்திப்போம்".

“See you on Friday”.

"உங்களை வெள்ளிக்கிழமை பார்க்கிறேன்".

“See you next week”.

"அடுத்த வாரம் சந்திப்போம்".

ok…

சரி...

Very useful to tell the person, “good-bye” and when you will see them next.

அந்த நபரிடம் "குட்-பை" மற்றும் நீங்கள் அவர்களை அடுத்து எப்போது பார்க்கலாம் என்று கூறுவது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

Alright…

சரி...

Let’s move on to a few more examples of how to say, “good-bye”.

"குட்-பை" எப்படிச் சொல்வது என்பதற்கு இன்னும் சில உதாரணங்களுக்குச் செல்வோம்.

Ok, let’s look at three more here.

சரி, இன்னும் மூன்றை இங்கே பார்க்கலாம்.

This one.

இந்த ஒன்று.

“Cheers”.

"சியர்ஸ்".

Ok, a lot of students are confused because “cheers” has two meanings.

சரி, "சியர்ஸ்" என்பதற்கு இரண்டு அர்த்தங்கள் இருப்பதால் நிறைய மாணவர்கள் குழப்பமடைந்துள்ளனர்.

The first meaning, of course…when you’re drinking beer and you want to celebrate with

முதல் அர்த்தம், நிச்சயமாக... நீங்கள் பீர் குடித்து, உங்கள் நண்பர்களுடன் கொண்டாட விரும்பினால்

your friends, you hit the glasses…

, கண்ணாடியை அடிக்கிறீர்கள்... "சியர்ஸ்" என்று சொல்கிறீர்கள்.

you say “cheers”.

ok…

சரி…

But this meaning is different than that “cheers”.

ஆனால் இந்த அர்த்தம் "சியர்ஸ்" என்பதை விட வித்தியாசமானது.

This meaning is just, “bye”.

இதன் பொருள் "பை" என்பதுதான்.

Ok…

சரி...

so, “cheers”.

"சியர்ஸ்".

That just means “bye”.

அதற்கு "பை" என்று தான் அர்த்தம்.

Especially in e-mails.

குறிப்பாக மின்னஞ்சல்களில்.

People write their e-mails…at the bottom, “cheers”.

மக்கள் தங்கள் மின்னஞ்சல்களை எழுதுகிறார்கள்… கீழே, “சியர்ஸ்”.

Ok…

சரி

“Bye”.

வருகிறேன்".

The next one, “take care”.

அடுத்தது, "கவனிக்கவும்".

“Take care” is a very sweet and friendly way to say “good-bye”.

"கவனிக்கவும்" என்பது "குட்-பை" என்று சொல்ல மிகவும் இனிமையான மற்றும் நட்பான வழியாகும்.

You just say, “take care”.

நீங்கள் "கவனிக்கவும்" என்று மட்டும் சொல்கிறீர்கள்.

ok…

சரி...

A very nice way to say, “good-bye”.

"குட்-பை" என்று சொல்ல ஒரு நல்ல வழி.

I like it.

நான் அதை விரும்புகிறேன்.

“Take care”.

"கவனிக்கவும்".

And the last one, “good night”.

கடைசியாக, "நல்ல இரவு".

Ok…

சரி

“Good night”.

இரவு வணக்கம்".

You can only use that at night.

நீங்கள் அதை இரவில் மட்டுமே பயன்படுத்த முடியும்.

Don’t use it in the day.

பகலில் பயன்படுத்த வேண்டாம்.

Only at night.

இரவில் மட்டும்.

And usually, late night.

மற்றும் பொதுவாக, தாமதமாக இரவு.

ok…

சரி…

So, maybe you’re at work, very late, 10 p.m., everyone is going home, “good night”.

எனவே, நீங்கள் வேலையில் இருக்கலாம், மிகவும் தாமதமாக, இரவு 10 மணிக்கு, அனைவரும் வீட்டிற்குச் செல்கிறார்கள், “குட் நைட்”.

ok…

சரி...

Again, it just means, “bye”.

மீண்டும், அதன் அர்த்தம், "பை".

Alright…

சரி…

So, these are a few more expressions.

எனவே, இவை இன்னும் சில வெளிப்பாடுகள்.

Of course, there’s many many more expressions.

நிச்சயமாக, இன்னும் பல வெளிப்பாடுகள் உள்ளன.

This is just a few.

இது ஒரு சில மட்டுமே.

Anyway, let’s take a look at a few example dialogues to help you understand how to use

எப்படியிருந்தாலும், இவற்றை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் சில எடுத்துக்காட்டு உரையாடல்களைப் பார்ப்போம்

these.

.

Alright, the first example dialogue.

சரி, முதல் உதாரண உரையாடல்.

“Good-bye.”

"பிரியாவிடை." "சரி, அடுத்த முறை சந்திப்போம்."

“ok, see you next time.”

Example dialogue two.

உதாரணம் உரையாடல் இரண்டு.

“Take care, Jack.”

"கவனமாக இருங்கள், ஜாக்."

“ok, you too, Jill.

“சரி, நீயும் ஜில்.

Bye.”

வருகிறேன்."

Example dialogue three.

உதாரணம் உரையாடல் மூன்று.

“See you later.”

"பிறகு பார்க்கலாம்."

“Cheers.”

"சியர்ஸ்."

And…example dialogue four.

மற்றும்...உதாரண உரையாடல் நான்கு.

“Have a good night.”

"ஒரு நல்ல இரவு."

“ok, good night.”

"சரி இரவு வணக்கம்."

I hope you understand the examples.

உதாரணங்களை நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Before we go, I want to talk about these words.

நாங்கள் செல்வதற்கு முன், இந்த வார்த்தைகளைப் பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

Now, these words are not English.

இப்போது, ​​இந்த வார்த்தைகள் ஆங்கிலம் இல்லை.

ok…

சரி...

These are other languages.

இவை மற்ற மொழிகள்.

But all these words mean the same thing, “good-bye”.

ஆனால் இந்த வார்த்தைகள் அனைத்தும் ஒரே பொருளைக் குறிக்கின்றன, "குட்-பை".

ok…

சரி…

So, in English, sometimes we borrow words from other languages and we use them to say

எனவே, ஆங்கிலத்தில், சில சமயங்களில் பிற மொழிகளிலிருந்து சொற்களைக் கடன் வாங்குகிறோம், அவற்றைப் பயன்படுத்தி “குட்-பை”

“good-bye”.

கூறுவோம்

Alright…

. சரி...

Now, I’m going to say these words, but I’m going to say them with English pronunciation.

இப்போது, ​​நான் இந்த வார்த்தைகளைச் சொல்லப் போகிறேன், ஆனால் அவற்றை ஆங்கில உச்சரிப்புடன் சொல்லப் போகிறேன்.

ok…

சரி…

So it’s probably not the right pronunciation, but it’s how we say it in English.

எனவே இது சரியான உச்சரிப்பு அல்ல, ஆனால் அதை ஆங்கிலத்தில் எப்படி சொல்கிறோம்.

The first word is Italian.

முதல் வார்த்தை இத்தாலியன்.

And we’re going to pronounce that as “ciao”.

நாம் அதை "சியாவோ" என்று உச்சரிக்கப் போகிறோம்.

ok…

சரி…

So, “ciao”.

எனவே, “சியாவோ”.

So, sometimes we say, “ciao”.

எனவே, சில நேரங்களில் நாம் "சியாவோ" என்று கூறுகிறோம்.

And that just means, “bye”.

அதற்கு, "பை" என்று தான் அர்த்தம்.

The next one, Japanese.

அடுத்தது, ஜப்பானியர்.

So, with English pronunciation, we say “sainara”.

எனவே, ஆங்கில உச்சரிப்புடன், "சைனரா" என்று சொல்கிறோம்.

Ok…

சரி…

Again, “bye”.

மீண்டும், “பை”.

This is Spanish.

இது ஸ்பானிஷ்.

“Adios”.

"அடியோஸ்".

“Adios”.

"அடியோஸ்".

“Adios”.

"அடியோஸ்".

Again, “bye”.

மீண்டும், "பை".

And the last one is French.

மற்றும் கடைசி ஒரு பிரஞ்சு.

“Au revoir.”

"Au revoir."

“Au revoir.

“ஓ ரெவொயர்.

Just means “bye”.

"பை" என்று தான் அர்த்தம்.

ok…

சரி...

So again, sometimes we say these in English to our friends.

மீண்டும், சில சமயங்களில் இதை ஆங்கிலத்தில் நம் நண்பர்களிடம் சொல்வோம்.

Alright, so that’s how we say “good-bye” in English.

சரி, அப்படியே ஆங்கிலத்தில் “குட்-பை” என்று சொல்கிறோம்.

I hope you understand.

உனக்கு புரியும் என்று நினைக்கிறேன்.

That’s it.

அவ்வளவுதான்.

There’s nothing left to say except, “good-bye”.

"குட்-பை" என்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் சொல்ல முடியாது.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about expressions you use when you haven’t

இந்த வீடியோவில், நீண்ட நாட்களாக யாரையும் பார்க்காத

see someone for a long time.

போது நீங்கள் பயன்படுத்தும் வெளிப்பாடுகள் பற்றி பேசப் போகிறோம்

ok…

. சரி…

So, imagine, you’re walking on the street and then you see your friend and

எனவே கற்பனை செய்து பாருங்கள், நீங்கள் தெருவில் நடந்து செல்கிறீர்கள், பின்னர் உங்கள் நண்பரைப் பார்க்கிறீர்கள்,

you haven’t seen your friend for a long time.

நீண்ட காலமாக உங்கள் நண்பரைப் பார்க்கவில்லை.

Maybe, you haven’t seen your friend for a month…or 6 months…or a year…or 5 years..

ஒருவேளை, நீங்கள் உங்கள் நண்பரை ஒரு மாதமாகவோ... அல்லது 6 மாதங்களாகவோ... அல்லது ஒரு வருடமாகவோ... அல்லது 5 வருடங்களாகவோ பார்க்காமல் இருக்கலாம்..

or you haven’t seen them for 10 years.

அல்லது 10 வருடங்களாக நீங்கள் அவர்களைப் பார்க்காமல் இருக்கலாம்.

Ok…

சரி...

You haven’t seen them for a long time.

நீண்ட நாட்களாக நீங்கள் அவர்களைப் பார்க்கவில்லை.

So what should you say?

எனவே நீங்கள் என்ன சொல்ல வேண்டும்?

Well, first, you should say “hi” or “hello”, but then…you should use one of these expressions.

சரி, முதலில், நீங்கள் "ஹாய்" அல்லது "ஹலோ" என்று சொல்ல வேண்டும், ஆனால்... இந்த வெளிப்பாடுகளில் ஒன்றை நீங்கள் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok…

சரி…

So the first one, “It’s been a long time”.

எனவே முதல் ஒன்று, “ரொம்ப நாளாகிவிட்டது”.

“It’s been a long time”.

"ரொம்ப நாளாகிவிட்டது".

So you can say, “Hey, Susan, how are you doing?

எனவே நீங்கள், “ஏய், சூசன், எப்படி இருக்கிறீர்கள்?

It’s been a long time”.

ரொம்ப நாளாச்சு”.

Ok…

சரி…

So you want to express that you haven’t seen them for a long time.

எனவே நீங்கள் அவர்களை நீண்ட நாட்களாக பார்க்கவில்லை என்பதை வெளிப்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“It’s been too long”.

"இது மிகவும் நீண்டது".

“Hey, Jack, how’s it going?

“ஏய், ஜாக், எப்படி நடக்கிறது?

It’s been too long”.

ரொம்ப நாளாச்சு”.

Ok…

சரி...

We haven’t seen each other for a long time.

நீண்ட நாட்களாக நாங்கள் ஒருவரையொருவர் பார்க்கவில்லை.

“It’s been too long”.

"இது மிகவும் நீண்டது".

If you see, I have the blue line.

நீங்கள் பார்த்தால், என்னிடம் நீல கோடு உள்ளது.

We change this to other time…time expressions.

நாங்கள் இதை மற்ற நேரம்...நேர வெளிப்பாடுகளுக்கு மாற்றுகிறோம்.

You could say, “It’s been too long”.

நீங்கள் சொல்லலாம், "இது மிகவும் நீண்டது".

You could say, “It’s been one year”.

“ஒரு வருடம் ஆகிறது” என்று நீங்கள் கூறலாம்.

“It’s been one year”.

"ஒரு வருடம் ஆகிவிட்டது".

“It’s been ten years”.

"பத்து வருடங்கள் ஆகிறது".

“It’s been ages”.

"இது யுகங்களாகிவிட்டது".

“Hey, Stan, how are you doing?

“ஏய், ஸ்டான், எப்படி இருக்கிறாய்?

It’s been ages since we last saw each other.”

நாங்கள் ஒருவரையொருவர் கடைசியாகப் பார்த்து பல ஆண்டுகளாகிவிட்டன.

So, ’ages’, a long time.

எனவே, 'வயது', நீண்ட நேரம்.

Ok…

சரி...

And the last one here…

கடைசியாக இங்கே உள்ளது...

Of course this is the most common one and the easiest one to use.

நிச்சயமாக இது மிகவும் பொதுவானது மற்றும் பயன்படுத்த எளிதானது.

“Long time, no see.”

"நெடு நாட்களாக பார்க்க வில்லை."

So, “Hey, Jack.

எனவே, "ஏய், ஜாக்.

How are you?

எப்படி இருக்கிறீர்கள்?

Long time, no see”.

நெடு நாட்களாக பார்க்க வில்லை".

Alright…

சரி...

So, again, all of these mean, I haven’t seen you in a long time.

மீண்டும், இவை அனைத்தும், நான் உங்களை நீண்ட நாட்களாக பார்க்கவில்லை என்று அர்த்தம்.

Good to use…when you meet your friend you haven’t seen in a long time.

நீண்ட நாட்களாகப் பார்க்காத உங்கள் நண்பரை நீங்கள் சந்திக்கும் போது பயன்படுத்த நல்லது.

Alright…let’s move on to a few more expressions.

சரி...இன்னும் சில வெளிப்பாடுகளுக்கு செல்லலாம்.

Ok…Here are two questions to use when you haven’t seen someone in a long time.

சரி...நீண்ட நாட்களாக யாரையாவது பார்க்காத போது பயன்படுத்த இரண்டு கேள்விகள் உள்ளன.

The first one…

முதல்…

“How long has it been?”

“எவ்வளவு நாளாச்சு?”

Ok…

சரி...

So, you haven’t met your friend for a long time, so you say, “Hey, Dave.

அதனால், நீண்ட நாட்களாக உங்கள் நண்பரை நீங்கள் சந்திக்கவில்லை, எனவே நீங்கள், “ஏய், டேவ்.

How are you doing?

எப்படி இருக்கிறீர்கள்?

Haven’t see you in a long time.”

நீண்ட நாட்களாக உங்களைப் பார்க்கவில்லை."

And he says, “How long has it been?”

மேலும் அவர், "எவ்வளவு காலமாகிவிட்டது?"

Ok…

சரி...

So you have to think.

நீங்கள் யோசிக்க வேண்டும்.

How long have we not seen each other?

எவ்வளவு காலமாக நாம் ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கவில்லை?

So you can say, “It’s been ….two months”.

எனவே, "இரண்டு மாதங்கள் ஆகிறது" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

Ok…

சரி...

So, we haven’t seen each other for two months.

இரண்டு மாதங்களாக நாங்கள் ஒருவரையொருவர் பார்க்கவில்லை.

So, “How long has it been since we last met?”

எனவே, "நாங்கள் கடைசியாக சந்தித்து எவ்வளவு காலம் ஆகிறது?"

Ok…

சரி…

“It’s been…” and you have to think, “Uhmm, about 1 year.”

“அது ஆகிவிட்டது...” என்று நீங்கள் நினைக்க வேண்டும், “உம்ம், சுமார் 1 வருடம்.”

Ok…

சரி...

The next question.

அடுத்த கேள்வி.

“What have you been up to?”

"நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்?"

“What have you been up to?”

"நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்?"

Now the “up to” is same as “What have you been doing?”

இப்போது "வரை" என்பது "நீங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தீர்கள்?"

Ok…

சரி…

“Since we last met, what have you been doing?” ok…

"நாங்கள் கடைசியாக சந்தித்ததில் இருந்து, நீங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தீர்கள்?" சரி…

So, maybe you didn’t meet your friend for 1 year.

எனவே, ஒரு வருடமாக உங்கள் நண்பரை நீங்கள் சந்திக்காமல் இருக்கலாம்.

ok…

சரி…

So, you want to ask, you know, “how long has it been?

எனவே, நீங்கள் கேட்க விரும்புகிறீர்கள், உங்களுக்குத் தெரியும், “எவ்வளவு நேரம் ஆனது?

It’s been 1 year.”

1 வருடம் ஆகிவிட்டது”

“What have you been up to?”

"நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்?"

“What have you been doing for 1 year?”

"1 வருடமாக என்ன செய்து கொண்டிருந்தாய்?"

Ok…

சரி…

“Well, I’ve been traveling.”

“சரி, நான் பயணம் செய்துகொண்டிருக்கிறேன்.”

“I’ve been working hard.”

"நான் கடினமாக உழைத்து வருகிறேன்."

“I’ve been studying English.”

"நான் ஆங்கிலம் படித்து வருகிறேன்."

Ok…

சரி...

So you want to tell what have you been doing for that time.

அந்த நேரத்தில் நீங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தீர்கள் என்று சொல்ல விரும்புகிறீர்கள்.

Alright…

சரி...

So these are two useful questions to use when you haven’t met your friend for a long time.

உங்கள் நண்பரை நீண்ட நாட்களாக சந்திக்காதபோது பயன்படுத்த வேண்டிய இரண்டு பயனுள்ள கேள்விகள் இவை.

Let’s take a look at some example dialogues.

சில உதாரண உரையாடல்களைப் பார்ப்போம்.

Ok, example dialogue one.

சரி, உதாரண உரையாடல் ஒன்று.

“Hi, Susan.

“வணக்கம், சூசன்.

It’s been a long time.”

ரொம்ப நாளாச்சு” என்றான்.

“Hi, Dave.

“வணக்கம், டேவ்.

Yes, it’s been over 2 years.”

ஆம், 2 வருடங்களுக்கு மேல் ஆகிவிட்டது.

Example two.

உதாரணம் இரண்டு.

“Hello, Mr. Smith.

“ஹலோ, மிஸ்டர் ஸ்மித்.

How long has it been?”

எவ்வளவு நாளாகிவிட்டது?”

“About 6 months.”

"சுமார் 6 மாதங்கள்."

“I’m happy to see you again.”

"உங்களை மீண்டும் பார்ப்பதில் மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்."

“Yes, me too.”

"ஆம் நானும் தான்."

Example dialogue three.

உதாரணம் உரையாடல் மூன்று.

“Jessica, long time no see.

“ஜெசிக்கா, நீண்ட நாட்களாக பார்க்கவில்லை.

“Hi, Jeff.

“வணக்கம், ஜெஃப்.

What have you been up to?”

நீங்கள் என்ன செய்தீர்கள்?”

“Well, I got married and moved to France.”

"சரி, நான் திருமணம் செய்துகொண்டு பிரான்சுக்குச் சென்றேன்."

“Wow, good for you.

“ஆஹா, உங்களுக்கு நல்லது.

I’m so happy to see you again.”

உங்களை மீண்டும் சந்திப்பதில் நான் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

Example four.

உதாரணம் நான்கு.

“Hey, Paul.

“ஏய், பால்.

It’s been ages since we last met.”

நாங்கள் கடைசியாகச் சந்தித்து பல வருடங்கள் ஆகிவிட்டன.

“Yes, wow, maybe 10 years.”

"ஆம், ஆஹா, ஒருவேளை 10 ஆண்டுகள்."

“It’s been too long.

“ரொம்ப நேரமாகிவிட்டது.

I missed you.”

நான் உன்னை மிஸ் பண்றேன்.”

Ok, I hoped those dialogues helped you.

சரி, அந்த டயலாக்குகள் உங்களுக்கு உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

I know these expressions are a little bit difficult..

இந்த வெளிப்பாடுகள் கொஞ்சம் கடினமானது.. கொஞ்சம் பெரியது...கொஞ்சம் சிக்கலானது என்று எனக்குத் தெரியும்

a little bit big…a little bit complicated, but these are excellent expressions to use

, ஆனால் நீங்கள் யாரையும் நீண்ட நாட்களாகப் பார்க்காதபோது இவை சிறந்த வெளிப்பாடுகள்

when you haven’t seen someone for a long time.

.

Ok…when you haven’t seen your friend for a long time.

சரி...உங்கள் நண்பரை நீண்ட நாட்களாக பார்க்காத போது.

And, also, in the business situation…

மேலும், வணிக சூழ்நிலையில்… நீங்கள் நீண்ட காலமாக யாரையும் பார்க்கவில்லை.

you haven’t seen someone for a long time.

Alright…you should use these.

சரி... நீங்கள் இவற்றைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Well, I hope you can learn them and know them.

சரி, நீங்கள் அவற்றைக் கற்று தெரிந்துகொள்ளலாம் என்று நம்புகிறேன்.

Maybe it takes a little more self-study.

ஒருவேளை அதற்கு இன்னும் கொஞ்சம் சுய ஆய்வு தேவைப்படலாம்.

Anyway, you can do it.

எப்படியும், உங்களால் முடியும்.

And I’ll see you next time.

மேலும் அடுத்த முறை சந்திப்பேன்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video we’re going to talk about your first meeting with a stranger.

இந்த காணொளியில், அந்நியருடன் உங்களின் முதல் சந்திப்பைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok..

சரி..

A stranger is someone you don’t know.

அந்நியன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாத ஒருவர்.

So, here’s a picture of two people.

எனவே, இங்கே இரண்டு நபர்களின் படம்.

They are strangers.

அவர்கள் அந்நியர்கள்.

They don’t know each other.

அவர்களுக்கு ஒருவரையொருவர் தெரியாது.

Ok…

சரி...

So this is their first meeting.

இது அவர்களின் முதல் சந்திப்பு.

And we have five things we should do in the first meeting.

முதல் சந்திப்பில் நாம் செய்ய வேண்டிய ஐந்து விஷயங்கள் உள்ளன.

Do or say.

செய்யுங்கள் அல்லது சொல்லுங்கள்.

Uhh…the first thing.

அட...முதல் விஷயம்.

What’s the first thing we should say at the first meeting?

முதல் சந்திப்பில் நாம் சொல்ல வேண்டிய முதல் விஷயம் என்ன?

Ok..

சரி..

You meet someone…what’s the first thing you say…?

நீங்கள் யாரையாவது சந்திக்கிறீர்கள்... முதலில் என்ன சொல்கிறீர்கள்...?

Well, it should, of course, be “hi”.

சரி, அது நிச்சயமாக "ஹாய்" ஆக இருக்க வேண்டும்.

Or “hello”.

அல்லது "ஹலோ".

“Hi” or “hello”.

"ஹாய்" அல்லது "ஹலோ".

And what’s the second thing you should say?

நீங்கள் சொல்ல வேண்டிய இரண்டாவது விஷயம் என்ன?

“Nice to meet you”….no!

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி"....இல்லை!

Ok…

சரி...

Don’t use “nice to meet you”, second.

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி" என்று பயன்படுத்த வேண்டாம், இரண்டாவது.

Before “nice to meet you”, you should always ask about their name.

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி" என்பதற்கு முன், நீங்கள் எப்போதும் அவர்களின் பெயரைப் பற்றி கேட்க வேண்டும்.

Ok…

சரி...

You should ask them their name, first.

முதலில் அவர்களின் பெயரைக் கேட்க வேண்டும்.

So, “Hi.

எனவே, “வணக்கம்.

My name is Robin.

என் பெயர் ராபின்.

What’s your name?”

உன் பெயர் என்ன?"

Alright…

சரி...

So, after the name, now you can say, “nice to meet you.”

பெயருக்குப் பிறகு, "உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி" என்று சொல்லலாம்.

“Nice to meet you.”

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

Alright…so, it’s very important to have, “nice to meet you”, after the name.

சரி…எனவே, பெயருக்குப் பிறகு, “உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி” என்பது மிகவும் முக்கியம்.

Ok…

சரி...

Meeting someone means you know them.

ஒருவரைச் சந்திப்பது என்பது உங்களுக்கு அவர்களைத் தெரியும்.

Ok…

சரி...

You know their name.

அவர்களின் பெயர் உங்களுக்குத் தெரியும்.

So, if you put “nice to meet you”, before the name, it’s very strange.

எனவே, பெயருக்கு முன் “உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி” என்று போட்டால், அது மிகவும் விசித்திரமாக இருக்கும்.

And many Koreans do this.

பல கொரியர்கள் இதைச் செய்கிறார்கள்.

They say, “hi, nice to meet you.”

அவர்கள், “வணக்கம், உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி” என்றார்கள்.

‘We didn’t meet, yet.’

'நாங்கள் இன்னும் சந்திக்கவில்லை.'

Ok…

சரி...

So you have to give the name.

நீங்கள் பெயரைக் கொடுக்க வேண்டும்.

“Hi, I’m Robin.

“வணக்கம், நான் ராபின்.

Nice to meet you.”

உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி”

Alright…

சரி...

What’s the next thing?

அடுத்த விஷயம் என்ன?

So, this is the greeting.

எனவே, இதுவே வாழ்த்து.

Ok…

சரி…

“Hi”, name, “nice to meet you.”

“வணக்கம்”, பெயர், “உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி.”

And the next thing…

அடுத்த விஷயம்...

This is gonna be questions.

இது கேள்விகளாக இருக்கும்.

So, you’re going to start asking questions to get to know them.

எனவே, அவர்களைத் தெரிந்துகொள்ள நீங்கள் கேள்விகளைக் கேட்கத் தொடங்குவீர்கள்.

For example, uhhh…

எடுத்துக்காட்டாக, ஆஹா…

“Where do you live?”

“நீங்கள் எங்கு வசிக்கிறீர்கள்?”

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

Ok…

சரி...

You have to start asking questions to know them better.

அவற்றை நன்கு தெரிந்துகொள்ள நீங்கள் கேள்விகளைக் கேட்கத் தொடங்க வேண்டும்.

And then once you talk… a little while…

பின்னர் நீங்கள் பேசும்போது... சிறிது நேரம்...

The last step of course is “bye”.

நிச்சயமாக கடைசி படி "பை".

“Good-bye.”

"பிரியாவிடை."

“See you later.”

"பிறகு பார்க்கலாம்."

Alright…

சரி…

So you should follow these steps when you meet someone, a stranger, for the first time.

எனவே நீங்கள் யாரையாவது, அந்நியரை முதல்முறையாக சந்திக்கும் போது, ​​இந்தப் படிகளைப் பின்பற்றவும்.

“Hello”, ask them their name, “nice to meet you”, ask some questions, and then,

"வணக்கம்", அவர்களின் பெயரைக் கேளுங்கள், "உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி", சில கேள்விகளைக் கேளுங்கள், பின்னர்,

“bye”.

"பை".

Ok…that’s the process of meeting a stranger for the first time.

சரி…அதுதான் முதல்முறையாக ஒரு அந்நியரைச் சந்திப்பது.

Alright, let’s take a look at an example dialogue.

சரி, ஒரு உதாரண உரையாடலைப் பார்ப்போம்.

Ok, let’s look at this dialogue.

சரி, இந்த டயலாக்கைப் பார்ப்போம்.

Two people are talking for the first time.

இரண்டு பேர் முதல் முறையாக பேசுகிறார்கள்.

“Hi.”

"வணக்கம்."

“Hello.”

"வணக்கம்."

“My name’s Robin.

“என் பெயர் ராபின்.

What’s your name?”

உன் பெயர் என்ன?"

“My name’s Jack.”

"என் பெயர் ஜாக்."

“Oh, nice to meet you.”

"ஓ, உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

“Nice to meet you, too.”

"உங்களையும் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

“I’m a student.

"நான் ஒரு மாணவன்.

And you?”

மற்றும் நீ?"

“I’m a teacher.”

"நான் ஒரு ஆசிரியர்."

“Well, I have to go.

“சரி, நான் போக வேண்டும்.

See you again.”

மீண்டும் சந்திப்போம்” என்றார்.

“Yes, bye.”

"ஆம், விடைபெறுகிறேன்."

Ok, I hope you understand what to say when you meet someone for the first time.

சரி, முதல்முறையாக ஒருவரைச் சந்திக்கும் போது என்ன சொல்ல வேண்டும் என்பது உங்களுக்குப் புரியும் என நம்புகிறேன்.

Alright…you should follow those five steps.

சரி... அந்த ஐந்து படிகளை நீங்கள் பின்பற்ற வேண்டும்.

Say “hello”, ask about the name, then “nice to meet you.”

"வணக்கம்" என்று கூறி, பெயரைப் பற்றி கேளுங்கள், பின்னர் "உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

Remember, don’t say “nice to meet you” so fast like, like many of my students.

நினைவில் வைத்து கொள்ளுங்கள், என்னுடைய பல மாணவர்களைப் போல, “உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி” என்று மிக வேகமாகச் சொல்லாதீர்கள்.

It sounds very strange.

இது மிகவும் விசித்திரமாக ஒலிக்கிறது.

So after “nice to meet you”, then you can start asking some questions.

எனவே "உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி" என்ற பிறகு, நீங்கள் சில கேள்விகளைக் கேட்கலாம்.

And, of course, the ending is always, “bye”.

மற்றும், நிச்சயமாக, முடிவு எப்போதும், "பை".

Alright… that’s it for this video.

சரி... இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

“Bye.”

"வருகிறேன்." வணக்கம், இந்த வீடியோவில்

Hello, in this video we are going to talk about four essential questions you should

நீங்கள் ஒருவரை முதலில் சந்திக்கும் போது நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய நான்கு முக்கியமான கேள்விகளைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்

know when you first meet someone.

.

Ok…

சரி...

Now, I call them essential questions, cause essential means very important…you must

இப்போது, ​​நான் அவற்றை அத்தியாவசியக் கேள்விகள் என்று அழைக்கிறேன், அத்தியாவசியமானவை என்றால் மிக முக்கியமானவை... நீங்கள்

know.

தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Ok…

சரி…

Now, probably you already know most of them, but let’s just review them anyways.

இப்போது, ​​அவற்றில் பெரும்பாலானவற்றை நீங்கள் ஏற்கனவே அறிந்திருக்கலாம், ஆனால் அவற்றை எப்படியும் மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

Let’s take a look at the first one.

முதலில் ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

You think it’s very easy, but maybe you’re using it wrong.

இது மிகவும் எளிதானது என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள், ஆனால் நீங்கள் தவறாகப் பயன்படுத்துகிறீர்கள்.

The first question, “What is your name?”.

முதல் கேள்வி, "உங்கள் பெயர் என்ன?".

“What is your name?”

"உங்கள் பெயர் என்ன?"

Now, probably when you were young, your English teacher taught you,

இப்போது, ​​ஒருவேளை நீங்கள் இளமையாக இருந்தபோது, ​​உங்கள் ஆங்கில ஆசிரியர் உங்களுக்கு,

“What is your name?”.

“உங்கள் பெயர் என்ன?” என்று கற்பித்தார்.

…And that’s fine, but you’re not a child anymore, you’re an adult.

…அது பரவாயில்லை, ஆனால் நீங்கள் இப்போது குழந்தை இல்லை, நீங்கள் வயது வந்தவர்.

Ok…

சரி...

You’ve grown up.

நீங்கள் வளர்ந்து விட்டீர்கள்.

So you shouldn’t say, “What is your name?”

எனவே, “உங்கள் பெயர் என்ன?” என்று நீங்கள் கூறக்கூடாது.

anymore.

இனி.

Ok…

சரி...

This sounds childish.

இது குழந்தைத்தனமாகத் தெரிகிறது.

“What is your name?”

"உங்கள் பெயர் என்ன?"

Ok…

சரி...

An adult….we are going to use a contraction.

வயது வந்தவர்....நாங்கள் சுருக்கத்தைப் பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

“What’s”, ok…”What is…”, we’re going to change it to “What’s”.

“என்ன”, சரி…”என்ன…”, அதை “என்ன” என்று மாற்றப் போகிறோம்.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

Alright…

சரி...

This is more common.

இது மிகவும் பொதுவானது.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

It’s faster.

இது வேகமானது.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

Ok, I wrote my name here.

சரி, என் பெயரை இங்கே எழுதினேன்.

“My name is Robin.”

"என் பெயர் ராபின்."

Again, this is a little bit childish.

மீண்டும், இது கொஞ்சம் குழந்தைத்தனமானது.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

“My name is Robin.”

"என் பெயர் ராபின்."

“My name is….”, again… you don’t want to use this style anymore.

"என் பெயர்....", மீண்டும்... இந்த பாணியை நீங்கள் பயன்படுத்த விரும்பவில்லை.

Let’s make a contraction.

ஒரு சுருக்கம் செய்வோம்.

Make it faster.

அதை வேகமாக செய்யுங்கள்.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

“My name’s Robin.”

"என் பெயர் ராபின்."

“My name’s…….my name’s Robin.”

"என் பெயர்..... என் பெயர் ராபின்."

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

“My name’s Robin.”

"என் பெயர் ராபின்."

Alright…this is adult style.

சரி…இது பெரியவர்களுக்கான ஸ்டைல்.

Also, for “What’s your name?”, you could just say, “I’m Robin.”

மேலும், “உங்கள் பெயர் என்ன?” என்பதற்கு, “நான் ராபின்” என்று சொல்லலாம்.

This is ok, too.

இதுவும் சரிதான்.

So, “My name’s Robin.

எனவே, “என் பெயர் ராபின்.

I’m Robin.”…doesn’t matter.

நான் ராபின்.”… பரவாயில்லை.

Both are ok.

இரண்டும் சரி.

Let’s move on to the next question.

அடுத்த கேள்விக்கு செல்வோம்.

Ok, the next question.

சரி, அடுத்த கேள்வி.

Very common.

மிகவும் பொதுவானது.

Very easy.

மிக எளிதாக.

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

Ok…so say it very fast.

சரி... மிக வேகமாக சொல்லுங்கள்.

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“I from Korea.”

"நான் கொரியாவிலிருந்து."

Oh, this is terrible.

ஓ, இது பயங்கரமானது.

So many of my students say, “I from Korea.”

எனது மாணவர்கள் பலர், "நான் கொரியாவிலிருந்து வந்தேன்" என்று கூறுகிறார்கள்.

Don’t!

வேண்டாம்!

Don’t say “I from Korea.”

"நான் கொரியாவிலிருந்து வந்தேன்" என்று சொல்லாதீர்கள்.

Let’s put a line through that.

என்று ஒரு வரி போடுவோம்.

Bad grammar.

மோசமான இலக்கணம்.

“I from Korea.”…no the correct is, “I’m…..I’m from Korea.”

"நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன்."...இல்லை என்பது சரியானது, "நான்.....நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன்."

I have to hear this ‘m’ sound.

இந்த 'ம்' ஒலியை நான் கேட்க வேண்டும்.

“I’m from Korea.”

"நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன்."

Alright…

சரி…

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“I’m from Korea.”

"நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன்."

Well, I’m not from Korea.

சரி, நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன் அல்ல.

“I’m from Canada.”

"நான் கனடாவில் இருந்து வருகிறேன்."

Ok, so make sure you can say this question very fast.

சரி, இந்தக் கேள்வியை மிக வேகமாகச் சொல்ல முடியும் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?" மேலும், 'நான்'

And make sure you use, ‘I’m’

"நான் கொரியாவைச் சேர்ந்தவன்"

“I’m from Korea.”

என்பதைப் பயன்படுத்துவதை உறுதிசெய்யவும்

Let’s go to the next question.

. அடுத்த கேள்விக்கு போவோம்.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

That’s our next question.

அதுதான் எங்களின் அடுத்த கேள்வி.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

Don’t say, “Where are you live?”

"நீங்கள் எங்கு வசிக்கிறீர்கள்?" என்று சொல்லாதீர்கள்.

Ok, that is wrong.

சரி, அது தவறு.

The question is, “Where…

கேள்வி என்னவென்றால், "எங்கே... செய்கிறீர்கள்... நீங்கள்...

do… you… live?”

“Where do you live?”

வாழ்கிறீர்கள்?"

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

Ok, so, “Where do you live?”, ‘live’ is asking where’s your house…your home.

சரி, "நீங்கள் எங்கு வசிக்கிறீர்கள்?", 'லைவ்' என்பது உங்கள் வீடு...உங்கள் வீடு எங்கே என்று கேட்கிறது.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

So your answer should have your city or area.

எனவே உங்கள் பதிலில் உங்கள் நகரம் அல்லது பகுதி இருக்க வேண்டும்.

So, “Where do you live?”

எனவே, "நீங்கள் எங்கு வசிக்கிறீர்கள்?"

First answer here.

முதல் பதில் இங்கே.

“I live Seoul.”

"நான் சியோலில் வசிக்கிறேன்."

“I live Seoul.”

"நான் சியோலில் வசிக்கிறேன்."

This is wrong!

இது தவறு!

Ok, bad grammar.

சரி, தவறான இலக்கணம்.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“I live Seoul.”, No!

"நான் சியோல் வாழ்கிறேன்.", இல்லை!

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“I live in…in Seoul.”

"நான் சியோலில் வசிக்கிறேன்."

You need the preposition ‘in’.

உங்களுக்கு 'in' என்ற முன்னுரை தேவை.

Always.

எப்போதும்.

You always need ‘in’ Seoul.

உங்களுக்கு எப்போதும் 'இன்' சியோல் தேவை.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“I live in Seoul.”

"நான் சியோலில் வசிக்கிறேன்."

Ok…

ஓகே...

Uhhh, the last one here…is a short way.

ஆஹா, கடைசியாக இங்கே... ஒரு சிறிய வழி.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

Ok, you don’t have to say, “I live…”.

சரி, "நான் வாழ்கிறேன்..." என்று நீங்கள் சொல்ல வேண்டியதில்லை.

You could just start with, “in”.

நீங்கள் "இன்" என்று தொடங்கலாம்.

The preposition ‘in’.

'இன்' என்ற முன்னுரை.

So, “Where do you live?”

எனவே, "நீங்கள் எங்கு வசிக்கிறீர்கள்?"

“In Seoul.”

"சியோலில்."

Ok…

சரி…

So, again.

எனவே, மீண்டும்.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“I live in Seoul.”

"நான் சியோலில் வசிக்கிறேன்."

“In Seoul.”

"சியோலில்."

Never say this.

இதை ஒருபோதும் சொல்லாதே.

Alright…

சரி...

Let’s move on to the last question.

கடைசி கேள்விக்கு செல்வோம்.

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

Ok, this is asking about ‘job’.

சரி, இது 'வேலை' பற்றி கேட்கிறது.

“What do you do every day for work?”

"ஒவ்வொரு நாளும் வேலைக்கு என்ன செய்கிறீர்கள்?"

Ok, “What do you do?”

சரி, "நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?"

Now English speakers don’t say, “What…do …you …do?”

இப்போது ஆங்கிலம் பேசுபவர்கள், “என்ன...செய்...நீ...செய்?” என்று சொல்வதில்லை.

We say it very fast, we say, “What do you do?”

நாங்கள் அதை மிக வேகமாகச் சொல்கிறோம், "நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?"

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

Ok, very difficult to hear.

சரி, கேட்பது மிகவும் கடினம்.

“Whatdayou…this is whatdayou.

“என்னடா நீ… இது வாட்டே யூ.

Whatdayou do?”

நீ என்ன செய்வாய்?"

“Whatdayou do?”

"என்ன செய்வாய்?"

Ok…

சரி…

So, I ask to my students, “What do you do?”

எனவே, நான் எனது மாணவர்களிடம், “நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?” என்று கேட்கிறேன்.

And a lot of my students say, “I’m student.”

மேலும் எனது மாணவர்கள் பலர், "நான் ஒரு மாணவன்" என்று கூறுகிறார்கள்.

“I’m student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

This is wrong!

இது தவறு!

Ok, this is bad grammar!

சரி, இது தவறான இலக்கணம்!

Don’t use, “I’m student.”

"நான் மாணவன்" என்று பயன்படுத்த வேண்டாம்.

“I’m student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

“I’m student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

Don’t use that.

அதைப் பயன்படுத்த வேண்டாம்.

That’s terrible grammar.

அது பயங்கரமான இலக்கணம்.

You should use this…and take a look.

நீங்கள் இதைப் பயன்படுத்த வேண்டும்… மற்றும் பாருங்கள்.

“I’m ‘a'”.

"நான் 'அ'".

Ok…

சரி...

Don’t forget this…’a’

இதை மறந்துவிடாதே...'a'

“I’m a…”

"நான் ஒரு..."

It sounds like one word.

இது ஒரு வார்த்தை போல் தெரிகிறது.

“I’m a…”

“நான் ஒரு…”

“I’m a…”

“நான் ஒரு…”

“What do you do?”

“நீ என்ன செய்கிறாய்?”

“I’m a student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

“I’m a student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

“I’m a student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

Ok…

சரி…

“What do you do?”

“என்ன செய்கிறாய்?”

“I’m a student.”

"நான் ஒரு மாணவன்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“an…”

"ஒரு..."

Remember, these words start with vowels.

நினைவில் கொள்ளுங்கள், இந்த வார்த்தைகள் உயிரெழுத்துக்களுடன் தொடங்குகின்றன.

Vowels, a, e, i, o , u.

உயிரெழுத்துக்கள், a, e, i, o , u.

And words that start with vowels, we should use ‘an’.

மேலும் உயிரெழுத்துக்களுடன் தொடங்கும் சொற்களை நாம் 'அன்' பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok…

சரி…

“So, what do you do?”

“அப்படியானால், நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?”

“I’m an engineer.”

"நான் ஒரு பொறியாளர்."

“I’m an office worker.”

"நான் ஒரு அலுவலக ஊழியர்."

Ok…

சரி...

Alright, so that’s the last question.

அதுதான் கடைசி கேள்வி.

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

So let’s review the questions.

எனவே கேள்விகளை மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

The first question.

முதல் கேள்வி.

“What’s your name?”

"உன் பெயர் என்ன?"

“My name is Robin.”

"என் பெயர் ராபின்."

Second question.

இரண்டாவது கேள்வி.

“Where are you from?”

"நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள்?"

“I’m from Canada.”

"நான் கனடாவில் இருந்து வருகிறேன்."

Third question.

மூன்றாவது கேள்வி.

“Where do you live?”

"நீங்கள் எங்கு வாழ்கிறீர்கள்?"

“I live in Anyang.”

"நான் அன்யாங்கில் வசிக்கிறேன்."

And the last question.

மற்றும் கடைசி கேள்வி.

“What do you do?”

"நீ என்ன செய்கிறாய்?"

“I’m a teacher.”

"நான் ஒரு ஆசிரியர்."

Alright…

சரி...

So, I hope you understand how to say the questions…also how to answer the questions.

எனவே, கேள்விகளை எப்படிச் சொல்வது... கேள்விகளுக்கு எப்படிப் பதிலளிப்பது என்பது உங்களுக்குப் புரியும் என்று நம்புகிறேன்.

These are very important questions.

இவை மிக முக்கியமான கேள்விகள்.

You should know them.

நீங்கள் அவர்களை அறிந்திருக்க வேண்டும்.

That’s it.

அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello again.

மீண்டும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to look at some questions to ask someone to know about their

இந்த வீடியோவில், ஒருவரது குடும்பத்தைப் பற்றி தெரிந்து கொள்ள சில கேள்விகளை நாங்கள் பார்க்கப் போகிறோம்

family.

.

Ok…

சரி...

Now, remember, asking about family is a very personal thing.

இப்போது நினைவில் கொள்ளுங்கள், குடும்பத்தைப் பற்றி கேட்பது மிகவும் தனிப்பட்ட விஷயம்.

So, make sure you are very familiar or friendly with the person before you start asking about

எனவே, நீங்கள் குடும்பத்தைப் பற்றிக் கேட்கத் தொடங்குவதற்கு முன், அந்த நபருடன் நீங்கள் மிகவும் பரிச்சயமானவர் அல்லது நட்பாக இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்

family.

.

Now, here are the first two questions and these are good questions to start with.

இப்போது, ​​இங்கே முதல் இரண்டு கேள்விகள் உள்ளன, இவை தொடங்குவதற்கு நல்ல கேள்விகள்.

They are both ‘Do you..?’

அவர்கள் இருவரும் 'நீங்க..?' கேள்விகள்.

questions.

The first one.

முதலாவது.

“Do you live alone?”

"நீங்கள் தனியாக வசிக்கிறீர்களா?"

Ok, only one person in the house.

சரி, வீட்டில் ஒரு நபர் மட்டுமே.

“Do you live alone?”

"நீங்கள் தனியாக வசிக்கிறீர்களா?"

This is a really good question to ask someone.

யாரிடமாவது கேட்க இது ஒரு நல்ல கேள்வி.

“Do you live alone?”…because when they answer…if they answer, “yes”..ohh, then

"நீங்கள் தனியாக வாழ்கிறீர்களா?"...ஏனென்றால் அவர்கள் பதிலளிக்கும் போது... "ஆம்"

you know they’re single.

.

But, if they answer, “no”.

ஆனால், அவர்கள் பதிலளித்தால், "இல்லை".

They will probably tell you, “No, I live with my parents.”

"இல்லை, நான் என் பெற்றோருடன் வாழ்கிறேன்" என்று அவர்கள் உங்களிடம் கூறுவார்கள்.

or “No, I live with my husband” or “wife”.

அல்லது "இல்லை, நான் என் கணவருடன் வாழ்கிறேன்" அல்லது "மனைவி".

Ok…

சரி...

So you could learn a lot by asking this question…about who he lives with or what kind of family he

இந்தக் கேள்வியைக் கேட்பதன் மூலம் நீங்கள் நிறைய கற்றுக்கொள்ளலாம்... அவர் யாருடன் வாழ்கிறார் அல்லது அவருக்கு என்ன வகையான குடும்பம்

has.

இருக்கிறது.

The second question.

இரண்டாவது கேள்வி.

“Do you live with your parents?”

"நீங்கள் உங்கள் பெற்றோருடன் வசிக்கிறீர்களா?"

Ok…

சரி...

Similar style.

இதே பாணி.

“Do you live with your parents?”, and the person will tell you, “yes” or “no”.

"நீங்கள் உங்கள் பெற்றோருடன் வாழ்கிறீர்களா?", அந்த நபர் உங்களிடம் "ஆம்" அல்லது "இல்லை" என்று கூறுவார்.

Now, both of these are ‘Do you..?’

இப்போது இவை இரண்டுமே 'நீங்க..?' கேள்விகள்.

questions.

And all ‘Do you..?’

மேலும் அனைத்து 'நீங்க..?' கேள்விகள்…பதிலளிப்பதற்கான எளிதான வழி…

questions…the easiest way to answer is…

“Yes, I do.”

“ஆம், நான் செய்கிறேன்.”

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

Ok…very easy answers.

சரி... மிக எளிதான பதில்கள்.

“Do you live alone?”

"நீங்கள் தனியாக வசிக்கிறீர்களா?"

“Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

“Do you live with your parents?”

"நீங்கள் உங்கள் பெற்றோருடன் வசிக்கிறீர்களா?"

“Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

Alright…so these are good quick answers, but these are boring answers.

சரி... இவை நல்ல விரைவான பதில்கள், ஆனால் இவை சலிப்பான பதில்கள்.

Ok..

சரி..

So, these answers are very easy, but probably if you say, “Yes, I do.”

எனவே, இந்த பதில்கள் மிகவும் எளிதானது, ஆனால் ஒருவேளை நீங்கள் "ஆம், நான் செய்கிறேன்" என்று சொன்னால். அல்லது "இல்லை, நான் செய்யவில்லை.",

or “No, I don’t.”, you should also give more information.

நீங்கள் மேலும் தகவல் கொடுக்க வேண்டும்.

“Do you live alone?”

"நீங்கள் தனியாக வசிக்கிறீர்களா?"

“No, I don’t.

“இல்லை, நான் இல்லை.

I live with my parents.”

நான் எனது பெற்றோர்களுடன் வாழ்கிறேன்."

“Do you live with your parents?”

"நீங்கள் உங்கள் பெற்றோருடன் வசிக்கிறீர்களா?"

“Yes, I do.

“ஆம், நான் செய்கிறேன்.

We live in Chamsil.”

நாங்கள் சாம்சிலில் வசிக்கிறோம்.

Ok..so, these are good ways to answer quickly, but you should try to give more information.

சரி..எனவே, இவை விரைவாகப் பதிலளிக்க நல்ல வழிகள், ஆனால் நீங்கள் கூடுதல் தகவல்களைத் தர முயற்சிக்க வேண்டும்.

Alright, let’s move on to the next questions.

சரி, அடுத்த கேள்விகளுக்கு செல்வோம்.

Ok, so the next question is very common and very important.

சரி, அடுத்த கேள்வி மிகவும் பொதுவானது மற்றும் மிகவும் முக்கியமானது.

This is the question you want to ask to know about their brothers and sisters.

அவர்களின் சகோதர சகோதரிகளைப் பற்றி அறிய நீங்கள் கேட்க விரும்பும் கேள்வி இது.

And here is the question.

மற்றும் இங்கே கேள்வி உள்ளது.

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

Ok…

சரி…

Again, it’s a “Do you…?”

மீண்டும், அது “நீங்க…?” கேள்வி.

question.

எனவே எளிய பதில் "ஆம், நான் செய்கிறேன்.", "இல்லை, நான் இல்லை."

So the simple answer is “Yes, I do.”, “No, I don’t.”

But that’s not enough information.

ஆனால் அது போதிய தகவல் இல்லை.

Ok, so here is the best answer.

சரி, இதோ சிறந்த பதில்.

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

So…”Yes, I have one brother”, “one sister”, “two bothers”, “two sisters”.

எனவே…”ஆம், எனக்கு ஒரு சகோதரர்”, “ஒரு சகோதரி”, “இரண்டு தொந்தரவுகள்”, “இரண்டு சகோதரிகள்”.

Ok…because it’s two, remember we need that ‘s’.

சரி...இரண்டு என்பதால், நமக்கு அந்த 'கள்' தேவை என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

“Two brothers.”

"இரண்டு சகோதரர்கள்."

“Two sisters.”

"இரண்டு சகோதரிகள்."

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

“Yes, I have two sisters.”

"ஆம், எனக்கு இரண்டு சகோதரிகள் உள்ளனர்."

Or, you could say, “I have one brother and two sisters”.

அல்லது, "எனக்கு ஒரு சகோதரனும் இரண்டு சகோதரிகளும் உள்ளனர்" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

Or “I have one brother and three sisters”.

அல்லது "எனக்கு ஒரு சகோதரனும் மூன்று சகோதரிகளும் உள்ளனர்".

Ok…but remember the single and the plural.

சரி… ஆனால் ஒற்றை மற்றும் பன்மை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

Alright…

சரி…

So, this is the best way to answer.

எனவே, பதில் சொல்ல இதுவே சிறந்த வழி.

“Yes, I have one brother”.

"ஆமாம், எனக்கு ஒரு சகோதரர் இருக்கிறார்."

Some people…uhhh…”no”, ok… you are single.

சிலர்…அடடா…”இல்லை”, சரி… நீங்கள் தனிமையில் இருக்கிறீர்கள்.

You have no brothers or sisters.

உங்களுக்கு சகோதர சகோதரிகள் இல்லை.

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

“No, I’m an only child.”

"இல்லை, நான் ஒரே குழந்தை."

“No, I’m an only child.”

"இல்லை, நான் ஒரே குழந்தை."

“I’m an only child.”

"நான் ஒரே பிள்ளை."

Ok…

சரி…

So this is what you would say, in English, to say that you have no brothers or sisters.

எனவே இதைத்தான் ஆங்கிலத்தில் சொல்வீர்கள், உங்களுக்கு சகோதர சகோதரிகள் இல்லை என்று.

Ok…

சரி...

Let’s move on to the next questions.

அடுத்த கேள்விகளுக்கு செல்வோம்.

“Are you single?”

"நீங்கள் தனிமையில் இருக்கிறீர்களா?"

“Are you married?”

"உனக்கு திருமணமாகிவிட்டதா?"

These our next two questions.

இவை நமது அடுத்த இரண்டு கேள்விகள்.

Very important questions to ask someone.

ஒருவரிடம் கேட்க வேண்டிய மிக முக்கியமான கேள்விகள்.

Alright…

சரி…

So, it’s very important to know if they’re single or married.

எனவே, அவர்கள் தனிமையில் இருக்கிறார்களா அல்லது திருமணமானவர்களா என்பதை அறிவது மிகவும் முக்கியம்.

So, again, “Are you single?”

எனவே, மீண்டும், "நீங்கள் தனிமையில் இருக்கிறீர்களா?"

Is that person alone?…only one?

அந்த நபர் தனியாக இருக்கிறாரா?... ஒருவரே?

“Are you married?”

"உனக்கு திருமணமாகிவிட்டதா?"

“Do you have a husband?”

"உங்களுக்கு கணவா் இருக்கிறாரா?" அல்லது "மனைவி?".

or “wife?”.

Ok…

சரி…

Now, they are “Are you…?”

இப்போது, ​​அவர்கள் “நீங்களா…?” கேள்விகள், எனவே அனைத்தும் "நீங்களா...?" கேள்விகளுக்கு,

questions, so all “Are you…?”

questions, we have to answer, “Yes, I am.”, “No, I’m not.”

"ஆம், நான் தான்", "இல்லை, நான் இல்லை" என்று நாம் பதிலளிக்க வேண்டும்.

Ok…

சரி...

Some people say, “Yes, I’m.”

சிலர், "ஆம், நான் தான்" என்று கூறுகிறார்கள்.

This is wrong.

இது தவறு.

You can’t use a contraction here.

நீங்கள் இங்கே சுருக்கத்தைப் பயன்படுத்த முடியாது.

It has to be “I am.”

அது "நான்" என்று இருக்க வேண்டும்.

Never say, “Yes, I’m”.

"ஆம், நான்" என்று ஒருபோதும் சொல்லாதீர்கள்.

That is wrong.

அது தவறு.

It is only, “Yes, I am.”

அது, "ஆம், நான் தான்" என்பது மட்டுமே.

“Yes, I am.”

"ஆமாம் நான்தான்."

“No, I’m not.”

"நான் இல்ல."

Ok, so let’s practice..

சரி, பயிற்சி செய்வோம்.. வேகமாக... வேகமாக பேசுவோம்.

fast…speaking fast.

“Are you single?”

"நீங்கள் தனிமையில் இருக்கிறீர்களா?"

“Yes, I am.”

"ஆமாம் நான்தான்."

“Are you married?”

"உனக்கு திருமணமாகிவிட்டதா?"

“No, I’m not.”

"நான் இல்ல."

“Are you single?”

"நீங்கள் தனிமையில் இருக்கிறீர்களா?"

“No, I’m not.”

"நான் இல்ல."

“Are you married?”

"உனக்கு திருமணமாகிவிட்டதா?"

“Yes, I am.”

"ஆமாம் நான்தான்."

Ok…

சரி...

So those are these two questions.

இந்த இரண்டு கேள்விகள்.

Let’s move on to the last question.

கடைசி கேள்விக்கு செல்லலாம்.

Ok, we’re at the last question.

சரி, நாங்கள் கடைசி கேள்விக்கு வருகிறோம்.

“Do you have any children?”

"உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

“Do you have any children?”

"உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

Now, probably, the first question is, “Are you married?”

இப்போது, ​​அநேகமாக, முதல் கேள்வி, "உங்களுக்கு திருமணமானவரா?"

“Yes, I am.”

"ஆமாம் நான்தான்."

Then you would ask, “Do you have any children?”

அப்போது, ​​“உனக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?” என்று கேட்பீர்கள்.

“Do you have any children?”

"உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

Now this is similar style to, “Do you have any brothers or sisters?”

இப்போது இது "உங்களுக்கு சகோதரர்கள் அல்லது சகோதரிகள் யாராவது இருக்கிறார்களா?" போன்ற பாணியில் உள்ளது.

“Do you have any brothers or sisters?”

"உங்களுக்கு சகோதரர் அல்லது சகோதரி இருகிறார்களா?"

“Do you have any children?”

"உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

Same style answer.

அதே பாணி பதில்.

“Yes, I have one son.”

"ஆம், எனக்கு ஒரு மகன் இருக்கிறார்."

“Yes, I have one daughter.”

"ஆம், எனக்கு ஒரு மகள் இருக்கிறாள்."

“Yes, I have two sons.”

"ஆம், எனக்கு இரண்டு மகன்கள் உள்ளனர்."

“Yes, I have two daughters.”

"ஆம், எனக்கு இரண்டு மகள்கள் உள்ளனர்."

So, remember, “one son”, “two sons”.

எனவே, "ஒரு மகன்", "இரண்டு மகன்கள்" என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

Don’t forget the ‘s’.

'கள்' என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.

“Two sons.”

"இரண்டு மகன்கள்."

“Two daughters.”

"இரண்டு மகள்கள்."

Of course, you could also say, “Yes, I have one daughter and one son.”

நிச்சயமாக, “ஆம், எனக்கு ஒரு மகளும் ஒரு மகனும் உள்ளனர்” என்றும் நீங்கள் கூறலாம்.

Or…”I have three daughters and two sons.”

அல்லது..."எனக்கு மூன்று மகள்கள் மற்றும் இரண்டு மகன்கள் உள்ளனர்."

Ok…you can say many things.

சரி... பல விஷயங்களைச் சொல்லலாம்.

uhhh, some people have no children.

அட, சிலருக்கு குழந்தை இல்லை.

So, “Do you have any children?”

எனவே, "உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

“No, I don’t have any, yet.”

"இல்லை, என்னிடம் இன்னும் எதுவும் இல்லை."

Ok, “I don’t have any, yet.”

சரி, "என்னிடம் இன்னும் எதுவும் இல்லை."

“Do you have any children?”

"உங்களுக்கு குழந்தைகள் இருக்கிறார்களா?"

“No, I don’t have any, yet.”

"இல்லை, என்னிடம் இன்னும் எதுவும் இல்லை."

Alright…

சரி...

So this is the question you want to ask about children.

குழந்தைகளைப் பற்றி நீங்கள் கேட்க விரும்பும் கேள்வி இதுதான்.

Alright, so we learned a lot of questions to ask people about their family.

சரி, மக்களிடம் அவர்களின் குடும்பத்தைப் பற்றி கேட்க நிறைய கேள்விகளைக் கற்றுக்கொண்டோம்.

Remember, these are kind of personal questions, so make sure it’s ok…make sure you’re

நினைவில் கொள்ளுங்கள், இவை தனிப்பட்ட கேள்விகள், எனவே இது சரிதானா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்...

friendly first.

முதலில் நீங்கள் நட்பாக இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Alright, so, you should practice these questions.

சரி, இந்த கேள்விகளை நீங்கள் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.

These questions are common and very useful.

இந்த கேள்விகள் பொதுவானவை மற்றும் மிகவும் பயனுள்ளவை.

That’s it.

அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about personal question.

இந்த வீடியோவில், தனிப்பட்ட கேள்வியைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok…

சரி...

Now, you have to be very careful asking someone personal questions.

இப்போது, ​​நீங்கள் யாரிடமாவது தனிப்பட்ட கேள்விகளைக் கேட்பதில் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

Ok, if you ask them too soon…ok…maybe you don’t know each other very well, yet,

சரி, நீங்கள் அவர்களிடம் சீக்கிரம் கேட்டால்... சரி... ஒருவேளை உங்களுக்கு ஒருவரையொருவர் நன்றாகத் தெரியாது, இன்னும்,

and you ask the questions too soon, they might be a little bit upset or angry.

நீங்கள் கேள்விகளைக் கேட்டால், அவர்கள் கொஞ்சம் வருத்தமாகவோ அல்லது கோபமாகவோ இருக்கலாம்.

You got to be careful asking these questions.

இந்தக் கேள்விகளைக் கேட்பதில் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

Make sure you’re friendly.

நீங்கள் நட்பாக இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Now, the first one I’m going to start with…

இப்போது, ​​நான் முதலில் தொடங்கப் போகிறேன்…

“How old are you?”

“உனக்கு எவ்வளவு வயது?”

Ok…

சரி...

As we know in Korea…it’s very important to know about age.

கொரியாவில் நமக்குத் தெரியும்... வயதைப் பற்றி தெரிந்து கொள்வது மிகவும் முக்கியம்.

So, when you meet someone for the first time, uhhh, you want to know their age…how old

எனவே, நீங்கள் ஒருவரை முதன்முறையாகச் சந்திக்கும் போது, ​​நீங்கள் அவர்களின் வயதை அறிய விரும்புகிறீர்கள்...

they are.

அவர்களுக்கு எவ்வளவு வயது.

But, again, this is kind of a personal question, so it shouldn’t be one of the first questions.

ஆனால், மீண்டும், இது ஒரு தனிப்பட்ட கேள்வி, எனவே இது முதல் கேள்விகளில் ஒன்றாக இருக்கக்கூடாது.

Ok…

சரி...

You should talk a little bit with the person and then when you feel the time is right,

நீங்கள் அந்த நபருடன் சிறிது பேச வேண்டும், பின்னர் நேரம் சரியாக இருப்பதாக உணர்ந்தால்,

or it’s ok, then ask this question.

அல்லது பரவாயில்லை, இந்தக் கேள்வியைக் கேளுங்கள்.

Ok…

சரி...

Don’t ask this question too soon.

இந்தக் கேள்வியை சீக்கிரம் கேட்காதே.

Anyway, let’s take a look at the question.

எப்படியிருந்தாலும், கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

“How old are you?”

"உங்கள் வயது என்ன?"

“How old are you?”

"உங்கள் வயது என்ன?"

“How old are you?”

"உங்கள் வயது என்ன?"

And…some of my students say, “my old is twenty-two.”

மேலும்… எனது மாணவர்களில் சிலர், “எனக்கு வயது இருபத்தி இரண்டு” என்று கூறுகிறார்கள்.

“My old is twenty-two.”

"என் வயது இருபத்தி இரண்டு."

Of course, this is bad grammar.

நிச்சயமாக, இது மோசமான இலக்கணம்.

You cannot say, “my old is twenty-two.”

"எனக்கு வயது இருபத்தி இரண்டு" என்று நீங்கள் கூற முடியாது.

That’s wrong.

அது தவறு.

“I’m twenty-two years old.”

"எனக்கு இருபத்தி இரண்டு வயது."

Ok, this is a full sentence.

சரி, இது முழு வாக்கியம்.

“How old are you?”

"உங்கள் வயது என்ன?"

“I’m twenty-two years old.”

"எனக்கு இருபத்தி இரண்டு வயது."

Uhhh, probably your teacher taught you this way.

ஆஹா, ஒருவேளை உங்கள் ஆசிரியர் உங்களுக்கு இந்த வழியைக் கற்பித்திருக்கலாம்.

But, this is kind of childish.

ஆனால், இது சிறுபிள்ளைத்தனமானது.

“How old are you?”

"உங்கள் வயது என்ன?"

“I’m twenty-two years old.”

"எனக்கு இருபத்தி இரண்டு வயது."

Ok..

சரி..

As an adult, uhhh, we’re probably going to say it a little bit quicker.

பெரியவனாக, ம்ஹூம், ஒருவேளை நாம் கொஞ்சம் வேகமாகச் சொல்லப் போகிறோம்.

We’re going to say this:

நாங்கள் இதைச் சொல்லப் போகிறோம்:

“How old are you?”

"உனக்கு எவ்வளவு வயது?"

“I’m twenty-two.”

"எனக்கு இருபத்தி இரண்டு."

Ok…

சரி…

So, this is…the best way.

எனவே, இதுவே சிறந்த வழி.

The easiest way… and the most common way.

எளிதான வழி… மற்றும் மிகவும் பொதுவான வழி.

Ok…

சரி,

“How old are you?”

உன்னுடய வயது என்ன?"

“I’m twenty-two.”

"எனக்கு இருபத்தி இரண்டு."

Use this.

இதை உபயோகி.

This is ok, but this is better.

இது சரி, ஆனால் இது சிறந்தது.

And certainly, never use this.

நிச்சயமாக, இதை ஒருபோதும் பயன்படுத்த வேண்டாம்.

Alright, let’s move on to the next question.

சரி, அடுத்த கேள்விக்கு செல்வோம்.

ok, that’s our next question.

சரி, இது எங்களின் அடுத்த கேள்வி.

Very personal, private question.

மிகவும் தனிப்பட்ட, தனிப்பட்ட கேள்வி.

Again, don’t say it too soon.

மீண்டும், அதை விரைவில் சொல்ல வேண்டாம்.

“Do you have a boyfriend?”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

“Do you have a girlfriend?”

"உனக்கு காதலி இருக்கிறாளா?"

Ok…

சரி...

Depends who you’re talking to.

நீங்கள் யாருடன் பேசுகிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தது.

“Do you have a boyfriend?”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

“Do you have a girlfriend?”

"உனக்கு காதலி இருக்கிறாளா?"

Ok, you want to know.

சரி, நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

This is a “Do you…?”

இது "நீங்க...?" கேள்வி.

question.

"நீங்க...?"

“Do you…?”

எனவே பதில் மிகவும் எளிது.

So the answer’s very easy.

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“Yes, I do.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

“No, I don’t.”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

“Do you have a boyfriend?”

“Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“Do you have a girlfriend?”

"உனக்கு காதலி இருக்கிறாளா?"

“Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“Do you have a boyfriend?”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

“Do you have a girlfriend?”

"உனக்கு காதலி இருக்கிறாளா?"

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

Alright…

சரி...

Be sure to use ‘a’.

'a' ஐப் பயன்படுத்த மறக்காதீர்கள்.

Don’t say, “Do you have boyfriend?”

“உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?” என்று சொல்லாதீர்கள்.

Ok, this is very important.

சரி, இது மிகவும் முக்கியமானது.

“Do you have a boyfriend?”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

Alright…

சரி…

“Do you have a girlfriend?”

“உனக்கு ஒரு காதலி இருக்கிறாளா?”

“Do you have boyfriend?”

"உனக்கு ஆண் நண்பன் இருக்கிறானா?"

“Do you have a girlfriend?”

"உனக்கு காதலி இருக்கிறாளா?"

Alright, again…little bit personal question.

சரி, மீண்டும்...சிறிய தனிப்பட்ட கேள்வி.

Don’t ask it too soon.

அதை சீக்கிரம் கேட்காதே.

Let’s move on to the next question.

அடுத்த கேள்விக்கு செல்வோம்.

The next question is a fun question to ask someone.

அடுத்த கேள்வி யாரிடமாவது கேட்க ஒரு வேடிக்கையான கேள்வி.

“What’s your blood type?”

"உங்கள் இரத்த வகை என்ன?"

“What’s your blood…?”, this is pronounced, “blood”.

“உங்கள் இரத்தம் என்ன…?”, இது “இரத்தம்” என்று உச்சரிக்கப்படுகிறது.

That’s your 비…blood.

அது உங்கள் இரத்தம்.

“What’s your blood type?”

"உங்கள் இரத்த வகை என்ன?"

Ok…

சரி...

Very easy to answer.

பதிலளிப்பது மிகவும் எளிது.

“What’s your blood type?”

"உங்கள் இரத்த வகை என்ன?"

“It’s ‘A’.”

"அது ஒரு'."

“It’s ‘B’.”

"இது 'பி'."

“It’s ‘AB’.”

"இது 'ஏபி'."

“It’s ‘O’.”

"இது 'ஓ'."

“What’s your blood type?”

"உங்கள் இரத்த வகை என்ன?"

Alright…

சரி...

What do you think my blood type is?

என்னுடைய இரத்த வகை என்ன என்று நினைக்கிறீர்கள்?

Well, my blood type is…not ‘B’…not ‘A’…not ‘O’.

சரி, எனது இரத்த வகை... 'பி' அல்ல... 'ஏ' அல்ல... 'ஓ' அல்ல.

“It’s ‘AB’.”

"இது 'ஏபி'."

Yes, that’s my blood type.

ஆம், அது எனது இரத்த வகை.

So, I understand ‘AB’ means genius or psycho…uhhh…hmmm…which one am I?

எனவே, 'ஏபி' என்றால் மேதை அல்லது சைக்கோ என்று எனக்குப் புரிகிறது...ம்ம்ம்ம்ம்... நான் யார்?

Well, anyway, it’s a fun question to ask someone, but make sure you know that person

எப்படியிருந்தாலும், யாரிடமாவது கேட்பது ஒரு வேடிக்கையான கேள்வி, ஆனால் அந்த நபரை நீங்கள்

well.

நன்கு அறிவீர்கள் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Last move on to the last question.

கடைசி கேள்விக்கு கடைசி நகர்வு.

Here’s the last question I want to talk about in this video.

இந்த வீடியோவில் நான் பேச விரும்பும் கடைசி கேள்வி இங்கே.

Well, first, look at this question.

சரி, முதலில் இந்தக் கேள்வியைப் பாருங்கள்.

“What’s your hobby?”

"உனது பொழுதுபோக்கு என்ன?"

Ok, that’s an ok question, “What’s your hobby?”

சரி, அது சரி கேள்வி, “உங்கள் பொழுதுபோக்கு என்ன?” ஆனால் என் கருத்துப்படி, இந்த கேள்வி

,but in my opinion, this question is stupid.

முட்டாள்தனமானது.

Ok, so, I’m going to say that’s a stupid question to ask.

சரி, அது ஒரு முட்டாள்தனமான கேள்வி என்று நான் சொல்லப் போகிறேன்.

Don’t ask that question.

அந்தக் கேள்வியைக் கேட்காதே.

“What’s your hobby?”

"உனது பொழுதுபோக்கு என்ன?"

Instead, this is a better question.

மாறாக, இது ஒரு சிறந்த கேள்வி.

Ok…and this is more common.

சரி… மேலும் இது மிகவும் பொதுவானது.

“What do you do in your free time?”

"உங்கள் ஓய்வு நேரத்தில் நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?"

“What do you do in your free time?”

"உங்கள் ஓய்வு நேரத்தில் நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?"

Ok, so that’s better than asking, “What’s your hobby?”

சரி, "உங்கள் பொழுதுபோக்கு என்ன?" என்று கேட்பதை விட இது சிறந்தது.

That’s kind of old style.

அது பழைய ஸ்டைல்.

This is more common.

இது மிகவும் பொதுவானது.

Better.

சிறந்தது.

“What do you do…?

"நீ என்ன செய்கிறாய்…?

What do you do…in your free time?”

உங்கள் ஓய்வு நேரத்தில் என்ன செய்வீர்கள்?"

Alright…

சரி...

Very easy to answer.

பதிலளிப்பது மிகவும் எளிது.

“I like to…”, and then you would put a verb.

"நான் விரும்புகிறேன்...", பின்னர் நீங்கள் ஒரு வினைச்சொல்லை வைப்பீர்கள்.

Ok…

சரி…

“I like to play computer games.”

“எனக்கு கம்ப்யூட்டர் கேம்ஸ் விளையாடுவது பிடிக்கும்.”

“I like to shop.”

"நான் ஷாப்பிங் செய்ய விரும்புகிறேன்."

“I like to exercise.”

"நான் உடற்பயிற்சி செய்ய விரும்புகிறேன்."

“I like to go meet my friends.”

"நான் என் நண்பர்களைச் சந்திக்க விரும்புகிறேன்."

“I like to chat on the internet.”

"நான் இணையத்தில் அரட்டை அடிக்க விரும்புகிறேன்."

“I like to drink soju.”

"நான் சோஜு குடிக்க விரும்புகிறேன்."

ok…very easy to answer.

சரி…பதிலளிப்பது மிகவும் எளிது.

“What do you do in your free time?”

"உங்கள் ஓய்வு நேரத்தில் நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்?"

“Hey, what do you do in your free time?”

"ஏய், ஓய்வு நேரத்தில் என்ன செய்கிறாய்?"

“I like to study English.”

"நான் ஆங்கிலம் படிக்க விரும்புகிறேன்."

Alright…

சரி…

So, we learned a few personal questions in this video.

எனவே, இந்த வீடியோவில் சில தனிப்பட்ட கேள்விகளைக் கற்றுக்கொண்டோம்.

They’re good questions to ask…to get to know someone and some of them are very fun.

அவை கேட்பதற்கு நல்ல கேள்விகள்... ஒருவரைப் பற்றி தெரிந்துகொள்வது மற்றும் அவற்றில் சில மிகவும் வேடிக்கையாக இருக்கும்.

But, again, they’re personal questions, so, ahhh, be careful when asking the questions

ஆனால், மீண்டும், அவை தனிப்பட்ட கேள்விகள், எனவே, கேள்விகளைக் கேட்கும்போது கவனமாக இருங்கள்,

because the person maybe doesn’t want to answer these questions.

ஏனெனில் அந்த நபர் இந்தக் கேள்விகளுக்கு பதிலளிக்க விரும்பாமல் இருக்கலாம்.

Alright, so that’s it.

சரி, அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello, students.

வணக்கம், மாணவர்களே.

In this video, we’re going to talk about “Do you…?”

இந்த வீடியோவில், "நீங்க...?" பற்றி பேசப் போகிறோம். மற்றும் "நீங்களா...?" கேள்விகள்.

and “Are you…?”

questions.

Now, “Do you…?”

இப்போது, ​​"நீங்க...?" மற்றும் "நீங்களா...?" கேள்விகள் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

and “Are you…?”

questions are very useful.

You should know them…because once you know how to ask questions with “Do you…?”

நீங்கள் அவர்களை அறிந்திருக்க வேண்டும்... ஏனென்றால், "நீங்க...?"

and “Are you…?”, you can ask many many questions very quickly.

மற்றும் "நீங்கள்...?", நீங்கள் பல கேள்விகளை மிக விரைவாக கேட்கலாம்.

Let’s look at “Do you…?”

“நீங்க…?” என்பதைப் பார்ப்போம். முதலில் கேள்விகள்.

questions first.

எனக்கு இங்கே இரண்டு பாணிகள் உள்ளன.

And I have two styles here.

The first style, “Do you like…?”

முதல் ஸ்டைல், "உனக்கு பிடிக்குமா...?"

Ok, very simple.

சரி, மிகவும் எளிமையானது.

“Do you like…?”

"உனக்கு பிடித்திருக்கிறதா…?"

So you would put anything here.

எனவே நீங்கள் எதையும் இங்கே போடுவீர்கள்.

“Do you like Korea?”

"உங்களுக்கு கொரியா பிடிக்குமா?"

“Do you like kimchi?”

"உங்களுக்கு கிம்ச்சி பிடிக்குமா?"

“Do you like soju?”

"உனக்கு சோஜு பிடிக்குமா?"

“Do you like ice-cream?”

"உனக்கு ஐஸ்கிரீம் பிடிக்குமா?"

“Do you like handsome guys?”

"உனக்கு அழகான ஆண்களை பிடிக்குமா?"

“Do you like sexy girls?”

"உனக்கு கவர்ச்சியான பெண்களை பிடிக்குமா?"

Ok, you can ask so many questions with “Do you like…?”

சரி, "உனக்கு பிடிக்குமா...?" என்று பல கேள்விகளைக் கேட்கலாம்.

The next style.

அடுத்த பாணி.

“Do you like to…?”

"உனக்கு பிடிக்குமா...?"

Ok…

சரி...

No, they’re the same, but we’re adding ‘to’.

இல்லை, அவை ஒன்றுதான், ஆனால் நாங்கள் 'to' ஐச் சேர்க்கிறோம்.

“Do you like to…?”

"உனக்கு பிடிக்குமா...?"

Ok, this is…means we’re going to have some sort of verb.

சரி, இது… அதாவது நாம் ஒருவித வினைச்சொல்லைப் பெறப் போகிறோம்.

Some sort of action word.

ஒருவித செயல் வார்த்தை.

So for example, “Do you like to ski?”

உதாரணமாக, "நீங்கள் பனிச்சறுக்கு விரும்புகிறீர்களா?"

“Do you like to exercise?”

"நீங்கள் உடற்பயிற்சி செய்ய விரும்புகிறீர்களா?"

“Do you like to play computer games?”

"நீங்கள் கணினி விளையாட்டுகளை விளையாட விரும்புகிறீர்களா?"

“Do you like to drink?”

"நீங்கள் குடிக்க விரும்புகிறீர்களா?"

Ok, they’re many things you could put here.

சரி, நீங்கள் இங்கே வைக்கக்கூடிய பல விஷயங்கள்.

uhhh, action, something…they’re doing something.

அட, செயல், ஏதோ... அவர்கள் ஏதோ செய்கிறார்கள்.

“Do you like to swim?”

"உங்களுக்கு நீந்த பிடிக்குமா?"

“Do you like to ride a bicycle?”

"நீங்கள் சைக்கிள் ஓட்ட விரும்புகிறீர்களா?"

Alright, that’s “Do you like…?”, “Do you like to…?”

சரி, அது "உனக்கு பிடிக்குமா...?", "உனக்கு பிடிக்குமா...?"

Very useful for asking question very quickly.

மிக விரைவாக கேள்வி கேட்க மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

Alright, now if someone asks you these questions.

சரி, இப்போது யாராவது உங்களிடம் இந்தக் கேள்விகளைக் கேட்டால்.

The “Do you…?”

"நீங்க...?" கேள்விகள்.

questions.

"நீங்க...?" கேள்விகள்... மிக எளிதான பதில்.

With “Do you…?”

questions…very easy answer.

Ok, “Do you like pizza?”

சரி, "உனக்கு பீட்சா பிடிக்குமா?"

Look down here.

இங்கே கீழே பார்.

You could say, “Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்" என்று நீங்கள் கூறலாம். அல்லது "இல்லை, நான் இல்லை."

or “No, I don’t.”

“Do you like pizza?”

"உங்களுக்கு பிட்சா விருப்பமா?"

“Yes, I do.”

"ஆம், நான் செய்கிறேன்."

“No, I don’t.”

"இல்லை, நான் இல்லை."

Alright…

சரி...

Very easy to answer.

பதிலளிப்பது மிகவும் எளிது.

Ok, so very easy to ask, very easy to answer.

சரி, கேட்பது மிகவும் எளிது, பதிலளிப்பது மிகவும் எளிது.

You should know how to ask “Do you…?”

“நீங்க…?” என்று எப்படிக் கேட்பது என்பது உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும். கேள்விகள்.

questions.

Let’s move on to the “Are you…?”

“நீங்களா…?” என்பதற்குச் செல்வோம். கேள்விகள்.

questions.

சரி, இதோ “நீங்களா…?” கேள்விகள்.

Ok, here are the “Are you…?”

questions.

"நீங்களா...?" கேள்விகள் பயன்படுத்த மிகவும் எளிதானது மற்றும் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

The “Are you…?”

questions are very easy to use and very useful, also.

Ok, let’s take a look.

சரி, பார்க்கலாம்.

So, “Are you hungry?”

எனவே, "உனக்கு பசிக்கிறதா?"

“Are you hungry?”

"உனக்கு பசிக்கிறதா?"

“Are you tired?”

"நீங்கள் சோர்வாக இருக்கிறீர்களா?"

Ok, these two are asking about the condition of the person.

சரி, இந்த இருவரும் அந்த நபரின் நிலையைப் பற்றி கேட்கிறார்கள்.

“Are you hungry?”

"உனக்கு பசிக்கிறதா?"

“Are you tired?”

"நீங்கள் சோர்வாக இருக்கிறீர்களா?"

“Are you having fun?”

"விளையாடுகிறாயா?"

Ok, you want to know how they are feeling..

சரி, அவர்கள் எப்படி உணர்கிறார்கள் என்பதை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.. அவர்களின் நிலை.

their condition.

Their body condition.

அவர்களின் உடல் நிலை.

The next two.

அடுத்த இரண்டு.

“Are you happy?”

"நீங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறீர்களா?"

“Are you angry?”

"நீங்கள் கோபமாக இருக்கிறீர்களா?"

Alright, you’re asking about their emotion…their feeling.

சரி, நீங்கள் அவர்களின் உணர்ச்சிகளைப் பற்றி... அவர்களின் உணர்வைப் பற்றி கேட்கிறீர்கள்.

“Are you happy?”

"நீங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறீர்களா?"

“Are you angry?”

"நீங்கள் கோபமாக இருக்கிறீர்களா?"

“Are you scared?”

"உனக்கு பயமாக உள்ளதா?"

Alright, you want to know their emotional feeling.

சரி, அவர்களின் உணர்ச்சி உணர்வை நீங்கள் அறிய விரும்புகிறீர்கள்.

So, the “Are you…?”

எனவே, "நீங்களா...?" அந்த நபரின் நிலை எப்படி இருக்கிறது..

question is very good to know how the person’s condition.. and how they are feeling.

அவர்கள் எப்படி உணர்கிறார்கள் என்பதை அறிய கேள்வி மிகவும் நல்லது.

Alright, if someone asks you…”Are you…?”

சரி, யாராவது உங்களிடம் கேட்டால்…”நீங்களா…?” கேள்வி.

question.

இப்படித்தான் பதில் சொல்கிறீர்கள்.

This is how you answer.

So, “Are you hungry?”

எனவே, "உனக்கு பசிக்கிறதா?"

“Yes, I am.”

"ஆமாம் நான்தான்."

“Are you tired?”

"நீங்கள் சோர்வாக இருக்கிறீர்களா?"

“No, I’m not.”

"நான் இல்ல."

Ok, don’t confuse the “Do you…?”

சரி, “நீங்க…?” என்று குழப்ப வேண்டாம். மற்றும் "நீங்களா...?" கேள்விகள்.

and “Are you…?”

questions.

Ok, sometimes, uhhh, my students confuse them.

சரி, சில சமயங்களில், என் மாணவர்கள் அவர்களைக் குழப்புகிறார்கள்.

The “Do you…?”

"நீங்க...?" கேள்விகள், "ஆம், நான் செய்கிறேன்.", "இல்லை, நான் இல்லை."

questions, “Yes, I do.”, “No, I don’t.”

The “Are you…?”

"நீங்களா...?" கேள்விகள், "ஆம், நான் தான்.", "இல்லை, நான் இல்லை."

questions, “Yes, I am.”, “No, I’m not.”

Ok, you got to be very careful.

சரி, நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

Don’t confuse them.

அவர்களை குழப்ப வேண்டாம்.

So, that’s the “Are you…?”

எனவே, அதுதான் “நீங்களா…?” கேள்விகள்.

questions.

Uhhh, so the “Do you…?”

அட, "நீங்க...?" மற்றும் "நீங்களா...?" கேள்விகள்...உடனடியாக அவற்றைத் தெரிந்துகொள்வது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கிறது

and “Are you…?”

questions…very useful to know them right away because you can ask a lot of questions,

, ஏனென்றால் நீங்கள் ஆங்கிலத்தில், தாய்மொழி பேசுபவரிடம் நிறைய கேள்விகளைக் கேட்கலாம்...பல

in English, to a native speaker…so many questions…ok…

கேள்விகள்...சரி...

So learn them and practice them.

எனவே அவற்றைக் கற்றுக்கொண்டு பயிற்சி செய்யுங்கள்.

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவிற்கு அவ்வளவுதான்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, I’m going to talk about how to introduce your friends.

இந்த வீடியோவில், உங்கள் நண்பர்களை எப்படி அறிமுகப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறேன்.

So you have to introduce one friend to another friend.

எனவே நீங்கள் ஒரு நண்பரை மற்றொரு நண்பருக்கு அறிமுகப்படுத்த வேண்டும்.

And it’s very easy.

மேலும் இது மிகவும் எளிதானது.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

Here is me, Robin.

இதோ நான், ராபின்.

And I have two friends.

மேலும் எனக்கு இரண்டு நண்பர்கள் உள்ளனர்.

Mike’s a good friend and Sally is also my friend.

மைக் ஒரு நல்ல நண்பன், சாலியும் என் நண்பன்.

They are my friends.

அவர்கள் என் நண்பர்கள்.

But, Mike and Sally…they don’t know each other.

ஆனால், மைக் மற்றும் சாலி... அவர்களுக்கு ஒருவரையொருவர் தெரியாது.

Ok, they are strangers.

சரி, அவர்கள் அந்நியர்கள்.

So, I have to introduce them.

எனவே, நான் அவர்களை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும்.

So, I would probably say, “Mike, let me introduce my friend.

எனவே, நான் ஒருவேளை, “மைக், என் நண்பரை அறிமுகப்படுத்துகிறேன்.

Mike this is Sally.

மைக் இது சாலி.

Sally this is Mike.”

சாலி இது மைக்.

Ok…

சரி...

One more time.

இன்னொரு முறை.

“Mike this is Sally.

“மைக் இது சாலி.

Sally this is Mike.”

சாலி இது மைக்.

Ok…

சரி...

I introduced them.

நான் அவர்களை அறிமுகப்படுத்தினேன்.

So, once I introduce them, probably they’re doing to start talking to each other.

எனவே, நான் அவர்களை அறிமுகப்படுத்தியதும், ஒருவேளை அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் பேச ஆரம்பிக்கிறார்கள்.

They’ll probably say, “Nice to meet you.”, “Nice to meet you, too.”

"உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி", "உங்களைச் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி" என்று அவர்கள் கூறுவார்கள்.

And maybe ask some questions.

மேலும் சில கேள்விகள் கேட்கலாம்.

Ok…

சரி...

That’s it for introducing a friend.

ஒரு நண்பரை அறிமுகப்படுத்துவதற்கு அவ்வளவுதான்.

Let’s take a look at a dialogue, so we understand it better.

ஒரு உரையாடலைப் பார்ப்போம், எனவே நாங்கள் அதை நன்றாகப் புரிந்துகொள்கிறோம்.

Alright, the first dialogue.

சரி, முதல் டயலாக்.

“Hello, June.

"வணக்கம் ஜூன்.

Let me introduce my friend.

என் நண்பரை அறிமுகப்படுத்துகிறேன்.

Steve, this is June.

ஸ்டீவ், இது ஜூன்.

June, this is Steve.”

ஜூன், இது ஸ்டீவ்.

“Nice to meet you.”

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

“Nice to meet you, too.”

"உங்களையும் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

The second dialogue.

இரண்டாவது உரையாடல்.

“Hey, Jack.”

"ஏய், ஜாக்."

“Hi, Robin.

“வணக்கம், ராபின்.

Who’s this?”

யார் இது?"

“Oh, let me introduce my friend.

“ஓ, நான் என் நண்பரை அறிமுகப்படுத்துகிறேன்.

Jack, this is Jessica.

ஜாக், இது ஜெசிகா.

Jessica, this is Jack.”

ஜெசிகா, இது ஜாக்.

“Nice to meet you.”

"உங்களை சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

“Nice to meet you, too.”

"உங்களையும் சந்தித்ததில் மகிழ்ச்சி."

I hope you understand the dialogue.

நீங்கள் உரையாடலைப் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Uhhh, it’s very easy to introduce your friend.

ஆஹா, உங்கள் நண்பரை அறிமுகப்படுத்துவது மிகவும் எளிது.

And I hope one day, I can introduce you to my friends and you can introduce me to your

ஒரு நாள், நான் உங்களை என் நண்பர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்த முடியும் என்று நம்புகிறேன், நீங்கள் என்னை உங்கள் நண்பர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தலாம்

friends.

.

Ok…

சரி...

Anyway, that’s it for this video.

எப்படியிருந்தாலும், இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

My name is Robin and welcome to the first video in the numbers series.

என் பெயர் ராபின் மற்றும் எண்கள் தொடரின் முதல் வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

Alright…

சரி...

Now, what we’re going to talk about English numbers, today.

இன்று ஆங்கில எண்களைப் பற்றி என்ன பேசப் போகிறோம்.

And if you already know about English numbers, that’s ok because this video is an excellent

மேலும் ஆங்கில எண்கள் பற்றி உங்களுக்கு ஏற்கனவே தெரிந்திருந்தால் பரவாயில்லை, ஏனெனில் இந்த வீடியோ ஒரு சிறந்த

review.

விமர்சனம்.

Ahhh, if you don’t know about English numbers, it’s time to learn.

ஆஹா, ஆங்கில எண்களைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரியாவிட்டால், கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய நேரம் இது.

Alright…

சரி...

So, let’s take a look.

சரி, பார்க்கலாம்.

The first one here.

இங்கே முதலாவது.

“Zero.”

"பூஜ்யம்."

And if you notice next to zero, it has another name, “oh.”

பூஜ்ஜியத்திற்கு அடுத்ததாக நீங்கள் கவனித்தால், அதற்கு "ஓ" என்ற மற்றொரு பெயர் உள்ளது.

Now, a lot of native speakers say, “zero”, but more native speakers will just say, “oh”.

இப்போது, ​​நிறைய தாய்மொழி பேசுபவர்கள், "பூஜ்யம்" என்று கூறுகிறார்கள், ஆனால் அதிகமான தாய்மொழி பேசுபவர்கள், "ஓ" என்று தான் சொல்வார்கள்.

Ok…

சரி...

So this is very confusing to Korean students…because when I say, “zero”, X

கொரிய மாணவர்களுக்கு இது மிகவும் குழப்பமாக உள்ளது...ஏனென்றால், "பூஜ்யம்", X என்று நான் சொல்லும் போது,

When I say it as “oh”, many of my students hear “오”, and they don’t think of

​​"ஓ" என்று சொல்லும் போது, ​​எனது மாணவர்கள் பலர் "오" என்று கேட்கிறார்கள்,

this number…they think of this number…five.

அவர்கள் இந்த எண்ணைப் பற்றி நினைக்கவில்லை ... இந்த எண்...ஐந்து பற்றி யோசி.

Because in Korean, “오” means five.

ஏனெனில் கொரிய மொழியில் "오" என்றால் ஐந்து.

Ok…

சரி...

So you got to be very careful.

நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

In English, “oh” means zero.

ஆங்கிலத்தில், "ஓ" என்றால் பூஜ்யம்.

Ok…

சரி...

Let’s move on to the next numbers.

அடுத்த எண்களுக்கு செல்வோம்.

They’re a little bit easier.

அவை கொஞ்சம் எளிதானவை.

Ahhh, listen to my pronunciation of each number.

ஆஹா, ஒவ்வொரு எண்ணின் உச்சரிப்பையும் கேளுங்கள்.

ok, so the first one.

சரி, முதல் ஒன்று.

“One.”

"ஒன்று."

“Two.”

"இரண்டு."

“Three.”

"மூன்று."

“Four.”

"நான்கு."

“Five.”

"ஐந்து."

“Six.”

"ஆறு."

“Seven.”

"ஏழு."

“Eight.”

"எட்டு."

“Nine.”

"ஒன்பது."

and “Ten.”

மற்றும் "பத்து."

Ok, so one more time.

சரி, இன்னொரு முறை.

“One.”

"ஒன்று."

“Two.”

"இரண்டு."

“Three.”

"மூன்று."

“Four.”

"நான்கு."

“Five.”

"ஐந்து."

“Six.”

"ஆறு."

“Seven.”

"ஏழு."

“Eight.”

"எட்டு."

“Nine.”

"ஒன்பது."

“Ten.”

"பத்து."

Alright, and don’t forget “zero”, and “oh”.

சரி, "பூஜ்யம்" மற்றும் "ஓ" என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.

Ok…

சரி...

Let’s move on to the next set of numbers.

அடுத்த எண்களின் தொகுப்பிற்கு செல்வோம்.

Ok, let’s continue on with our numbers.

சரி, எண்களைத் தொடர்வோம்.

I have the next set here.

அடுத்த தொகுப்பு இங்கே உள்ளது.

Eleven until twenty.

பதினொன்று முதல் இருபது வரை.

Alright…

சரி…

So, “eleven”

எனவே, “பதினொன்று”

“Twelve.”

“பன்னிரண்டு.”

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

“Fourteen.”

"பதிநான்கு."

“Fifteen.”

"பதினைந்து."

“Sixteen.”

"பதினாறு."

“Seventeen.”

"பதினேழு."

“Eighteen.”

"பதினெட்டு."

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

and “Twenty.”

மற்றும் "இருபது."

Now, as you can see, I put the red line here on these ones cause these are the ‘teens’.

இப்போது, ​​நீங்கள் பார்க்க முடியும் என, நான் இந்த சிவப்பு வரியை இங்கே வைத்துள்ளேன், ஏனெனில் இவர்கள் 'டீன் ஏஜ்'கள்.

ok…

சரி…

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

“Fourteen.”

"பதிநான்கு."

“Fifteen.”

"பதினைந்து."

“Sixteen.”

"பதினாறு."

“Seventeen.”

"பதினேழு."

“Eighteen.”

"பதினெட்டு."

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

Alright…

சரி...

So you got to be very careful with the teens because look at this.

பதின்ம வயதினரிடம் நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் இதைப் பாருங்கள்.

“Twenty.”

"இருபது."

“Teen” and “..ty”, sound very similar.

"டீன்" மற்றும் "..டி", ஒலி மிகவும் ஒத்திருக்கிறது.

So, it can be confusing.

எனவே, அது குழப்பமாக இருக்கலாம்.

So this has to be, “teen.”.. and “..ty.”

எனவே இது "டீன்".. மற்றும் "..டி" ஆக இருக்க வேண்டும்.

So, “Nineteen” and “Twenty.”

எனவே, "பத்தொன்பது" மற்றும் "இருபது."

Ok, there’s one more problem I want to talk about.

சரி, இன்னும் ஒரு பிரச்சனையை நான் பேச விரும்புகிறேன்.

That is “twelve” and “twenty.”

அது "பன்னிரண்டு" மற்றும் "இருபது."

A lot of my students confuse the numbers twelve and twenty.

எனது மாணவர்கள் பலர் பன்னிரெண்டு மற்றும் இருபது எண்களைக் குழப்புகிறார்கள்.

Be very careful.

மிகவும் கவனமாக இருங்கள்.

This is “twelve.”

இது "பன்னிரண்டு."

“Twelve.”

"பன்னிரண்டு."

And this is “twenty.”

மேலும் இது "இருபது".

Don’t confuse those numbers, please.

தயவுசெய்து அந்த எண்களைக் குழப்ப வேண்டாம்.

Alright, let’s go through the pronunciation one more time.

சரி, இன்னொரு முறை உச்சரிப்பைப் பார்ப்போம்.

“Eleven”

"பதினொன்று

“Twelve.”

பன்னிரெண்டு."

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

“Fourteen.”

"பதிநான்கு."

“Fifteen.”

"பதினைந்து."

“Sixteen.”

"பதினாறு."

“Seventeen.”

"பதினேழு."

“Eighteen.”

"பதினெட்டு."

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

and “Twenty.”

மற்றும் "இருபது."

Ok, let’s move on to some bigger numbers.

சரி, சில பெரிய எண்களுக்கு செல்வோம்.

Ok, let’s continue with the numbers from twenty to one hundred.

சரி, இருபது முதல் நூறு வரையிலான எண்களைத் தொடர்வோம்.

We’ve already studied twenty.

நாங்கள் ஏற்கனவே இருபது படித்துவிட்டோம்.

Well, what comes after twenty?

சரி, இருபதுக்குப் பிறகு என்ன வரும்?

“Twenty-one.”

"இருபத்து ஒன்று."

And we can see how I spell it, twenty, and we have to put this.

நான் அதை எப்படி உச்சரிக்கிறேன் என்பதை நாம் பார்க்கலாம், இருபது, இதை நாம் வைக்க வேண்டும்.

This is a hyphen.

இது ஒரு ஹைபன்.

One.

ஒன்று.

“Twenty-one.”

"இருபத்து ஒன்று."

And after “Twenty-one.”…

மேலும் "இருபத்தி ஒன்று."...

“Twenty-two.”

"இருபத்தி இரண்டு."

Again, with the hyphen.

மீண்டும், ஹைபனுடன்.

And after “Twenty-two.”…

மேலும் "இருபத்தி இரண்டு."...

“Twenty-three.”

"இருபத்தி மூன்று."

“Twenty-four.”

"இருபத்து நான்கு."

“Twenty-five.”

"இருபத்து ஐந்து."

“Twenty-six.”

"இருபத்தி ஆறு."

“Twenty-seven.”

"இருபத்தி ஏழு."

“Twenty-eight.”

"இருபத்தெட்டு."

“Twenty-nine.”

"இருபத்து ஒன்பது."

“Thirty.”

"முப்பது."

And then it continues again…

பின்னர் அது மீண்டும் தொடர்கிறது…

“Thirty-one.”

"முப்பத்தொன்று."

“Thirty-two.”

"முப்பத்தி இரண்டு."

“Thirty-three.”

"முப்பத்து மூன்று."

All the way to “forty.”

எல்லா வழிகளிலும் "நாற்பது".

And then, “forty-one.”

பின்னர், "நாற்பத்தி ஒன்று."

“Forty-two.”

"நாற்பத்தி இரண்டு."

It continues this until “one hundred.”

இது "நூறு" வரை தொடர்கிறது.

Ok…

சரி…

So, let’s just focus on the tens right now.

எனவே, இப்போது பத்துகளில் கவனம் செலுத்துவோம்.

Now the first two, we already know.

இப்போது முதல் இரண்டு, எங்களுக்கு ஏற்கனவே தெரியும்.

We know “ten” and “twenty”.

எங்களுக்கு "பத்து" மற்றும் "இருபது" தெரியும்.

Now, let’s take a look at these.

இனி, இவற்றைப் பற்றிப் பார்ப்போம்.

So, of course…

எனவே, நிச்சயமாக…

“Thirty.”

"முப்பது."

“Forty.”

"நாற்பது."

“Fifty.”

"ஐம்பது."

“Sixty.”

"அறுபது."

“Seventy.”

"எழுபது."

“Eighty.”

"எண்பது."

“Ninety.”

"தொண்ணூறு."

“One hundred.”

"நூறு."

Ok, this is “One hundred”, but it could also be pronounced, “a hundred.”

சரி, இது “நூறு”, ஆனால் இதை “நூறு” என்றும் உச்சரிக்கலாம்.

Ok…

சரி...

Both are ok.

இரண்டும் சரி.

Ahhh, I want to talk about “forty” again.

ஆஹா, நான் மீண்டும் "நாற்பது" பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

Now the spelling of ‘forty’… a lot of my students see the ‘four’, so when they

இப்போது 'நாற்பது' என்ற எழுத்துப்பிழை... எனது மாணவர்கள் நிறைய பேர் 'நான்கை' பார்க்கிறார்கள், அதனால் அவர்கள்

spell ‘forty’, the spell it f-o-u-r-t-y.

'நாற்பது' என்று உச்சரிக்கும்போது, ​​அது நாற்பது.

This is wrong.

இது தவறு.

Ok, you have to spell it f-o-r-t-y.

சரி, நீங்கள் நாற்பதை உச்சரிக்க வேண்டும்.

That’s ‘forty’.

அது 'நாற்பது'.

Alright…

சரி...

So, that’s the numbers from ‘twenty’ to ‘one hundred’.

அதுதான் 'இருபது' முதல் 'நூறு' வரையிலான எண்கள்.

Let’s do some extra pronunciation practice right now.

இப்போது சில கூடுதல் உச்சரிப்பு பயிற்சி செய்வோம்.

Alright, I know you need extra practice with these numbers.

சரி, இந்த எண்களுடன் உங்களுக்கு கூடுதல் பயிற்சி தேவை என்று எனக்குத் தெரியும்.

Ok…

சரி...

These numbers are difficult and confusing because they sound very similar.

இந்த எண்கள் கடினமாகவும் குழப்பமாகவும் உள்ளன, ஏனெனில் அவை மிகவும் ஒத்ததாக இருக்கும்.

And a lot of my students have problems pronouncing these numbers correctly.

மேலும் எனது மாணவர்கள் பலருக்கு இந்த எண்களை சரியாக உச்சரிப்பதில் சிக்கல் உள்ளது.

…and it makes me confused, sometimes.

…அது என்னை சில சமயங்களில் குழப்பமடையச் செய்கிறது.

Alright…

சரி...

And I have one story.

என்னிடம் ஒரு கதை இருக்கிறது.

Ahhh, a few years ago, I made an appointment, or actually a date with a girl.

ஆஹா, சில வருடங்களுக்கு முன்பு, நான் அப்பாயின்ட்மென்ட் செய்தேன் அல்லது உண்மையில் ஒரு பெண்ணுடன் டேட்டிங் செய்தேன்.

And we were supposed to meet at five-fifty.

நாங்கள் ஐந்து ஐம்பது மணிக்கு சந்திக்க வேண்டும்.

That’s what she told me, “Let’s meet at five-fifty.”

“ஐம்பதுக்கு சந்திப்போம்” என்று அவள் என்னிடம் சொன்னாள்.

So, I went to the meeting place at five-fifty, but she wasn’t there.

எனவே, நான் ஐந்து ஐம்பது மணிக்கு சந்திப்பு இடத்திற்குச் சென்றேன், ஆனால் அவள் அங்கு இல்லை.

Ok…

சரி…

So I waited and waited, she never came.

அதனால் நான் காத்திருந்தேன், காத்திருந்தேன், அவள் வரவே இல்லை.

And then the next time I saw here, I said to her, “You know, why didn’t you show

அடுத்த முறை நான் இங்கே பார்த்தபோது, ​​​​நான் அவளிடம், “உனக்குத் தெரியும், நீ ஏன் வரவில்லை

up?

?

I was waiting at five-fifty.”

நான் ஐந்து ஐம்பதுக்கு காத்திருந்தேன்.

And she said, “Yeah, I was waiting there, too, but you never came.”

அவள், "ஆம், நானும் அங்கே காத்திருந்தேன், ஆனால் நீ வரவே இல்லை" என்றாள்.

And I was very confused.

மேலும் நான் மிகவும் குழப்பமடைந்தேன்.

Well, it turns out that she said, “Five-fifteen.”, but it sounded, to me, like, “five-fifty.”

சரி, அவள் "ஐந்து-பதினைந்து" என்று சொன்னாள், ஆனால் அது எனக்கு "ஐந்து-ஐம்பது" என்று தோன்றியது.

Ok…

சரி…

So we were both confused of the time.

அதனால் நாங்கள் இருவரும் நேரம் குழப்பத்தில் இருந்தோம்.

While she was there at five-fifteen, I was there at five-fifty and we never met.

ஐந்து பதினைந்து மணிக்கு அவள் இருந்தபோது, ​​நான் ஐந்து ஐம்பதுக்கு இருந்தேன், நாங்கள் சந்தித்ததில்லை.

Ok…

சரி...

So, it’s very important to get the numbers right…and don’t confuse them.

எனவே, எண்களை சரியாகப் பெறுவது மிகவும் முக்கியம்... அவற்றைக் குழப்ப வேண்டாம்.

So, let’s review.

எனவே, மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

Of course, these are the ‘teens’.

நிச்சயமாக, இவர்கள் 'டீன் ஏஜ்'கள்.

So, this is “Thirteen.”

எனவே, இது "பதின்மூன்று."

And this is “Thirty.”

மேலும் இது "முப்பது."

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

“Thirty.”

"முப்பது."

“Fourteen.”

"பதிநான்கு."

“Forty.”

"நாற்பது."

“Fifteen.”

"பதினைந்து."

“Fifty.”

"ஐம்பது."

“Sixteen.”

"பதினாறு."

“Sixty.”

"அறுபது."

“Seventeen.”

"பதினேழு."

“Seventy.”

"எழுபது."

“Eighteen.”

"பதினெட்டு."

“Eighty.”

"எண்பது."

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

“Ninety.”

"தொண்ணூறு."

Ok…

சரி...

Make sure you get those right and pronounce them correctly, so you don’t have confusion,

நீங்கள் அவற்றைச் சரியாகப் புரிந்துகொண்டு சரியாக உச்சரிக்கிறீர்கள் என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள், அதனால் என்னைப் போல் உங்களுக்குக் குழப்பம் இல்லை

like me.

.

Alright, ahhh…before we go, we’re going to do….. a listening test with numbers.

சரி, ஆஹா...நாம் செல்வதற்கு முன், எண்களுடன் கேட்கும் சோதனையை செய்யப் போகிறோம்.

So you should get a pen and some paper…and listen carefully.

எனவே நீங்கள் ஒரு பேனா மற்றும் சில காகிதங்களை எடுத்து... கவனமாகக் கேளுங்கள்.

I’m going to say the number.

நான் எண்ணைச் சொல்லப் போகிறேன்.

You should write down the number.

நீங்கள் எண்ணை எழுத வேண்டும்.

Good luck.

நல்ல அதிர்ஷ்டம்.

Alright, so for this test, you should have some paper or something just to write down…what

சரி, இந்தச் சோதனைக்கு, நீங்கள் எதைக் கேட்கிறீர்களோ அதை எழுதுவதற்கு ஏதாவது காகிதம் அல்லது ஏதாவது இருக்க வேண்டும்

you hear.

.

So, I’m going to say a number and you should think of that number or write that number

எனவே, நான் ஒரு எண்ணைச் சொல்லப் போகிறேன், நீங்கள் அந்த எண்ணைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும் அல்லது அந்த எண்ணை எழுதுங்கள்

down.

.

Alright, let’s start.

சரி, ஆரம்பிக்கலாம்.

Number one.

நம்பர் ஒன்.

The first number is “seven.”

முதல் எண் "ஏழு".

“Seven.”

"ஏழு."

Ok, that’s easy.

சரி, அது எளிது.

You should have this.

உங்களிடம் இது இருக்க வேண்டும்.

Number two.

எண் இரண்டு.

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

“Thirteen.”

"பதின்மூன்று."

Ok, so it’s thirteen.

சரி, பதிமூன்று ஆகிவிட்டது.

Number three.

எண் மூன்று.

“Seventy-five.”

"எழுபத்தி ஐந்து."

“Seventy-five.”

"எழுபத்தி ஐந்து."

Ok, so that’s a big number: seventy-five.

சரி, அது ஒரு பெரிய எண்: எழுபத்தைந்து.

Number four.

எண் நான்கு.

“Twenty.”

"இருபது."

“Twenty.”

"இருபது."

Ok, you should write this: twenty.

சரி, நீங்கள் இதை எழுத வேண்டும்: இருபது.

And number five.

மற்றும் எண் ஐந்து.

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

“Nineteen.”

"பத்தொன்பது."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

And number six.

மற்றும் எண் ஆறு.

“Sixty-six.”

"அறுபத்து ஆறு."

“Sixty-six.”

"அறுபத்து ஆறு."

Ok, so this is sixty-six.

சரி, இது அறுபத்தாறு.

Number seven.

எண் ஏழு.

“Thirty-three.”

"முப்பத்து மூன்று."

“Thirty-three.”

"முப்பத்து மூன்று."

Ok, you should write: thirty-three.

சரி, நீங்கள் எழுத வேண்டும்: முப்பத்து மூன்று.

Number eight.

எண் எட்டு.

“Ninety.”

"தொண்ணூறு."

“Ninety.”

"தொண்ணூறு."

Ok, so this is ninety.

சரி, இது தொண்ணூறு.

Number nine.

எண் ஒன்பது.

“Twelve.”

"பன்னிரண்டு."

“Twelve.”

"பன்னிரண்டு."

Ok, you should write: twelve.

சரி, நீங்கள் எழுத வேண்டும்: பன்னிரண்டு.

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

Listen carefully.

கவனமாக கேளுங்கள்.

“Twenty-One.”

"இருபத்து ஒன்று."

“Twenty-One.”

"இருபத்து ஒன்று."

Alright, so you should write: twenty-one.

சரி, நீங்கள் எழுத வேண்டும்: இருபத்தி ஒன்று.

I hope you did well on the listening test.

கேட்கும் தேர்வில் நீங்கள் நன்றாக இருந்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Ok…

சரி...

So these are the basic numbers from one to one hundred.

இவைதான் ஒன்றிலிருந்து நூறு வரையிலான அடிப்படை எண்கள்.

You have to know how to say these numbers…you should know how to write these numbers.

இந்த எண்களை எப்படிச் சொல்வது என்று உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும்... இந்த எண்களை எப்படி எழுதுவது என்று உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்க வேண்டும்.

And I hope this video helps you, but, of course, this video is not enough.

இந்த வீடியோ உங்களுக்கு உதவும் என்று நம்புகிறேன், ஆனால், நிச்சயமாக, இந்த வீடியோ போதாது.

You have to do self-study and practice these numbers a lot to make sure you know them well.

இந்த எண்களை நீங்கள் நன்கு அறிவீர்கள் என்பதை உறுதிப்படுத்த நீங்கள் சுய ஆய்வு செய்து, அவற்றை அதிகம் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.

Alright…

சரி...

Well anyway, that’s it for this video.

எப்படியிருந்தாலும், இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Ok, hello everyone.

சரி, அனைவருக்கும் வணக்கம்.

We already practiced the numbers one to one hundred.

ஒன்று முதல் நூறு வரையிலான எண்களை நாங்கள் ஏற்கனவே பயிற்சி செய்தோம்.

Alright…

சரி...

Those are the basic numbers.

இவைதான் அடிப்படை எண்கள்.

We’re getting into some more difficult numbers.

நாங்கள் இன்னும் சில கடினமான எண்களுக்குள் வருகிறோம்.

Bigger numbers.

பெரிய எண்கள்.

Ahhh, don’t be scared.

ஆஹா, பயப்படாதே.

I will try to explain it as simple as possible.

முடிந்தவரை எளிமையாக விளக்க முயல்கிறேன்.

Please listen carefully and good luck.

தயவு செய்து கவனமாகக் கேளுங்கள், நல்வாழ்த்துக்கள்.

Here we go.

இதோ போகிறோம்.

So, I wrote the numbers here.

எனவே, நான் இங்கே எண்களை எழுதினேன்.

And…let’s start with the first three.

மேலும்...முதல் மூன்றில் இருந்து ஆரம்பிக்கலாம்.

We already know the first three.

முதல் மூன்றை நாம் ஏற்கனவே அறிவோம்.

“One.”

"ஒன்று."

“Ten.”

"பத்து."

“One hundred.”

"நூறு."

Ok…

சரி...

So, that’s the easy part.

அது எளிதான பகுதி.

Now, it’s going to get a little more confusing.

இப்போது, ​​இன்னும் கொஞ்சம் குழப்பமாகப் போகிறது.

So I will try to make it simple.

எனவே நான் அதை எளிதாக்க முயற்சிப்பேன்.

Let’s look at the next number here.

இங்கே அடுத்த எண்ணைப் பார்ப்போம்.

Ahhh, this is “one thousand.”

ஆஹா, இது "ஆயிரம்."

Ok…

சரி...

So we have three zeros.

எங்களிடம் மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

Three zeros.

மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

That is “a thousand.”

அது "ஆயிரம்."

And…every three zeros, we usually use a comma.

மேலும்...ஒவ்வொரு மூன்று பூஜ்ஜியங்களுக்கும், நாங்கள் வழக்கமாக கமாவைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

So one, comma, three numbers.

எனவே ஒன்று, கமா, மூன்று எண்கள்.

Three zeros.

மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

“One thousand.”

"ஆயிரம்."

So three zeros is a thousand.

எனவே மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் ஆயிரம்.

Let’s move on to the next number.

அடுத்த எண்ணுக்கு செல்வோம்.

We have the three zeros again.

எங்களிடம் மீண்டும் மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

‘Thousand’, we know that’s “a thousand.”

'ஆயிரம்', அது "ஆயிரம்" என்று நமக்குத் தெரியும்.

What’s this number?

இந்த எண் என்ன?

“Ten.”

"பத்து."

“Ten thousand.”

"பத்தாயிரம்."

“One thousand.”

"ஆயிரம்."

“Ten thousand.”

"பத்தாயிரம்."

Let’s move to the next…

அடுத்ததுக்குச் செல்வோம்...

Ok, we know this is ‘thousand’.

சரி, இது 'ஆயிரம்' என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

“One hundred thousand.”

"ஒரு இலட்சம்."

Ok…

சரி…

So, “One thousand.”

எனவே, “ஆயிரம்.”

“Ten thousand.”

"பத்தாயிரம்."

“One hundred thousand.”

"ஒரு இலட்சம்."

Let’s move on to a really big number.

ஒரு பெரிய எண்ணுக்கு செல்லலாம்.

Now, the three zeros here…I underlined with blue.

இப்போது, ​​இங்கே மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்... நான் நீல நிறத்தில் அடிக்கோடிட்டேன்.

Cause that’s a ‘thousand’.

காரணம் அது ஒரு 'ஆயிரம்'.

But if you look here, these are red.

ஆனால் இங்கு பார்த்தால் இவை சிவப்பு நிறத்தில் உள்ளன.

Cause, they’re not a ‘thousand’ anymore.

காரணம், அவர்கள் இனி 'ஆயிரம்' இல்லை.

We have three zeros and three zeros.

எங்களிடம் மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் மற்றும் மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

This is now, “a million.”

இது இப்போது, ​​"ஒரு மில்லியன்".

So if you see six zeros, that’s “a million.”

எனவே நீங்கள் ஆறு பூஜ்ஜியங்களைக் கண்டால், அது "ஒரு மில்லியன்" ஆகும்.

So, we have “one million.”

எனவே, எங்களிடம் "ஒரு மில்லியன்" உள்ளது.

Ok…

சரி...

Let’s move down.

கீழே செல்லலாம்.

“Ten million.”

"ஒரு கோடி."

Alright…

சரி...

So, don’t be confused.

அதனால், குழப்பமடைய வேண்டாம்.

Let’s go through this again.

மீண்டும் இந்த வழியாக செல்லலாம்.

“One.”

"ஒன்று."

“Ten.”

"பத்து."

“One hundred.”

"நூறு."

“One thousand.”

"ஆயிரம்."

“Ten thousand.”

"பத்தாயிரம்."

“One hundred thousand.”

"ஒரு இலட்சம்."

“One million.”

"ஒரு மில்லியன்."

and “Ten million.”

மற்றும் "பத்து மில்லியன்."

Ok…

சரி...

I know it’s difficult.

அது கடினம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

It take a lot of practice.

இது நிறைய பயிற்சி எடுக்கும்.

So let’s go do some practice right now.

எனவே இப்போதே கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, so I have seven numbers here for us to practice how to say them.

சரி, நான் இங்கே ஏழு எண்களை வைத்திருக்கிறேன், அவற்றை எப்படிச் சொல்வது என்று பயிற்சி செய்யலாம்.

So, let’s take a look.

எனவே, பார்க்கலாம்.

The first one.

முதலாவது.

Very easy.

மிக எளிதாக.

We have two zeros here.

இங்கு இரண்டு பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

This is simply, “Five hundred.”

இது வெறுமனே, "ஐநூறு."

Ok…

சரி...

Let’s move to number two.

எண் இரண்டிற்கு செல்வோம்.

Now, number two, we can see, we have the three zeros here.

இப்போது, ​​எண் இரண்டு, நாம் பார்க்க முடியும், இங்கே மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

And I told you, that means thousand.

நான் சொன்னேன், அதாவது ஆயிரம்.

So this is “seven thousand.”

எனவே இது "ஏழாயிரம்" ஆகும்.

Ok…

சரி...

Number three.

எண் மூன்று.

Again, we have three zeros here.

மீண்டும், இங்கே மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

“Fifteen thousand.”

"பதினைந்தாயிரம்."

“Seven thousand.”

"ஏழாயிரம்."

“Fifteen thousand.”

"பதினைந்தாயிரம்."

Let’s look at the next one.

அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

Three zeros.

மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

We know this is ‘thousand’.

இது 'ஆயிரம்' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

This is “Twenty-five thousand.”

இது "இருபத்தைந்தாயிரம்."

Alright…

சரி...

Let’s go to a bigger number.

பெரிய எண்ணுக்கு செல்வோம்.

Lots of zeros here.

இங்கே நிறைய பூஜ்ஜியங்கள்.

Ok, so we know this is ‘a thousand’.

சரி, இது 'ஆயிரம்' என்று எங்களுக்குத் தெரியும்.

And we have more zeros here.

மேலும் இங்கு அதிக பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

But it’s not three zeros.

ஆனால் அது மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் அல்ல.

So, this is just a thousand and this is two hundred.

எனவே, இது வெறும் ஆயிரம் மற்றும் இது இருநூறு.

Ok…

சரி…

“Two hundred thousand.”

“இருநூறாயிரம்.”

Let’s go to a bigger number.

ஒரு பெரிய எண்ணுக்கு செல்வோம்.

Now we have…three zeros…three zeros.

இப்போது நம்மிடம் உள்ளது...மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்...மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

So, this is no longer ‘thousand’.

எனவே, இது இனி 'ஆயிரம்' அல்ல.

This is now, ‘million’.

இது இப்போது, ​​'மில்லியன்'.

“Seven million.”

"ஏழு மில்லியன்."

Ok…

சரி...

Let’s go to a bigger number.

பெரிய எண்ணுக்கு செல்வோம்.

Three zeros.

மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

Three zeros.

மூன்று பூஜ்ஜியங்கள்.

“Eighteen million.”

"பதினெட்டு மில்லியன்."

Ok, so one more time.

சரி, இன்னொரு முறை.

“Five hundred.”

"ஐநூறு."

“Seven thousand.”

"ஏழாயிரம்."

“Fifteen thousand.”

"பதினைந்தாயிரம்."

“Twenty-five thousand.”

"இருபத்தைந்தாயிரம்."

“Two hundred thousand.”

"இருநூறு ஆயிரம்."

“Seven million.”

"ஏழு மில்லியன்."

“Eighteen million.”

"பதினெட்டு மில்லியன்."

Do you understand?

உனக்கு புரிகிறதா?

I hope so.

நான் நம்புகிறேன்.

Ahhh, let’s try a test right now.

ஆஹா, இப்போதே ஒரு சோதனையை முயற்சிப்போம்.

Alright, so for the test, you should have maybe a pen and a paper.

சரி, சோதனைக்கு, உங்களிடம் பேனா மற்றும் காகிதம் இருக்கலாம்.

That will help you.

அது உங்களுக்கு உதவும்.

There’s ten questions.

பத்து கேள்விகள் உள்ளன.

Ok…

சரி…

So, I’m going to say a number.

எனவே, நான் ஒரு எண்ணைச் சொல்லப் போகிறேன்.

You have to think of that number and write down that number.

அந்த எண்ணை யோசித்து அந்த எண்ணை எழுத வேண்டும்.

So, number one.

எனவே, நம்பர் ஒன்.

“Fifteen thousand.”

"பதினைந்தாயிரம்."

“Fifteen thousand.”

"பதினைந்தாயிரம்."

Ok, so you should have written fifteen thousand.

சரி, பதினைந்தாயிரம் எழுதியிருக்க வேண்டும்.

Alright, number two.

சரி, எண் இரண்டு.

“Eight hundred.”

"எண்ணூறு."

“Eight hundred.”

"எண்ணூறு."

Ok, so you should write eight hundred.

சரி, நீங்கள் எண்ணூறு எழுத வேண்டும்.

Number three.

எண் மூன்று.

“Seventy-five thousand.”

"எழுபத்தைந்தாயிரம்."

“Seventy-five thousand.”

"எழுபத்தைந்தாயிரம்."

Ok…

சரி...

So it looks like this: seventy-five thousand.

இது போல் தெரிகிறது: எழுபத்தைந்தாயிரம்.

Number four.

எண் நான்கு.

“Six million.”

"ஆறு மில்லியன்."

“Six million.”

"ஆறு மில்லியன்."

Ok, so you should write it like this.

சரி, நீங்கள் இப்படி எழுத வேண்டும்.

With six zeros.

ஆறு பூஜ்ஜியங்களுடன்.

And number five.

மற்றும் எண் ஐந்து.

“Six hundred thousand.”

"ஆறு லட்சம்."

“Six hundred thousand.”

"ஆறு லட்சம்."

Ok, so six hundred thousand looks like this.

சரி, அறுநூறாயிரம் இது போல் தெரிகிறது.

Number six.

எண் ஆறு.

“Three thousand.”

"மூன்று ஆயிரம்."

“Three thousand.”

"மூன்று ஆயிரம்."

Ok, so this is three thousand.

சரி, இது மூவாயிரம்.

Number seven.

எண் ஏழு.

“Nineteen thousand.”

"பத்தொன்பதாயிரம்."

“Nineteen thousand.”

"பத்தொன்பதாயிரம்."

Ok, so this is nineteen thousand.

சரி, இது பத்தொன்பதாயிரம்.

Number eight.

எண் எட்டு.

“Sixty-six thousand.”

"அறுபத்தாறாயிரம்."

“Sixty-six thousand.”

"அறுபத்தாறாயிரம்."

Ok, it looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number nine.

எண் ஒன்பது.

“Five hundred thousand.”

"ஐந்து லட்சம்."

“Five hundred thousand.”

"ஐந்து லட்சம்."

Ok, it looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

Number ten.

எண் பத்து.

“Twenty-five million.”

"இருபத்தைந்து மில்லியன்."

“Twenty-five million.”

"இருபத்தைந்து மில்லியன்."

Alright, that’s a big number.

சரி, அது பெரிய எண்.

It looks like this.

இது போல் தெரிகிறது.

Wwoooo, I know that was a difficult test.

Wwoooo, இது ஒரு கடினமான சோதனை என்று எனக்குத் தெரியும்.

I hope you did well.

நீங்கள் நன்றாக செய்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Uhh, I know big numbers are very difficult to say and understand.

ஆஹா, பெரிய எண்களை சொல்வது மற்றும் புரிந்துகொள்வது மிகவும் கடினம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

It take a lot of practice.

இது நிறைய பயிற்சி எடுக்கும்.

Now I hope this video helps you.

இப்போது இந்த வீடியோ உங்களுக்கு உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

But again, you need a lot of self-study to truly master these numbers.

ஆனால் மீண்டும், இந்த எண்களை உண்மையிலேயே மாஸ்டர் செய்ய உங்களுக்கு நிறைய சுய ஆய்வு தேவை.

Alright…

சரி...

See you next video.

அடுத்த வீடியோவைப் பார்ப்போம்.

This video is very very difficult.

இந்த வீடியோ மிகவும் கடினமானது.

This is ‘advanced numbers’.

இது 'மேம்பட்ட எண்கள்'.

Ok…

சரி...

It’s very difficult to understand.

புரிந்துகொள்வது மிகவும் கடினம்.

It’s very difficult to express these numbers.

இந்த எண்களை வெளிப்படுத்துவது மிகவும் கடினம்.

We’re going to talk about very big numbers and how to say them.

நாங்கள் மிகப் பெரிய எண்கள் மற்றும் அவற்றை எவ்வாறு சொல்வது என்பதைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Alright…

சரி...

Uhhh, try not to be scared.

ஆஹா, பயப்படாமல் இருக்க முயற்சி செய்யுங்கள்.

I will try to teach you as simple as possible.

முடிந்தவரை எளிமையாக கற்பிக்க முயல்கிறேன்.

Again, this video is meant to help you.

மீண்டும், இந்த வீடியோ உங்களுக்கு உதவும்.

You have to do a lot of self-study to truly master these numbers.

இந்த எண்களை உண்மையிலேயே மாஸ்டர் செய்ய நீங்கள் நிறைய சுய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

Ok, let’s start with the ‘hundreds’ here.

சரி, இங்கே 'நூற்றுக்கணக்கில்' ஆரம்பிக்கலாம்.

Now we already know this number.

இப்போது இந்த எண்ணை நாங்கள் ஏற்கனவே அறிவோம்.

You should be able to say this number by now.

இந்த எண்ணை நீங்கள் இப்போது சொல்ல வேண்டும்.

“One hundred.”

"நூறு."

But let’s look at the next…

ஆனால் அடுத்ததைப் பார்ப்போம்…

Ok…

சரி…

Now this is “one hundred and one.”

இப்போது இது "நூற்றி ஒன்று."

Now listen to what I said.

இப்போது நான் சொல்வதைக் கேளுங்கள்.

“One hundred and one.”

"நூற்று ஒன்று."

Do you hear the ‘and’?

நீங்கள் 'மற்றும்' கேட்கிறீர்களா?

Ok…

சரி…

Now, that’s actually British style.

இப்போது, ​​அது உண்மையில் பிரிட்டிஷ் பாணி.

When British people say numbers, they use an ‘and’.

பிரிட்டிஷ் மக்கள் எண்களைக் கூறும்போது, ​​அவர்கள் ஒரு 'மற்றும்' பயன்படுத்துகிறார்கள்.

So, “One hundred and one.”

எனவே, "நூற்று ஒன்று."

But American style is different.

ஆனால் அமெரிக்க பாணி வேறு.

They don’t say “and”.

அவர்கள் "மற்றும்" என்று சொல்லவில்லை.

Ok, so, “One hundred and one.”

சரி, "நூற்றி ஒன்று."

American style is “One hundred one.”

அமெரிக்க பாணி "நூறு ஒன்று."

No ‘and’.

'மற்றும்' இல்லை.

Ok…

சரி…

So British style again: “One hundred and one.”

எனவே மீண்டும் பிரிட்டிஷ் பாணி: "நூற்று ஒன்று."

American style: “One hundred one.”

அமெரிக்க பாணி: "நூறு ஒன்று."

Now, which style should you use?

இப்போது, ​​எந்த பாணியைப் பயன்படுத்த வேண்டும்?

Doesn’t matter.

பரவாயில்லை.

Both are ok.

இரண்டும் சரி.

Everyone will understand you if you use British style or American style.

நீங்கள் பிரிட்டிஷ் பாணி அல்லது அமெரிக்க பாணியைப் பயன்படுத்தினால் அனைவரும் உங்களைப் புரிந்துகொள்வார்கள்.

British style doesn’t sound strange.

பிரிட்டிஷ் பாணி விசித்திரமாகத் தெரியவில்லை.

American style doesn’t sound strange.

அமெரிக்க பாணி விசித்திரமாகத் தெரியவில்லை.

I come from Canada, so sometimes I use British style, sometimes I use American style.

நான் கனடாவில் இருந்து வருகிறேன், அதனால் சில நேரங்களில் நான் பிரிட்டிஷ் பாணியைப் பயன்படுத்துகிறேன், சில சமயங்களில் நான் அமெரிக்க பாணியைப் பயன்படுத்துகிறேன்.

So, keep that in mind.

எனவே, அதை மனதில் கொள்ளுங்கள்.

Probably when you’re listening to me, sometimes I use the ‘and’, sometimes I don’t.

ஒருவேளை நீங்கள் நான் சொல்வதைக் கேட்கும்போது, ​​சில சமயங்களில் நான் 'மற்றும்' பயன்படுத்துகிறேன், சில சமயங்களில் நான் கேட்கவில்லை.

Ok…

சரி…

So, “One hundred and one” or “one hundred one.”

எனவே, "நூற்று ஒன்று" அல்லது "நூறு ஒன்று."

Let’s look at the next number.

அடுத்த எண்ணைப் பார்ப்போம்.

Ok…

சரி…

“One hundred fifty” or “one hundred and fifty.”

"நூற்று ஐம்பது" அல்லது "நூற்றி ஐம்பது."

Ok…

சரி…

So, we know this is fifty…”one hundred fifty.”

எனவே, இது ஐம்பது என்று எங்களுக்குத் தெரியும்…”நூற்று ஐம்பது.”

Let’s look at the next number.

அடுத்த எண்ணைப் பார்ப்போம்.

That’s one.

அது ஒன்று.

That’s fifty-one.

அது ஐம்பத்தொன்று.

“One hundred fifty-one” or “one hundred and fifty-one.”

"நூற்று ஐம்பத்தொன்று" அல்லது "நூற்று ஐம்பத்தொன்று."

Alright…

சரி...

Let’s look at the next number.

அடுத்த எண்ணைப் பார்ப்போம்.

We know this is two.

இது இரண்டு என்பதை நாம் அறிவோம்.

We know this is ninety-two.

இது தொண்ணூற்று இரண்டு என்று நமக்குத் தெரியும்.

This is “seven hundred ninety-two” or “seven hundred and ninety-two.”

இது "எழுநூற்று தொண்ணூற்று இரண்டு" அல்லது "எழுநூற்று தொண்ணூற்று இரண்டு."

Alright…

சரி...

And the last number here.

கடைசி எண் இங்கே.

Well, we know that’s nine.

சரி, அது ஒன்பது என்று எங்களுக்குத் தெரியும்.

That’s ninety-nine.

அது தொண்ணூற்றொன்பது.

That’s “nine hundred ninety-nine” or “nine hundred and ninety-nine.”

அது "தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூற்று ஒன்பது" அல்லது "தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூற்று ஒன்பது."

Alright…

சரி…

So these are the ‘hundreds’.

எனவே இவை 'நூறுகள்'.

Let’s move to bigger numbers.

பெரிய எண்களுக்கு செல்லலாம்.

The ‘thousands’.

'ஆயிரங்கள்'.

Are you read for some bigger number?

நீங்கள் ஏதாவது பெரிய எண்ணைப் படிக்கிறீர்களா?

I’m sorry, but it’s going to start to get real difficult.

மன்னிக்கவும், ஆனால் அது மிகவும் கடினமாகத் தொடங்கும்.

Ok…

சரி…

So, let’s take a look here.

எனவே, இங்கே பார்க்கலாம்.

Listen carefully.

கவனமாக கேளுங்கள்.

Our next number…we know this is ‘a’ thousand’.

எங்கள் அடுத்த எண்…இது 'ஆயிரம்' என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

So this is “one thousand one.”

எனவே இது "ஆயிரம் ஒன்று."

Ok, “one thousand one.”

சரி, "ஆயிரம் ஒன்று."

If you want to use British style, “one thousand and one.”

நீங்கள் பிரிட்டிஷ் பாணியைப் பயன்படுத்த விரும்பினால், "ஆயிரம் மற்றும் ஒன்று."

Ok, again, doesn’t matter.

சரி, மீண்டும், பரவாயில்லை.

So, ”one thousand one.”

எனவே, "ஆயிரம் ஒன்று."

Let’s move up.

மேலே செல்லலாம்.

So we know this is ‘one hundred’.

எனவே இது 'நூறு' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

And we know this is “one thousand one hundred.”

இது "ஆயிரத்து நூறு" என்று எங்களுக்குத் தெரியும்.

“One thousand one hundred.”

"ஆயிரத்து நூறு."

Ok…

சரி...

Now, let’s move to the the third number here.

இப்போது, ​​இங்கே மூன்றாவது எண்ணுக்குச் செல்வோம்.

A little more confusing.

இன்னும் கொஞ்சம் குழப்பம்.

We got lost of numbers.

எண்களை இழந்துவிட்டோம்.

Ok, don’t be so scared.

சரி, பயப்பட வேண்டாம்.

We know that’s ‘four’.

அது 'நான்கு' என்று நமக்குத் தெரியும்.

We know that’s ‘twenty-four’.

அது 'இருபத்தி நான்கு' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

We know that’s ‘three hundred and twenty-four’.

அது 'முந்நூற்று இருபத்து நான்கு' என்று நமக்குத் தெரியும்.

And then we got the ‘thousands’.

பின்னர் எங்களுக்கு 'ஆயிரம்' கிடைத்தது.

So, “seven thousand three hundred twenty-four.”

எனவே, "ஏழாயிரத்து முந்நூற்று இருபத்து நான்கு."

“Seven thousand three hundred twenty-four.”

"ஏழாயிரத்து முன்னூற்று இருபத்து நான்கு."

Let’s move on to the next number.

அடுத்த எண்ணுக்கு செல்வோம்.

‘Five’, ‘fifty-five’, ‘five hundred fifty-five’, “ten thousand five hundred

'ஐந்து', 'ஐம்பத்தைந்து', 'ஐநூறு ஐம்பத்தைந்து', "பத்தாயிரத்து ஐந்நூற்று

fifty-five.”

ஐம்பத்தைந்து."

Ok…

சரி...

Let’s move on.

தொடரலாம்.

‘Four’, ‘twenty-four’, ‘three hundred and twenty-four’, “seventeen thousand

'நான்கு', 'இருபத்தி நான்கு', 'முந்நூற்று இருபத்தி நான்கு', "பதினேழாயிரத்து

three hundred and twenty-four.”

முந்நூற்று இருபத்து நான்கு."

Let’s move on.

தொடரலாம்.

Bigger number here.

இங்கே பெரிய எண்.

‘Six’, ‘sixty-six’, ‘six hundred and sixty-six’, “one hundred and fifty-two

'ஆறு', 'அறுபத்தி ஆறு', 'அறுநூற்று அறுபத்தாறு', "ஒரு லட்சத்து ஐம்பத்தி இரண்டாயிரத்து

thousand six hundred and sixty-six.”

அறுநூற்று அறுபத்தாறு."

Ok, let’s review these numbers again.

சரி, இந்த எண்களை மீண்டும் மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

“One thousand one.”

"ஆயிரம் ஒன்று."

“One thousand one hundred.”

"ஆயிரத்து நூறு."

“Seven thousand three hundred twenty-four.”

"ஏழாயிரத்து முன்னூற்று இருபத்து நான்கு."

“Ten thousand five hundred fifty-five.”

"பத்தாயிரத்து ஐந்நூற்று ஐம்பத்தைந்து."

“Seventeen thousand three hundred and twenty-four.”

"பதினேழாயிரத்து முந்நூற்று இருபத்து நான்கு."

“One hundred and fifty-two thousand six hundred and sixty-six.”

"ஒரு லட்சத்து ஐம்பத்தி இரண்டாயிரத்து அறுநூற்று அறுபத்தாறு."

Ok…

சரி...

You ready for some more.

நீங்கள் இன்னும் சிலவற்றுக்குத் தயார்.

Let’s go to some even bigger numbers.

இன்னும் சில பெரிய எண்களுக்குச் செல்வோம்.

You’re still watching this video?

நீங்கள் இன்னும் இந்த வீடியோவைப் பார்க்கிறீர்களா?

Ahhh, that’s too bad because I have something very scary to show you.

ஆஹா, அது மிகவும் மோசமானது, ஏனென்றால் உங்களிடம் காட்ட எனக்கு மிகவும் பயமாக இருக்கிறது.

Chuuuuuu….

ச்சூஊஊ….

Alright, so here are some very very big numbers.

சரி, இங்கே சில மிகப் பெரிய எண்கள் உள்ளன.

And let’s try to say them.

மேலும் அவற்றைச் சொல்ல முயற்சிப்போம்.

Uhhh, the first one.

ஆஹா, முதல்.

Alright, we have three and three.

சரி, எங்களிடம் மூன்று மற்றும் மூன்று உள்ளன.

So, we know this is ‘million’.

எனவே, இது 'மில்லியன்' என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

So this is going to be “six million eight.”

எனவே இது "ஆறு மில்லியன் எட்டு" ஆக இருக்கும்.

Ok, very simple.

சரி, மிகவும் எளிமையானது.

That’s an eight.

அது ஒரு எட்டு.

“Six million eight.”

"ஆறு மில்லியன் எட்டு."

Let’s move on to the next one.

அடுத்ததுக்கு செல்லலாம்.

Alright, so if we take….we also know this is ‘million’.

சரி, நாம் எடுத்துக் கொண்டால், இது 'மில்லியன்' என்பது எங்களுக்கும் தெரியும்.

But if we just start here.

ஆனால் நாம் இங்கே தொடங்கினால்.

How much is that?

அது எவ்வளவு?

Well, that’s ‘five hundred thousand’.

சரி, அது 'ஐநூறு ஆயிரம்'.

So how much is that?

எனவே அது எவ்வளவு?

Well that’s “five million five hundred thousand”.

அது "ஐந்து மில்லியன் ஐநூறு ஆயிரம்".

Alright…

சரி...

Let’s get to a… very big and confusing number.

மிகப் பெரிய மற்றும் குழப்பமான எண்ணுக்கு வருவோம்.

Even confusing to me.

எனக்குக் குழப்பமும் கூட.

But let’s try it together.

ஆனால் ஒன்றாக முயற்சி செய்யலாம்.

Ahhh, again we have three and three.

ஆஹா, மீண்டும் மூன்று மற்றும் மூன்று உள்ளது.

We know this is ‘million’.

இது 'மில்லியன்' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

We know this is ‘thirteen million’.

இது 'பதின்மூன்று மில்லியன்' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

Ahhh, but, we have to say all of these numbers.

ஆஹா, ஆனால், இந்த எண்கள் அனைத்தையும் நாம் சொல்ல வேண்டும்.

Ok, so let’s start slow.

சரி, மெதுவாக ஆரம்பிக்கலாம்.

That’s ‘two’, ‘thirty-two’, ‘four hundred thirty-two’.

அது 'இரண்டு', 'முப்பத்திரண்டு', 'நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

Well that’s a zero, but that’s…oh, we’re going into a ..oh…it’s getting very confusing

சரி அது பூஜ்ஜியம் தான், ஆனால் அது…ஓ, நாங்கள் ஒரு ..ஓ...

now.

இப்போது

This would be ‘twenty thousand four hundred thirty-two’.

மிகவும் குழப்பமடைகிறோம் . இது 'இருபதாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு' ஆக இருக்கும்.

‘Six hundred and twenty thousand four hundred and thirty-two’.

'ஆறு லட்சத்து இருபதாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

“Thirteen million six hundred and twenty thousand four hundred and thirty-two.”

"பதின்மூன்று இலட்சத்து இருபதாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

“Thirteen million six hundred and twenty thousand four hundred and thirty-two.”

"பதின்மூன்று இலட்சத்து இருபதாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

Whew, big number.

அட, பெரிய எண்.

Let’s move on.

தொடரலாம்.

I’m scared myself.

எனக்கே பயமாக இருக்கிறது.

Alright, again, we have three and three.

சரி, மீண்டும், எங்களிடம் மூன்று மற்றும் மூன்று உள்ளன.

I know this is ‘million’.

இது 'மில்லியன்' என்று எனக்குத் தெரியும்.

I know this is a ‘twenty-four million’.

இது ஒரு 'இருபத்தி நான்கு மில்லியன்' என்று எனக்குத் தெரியும்.

What are all these numbers?

இந்த எண்கள் அனைத்தும் என்ன?

‘Two’.

'இரண்டு'.

‘Thirty-two’.

'முப்பத்தி இரண்டு'.

‘Four hundred and thirty-two’.

'நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

‘Eight thousand four hundred and thirty-two’.

'எட்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

‘Forty-eight thousand four hundred and thirty-two’.

'நாற்பத்தெட்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

‘Five hundred and forty-eight thousand four hundred and thirty-two’.

'ஐந்நூற்று நாற்பத்தெட்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு'.

And our final number, “twenty-four million five hundred and forty-eight thousand four

எங்கள் இறுதி எண், "இருபத்து நான்கு மில்லியன் ஐந்நூற்று நாற்பத்தெட்டாயிரத்து

hundred and thirty-two.”

நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

“Twenty-four million five hundred and forty-eight thousand four hundred and thirty-two.”

"இருபத்து நான்கு மில்லியன் ஐந்நூற்று நாற்பத்து எட்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

The last one here.

இங்கே கடைசி.

A really really big number.

உண்மையில் ஒரு பெரிய எண்.

Ok…

சரி…

So, again, ‘seven’.

எனவே, மீண்டும், 'ஏழு'.

‘Forty-seven’.

'நாற்பத்தி ஏழு'.

‘Nine hundred and forty-seven’.

'தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்தேழு'.

‘Two thousand nine hundred forty-seven’.

'இரண்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்தேழு'.

‘Four hundred and thirty-two thousand nine hundred and forty-seven’.

'நானூற்று முப்பத்தி இரண்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்தேழு'.

And…

மற்றும்… இது என்ன?

what’s this?

Again, this is three, three.

மீண்டும், இது மூன்று, மூன்று.

This is a ‘million’.

இது ஒரு 'மில்லியன்'.

So this is, “One hundred and twenty-five million four hundred and thirty-two thousand

எனவே இது, "நூற்று இருபத்தைந்து மில்லியன் நானூற்று முப்பத்தி இரண்டாயிரத்து

nine hundred and forty-seven.”

தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்தேழு".

“One hundred and twenty-five million four hundred and thirty-two thousand nine hundred

"நூற்று இருபத்தைந்து மில்லியன் நானூற்று முப்பத்தி இரண்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து

and forty-seven.”

நாற்பத்தேழு."

Ok, do you understand all these numbers?

சரி, இந்த எண்கள் அனைத்தும் புரிகிறதா?

If you do, that’s great.

நீங்கள் செய்தால், அது மிகவும் நல்லது.

Ahhh, but before we do a test, we’re going to do a little extra practice.

ஆ, ஆனால் நாங்கள் ஒரு சோதனை செய்வதற்கு முன், நாங்கள் கொஞ்சம் கூடுதல் பயிற்சி செய்யப் போகிறோம்.

Ok, so let’s just review a little bit.

சரி, கொஞ்சம் மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

I have five numbers here, just for a quick review….before the test.

நான் இங்கே ஐந்து எண்களை வைத்திருக்கிறேன், ஒரு விரைவான மதிப்பாய்வுக்காக....சோதனைக்கு முன்.

Ok…

சரி…

So, the first one.

எனவே, முதல் ஒன்று.

How much is this?

இது எவ்வளவு?

Well, ‘four’, ‘forty-four’, “four hundred forty-four.”

சரி, 'நான்கு', 'நாற்பத்தி நான்கு', "நானூற்று நாற்பத்து நான்கு."

And again, we can use the ‘and’.

மீண்டும், நாம் 'மற்றும்' பயன்படுத்தலாம்.

“Four hundred ‘and’ forty-four.”

"நானூறு 'மற்றும்' நாற்பத்து நான்கு."

That’s possible.

அது சாத்தியம்.

Uhhh, the next number.

அடடா, அடுத்த எண்.

Ok, we know three zeros…or three numbers here.

சரி, எங்களுக்கு இங்கே மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் அல்லது மூன்று எண்கள் தெரியும்.

This is ‘thousand’.

இது 'ஆயிரம்'.

So, “eight thousand nine hundred forty-two.”

எனவே, "எட்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து நாற்பத்திரண்டு."

The next number.

அடுத்த எண்.

Ok.. lots of numbers…ahhh….

சரி.. நிறைய எண்கள்...ஆஹா....

We know it’s ‘thousand’.

அது 'ஆயிரம்' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

“Fifty-five thousand five hundred forty-three.”

"ஐம்பத்து ஐந்தாயிரத்து ஐந்நூற்று நாற்பத்து மூன்று."

Bigger number.

பெரிய எண்.

Lots of sevens.

நிறைய ஏழுகள்.

But don’t be scared of all these sevens.

ஆனா இந்த ஏழெட்டுக்கு எல்லாம் பயப்பட வேண்டாம்.

So, again it’s just ‘thousand’.

எனவே, மீண்டும் அது வெறும் 'ஆயிரம்' தான்.

So, “two hundred and seventy-seven thousand seven hundred seventy-seven.”

எனவே, "இரு லட்சத்து எழுபத்தேழாயிரத்து எழுநூற்று எழுபத்தேழு."

“Two hundred and seventy-seven thousand seven hundred seventy-seven.”

"இரு லட்சத்து எழுபத்தேழாயிரத்து எழுநூற்று எழுபத்தேழு."

Alright, and let’s go to the ‘millions’.

சரி, 'மில்லியன்ஸுக்கு' போகலாம்.

Three, three.

மூன்று, மூன்று.

I know this is a ‘million’.

இது ஒரு 'மில்லியன்' என்று எனக்குத் தெரியும்.

Cause it has two commas.

ஏனெனில் அதில் இரண்டு காற்புள்ளிகள் உள்ளன.

So, “three million three hundred and twenty thousand three hundred and twenty-one.

எனவே, “மூன்று இலட்சத்து இருபதாயிரத்து முந்நூற்று இருபத்தொன்று.

Alright…

சரி...

So, if you can understand how to say these five, you’re ready for the test.

இந்த ஐந்தை எப்படிச் சொல்வது என்று உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தால், நீங்கள் சோதனைக்குத் தயாராக உள்ளீர்கள்.

So, we’re going to start the test.

எனவே, நாங்கள் சோதனையைத் தொடங்கப் போகிறோம்.

You should prepare some paper and a pen.

நீங்கள் ஒரு காகிதம் மற்றும் பேனாவை தயார் செய்ய வேண்டும்.

Ahhh, I’m going to say the numbers and you should write down the numbers.

ஆஹா, நான் எண்களைச் சொல்லப் போகிறேன், நீங்கள் எண்களை எழுதுங்கள்.

Alright…

சரி...

So let’s start the test.

சோதனையை ஆரம்பிக்கலாம்.

Good luck.

நல்ல அதிர்ஷ்டம்.

Number one.

நம்பர் ஒன்.

“Six hundred sixty-six.”

"அறுநூற்று அறுபத்தாறு."

“Six hundred sixty-six.”

"அறுநூற்று அறுபத்தாறு."

Alright, so you should write this.

சரி, நீங்கள் இதை எழுத வேண்டும்.

“Six hundred sixty-six.”

"அறுநூற்று அறுபத்தாறு."

Number two.

எண் இரண்டு.

“Three thousand two hundred twelve.”

"மூவாயிரத்து இருநூற்றுப் பன்னிரண்டு."

“Three thousand two hundred twelve.”

"மூவாயிரத்து இருநூற்றுப் பன்னிரண்டு."

Ok, so you should write this.

சரி, நீங்கள் இதை எழுத வேண்டும்.

The next number.

அடுத்த எண்.

Number three.

எண் மூன்று.

“Six thousand four hundred thirty-two.”

"ஆறாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

“Six thousand four hundred thirty-two.”

"ஆறாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

Alright, so you should write this.

சரி, நீங்கள் இதை எழுத வேண்டும்.

Number four.

எண் நான்கு.

Getting bigger.

பெரிதாகிறது.

“Twelve thousand eight hundred fourteen.”

"பன்னிரண்டாயிரத்து எண்ணூற்று பதினான்கு."

“Twelve thousand eight hundred fourteen.”

"பன்னிரண்டாயிரத்து எண்ணூற்று பதினான்கு."

Alright, so it looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number five.

எண் ஐந்து.

“Twenty-two thousand four hundred thirty-two.”

"இருபத்தி இரண்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

“Twenty-two thousand four hundred thirty-two.”

"இருபத்தி இரண்டாயிரத்து நானூற்று முப்பத்திரண்டு."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number six.

எண் ஆறு.

“Seventy-nine thousand five hundred twenty-one.”

"எழுபத்தொன்பதாயிரத்து ஐந்நூற்று இருபத்தொன்று."

“Seventy-nine thousand five hundred twenty-one.”

"எழுபத்தொன்பதாயிரத்து ஐந்நூற்று இருபத்தொன்று."

Alright, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number seven.

எண் ஏழு.

“Four hundred and thirty-two thousand nine hundred eighty-seven.”

"நானூற்று முப்பத்தி இரண்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்தேழு."

“Four hundred thirty-two thousand nine hundred eighty-seven.”

"நானூற்று முப்பத்தி இரண்டாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்தேழு."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number eight.

எண் எட்டு.

“Two million three hundred and forty-three thousand nine hundred eighty-two.”

"இரண்டு மில்லியன் முந்நூற்று நாற்பத்து மூவாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்திரண்டு."

“Two million three hundred and forty-three thousand nine hundred eighty-two.”

"இரண்டு மில்லியன் முந்நூற்று நாற்பத்து மூவாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்திரண்டு."

Oh…very big number.

ஓ... மிகப் பெரிய எண்.

Ok, it looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number nine.

எண் ஒன்பது.

“Fifty-four million five hundred and forty-three thousand nine hundred eighty-seven.”

"ஐம்பத்து நான்கு மில்லியன் ஐநூறு நாற்பத்து மூவாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்தேழு."

“Fifty-four million five hundred and forty-three thousand nine hundred eighty-seven.”

"ஐம்பத்து நான்கு மில்லியன் ஐநூறு நாற்பத்து மூவாயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எண்பத்தேழு."

Ok, so that looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Number ten.

எண் பத்து.

The last one.

கடைசி ஒன்று.

Ok, the last one’s very difficult.

சரி, கடைசியாக இருப்பது மிகவும் கடினம்.

Sorry.

மன்னிக்கவும்.

Ok…

சரி...

Listen carefully.

கவனமாகக் கேள்.

“Eleven million one hundred eleven thousand one hundred eleven.”

"பதினொரு மில்லியன் ஒரு இலட்சத்து பதினோராயிரத்து நூற்று பதினொன்று."

“Eleven million one hundred eleven thousand one hundred eleven.”

"பதினொரு மில்லியன் ஒரு இலட்சத்து பதினோராயிரத்து நூற்று பதினொன்று."

Ok, so that looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Uhhh, this is a very difficult video.

ஆஹா, இது மிகவும் கடினமான வீடியோ.

Uhhh.

உஹ்ஹ்ஹ்

Well, that’s English numbers.

சரி, அது ஆங்கில எண்கள்.

Those are the advanced numbers.

அவை மேம்பட்ட எண்கள்.

Uhhh, I hope you did well on the test.

ஆஹா, நீங்கள் தேர்வில் நன்றாக இருந்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

I know it was a very difficult test and it takes a long long to master the numbers you

இது மிகவும் கடினமான சோதனை என்று எனக்குத் தெரியும், இன்று நீங்கள் பார்த்த எண்களை மாஸ்டர் செய்ய நீண்ட நேரம் எடுக்கும்

saw today.

.

Alright…

சரி...

Takes a lot of self-study.

நிறைய சுய ஆய்வு தேவை.

A lot of practice.

நிறைய பயிற்சி.

But never give up…ahhh, you can do it.

ஆனால் ஒருபோதும் கைவிடாதீர்கள்…ஆஹா, உங்களால் முடியும்.

I believe in you.

நான் உன்னை நம்புகிறேன்.

Well, that’s it for this video.

சரி, இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

This is an advanced numbers video.

இது ஒரு மேம்பட்ட எண்கள் வீடியோ.

I’m going to teach how to express some advanced numbers.

சில மேம்பட்ட எண்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதை நான் கற்பிக்கப் போகிறேன்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

Alright, we know this is expressed, “nine hundred”.

சரி, இது "தொன்னூறு" என்று வெளிப்படுத்தப்பட்டது என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

And let’s go to the next one.

மேலும் அடுத்தவருக்கு செல்வோம்.

Now, I taught you before this is expressed “one thousand”.

இப்போது, ​​இது "ஆயிரம்" என்று வெளிப்படுத்தப்படுவதற்கு முன்பு நான் உங்களுக்கு கற்பித்தேன்.

Ok…

சரி...

Now, “one thousand” is the best way to express it.

இப்போது, ​​அதை வெளிப்படுத்த "ஆயிரம்" தான் சிறந்த வழி.

But, it is possible to express it “ten hundred”.

ஆனால், அதை "பத்து நூறு" என்று வெளிப்படுத்த முடியும்.

Ok…

சரி...

Next one.

அடுத்தது.

“One thousand one hundred.”

"ஆயிரத்து நூறு."

That’s the best way.

அதுவே சிறந்த வழி.

But, some people will say “eleven hundred”.

ஆனால், சிலர் “பதினூறு” என்று சொல்வார்கள்.

“Twelve hundred.”

"ஆயிரத்தி இருநூறு."

“Thirteen hundred.”

"ஆயிரத்து முந்நூறு."

“Fourteen hundred.”

"பதினானூறு."

“Twenty hundred.”

"இருபது நூறு."

“Twenty-one hundred.”

"இருபத்தி நூறு."

“Ninety-nine hundred.”

"தொண்ணூற்று தொள்ளாயிரத்து நூறு."

Ok, this is only “ten thousand one hundred.”

சரி, இது "பத்தாயிரத்து நூறு" மட்டுமே.

Ok…

சரி...

This can be “ninety-nine hundred”, but when you’re getting into bigger…bigger

இது "தொண்ணூற்றொன்பது நூறு" ஆக இருக்கலாம், ஆனால் நீங்கள் பெரிய...பெரிய

numbers, you have to stop saying “hundred” and change to ‘thousands’.

எண்ணிக்கையில் வரும்போது, ​​"நூறு" என்று சொல்வதை நிறுத்திவிட்டு, 'ஆயிரம்' என்று மாற்ற வேண்டும்.

Ok…

சரி...

So you can say “hundred” between these numbers.

இந்த எண்களுக்கு இடையில் “நூறு” என்று சொல்லலாம்.

Alright, so from “one hundred, two hundred, three hundred, four hundred, five hundred,”

சரி, “நூறு, இருநூறு, முந்நூறு, நானூறு, ஐந்நூறு”

all the way up to “ten hundred, twenty hundred,” ahhh up…until “ninety-nine hundred ninety-nine”.

முதல் “பத்து நூறு, இருபது நூறு” வரை ஆஹா... “தொண்ணூற்று தொள்ளாயிரத்து தொண்ணூற்று ஒன்பது” வரை.

So you can see this number is already past that number.

எனவே இந்த எண் ஏற்கனவே அந்த எண்ணைக் கடந்திருப்பதைக் காணலாம்.

So the hundreds stop.

எனவே நூற்றுக்கணக்கானவர்கள் நிறுத்தப்படுகிறார்கள்.

Alright, this is a little bit confusing, I know.

சரி, இது கொஞ்சம் குழப்பமாக இருக்கிறது, எனக்குத் தெரியும்.

Let’s do a little bit of practice.

கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம். சரி, இந்த எண்களை

Ok, so I wrote a few more example to help you understand how to express these numbers

'நூறு' மூலம் எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் வகையில் இன்னும் சில உதாரணங்களை எழுதினேன்

using ‘hundred’.

.

Alright…

சரி…

So again, this is our range.

எனவே மீண்டும், இது எங்கள் வரம்பு.

We can only say “hundred” with these numbers.

இந்த எண்களைக் கொண்டு "நூறு" என்று மட்டுமே சொல்ல முடியும்.

So the first one.

எனவே முதல் ஒன்று.

The best way is “one thousand seven hundred”, but you can express it “seventeen hundred”.

சிறந்த வழி "ஆயிரத்து எழுநூறு", ஆனால் நீங்கள் அதை "பதினேழு நூறு" வெளிப்படுத்தலாம்.

Next one.

அடுத்தது.

“One thousand seven hundred one.”

"ஆயிரத்து எழுநூறு ஒன்று."

Or…

அல்லது…

“Seventeen hundred one.”

"பதினேழு நூறு."

“Seventy-five hundred.”

"எழுபத்தி ஐநூறு."

“Seventy-five hundred twenty-one.”

"எழுபத்தி ஐநூறு இருபத்தி ஒன்று."

“Ninety-two hundred twelve.”

"தொண்ணூற்று இருநூற்றுப் பன்னிரண்டு." மற்றும் கடைசி.

and the last one.

Ok, the last one is outside.

சரி, கடைசியாக வெளியே உள்ளது.

Ok…

சரி...

It’s continuing.

இது தொடர்கிறது.

It’s too big.

இது மிக பெரியது.

We have to use ‘thousand’, so this has to be “eleven thousand one hundred.”

நாம் 'ஆயிரம்' பயன்படுத்த வேண்டும், எனவே இது "பதினோராயிரத்து நூறு" ஆக இருக்க வேண்டும்.

Ok…

சரி…

You can’t say, “a hundred and eleven hundred.”

“நூற்று பதினொரு நூறு” என்று சொல்ல முடியாது.

Ok, it has to be “eleven thousand one hundred.”

சரி, அது "பதினோராயிரத்து நூறு" ஆக இருக்க வேண்டும்.

Alright, I hope this helps you understand a little better how to express in ‘hundreds’.

சரி, 'நூறுகளில்' எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பதைச் சற்று நன்றாகப் புரிந்துகொள்ள இது உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

But, as your teacher, I prefer if you say “one thousand seven hundred”.

ஆனால், உங்கள் ஆசிரியராக, நீங்கள் "ஆயிரத்து எழுநூறு" என்று சொன்னால் நான் விரும்புகிறேன்.

To use it that way.

அதை அப்படியே பயன்படுத்த வேண்டும்.

But I have to teach you the other way because somebody might say to you “seventeen hundred”,

ஆனால் நான் உங்களுக்கு வேறு வழியைக் கற்பிக்க வேண்டும், ஏனென்றால் யாராவது உங்களிடம் "பதினேழு நூறு" என்று கூறலாம்,

so you should be able to understand.

எனவே நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Alright…

சரி...

So that’s it.

அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about ordinal numbers.

இந்த வீடியோவில், ஆர்டினல் எண்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Now, ordinal numbers are different than cardinal numbers.

இப்போது, ​​ஆர்டினல் எண்கள் கார்டினல் எண்களை விட வேறுபட்டவை.

Of course cardinal numbers are numbers like one two three four five.

நிச்சயமாக கார்டினல் எண்கள் ஒன்று இரண்டு மூன்று நான்கு ஐந்து போன்ற எண்கள்.

Ordinal numbers are different.

ஆர்டினல் எண்கள் வேறுபட்டவை.

Ordinal numbers are used for expressing things like rank.

தரவரிசை போன்ற விஷயங்களை வெளிப்படுத்த ஆர்டினல் எண்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

First, second, third place… uhhh… in a contest.

ஒரு போட்டியில்

முதல், இரண்டாம், மூன்றாம் இடம்...

Or they’re used to express anniversaries.

ஆஹா... அல்லது அவை ஆண்டுவிழாக்களை வெளிப்படுத்தப் பயன்படுகின்றன.

For example, “This is my third wedding anniversary.”

உதாரணமாக, "இது எனது மூன்றாவது திருமண நாள்."

And it’s also used commonly in the calendar for dates.

மேலும் இது தேதிகளுக்கான காலெண்டரில் பொதுவாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

For example, “June first,” ahhh, “June second.”

உதாரணமாக, "ஜூன் முதல்," ஆஹா, "ஜூன் இரண்டாவது."

Ok…

சரி...

So this where we use ordinal numbers.

இங்கு ஆர்டினல் எண்களைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

So, in this video, I’m going to teach you how to write ordinal numbers and also pronounce

எனவே, இந்த வீடியோவில், ஆர்டினல் எண்களை எழுதுவது மற்றும் அவற்றை சரியாக உச்சரிப்பது எப்படி என்பதை நான் உங்களுக்குக் கற்பிக்கப் போகிறேன்

them correctly.

.

Ok…

சரி…

So, we’re going to look at the first ten.

எனவே, நாம் முதல் பத்து பார்க்க போகிறோம்.

I have the first ten here.

என்னிடம் முதல் பத்து இங்கே உள்ளது.

So let’s go through them very quickly.

எனவே அவற்றை மிக விரைவாக கடந்து செல்லலாம்.

This is “first”…and if you notice the last two letters…I underline in blue.

இது “முதல்”…மற்றும் கடைசி இரண்டு எழுத்துக்களை நீங்கள் கவனித்தால்...நான் நீல நிறத்தில் அடிக்கோடிடுகிறேன்.

Ok…

சரி...

The last two letters are very important.

கடைசி இரண்டு எழுத்துக்கள் மிக முக்கியமானவை.

So, if you see first, the last two letters are ‘s-t’.

எனவே, நீங்கள் முதலில் பார்த்தால், கடைசி இரண்டு எழுத்துக்கள் 's-t'.

So when we want to write an ordinal number, we have number one, we must use the last two

எனவே நாம் ஒரு ஆர்டினல் எண்ணை எழுத விரும்பினால், நம்மிடம் எண் ஒன்று உள்ளது, கடைசி இரண்டு

letters.

எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

The last two letters are ‘s-t’.

கடைசி இரண்டு எழுத்துக்கள் 's-t'.

So this is our ordinal number.

எனவே இது நமது வரிசை எண்.

We should write ‘s-t’.

நாம் 's-t' என்று எழுத வேண்டும்.

Ok…

சரி…

So this, ”first” and now we write it like this.

எனவே இது, ”முதலில்” இப்போது நாம் இப்படி எழுதுகிறோம்.

“First.”

"முதலில்."

And the ‘s-t’ is usually up.

மற்றும் 's-t' பொதுவாக உயர்ந்துள்ளது.

Ok…

சரி…

Let’s move on to “second”.

"இரண்டாவது" க்கு செல்வோம்.

‘Second’ we see that it is ‘n-d’.

'இரண்டாவது' அது 'n-d' என்பதைக் காண்கிறோம்.

So the last two letters of ‘second’, ‘n-d’.

எனவே 'இரண்டாம்', 'n-d' இன் கடைசி இரண்டு எழுத்துக்கள்.

‘Two’, we have to put ‘n-d’.

'இரண்டு', 'n-d' போட வேண்டும்.

Alright…

சரி...

So now this is “second”.

இப்போது இது "இரண்டாவது".

“First.”

"முதலில்."

“Second.”

"இரண்டாவது."

“Third.”

"மூன்றாவது."

The last two letters, ‘r-d’.

கடைசி இரண்டு எழுத்துக்கள், 'r-d'.

So, we have to go over here…’r-d’.

எனவே, நாம் இங்கே செல்ல வேண்டும்…'r-d'.

“Third.”

"மூன்றாவது."

“Fourth.”

"நான்காவது."

‘t-h’…..’t-h’.

't-h'.....'t-h'.

“Fifth.”

"ஐந்தாவது."

‘Five’ and again, ‘t-h’.

'ஐந்து' மற்றும் மீண்டும், 't-h'.

“Sixth.”

"ஆறாவது."

‘t-h’.

't-h'.

“Seventh.”

"ஏழாவது."

‘t-h’.

't-h'.

“Eighth.”

"எட்டாவது."

‘t-h’.

't-h'.

“Ninth.”

"ஒன்பதாவது."

‘t-h’.

't-h'.

“Tenth.”

"பத்தாவது."

‘t-h’.

't-h'.

Ok, so you can see most of them use the ‘t-h’.

சரி, அவர்களில் பெரும்பாலோர் 't-h' ஐப் பயன்படுத்துவதை நீங்கள் பார்க்கலாம்.

Just the “first, second, third”, ‘s-t’, ‘n-d’, ‘r-d’.

"முதல், இரண்டாவது, மூன்றாவது", 's-t', 'n-d', 'r-d'.

You have to be very careful.

நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

Alright…

சரி...

Look at these numbers over here.

இந்த எண்களை இங்கே பாருங்கள்.

I wrote some numbers, circled in red.

சிவப்பு நிறத்தில் வட்டமிட்ட சில எண்களை எழுதினேன்.

‘Three’ and ‘t-h’.

'மூன்று' மற்றும் 't-h'.

‘Three’ and ‘t-h’.

'மூன்று' மற்றும் 't-h'.

“Threeth.”

"மூன்று."

“Threeth.”

"மூன்று."

Ok, this is a common mistake.

சரி, இது ஒரு பொதுவான தவறு.

This is obviously wrong because ‘three’ only has ‘r-d’.

'மூன்று' என்பதில் 'r-d' மட்டுமே இருப்பதால் இது வெளிப்படையாகத் தவறு.

You have to use these two letters.

இந்த இரண்டு எழுத்துக்களையும் நீங்கள் பயன்படுத்த வேண்டும்.

This is impossible.

இது சாத்தியமற்றது.

Ok…

சரி…

So, “threeth”, impossible.

எனவே, "மூன்று", சாத்தியமற்றது.

Next one.

அடுத்தது.

“Sic…sic…sicond.”

"சிக்...சிக்...சிகண்ட்."

Again, that is impossible cause “sixth”, “sixth” must have ‘t-h’.

மீண்டும், அது சாத்தியமற்றது காரணம் "ஆறாவது", "ஆறாவது" 't-h' வேண்டும்.

So this is impossible.

எனவே இது சாத்தியமற்றது.

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“Ninst.”

"நின்ஸ்ட்."

“Ninst.”

"நின்ஸ்ட்."

Well, “ninth.”

சரி, "ஒன்பதாவது."

“Ninth” must have ‘t-h’.

"ஒன்பதாவது" கண்டிப்பாக 't-h' கொண்டிருக்க வேண்டும்.

So, these are impossible.

எனவே, இவை சாத்தியமற்றது.

So you have to be very careful writing these numbers.

எனவே இந்த எண்களை மிகவும் கவனமாக எழுத வேண்டும்.

They must use the last two letters.

அவர்கள் கடைசி இரண்டு எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok…

சரி...

Let’s worry about pronunciation right now.

இப்போது உச்சரிப்பைப் பற்றி கவலைப்படுவோம்.

Pronunciation can be a little bit difficult, also.

உச்சரிப்பு சற்று கடினமாகவும் இருக்கலாம்.

So let’s go through the list.

எனவே பட்டியல் மூலம் செல்லலாம்.

And you should watch me and listen carefully.

நீங்கள் என்னைப் பார்த்து கவனமாகக் கேட்க வேண்டும்.

So, “first.”

எனவே, "முதலில்."

“Second.”

"இரண்டாவது."

“Third.”

"மூன்றாவது."

“Fourth.”

"நான்காவது."

Ok, when I say “Fourth”, look at my tongue.

சரி, நான் "நான்காவது" என்று சொல்லும்போது, ​​என் நாக்கைப் பாருங்கள்.

My tongue comes out.

என் நாக்கு வெளியே வருகிறது.

“Fourth.”

"நான்காவது."

“Fifth.”

"ஐந்தாவது."

“Sixth.”

"ஆறாவது."

“Seventh.”

"ஏழாவது."

“Eighth.”

"எட்டாவது."

“Ninth.”

"ஒன்பதாவது."

“Tenth.”

"பத்தாவது."

Ok…

சரி...

So, the ‘t-h’, your tongue should be coming out.

எனவே, 't-h', உங்கள் நாக்கு வெளியே வர வேண்டும்.

Let’s do the ‘t-h’ again.

மீண்டும் 't-h' செய்வோம்.

“Fourth.”

"நான்காவது."

“Fifth.”

"ஐந்தாவது."

“Sixth.”

"ஆறாவது."

“Seventh.”

"ஏழாவது."

“Eighth.”

"எட்டாவது."

“Ninth.”

"ஒன்பதாவது."

“Tenth.”

"பத்தாவது."

Ok…

சரி...

So these are the first ten.

இவைதான் முதல் பத்து.

You should know these.

இவற்றை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Let’s move on to some bigger numbers.

சில பெரிய எண்களுக்கு செல்லலாம்.

Alright, let’s continue with our ordinal numbers.

சரி, ஆர்டினல் எண்களைத் தொடர்வோம்.

The next, after ‘tenth’, is “eleventh”.

அடுத்தது, 'பத்தாவது'க்குப் பிறகு, "பதினொன்றாவது".

We see the ‘t-h’ and the ‘t-h’ goes there.

நாம் 't-h' ஐப் பார்க்கிறோம், 't-h' அங்கு செல்கிறது.

“Eleventh”.

"பதினொன்றாவது".

And the next one.”

மற்றும் அடுத்தது."

“Twelfth.”

"பன்னிரண்டாவது."

‘t-h’ And the next one.

't-h' மற்றும் அடுத்தது.

I did not write the next ones here, but I will say them, so listen carefully.

அடுத்தவற்றை இங்கு எழுதவில்லை, சொல்கிறேன், கவனமாகக் கேளுங்கள்.

So, “eleventh”.

எனவே, "பதினொன்றாவது".

“Twelfth.”

"பன்னிரண்டாவது."

“Thirteenth.”

"பதின்மூன்றாவது."

“Fourteenth.”

"பதிநான்காவது."

“Fifteenth.”

"பதினைந்தாவது."

“Sixteenth.”

"பதினாறாவது."

“Seventeenth.”

"பதினேழாவது."

“Eighteenth.”

"பதினெட்டாவது."

“Nineteenth.”

"பத்தொன்பதாம்."

“Twentieth.”

"இருபதாவது."

Alright, let’s look at ‘twentieth’.

சரி, 'இருபதாவது' பார்க்கலாம்.

Ok…

சரி…

So, it’s ‘twenty’.

எனவே, இது 'இருபது'.

‘Twenty’ has a ‘y’, but you can they take out the ‘y’, they put in an ‘i-e-t-h’.

'டுவென்டி'க்கு 'y' உள்ளது, ஆனால் அவர்கள் 'y' ஐ வெளியே எடுக்கலாம், அவர்கள் 'iet-h' ஐப் போடுவார்கள்.

This is “twentieth”.

இது "இருபதாவது".

And we would write it with a ‘t-h’.

நாம் அதை ஒரு 't-h' உடன் எழுதுவோம்.

‘Twenty’ with a ‘t-h’.

't-h' உடன் 'ட்வென்டி'.

“Twentieth.”

"இருபதாவது."

Alright, so with the pronunciation, “Twenty, Twentieth.”

சரி, உச்சரிப்புடன், "இருபது, இருபதாம்."

“Twentieth.”

"இருபதாவது."

“Twentieth.”

"இருபதாவது."

After ‘twentieth’, “Twenty-first.”

'இருபதாவது'க்குப் பிறகு, "இருபத்தோராம்."

Ok, “Twenty-first.”

சரி, "இருபத்தி ஒன்றாவது."

And we would write ‘twenty-one’ with the ‘s-t’.

நாம் 's-t' உடன் 'இருபத்தி ஒன்று' என்று எழுதுவோம்.

This is “Twenty-first.”

இது "இருபத்தி ஒன்றாவது."

And again, I did not write the next ones here, but listen carefully.

மீண்டும், நான் அடுத்தவற்றை இங்கே எழுதவில்லை, கவனமாகக் கேளுங்கள்.

So, “Twentieth.”

எனவே, "இருபதாவது."

“Twenty-first.”

"இருபத்தி ஒன்றாவது."

“Twenty-second.”

"இருபது நொடிகள்."

“Twenty-third.”

"இருபத்து மூன்றாவது."

“Twenty-fourth.”

"இருபத்தி நான்காவது."

“Twenty-fifth.”

"இருபத்தி ஐந்தாவது."

“Twenty-sixth.”

"இருபத்தி ஆறாவது."

“Twenty-seventh.”

"இருபத்தி ஏழாவது."

“Twenty-eighth.”

"இருபத்தி எட்டாவது."

“Twenty-ninth.”

"இருபத்தி ஒன்பதாவது."

“Thirtieth.”

"முப்பதாவது."

And again, like ‘twentieth’, ‘thirtieth’, no ‘y’ just ‘i-e-t-h’.

மீண்டும், 'இருபதாவது', 'முப்பதாவது', இல்லை 'y' வெறும் 'iet-h'.

“Thirtieth.”

"முப்பதாவது."

“Thirtieth.”

"முப்பதாவது."

“Thirtieth.”

"முப்பதாவது."

Alright…

சரி...

And I also want to talk about the pronunciation of “twelfth”.

மேலும் "பன்னிரண்டாவது" உச்சரிப்பைப் பற்றியும் பேச விரும்புகிறேன்.

‘Twelfth’ is very difficult to pronounce.

'பன்னிரண்டாவது' உச்சரிப்பது மிகவும் கடினம்.

If you look at it here, you see that ‘f’.

இங்கே பார்த்தால் 'f' என்று தெரிகிறது.

And many students try to pronounce it with the ‘f’.

மேலும் பல மாணவர்கள் அதை 'f' உடன் உச்சரிக்க முயற்சி செய்கிறார்கள்.

“Twelfth.”

"பன்னிரண்டாவது."

Ok, that’s very difficult.

சரி, அது மிகவும் கடினம்.

But what is actually more common, even with native speakers, is we don’t pronounce the

ஆனால் உண்மையில் மிகவும் பொதுவானது, சொந்த மொழி பேசுபவர்களுடன் கூட, நாம் 'f' ஐ உச்சரிக்க மாட்டோம்

‘f’.

.

We just skip it.

நாங்கள் அதைத் தவிர்க்கிறோம்.

So, for example, if we cut that ‘f’.

எனவே, உதாரணமாக, நாம் அந்த 'f' ஐ வெட்டினால்.

Imagine it is not there.

அது அங்கு இல்லை என்று கற்பனை செய்து பாருங்கள்.

“Twelth.”

"பன்னிரண்டாவது."

Ok, that’s a little bit easier.

சரி, இது கொஞ்சம் எளிதானது.

You can just say “Twelth”.

நீங்கள் "பன்னிரண்டாம்" என்று சொல்லலாம்.

“Twelth.”

"பன்னிரண்டாவது."

Ok…

சரி...

So again, “Twelfth”.

மீண்டும், "பன்னிரண்டாவது".

“Twentieth.”

"இருபதாவது."

Ok, be sure to pronounce those correctly.

சரி, அவற்றை சரியாக உச்சரிக்க மறக்காதீர்கள்.

Let’s move on to some bigger number.

சில பெரிய எண்ணுக்கு செல்லலாம்.

Ok, so I am sorry because I cannot write every ordinal number.

சரி, மன்னிக்கவும், ஏனென்றால் என்னால் ஒவ்வொரு ஆர்டினல் எண்ணையும் எழுத முடியாது.

Ok…

சரி...

I cannot explain every number.

ஒவ்வொரு எண்ணையும் என்னால் விளக்க முடியாது.

So, you’re going to have to practice guessing what is the ordinal number.

எனவே, ஆர்டினல் எண் என்ன என்பதை யூகிக்க நீங்கள் பயிற்சி செய்ய வேண்டும். நான் இங்கே சில எண்களை வைத்துள்ளேன், அவர்கள் 's-t', 'n-d',

And I put some numbers here and we’re going to guess whether they use ‘s-t’, ‘n-d’,

'r-d' அல்லது 't-h' ஐப் பயன்படுத்துகிறார்களா என்பதை நாங்கள் யூகிக்கப் போகிறோம்

‘r-d’ or ‘t-h’.

.

Ok…

சரி...

We only have four choices.

எங்களுக்கு நான்கு தேர்வுகள் மட்டுமே உள்ளன.

The first number is “fifty-six”.

முதல் எண் "ஐம்பத்தாறு".

So if we want to change that to an ordinal number, we have to choose one of these.

எனவே அதை ஆர்டினல் எண்ணாக மாற்ற வேண்டுமானால், இவற்றில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

Ok…

சரி…

So, “fifty-six”.

எனவே, "ஐம்பத்தாறு".

Well, we know ‘six’ is…’six’ is ‘t-h’.

சரி, நமக்குத் தெரியும் 'ஆறு' என்பது...'ஆறு' என்பது 't-h'.

“Sixth.”

"ஆறாவது."

And it’s going to be the same.

மேலும் அது அப்படியே இருக்கும்.

“Fifty-sixth.”

"ஐம்பத்தி ஆறாவது."

So, I’m going to write a ‘t-h’ there.

எனவே, நான் அங்கு ஒரு 't-h' எழுதப் போகிறேன்.

Let’s move on to the next number.

அடுத்த எண்ணுக்கு செல்வோம்.

“Ninety-one.”

"தொண்ணூறு ஒரு."

Well, what’s the ordinal number?

சரி, ஆர்டினல் எண் என்ன?

“Ninety-oneth?”

"தொண்ணூற்றாவது?"

No.

இல்லை

This is going to be like ‘twenty-first’ and ‘thirty-first’.

இதுவும் 'இருபத்தி ஒன்றாவது', 'முப்பத்தி ஒன்றாவது' போலத்தான் இருக்கும்.

This is going to be “ninety-first”.

இது "தொண்ணூற்று ஒன்றாவது" ஆகப் போகிறது.

Alright, the next one is “one hundred”.

சரி, அடுத்தது "நூறு".

So, we have to choose one of these.

எனவே, இவற்றில் ஒன்றை நாம் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

“One hundredst?”

"நூறாவது?"

“One hundrednd?”

"நூறாவது?"

“One hundredrd?”

"நூறாவது?"

“One hundredth?”

"நூறாவது?"

Ok, it’s going to be the ‘t-h’.

சரி, அது 't-h' ஆக இருக்கும்.

“One hundredth.”

"நூறாவது."

“One hundredth.”

"நூறாவது."

Alright…

சரி...

And the next number.

அடுத்த எண்.

“One oh one.

“ஒண்ணு ஓ ஒன்னு.

One hundred one.”

நூற்றி ஒன்று."

Well, this is like “ninety-first.”

சரி, இது "தொண்ணூற்று முதல்" போன்றது.

This is “first” again.

இது மீண்டும் "முதல்".

“First.”

"முதலில்."

So, it’s going to be “One hundred and first.

எனவே, அது "நூறு முதல்" ஆக இருக்கும்.

One hundred first.”

நூறு முதல்.”

Alright…

சரி…

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“One thousand.”

"ஆயிரம்."

We have to choose one.

நாம் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

Well, “One hundredth.

சரி, “நூறாவது.

One thousandth.”

ஆயிரத்தில் ஒரு பங்கு.”

Ok, it’s going to be the same.

சரி, அது அப்படியே இருக்கும்.

Alright…

சரி...

So again, I’m sorry I can’t teach every number.

மீண்டும், மன்னிக்கவும், ஒவ்வொரு எண்ணையும் என்னால் கற்பிக்க முடியவில்லை.

Your going to have to learn how to guess correctly.

நீங்கள் சரியாக யூகிக்க கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

Ahhh, we’re going to do a quick test…right now.

ஆஹா, நாங்கள் ஒரு விரைவான சோதனையைச் செய்யப் போகிறோம்...இப்போதே.

So what I want you to do in the test is write down or think about what the correct ordinal

எனவே நீங்கள் தேர்வில் என்ன செய்ய வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன், சரியான ஆர்டினல்

number is.

எண் என்ன என்பதை எழுதுங்கள் அல்லது சிந்தியுங்கள்.

Again, just write in the ordinal number.

மீண்டும், ஆர்டினல் எண்ணில் எழுதவும்.

Number one.

நம்பர் ஒன்.

“It is September twentieth.”

"இது செப்டம்பர் இருபதாம்."

“It is September twentieth.”

"இது செப்டம்பர் இருபதாம்."

Alright, so you should’ve written ‘twentieth’.

சரி, நீங்கள் 'இருபதாவது' என்று எழுதியிருக்க வேண்டும்.

Number two.

எண் இரண்டு.

“Seoul National university is ranked first.”

"சியோல் தேசிய பல்கலைக்கழகம் முதலிடத்தில் உள்ளது."

“Seoul National university is ranked first.”

"சியோல் தேசிய பல்கலைக்கழகம் முதலிடத்தில் உள்ளது."

Alright, so you should’ve written ‘first’.

சரி, நீங்கள் 'முதலில்' என்று எழுதியிருக்க வேண்டும்.

Number three.

எண் மூன்று.

“We live in the twenty-first century.”

"நாங்கள் இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டில் வாழ்கிறோம்."

“We live in the twenty-first century.”

"நாங்கள் இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டில் வாழ்கிறோம்."

Ok, so you should write ‘twenty-first’.

சரி, நீங்கள் 'இருபத்தி ஒன்றாவது' என்று எழுத வேண்டும்.

Number four.

எண் நான்கு.

“I was born on March seventeenth.”

"நான் மார்ச் பதினேழாம் தேதி பிறந்தேன்."

“I was born on March seventeenth.”

"நான் மார்ச் பதினேழாம் தேதி பிறந்தேன்."

Ok, you should write ‘seventeenth’.

சரி, பதினேழாவது என்று எழுத வேண்டும்.

And number five.

மற்றும் எண் ஐந்து.

“We are celebrating our twelfth wedding anniversary.”

"நாங்கள் எங்கள் பன்னிரண்டாவது திருமண ஆண்டு விழாவைக் கொண்டாடுகிறோம்."

“We are celebrating our twelfth wedding anniversary.”

"நாங்கள் எங்கள் பன்னிரண்டாவது திருமண ஆண்டு விழாவைக் கொண்டாடுகிறோம்."

Ok, so you should’ve written ‘twelfth’.

சரி, நீங்கள் 'பன்னிரண்டாவது' என்று எழுதியிருக்க வேண்டும்.

Ok, I hope you did well on that little test.

சரி, அந்த சிறிய சோதனையில் நீங்கள் நன்றாக செய்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Ok…

சரி...

Now, ordinal numbers are important.

இப்போது, ​​ஆர்டினல் எண்கள் முக்கியம்.

Again, they’re used for ranking and they’re used for the calendar, and also anniversaries.

மீண்டும், அவை தரவரிசைக்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன, மேலும் அவை காலெண்டருக்கும், ஆண்டுவிழாக்களுக்கும் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

Also, sometimes, you see book volumes use ordinal numbers.

மேலும், சில நேரங்களில், புத்தகத் தொகுதிகள் ஆர்டினல் எண்களைப் பயன்படுத்துவதைப் பார்க்கிறீர்கள்.

Ok, so you should know ordinal numbers.

சரி, நீங்கள் ஆர்டினல் எண்களைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Now, it takes a lot of practice and self-study to truly truly master ordinal numbers.

இப்போது, ​​ஆர்டினல் எண்களை உண்மையிலேயே மாஸ்டர் செய்ய நிறைய பயிற்சி மற்றும் சுய ஆய்வு தேவை.

I hope this video helped you understand them a little bit better.

இந்தக் காணொளி அவர்களை இன்னும் கொஞ்சம் நன்றாகப் புரிந்துகொள்ள உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

And, well, that’s it.

மற்றும், அது தான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about fractions.

இந்த வீடியோவில், நாம் பின்னங்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok…

சரி...

Now fractions are a little bit difficult to express in English.

இப்போது பின்னங்களை ஆங்கிலத்தில் வெளிப்படுத்துவது சற்று கடினமாக உள்ளது.

So I hope this video will help you understand how to express them in English.

எனவே அவற்றை ஆங்கிலத்தில் எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள இந்த வீடியோ உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

Ok…

சரி…

So, I wrote a few fractions here.

எனவே, சில பின்னங்களை இங்கே எழுதியுள்ளேன்.

Of course, this is not all the possible fractions.

நிச்சயமாக, இது சாத்தியமான அனைத்து பின்னங்களும் அல்ல.

This is just a few to help you understand how to express fractions.

பின்னங்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் சில இது.

Ok…

சரி…

So these are fractions.

எனவே இவை பின்னங்கள்.

And it doesn’t matter.

மேலும் அது முக்கியமில்லை.

The line is this way or this way.

வரி இந்த வழி அல்லது இந்த வழி.

Alright, so I’m going to go through the first one here.

சரி, நான் இங்கே முதல் ஒன்றைப் பார்க்கப் போகிறேன்.

And this is probably the most common fraction.

இது அநேகமாக மிகவும் பொதுவான பின்னமாகும்.

Ok, so we express this as “one half” or “a half”.

சரி, இதை "ஒரு பாதி" அல்லது "ஒரு பாதி" என்று வெளிப்படுத்துகிறோம்.

Ok…

சரி...

So as I said, it’s very common “half”.

நான் சொன்னது போல், இது மிகவும் பொதுவான "பாதி".

The next one…is, uhhh, “one third”.

அடுத்தது…, “மூன்றில் ஒரு பங்கு”.

“One third.”

"மூன்றில் ஒன்று."

Alright, do you remember the ordinal numbers we studied in the previous video?

சரி, முந்தைய வீடியோவில் படித்த ஆர்டினல் எண்கள் உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா?

The ordinal numbers are “first, second, third”.

ஆர்டினல் எண்கள் "முதல், இரண்டாவது, மூன்றாவது".

Well you have to use those here.

இங்கே நீங்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

So this is “one-three.”?

எனவே இது "ஒன்று-மூன்று."?

No.

இல்லை.

This is “One-third.”

இது "மூன்றில் ஒரு பங்கு."

So, “A half.”

எனவே, "ஒரு பாதி."

“One-third.”

"மூன்றில் ஒன்று."

And the next one is also very common.

மேலும் அடுத்தது மிகவும் பொதுவானது.

It’s a very common fraction.

இது மிகவும் பொதுவான பின்னம்.

“One-fourth.”

"நான்கில் ஒன்று."

No.

இல்லை.

It has a special name.

இதற்கு ஒரு சிறப்புப் பெயர் உண்டு.

If you see this, this is “one-quarter” or “a quarter”.

நீங்கள் இதைப் பார்த்தால், இது "ஒரு கால்" அல்லது "கால்".

Ok…

சரி…

So, “A half, one-third, a quarter.”

எனவே, "ஒரு பாதி, மூன்றில் ஒரு பங்கு, கால் பங்கு."

The next line.

அடுத்த வரி.

Now, we have “one-third” and you see “two-third”?

இப்போது, ​​எங்களிடம் "மூன்றில் ஒரு பங்கு" உள்ளது, நீங்கள் "மூன்றில் இரண்டு" பார்க்கிறீர்களா?

Well, ‘one’ is single.

சரி, 'ஒண்ணு' சிங்கிள்.

It’s only one.

அது ஒன்றுதான்.

But two is plural.

ஆனால் இரண்டு என்பது பன்மை.

So, we don’t say “two-third”.

எனவே, நாங்கள் "மூன்றில் இரண்டு" என்று சொல்லவில்லை.

We have to say “two-thirds”.

நாம் "மூன்றில் இரண்டு பங்கு" என்று சொல்ல வேண்டும்.

Ok, we have to add an ‘s’ at the end.

சரி, கடைசியில் ஒரு 's' சேர்க்க வேண்டும்.

So, “one-third….two-thirds.”

எனவே, "மூன்றில் ஒரு பங்கு. மூன்றில் இரண்டு பங்கு."

Alright, and let’s go on to the next one.

சரி, அடுத்ததுக்கு செல்வோம்.

So, “two-fifths.”

எனவே, "இரண்டு-ஐந்தில்."

“Two-fifths.”

"ஐந்தில் இரண்டு."

Alright…

சரி...

The next line, I’m starting with three and, oh, we have the four.

அடுத்த வரி, நான் மூன்றில் தொடங்குகிறேன், ஓ, எங்களிடம் நான்கு இருக்கிறது.

So this is, uhhh, ‘one-quarter’.

எனவே இது, உம், 'கால்வாசி'.

This is “three-quarters”.

இது "முக்கால்".

Ok…

சரி...

This has an ‘s’.

இதற்கு 'கள்' உள்ளது.

This has no ‘s’ cause it’s singular.

இதற்கு 'கள்' இல்லை காரணம் இது ஒருமை.

“One-quarter.”

"கால் வாசி."

“Three- quarters.”

"நான்கில் மூன்று பங்கு."

Ok…

சரி...

What’s this?

என்ன இது?

“Three-sevenths.”

"மூன்று-ஏழில்."

Ok…

சரி...

They’re very difficult to pronounce.

உச்சரிப்பது மிகவும் கடினம்.

I know.

எனக்கு தெரியும்.

Takes a lot of practice.

நிறைய பயிற்சி எடுக்கிறது.

“Three-sevenths.”

"மூன்று-ஏழில்."

Alright…

சரி...

The last line.

கடைசி வரி.

What’s this?

என்ன இது?

“Five-sixths.”

"ஐந்து ஆறில்."

Ok, this is very difficult to pronounce.

சரி, இதை உச்சரிப்பது மிகவும் கடினம்.

“Five-sixths.”

"ஐந்து ஆறில்."

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

Ok, sometimes fractions are expressed with a ‘whole’ number.

சரி, சில நேரங்களில் பின்னங்கள் 'முழு' எண்ணுடன் வெளிப்படுத்தப்படுகின்றன.

So we would say, “two and nine-tenths”.

எனவே நாம், "இரண்டு மற்றும் ஒன்பது பத்தில்" என்று கூறுவோம்.

Ok…

சரி…

“Two and nine-tenths.”

"இரண்டு மற்றும் ஒன்பது பத்தில்."

So you would have to put an ‘and’ in there.

எனவே நீங்கள் அங்கு ஒரு 'மற்றும்' வைக்க வேண்டும்.

Alright…

சரி…

So, uhhh, I hope this helps you understand how to express fractions.

எனவே, உம், பின்னங்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள இது உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

Uhhh, let’s do a little bit more practice with our listening.

ஆஹா, இன்னும் கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Alright, so here’s a couple of example sentences.

சரி, இதோ இரண்டு உதாரண வாக்கியங்கள்.

Ahhh, the first one.

ஆஹா, முதல் ஒன்று.

“Four-fifths or Canadians speak English.”

"ஐந்தில் நான்கு அல்லது கனடியர்கள் ஆங்கிலம் பேசுகிறார்கள்."

“Four-fifths or Canadians speak English.”

"ஐந்தில் நான்கு அல்லது கனடியர்கள் ஆங்கிலம் பேசுகிறார்கள்."

Alright, let’s look at number two.

சரி, எண் இரண்டைப் பார்ப்போம்.

“One-third of Korean men smoke.”

"கொரிய ஆண்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் புகைப்பிடிக்கிறார்கள்."

“One-third of Korean men smoke.”

"கொரிய ஆண்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் புகைப்பிடிக்கிறார்கள்."

Alright, number three.

சரி, எண் மூன்று.

“I went to a quarter of my English classes.”

"நான் எனது ஆங்கில வகுப்புகளில் கால் பகுதிக்குச் சென்றேன்."

“I went to a quarter of my English classes.”

"நான் எனது ஆங்கில வகுப்புகளில் கால் பகுதிக்குச் சென்றேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“My shoe size is ten and a half.”

"என் காலணி அளவு பத்தரை."

“My shoe size is ten and a half.”

"என் காலணி அளவு பத்தரை."

Alright, so that’s fractions.

சரி, பின்னங்கள் தான்.

I know, uhhh, it’s a little confusing and difficult, but I’m sure, with some self-study,

எனக்கு தெரியும், ஆஹா, இது கொஞ்சம் குழப்பமாகவும் கடினமாகவும் இருக்கிறது, ஆனால் சில சுய ஆய்வு

and practice, you’ll know it very well.

மற்றும் பயிற்சியின் மூலம், நீங்கள் அதை நன்றாக அறிவீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்.

Ok…

சரி...

See you next video.

அடுத்த வீடியோவைப் பார்ப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about speed.

இந்த வீடியோவில், நாம் வேகத்தைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok…

சரி...

Now, there’ two ways to express speed.

இப்போது, ​​வேகத்தை வெளிப்படுத்த இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

There’s..uhhh..the Metric System.

மெட்ரிக் சிஸ்டம் இருக்கிறது..

Now, the Metric System, that’s what we use in Korea and that’s what I use in Canada.

இப்போது, ​​மெட்ரிக் சிஸ்டம், அதைத்தான் நாங்கள் கொரியாவில் பயன்படுத்துகிறோம், அதைத்தான் நான் கனடாவில் பயன்படுத்துகிறேன்.

But, there’s also the Imperial System.

ஆனால், ஏகாதிபத்திய அமைப்பும் உள்ளது.

The Imperial System you might see in the U.S.A. or even England.

இம்பீரியல் சிஸ்டத்தை நீங்கள் அமெரிக்காவிலோ அல்லது இங்கிலாந்திலோ கூட பார்க்கலாம்.

Ok…

சரி…

But first, let’s look at the Metric System.

ஆனால் முதலில், மெட்ரிக் முறையைப் பார்ப்போம்.

Alright, so I’m just going to focus on ‘k-m-h’.

சரி, நான் 'கிமீ-எச்' இல் கவனம் செலுத்தப் போகிறேன்.

And ‘k-m-h’, of course, is “kilometers per hour”.

மற்றும் 'கிமீ-ம', நிச்சயமாக, "ஒரு மணி நேரத்திற்கு கிலோமீட்டர்கள்".

“kilometers per hour.”

"மணிக்கு கிலோமீட்டர்கள்."

Notice I emphasize the ‘s’.

நான் 'கள்' என்பதை வலியுறுத்துகிறேன் என்பதை கவனியுங்கள்.

Ok, you always have to express the ‘s’.

சரி, நீங்கள் எப்போதும் 's' ஐ வெளிப்படுத்த வேண்டும்.

“Kilometers.”

"கிலோமீட்டர்கள்."

“Kilometers.”

"கிலோமீட்டர்கள்."

“kilometers per hour.”

"மணிக்கு கிலோமீட்டர்கள்."

Alright, so I just have two examples here cause it’s quite easy.

சரி, நான் இங்கே இரண்டு உதாரணங்களை வைத்திருக்கிறேன், ஏனெனில் இது மிகவும் எளிதானது.

What is this speed?

இந்த வேகம் என்ன?

Well, “Six kilometers per hour.”

சரி, "மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

Ok, there’s no ‘s’ here, but you…again, you always have to say the ‘s’.

சரி, இங்கே 'கள்' இல்லை, ஆனால் நீங்கள்...மீண்டும், நீங்கள் எப்போதும் 'கள்' சொல்ல வேண்டும்.

“Six kilometers per hour.”

"மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

And the next speed.

மற்றும் அடுத்த வேகம்.

“One hundred twenty-five kilometers per hour.”

"மணிக்கு நூற்று இருபத்தைந்து கிலோமீட்டர்கள்."

Ok, let’s say it a little faster.

சரி, கொஞ்சம் வேகமாக சொல்லலாம்.

“Six kilometers per hour.”

"மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

“One hundred twenty-five kilometers per hour.”

"மணிக்கு நூற்று இருபத்தைந்து கிலோமீட்டர்கள்."

Ok, you hear the ‘s’?

சரி, 'கள்' கேட்கிறதா?

“Six kilometers per hour.”

"மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

Ok, it’s very difficult, but it’s there.

சரி, இது மிகவும் கடினம், ஆனால் அது இருக்கிறது.

“Six kilometers per hour.”

"மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

“Six kilometers per hour.”

"மணிக்கு ஆறு கிலோமீட்டர்."

“One hundred twenty-five kilometers per hour.”

"மணிக்கு நூற்று இருபத்தைந்து கிலோமீட்டர்கள்."

Alright, so I’ve been using the pronunciation of “kilometers”, but some people might

சரி, நான் "கிலோமீட்டர்கள்" உச்சரிப்பைப் பயன்படுத்துகிறேன், ஆனால் சிலர்

say “kilometers”.

"கிலோமீட்டர்கள்" என்று சொல்லலாம்.

Ok, so both pronunciations are acceptable.

சரி, இரண்டு உச்சரிப்புகளும் ஏற்கத்தக்கவை.

“Kilometers” and “kilometers”.

"கிலோமீட்டர்கள்" மற்றும் "கிலோமீட்டர்கள்".

But more common is “kilometers”.

ஆனால் மிகவும் பொதுவானது "கிலோமீட்டர்கள்".

Ok…

சரி…

So, let’s look at a few example sentences.

எனவே, சில உதாரண வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, I have three examples here.

சரி, இங்கே எனக்கு மூன்று எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன.

The first one.

முதலாவது.

“The speed limit is one hundred kilometers per hour.”

"வேக வரம்பு மணிக்கு நூறு கிலோமீட்டர்கள்."

“The speed limit is one hundred kilometers per hour.”

"வேக வரம்பு மணிக்கு நூறு கிலோமீட்டர்கள்."

The second example.

இரண்டாவது உதாரணம்.

“The KTX travels three hundred kilometers per hour.”

"KTX ஒரு மணி நேரத்திற்கு முந்நூறு கிலோமீட்டர் பயணிக்கிறது."

“The KTX travels three hundred kilometers per hour.”

"KTX ஒரு மணி நேரத்திற்கு முந்நூறு கிலோமீட்டர் பயணிக்கிறது."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“The average walking speed is five kilometers per hour.”

"சராசரி நடை வேகம் மணிக்கு ஐந்து கிலோமீட்டர்."

“The average walking speed is five kilometers per hour.”

"சராசரி நடை வேகம் மணிக்கு ஐந்து கிலோமீட்டர்."

Ok, let’s talk about the Imperial System.

சரி, இம்பீரியல் சிஸ்டம் பற்றி பேசலாம்.

Again, the Imperial System is commonly used in America, or you might see it in England,

மீண்டும், இம்பீரியல் சிஸ்டம் பொதுவாக அமெரிக்காவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது, அல்லது நீங்கள் அதை இங்கிலாந்திலும் பார்க்கலாம்

too.

.

They’re going to use ‘m-p-h’.

அவர்கள் 'mp-h' ஐப் பயன்படுத்தப் போகிறார்கள்.

Now ‘m-p-h’, of course, “miles per hour”.

இப்போது 'mp-h', நிச்சயமாக, "மைல்கள் ஒரு மணி நேரம்".

Again, we have to say “miles per hour”.

மீண்டும், நாம் "மைல் பர் மணி" என்று சொல்ல வேண்டும்.

“Miles per hour.”

"மணிக்கு மைல்கள்."

And “one mile per hour” is equal to, about “one point six kilometers per hour”.

மேலும் "ஒரு மணி நேரத்திற்கு ஒரு மைல்" என்பது "ஒரு மணி நேரத்திற்கு ஒரு புள்ளி ஆறு கிலோமீட்டர்" என்பதற்குச் சமம்.

Ok…

சரி...

So again, this is the Imperial System.

மீண்டும், இது ஏகாதிபத்திய அமைப்பு.

This is the Metric System.

இதுதான் மெட்ரிக் முறை.

Little bit different.

கொஞ்சம் வித்தியாசமானது.

Ok…

சரி...

So let’s practice expressing these two.

இந்த இரண்டையும் வெளிப்படுத்த பயிற்சி செய்வோம்.

The first one.

முதலாவது.

“Ten miles per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்கள்."

I’ll say it a little faster.

கொஞ்சம் வேகமாகச் சொல்கிறேன்.

“Ten miles per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்கள்."

“Ten miles per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்கள்."

Ok, again, there’s the ‘s’.

சரி, மீண்டும், 'கள்' இருக்கிறது.

“Ten miles per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்கள்."

And the next one.

மேலும் அடுத்தது.

“Two hundred and one miles per hour.”

"மணிக்கு இருநூற்று ஒரு மைல்கள்."

“Two hundred and one miles per hour.”

"மணிக்கு இருநூற்று ஒரு மைல்கள்."

Be sure to have that ‘s’.

அந்த 'கள்' இருக்க வேண்டும்.

Ok, that’s one of the most common mistakes…uhm…my students make.

சரி, இது மிகவும் பொதுவான தவறுகளில் ஒன்று...ம்ம்ம்...என் மாணவர்கள் செய்யும்.

They say, “mile per hour.”

அவர்கள், "ஒரு மணி நேரத்திற்கு மைல்" என்று கூறுகிறார்கள்.

“Ten mile per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்."

Ok, you have to have that ‘s’.

சரி, உங்களிடம் அந்த 'கள்' இருக்க வேண்டும்.

“Ten mile per hour.”

"மணிக்கு பத்து மைல்."

“Two hundred and one miles per hour.”

"மணிக்கு இருநூற்று ஒரு மைல்கள்."

Alright…

சரி...

Let’s look at a few examples using ‘miles per hour’.

'மைல் பர் ஹவர்' பயன்படுத்தி சில உதாரணங்களைப் பார்க்கலாம்.

The first one.

முதலாவது.

“The car was going one hundred miles per hour.”

"கார் மணிக்கு நூறு மைல் வேகத்தில் சென்றது."

“The car was going one hundred miles per hour.”

"கார் மணிக்கு நூறு மைல் வேகத்தில் சென்றது."

Ok, the second example.

சரி, இரண்டாவது உதாரணம்.

“The airplane travels six hundred miles per hour.”

"விமானம் மணிக்கு அறுநூறு மைல்கள் பயணிக்கிறது."

“The airplane travels six hundred miles per hour.”

"விமானம் மணிக்கு அறுநூறு மைல்கள் பயணிக்கிறது."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“The speed of sound is seven hundred and sixty-one miles per hour.”

"ஒலியின் வேகம் மணிக்கு எழுநூற்று அறுபத்தொரு மைல்கள்."

“The speed of sound is seven hundred and sixty-one miles per hour.”

"ஒலியின் வேகம் மணிக்கு எழுநூற்று அறுபத்தொரு மைல்கள்."

Alright, so we learned the Metric System using ‘kilometers per hour’.

சரி, மெட்ரிக் சிஸ்டத்தை 'கிலோமீட்டர் பெர் மணி' மூலம் கற்றுக்கொண்டோம்.

And we learned the Imperial System using ‘miles per hour’.

மேலும் இம்பீரியல் சிஸ்டத்தை 'மைல் பர் ஹவர்' பயன்படுத்தி கற்றுக்கொண்டோம்.

So again…uhhh.. depends where you are in the world.

எனவே மீண்டும்...உஹ்ஹ்ஹ்.. நீங்கள் உலகில் எங்கு இருக்கிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தது.

Ahh, some countries…actually most countries use the Metric System these days, but probably,

ஆஹா, சில நாடுகள்... உண்மையில் பெரும்பாலான நாடுகள் இந்த நாட்களில் மெட்ரிக் முறையைப் பயன்படுத்துகின்றன, ஆனால்

certainly if you’re in the U.S.A., they’re still using the Imperial System.

நீங்கள் அமெரிக்காவில் இருந்தால், அவர்கள் இன்னும் இம்பீரியல் முறையைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.

Alright…

சரி...

So, that’s it.

அவ்வளவுதான்.

I hope you’ve learned how to express speed.

வேகத்தை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதை நீங்கள் கற்றுக்கொண்டீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

And..uhh, see you next time.

மற்றும்..அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video we are going to talk about ‘height’, Ok…and how to express it in English.

இந்த வீடியோவில் நாம் 'உயரம்' பற்றி பேசப் போகிறோம், சரி... அதை ஆங்கிலத்தில் எப்படி வெளிப்படுத்துவது.

Now, there are two systems…uhhh…to express ‘height’.

இப்போது, ​​'உயரம்' என்பதை வெளிப்படுத்த இரண்டு அமைப்புகள் உள்ளன.

The first system is the Metric System.

முதல் அமைப்பு மெட்ரிக் அமைப்பு.

The Metric System… used in Korea.

மெட்ரிக் அமைப்பு… கொரியாவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

Also, Canada, where I’m from.

மேலும், கனடா, நான் எங்கிருந்து வருகிறேன்.

And the other system is the Imperial System.

மற்றைய அமைப்பு இம்பீரியல் சிஸ்டம்.

The Imperial System used in…especially in America, but sometimes we also use it in Canada.

இம்பீரியல் சிஸ்டம்… குறிப்பாக அமெரிக்காவில் பயன்படுத்தப்படுகிறது, ஆனால் சில சமயங்களில் கனடாவிலும் இதைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

So, it’s good…you should know the Metric System, of course, but you should know a little

எனவே, இது நல்லது…நிச்சயமாக நீங்கள் மெட்ரிக் சிஸ்டம் தெரிந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் நீங்கள்

bit of the Imperial System, in case you need to use it.

அதை பயன்படுத்த வேண்டும் என்றால், இம்பீரியல் சிஸ்டம் பற்றி கொஞ்சம் தெரிந்து வைத்திருக்க வேண்டும்.

Alright…

சரி...

Now, first, we’re going to talk about the Metric System.

இப்போது, ​​முதலில், மெட்ரிக் சிஸ்டம் பற்றிப் பேசப் போகிறோம்.

So, take a look.

எனவே, பாருங்கள்.

And I have two questions here.

மேலும் இங்கு எனக்கு இரண்டு கேள்விகள் உள்ளன.

So, let’s just look at the first one.

எனவே, முதல் ஒன்றை மட்டும் பார்ப்போம்.

The first one is asking “How tall are you?”.

முதல்வன் “நீ எவ்வளவு உயரம்?” என்று கேட்கிறான்.

“How tall are you?”

"நீ எவ்வளவு உயரம்?"

Ok…

சரி...

So, I put my height.

அதனால், நான் என் உயரத்தை வைத்தேன்.

So, “I’m one hundred and eighty-three centimeters tall.”

எனவே, "நான் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

So, listen again.

எனவே, மீண்டும் கேளுங்கள்.

“I’m one hundred eighty-three centimeters tall.”

"நான் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

“I’m one hundred eighty-three centimeters… tall.”

"நான் நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்... உயரம்."

“Centimeters…tall” Ok, there’s no ‘s’ here, but when you’re

"சென்டிமீட்டர்கள்... உயரம்" சரி, இங்கே 'கள்' இல்லை, ஆனால் நீங்கள்

reading this, you’re reading…or you’re saying your height.

இதைப் படிக்கும்போது, ​​நீங்கள் படிக்கிறீர்கள்... அல்லது உங்கள் உயரத்தைச் சொல்கிறீர்கள்.

You have to use the plural, “centimeters”.

நீங்கள் "சென்டிமீட்டர்கள்" என்ற பன்மையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

“Centimeters.”

"சென்டிமீட்டர்கள்."

Ok…

சரி…

“I’m one hundred eighty-three centimeters… tall.”

“நான் நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்... உயரம்.”

Don’t say, don’t say, ”I’m one hundred eighty-three centimeter… tall.”

"நான் நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்... உயரம்" என்று சொல்லாதே, சொல்லாதே.

“One hundred eighty-three centimeters…tall” Ok…got it?

"நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்கள்... உயரம்" சரி... புரிந்ததா?

You understand?

புரிகிறதா?

Alright, let’s look at the next question.

சரி, அடுத்த கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

Ok, both questions are asking the same thing, about height.

சரி, இரண்டு கேள்விகளும் உயரத்தைப் பற்றி ஒரே விஷயத்தைக் கேட்கின்றன.

“What’s your height?”

"உன் உயரம் என்ன?"

“What’s your height?”

"உன் உயரம் என்ன?"

Well, “My height is…”, again, “…one hundred eighty-three centimeters…centimeters”,

சரி, “எனது உயரம்…”, மீண்டும், “…நூற்று எண்பத்தி மூன்று சென்டிமீட்டர்…சென்டிமீட்டர்”,

remember the ‘s’.

'கள்' என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

“One hundred eighty-three centimeters.”

"நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்கள்."

So, that’s one way to express it, but I also have an example using ‘meters’.

எனவே, அதை வெளிப்படுத்த இது ஒரு வழி, ஆனால் 'மீட்டர்'களைப் பயன்படுத்தி ஒரு உதாரணமும் என்னிடம் உள்ளது.

So, “My height is one point eight three meters.”

எனவே, "எனது உயரம் ஒரு புள்ளி எட்டு மூன்று மீட்டர்."

So, if your using ‘centimeters’ or ‘meters’, both of them need the ‘s’.

எனவே, நீங்கள் 'சென்டிமீட்டர்' அல்லது 'மீட்டர்'களைப் பயன்படுத்தினால், இரண்டுக்கும் 'கள்' தேவை.

Ok…

சரி…

So, one more time.

எனவே, இன்னொரு முறை.

I’ll say it really fast.

நான் மிக வேகமாக சொல்கிறேன்.

“How tall are you?”

"நீ எவ்வளவு உயரம்?"

“How tall are you?”

"நீ எவ்வளவு உயரம்?"

“I’m one hundred and eighty-three centimeters tall.”

"நான் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

“I’m one hundred and eighty-three centimeters tall.”

"நான் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

“What’s your height?”

"உன் உயரம் என்ன?"

“What’s your height?”

"உன் உயரம் என்ன?"

“My height is one hundred and eighty-three centimeters.”

"என் உயரம் நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்."

“My height is one point eighty-three meters.”

"என் உயரம் ஒரு புள்ளி எண்பத்து மூன்று மீட்டர்."

Ok, so let’s look at a few more examples.

சரி, இன்னும் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, let’s start with the first example.

சரி, முதல் உதாரணத்துடன் ஆரம்பிக்கலாம்.

“He is one hundred and seventy-five centimeters tall.”

"அவர் நூற்று எழுபத்தைந்து சென்டிமீட்டர் உயரம்."

“He is one hundred and seventy-five centimeters tall.”

"அவர் நூற்று எழுபத்தைந்து சென்டிமீட்டர் உயரம்."

“The sixty-three floor building is two hundred and forty-nine meters high.”

"அறுபத்து மூன்று மாடி கட்டிடம் இருநூற்று நாற்பத்தி ஒன்பது மீட்டர் உயரம் கொண்டது."

Ok, we use ‘tall’ for people, but for building we would probably use ‘high’

சரி, நாங்கள் மக்களுக்கு 'உயரத்தை' பயன்படுத்துகிறோம், ஆனால் கட்டிடத்திற்கு 'உயர்' என்று பயன்படுத்துவோம்,

So…

எனவே…

“The sixty-three floor building is two hundred and forty-nine meters high.”

"அறுபத்து மூன்று மாடி கட்டிடம் இருநூற்று நாற்பத்தி ஒன்பது மீட்டர் உயரம்."

The last example.

கடைசி உதாரணம்.

“The height of Mount Everest is eight thousand eight hundred and forty-eight meters.”

"எவரெஸ்ட் சிகரத்தின் உயரம் எட்டாயிரத்து எண்ணூற்று நாற்பத்தெட்டு மீட்டர்கள்."

“The height of Mount Everest is eight thousand eight hundred and forty-eight meters.”

"எவரெஸ்ட் சிகரத்தின் உயரம் எட்டாயிரத்து எண்ணூற்று நாற்பத்தெட்டு மீட்டர்கள்."

Alright, let’s look at the Imperial System now.

சரி, இப்போது இம்பீரியல் சிஸ்டத்தைப் பார்ப்போம்.

The Imperial System is a little more confusing.

இம்பீரியல் சிஸ்டம் இன்னும் கொஞ்சம் குழப்பமானது.

Ahhh, so you should…ahhh.. listen carefully.

ஆ, எனவே நீங்கள் வேண்டும்… ஆ .. கவனமாகக் கேளுங்கள்.

I have the same question.

எனக்கும் அதே கேள்விதான்.

“How tall are you?”

"நீ எவ்வளவு உயரம்?"

But the answer is expressed very differently.

ஆனால் பதில் மிகவும் வித்தியாசமாக வெளிப்படுத்தப்படுகிறது.

So, “How tall are you?”

எனவே, "நீங்கள் எவ்வளவு உயரமாக இருக்கிறீர்கள்?"

“I’m…” this is “…six feet tall”.

“நான்…” இது “...ஆறடி உயரம்”.

“I’m six feet tall.”

"நான் ஆறு அடி உயரம்."

Alright, so in the Metric System, “I’m one hundred eighty-three centimeters tall.”

சரி, மெட்ரிக் முறையில், "நான் நூற்றி எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

Well in the Imperial System, I would express that, “I’m six feet tall.”

ஏகாதிபத்திய அமைப்பில், "நான் ஆறு அடி உயரம்" என்று வெளிப்படுத்துவேன்.

So let’s take a look at the Imperial System.

எனவே இம்பீரியல் சிஸ்டம் பற்றி பார்க்கலாம்.

They use ‘inches’ and ‘feet’.

அவர்கள் 'அங்குலங்கள்' மற்றும் 'அடி'களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ok…

சரி...

So one inch…is equal to two point five four centimeters.

ஒரு அங்குலம்... இரண்டு புள்ளி ஐந்து நான்கு சென்டிமீட்டருக்கு சமம்.

And one foot…is equal to thirty point four eight centimeters.

மேலும் ஒரு அடி... முப்பது புள்ளி நான்கு எட்டு சென்டிமீட்டருக்கு சமம்.

Alright, so, look at this.

சரி, இதைப் பாருங்கள்.

“One foot.”

"ஒரு கால்."

They say “one foot”.

அவர்கள் "ஒரு கால்" என்று கூறுகிறார்கள்.

“Two foot?”

"இரண்டு அடி?"

No.

எண்.

“One foot.”

"ஒரு கால்."

“Two feet.”

"இரண்டு அடி."

“Three feet.”

"மூன்று அடி."

“I am six feet.”

"எனக்கு ஆறு அடி."

Ok…

சரி…

So the singular is ‘foot’, for one, but the plural is ‘feet’.

எனவே ஒருமை 'கால்', ஒருவருக்கு, ஆனால் பன்மை 'அடி'.

Alright…

சரி...

So, they’re going to show their height like this.

அதனால், அவர்கள் தங்கள் உயரத்தை இப்படிக் காட்டப் போகிறார்கள்.

And how do we read this?

இதை நாம் எப்படி படிப்பது?

Well, this is “five feet”.

சரி, இது "ஐந்து அடி".

The first number is ‘feet’.

முதல் எண் 'அடி'.

“Five feet”.

"ஐந்து அடி".

They’re going to put this.

இதைப் போடப் போகிறார்கள்.

“Seven inches.”

"ஏழு அங்குலம்."

Ok, so this person is “five feet seven inches”.

சரி, இந்த நபர் "ஐந்தடி ஏழு அங்குலம்".

Now if you look at mine, I’m “six feet zero inches”.

இப்போது நீங்கள் என்னுடையதைப் பார்த்தால், நான் "ஆறு அடி பூஜ்ஜியம் அங்குலம்".

“Zero inches.”

"பூஜ்யம் அங்குலங்கள்."

Ok, but this is the inch place, so “five feet seven inches”.

சரி, ஆனால் இது அங்குல இடம், எனவே "ஐந்தடி ஏழு அங்குலம்".

And they write it like this.

மேலும் இப்படி எழுதுகிறார்கள்.

Ok…

சரி...

Let’s look at a few more examples of the imperial system.

ஏகாதிபத்திய அமைப்பின் இன்னும் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, so here’s the first example.

சரி, இதோ முதல் உதாரணம்.

“The Empire State Building rises to one thousand two hundred and fifty feet.”

"எம்பயர் ஸ்டேட் கட்டிடம் ஆயிரத்து இருநூற்று ஐம்பது அடி வரை உயர்கிறது."

“The Empire State Building rises to one thousand two hundred and fifty feet.”

"எம்பயர் ஸ்டேட் கட்டிடம் ஆயிரத்து இருநூற்று ஐம்பது அடி வரை உயர்கிறது."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“My mom is five foot two inches tall.”

"என் அம்மா ஐந்து அடி இரண்டு அங்குல உயரம்."

“My mom is five foot two inches tall.”

"என் அம்மா ஐந்து அடி இரண்டு அங்குல உயரம்."

The last example.

கடைசி உதாரணம்.

“The basketball player is seven feet two inches tall.”

"கூடைப்பந்து வீரர் ஏழு அடி இரண்டு அங்குல உயரம்."

“The basketball player is seven feet two inches tall.”

"கூடைப்பந்து வீரர் ஏழு அடி இரண்டு அங்குல உயரம்."

Alright, so, now we know how to express…uhh.. height in the Metric System and the Imperial

சரி, மெட்ரிக் சிஸ்டம் மற்றும் இம்பீரியல்

System.

சிஸ்டத்தில் உயரத்தை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது இப்போது எங்களுக்குத் தெரியும்.

Ok…

சரி...

Again, probably in Korea, we’re just going to use the Metric System.

மீண்டும், அநேகமாக கொரியாவில், மெட்ரிக் சிஸ்டத்தைப் பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

But if you’re talking to an American, they might only understand the Imperial System.

ஆனால் நீங்கள் ஒரு அமெரிக்கரிடம் பேசினால், அவர்கள் ஏகாதிபத்திய அமைப்பை மட்டுமே புரிந்து கொள்ள முடியும்.

Ok, so you should know how to express your height both ways.

சரி, உங்கள் உயரத்தை எப்படி இரு வழிகளிலும் வெளிப்படுத்துவது என்பதை நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும்.

So, again, “I’m one hundred eighty-three centimeters tall.”

எனவே, மீண்டும், "நான் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர் உயரம்"

Or…

அல்லது…

“My height is one hundred eighty-three centimeters.”

"என் உயரம் நூற்று எண்பத்து மூன்று சென்டிமீட்டர்கள்."

But I could also express that, “I’m…ahh… six feet tall.”

ஆனால், "நான்... ஆ... ஆறடி உயரம்" என்று என்னால் வெளிப்படுத்த முடியும்.

Alright…

சரி...

That’s height.

உயரம் தான்.

And see you next time.

மேலும் அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about a very sensitive topic; weight…or how much

இந்த வீடியோவில், நாங்கள் மிகவும் உணர்ச்சிகரமான தலைப்பைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்; எடை… அல்லது

you weigh.

உங்கள் எடை

Alright…

எவ்வளவு . சரி...

Again, there’s two systems.

மீண்டும், இரண்டு அமைப்புகள் உள்ளன.

There’s the Metric System using kilograms.

கிலோகிராம்களைப் பயன்படுத்தும் மெட்ரிக் அமைப்பு உள்ளது.

And there’s the Imperial System that they will use in the U.S.A. using pounds.

அவர்கள் அமெரிக்காவில் பவுண்டுகளைப் பயன்படுத்தி பயன்படுத்தும் இம்பீரியல் சிஸ்டம் உள்ளது.

But first, let’s look at the Metric System…using kilograms.

ஆனால் முதலில், மெட்ரிக் முறையைப் பார்ப்போம்…கிலோகிராம்களைப் பயன்படுத்தி.

Ok…

சரி...

So, there’s two questions again.

மீண்டும் இரண்டு கேள்விகள்.

The most common questions to ask someone about their weight.

ஒருவரின் எடையைப் பற்றி கேட்கும் பொதுவான கேள்விகள்.

So let’s look at the first question.

எனவே முதல் கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

The first question, “How much do you weigh?”

முதல் கேள்வி, "உங்கள் எடை எவ்வளவு?"

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

Now, notice I don’t put “weight”.

இப்போது, ​​நான் "எடை" வைக்க வேண்டாம் கவனிக்க.

Ok…

சரி...

‘Weigh’ is a verb and ‘weight’ is a noun.

'எடை' என்பது வினைச்சொல் மற்றும் 'எடை' என்பது பெயர்ச்சொல்.

This questions, we have to use ‘weigh’.

இந்த கேள்விகளை, நாம் 'எடை' பயன்படுத்த வேண்டும்.

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

And your answer.

மற்றும் உங்கள் பதில்.

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோகிராம் எடை உள்ளது."

Ok, that’s my weight.

சரி, அது என் எடை.

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோகிராம் எடை உள்ளது."

Now listen.

இப்போது கேளுங்கள்.

I say “Seventy-five kilograms.”

நான் "எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்" என்று சொல்கிறேன்.

“Kilograms.”

"கிலோகிராம்கள்."

Don’t forget the ‘s’ at the end.

இறுதியில் 'கள்' என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.

“Kilograms.”

"கிலோகிராம்கள்."

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோகிராம் எடை உள்ளது."

Let’s look at this answer.

இதற்கான பதிலைப் பார்ப்போம்.

“I weight seventy-five kilograms.”

"எனது எடை எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

Ok, you see this ‘x’?

சரி, இந்த 'x' பார்க்கிறீர்களா?

That means it’s wrong.

அது தவறு என்று அர்த்தம்.

Ok, never say, “I weight…”

சரி, "எனக்கு எடை..." என்று சொல்லவே இல்லை

This is wrong.

இது தவறு.

It’s “I weigh…”

அது “எனக்கு எடை…”

“I weigh…”

“எனக்கு எடை...”

“I weight seventy-five kilograms.”

“எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோகிராம் எடை இருக்கிறது.”

Ok, so this is wrong.

சரி, இது தவறு.

Do not say this.

இதை சொல்லாதே.

Let’s move on to the next question.

அடுத்த கேள்விக்கு செல்வோம்.

“What’s your weight?”

"உன் எடை என்ன?"

Ok, now it’s using the noun form.

சரி, இப்போது அது பெயர்ச்சொல் படிவத்தைப் பயன்படுத்துகிறது.

“What’s your weight?”

"உன் எடை என்ன?"

“My weight is seventy-five kilograms.”

"எனது எடை எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

Ok…

சரி...

Again, “My weigh…My weigh…is seventy-five kilograms.”

மீண்டும், "எனது எடை...எனது எடை...எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

‘X’ again.

மீண்டும் 'எக்ஸ்'.

Don’t use that.

அதைப் பயன்படுத்த வேண்டாம்.

“What’s your weight?”

"உன் எடை என்ன?"

“My weight is seventy-five kilograms.”

"எனது எடை எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

Don’t use this.

இதை பயன்படுத்த வேண்டாம்.

Ok, it’s a little bit confusing.

சரி, கொஞ்சம் குழப்பமாக இருக்கிறது.

Especially the ‘weigh’ and the ‘weight’.

குறிப்பாக 'எடை' மற்றும் 'எடை'.

Takes a lot of practice.

நிறைய பயிற்சி எடுக்கிறது.

Ok, I’m going to say these again, really fast.

சரி, நான் இதை மீண்டும் சொல்கிறேன், மிக வேகமாக.

So, listen carefully.

எனவே, கவனமாகக் கேளுங்கள்.

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோகிராம் எடை உள்ளது."

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோ எடை உள்ளது."

“What’s your weight?”

"உன் எடை என்ன?"

“My weight is seventy-five kilograms.”

"எனது எடை எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

“What’s your weight?”

"உன் எடை என்ன?"

“My weight is seventy-five kilograms.”

"எனது எடை எழுபத்தைந்து கிலோகிராம்."

Ok, let’s look at a few example sentences.

சரி, சில உதாரண வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, the first example sentence…

சரி, முதல் உதாரண வாக்கியம்…

“I gained fifteen kilograms over the summer.”

"கோடையில் நான் பதினைந்து கிலோகிராம் அதிகரித்தேன்."

“I gained fifteen kilograms over the summer.”

"நான் கோடையில் பதினைந்து கிலோகிராம் பெற்றேன்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“I’m fat.

"நான் குண்டாக உள்ளேன்.

I weigh one hundred kilograms.”

என் எடை நூறு கிலோகிராம்”

“I’m fat.

"நான் குண்டாக உள்ளேன்.

I weigh one hundred kilograms.”

என் எடை நூறு கிலோகிராம்”

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“I need to lose forty kilograms.”

"நான் நாற்பது கிலோகிராம் இழக்க வேண்டும்."

“I need to lose forty kilograms.”

"நான் நாற்பது கிலோகிராம் இழக்க வேண்டும்."

Ok, let’s talk about the Imperial System, now.

சரி, இப்போது இம்பீரியல் சிஸ்டம் பற்றி பேசலாம்.

So, remember, the Metric System uses kilograms and grams.

எனவே, நினைவில் கொள்ளுங்கள், மெட்ரிக் அமைப்பு கிலோகிராம் மற்றும் கிராம் பயன்படுத்துகிறது.

The Imperial System…it’s going to use ounces and pounds.

ஏகாதிபத்திய அமைப்பு...அவுன்ஸ் மற்றும் பவுண்டுகளைப் பயன்படுத்தப் போகிறது.

Ok…

சரி...

So, let’s take a look.

சரி, பார்க்கலாம்.

Here’s my question, again.

இதோ மீண்டும் என் கேள்வி.

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

And before, I…

அதற்கு முன், நான்…

I said, “I weigh seventy-five kilograms.”

“எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோ எடை இருக்கிறது” என்றேன்.

Well, in the Imperial System, “I weight one hundred and sixty-five pound.”

சரி, ஏகாதிபத்திய அமைப்பில், "நான் நூற்று அறுபத்தைந்து பவுண்டு எடை கொண்டுள்ளேன்."

This means ‘pounds’.

இதன் பொருள் 'பவுண்டுகள்'.

Ok, so let’s take a look at the two systems.

சரி, இரண்டு அமைப்புகளையும் பார்க்கலாம்.

So, again, we use.. in the Metric, ‘grams’, they’re going to use ‘ounce’.

எனவே, மீண்டும், பயன்படுத்துகிறோம்.. மெட்ரிக்கில், 'கிராம்', 'அவுன்ஸ்' பயன்படுத்தப் போகிறார்கள்.

So one ounce is about…about twenty-eight grams.

எனவே ஒரு அவுன்ஸ் என்பது சுமார் இருபத்தெட்டு கிராம்.

Ok…

சரி…

And one pound is about point four five kilograms.

மேலும் ஒரு பவுண்டு என்பது புள்ளி நான்கு ஐந்து கிலோகிராம்.

Ok…

சரி…

So, these are not exact numbers, it’s just ‘around’.

எனவே, இவை சரியான எண்கள் அல்ல, அது 'சுற்றி' மட்டுமே.

Ok…

சரி...

Now, how to write one pound…

இப்போது, ​​ஒரு பவுண்டு எழுதுவது எப்படி...

This is “one pound”.

இது "ஒரு பவுண்டு".

Ok…

சரி...

This is not a ‘one’.

இது 'ஒன்று' அல்ல.

This is actually an ‘l’. ‘l-b’

இது உண்மையில் ஒரு 'எல்' ஆகும்.

'l-b' 'l-b'

‘l-b’ One ‘l-b’.

ஒன்று 'l-b'.

That means “one pound”.

அதாவது "ஒரு பவுண்டு".

Now ‘pound’ starts with ‘p’.

இப்போது 'பவுண்ட்' என்பது 'p' உடன் தொடங்குகிறது.

So, why do they write ‘l-b’?

எனவே, அவர்கள் ஏன் 'எல்-பி' என்று எழுதுகிறார்கள்?

Well ‘l-b’ is actually from old latin.

சரி 'எல்-பி' என்பது பழைய லத்தீன் மொழியிலிருந்து.

It comes from a latin term; libra pondo.

இது லத்தீன் வார்த்தையிலிருந்து வந்தது; துலாம் பூண்டோ.

But, don’t worry about the latin term.

ஆனால், லத்தீன் வார்த்தையைப் பற்றி கவலைப்பட வேண்டாம்.

That’s very old, but still, these days, we use ‘l-b’.

அது மிகவும் பழையது, ஆனால் இன்றும், நாங்கள் 'எல்-பி' பயன்படுத்துகிறோம்.

That just means ‘pound’.

அதற்கு 'பவுண்டு' என்று தான் அர்த்தம்.

So, “one pound.”

எனவே, "ஒரு பவுண்டு."

Ok, this is single, ‘one’.

சரி, இது ஒற்றை, 'ஒன்று'.

Now we got two.

இப்போது எங்களுக்கு இரண்டு கிடைத்துள்ளது.

“Pounds.”

"பவுண்டுகள்."

We usually write the ‘s’. ‘l-b-s’.

நாம் பொதுவாக 'கள்' எழுதுகிறோம்.

'எல்பி-கள்'.

“One pound.”

"ஒரு பவுண்டு."

“Two pounds.”

"இரண்டு பவுண்டுகள்."

For the ‘ounces’.

'அவுன்ஸ்'களுக்கு.

‘One’ ‘oh’ ‘zee’.

'ஒன்' 'ஓ' 'ஜீ'.

Ok, ‘one’ ‘oh’ ‘zee’.

சரி, 'ஒன்' 'ஓ' 'ஜீ'.

“One ounce.”

"ஒரு அவுன்ஸ்."

“One ounce.”

"ஒரு அவுன்ஸ்."

“Two ounce.”

"இரண்டு அவுன்ஸ்."

It’s always ‘oh’ ‘zee’ Sometimes you’re going to see ‘one’

இது எப்போதும் 'ஓ' 'ஜீ' தான் சில நேரங்களில் நீங்கள் 'ஒன்' 'ஃப்ளோ-ஸ்'

‘f-l-o-z’.

பார்க்க போகிறீர்கள் .

Now, the ‘f-l’ means ‘fluid’.

இப்போது, ​​'எஃப்-எல்' என்றால் 'திரவம்' என்று பொருள்.

Fluid is like a liquid.

திரவம் ஒரு திரவம் போன்றது.

Like water.

தண்ணீர் போல.

“Fluid…ounce” And you’re always going to see this on stuff

"திரவ...அவுன்ஸ்" மற்றும் வாசனை திரவியம் அல்லது கொலோன் போன்றவற்றில்

like perfume or cologne.

இதை நீங்கள் எப்போதும் பார்க்கப் போகிறீர்கள் .

Ahhh…if you check your perfume or cologne at home, I’m sure you’re going to see

ஆஹா...வீட்டில் உங்கள் வாசனை திரவியம் அல்லது கொலோனைச் சரிபார்த்தால், நீங்கள் இதைப் பார்க்கப் போகிறீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன்

this.

.

Ahhh…you’re not going to see the ‘one’.

ஆஹா...நீங்கள் 'ஒன்றைப்' பார்க்கப் போவதில்லை.

It’s going to be a bigger number, but you’re going to see the ‘f-l-o-z’.

இது ஒரு பெரிய எண்ணாக இருக்கும், ஆனால் நீங்கள் 'flo-z' ஐப் பார்க்கப் போகிறீர்கள்.

Alright, so that’s the Imperial System.

சரி, அதுதான் இம்பீரியல் சிஸ்டம்.

It’s an older system.

இது ஒரு பழைய அமைப்பு.

It’s a little more complicated and confusing.

இது இன்னும் கொஞ்சம் சிக்கலானது மற்றும் குழப்பமானது.

Alright…

சரி…

But my weight in the Imperial System is “a hundred and sixty-five pound.”

ஆனால் இம்பீரியல் சிஸ்டத்தில் எனது எடை “நூற்று அறுபத்தைந்து பவுண்டுகள்”.

Let’s take a look at a few more examples of how to express weight in the Imperial System.

இம்பீரியல் சிஸ்டத்தில் எடையை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதற்கான இன்னும் சில எடுத்துக்காட்டுகளைப் பார்ப்போம்.

Alright, the first example…

சரி, முதல் உதாரணம்…

“A baby weighs nine pounds at birth.”

"குழந்தை பிறக்கும் போது ஒன்பது பவுண்டுகள் எடை இருக்கும்."

“A baby weighs nine pounds at birth.”

"ஒரு குழந்தை பிறக்கும் போது ஒன்பது பவுண்டுகள் எடை கொண்டது."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“The fattest cat in the world weighs forty pounds.”

"உலகிலேயே மிகவும் கொழுத்த பூனை நாற்பது பவுண்டுகள் எடை கொண்டது."

“The fattest cat in the world weighs forty pounds.”

"உலகிலேயே மிகவும் கொழுத்த பூனை நாற்பது பவுண்டுகள் எடை கொண்டது."

The last example.

கடைசி உதாரணம்.

“His weight is a hundred pounds.”

"அவரது எடை நூறு பவுண்டுகள்."

“His weight is a hundred pounds.”

"அவரது எடை நூறு பவுண்டுகள்."

“How much do you weigh?”

"உங்களுடைய எடை என்ன?"

Ok, that’s a very serious and private question.

சரி, இது மிகவும் தீவிரமான மற்றும் தனிப்பட்ட கேள்வி.

Ok, so, if you don’t want to answer that question, maybe you should say, “no comment”.

சரி, அந்த கேள்விக்கு நீங்கள் பதிலளிக்க விரும்பவில்லை என்றால், "கருத்து இல்லை" என்று சொல்லலாம்.

Anyway, we learned how to express weight in the Metric System.

எப்படியிருந்தாலும், மெட்ரிக் அமைப்பில் எடையை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதை நாங்கள் கற்றுக்கொண்டோம்.

“I weigh seventy-five kilograms.”

"எனக்கு எழுபத்தைந்து கிலோ எடை உள்ளது."

And the Imperial System.

மற்றும் ஏகாதிபத்திய அமைப்பு.

“I weigh a hundred and sixty-five pounds.”

"நான் நூற்று அறுபத்தைந்து பவுண்டுகள் எடையுள்ளேன்."

Ahhh, of course, the Metric System is easier than the Imperial System.

ஆஹா, இம்பீரியல் சிஸ்டத்தை விட மெட்ரிக் சிஸ்டம் எளிதானது.

To know and study.

அறிந்து படிக்க வேண்டும்.

But, you should be familiar with both systems.

ஆனால், நீங்கள் இரண்டு அமைப்புகளையும் நன்கு அறிந்திருக்க வேண்டும்.

Alright, so that’s it and I’ll see you next video.

சரி, அவ்வளவுதான், அடுத்த வீடியோவைப் பார்க்கிறேன்.

Whew….ahhh, it’s sure hot in this studio.

அடடா....ஆஹா, இந்த ஸ்டுடியோவில் சூடாக இருக்கிறது.

And it sounds like a good time to talk about temperature.

வெப்பநிலை பற்றி பேச இது ஒரு நல்ல நேரம் போல் தெரிகிறது.

So, that’s what we’re going to do in this video.

எனவே, அதைத்தான் இந்த வீடியோவில் செய்யப் போகிறோம்.

We’re going to talk about how to express ‘temperature’ in English.

ஆங்கிலத்தில் வெப்பநிலையை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசுவோம்.

Now, you should know there’s two systems.

இப்போது, ​​​​இரண்டு அமைப்புகள் உள்ளன என்பதை நீங்கள் அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

There’s the American system.

அமெரிக்க அமைப்பு உள்ளது.

They use ‘Fahrenheit’.

அவர்கள் 'ஃபாரன்ஹீட்' பயன்படுத்துகிறார்கள்.

And, of course, there’s the system we use in Korea and I use in Canada; ‘Celsius’.

மற்றும், நிச்சயமாக, நாங்கள் கொரியாவில் பயன்படுத்தும் அமைப்பு மற்றும் நான் கனடாவில் பயன்படுத்துகிறேன்; 'செல்சியஸ்'.

Ok, we’re going to talk about the Fahrenheit System, later, but first, let’s focus on

சரி, ஃபாரன்ஹீட் சிஸ்டம் பற்றிப் பேசப் போகிறோம், ஆனால் முதலில்,

‘Celsius’.

'செல்சியஸில்' கவனம் செலுத்துவோம்.

So, look at the board.

எனவே, பலகையைப் பாருங்கள்.

And…I’m going to start with this question.

மேலும்…நான் இந்தக் கேள்வியுடன் தொடங்கப் போகிறேன்.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“What’s the temperature outside?”

"வெளியில் வெப்பநிலை என்ன?"

You should begin your answer with “It’s”.

உங்கள் பதிலை "இது" என்று தொடங்க வேண்டும்.

Ok, “What’s the temperature?”

சரி, "வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s…”, and I have many ways to express the temperature.

"இது...", மற்றும் வெப்பநிலையை வெளிப்படுத்த என்னிடம் பல வழிகள் உள்ளன.

Let’s start up here.

இங்கே ஆரம்பிக்கலாம்.

So, “What’s the temperature?”

எனவே, "வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s…”, this symbol means ‘plus’.

"இது...", இந்த சின்னம் 'பிளஸ்' என்று பொருள்.

Ok…

சரி…

“Plus.”

“பிளஸ்.”

This means it is above zero degrees.

அதாவது பூஜ்ஜிய டிகிரிக்கு மேல் உள்ளது.

Ok, it’s warm.

சரி, சூடாக இருக்கிறது.

“It’s plus twenty degrees…”

“இருபது டிகிரி கூடுதலாக...”

Ok, this symbol always means ‘degrees’.

சரி, இந்த சின்னம் எப்போதும் 'டிகிரி' என்று பொருள்படும்.

“…Celsius.”

"...செல்சியஸ்."

“Celsius.”

"செல்சியஸ்."

“Celsius.”

"செல்சியஸ்."

Ok…

சரி...

It’s very difficult to say.

சொல்வது மிகவும் கடினம்.

“Celsius.”

"செல்சியஸ்."

‘Celsius’ is spelled with a capital ‘c’.

'செல்சியஸ்' என்பது மூலதனம் 'c' உடன் உச்சரிக்கப்படுகிறது.

Big ‘c’.

பெரிய 'சி'.

Be careful here.

இங்கே கவனமாக இருங்கள்.

Many people write a ‘c’.

பலர் 'சி' எழுதுகிறார்கள்.

This is an ‘s’.

இது ஒரு 'கள்'.

Ok…

சரி…

So, “What’s the temperature?”

எனவே, “வெப்பநிலை என்ன?”

“It’s plus twenty degrees celsius.”

"இருபது டிகிரி செல்சியஸ் கூடுதலாக உள்ளது."

Ok, that’s a good way to express the temperature.

சரி, வெப்பநிலையை வெளிப்படுத்த இது ஒரு நல்ல வழி.

Now, the ‘plus’…some people say ‘plus’, but you don’t have to say ‘plus’.

இப்போது, ​​'பிளஸ்'...சிலர் 'பிளஸ்' என்கிறார்கள், ஆனால் நீங்கள் 'பிளஸ்' என்று சொல்ல வேண்டியதில்லை.

Ok, you can just say, “What’s the temperature?”

சரி, “வெப்பநிலை என்ன?” என்று சொல்லலாம்.

“It’s twenty degrees Celsius.”

"இது இருபது டிகிரி செல்சியஸ்."

It means the same thing.

அது ஒன்றே பொருள்.

Let’s move down here.

இங்கே கீழே செல்லலாம்.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty degrees centigrade.”

"இது இருபது டிகிரி சென்டிகிரேட்."

“Centigrade?”

"சென்டிகிரேட்?"

What is that?

அது என்ன?

Well, ‘Celsius’ and ‘Centigrade’…these are the same temperatures.

சரி, 'செல்சியஸ்' மற்றும் 'சென்டிகிரேட்'... இவை ஒரே வெப்பநிலை.

Ok, just ‘Centigrade’ is the old English style.

சரி, வெறும் 'சென்டிகிரேட்' தான் பழைய ஆங்கில பாணி.

Ok…

சரி…

So, actually, I don’t want you to say “Centigrade”.

எனவே, நீங்கள் "சென்டிகிரேட்" என்று கூறுவதை நான் விரும்பவில்லை.

I want you to only use “Celsius”.

நீங்கள் "செல்சியஸ்" மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

But I’m teaching you might hear ‘Centigrade’.

ஆனால் நீங்கள் 'சென்டிகிரேட்' கேட்கலாம் என்று நான் கற்பிக்கிறேன்.

Some older people might say “Centigrade”.

சில வயதானவர்கள் "சென்டிகிரேட்" என்று சொல்லலாம்.

Ok, so you hear “Centigrade”, but you speak only “Celsius”.

சரி, நீங்கள் "சென்டிகிரேட்" என்று கேட்கிறீர்கள், ஆனால் நீங்கள் "செல்சியஸ்" மட்டுமே பேசுகிறீர்கள்.

Alright…

சரி...

Let’s move to the next one.

அடுத்ததுக்கு போகலாம்.

Ahhh, “What’s the temperature?”

ஆஹா, "வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty degrees ‘c’.”

"இது இருபது டிகிரி 'சி'."

“It’s twenty degrees ‘c’.”

"இது இருபது டிகிரி 'சி'."

Ok, some people are going to shorten ‘Celsius’ to just ‘c’.

சரி, சிலர் 'செல்சியஸ்' என்பதை வெறும் 'சி' ஆகச் சுருக்கப் போகிறார்கள்.

“It’s twenty degrees ‘c’.”

"இது இருபது டிகிரி 'சி'."

And, actually, more common…we can shorten that more and cut that.

மேலும், உண்மையில், மிகவும் பொதுவானது…நாம் அதை மேலும் சுருக்கி அதை குறைக்கலாம்.

And this is the most common way to express the temperature.

வெப்பநிலையை வெளிப்படுத்த இது மிகவும் பொதுவான வழியாகும்.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty degrees.”

"இது இருபது டிகிரி."

Ok…

சரி…

So when people say, “It’s twenty degrees.”

எனவே மக்கள் கூறும்போது, ​​“இருபது டிகிரி”.

I know it’s ‘celsius’.

அது 'செல்சியஸ்' என்று எனக்குத் தெரியும்.

And I know it’s ‘plus’.

மேலும் அது 'பிளஸ்' என்று எனக்குத் தெரியும்.

Ok…

சரி…

This one…ahhh…

இது…ஆஹா…

“What’s the temperature?”

“வெப்பநிலை என்ன?”

“It’s twenty above.”

"இது இருபது மேலே."

“Twenty above.”

"மேலே இருபது."

Ok, so ‘zero degrees’….and twenty above.

சரி, எனவே 'பூஜ்ஜிய டிகிரி'....மேலும் இருபதுக்கு மேல்.

“Twenty degrees above zero.”

"பூஜ்ஜியத்திற்கு மேல் இருபது டிகிரி."

So, “What’s the temperature?”

எனவே, "வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty above.”

"இது இருபது மேலே."

This.

இது.

This.

இது.

This.

இது.

This.

இது.

They’re all the same temperature.

அவை அனைத்தும் ஒரே வெப்பநிலை.

Ok…

சரி…

“Zero degrees.”

“ஜீரோ டிகிரி.”

Freezing.

உறைதல்.

We’re getting cold.

எங்களுக்கு குளிர்ச்சியாகிறது.

Let’s go down here.

இங்கே கீழே போகலாம்.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty below.”

"இது கீழே இருபது."

Ok, so this is ‘above’ zero.

சரி, இது பூஜ்ஜியத்திற்கு 'மேலே' உள்ளது.

And this is below ‘zero degrees’.

மேலும் இது 'ஜீரோ டிகிரி'க்குக் கீழே உள்ளது.

So, ‘zero’, going down…cold.

எனவே, 'பூஜ்யம்', கீழே போகிறது...குளிர்.

“It’s twenty below.”

"இது கீழே இருபது."

Very cold.

மிகவும் குளிர்ந்த.

Let’s move to the last one.

கடைசி வரை செல்லலாம்.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s…”, this symbol is ‘minus’.

"இது...", இந்த சின்னம் 'மைனஸ்'.

This is ‘plus’.

இது 'பிளஸ்'.

This is ‘minus’.

இது 'மைனஸ்'.

‘Minus’ is very scary cause it’s freezing.

'மைனஸ்' மிகவும் பயங்கரமானது, ஏனெனில் அது உறைபனியாக இருக்கிறது.

It’s cold.

குளிராக உள்ளது.

“It’s minus twenty degrees celsius.”

"மைனஸ் இருபது டிகிரி செல்சியஸ்"

If you told me that “It’s minus twenty degrees Celsius outside,” I do not want

"வெளியே மைனஸ் இருபது டிகிரி செல்சியஸ்" என்று நீங்கள் சொன்னால், நான்

to go outside.

வெளியே செல்ல விரும்பவில்லை.

That’s very cold.

அது மிகவும் குளிராக இருக்கிறது.

So, “What’s the temperature?”

எனவே, "வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s twenty degrees.”

"இது இருபது டிகிரி."

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s minus twenty degrees.”

"இது மைனஸ் இருபது டிகிரி."

Ok, those are the best ways to express it.

சரி, அதை வெளிப்படுத்த இதுவே சிறந்த வழிகள்.

Alright, so I hope you understand how to express ‘Celsius’.

சரி, 'செல்சியஸ்' என்பதை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது உங்களுக்குப் புரியும் என நம்புகிறேன்.

Ahhh, let’s look at a few more examples.

ஆஹா, இன்னும் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, the first example…

சரி, முதல் உதாரணம்…

“The temperature outside is fifteen degrees Celsius.”

"வெளியே வெப்பநிலை பதினைந்து டிகிரி செல்சியஸ்."

“The temperature outside is fifteen degrees Celsius.”

"வெளியே வெப்பநிலை பதினைந்து டிகிரி செல்சியஸ்."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“Water freezes at zero degrees ‘c’.”

"நீர் பூஜ்ஜிய டிகிரி 'c' இல் உறைகிறது."

“Water freezes at zero degrees ‘c’.”

"நீர் பூஜ்ஜிய டிகிரி 'c' இல் உறைகிறது."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“It’s cold outside.

"வெளியே குளிராக உள்ளது.

It’s about three degrees below zero.”

இது பூஜ்ஜியத்தை விட மூன்று டிகிரி கீழே உள்ளது.

“It’s cold outside.

"வெளியே குளிராக உள்ளது.

It’s about three degrees below zero.”

இது பூஜ்ஜியத்தை விட மூன்று டிகிரி கீழே உள்ளது.

Now, we’re going to talk about what they use in America.

இப்போது, ​​​​அவர்கள் அமெரிக்காவில் என்ன பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

In the U.S.A.

அமெரிக்காவில்

They don’t use ‘Celsius’.

'செல்சியஸ்' பயன்படுத்துவதில்லை.

They use Fahrenheit.”

அவர்கள் ஃபாரன்ஹீட்டைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ok…

சரி...

So, same question.

அதே கேள்வி.

“What’s the temperature?”

"வெப்பநிலை என்ன?"

“What’s the temperature outside?”

"வெளியில் வெப்பநிலை என்ன?"

“It’s sixty-eight degrees…,” that’s the same, “f”.

“இது அறுபத்தெட்டு டிகிரி…,” அதுவே, “எஃப்”.

Instead of ‘c’, they’re going to use an ‘f’.

'c' க்குப் பதிலாக, 'f' ஐப் பயன்படுத்தப் போகிறார்கள்.

And that’s “Sixty-eight degrees…”, this is the spelling, oh it’s very difficult

அதுவும் "அறுபத்தெட்டு டிகிரி...", இது தான் எழுத்துப்பிழை, ஓ

to spell, even for me.

, எனக்கும் கூட உச்சரிப்பது மிகவும் கடினம்.

“Fahrenheit”.

"ஃபாரன்ஹீட்".

Ok, we pronounce that “Fahrenheit”.

சரி, "ஃபாரன்ஹீட்" என்று உச்சரிக்கிறோம்.

So, “Twenty-degrees Celsius,” is the same as “Sixty-eight degrees Fahrenheit”.

எனவே, "இருபது டிகிரி செல்சியஸ்" என்பது "அறுபத்தெட்டு டிகிரி ஃபாரன்ஹீட்" என்பதற்கு சமம்.

Ok…

சரி...

And you should also know…freezing…the freezing temperature.

மேலும் நீங்கள்... உறைபனி... உறைபனி வெப்பநிலையையும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

“Zero degrees Celsius,” is the same as “Thirty-two degrees Fahrenheit”.

"ஜீரோ டிகிரி செல்சியஸ்" என்பது "முப்பத்திரண்டு டிகிரி ஃபாரன்ஹீட்" என்பதுதான்.

Alright, so if you go to the U.S.A., and you’re watching TV, all the weather, everything,

சரி, நீங்கள் அமெரிக்காவிற்குச் சென்று, நீங்கள் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், எல்லா வானிலைகளையும், எல்லாவற்றையும்,

they’re always using Fahrenheit.

அவர்கள் எப்போதும் ஃபாரன்ஹீட்டைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

And it can be very confusing.

மேலும் இது மிகவும் குழப்பமானதாக இருக்கலாம்.

So, I would say, try to remember this.

எனவே, இதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள முயற்சி செய்யுங்கள் என்று நான் கூறுவேன்.

So, you can kind of guess how hot it is.

எனவே, அது எவ்வளவு சூடாக இருக்கிறது என்பதை நீங்கள் யூகிக்க முடியும்.

Alright, let’s look at a few examples of Fahrenheit.

சரி, ஃபாரன்ஹீட்டின் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

The first example…

முதல் உதாரணம்…

“A human’s body temperature is usually ninety-eight point six degrees Fahrenheit.”

"ஒரு மனிதனின் உடல் வெப்பநிலை பொதுவாக தொண்ணூற்றெட்டு புள்ளி ஆறு டிகிரி பாரன்ஹீட் ஆகும்."

“A human’s body temperature is usually ninety-eight point six degrees Fahrenheit.”

"ஒரு மனிதனின் உடல் வெப்பநிலை பொதுவாக தொண்ணூற்றெட்டு புள்ளி ஆறு டிகிரி பாரன்ஹீட் ஆகும்."

The second example…

இரண்டாவது உதாரணம்…

“Room temperature is about seventy degrees Fahrenheit.”

"அறையின் வெப்பநிலை எழுபது டிகிரி பாரன்ஹீட்."

“Room temperature is about seventy degrees Fahrenheit.”

"அறை வெப்பநிலை சுமார் எழுபது டிகிரி பாரன்ஹீட்."

And the last example…

கடைசி உதாரணம்…

“Water freezes at thirty-two degrees.”

"நீர் முப்பத்தி இரண்டு டிகிரியில் உறைகிறது."

“Water freezes at thirty-two degrees.”

"நீர் முப்பத்தி இரண்டு டிகிரியில் உறைகிறது."

Alright, so there you go.

சரி, நீ போ.

There’s the Celsius System and the Fahrenheit System.

செல்சியஸ் அமைப்பு மற்றும் பாரன்ஹீட் அமைப்பு உள்ளது.

Ahhh, they’re very very different and they can be very confusing.

ஆஹா, அவை மிகவும் வித்தியாசமானவை மற்றும் அவை மிகவும் குழப்பமானவை.

Alright, so, if you’re going to the U.S.A., you should try to…ahh…learn the Fahrenheit

சரி, நீங்கள் அமெரிக்காவிற்குப் போகிறீர்கள் என்றால், நீங்கள் ஃபாரன்ஹீட்

System.

சிஸ்டத்தைக் கற்றுக்கொள்ள முயற்சிக்கவும்.

Anyway, I hope you understood what I was trying to teach you today..ahhh..

ஆனா, இன்னைக்கு நான் உனக்கு என்ன சொல்லிக் கொடுக்கிறேன்னு உனக்குப் புரியுதுன்னு நெனைக்கிறேன்..ஆஹ்ஹ்..

That’s it.

அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, I’m going to talk about roman numerals.

இந்த வீடியோவில், நான் ரோமன் எண்களைப் பற்றி பேசப் போகிறேன்.

So, roman numerals are letters that mean numbers.

எனவே, ரோமன் எண்கள் என்பது எண்களைக் குறிக்கும் எழுத்துக்கள்.

Roman numerals are not so common, but you can see them every day.

ரோமானிய எண்கள் மிகவும் பொதுவானவை அல்ல, ஆனால் நீங்கள் அவற்றை ஒவ்வொரு நாளும் பார்க்கலாம்.

Ok, so especially, on a clock or a watch.

சரி, குறிப்பாக, கடிகாரம் அல்லது கடிகாரத்தில்.

They often use roman numerals.

அவர்கள் பெரும்பாலும் ரோமன் எண்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ahhh.. in.. on book volumes and chapters of books, they use roman numerals…

ஆஹ் .. இன் .. புத்தகத்தின் தொகுதிகள் மற்றும் புத்தகங்களின் அத்தியாயங்களில், அவர்கள் ரோமானிய எண்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்… ஆ .. நிறைய

ahhh.. a lot of the time.

நேரம்.

The Olympics usually express the year in roman numerals.

ஒலிம்பிக் பொதுவாக வருடத்தை ரோமன் எண்களில் வெளிப்படுத்தும்.

Ok, so you will see roman numerals, so you should know, at least the first ten.

சரி, நீங்கள் ரோமன் எண்களைப் பார்ப்பீர்கள், எனவே நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், குறைந்தபட்சம் முதல் பத்து.

Ok…

சரி...

Now, let’s take a look here.

இப்போது, ​​இங்கே பார்க்கலாம்.

I wrote the first ten.

முதல் பத்து எழுதினேன்.

And you can see the first one, ‘I’.

மேலும் முதலில் 'நான்' என்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம்.

Now, ‘I’ is written like this and this means ‘one’.

இப்போது, ​​'நான்' என்பது இப்படி எழுதப்பட்டிருக்கிறது, இதற்கு 'ஒன்று' என்று அர்த்தம்.

And the second one is ‘I-I’; ‘two’.

மேலும் இரண்டாவது 'நான்-நான்'; 'இரண்டு'.

The third one.

மூன்றாவது.

‘I-I-I’; ‘three’.

'II-I'; 'மூன்று'.

So, one two and three.. so those are the very…the easiest ones.

எனவே, ஒன்று இரண்டு மற்றும் மூன்று.. எனவே அவை மிகவும் எளிதானவை.

Ok, after that, it gets a little more difficult.

சரி, அதன் பிறகு, அது இன்னும் கொஞ்சம் கடினமாகிறது.

So, one two three.

எனவே, ஒன்று இரண்டு மூன்று.

And the next one is ‘four’.

அடுத்தது 'நான்கு'.

And it looks like this ‘I-V’.

மேலும் இந்த 'I-V' போல் தெரிகிறது.

Now what is ‘V’?

இப்போது 'வி' என்றால் என்ன?

Well, quickly, let’s go to ‘five’.

சரி, சீக்கிரம், 'ஐந்து'க்கு போகலாம்.

And you can see ‘V’ is ‘five’.

மேலும் 'V' என்பது 'ஐந்து' என்பதை நீங்கள் பார்க்கலாம்.

Alright, ‘V’ is ‘five’.

சரி, 'V' என்பது 'ஐந்து'.

So, let’s go back.

எனவே, திரும்பிச் செல்லலாம்.

‘V’ We know this is ‘five’.

'வி' இது 'ஐந்து' என்பதை நாம் அறிவோம்.

And ‘I’.

மற்றும் நான்'.

So ‘I’ is ‘one’.

எனவே 'நான்' என்பது 'ஒன்று'.

So ‘I’ is one before ‘five’.

எனவே 'ஐந்து'க்கு முன் 'நான்' ஒன்றுதான்.

And that’s ‘four’.

அதுவும் 'நான்கு'.

Ok…

சரி...

So one…one number before five is four.

எனவே ஒன்று... ஐந்துக்கு முன் ஒரு எண் நான்கு.

And then ‘five’.

பின்னர் 'ஐந்து'.

Let’s go to the next side.

அடுத்த பக்கம் போவோம்.

Six seven eight nine ten.

ஆறு ஏழு எட்டு ஒன்பது பத்து.

Now, if you notice…I…I wrote them a little bit different.

இப்போது, ​​நீங்கள் கவனித்தால்...நான்...அவற்றை கொஞ்சம் வித்தியாசமாக எழுதினேன்.

Let’s go down here first.

முதலில் இங்கே இறங்குவோம்.

Now you can write the roman numeral two styles.

இப்போது நீங்கள் ரோமன் எண்ணை இரண்டு பாணிகளில் எழுதலாம்.

One style is with a line at the top and the bottom.

ஒரு பாணி மேல் மற்றும் கீழ் ஒரு கோடு உள்ளது.

And another style, there’s no line.

மற்றொரு பாணி, வரி இல்லை.

Ok, this and this mean the same thing.

சரி, இதுவும் இதற்கும் ஒரே அர்த்தம்.

So this is ‘one’ and this is ‘one’.

எனவே இது 'ஒன்று' மற்றும் இது 'ஒன்று'.

You can see that again with ‘five’.

அதை மீண்டும் 'ஐந்து' மூலம் பார்க்கலாம்.

So you can write it with the lines at the top and the ‘V’.

எனவே மேலே உள்ள வரிகள் மற்றும் 'V' உடன் எழுதலாம்.

Or…no lines, just ‘V’.

அல்லது...கோடுகள் இல்லை, வெறும் 'V'.

Again, they mean the same thing.

மீண்டும், அவை ஒரே பொருளைக் குறிக்கின்றன.

So this side, I wrote the lines.

அதனால் இந்தப் பக்கம், வரிகளை எழுதினேன்.

This side, I didn’t write the lines.

இந்த பக்கம், நான் வரிகளை எழுதவில்லை.

Doesn’t matter.

பரவாயில்லை.

Alright…

சரி...

So let’s continue.

தொடரலாம்.

This was ‘four’.

இது 'நான்கு'.

This was ‘five’.

இது 'ஐந்து'.

“Six.”

"ஆறு."

Now ‘six’, ‘V’ and ‘I’.

இப்போது 'ஆறு', 'வி' மற்றும் 'ஐ'.

So ‘V’ we know is ‘five’.

எனவே 'V' என்பது 'ஐந்து' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

‘I’ we know is ‘one’.

'நான்' என்பது 'ஒன்று' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

So, ‘five’ and ‘one’ is ‘six’.

எனவே, 'ஐந்து' மற்றும் 'ஒன்று' என்பது 'ஆறு'.

So, you notice, ‘I-V’.

எனவே, நீங்கள் கவனிக்கிறீர்கள், 'I-V'.

‘One’ before ‘five’.

'ஐந்து'க்கு முன் 'ஒன்று'.

‘Four’.

'நான்கு'.

‘V-I’.

'வி-ஐ'.

‘Six’.

'ஆறு'.

‘V-I-I’.

'VI-I'.

‘Seven’.

'ஏழு'.

‘V-I-I-I’.

'VII-I'.

‘Eight’.

'எட்டு'.

So, five six seven eight.

எனவே, ஐந்து ஆறு ஏழு எட்டு.

Alright, then it gets complicated again.

சரி, அது மீண்டும் சிக்கலாகிவிடும்.

‘I-X’ is ‘nine’.

'I-X' என்பது 'ஒன்பது'.

Ok, so ‘X’, ‘X’ is ‘ten’.

சரி, 'எக்ஸ்', 'எக்ஸ்' என்பது 'பத்து'.

Ok…

சரி…

So like ‘four’.

எனவே 'நான்கு' போல.

‘One’ before ‘five’ is ‘four’.

'ஐந்து'க்கு முன் 'ஒன்று' என்பது 'நான்கு'.

One number before ‘ten’ is ‘nine’.

'பத்துக்கு' முன் ஒரு எண் 'ஒன்பது'.

‘I-X’ that means ‘nine’.

'I-X' அதாவது 'ஒன்பது'.

And, of course, ‘ten’ is ‘X’.

மற்றும், நிச்சயமாக, 'பத்து' என்பது 'X'.

Alright…let’s move on to some bigger roman numerals.

சரி…சில பெரிய ரோமன் எண்களுக்கு செல்வோம்.

Now, I told you.. ahh..

இப்ப நான் சொல்றேன்..

‘X’ is ‘ten’.

ஆஹா..

'X' என்பது 'பத்து'.

Now, ‘X’ and ‘I’.

இப்போது, ​​'எக்ஸ்' மற்றும் 'ஐ'.

So ‘ten’ and ‘one’.

எனவே 'பத்து' மற்றும் 'ஒன்று'.

That’s ‘eleven’.

அது 'பதினொன்று'.

‘X-I-I’.

'XI-I'.

That’s ‘twelve’.

அது 'பன்னிரண்டு'.

Alright…

சரி...

So up until ‘twelve’ are the most common roman numerals cause those are the ones on

எனவே 'பன்னிரெண்டு' வரை மிகவும் பொதுவான ரோமன் எண்கள் கடிகாரத்தில்

the clock.

இருக்கும் எண்களாகும்

‘One’ to ‘twelve’.

. 'ஒன்று' முதல் 'பன்னிரண்டு'.

So you should really know ‘One’ to ‘twelve’.

எனவே நீங்கள் உண்மையில் 'ஒன்று' முதல் 'பன்னிரண்டு' வரை தெரிந்திருக்க வேண்டும்.

Ok…

சரி…

Now, the next ones are not so common.

இப்போது, ​​அடுத்தவை அவ்வளவு பொதுவானவை அல்ல.

Ok…

சரி...

You rarely rarely see them.

நீங்கள் அவர்களை அரிதாகவே பார்க்கிறீர்கள்.

But let’s continue anyways.

ஆனாலும் தொடரலாம்.

So after ‘twelve’, we’re going to jump to ‘twenty’.

எனவே 'பன்னிரண்டு'க்குப் பிறகு, 'இருபது'க்கு தாவப் போகிறோம்.

And ‘twenty’ is ‘X-X’.

மேலும் 'இருபது' என்பது 'X-X'.

So, ten ten.

எனவே, பத்து பத்து.

Ten ten means twenty.

பத்து பத்து என்றால் இருபது.

‘X-X-V’.

'XX-V'.

We know ‘V’ is ‘five’.

'வி' என்பது 'ஐந்து' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

‘X-X-V’.

'XX-V'.

‘Twenty-five’.

'இருபத்து ஐந்து'.

Ok, let’s jump more.

சரி, மேலும் குதிப்போம்.

‘X-X’ is ‘twenty’.

'எக்ஸ்-எக்ஸ்' என்பது 'இருபது'.

‘X-X-X’.

'XX-X'.

‘Thirty’.

'முப்பது'.

And then the next one.

பின்னர் அடுத்தது.

‘X-L’ ‘X-L’ is ‘forty’.

'எக்ஸ்-எல்' 'எக்ஸ்-எல்' என்பது 'நாற்பது'.

Well, what is ‘L’?

சரி, 'எல்' என்றால் என்ன?

‘L’ is ‘fifty’.

'எல்' என்பது 'ஐம்பது'.

So, ‘X’ is ‘ten’.

எனவே, 'எக்ஸ்' என்பது 'பத்து'.

Again, ten before fifty.

மீண்டும், ஐம்பதுக்கு முன் பத்து.

So, ten before fifty is ‘forty’.

ஆக, ஐம்பதுக்கு முன் பத்து என்பது 'நாற்பது'.

So this means ‘forty’.

எனவே இதற்கு 'நாற்பது' என்று பொருள்.

Ten before fifty.

ஐம்பதுக்கு முன் பத்து.

‘L’ is ‘fifty’.

'எல்' என்பது 'ஐம்பது'.

‘L-I’.

'எல்-ஐ'.

‘Fifty-one’.

'ஐம்பத்தி ஒன்று'.

‘Fifty-one’.

'ஐம்பத்தி ஒன்று'.

‘X-C’ is ‘ninety’.

'எக்ஸ்-சி' என்பது 'தொண்ணூறு'.

Well, what is ‘C’? ‘C’ is ‘one hundred’.

சரி, 'சி' என்றால் என்ன?

'சி' என்பது 'நூறு'.

So, ‘X’ is ten before one hundred.

ஆக, 'எக்ஸ்' என்பது நூற்றுக்கு முன் பத்து.

So, ten before one hundred is ‘ninety’.

ஆக, நூற்றுக்கு முன் பத்து என்பது 'தொண்ணூறு'.

And of course, ‘C’, ‘one hundred’.

நிச்சயமாக, 'சி', 'நூறு'.

Ok, so again, these ones are not so common.

சரி, மீண்டும், இவை மிகவும் பொதுவானவை அல்ல.

So, you don’t have to worry about this so much.

எனவே, இதைப் பற்றி நீங்கள் அதிகம் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.

But anyway, let’s continue to some bigger roman numerals

எப்படியிருந்தாலும், சில பெரிய ரோமன் எண்களைத் தொடர்வோம்

Ok, so here are some bigger roman numerals.

சரி, இங்கே சில பெரிய ரோமன் எண்கள் உள்ளன.

Now, we know ‘C’ is ‘one hundred’.

இப்போது, ​​'சி' என்பது 'நூறு' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

Let’s go to this one.

இதற்குப் போவோம்.

‘C-D’. ‘C-D’ is ‘four hundred’.

'சி-டி'.

'சி-டி' என்பது 'நானூறு'.

Well, what is ‘D’?

சரி, 'டி' என்றால் என்ன?

‘D’ is ‘five hundred’.

'டி' என்பது 'ஐநூறு'.

So, ‘C-D’ means one hundred before five hundred.

ஆக, 'சி-டி' என்றால் ஐநூறுக்கு முன் நூறு என்று பொருள்.

So, that is ‘four hundred’.

எனவே, அது 'நானூறு'.

‘Five hundred’ ‘M’.

'ஐநூறு' 'எம்'.

‘M’ is the last letter we use in roman numerals.

'M' என்பது ரோமன் எண்களில் நாம் பயன்படுத்தும் கடைசி எழுத்து.

‘M’ is ‘one thousand’. ok…

'எம்' என்பது 'ஆயிரம்'.

சரி…

‘M-D’.

'எம்-டி'.

Well, ‘D’ is ‘five hundred’.

சரி, 'டி' என்பது 'ஐநூறு'.

‘M’ is ‘one thousand’, so ‘one thousand five hundred”.

'எம்' என்பது 'ஆயிரம்', எனவே 'ஆயிரத்து ஐநூறு".

‘M-D’.

'எம்-டி'.

And the last one here.

மற்றும் இங்கே கடைசி.

A really big number.

உண்மையிலேயே பெரிய எண்.

‘M-D-C-C-C’.

'எம்டிசிசி-சி'.

Ok, so one thousand five hundred…and one hundred, two hundred, three hundred…the

சரி, ஆயிரத்து ஐந்நூறு… மற்றும் நூறு, இருநூறு, முந்நூறு...

total here is eighteen hundred.

இங்கே மொத்தம் பதினெட்டு நூறு.

Ok…

சரி...

So that…that’s roman numerals.

அப்படியென்றால்... அது ரோமன் எண்கள்.

Let’s do a little more practice.

இன்னும் கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, let’s do a little practice together.

சரி, நாம் ஒன்றாக ஒரு சிறிய பயிற்சி செய்வோம்.

I know it’s difficult.

அது கடினம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

So let’s take a look at these letters.

எனவே இந்த கடிதங்களைப் பார்ப்போம்.

‘L-X-V’.

'எல்எக்ஸ்-வி'.

What is that?

அது என்ன?

‘L-X-V’.

'எல்எக்ஸ்-வி'.

Well, we know ‘L’ is ‘fifty’.

சரி, 'எல்' என்பது 'ஐம்பது' என்பது நமக்குத் தெரியும்.

Oh, but it’s followed by ‘X’.

ஓ, ஆனால் அதைத் தொடர்ந்து 'எக்ஸ்' வருகிறது.

So, ‘fifty’ and ‘X’ is ‘ten’, so fifty plus ten is ‘sixty’.

எனவே, 'ஐம்பது' மற்றும் 'எக்ஸ்' என்பது 'பத்து', எனவே ஐம்பது கூட்டல் பத்து என்பது 'அறுபது'.

And ‘V’.

மற்றும் 'வி'.

What is ‘V’?

'வி' என்றால் என்ன?

‘V’ is ‘five’.

'வி' என்பது 'ஐந்து'.

So, fifty plus ten is sixty plus ‘V’ is five.

ஆக, ஐம்பது கூட்டல் பத்து என்பது அறுபது கூட்டல் 'வி' என்பது ஐந்து.

So, this….’sixty-five’.

எனவே, இது....'அறுபத்தைந்து'.

Alright, the next one.

சரி, அடுத்தது.

‘X-X-I-X’.

'XXI-X'.

Hmmm…

ம்ம்ம்...

Well, we know ‘X’ is ‘ten’.

சரி, 'எக்ஸ்' என்பது 'பத்து' என்பது எங்களுக்குத் தெரியும்.

And ‘X-X’, ‘ten’, ‘ten’.

மற்றும் 'எக்ஸ்-எக்ஸ்', 'பத்து', 'பத்து'.

‘Twenty’.

'இருபது'.

And ‘one’.

மற்றும் ஒன்று'.

“Twenty-one’.

"இருபத்து ஒன்று'.

‘X’.

'எக்ஸ்'.

Ohhh…this is confusing.

ஓஹோ…இது குழப்பமாக இருக்கிறது.

Ahhh…first we have to look at these.

ஆஹா...முதலில் நாம் இவற்றைப் பார்க்க வேண்டும்.

Ok, what is this number?

சரி, இந்த எண் என்ன?

‘I-X’?

'I-X'?

Well, ‘I-X’ is…uhhh…’nine’.

சரி, 'ஐ-எக்ஸ்' என்பது...ஆஹா...'ஒன்பது'.

One before ‘X’ is ‘nine’.

'எக்ஸ்'க்கு முன் ஒன்று 'ஒன்பது'.

So, ‘X-X’ is ‘twenty’ and ‘nine’.

எனவே, 'எக்ஸ்-எக்ஸ்' என்பது 'இருபது' மற்றும் 'ஒன்பது'.

So, ‘twenty-nine’. ‘C-V’.

எனவே, 'இருபத்தி ஒன்பது'.

'சுயவிவரம்'.

Well, ‘C’…

சரி, 'சி'...

What’s ‘C’?

'சி' என்றால் என்ன?

That’s a hundred.

அது நூறு.

And what’s ‘V’?

மேலும் 'வி' என்றால் என்ன?

That’s five.

அது ஐந்து.

So, a hundred plus five.

எனவே, நூறு கூட்டல் ஐந்து.

‘C-V’.

'சுயவிவரம்'.

‘A hundred and five’.

'நூற்றி ஐந்து'.

Next one.

அடுத்தது.

‘C-C-D’.

'சிசி-டி'.

‘C-C-D’.

'சிசி-டி'.

Well, ‘C’ is ‘a hundred’.

சரி, 'சி' என்பது 'நூறு'.

And, ‘C-C’ that’s ‘two hundred’.

மேலும், 'சி-சி' அது 'இருநூறு'.

And what was ‘D’?

மேலும் 'டி' என்றால் என்ன?

‘D’ was ‘five hundred’.

'டி' என்பது 'ஐநூறு'.

So, ‘C-C-D’.

எனவே, 'சிசி-டி'.

That’s ‘two hundred’ before ‘five hundred’.

அது 'ஐநூறு'க்கு முன் 'இருநூறு'.

‘Two hundred’ before ‘five hundred’.

'ஐநூறு'க்கு முன் 'இருநூறு'.

That must be ‘three hundred’.

அது 'முந்நூறு' ஆக இருக்க வேண்டும்.

Ahhh…ok, but ‘C-C-D’, I tricked you.

ஆஹா…சரி, ஆனால் 'CC-D', நான் உன்னை ஏமாற்றிவிட்டேன்.

‘C-C-D’ is impossible.

'சிசி-டி' என்பது சாத்தியமற்றது.

‘Three hundred’ can only be ‘C-C-C’.

'முந்நூறு' என்பது 'CC-C' ஆக மட்டுமே இருக்க முடியும்.

Alright…

சரி…

‘C-C-D’ that is impossible.

'CC-D' அது சாத்தியமற்றது.

That is wrong.

அது தவறு.

You can only write ‘three hundred’ as ‘C-C-D’…or ‘C-C-C’.

நீங்கள் 'முந்நூறு' என்பதை 'CC-D' அல்லது 'CC-C' என்று மட்டுமே எழுத முடியும்.

You cannot write it ‘C-C-D’.

நீங்கள் அதை 'CC-D' என்று எழுத முடியாது.

Alright, the last one.

சரி, கடைசி.

‘M-M-X-I-I’.

'MMXI-I'.

‘M’.

'எம்'.

‘One thousand’.

'ஆயிரம்'.

‘M’.

'எம்'.

‘One thousand’.

'ஆயிரம்'.

Two ‘M’s, ‘two thousand’.

இரண்டு 'எம்'கள், 'இரண்டாயிரம்'.

‘X’.

'எக்ஸ்'.

‘Ten’.

'பத்து'.

‘I-I’ ‘Twelve’.

'நான்-நான்' 'பன்னிரண்டு'.

So, this going to be ‘two thousand’.

எனவே, இது 'இரண்டாயிரம்' ஆக இருக்கும்.

We know that.

எங்களுக்கு தெரியும்.

‘X-I-I’, that’s ‘twelve’.

'XI-I', அது 'பன்னிரண்டு'.

Oops.

அச்சச்சோ.

Put them together.

அவற்றை ஒன்றாக இணைக்கவும்.

That is a year.

அது ஒரு வருடம்.

‘Two thousand twelve’.

'இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு'.

It is written ‘M-M-X-I-I’.

அதில் 'MMXI-I' என்று எழுதப்பட்டுள்ளது.

Alright, so that’s roman numerals.

சரி, அது ரோமன் எண்கள்.

Again, you only need to know, probably ‘one’ to ‘twelve’.

மீண்டும், நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், ஒருவேளை 'ஒன்று' முதல் 'பன்னிரண்டு'.

Those are the most common.

அவை மிகவும் பொதுவானவை.

Ahhh… probably, you’ll never have to worry about these roman numerals in your life.

ஆஹா... ஒருவேளை, உங்கள் வாழ்க்கையில் இந்த ரோமன் எண்களைப் பற்றி நீங்கள் ஒருபோதும் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.

Ok, but this is just for fun, so you know.

சரி, ஆனால் இது வேடிக்கைக்காக மட்டுமே, எனவே உங்களுக்குத் தெரியும்.

Alright, that’s it.

சரி, அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about how to express your phone number.

இந்த வீடியோவில், உங்கள் தொலைபேசி எண்ணை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Alright…

சரி...

So, here’s the question.

இதோ கேள்வி.

“What’s your phone number?”

"உங்கள் தொலைபேசி எண் என்ன?"

“What’s your phone number?”

"உங்கள் தொலைபேசி எண் என்ன?"

Very important question.

மிக முக்கியமான கேள்வி.

And the first number I wrote here is very big.

நான் இங்கு எழுதிய முதல் எண் மிகப் பெரியது.

Ok…

சரி...

It has many parts.

இதில் பல பகுதிகள் உள்ளன.

So, let’s look at the first part.

எனவே, முதல் பகுதியைப் பார்ப்போம்.

The first part here is called your ‘country code’.

இங்கே முதல் பகுதி உங்கள் 'நாட்டின் குறியீடு' என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok…

சரி...

So, the country code of Korea is ‘eighty-two’.

எனவே, கொரியாவின் நாட்டின் குறியீடு 'எண்பத்தி இரண்டு'.

So if someone is calling from another country, they have to put your country code ‘eighty-two’.

எனவே வேறு நாட்டிலிருந்து யாராவது அழைத்தால், அவர்கள் உங்கள் நாட்டுக் குறியீட்டை 'எண்பத்தி இரண்டு' போட வேண்டும்.

Ahhh… in Canada and the U.S.A., the country code is ‘one’.

ஆஹா... கனடாவிலும் அமெரிக்காவிலும், நாட்டின் குறியீடு 'ஒன்று'.

The next is the ‘area code’.

அடுத்தது 'ஏரியா குறியீடு'.

Now, in Korea I don’t think there’s an area code ‘fifty-seven’.

இப்போது, ​​கொரியாவில் 'ஐம்பத்தி ஏழு' என்ற பகுதி குறியீடு இருப்பதாக நான் நினைக்கவில்லை.

But, there….Seoul has an area code of ‘zero two’.

ஆனால், அங்கே....சியோலில் 'பூஜ்ஜியம் இரண்டு' என்ற பகுதி குறியீடு உள்ளது.

And I think Busan… the area code of Busan is ‘five one’.

நான் பூசன் என்று நினைக்கிறேன்... பூசானின் பகுதி குறியீடு 'ஐந்து ஒன்று'.

So if your calling to a specific city, you should put the area code.

எனவே நீங்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட நகரத்திற்கு அழைக்கிறீர்கள் என்றால், நீங்கள் பகுதி குறியீட்டை வைக்க வேண்டும்.

Alright…

சரி…

And then, the number.

பின்னர், எண்.

So to express numbers, you just say the number.

எனவே எண்களை வெளிப்படுத்த, எண்ணை மட்டும் சொல்லுங்கள்.

So this is, “eight-two, five-seven, two-five-three, six-one-two-one”.

எனவே இது, "எட்டு-இரண்டு, ஐந்து-ஏழு, இரண்டு-ஐந்து-மூன்று, ஆறு-ஒன்று-இரண்டு-ஒன்று".

Ok, very express a number.

சரி, ஒரு எண்ணை வெளிப்படுத்துங்கள்.

Let’s look at a mobile phone number.

மொபைல் எண்ணைப் பார்ப்போம்.

This is “zero-one-seven”.

இது "பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு".

I don’t want you to call real phone numbers.

நீங்கள் உண்மையான ஃபோன் எண்களுக்கு அழைப்பதை நான் விரும்பவில்லை.

So this is just example phone numbers.

எனவே இது ஒரு உதாரணம் தொலைபேசி எண்கள்.

So we would express, “zero-one-seven”.

எனவே, "பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு" என்று வெளிப்படுத்துவோம்.

“Zero-one-seven.”

"பூஜ்ஜியம்-ஒன்று-ஏழு."

Now if you remember, “zero”, we can also express as “oh”.

இப்போது, ​​“பூஜ்யம்” என்பதை நீங்கள் நினைவில் வைத்திருந்தால், “ஓ” என்றும் வெளிப்படுத்தலாம்.

So, “zero-one-seven.”

எனவே, "பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு."

Or…

அல்லது…

“Oh-one-seven.”

"ஓ-ஒன்-செவன்."

Both are ok.

இரண்டும் சரி.

And again, you have to be very careful with “oh” because “oh” sounds like five

மீண்டும், நீங்கள் "ஓ" என்பதில் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும், ஏனெனில் "ஓ" என்பது

in Korean.

கொரிய மொழியில் ஐந்து போல் தெரிகிறது.

Alright, so, if someone says “oh”, don’t write down ‘five’; write down ‘zero’.

சரி, யாராவது "ஓ" என்று சொன்னால், 'ஐந்து' என்று எழுதாதீர்கள்; 'பூஜ்யம்' என்று எழுதுங்கள்.

Ok, so, “Zero-one-seven, three-four-four-two, four-six-six-six.”

சரி, "பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, மூன்று-நான்கு-நான்கு-இரண்டு, நான்கு-ஆறு-ஆறு-ஆறு."

Ok, that’s the phone number.

சரி, அதுதான் ஃபோன் எண்.

“Zero-one-seven, three-four-four-two, four-six-six-six.”

"பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, மூன்று-நான்கு-நான்கு-இரண்டு, நான்கு-ஆறு-ஆறு-ஆறு."

Ok, now there’s and easier way that a native speaker would express this number.

சரி, இப்போது ஒரு சொந்த பேச்சாளர் இந்த எண்ணை வெளிப்படுத்த எளிதான வழி உள்ளது.

If you look here.

இங்கே பார்த்தால்.

There are two ‘fours’.

இரண்டு 'நான்குகள்' உள்ளன.

Ok…

சரி...

So a native speaker…ahh… well they might say, “three-four-four-two”.

சொந்த மொழி பேசுபவர்... ஆஹா... அவர்கள், "மூன்று-நான்கு-நான்கு-இரண்டு" என்று சொல்லலாம்.

That’s fine.

பரவாயில்லை.

But another way…

ஆனால் வேறு வழி…

“Three…” and we would say, “double four”.

“மூன்று...” மற்றும் நாம் கூறுவோம், “இரட்டை நான்கு”.

Cause there’s two ‘fours’.

காரணம் இரண்டு 'ஃபோர்'கள் உள்ளன.

That’s double.

அது இரட்டை.

So “three- double four-two.”

எனவே "மூன்று- இரட்டை நான்கு-இரண்டு."

Ok, so that’s another way to express that number.

சரி, அந்த எண்ணை வெளிப்படுத்த இது மற்றொரு வழி.

And if you look over here.

நீங்கள் இங்கே பார்த்தால்.

Ahh…”four-six-six-six.”

ஆ…”நான்கு-ஆறு-ஆறு-ஆறு.”

That’s fine to express the number that way.

அப்படி எண்ணை வெளிப்படுத்துவது நல்லது.

But if you see three ‘sixes’, that’s triple, so you could say, “four- triple

ஆனால் நீங்கள் மூன்று 'சிக்ஸர்களை' பார்த்தால், அது மும்மடங்கு, எனவே நீங்கள் "நான்கு-மூன்று ஆறு"

six”.

என்று சொல்லலாம்

Ok, so, “What’s your phone number?”

. சரி, "உங்கள் ஃபோன் எண் என்ன?"

“Zero-one-seven, three- double four, two-four- triple six”.

"பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, மூன்று-இரட்டை நான்கு, இரண்டு-நான்கு- மூன்று ஆறு".

“Zero-one-seven, three- double four, two-four- triple six”.

"பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, மூன்று-இரட்டை நான்கு, இரண்டு-நான்கு- மூன்று ஆறு".

Ok, that’s another way to express that number.

சரி, அந்த எண்ணை வெளிப்படுத்த இது மற்றொரு வழி.

Let’s move on to the last one.

கடைசி வரை செல்லலாம்.

The last one is a nightmare…because it has ‘five’ and ‘oh’.

கடைசியாக இருப்பது ஒரு கனவு... ஏனெனில் அதில் 'ஐந்து' மற்றும் 'ஓ' உள்ளது.

Many ‘fives’ and ‘oh’ to get confused.

குழப்பமடைய பல 'ஃபைவ்ஸ்' மற்றும் 'ஓ'.

Don’t get confused.

குழப்பம் வேண்டாம்.

So, this number…

எனவே, இந்த எண்…

“Oh-one-seven, five-oh-five-oh, oh-five-five-oh.”

"ஓ-ஒன்-ஏழு, ஐந்து-ஓ-ஐந்து-ஓ, ஓ-ஐந்து-ஐந்து-ஓ."

Ok…

சரி…

“Oh-one-seven, five-oh-five-oh, oh-five-five-oh.”

"ஓ-ஒன்-செவன், ஃபைவ்-ஓ-ஃபைவ்-ஓ, ஓ-ஃபைவ்-ஃபைவ்-ஓ."

Alright, so if you don’t want to be confused, you could say, “zero-one-seven, five-zero-five-zero,

சரி, நீங்கள் குழப்பமடைய விரும்பவில்லை என்றால், "பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, ஐந்து-பூஜ்யம்-ஐந்து-பூஜ்யம்,

zero-five-five-zero.”

பூஜ்யம்-ஐந்து-ஐந்து-பூஜ்யம்" என்று சொல்லலாம்.

So, again, you can say, “oh”, or “zero”.

எனவே, மீண்டும், நீங்கள் "ஓ" அல்லது "பூஜ்யம்" என்று சொல்லலாம்.

Alright, so that’s how to express a phone number.

சரி, ஃபோன் எண்ணை எப்படி வெளிப்படுத்துவது.

Let’s do a little test.

ஒரு சிறிய சோதனை செய்வோம்.

A little listening test right now.

இப்போது ஒரு சிறிய கேட்கும் சோதனை.

I want you to listen to some phone numbers.

நீங்கள் சில தொலைபேசி எண்களைக் கேட்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

Ok, so there are four numbers here I’m going to ask you.

சரி, இங்கே நான்கு எண்கள் உள்ளன, நான் உங்களிடம் கேட்கப் போகிறேன்.

The first one.

முதலாவது.

Listen carefully.

கவனமாக கேளுங்கள்.

“Zero-one-seven, five-six-three-four, seven-four-five-four.”

"பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, ஐந்து-ஆறு-மூன்று-நான்கு, ஏழு-நான்கு-ஐந்து-நான்கு."

“Zero-one-seven, five-six-three-four, seven-four-five-four.”

"பூஜ்யம்-ஒன்று-ஏழு, ஐந்து-ஆறு-மூன்று-நான்கு, ஏழு-நான்கு-ஐந்து-நான்கு."

Ok, should look like this.

சரி, இப்படி இருக்க வேண்டும்.

Number two.

எண் இரண்டு.

“Zero-one seven, one-six-five-seven, four-five-six-five.”

"ஜீரோ-ஒன் ஏழு, ஒன்று-ஆறு-ஐந்து-ஏழு, நான்கு-ஐந்து-ஆறு-ஐந்து."

“Zero-one seven, one-six-five-seven, four-five-six-five.”

"ஜீரோ-ஒன் ஏழு, ஒன்று-ஆறு-ஐந்து-ஏழு, நான்கு-ஐந்து-ஆறு-ஐந்து."

Ok, it should look like this.

சரி, இது இப்படி இருக்க வேண்டும்.

Number three.

எண் மூன்று.

“Zero-one seven, five-oh-oh-five, oh-oh-five-oh.”

"ஜீரோ-ஒன் ஏழு, ஐந்து-ஓ-ஓ-ஐந்து, ஓ-ஓ-ஐந்து-ஓ."

“Zero-one seven, five-oh-oh-five, oh-oh-five-oh.”

"ஜீரோ-ஒன் ஏழு, ஐந்து-ஓ-ஓ-ஐந்து, ஓ-ஓ-ஐந்து-ஓ."

Ok, should look like this.

சரி, இப்படி இருக்க வேண்டும்.

And the last number.

மற்றும் கடைசி எண்.

“Zero-one seven, double two- double three, triple five- one.”

"பூஜ்ஜியம்-ஒன் ஏழு, இரட்டை இரண்டு- இரட்டை மூன்று, மூன்று ஐந்து- ஒன்று."

“Zero-one seven, double two- double three, triple five- one.”

"பூஜ்ஜியம்-ஒன் ஏழு, இரட்டை இரண்டு- இரட்டை மூன்று, மூன்று ஐந்து- ஒன்று."

Ok, that one was difficult.

சரி, அது கடினமாக இருந்தது.

It should look like this.

இது இப்படி இருக்க வேண்டும்.

Ok, so that’s how you express phone numbers.

சரி, அப்படித்தான் நீங்கள் ஃபோன் எண்களை வெளிப்படுத்துகிறீர்கள்.

ok, again, if you want to know someone’s phone number, yyou just ask the question,

சரி, மீண்டும், நீங்கள் ஒருவரின் தொலைபேசி எண்ணை அறிய விரும்பினால்,

“What’s your phone number?”.

"உங்கள் தொலைபேசி எண் என்ன?" என்ற கேள்வியைக் கேளுங்கள்.

And if someone asks you for your phone number, you just answer, “It’s…”.

உங்கள் தொலைபேசி எண்ணை யாராவது உங்களிடம் கேட்டால், "இது..." என்று மட்டும் பதிலளிக்கிறீர்கள்.

And then you say the numbers.

பின்னர் நீங்கள் எண்களைக் கூறுங்கள்.

Alright…

சரி…

So, that’s it for phone numbers.

எனவே, ஃபோன் எண்கள் அவ்வளவுதான்.

Ahh…before I go, I would like to tell you my phone number, so you can call me anytime

ஆஹா…நான் செல்வதற்கு முன், எனது ஃபோன் எண்ணை உங்களுக்குச் சொல்ல விரும்புகிறேன், எனவே நீங்கள்

of the day, or night to ask me English questions.

ஆங்கிலக் கேள்விகளைக் கேட்க பகலில் அல்லது இரவின் எந்த நேரத்திலும் என்னை அழைக்கலாம்.

So, “my phone number is zero-one-zero, four-seven”.

எனவே, "எனது தொலைபேசி எண் பூஜ்யம்-ஒன்று-பூஜ்யம், நான்கு-ஏழு".

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, I’m going to talk about numbers.

இந்த வீடியோவில், நான் எண்களைப் பற்றி பேசப் போகிறேன்.

Ahh…more specifically, things like apartment numbers, bus numbers and flight numbers.

அட... இன்னும் குறிப்பாக, அபார்ட்மெண்ட் எண்கள், பேருந்து எண்கள் மற்றும் விமான எண்கள் போன்றவை.

Ok, we express these numbers differently in English.

சரி, இந்த எண்களை ஆங்கிலத்தில் வித்தியாசமாக வெளிப்படுத்துகிறோம்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

So, the first is apartment.

எனவே, முதலாவது அபார்ட்மெண்ட்.

Your apartment number.

உங்கள் அபார்ட்மெண்ட் எண்.

So this could be your apartment number or house number or villa number.

எனவே இது உங்கள் அபார்ட்மெண்ட் எண் அல்லது வீட்டு எண் அல்லது வில்லா எண்ணாக இருக்கலாம்.

Bus number.

பேருந்து எண்.

Taxi number.

டாக்ஸி எண்.

Subway number.

சுரங்கப்பாதை எண்.

Flight number.

விமான எண்.

Ok, so, these kinds of things, we express the numbers differently.

சரி, இந்த வகையான விஷயங்கள், எண்களை வித்தியாசமாக வெளிப்படுத்துகிறோம்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

The first one.

முதலாவது.

Ok, we…it’s just two numbers.

சரி, நாங்கள்...இரண்டு எண்கள் தான்.

We always want to look at the last two numbers.

நாம் எப்போதும் கடைசி இரண்டு எண்களைப் பார்க்க விரும்புகிறோம்.

So we would say, “apartment number twelve.”

எனவே, "அபார்ட்மெண்ட் எண் பன்னிரெண்டு" என்று கூறுவோம்.

That one is easy.

அது எளிதானது.

“Apartment number twelve.”

"அபார்ட்மெண்ட் எண் பன்னிரண்டு."

Let’s move on to the next one.

அடுத்ததுக்கு செல்லலாம்.

Alright, so we want to look at the last two numbers.

சரி, கடைசி இரண்டு எண்களைப் பார்க்க வேண்டும்.

The last two numbers is “twenty-one”.

கடைசி இரண்டு எண்கள் "இருபத்தி ஒன்று".

Ok…

சரி…

So, we would express this as “one twenty-one.”

எனவே, இதை "ஒரு இருபத்தி ஒன்று" என்று வெளிப்படுத்துவோம்.

Alright, so this could be “apartment number one twenty-one.”

சரி, இது "அபார்ட்மெண்ட் நம்பர் ஒன் இருபத்தொன்றாக" இருக்கலாம்.

It could be “bus number one twenty-one.”

அது "பஸ் நம்பர் ஒன் இருபத்தொன்றாக" இருக்கலாம்.

It could be “flight number one twenty-one.”

அது "விமானம் எண் ஒன்று இருபத்தி ஒன்று" ஆக இருக்கலாம்.

Now, it’s also possible to say, “one-two-one.”

இப்போது, ​​"ஒன்று-இரண்டு-ஒன்று" என்று சொல்லவும் முடியும்.

Ok, “bus number one-two-one.”

சரி, "பஸ் நம்பர் ஒன்-டூ-ஒன்."

That’s ok.

அது சரி.

But you should learn just to say, “one twenty-one.”

ஆனால், "ஒன்று இருபத்தி ஒன்று" என்று சொல்ல நீங்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்.

Ok, that’s very fast and more common.

சரி, இது மிகவும் விரைவானது மற்றும் மிகவும் பொதுவானது.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

Ok, let’s look at the last two numbers.

சரி, கடைசி இரண்டு எண்களைப் பார்ப்போம்.

“Twelve.”

"பன்னிரண்டு."

“Twelve.”

"பன்னிரண்டு."

So, we would express “apartment number twelve-twelve.”

எனவே, நாங்கள் "அபார்ட்மெண்ட் எண் பன்னிரெண்டு-பன்னிரெண்டு" ஐ வெளிப்படுத்துவோம்.

“Bus number twelve-twelve.”

"பஸ் எண் பன்னிரெண்டு-பன்னிரெண்டாம்."

You could also say, “Number one-two-one-two”, but “twelve-twelve” is more common.

"எண் ஒன்று-இரண்டு-ஒன்று-இரண்டு" என்றும் நீங்கள் கூறலாம், ஆனால் "பன்னிரண்டு-பன்னிரெண்டு" என்பது மிகவும் பொதுவானது.

The next number.

அடுத்த எண்.

Ok, the last two are ‘zero-zero’.

சரி, கடைசி இரண்டு 'பூஜ்யம்-பூஜ்யம்'.

Ok, so we can’t say, “zero”.

சரி, "பூஜ்யம்" என்று சொல்ல முடியாது.

We’re going to just say it all….we’re going to say this as…ahh…for example “Bus

நாங்கள் எல்லாவற்றையும் சொல்லப் போகிறோம்….ஆஹா...எடுத்துக்காட்டுக்கு “பஸ்

number twelve hundred.”

எண் பன்னிநூறு” என்று சொல்லப் போகிறோம்.

Ok, “Bus number twelve hundred.”

சரி, “பஸ் நம்பர் பன்னிநூறு.”

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

The last two numbers ‘fifty-six”.

கடைசி இரண்டு எண்கள் 'ஐம்பத்தாறு".

So, let’s say, “Flight number four fifty-six.”

எனவே, “விமான எண் நான்கு ஐம்பத்தாறு” என்று சொல்லலாம்.

“Flight number four fifty-six.”

"விமான எண் நான்கு ஐம்பத்தாறு."

Again, you could also say, “Flight number four-five-six.”

மீண்டும், "விமான எண் நான்கு-ஐந்து-ஆறு" என்றும் நீங்கள் கூறலாம்.

That’s ok.

அது சரி.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

The last two ‘sixty-seven”.

கடைசி இரண்டு அறுபத்து ஏழு”.

So, let’s say, “Bus number forty-five sixty-seven.”

எனவே, “பஸ் எண் நாற்பத்தைந்து அறுபத்தேழு” என்று சொல்லலாம்.

“Bus number forty-five sixty-seven.”

"பஸ் எண் நாற்பத்தைந்து அறுபத்தேழு."

Or…

அல்லது...

You could also say, “four-five-six-seven.”

"நான்கு-ஐந்து-ஆறு-ஏழு" என்றும் சொல்லலாம்.

The next.

அடுத்து.

The last two numbers are ‘zero-seven’.

கடைசி இரண்டு எண்கள் 'பூஜ்ஜியம்-ஏழு'.

So, we could also say instead of ‘zero, more commonly, we’re going to say, “oh”.

எனவே, 'பூஜ்ஜியத்திற்குப் பதிலாக, பொதுவாக, "ஓ" என்று சொல்லலாம்.

“Oh-seven.”

"ஓ-ஏழு."

So if I said, “Apartment number forty-oh-seven.”

எனவே, "அபார்ட்மெண்ட் எண் நாற்பத்தி-ஓ-ஏழு" என்று நான் சொன்னால்.

“Forty-oh-seven.”

"நாற்பத்தி ஓ-ஏழு."

Ok, and the last number.

சரி, கடைசி எண்.

Ahhh…let’s say, “Bus number…”, ‘fifty-two’.

ஆஹா… “பஸ் நம்பர்...”, ‘ஐம்பத்து இரண்டு’ என்று சொல்லலாம்.

“Bus number sixteen fifty-two.”

"பஸ் எண் பதினாறு ஐம்பத்து இரண்டு."

Ok…

சரி...

Takes a lot of practice to learn how to…ahhh…express these numbers.

இந்த எண்களை வெளிப்படுத்துவது எப்படி...ஆஹா...எப்படி என்பதை அறிய நிறைய பயிற்சிகள் தேவை.

Let’s take a little…a little quick test right now and see how you can do.

இப்போது கொஞ்சம்...கொஞ்சம் விரைவான சோதனை செய்து, நீங்கள் எப்படி செய்யலாம் என்று பார்க்கலாம்.

Alright, there’s only four questions here.

சரி, இங்கே நான்கு கேள்விகள் மட்டுமே உள்ளன.

Number one.

நம்பர் ஒன்.

“I live in apartment six thirty-two.”

"நான் ஆறு முப்பத்தி இரண்டு குடியிருப்பில் வசிக்கிறேன்."

“I live in apartment six thirty-two.”

"நான் ஆறு முப்பத்தி இரண்டு குடியிருப்பில் வசிக்கிறேன்."

Number two.

எண் இரண்டு.

“We need to take bus number thirty-three.”

"நாங்கள் முப்பத்து மூன்று பேருந்தில் செல்ல வேண்டும்."

“We need to take bus number thirty-three.”

"நாங்கள் முப்பத்து மூன்று பேருந்தில் செல்ல வேண்டும்."

Number three.

எண் மூன்று.

“My flight number is seventeen-oh-nine.”

"எனது விமான எண் பதினேழு-ஓ-ஒன்பது."

“My flight number is seventeen-oh-nine.”

"எனது விமான எண் பதினேழு-ஓ-ஒன்பது."

And number four.

மற்றும் எண் நான்கு.

The last one.

கடைசி ஒன்று.

“Let’s meet at the subway station number four sixty-five.”

"சப்வே ஸ்டேஷன் எண் அறுபத்தைந்தில் சந்திப்போம்."

“Let’s meet at the subway station number four sixty-five.”

"சப்வே ஸ்டேஷன் எண் அறுபத்தைந்தில் சந்திப்போம்."

Ok, how I hope you did well on the small little test.

சரி, சிறிய சிறிய தேர்வில் நீங்கள் எப்படி சிறப்பாகச் செய்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Ahhh…again, it takes a lot of practice to be familiar saying these kind of numbers.

ஆஹா...மீண்டும், இந்த வகையான எண்களைச் சொல்லிப் பழகுவதற்கு நிறைய பயிற்சி தேவைப்படுகிறது.

Alright…

சரி...

There’s so many different ways to say these numbers.

இந்த எண்களைச் சொல்ல பல வழிகள் உள்ளன.

So, I hope you learned something in this video.

எனவே, இந்த வீடியோவில் நீங்கள் ஏதாவது கற்றுக்கொண்டீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Anyway, I will see you next video.

எப்படியிருந்தாலும், அடுத்த வீடியோவைப் பார்க்கிறேன்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, I’m going to talk about how to express ratios in English.

இந்த வீடியோவில், ஆங்கிலத்தில் விகிதங்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறேன்.

It’s quite easy.

இது மிகவும் எளிதானது.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

I have two examples here.

என்னிடம் இரண்டு எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன.

The first example is about my party.

முதல் உதாரணம் எனது கட்சியைப் பற்றியது.

I had a party.

நான் ஒரு விருந்து வைத்தேன்.

Ahhh…these are my guests.

ஆஹா...இவர்கள் என்னுடைய விருந்தினர்கள்.

One hundred guests.

நூறு விருந்தினர்கள்.

Seventy five of my guests were men.

எனது விருந்தினர்களில் எழுபத்தைந்து பேர் ஆண்கள்.

Twenty-five of my guests were women.

எனது விருந்தினர்களில் இருபத்தைந்து பேர் பெண்கள்.

So what’s the ratio?

எனவே விகிதம் என்ன?

Well, here it is.

சரி, இதோ.

So, how would I express the ratio?

எனவே, நான் எப்படி விகிதத்தை வெளிப்படுத்துவேன்?

Well…ahhh…the simple way is just to say, “three to one”.

சரி...ஆஹா... "மூன்றுக்கு ஒன்று" என்று சொல்வதுதான் எளிய வழி.

“Three to one.”

"மூன்றுக்கு ஒன்று."

The colon here, we always say, “to”.

இங்கே பெருங்குடல், நாம் எப்போதும், "to" என்று சொல்கிறோம்.

“Three to one.”

"மூன்றுக்கு ஒன்று."

But let’s make a complete and full sentence.

ஆனால் ஒரு முழுமையான மற்றும் முழுமையான வாக்கியத்தை உருவாக்குவோம்.

So I would say, “The ratio of men to women

எனவே நான் கூறுவேன், "

at my party was three to one.”

எனது விருந்தில் ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் உள்ள விகிதம் மூன்றுக்கு ஒன்று."

Alright, let’s move on to the next example talking about buttons.

சரி, பொத்தான்களைப் பற்றிய அடுத்த உதாரணத்திற்குச் செல்வோம்.

I got three red buttons.

எனக்கு மூன்று சிவப்பு பொத்தான்கள் கிடைத்தன.

Two blue buttons.

இரண்டு நீல பொத்தான்கள்.

Six black buttons.

ஆறு கருப்பு பொத்தான்கள்.

Ok, what’s the ratio of buttons?

சரி, பொத்தான்களின் விகிதம் என்ன?

Ok, we’re going to use three numbers.

சரி, நாங்கள் மூன்று எண்களைப் பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

And simply, you would say, “three to two to six.”

மேலும், "மூன்று முதல் இரண்டு முதல் ஆறு வரை" என்று நீங்கள் கூறுவீர்கள்.

That’s the ratio of buttons.

இது பொத்தான்களின் விகிதம்.

“Three to two to six.”

"மூன்று முதல் இரண்டு முதல் ஆறு வரை."

Ok, easy.

சரி, எளிதானது.

Let’s take a look at a few more examples.

இன்னும் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, let’s look at the first ratio example.

சரி, முதல் விகித உதாரணத்தைப் பார்ப்போம்.

“The ratio of boys to girls in China is a hundred and ten to one hundred.”

"சீனாவில் சிறுவர்கள் மற்றும் பெண்களின் விகிதம் நூற்றுக்கு பத்து முதல் நூறு வரை உள்ளது."

“The ratio of boys to girls in China is a hundred and ten to one hundred.”

"சீனாவில் சிறுவர்கள் மற்றும் பெண்களின் விகிதம் நூற்றுக்கு பத்து முதல் நூறு வரை உள்ளது."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“There are two apples and three oranges.

"இரண்டு ஆப்பிள்கள் மற்றும் மூன்று ஆரஞ்சுகள் உள்ளன.

The ratio is two to three.”

விகிதம் இரண்டு முதல் மூன்று.

“There are two apples and three oranges.

"இரண்டு ஆப்பிள்கள் மற்றும் மூன்று ஆரஞ்சுகள் உள்ளன.

The ratio is two to three.”

விகிதம் இரண்டு முதல் மூன்று.

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“The ratio of children, teenagers and adults is seven to three to one.”

"குழந்தைகள், பதின்வயதினர் மற்றும் பெரியவர்களின் விகிதம் ஏழு முதல் ஒன்றுக்கு ஒன்று."

“The ratio of children, teenagers and adults is seven to three to one.”

"குழந்தைகள், பதின்வயதினர் மற்றும் பெரியவர்களின் விகிதம் ஏழு முதல் ஒன்றுக்கு ஒன்று."

Ok, so I hope you have a better understanding of how to express ratios in English.

சரி, ஆங்கிலத்தில் விகிதங்களை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது உங்களுக்கு நன்றாகப் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்.

Uhhh… before we end this video, I just want to talk about expressing scores.

அடடா... இந்த வீடியோவை முடிப்பதற்கு முன், மதிப்பெண்களை வெளிப்படுத்துவது பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

Ok…in a game.

சரி...ஒரு விளையாட்டில்.

So here is a soccer game between Korea and Japan.

எனவே இங்கே கொரியா மற்றும் ஜப்பான் இடையே ஒரு கால்பந்து விளையாட்டு உள்ளது.

And Korea wins.

மற்றும் கொரியா வெற்றி.

They have two goals and Japan only has one goal.

அவர்கள் இரண்டு கோல்களையும் ஜப்பான் ஒரே ஒரு கோலையும் வைத்துள்ளனர்.

So, “What’s the score?”

எனவே, "மதிப்பெண் என்ன?"

You would just say the same.

நீங்களும் அதைத்தான் சொல்வீர்கள்.

“Two to one.”

"இரண்டுக்கு ஒன்று."

“Two to one.”

"இரண்டுக்கு ஒன்று."

Alright…

சரி...

That’s easy.

அது எளிது.

So that’s how you would express a score.

எனவே நீங்கள் ஒரு மதிப்பெண்ணை எப்படி வெளிப்படுத்துவீர்கள்.

Alright, so that’s it for our ratios and see you next video.

சரி, எங்களின் விகிதங்கள் அவ்வளவுதான், அடுத்த வீடியோவில் சந்திப்போம்.

Hello, again.

மீண்டும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to learn how to express decimal numbers in English.

இந்த வீடியோவில், ஆங்கிலத்தில் தசம எண்களை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்று கற்றுக் கொள்ளப் போகிறோம்.

And..

மற்றும்..

I’ll tell you it’s quite easy.

இது மிகவும் எளிதானது என்று நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன்.

let’s look.

பார்க்கலாம்.

Now here is the decimal point.

இப்போது இங்கே தசம புள்ளி உள்ளது.

Don’t call it “period”.

அதை "காலம்" என்று அழைக்க வேண்டாம்.

Don’t call it “dot”.

அதை "புள்ளி" என்று அழைக்க வேண்டாம்.

It’s a “point”.

இது ஒரு "புள்ளி".

It’s called the ‘decimal point’.

இது 'தசம புள்ளி' என்று அழைக்கப்படுகிறது.

So we would express this number as “one point one”.

எனவே இந்த எண்ணை "ஒரு புள்ளி ஒன்று" என்று வெளிப்படுத்துவோம்.

Easy.

சுலபம்.

The next number.

அடுத்த எண்.

Ok, we could actually express this number two ways.

சரி, இந்த எண்ணை இரண்டு வழிகளில் வெளிப்படுத்தலாம்.

“One point twelve.”

"ஒரு புள்ளி பன்னிரண்டு."

“One point twelve.”

"ஒரு புள்ளி பன்னிரண்டு."

Or…

அல்லது…

“One point one two.”

"ஒரு புள்ளி ஒன்று இரண்டு."

Ok…

சரி...

The next number.

அடுத்த எண்.

“Four hundred point one.”

"நானூறு புள்ளி ஒன்று."

Easy.

சுலபம்.

The next number.

அடுத்த எண்.

Starts with a ‘zero’.

பூஜ்ஜியத்தில் தொடங்குகிறது.

Again, there’s two ways to express this.

மீண்டும், இதை வெளிப்படுத்த இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

You could say, “Zero point zero two.”

"பூஜ்ஜிய புள்ளி பூஜ்ஜியம் இரண்டு" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

Or another common way….because it starts with a zero, we just start with the point.

அல்லது மற்றொரு பொதுவான வழி....பூஜ்ஜியத்தில் தொடங்குவதால், நாம் புள்ளியில் தான் தொடங்குகிறோம்.

So some people say, “Point zero two.”

எனவே சிலர், "புள்ளி பூஜ்ஜியம் இரண்டு" என்று கூறுகிறார்கள்.

Ok…

சரி…

Now remember, “zero” can also be called “oh”.

இப்போது நினைவில் கொள்ளுங்கள், “பூஜ்ஜியத்தை” “ஓ” என்றும் அழைக்கலாம்.

So you could say, “Point oh two.”

எனவே, "பாயிண்ட் ஓ டூ" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

The next number here.

அடுத்த எண் இங்கே.

Ok, we have more numbers.

சரி, எங்களிடம் இன்னும் எண்கள் உள்ளன.

So, “Six point zero three three.”

எனவே, "ஆறு புள்ளி பூஜ்யம் மூன்று மூன்று."

Or, “Six point oh three three.”

அல்லது, "ஆறு புள்ளி ஓ மூன்று மூன்று."

Ok…

சரி...

Ok, let’s move down to the last two numbers here.

சரி, இங்கே கடைசி இரண்டு எண்களுக்குச் செல்வோம்.

We have “ten point one” and “ten point nine”.

எங்களிடம் "பத்து புள்ளி ஒன்று" மற்றும் "பத்து புள்ளி ஒன்பது" உள்ளது.

Now, “ten point one” is very close to ‘ten’.

இப்போது, ​​"பத்து புள்ளி ஒன்று" என்பது 'பத்துக்கு' மிக அருகில் உள்ளது.

Ok…

சரி…

So, if we change “ten point one”…just change it to only ‘ten’, that’s called

எனவே, “பத்து புள்ளி ஒன்றை” மாற்றினால்... அதை ‘பத்து’ என்று மட்டும் மாற்றினால், அது

’round down’.

‘ரவுண்ட் டவுன்’ எனப்படும்.

Ok…

சரி…

“Round down.”

“ரவுண்ட் டவுன்.”

So, the closer….’ten point one’ is very close to ‘ten’, so we take away the ‘point

எனவே, நெருக்கமாக....'பத்து புள்ளி ஒன்று' என்பது 'பத்து'க்கு மிக அருகில் உள்ளது, எனவே 'புள்ளி ஒன்றை' அகற்றிவிட்டு

one’ and just have ‘ten’.

, 'பத்து' மட்டுமே.

“Round down.”

"சுற்று கீழே."

“Ten point nine” is close…very close to ‘eleven’, so we change ‘ten point

"பத்து புள்ளி ஒன்பது" நெருங்கி உள்ளது...'பதினொன்றிற்கு' மிக அருகில் உள்ளது, எனவே 'பத்து புள்ளி

nine’ to ‘eleven’.

ஒன்பது' என்பதை 'பதினொன்று' ஆக மாற்றுவோம்.

That situation is called “round up”.

இந்த நிலை "ரவுண்ட் அப்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok, so changing “ten point nine” to ‘eleven’; round up.

சரி, "பத்து புள்ளி ஒன்பது" என்பதை 'பதினொன்று' ஆக மாற்றவும்; சுற்றி வளைக்க.

‘Ten point one’ to ‘ten’; round down.

'பத்து புள்ளி ஒன்று' முதல் 'பத்து'; கீழே சுற்று.

Alright…

சரி...

So, I hope you understand how to use the decimal point.

எனவே, தசமப் புள்ளியை எப்படிப் பயன்படுத்துவது என்பது உங்களுக்குப் புரியும் என நம்புகிறேன்.

And I hope you understand ’round up’ and ’round down’.

மேலும் 'ரவுண்ட் அப்' மற்றும் 'ரவுண்ட் டவுன்' என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Let’s take a look at a few examples.

ஒரு சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, the first example.

சரி, முதல் உதாரணம்.

“There are two point two grams of fat in this food.”

"இந்த உணவில் இரண்டு புள்ளி இரண்டு கிராம் கொழுப்பு உள்ளது."

“There are two point two grams of fat in this food.”

"இந்த உணவில் இரண்டு புள்ளி இரண்டு கிராம் கொழுப்பு உள்ளது."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“I got ninety-nine point nine out of one hundred points on the test.”

"சோதனையில் நூற்றுக்கு ஒன்பதில் தொண்ணூற்று ஒன்பது புள்ளிகளைப் பெற்றேன்."

“I got ninety-nine point nine out of one hundred points on the test.”

"சோதனையில் நூற்றுக்கு ஒன்பதில் தொண்ணூற்று ஒன்பது புள்ளிகளைப் பெற்றேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“My brother is one hundred and fifty point five centimeters tall.

“என் தம்பி நூற்றைம்பது புள்ளி ஐந்து சென்டிமீட்டர் உயரம்.

“My brother is one hundred and fifty point five centimeters tall.

“என் தம்பி நூற்றைம்பது புள்ளி ஐந்து சென்டிமீட்டர் உயரம்.

Alright, I hope you have a better understanding of how to use a decimal point.

சரி, தசமப் புள்ளியை எப்படிப் பயன்படுத்துவது என்பது உங்களுக்கு நன்றாகப் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்.

Before we go, I’m going to talk about the other ‘points’ that we might see in English.

நாங்கள் செல்வதற்கு முன், நான் ஆங்கிலத்தில் பார்க்கக்கூடிய மற்ற 'புள்ளிகளைப்' பற்றி பேசப் போகிறேன்.

Now up here, …ahh…we have a point here, but we don’t say “point”.

இப்போது இங்கே, …ஆஹா…எங்களுக்கு இங்கே ஒரு புள்ளி உள்ளது, ஆனால் நாங்கள் “புள்ளி” என்று சொல்லவில்லை.

Ok…

சரி...

Here, it’s going to be “dot”.

இதோ, அது "புள்ளியாக" இருக்கும்.

Ok, we use ‘dot’ for the internet.

சரி, இணையத்திற்கு 'டாட்' பயன்படுத்துகிறோம்.

Ok…

சரி...

So, if your using e-mail it’s “dot com”.

எனவே, நீங்கள் மின்னஞ்சலைப் பயன்படுத்தினால் அது "டாட் காம்" ஆகும்.

Or…”W-w-w dot gogoteacher dot com.”

அல்லது…”Www dot gogoteacher dot com.”

Ok, so on the internet, we always say “dot”.

சரி, இணையத்தில், நாங்கள் எப்போதும் "புள்ளி" என்று சொல்வோம்.

So, “robin at gogoteacher dot com.”

எனவே, "ராபின் அட் கோகோடீச்சர் டாட் காம்."

Now here is a sentence and we have another point.

இப்போது இங்கே ஒரு வாக்கியம் உள்ளது, எங்களுக்கு மற்றொரு புள்ளி உள்ளது.

Ok…

சரி...

In the sentence, this is called a “period”.

வாக்கியத்தில், இது "காலம்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok…

சரி...

This is a ‘dot’.

இது ஒரு 'புள்ளி'.

This is a ‘period’.

இது ஒரு 'காலம்'.

Ok, so we call that a “period”.

சரி, நாம் அதை "காலம்" என்று அழைக்கிறோம்.

And looking at money…

மற்றும் பணத்தைப் பார்க்கிறது...

Ok, we’re going to study money in another video.

சரி, நாங்கள் மற்றொரு வீடியோவில் பணத்தைப் படிக்கப் போகிறோம்.

But quickly, if we were reading this money, we wouldn’t say “dot” and we wouldn’t

ஆனால் சீக்கிரம், இந்தப் பணத்தைப் படித்துக் கொண்டிருந்தால், "புள்ளி" என்று சொல்ல மாட்டோம்,

say “point”.

"புள்ளி" என்று சொல்ல

Actually, in money, we say, “One dollar ‘and’ twenty-one cents.”

மாட்டோம் . உண்மையில், பணத்தில், “ஒரு டாலர் மற்றும் இருபத்தி ஒரு சென்ட்” என்று சொல்கிறோம்.

So, in money, don’t say, “One point twenty-one dollars.”

எனவே, பணத்தில், “ஒரு புள்ளி இருபத்தி ஒரு டாலர்” என்று சொல்லாதீர்கள்.

Very strange.

மிகவும் விசித்திரமான.

This is “One dollar ‘and’ twenty-one cents.”

இது "ஒரு டாலர் 'மற்றும்' இருபத்தி ஒரு சென்ட்."

Alright and also, you know, in Korean you say jeom, but in English, this point is called

சரி, மேலும், கொரிய மொழியில் ஜியோம் என்று உங்களுக்குத் தெரியும், ஆனால் ஆங்கிலத்தில், இந்த புள்ளியை

a “mole”.

"மோல்" என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok…

சரி...

So you have, ‘dot’, ‘period’, ‘and’, ‘mole’.

உங்களிடம், 'புள்ளி', 'காலம்', 'மற்றும்', 'மச்சம்' உள்ளது.

They all have different names.

அவர்கள் அனைவருக்கும் வெவ்வேறு பெயர்கள் உள்ளன.

Ahh…be careful.

ஆஹா... கவனமாக இருங்கள்.

Don’t say the wrong name.

தவறான பெயரைச் சொல்லாதீர்கள்.

Alright, I hope this video helps you.

சரி, இந்த வீடியோ உங்களுக்கு உதவும் என்று நம்புகிறேன்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Ok, in this video, we are going to talk about how to express percentages in English.

சரி, இந்த வீடியோவில், ஆங்கிலத்தில் சதவீதத்தை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறோம்.

And I’m going to tell you, it is very very easy.

நான் உங்களுக்குச் சொல்லப் போகிறேன், இது மிகவும் எளிதானது.

So, this is going to be a short video.

எனவே, இது ஒரு சிறிய வீடியோவாக இருக்கும்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

Ok, so here are some example numbers.

சரி, இதோ சில உதாரண எண்கள்.

And this is called the ‘percent’ sign.

மேலும் இது 'சதவீதம்' குறி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok, so that’s called the ‘percent’ sign.

சரி, அது 'சதவீதம்' குறி என்று அழைக்கப்படுகிறது.

And we read the first number as “one percent”.

முதல் எண்ணை “ஒரு சதவீதம்” என்று படிக்கிறோம்.

Ok, very easy.

சரி, மிக எளிது.

“One percent.”

"ஒரு சதவீதம்."

The next number.

அடுத்த எண்.

“One hundred percent.”

"நூறு சதவிகிதம்."

“One hundred percent.”

"நூறு சதவிகிதம்."

Let’s put a decimal point there.

அங்கே ஒரு தசம புள்ளி வைப்போம்.

So, this is “one point one percent”.

எனவே, இது "ஒரு புள்ளி ஒரு சதவீதம்".

“One point one percent.”

"ஒரு புள்ளி ஒரு சதவீதம்."

The next number.

அடுத்த எண்.

“One hundred and one percent.”

"நூற்று ஒரு சதவீதம்."

Ok…

சரி...

And the last example.

கடைசி உதாரணம்.

“Sixty percent of twelve is equal to seven point four four.”

"பன்னிரண்டில் அறுபது சதவிகிதம் ஏழு புள்ளி நான்கு நான்குக்கு சமம்."

“Sixty percent of twelve is equal…

"பன்னிரண்டில் அறுபது சதவிகிதம் சமம்... ஏழு புள்ளி நான்கு நான்கு."

seven point four four.”

Alright, so that’s how you express ‘percent’.

சரி, அப்படித்தான் நீங்கள் 'சதவீதம்' வெளிப்படுத்துகிறீர்கள்.

Let’s look at a few example sentences.

ஒரு சில உதாரண வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, the first example…

சரி, முதல் உதாரணம்…

“I got sixty-five percent on my test.”

"எனது தேர்வில் அறுபத்தைந்து சதவிகிதம் கிடைத்தது."

“I got sixty-five percent on my test.”

"எனது சோதனையில் அறுபத்தைந்து சதவிகிதம் கிடைத்தது."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“I lost two percent of my body fat.”

"எனது உடல் கொழுப்பில் இரண்டு சதவிகிதம் இழந்தேன்."

“I lost two percent of my body fat.”

"எனது உடல் கொழுப்பில் இரண்டு சதவிகிதம் இழந்தேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“I agree one hundred percent.”

"நான் நூறு சதவீதம் ஒப்புக்கொள்கிறேன்."

“I agree one hundred percent.”

"நான் நூறு சதவீதம் ஒப்புக்கொள்கிறேன்."

Ok, so you saw some example of how to use ‘percent’.

சரி, 'சதவீதம்' எப்படி பயன்படுத்துவது என்பதற்கான சில உதாரணங்களைப் பார்த்தீர்கள்.

I’m sure you’re already a master on how to use ‘percent’.

'சதவீதத்தை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதில் நீங்கள் ஏற்கனவே தேர்ச்சி பெற்றிருக்கிறீர்கள் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன்.

It’s very easy.

இது மிகவும் எளிது.

Ahh…until next video, ….see you.

ஆஹா...அடுத்த காணொளி வரை,....பார்ப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about expressing American money.

இந்த வீடியோவில் அமெரிக்க பணத்தை வெளிப்படுத்துவது பற்றி பேசவுள்ளோம்.

Ok…

சரி...

So if you travel to America, or other countries, uhh…you need to know how to express American

நீங்கள் அமெரிக்காவிற்கோ அல்லது பிற நாடுகளுக்கோ பயணம் செய்தால், அமெரிக்க

money or dollars or cents.

பணம் அல்லது டாலர்கள் அல்லது சென்ட்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Ok…

சரி...

Now, let’s take a look at the kinds of money they have.

இப்போது, ​​அவர்களிடம் இருக்கும் பணத்தைப் பார்ப்போம்.

They have, of course, coins and bills.

அவர்கள், நிச்சயமாக, நாணயங்கள் மற்றும் பில்கள்.

Ahh…first, let’s talk about the coins.

ஆஹா…முதலில், நாணயங்களைப் பற்றி பேசலாம்.

Now, they have four coins.

இப்போது அவர்களிடம் நான்கு காசுகள் உள்ளன.

Alright…

சரி...

And this is how much the coins are worth.

நாணயங்களின் மதிப்பு இதுதான்.

So, let’s talk about how to express this in English, first.

எனவே, முதலில் இதை ஆங்கிலத்தில் எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் பற்றி பேசலாம்.

So, how much is this?

எனவே, இது எவ்வளவு?

And how much is this?

மேலும் இது எவ்வளவு?

Well, this and this…they’re the same amount.

சரி, இதுவும் இதுவும்... ஒரே அளவுதான்.

Ok, this is ‘one cent’…and this is also ‘one cent’.

சரி, இது 'ஒரு சதம்'... இதுவும் 'ஒரு சதம்'.

Ok…

சரி...

That’s the smallest amount of American money.

இது அமெரிக்கப் பணத்தின் மிகச்சிறிய தொகை.

‘One cent’.

'ஒரு சதம்'.

Alright, so their ‘coin’, they have a ‘one cent’ coin.

சரி, அவர்களின் 'காசு', அவர்களிடம் 'ஒரு சென்ட்' நாணயம் உள்ளது.

And the one cent coin is called a ‘penny’.

மேலும் ஒரு சென்ட் நாணயம் 'பென்னி' என்று அழைக்கப்படுகிறது.

Ok…

சரி...

The one cent coin.. a ‘penny’.

ஒரு சென்ட் காயின்.. ஒரு 'பைசா'.

Let’s move on.

தொடரலாம்.

This is ‘five cents’.

இது 'ஐந்து சென்ட்'.

Again, this and this…same amount of money.

மீண்டும், இதுவும் இதுவும்... அதே அளவு பணம்.

‘Five cents’.

'ஐந்து சென்ட்'.

‘Five cents’.

'ஐந்து சென்ட்'.

‘Five cents’.

'ஐந்து சென்ட்'.

They have a five cent coin.

அவர்களிடம் ஐந்து சென்ட் நாணயம் உள்ளது.

The five cent coin is called a ‘nickel’.

ஐந்து சென்ட் நாணயம் 'நிக்கல்' என்று அழைக்கப்படுகிறது.

A nickel.

ஒரு நிக்கல்.

Ok…

சரி...

The next coin.

அடுத்த நாணயம்.

This is ‘ten cents’.

இது 'பத்து சென்ட்'.

Again, ‘ten cents’.

மீண்டும், 'பத்து சென்ட்'.

‘Ten cents’.

'பத்து சென்ட்'.

We can write it both ways.

நாம் இரண்டு விதமாக எழுதலாம்.

They have a ten cent coin.

பத்து சென்ட் காசு வைத்திருக்கிறார்கள்.

It’s called a ‘dime’.

இது ஒரு 'காசு' என்று அழைக்கப்படுகிறது.

A dime.

ஒரு நாணயம்.

Alright…

சரி...

And the last coin is ‘twenty-five cents’.

கடைசி நாணயம் 'இருபத்தைந்து காசுகள்'.

‘Twenty-five cents’.

'இருபத்தி ஐந்து சென்ட்'.

‘Twenty-five cents’.

'இருபத்தி ஐந்து சென்ட்'.

And they call the twenty-five cent coin a ‘quarter’.

மேலும் இருபத்தைந்து சென்ட் நாணயத்தை 'கால்' என்று சொல்வார்கள்.

A quarter.

ஒரு கால்.

Alright…

சரி...

Now, to get to one dollar, you need one hundred cents.

இப்போது, ​​ஒரு டாலரைப் பெற, நூறு சென்ட்கள் தேவை.

Ok, one hundred cents makes one dollar.

சரி, நூறு சென்ட் ஒரு டாலரை உருவாக்குகிறது.

So if you have four quarters, you have one dollar.

எனவே உங்களிடம் நான்கு காலாண்டுகள் இருந்தால், உங்களிடம் ஒரு டாலர் உள்ளது.

If you have ten dimes, that’s the same as a dollar.

உங்களிடம் பத்து நாணயங்கள் இருந்தால், அது ஒரு டாலருக்கு சமம்.

If you have twenty nickels, that’s the same as a dollar.

உங்களிடம் இருபது நிக்கல்கள் இருந்தால், அது ஒரு டாலருக்கு சமம்.

And how many…how many one cent pennies do you need?

உங்களுக்கு எத்தனை...எத்தனை ஒரு சென்ட் பைசா தேவை?

How many pennies?

எத்தனை பைசா?

Well, you need one hundred pennies to make a dollar.

சரி, ஒரு டாலர் சம்பாதிக்க நூறு பைசா வேண்டும்.

Ok…

சரி...

Let’s move on to the bills.

பில்களுக்கு செல்லலாம்.

Ok, so they use six main bills.

சரி, அவர்கள் ஆறு முக்கிய பில்களைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ok…

சரி...

The one dollar bill.

ஒரு டாலர் பில்.

The five dollar bill.

ஐந்து டாலர் பில்.

The ten dollar bill.

பத்து டாலர் பில்.

The twenty dollar bill.

இருபது டாலர் பில்.

The fifty dollar bill.

ஐம்பது டாலர் பில். மற்றும் நூறு டாலர் பில்.

and the one hundred dollar bill.

Again, the bills, that’s the paper money.

மீண்டும், பில்கள், அது காகித பணம்.

They have six main ones.

அவற்றில் ஆறு முதன்மையானவை உள்ளன.

Alright, so that is the coins, that is the bills.

சரி, அதுதான் நாணயங்கள், அதுதான் உண்டியல்கள்.

Let’s do some practice on how to express the money.

பணத்தை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்று கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, so to express American money let’s look at these numbers, first.

சரி, அமெரிக்க பணத்தை வெளிப்படுத்த முதலில் இந்த எண்களைப் பார்ப்போம்.

Ok, we’ll start off easy.

சரி, நாங்கள் எளிதாக தொடங்குவோம்.

Now, of course, this is “one dollar”.

இப்போது, ​​நிச்சயமாக, இது "ஒரு டாலர்".

“One dollar”.

"ஒரு டாலர்".

And we should use “dollar”.

நாம் "டாலர்" பயன்படுத்த வேண்டும்.

“One dollar”.

"ஒரு டாலர்".

But let’s move on to ‘ten’.

ஆனால் 'பத்து'க்கு செல்லலாம்.

“Ten dollars”.

"பத்து டாலர்கள்".

“Ten dollars”.

"பத்து டாலர்கள்".

You can hear this ‘s’ now.

இதை நீங்கள் இப்போது கேட்கலாம்.

Ok, you have to be very careful with the plural ‘s’.

சரி, பன்மை 'கள்' என்பதில் நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

It’s very important.

இது மிகவும் முக்கியமானது.

So, we have “one dollar.”

எனவே, எங்களிடம் "ஒரு டாலர்" உள்ளது.

But, “two dollars.”

ஆனால், "இரண்டு டாலர்கள்."

“Three dollars.”

"மூன்று டாலர்கள்."

“Ten dollars.”

"பத்து டாலர்கள்."

Ok, make sure you have the ‘s’.

சரி, உங்களிடம் 'கள்' இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

It’s so important.

இது மிகவும் முக்கியமானது.

Alright…

சரி...

Never say “ten dollar.”

"பத்து டாலர்" என்று சொல்லாதீர்கள்.

Ok, that sounds very strange and stupid.

சரி, இது மிகவும் விசித்திரமாகவும் முட்டாள்தனமாகவும் தெரிகிறது.

Ok, it’s “ten dollars.”

சரி, அது "பத்து டாலர்கள்."

“Ten dollars.”

"பத்து டாலர்கள்."

make sure you have that ‘s’.

உங்களிடம் அந்த 'கள்' இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

So, “Ten dollars.”

எனவே, "பத்து டாலர்கள்."

“One hundred dollars.”

"நூறு டாலர்கள்."

“One thousand dollars.”

"ஆயிரம் டாலர்கள்."

“Ten thousand dollars.”

"பத்தாயிரம் டாலர்கள்."

“One hundred thousand dollars.”

"நூறாயிரம் டாலர்கள்."

“One million dollars.”

"ஒரு மில்லியன் டாலர்கள்."

So one more time.

எனவே இன்னும் ஒரு முறை.

“One dollar.”

"ஒரு டாலர்."

“Ten dollars.”

"பத்து டாலர்கள்."

“One hundred dollars.”

"நூறு டாலர்கள்."

“One thousand dollars.”

"ஆயிரம் டாலர்கள்."

“Ten thousand dollars.”

"பத்தாயிரம் டாலர்கள்."

“One hundred thousand dollars.”

"நூறாயிரம் டாலர்கள்."

“One million dollars.”

"ஒரு மில்லியன் டாலர்கள்."

Ok…

சரி...

Let’s move on to some more difficult use of American money.

அமெரிக்க பணத்தை இன்னும் சில கடினமான பயன்பாட்டிற்கு செல்லலாம்.

Alright, so these examples are a little more difficult.

சரி, இந்த உதாரணங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் கடினமானவை.

But it helps us understand how to express American money.

ஆனால் அமெரிக்க பணத்தை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள இது உதவுகிறது.

Alright, let’s look at the first number.

சரி, முதல் எண்ணைப் பார்ப்போம்.

Of course, this is “six dollars”.

நிச்சயமாக, இது "ஆறு டாலர்கள்".

“Six dollars.”

"ஆறு டாலர்கள்."

And the second one is the same.

மற்றும் இரண்டாவது அதே தான்.

Ok…

சரி...

Don’t be confused by this.

இதைக் கண்டு குழப்பமடைய வேண்டாம்.

This is six dol…actually this means “six dollars…” and there’s no cents.

இது ஆறு டாலர்… உண்மையில் இதன் பொருள் “ஆறு டாலர்கள்...” மற்றும் சென்ட் எதுவும் இல்லை.

So, you could write ‘six dollars’ like this or you could write ‘six dollars’

எனவே, நீங்கள் 'ஆறு டாலர்' என்று எழுதலாம் அல்லது 'ஆறு டாலர்' என்று

like this.

எழுதலாம் .

It means the same.

அது ஒன்றே பொருள்.

Alright…

சரி...

Let’s move on.

தொடரலாம்.

Now we have ‘cents’.

இப்போது எங்களிடம் 'சென்ட்' உள்ளது.

Now, it gets difficult.

இப்போது, ​​அது கடினமாகிறது.

Listen carefully.

கவனமாக கேளுங்கள்.

So, I’m going to read this number as “six dollars and thirty-one cents”.

எனவே, நான் இந்த எண்ணை “ஆறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தொரு சென்ட்கள்” என்று படிக்கப் போகிறேன்.

Ok…

சரி...

Don’t say “point”.

"புள்ளி" என்று சொல்லாதே.

Don’t say “dot”.

"புள்ளி" என்று சொல்லாதீர்கள்.

We’re going to use “and”.

நாங்கள் "மற்றும்" பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

“Six dollars and thirty-one cents.”

"ஆறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தொரு சென்ட்கள்."

Alright…

சரி...

Now, there’s another way to express this money.

இப்போது, ​​இந்தப் பணத்தை வெளிப்படுத்த மற்றொரு வழி இருக்கிறது.

A quicker way.

விரைவான வழி.

So, as I said, “six dollars and thirty-one cents”.

எனவே, நான் சொன்னது போல், "ஆறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தொரு சென்ட்கள்".

But the quicker way..uhh..an American might say, just…”six thirty-one”.

ஆனால் விரைவான வழி..ஓ..அமெரிக்கர் சொல்லலாம், வெறும்…”ஆறு முப்பத்தொன்று”.

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

“Six thirty-one.”

"ஆறு முப்பத்தொன்று."

Ok…

சரி...

So you got to be careful.

நீங்கள் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

There’s actually two ways.

உண்மையில் இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

“Six dollars and thirty-one cents.”

"ஆறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தொரு சென்ட்கள்."

Or the quick way: “Six thirty-one.”

அல்லது விரைவான வழி: "ஆறு முப்பத்தொன்று."

Alright, let’s look at the next one.

சரி, அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

“Nine dollars and ninety-nine cents.”

"ஒன்பது டாலர்கள் மற்றும் தொண்ணூற்றொன்பது சென்ட்கள்."

And, of course, the quick way: “Nine ninety-nine.”

மற்றும், நிச்சயமாக, விரைவான வழி: "ஒன்பது தொண்ணூற்றொன்பது."

“Nine ninety-nine.”

"ஒன்பது தொண்ணூற்று ஒன்பது."

Alright, let’s move on.

சரி, தொடரலாம்.

“Twenty-two dollars and fifty cents.”

"இருபத்தி இரண்டு டாலர்கள் மற்றும் ஐம்பது சென்ட்கள்."

“Twenty-two dollars and fifty cents.”

"இருபத்தி இரண்டு டாலர்கள் மற்றும் ஐம்பது சென்ட்கள்."

And the quick way: “Twenty-two fifty.”

மற்றும் விரைவான வழி: "இருபத்தி இரண்டு ஐம்பது."

“Twenty-two fifty.”

"இருபத்தி இரண்டு ஐம்பது."

Alright…bigger number here.

சரி...இங்கே பெரிய எண்.

“One hundred and seventeen dollars and thirty-two cents.”

"நூற்று பதினேழு டாலர்கள் முப்பத்தி இரண்டு சென்ட்கள்."

“One hundred and seventeen dollars and thirty-two cents.”

"நூற்று பதினேழு டாலர்கள் முப்பத்தி இரண்டு சென்ட்கள்."

Or the quick way: “One seventeen thirty-two.”

அல்லது விரைவான வழி: "ஒரு பதினேழு முப்பத்திரண்டு."

Alright, and the last amount…very big number.

சரி, கடைசித் தொகை... மிகப் பெரிய எண்.

There’s no quick way for this number.

இந்த எண்ணுக்கு விரைவான வழி இல்லை.

Alright, it’s a lot of money.

சரி, இது நிறைய பணம்.

“One million two hundred and thirty thousand six hundred and eighty seven dollars and sixteen

"ஒரு மில்லியன் இருநூறு முப்பதாயிரத்து அறுநூற்று எண்பத்தேழு டாலர்கள் பதினாறு

cents.”

சென்ட்கள்."

“One million two hundred and thirty thousand six hundred and eighty seven dollars and sixteen

"ஒரு மில்லியன் இருநூறு முப்பதாயிரத்து அறுநூற்று எண்பத்தேழு டாலர்கள் பதினாறு

cents.”

சென்ட்கள்."

Ok…

சரி...

That’s how we express American money.

அமெரிக்க பணத்தை இப்படித்தான் வெளிப்படுத்துகிறோம்.

Let’s see how you will do on the test.

சோதனையில் நீங்கள் எவ்வாறு செயல்படுவீர்கள் என்று பார்ப்போம்.

Ok, so we’re going to d…we’re going to try a quick test.

சரி, நாம் டி...விரைவான சோதனையை முயற்சிக்கப் போகிறோம்.

Take out a pen and paper.

ஒரு பேனா மற்றும் காகிதத்தை வெளியே எடுக்கவும்.

And I’m going to say American money and you should write down what you hear.

நான் அமெரிக்க பணம் என்று சொல்லப் போகிறேன், நீங்கள் கேட்பதை எழுதுங்கள்.

Alright, question number one.

சரி, கேள்வி எண் ஒன்று.

“Seven dollars.”

"ஏழு டாலர்கள்."

“Seven dollars.”

"ஏழு டாலர்கள்."

Ok, should look like this.

சரி, இப்படி இருக்க வேண்டும்.

Question two.

கேள்வி இரண்டு.

“One hundred and twenty dollars.”

"நூற்று இருபது டாலர்கள்."

“One hundred and twenty dollars.”

"நூற்று இருபது டாலர்கள்."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Question three.

கேள்வி மூன்று.

“Seventy-five thousand dollars.”

"எழுபத்தைந்தாயிரம் டாலர்கள்."

“Seventy-five thousand dollars.”

"எழுபத்தைந்தாயிரம் டாலர்கள்."

Ok, like this.

சரி, இப்படி.

Question four.

கேள்வி நான்கு.

“One hundred and thirty-four thousand three hundred dollars.”

"ஒரு லட்சத்து முப்பத்தி நான்காயிரத்து முந்நூறு டாலர்கள்."

“One hundred and thirty-four thousand three hundred dollars.”

"ஒரு லட்சத்து முப்பத்தி நான்காயிரத்து முந்நூறு டாலர்கள்."

Should look like this.

இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும்.

Question five.

கேள்வி ஐந்து.

“One million nine hundred thousand dollars.”

"ஒரு மில்லியன் ஒன்பது லட்சம் டாலர்கள்."

“One million nine hundred thousand dollars.”

"ஒரு மில்லியன் ஒன்பது லட்சம் டாலர்கள்."

Question six.

கேள்வி ஆறு.

“Thirty-four cents.”

"முப்பத்தி நான்கு காசுகள்."

“Thirty-four cents.”

"முப்பத்தி நான்கு காசுகள்."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Question seven.

கேள்வி ஏழு.

“Twenty-three dollars sixty-seven cents.”

"இருபத்தி மூன்று டாலர்கள் அறுபத்தேழு சென்ட்கள்."

“Twenty-three dollars sixty-seven cents.”

"இருபத்தி மூன்று டாலர்கள் அறுபத்தேழு சென்ட்கள்."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Question eight.

கேள்வி எட்டு.

“Five hundred and forty-seven dollars fifty cents.”

"ஐநூறு நாற்பத்தேழு டாலர்கள் ஐம்பது சென்ட்கள்."

“Five hundred and forty-seven dollars fifty cents.”

"ஐநூறு நாற்பத்தேழு டாலர்கள் ஐம்பது சென்ட்கள்."

Ok, like this.

சரி, இப்படி.

Question nine.

கேள்வி ஒன்பது.

“Twelve thousand eight hundred dollars and thirty-four cents.”

"பன்னிரண்டாயிரத்து எண்ணூறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தி நான்கு சென்ட்கள்."

“Twelve thousand eight hundred dollars and thirty-four cents.”

"பன்னிரண்டாயிரத்து எண்ணூறு டாலர்கள் மற்றும் முப்பத்தி நான்கு சென்ட்கள்."

Ok, looks like this.

சரி, இது போல் தெரிகிறது.

Question ten.

கேள்வி பத்து.

“One million one hundred eleven thousand one hundred eleven dollars and eleven cents.”

"ஒரு மில்லியன் நூற்று பதினோராயிரத்து நூற்று பதினொரு டாலர்கள் மற்றும் பதினொரு சென்ட்கள்."

“One million one hundred eleven thousand one hundred eleven dollars and eleven cents.”

"ஒரு மில்லியன் நூற்று பதினோராயிரத்து நூற்று பதினொரு டாலர்கள் மற்றும் பதினொரு சென்ட்கள்."

Wow, big number.

ஆஹா, பெரிய எண்.

Very difficult.

மிகவும் கடினம்.

How did you do on the test?

தேர்வில் நீங்கள் எப்படி செய்தீர்கள்?

I hope you did well.

நீங்கள் நன்றாக செய்தீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

I know it’s difficult to listen to American money, but you must know it.

அமெரிக்கப் பணத்தைக் கேட்பது கடினம் என்று எனக்குத் தெரியும், ஆனால் நீங்கள் அதை அறிந்திருக்க வேண்டும்.

Ok…

சரி...

It’s very important to hear the right amount of money.

சரியான தொகையைக் கேட்பது மிகவும் முக்கியம்.

Alright…

சரி...

We have this question, again.

மீண்டும் இந்தக் கேள்வி எங்களிடம் உள்ளது.

Ok, we did this with the Korean money and how to express it in Korean money.

சரி, கொரியப் பணத்தில் இதைச் செய்தோம், கொரியப் பணத்தில் அதை எப்படி வெளிப்படுத்துவது.

We’re going to do it again, but we’re going to express in American money.

நாங்கள் அதை மீண்டும் செய்யப் போகிறோம், ஆனால் நாங்கள் அமெரிக்க பணத்தில் வெளிப்படுத்தப் போகிறோம்.

Ok…

சரி…

So, “How much is it?”

எனவே, “இது எவ்வளவு?”

And, “It’s about…”

மேலும், "இது பற்றி..."

What’s the American money price?

அமெரிக்க பணத்தின் விலை என்ன?

Same items.

அதே பொருட்கள்.

Let’s look at the pen.

பேனாவைப் பார்ப்போம்.

“How much is a pen?”

"பேனா எவ்வளவு?"

“Well, a pen is about a dollar.”

"சரி, ஒரு பேனா ஒரு டாலர் ஆகும்."

Ok…

சரி…

So, “It’s about a dollar.”

எனவே, “இது ஒரு டாலர்.”

And the second one, soju, again, I’m going into Family Mart…I buy the bottle of soju.

இரண்டாவது, சோஜு, மீண்டும், நான் ஃபேமிலி மார்ட்டிற்குச் செல்கிறேன்…நான் சோஜு பாட்டிலை வாங்குகிறேன்.

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

“Well, it’s about one dollar and twenty-five cents.”

"சரி, இது ஒரு டாலர் மற்றும் இருபத்தைந்து சென்ட்கள்."

“It’s about one dollar and twenty-five cents.”

"இது சுமார் ஒரு டாலர் மற்றும் இருபத்தைந்து சென்ட்கள்."

Or…

அல்லது…

“It’s about one twenty-five.”

"இது சுமார் ஒரு இருபத்தைந்து."

Ok, the Galaxy Note.

சரி, கேலக்ஸி நோட்.

Ya, very expensive mobile phone.

ஆம், மிகவும் விலையுயர்ந்த மொபைல் போன்.

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

“Well, it’s about eight hundred to nine hundred dollars.”

"சரி, இது சுமார் எண்ணூறு முதல் ஒன்பது நூறு டாலர்கள்."

Ok, “It’s about eight hundred or nine hundred dollars.”

சரி, "இது சுமார் எண்ணூறு அல்லது ஒன்பது நூறு டாலர்கள்."

The KIA Morning.

KIA காலை.

The car.

கார்.

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

“Well, it’s about fourteen thousand dollars.”

"சரி, இது சுமார் பதினான்காயிரம் டாலர்கள்."

“It’s about fourteen thousand dollars.”

"இது சுமார் பதினான்காயிரம் டாலர்கள்."

And the Kangnam apartment…

மற்றும் கங்கனம் அபார்ட்மெண்ட்…

“How much is it?”

"இது எவ்வளவு?"

Ok, very expensive.

சரி, மிகவும் விலை உயர்ந்தது.

The Kangnam apartment..

கங்கனம் அபார்ட்மெண்ட்.. ஒருவேளை அது "ஒரு மில்லியன் டாலர்கள்" இருக்கலாம்.

maybe that’s around “a million dollars”.

Ok, very expensive.

சரி, மிகவும் விலை உயர்ந்தது.

A lot of money.

அதிகளவு பணம், நிறைய பணம்.

“It’s about a million dollars.”

"இது சுமார் ஒரு மில்லியன் டாலர்கள்."

Alright…

சரி...

I hope you have a good understanding of American Money and how to express it in English.

அமெரிக்கப் பணம் மற்றும் அதை ஆங்கிலத்தில் எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி உங்களுக்கு நல்ல புரிதல் இருக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

Uhh…be careful not to make a mistake with American money.

அட...அமெரிக்க பணத்தில் தவறு செய்யாமல் கவனமாக இருங்கள்.

You don’t want to make anyone angry.

நீங்கள் யாரையும் கோபப்படுத்த விரும்பவில்லை.

Alright…

சரி...

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about basic calendar expression.

இந்த வீடியோவில், அடிப்படை காலண்டர் வெளிப்பாடு பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, so it’s a very easy video.

சரி, இது மிகவும் எளிதான வீடியோ.

You probably already know a lot of these expressions.

இந்த வெளிப்பாடுகளை நீங்கள் ஏற்கனவே அறிந்திருக்கலாம்.

Of course, this is a calendar.

நிச்சயமாக, இது ஒரு காலண்டர்.

Ok, and we need to know the expressions about the calendar.

சரி, நாட்காட்டியின் வெளிப்பாடுகளை நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

So, one the board I have the main ones here.

எனவே, என்னிடம் உள்ள பலகை இங்கே முக்கியமானது.

So the first one, of course, is ‘one day’.

எனவே முதல், நிச்சயமாக, 'ஒரு நாள்'.

And we…instead of ‘one day’, we could just say “a; a day”.

நாம்… 'ஒரு நாள்' என்பதற்குப் பதிலாக, "ஒரு; ஒரு நாள்".

So on your calendar that is just one day; a day.

எனவே உங்கள் நாட்காட்டியில் அது ஒரு நாள் மட்டுமே; ஒரு நாள்.

Next, we have seven days…makes a week.

அடுத்து, எங்களுக்கு ஏழு நாட்கள் உள்ளன… ஒரு வாரத்தை உருவாக்குகிறது.

Ok, so ‘one week’.

சரி, 'ஒரு வாரம்'.

And, of course, “a month”.

மற்றும், நிச்சயமாக, "ஒரு மாதம்".

Ok…

சரி...

So ‘a month’ a little bit difficult to pronounce.

அதனால் 'ஒரு மாதம்' என்று உச்சரிப்பது கொஞ்சம் கடினம்.

“A month.”

"ஒரு மாதம்."

“A month.”

"ஒரு மாதம்."

Your tongue has to come out a little bit.

உங்கள் நாக்கு கொஞ்சம் வெளியே வர வேண்டும்.

“A month.”

"ஒரு மாதம்."

“A month.”

"ஒரு மாதம்."

So, ‘a day’, ‘a week’, ‘a month’.

எனவே, 'ஒரு நாள்', 'ஒரு வாரம்', 'ஒரு மாதம்'.

And, of course, the full calendar…twelve months…that is ‘a year’.

மற்றும், நிச்சயமாக, முழு காலண்டர்...பன்னிரண்டு மாதங்கள்...அதாவது 'ஒரு வருடம்'.

Ok…

சரி…

So, ‘a day’, ‘a week’, ‘a month’ and ‘a year’.

எனவே, 'ஒரு நாள்', 'ஒரு வாரம்', 'ஒரு மாதம்' மற்றும் 'ஒரு வருடம்'.

Those are the easy ones.

அவை எளிதானவை.

Let’s get on to bigger…bigger time.

பெரிய... பெரிய காலத்திற்கு செல்வோம்.

The next one here is ‘a decade’.

இங்கே அடுத்தது 'ஒரு தசாப்தம்'.

Ok, what is ‘a decade’?

சரி, 'ஒரு தசாப்தம்' என்றால் என்ன?

Well, ‘a decade’ is ten years.

சரி, 'ஒரு தசாப்தம்' என்பது பத்து வருடங்கள்.

Ok…

சரி...

Ten years is a decade, so you might buy a car every decade.

பத்து வருடங்கள் என்பது ஒரு தசாப்தம், எனவே ஒவ்வொரு பத்தாண்டுக்கும் ஒரு கார் வாங்கலாம்.

Ok, every ten years.

சரி, ஒவ்வொரு பத்து வருடங்களுக்கும்.

After ‘a decade’, we have ‘a century’.

'ஒரு தசாப்தத்திற்கு' பிறகு, நமக்கு 'ஒரு நூற்றாண்டு' உள்ளது.

‘A century’ is one hundred years.

'ஒரு நூற்றாண்டு' என்பது நூறு ஆண்டுகள்.

Ok…

சரி...

And, of course, we live in the twenty-first century.

நிச்சயமாக, நாம் இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டில் வாழ்கிறோம்.

And ‘a century’, we have ‘a millennium’. uhhh…very difficult to spell.

மற்றும் 'ஒரு நூற்றாண்டு', நமக்கு 'ஒரு மில்லினியம்' உள்ளது.

உம்...உச்சரிப்பது மிகவும் கடினம்.

“A millennium.”

"ஒரு மில்லினியம்."

‘A millennium’ is one thousand years.

'ஆயிரமாண்டு' என்பது ஆயிரம் ஆண்டுகள்.

Ok…very long time.

சரி... ரொம்ப நாளாச்சு.

One thousand years, we would call ‘a millennium’.

ஆயிரம் ஆண்டுகள் என்றால், 'ஆயிரமாண்டு' என்று சொல்வோம்.

Ok, after ‘a millennium’ we have something called ‘an eon’.

சரி, 'ஆயிரமாண்டு'க்குப் பிறகு, 'ஒரு யுகம்' என்று ஒன்று உள்ளது.

Ok, so notice we’re starting with ‘e’, so we have to use ‘an’.

சரி, நாம் 'e' உடன் தொடங்குவதைக் கவனியுங்கள், எனவே நாம் 'an' ஐப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

‘An eon’.

'ஒரு யுகம்'.

How long is ‘an eon’?

'ஒரு இயன்' என்பது எவ்வளவு காலம்?

Well, there is no exact time of ‘an eon’.

சரி, 'ஒரு யுகத்தின்' சரியான நேரம் இல்லை.

‘An eon’ just means a very very long time.

'ஆன்' என்றால் மிக நீண்ட காலம் என்று பொருள்.

Ok…

சரி...

So.. example…the dinosaurs…they lived on the planet eons ago.

அப்படியானால்.. உதாரணம்... டைனோசர்கள்... அவைகள் கிரகத்தில் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்தன.

Ok, so it just means a very very long time.

சரி, அது மிக நீண்ட நேரம் என்று அர்த்தம்.

So this is not exact.

எனவே இது துல்லியமானது அல்ல.

Ok…

சரி…

So, probably, of course, the first are the easiest and they’re the most important.

எனவே, அநேகமாக, நிச்சயமாக, முதலாவது எளிதானவை மற்றும் அவை மிக முக்கியமானவை.

The ‘decade’, ‘century’, ‘millennium’ and ‘eon’, ok, you’re not going to hear

'தசாப்தம்', 'செஞ்சுரி', 'மில்லினியம்' மற்றும் 'இயோன்', சரி, நீங்கள் அதிகம்

those too much.

கேட்கப் போவதில்லை .

Ok, just I’m teaching them so you know.

சரி, நான் அவர்களுக்கு கற்பிக்கிறேன், அதனால் உங்களுக்குத் தெரியும்.

But you should know the first four.

ஆனால் நீங்கள் முதல் நான்கு தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Ok…

சரி…

So, let’s take a look at a few examples.

எனவே, சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Ok, here are a few examples.

சரி, இதோ சில உதாரணங்கள்.

The first one.

முதலாவது.

“There are twenty-four hours in a day.”

"ஒரு நாளில் இருபத்தி நான்கு மணிநேரங்கள் உள்ளன."

“There are twenty-four hours in a day.”

"ஒரு நாளில் இருபத்தி நான்கு மணிநேரங்கள் உள்ளன."

Next example…

அடுத்த உதாரணம்…

“There are seven days in a week.”

"வாரத்தில் ஏழு நாட்கள் உள்ளன."

“There are seven days in a week.”

"ஒரு வாரத்தில் ஏழு நாட்கள் உள்ளன."

The next example…

அடுத்த உதாரணம்…

“There are about four weeks in a month.”

"ஒரு மாதத்தில் சுமார் நான்கு வாரங்கள் உள்ளன."

“There are about four weeks in a month.”

"ஒரு மாதத்தில் சுமார் நான்கு வாரங்கள் உள்ளன."

Ok, the next one.

சரி, அடுத்தது.

“There are three hundred and sixty-five days in a year.”

"ஒரு வருடத்தில் முந்நூற்று அறுபத்தைந்து நாட்கள் உள்ளன."

“There are three hundred and sixty-five days in a year.”

"ஒரு வருடத்தில் முந்நூற்று அறுபத்தைந்து நாட்கள் உள்ளன."

Alright, the next one.

சரி, அடுத்தது.

“There are ten years in a decade.”

"ஒரு தசாப்தத்தில் பத்து வருடங்கள் உள்ளன."

“There are ten years in a decade.”

"ஒரு தசாப்தத்தில் பத்து வருடங்கள் உள்ளன."

And the next one.

மேலும் அடுத்தது.

“There are one hundred years in a century.”

"ஒரு நூற்றாண்டில் நூறு ஆண்டுகள் உள்ளன."

“There are one hundred years in a century.”

"ஒரு நூற்றாண்டில் நூறு ஆண்டுகள் உள்ளன."

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“There are one thousand years in a millennium.”

"ஒரு மில்லினியத்தில் ஆயிரம் ஆண்டுகள் உள்ளன."

“There are one thousand years in a millennium.”

"ஒரு மில்லினியத்தில் ஆயிரம் ஆண்டுகள் உள்ளன."

Ok, so I hope you have a better understanding from the examples.

சரி, உதாரணங்களிலிருந்து நீங்கள் நன்றாகப் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

So, ‘a day’, ‘a week’, ‘a month’, ‘a year’.

எனவே, 'ஒரு நாள்', 'ஒரு வாரம்', 'ஒரு மாதம்', 'ஒரு வருடம்'.

Those four are the most important for the calendar.

நாட்காட்டிக்கு அந்த நான்கும் முக்கியமானவை.

And then the last…the last group here.

பின்னர் கடைசி… இங்கே கடைசி குழு.

Not so common.

அவ்வளவு பொதுவானதல்ல.

‘A decade’, ‘a century’, you should know.

'ஒரு தசாப்தம்', 'ஒரு நூற்றாண்டு', நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

‘Millennium’ and of course ‘an eon’…’an eon’ a very long time.

'மில்லினியம்' மற்றும் நிச்சயமாக 'ஒரு இயன்'...'ஆன் இயன்' மிக நீண்ட காலம்.

Could be millions of years.

மில்லியன் கணக்கான ஆண்டுகள் இருக்கலாம்.

Alright, so I hope you understand.

சரி, நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவிற்கு அவ்வளவுதான்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about ‘The Days of the Week’.

இந்த காணொளியில் 'வாரத்தின் நாட்கள்' பற்றி பேசவுள்ளோம்.

Ok, now the days of the week.. you must know…you must remember them.

சரி, இப்போது வாரத்தின் நாட்கள்.. நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்... நீங்கள் அவற்றை நினைவில் வைத்திருக்க வேண்டும்.

We’re going to talk about the pronunciation, the spelling and the short form.

நாம் உச்சரிப்பு, எழுத்துப்பிழை மற்றும் குறுகிய வடிவம் பற்றி பேச போகிறோம்.

Ok…

சரி…

So, let’s get started.

எனவே, தொடங்குவோம்.

Here they are.

இங்கே அவர்கள்.

Of course, there’s only seven days of the week to remember.

நிச்சயமாக, நினைவில் கொள்ள வாரத்தில் ஏழு நாட்கள் மட்டுமே உள்ளன.

The first one here…

இங்கே முதல்…

“Monday.”

“திங்கட்கிழமை.”

Ok, so listen carefully…how I pronounce it.

சரி, நான் எப்படி உச்சரிக்கிறேன் என்பதை கவனமாகக் கேளுங்கள்.

“Monday.”

"திங்கட்கிழமை."

“Monday.”

"திங்கட்கிழமை."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“Tuesday.”

"செவ்வாய்."

“Tuesday.”

"செவ்வாய்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

Ok, this one’s a little difficult.

சரி, இது கொஞ்சம் கடினமானது.

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

Ok, what’s the problem?

சரி, என்ன பிரச்சனை?

Now ‘Wednesday’ has a ‘d’.

இப்போது 'புதன்' நாளுக்கு 'd' உள்ளது.

But when we say ‘Wednesday’, uhhh…we don’t say the ‘d’ sound.

ஆனால், 'புதன்கிழமை' என்று சொல்லும் போது, ​​ஆஹா... 'd' ஒலியைக் கூறமாட்டோம்.

We don’t say “Wed-nes-day”.

"புதன்-நெஸ்-டே" என்று நாங்கள் கூறவில்லை.

Ok…

சரி…

It’s “Wednesday.”

இது “புதன்கிழமை.”

So this is “Wednesday.”

எனவே இது "புதன்கிழமை".

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

Ok…

சரி...

The next one.

அடுத்தது.

“Thursday.”

"வியாழன்."

“Thursday.”

"வியாழன்."

Ok, it has a ‘t-h’. “th…th..th.”

சரி, அதில் 't-h' உள்ளது.

"th...th..th."

Your tongue has to come out.

உங்கள் நாக்கு வெளியே வர வேண்டும்.

“Thursday.”

"வியாழன்."

“Thursday.”

"வியாழன்."

“Thursday.”

"வியாழன்."

Alright…

சரி...

Next one.

அடுத்தது.

“Friday.”

"வெள்ளி."

“Friday.”

"வெள்ளி."

We have an ‘f’.

எங்களிடம் 'எஃப்' உள்ளது.

“F…F.” Your teeth should touch your lip.

"எஃப்...எஃப்." உங்கள் பற்கள் உங்கள் உதட்டைத் தொட வேண்டும்.

“Friday.”

"வெள்ளி."

“Friday.”

"வெள்ளி."

Ok…

சரி…

“Saturday.”

“சனிக்கிழமை.”

“Saturday.”

"சனிக்கிழமை."

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“Sunday.”

"ஞாயிற்றுக்கிழமை."

“Sunday.”

"ஞாயிற்றுக்கிழமை."

Ok, let’s do them again…very quick.

சரி, அவற்றை மீண்டும் செய்வோம்… மிக விரைவாக.

“Monday.”

"திங்கட்கிழமை."

“Tuesday.”

"செவ்வாய்."

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

“Thursday.”

"வியாழன்."

“Friday.”

"வெள்ளி."

“Saturday.”

"சனிக்கிழமை."

“Sunday.”

"ஞாயிற்றுக்கிழமை."

Ok…

சரி…

But I hope you can do them really fast.

ஆனால் நீங்கள் அவற்றை மிக வேகமாக செய்ய முடியும் என்று நம்புகிறேன்.

Ok, so like “Monday.

சரி, “திங்கட்கிழமை.

Tuesday.

செவ்வாய்.

Wednesday.

புதன்.

Thursday.

வியாழன்.

Friday.

வெள்ளி.

Saturday.

சனிக்கிழமை.

Sunday.”

ஞாயிற்றுக்கிழமை."

Ok…

சரி...

You should practice until you can do it that way.

அப்படிச் செய்யும் வரை நீங்கள் பயிற்சி செய்ய வேண்டும்.

Alright, let’s look at the spelling now.

சரி, இப்போது எழுத்துப்பிழையைப் பார்ப்போம்.

Now the spelling…ok…now they’re very difficult to remember how to spell.

இப்போது எழுத்துப்பிழை… சரி… இப்போது எப்படி உச்சரிக்க வேண்டும் என்பதை நினைவில் கொள்வது மிகவும் கடினம்.

But please, know the correct way of how to spell.

ஆனால் தயவு செய்து, எப்படி உச்சரிக்க வேண்டும் என்பதற்கான சரியான வழியை அறிந்து கொள்ளுங்கள்.

So, the first one ‘Monday’.

எனவே, முதல் 'திங்கள்'.

Now, the first letter is always big.

இப்போது, ​​முதல் எழுத்து எப்போதும் பெரியது.

It’s always a ‘capital’ letter.

அது எப்போதும் 'பெரிய எழுத்து' தான்.

The big letter.

பெரிய கடிதம்.

You must always put the capital.

நீங்கள் எப்போதும் மூலதனத்தை வைக்க வேண்டும்.

So, ‘Monday’.

எனவே, 'திங்கள்'.

‘Tuesday’, capital ‘T’.

'செவ்வாய்', மூலதனம் 'டி'.

Capital ‘W’.

மூலதனம் 'W'.

Capital ‘T’.

மூலதனம் 'டி'.

Capital ‘F’…

மூலதனம் 'F'…

And these two have the capital ‘S’.

மேலும் இவை இரண்டும் மூலதனம் 'S' ஐக் கொண்டுள்ளன.

The big ‘S’.

பெரிய 'எஸ்'.

Ok…

சரி...

You always have to make that capital.

நீங்கள் எப்போதும் அந்த மூலதனத்தை உருவாக்க வேண்டும்.

And the spelling…yeah, as I said, little bit difficult to remember.

மற்றும் எழுத்துப்பிழை… ஆமாம், நான் சொன்னது போல், நினைவில் கொள்வது கொஞ்சம் கடினம்.

Ok, you’d have to do some self-study and remember how to spell.

சரி, நீங்கள் சுய ஆய்வு செய்து, எப்படி உச்சரிக்க வேண்டும் என்பதை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

The short form.

குறுகிய வடிவம்.

‘Monday’.

'திங்கட்கிழமை'.

These are the official short form of the days of the week.

இவை வாரத்தின் நாட்களின் அதிகாரப்பூர்வ குறுகிய வடிவமாகும்.

Again, you need the capital letters.

மீண்டும், உங்களுக்கு பெரிய எழுத்துக்கள் தேவை.

And the ‘period’ at the end.

மற்றும் இறுதியில் 'காலம்'.

Ok…

சரி…

So, ‘m-o-n’ period.

எனவே, 'mo-n' காலம்.

“Tuesday.”

"செவ்வாய்."

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

“Thurs.”

"வியாழன்."

Ok…

சரி...

This is not very short, ok.. but you need that.

இது மிகக் குறுகியதல்ல, சரி.. ஆனால் உங்களுக்கு அது தேவை.

That’s considered the official short form.

இது அதிகாரப்பூர்வ குறுகிய வடிவமாகக் கருதப்படுகிறது.

“Friday.”

"வெள்ளி."

“Saturday.”

"சனிக்கிழமை."

“Sun.”

"சூரியன்."

Alright, so that’s the pronunciation, spelling and short form, but before we move on I want

சரி, அதுதான் உச்சரிப்பு, எழுத்துப்பிழை மற்றும் சுருக்கமான வடிவம், ஆனால் நாம் தொடரும் முன் நான்

to talk about one more thing.

இன்னும் ஒரு விஷயத்தைப் பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

These days of the week…

வாரத்தின் இந்த நாட்களில்…

‘Monday’ to ‘Friday’.

'திங்கள்' முதல் 'வெள்ளிக்கிழமை' வரை.

Those are called the ‘weekdays’.

அவை 'வார நாட்கள்' என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

Ok…

சரி…

“Monday.”

“திங்கட்கிழமை.”

“Tuesday.”

"செவ்வாய்."

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

“Thursday.”

"வியாழன்."

“Friday.”

"வெள்ளி."

‘Weekdays’.

'வார நாட்கள்'.

Ok, those are the working days.

சரி, அவை வேலை நாட்கள்.

The ‘Weekdays’.

'வார நாட்கள்'.

And, of course, ‘Saturday’ and ‘Sunday’…

மற்றும், நிச்சயமாக, 'சனி' மற்றும் 'ஞாயிறு'...

That’s the ‘weekend’.

அது 'வார இறுதி'.

Ok…

சரி…

So, ‘Weekdays’.

எனவே, 'வார நாட்கள்'.

‘Weekend’.

'வார இறுதி'.

Remember that, also.

அதையும் நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

Ok, let’s move on to a few examples.

சரி, சில உதாரணங்களுக்கு செல்வோம்.

Ok, we’re going to talk about three important questions…talking about the day.

சரி, நாங்கள் மூன்று முக்கியமான கேள்விகளைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்…நாளைப் பற்றி பேசுகிறோம்.

And the questions are talking about ‘today’, ‘tomorrow’ and ‘yesterday’.

மேலும் கேள்விகள் 'இன்று', 'நாளை' மற்றும் 'நேற்று' பற்றி பேசுகின்றன.

Let’s take a look at the questions.

கேள்விகளைப் பார்ப்போம்.

Ok…

சரி...

Now, the first one is very important.

இப்போது, ​​முதலாவது மிக முக்கியமானது.

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

Now some people, they will say “Which day is today?”

இப்போது சிலர், “இன்று எந்த நாள்?” என்று சொல்வார்கள்.

Ahh..ok, that’s a little strange.

ஆஹா..சரி, கொஞ்சம் விசித்திரமாக இருக்கிறது.

More common is using “What”.

"என்ன" என்பது மிகவும் பொதுவானது.

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

So, your answer “It’s…”.

எனவே, உங்கள் பதில் "இது...".

Ok, your answer should always begin with “It’s…”.

சரி, உங்கள் பதில் எப்போதும் "இது..." என்று தொடங்க வேண்டும்.

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

“It’s Monday.”

"இன்று திங்கட்கிழமை."

Ok…

சரி…

Now, some people don’t use “It’s”.

இப்போது, ​​சிலர் “அது” பயன்படுத்துவதில்லை.

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

“Monday.”

"திங்கட்கிழமை."

Ok…

சரி...

That’s ok.

அது சரி.

But, better is using the ‘it’s’.

ஆனால், 'அது'களைப் பயன்படுத்துவது நல்லது.

“It’s Monday.”

"இன்று திங்கட்கிழமை."

Ok, that’s grammatically correct.

சரி, அது இலக்கணப்படி சரியானது.

That’s a full sentence.

அது ஒரு முழு வாக்கியம்.

“It’s Monday.”

"இன்று திங்கட்கிழமை."

Alright…

சரி...

Let’s look at the next one.

அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

“What day is tomorrow?”

"நாளை என்ன நாள்?"

Ok, so ‘tomorrow’….in the future.

சரி, 'நாளை'....எதிர்காலத்தில்.

“What day is tomorrow?”

"நாளை என்ன நாள்?"

Again, “It’s Tuesday.”

மீண்டும், "இது செவ்வாய்."

Ok, “What day is tomorrow?”

சரி, “நாளை என்ன நாள்?”

“It’s Tuesday.”

"இது செவ்வாய்."

Now, it is also possible.. because it’s ‘future’, we can say, “What day will

இனி, அதுவும் சாத்தியம்.. 'எதிர்காலம்' என்பதால், “நாளை என்ன நாள்?” என்று சொல்லலாம்

be tomorrow?”.

.

“It will be Tuesday.”

"அன்று செவ்வாய் இருக்கும்."

Ok…

சரி…

“What day will be tomorrow?”

“நாளை என்ன நாள்?”

“It will be Tuesday.”

"அன்று செவ்வாய் இருக்கும்."

But actually…that’s ok, but this is more common.

ஆனால் உண்மையில்…அது சரி, ஆனால் இது மிகவும் பொதுவானது.

“What day is tomorrow?”

"நாளை என்ன நாள்?"

It’s easier.

இது எளிதானது.

“What day is tomorrow?”

"நாளை என்ன நாள்?"

“It’s Tuesday.”

"இது செவ்வாய்."

Alright…

சரி...

The last one here.

கடைசியாக இங்கே.

“What day was yesterday?”

"நேற்று என்ன கிழமை?"

Ok, ‘yesterday’…in the past.

சரி, 'நேற்று'... கடந்த காலத்தில்.

“What day was yesterday?”

"நேற்று என்ன கிழமை?"

Ok, we’re using…we’re changing the ‘be’ verb.. ”is”, “is”, to “was”.

சரி, நாங்கள் பயன்படுத்துகிறோம்... 'be' வினைச்சொல்லை மாற்றுகிறோம்.. ”is”, “is”, “was”.

Past tense.

இறந்த காலம்.

“What day was yesterday?”

"நேற்று என்ன கிழமை?"

“It was Sunday.”

"அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை."

“It was Sunday.”

"அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை."

“What day was yesterday?”

"நேற்று என்ன கிழமை?"

“It was Sunday.”

"அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை."

Ok, so again, let’s review.

சரி, மீண்டும், மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

“What day is today?”

"என்ன நாள் இன்று?"

“It’s Monday.”

"இன்று திங்கட்கிழமை."

“What day is tomorrow?”

"நாளை என்ன நாள்?"

“It’s Tuesday.”

"இது செவ்வாய்."

“What day was yesterday?”

"நேற்று என்ன கிழமை?"

“It was Sunday.”

"அன்று ஞாயிற்றுக்கிழமை."

Ok…

சரி...

This is the best way to ask and answer these questions.

இந்தக் கேள்விகளைக் கேட்டுப் பதில் சொல்ல இதுவே சிறந்த வழி.

Alright…

சரி...

Let’s move on.

தொடரலாம்.

Ok, we’re going to look at three more questions talking about how to express days of the week.

சரி, வாரத்தின் நாட்களை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் பற்றி பேசும் மேலும் மூன்று கேள்விகளைப் பார்க்கப் போகிறோம்.

Now, these questions are not talking about ‘what day is today?’

இப்போது, ​​இந்தக் கேள்விகள் 'இன்று என்ன நாள்?' அல்லது 'நாளை'

or ‘tomorrow’ or ‘yesterday’.

அல்லது 'நேற்று'.

These questions are asking about…uhh…some event.

இந்தக் கேள்விகள் சில நிகழ்வுகளைப் பற்றி கேட்கின்றன.

Ok, something is going to happen on a day.

சரி, ஒரு நாளில் ஏதோ நடக்கப் போகிறது.

Ok…

சரி...

And when something is going to happen, on a day, before we say the day, we should always

ஏதாவது நடக்கப் போகிறது என்றால், ஒரு நாளில், அந்த நாளைக் கூறுவதற்கு முன், நாம் எப்போதும்

use the preposition ‘on’.

'ஆன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok, we need that preposition ‘on’.

சரி, அந்த முன்மொழிவு 'ஆன்' வேண்டும்.

So the first question.

எனவே முதல் கேள்வி.

“When is our date?”

"எங்கள் தேதி எப்போது?"

“When is our meeting?”

"நம்முடைய சந்திப்பு எப்போது?"

Ok, I have to meet you.

சரி, நான் உன்னைச் சந்திக்க வேண்டும்.

“When is our date?”

"எங்கள் தேதி எப்போது?"

Ok, and you should answer with ‘on’.

சரி, நீங்கள் 'ஆன்' என்று பதிலளிக்க வேண்டும்.

“On Friday.”

"வெள்ளிக்கிழமை."

Ok…

சரி…

“We’re going to meet on Friday.”

"வெள்ளிக்கிழமை சந்திக்கப் போகிறோம்."

You need that preposition.

உங்களுக்கு அந்த முன்மொழிவு தேவை.

This is our event…our meeting.

இது எங்கள் நிகழ்வு...நமது சந்திப்பு.

When?

எப்பொழுது?

“On Friday.”

"வெள்ளிக்கிழமை."

Next question.

அடுத்த கேள்வி.

“Which days do we have English class?”

"எந்த நாட்களில் எங்களுக்கு ஆங்கில வகுப்பு உள்ளது?"

Ok, “Which days do we have English class?”

சரி, “எந்த நாட்களில் எங்களுக்கு ஆங்கில வகுப்பு இருக்கிறது?”

Now, this is asking “days”.

இப்போது, ​​இது "நாட்கள்" என்று கேட்கிறது.

“Which ‘days’ do we have English class?”

"எங்களுக்கு எந்த 'நாட்களில்' ஆங்கில வகுப்பு உள்ளது?"

Well, “On Mondays.”

சரி, "திங்கட்கிழமைகளில்."

Ok, “On Mondays.”

சரி, "திங்கட்கிழமைகளில்."

So, the event is English class.

எனவே, நிகழ்வு ஆங்கில வகுப்பு.

When?

எப்பொழுது?

“On Mondays.”

"திங்கட்கிழமைகளில்."

And the last question.

மற்றும் கடைசி கேள்வி.

“When is my homework due?”

"எனது வீட்டுப்பாடம் எப்போது?"

“When is my homework due?”

"எனது வீட்டுப்பாடம் எப்போது?"

“When do I need to give my homework?”

"எனது வீட்டுப்பாடத்தை நான் எப்போது கொடுக்க வேண்டும்?"

That’s the event.

அதுதான் நிகழ்வு.

“On Wednesday.”

"புதன் கிழமையன்று."

Ok, “On Wednesday.”

சரி, "புதன்கிழமை."

Ok, so when asking questions about ‘what day is today’, ‘tomorrow’ and ‘yesterday’,

சரி, 'இன்று என்ன நாள்', 'நாளை' மற்றும் 'நேற்று' என்ற கேள்விகளைக் கேட்கும்போது,

you use “it’s”.

​​"அது" என்பதைப் பயன்படுத்துகிறீர்கள்.

But when you’re asking about some event..

ஆனால் நீங்கள் சில நிகழ்வைப் பற்றி கேட்கும் போது.. சரி.. ஏதோ ஒரு நாளில் ஏதோ நடக்கப் போகிறது... நீங்கள்

ok.. something is going to happen on a day…you have to use the preposition ‘on’.

'ஆன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Alright…

சரி...

Let’s move on.

தொடரலாம்.

Ok, we’re at the end of the video, but before we go, I want to talk about some common spelling

சரி, நாங்கள் வீடியோவின் முடிவில் இருக்கிறோம், ஆனால் நாங்கள் செல்வதற்கு முன்,

mistakes that my students do.

எனது மாணவர்கள் செய்யும் சில பொதுவான எழுத்துப்பிழைகளைப் பற்றி பேச விரும்புகிறேன்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

Ok, so here are some days of the week, but the spelling is wrong.

சரி, வாரத்தின் சில நாட்கள் இங்கே உள்ளன, ஆனால் எழுத்துப்பிழை தவறாக உள்ளது.

And the first one is ‘Thuesday’.

மேலும் முதலாவது 'செவ்வாய்'.

Ok, a lot of my students write ‘Thuesday’.

சரி, என் மாணவர்கள் நிறைய பேர் 'செவ்வாய்' என்று எழுதுகிறார்கள்.

I don’t know what day ‘Thuesday’ is…uhhh…

'செவ்வாய்' என்ன நாள் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை...ஆமாம்...

I think they’re confused between ‘Tuesday’ and ‘Thursday’.

'செவ்வாய்' மற்றும் 'வியாழன்' இடையே அவர்கள் குழப்பமடைந்துள்ளனர் என்று நினைக்கிறேன்.

And somehow they’re mixing ‘Tuesday’ and ‘Thursday’ for ‘Thuesday’.

எப்படியோ 'செவ்வாய்' மற்றும் 'வியாழன்' என்பதை 'செவ்வாய்' என்று கலக்குகிறார்கள்.

Ok, don’t write ‘Thuesday’.

சரி, செவ்வாய் என்று எழுத வேண்டாம்.

There is never a ‘Thuesday’.

'செவ்வாய்' என்றுமே கிடையாது.

Be careful.

கவனமாக இரு.

Next one.

அடுத்தது.

“Wednesday.”

"புதன்கிழமை."

Ok, so ‘Wednesday’ has a ‘d’, in the spelling there’s a ‘d’.

சரி, 'புதன்கிழமை'க்கு 'd' உள்ளது, எழுத்துப்பிழையில் 'd' உள்ளது.

But, of course, we don’t say “Wed-nes-day”.

ஆனால், நிச்சயமாக, நாங்கள் "புதன்-நெஸ்-டே" என்று சொல்ல மாட்டோம்.

We say “Wednesday.”

நாங்கள் "புதன்கிழமை" என்று கூறுகிறோம்.

So lots of students spell it as they hear it.

எனவே பல மாணவர்கள் அதைக் கேட்கும்போதே உச்சரிக்கின்றனர்.

Ok, you got to be careful.

சரி, நீங்கள் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

There is a ‘d’.

ஒரு 'd' உள்ளது.

So this ‘Wednesday’, sorry this is wrong.

எனவே இந்த 'புதன்கிழமை', மன்னிக்கவும் இது தவறு.

No!

இல்லை!

Don’t do this.

இதை செய்யாதே.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“Saturday.”

"சனிக்கிழமை."

Looks good.

நன்றாக இருக்கிறது.

‘Saturday’, but be careful because this is a ‘u’, not an ‘e’.

'சனிக்கிழமை', ஆனால் இது 'உ', 'இ' அல்ல என்பதால் கவனமாக இருங்கள்.

“Saturday.”

"சனிக்கிழமை."

So, don’t spell it with the ‘e’.

எனவே, அதை 'இ' உடன் உச்சரிக்க வேண்டாம்.

The last two.

கடைசி இரண்டு.

“Monday” and “Sunday.”

"திங்கள்" மற்றும் "ஞாயிறு."

‘Monday’.

'திங்கட்கிழமை'.

What’s wrong?

என்ன தவறு?

Well, the spelling is ok, but there’s too much space here.

சரி, எழுத்துப்பிழை சரி, ஆனால் இங்கு அதிக இடம் உள்ளது.

Ok…

சரி...

A lot of students separate the ‘day’.

நிறைய மாணவர்கள் 'நாளை' பிரிக்கிறார்கள்.

‘Tues…day’.

'செவ்வாய்...நாள்'.

‘Wednes…day’.

'புதன்...நாள்'.

They put too much space.

அவர்கள் அதிக இடம் வைக்கிறார்கள்.

Ok, it’s one word.

சரி, இது ஒரு வார்த்தை.

It should be very close.

இது மிகவும் நெருக்கமாக இருக்க வேண்டும்.

Be careful.

கவனமாக இரு.

Not too much space.

அதிக இடம் இல்லை.

And the last one, ‘Sunday’.

கடைசியாக, 'ஞாயிறு'.

What’s wrong?

என்ன தவறு?

Well, as I old you, it always starts with a capital letter.

சரி, நான் உங்களுக்கு வயதாகும்போது, ​​அது எப்போதும் ஒரு பெரிய எழுத்தில் தொடங்குகிறது.

So, if you write it with a small ‘s’, that’s wrong.

எனவே, சிறிய 's' வைத்து எழுதினால் அது தவறு.

Ok…

சரி...

Alright, so…

சரி...

Don’t make these spelling mistakes.

இந்த எழுத்துப் பிழைகளைச் செய்யாதீர்கள்.

Ahh..those are the days of the week.

ஆஹா..அவை வாரத்தின் நாட்கள்.

You have to remember all seven.

நீங்கள் ஏழு பேரையும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

The pronunciation and the spelling.

உச்சரிப்பு மற்றும் எழுத்துப்பிழை.

Takes some self-study, but I know you can do it.

சில சுய ஆய்வுகள் தேவை, ஆனால் உங்களால் அதைச் செய்ய முடியும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

Alright…

சரி...

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about Months of the Year.

இந்த வீடியோவில், ஆண்டின் மாதங்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, I know the months of the year are very difficult to pronounce and spell.

சரி, ஆண்டின் மாதங்கள் உச்சரிக்கவும் உச்சரிக்கவும் மிகவும் கடினம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

There’s twelve of them.

அவற்றில் பன்னிரண்டு உள்ளன.

So, also, very difficult to remember.

எனவே, நினைவில் கொள்வது மிகவும் கடினம்.

Ok…

சரி...

In this video, we are going to focus on pronunciation, spelling and the short form of the month.

இந்த வீடியோவில், உச்சரிப்பு, எழுத்துப்பிழை மற்றும் மாதத்தின் குறுகிய வடிவம் ஆகியவற்றில் கவனம் செலுத்தப் போகிறோம்.

So, let’s take a look at the first one.

எனவே, முதல் ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

“January.”

"ஜனவரி."

“January.”

"ஜனவரி."

Ok, be sure to pronounce that correctly.

சரி, அதை சரியாக உச்சரிக்க வேண்டும்.

“January.”

"ஜனவரி."

“January.”

"ஜனவரி."

And for the spelling, remember we need a capital ‘J’.

மற்றும் எழுத்துப்பிழைக்கு, நமக்கு ஒரு மூலதனம் 'J' தேவை என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

A big ‘J’.

ஒரு பெரிய 'ஜே'.

We always need this for each month.

ஒவ்வொரு மாதத்திற்கும் எங்களுக்கு இது எப்போதும் தேவை.

The capital letter.

பெரிய எழுத்து.

Ok, so “January.”

சரி, "ஜனவரி."

And the short form…’Jan.’.

மற்றும் குறுகிய வடிவம்…'ஜன.'.

With a period.

ஒரு காலகட்டத்துடன்.

This is called a period.

இது ஒரு காலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

So, ‘Jan.’.

எனவே, 'ஜன.'.

Capital letter.

பெரிய எழுத்து.

Period.

காலம்.

The next month is probably the most difficult month for my students to pronounce and spell.

அடுத்த மாதம் எனது மாணவர்களுக்கு உச்சரிக்கவும் உச்சரிக்கவும் மிகவும் கடினமான மாதமாக இருக்கலாம்.

Ok, they’re always confused with this.

சரி, அவர்கள் இதைப் பற்றி எப்போதும் குழப்பமடைகிறார்கள்.

Ok, now let’s focus on the ‘F’.

சரி, இப்போது 'F' மீது கவனம் செலுத்துவோம்.

This is an ‘F’ sound.

இது ஒரு 'எஃப்' ஒலி.

“fff.”

"fff."

Your teeth should touch your lip.

உங்கள் பற்கள் உங்கள் உதட்டைத் தொட வேண்டும்.

“fff.”

"fff."

And this is a ‘b’ sound.

மேலும் இது ஒரு 'பி' ஒலி.

“bbb.”

"பிபிபி."

Ok…

சரி…

So we should think of this as “Fe…”, “Fe…”, “bru…”, “bru…”, “ary…”.

எனவே நாம் இதை “Fe…”, “Fe...”, “bru...”, “bru...”, “ary...” என்று நினைக்க வேண்டும்.

“Fe..bru..ary.”

"ஃபே..ப்ரு..அரி."

“Fe..bru..ary.”

"ஃபே..ப்ரு..அரி."

“February.”

"பிப்ரவரி."

“February.”

"பிப்ரவரி."

“February.”

"பிப்ரவரி."

Ok, it’s very difficult.

சரி, இது மிகவும் கடினம்.

“February.”

"பிப்ரவரி."

“February.”

"பிப்ரவரி."

So, it takes a lot of practice…

எனவே, இதற்கு நிறைய பயிற்சி தேவைப்படுகிறது...

Also, the spelling…

மேலும், எழுத்துப்பிழை...

Ok, my students are often confused with the spelling and the ‘R’s’.

சரி, என் மாணவர்கள் பெரும்பாலும் எழுத்துப்பிழை மற்றும் 'R'களுடன் குழப்பமடைகிறார்கள்.

“February.”

"பிப்ரவரி."

And the short form…

மற்றும் குறுகிய வடிவம்…

‘F-e-b’ period.

'Fe-b' காலம்.

The next four…little bit easier.

அடுத்த நான்கு...கொஞ்சம் எளிதாக.

Ok…

சரி…

“March.”

“மார்ச்.”

“March.”

"மார்ச்."

“April.”

"ஏப்ரல்."

“April.”

"ஏப்ரல்."

“May.”

"மே."

“May.”

"மே."

And “June.”

மற்றும் "ஜூன்."

“June.”

"ஜூன்."

Ok…

சரி…

And the short form.

மற்றும் குறுகிய வடிவம்.

Capital, remember the capital.

மூலதனம், தலைநகரை நினைவில் வையுங்கள்.

‘M-a-r’ period.

'மா-ர்' காலம்.

‘A-p-r’ period.

'ஏப்-ஆர்' காலம்.

‘May’ is special.

'மே' சிறப்பு.

There is no short form.

குறுகிய வடிவம் இல்லை.

‘May’ is just always ‘May’.

'மே' என்பது எப்போதும் 'மே' தான்.

So you should never have a ‘period’ here.

எனவே உங்களுக்கு இங்கு 'காலம்' இருக்கவே கூடாது.

Never have the same.

எப்போதும் ஒரே மாதிரி இருக்காதே.

“May.”

"மே."

Only ‘May’.

'மே' மட்டுமே.

“June.”

"ஜூன்."

‘J-u-n’ period.

'ஜு-ன்' காலம்.

Ok, so the first six…one more time.

சரி, முதல் ஆறு...இன்னொரு முறை.

“January.”

"ஜனவரி."

“February.”

"பிப்ரவரி."

“March.”

"மார்ச்."

“April.”

"ஏப்ரல்."

“May.”

"மே."

“June.”

"ஜூன்."

Ok, let’s take a look at the last six months starting with “July”.

சரி, "ஜூலை"யில் தொடங்கி கடந்த ஆறு மாதங்களைப் பார்ப்போம்.

Ok…

சரி...

So, don’t be confused with ‘June’.

எனவே, 'ஜூன்' என்று குழப்ப வேண்டாம்.

“July.”

"ஜூலை."

Again, capital letters here.

மீண்டும், இங்கே பெரிய எழுத்துக்கள்.

‘J-u-l’ period.

'ஜு-ல்' காலம்.

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“August.”

"ஆகஸ்ட்."

“August.”

"ஆகஸ்ட்."

This is “aww”.

இது "அடடா".

‘A-u’ is “aww”.

'A-u' என்பது "அட".

“August.”

"ஆகஸ்ட்."

Ok and the short form.

சரி மற்றும் குறுகிய வடிவம்.

‘A-u-g’ period.

'Au-g' காலம்.

“September.”

"செப்டம்பர்."

“September.”

"செப்டம்பர்."

“September.”

"செப்டம்பர்."

‘S-e-p’ period.

'Se-p' காலம்.

“October.”

"அக்டோபர்."

“October.”

"அக்டோபர்."

“October.”

"அக்டோபர்."

‘O-c-t’ period.

'Oc-t' காலம்.

“November.”

"நவம்பர்."

“November.”

"நவம்பர்."

“November.”

"நவம்பர்."

Ok, this is a ‘v’.

சரி, இது ஒரு 'வி'.

“Vvv.”

"விவ்வி."

“November.”

"நவம்பர்."

“November.”

"நவம்பர்."

And the last month.

மற்றும் கடந்த மாதம்.

“December.”

"டிசம்பர்."

“December.”

"டிசம்பர்."

Ok, so let’s go through the last six again.

சரி, மீண்டும் கடைசி ஆறு வழியாக செல்வோம்.

“July.”

"ஜூலை."

“July.”

"ஜூலை."

“August.”

"ஆகஸ்ட்."

“August.”

"ஆகஸ்ட்."

“September.”

"செப்டம்பர்."

“September.”

"செப்டம்பர்."

“October.”

"அக்டோபர்."

“October.”

"அக்டோபர்."

“November.”

"நவம்பர்."

“November.”

"நவம்பர்."

“December.”

"டிசம்பர்."

“December.”

"டிசம்பர்."

Whew…that’s all the twelve months.

ச்சே…அதெல்லாம் பன்னிரண்டு மாதங்கள்.

Ok…

சரி…

So, let’s move on.

எனவே, தொடரலாம்.

Ok, we’re going to look at three important questions, should know when asking about ‘month’.

சரி, நாம் மூன்று முக்கியமான கேள்விகளைப் பார்க்கப் போகிறோம், 'மாதம்' பற்றி கேட்கும் போது தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

Here’s the first question.

இதோ முதல் கேள்வி.

“What month is it?”

"இது எந்த மாதம்?"

Ok…

சரி...

Now, remember with the pronunciation of ‘month’.

இப்போது, ​​'மாதம்' உச்சரிப்புடன் நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

“Month.”

"மாதம்."

You tongue should come out.

உங்கள் நாக்கு வெளியே வர வேண்டும்.

“Month.”

"மாதம்."

“What month is it?”

"இது எந்த மாதம்?"

“What month is it?”

"இது எந்த மாதம்?"

Ok…

சரி...

Your answer will begin with ‘It’s…’; ‘It is’…’It’s’.

உங்கள் பதில் 'இது...' என்று தொடங்கும்; 'இது'...'இது'.

“It’s January.”

"இது ஜனவரி."

“What month is it?”

"இது எந்த மாதம்?"

“It’s January.”

"இது ஜனவரி."

Alright…

சரி…

Some people may say, “Which month is it?”

“இது எந்த மாதம்?” என்று சிலர் கூறலாம்.

Ok…

சரி…

“Which” is ok…”What” is ok, but more common is the ‘What’.

“எது” சரி…”என்ன” என்பது சரி, ஆனால் மிகவும் பொதுவானது ‘என்ன’.

“What month is it?”

"இது எந்த மாதம்?"

“It’s January.”

"இது ஜனவரி."

Alright…

சரி...

Next question.

அடுத்த கேள்வி.

“What’s next month?”

"அடுத்த மாதம் என்ன?"

Ok…

சரி…

“What’s next month?”

“அடுத்த மாதம் என்ன?”

Ok, so, this is asking about the future…’next month’.

சரி, இது எதிர்காலத்தைப் பற்றி கேட்கிறது...'அடுத்த மாதம்'.

“What’s next month?”

"அடுத்த மாதம் என்ன?"

Now, some people will answer…

இப்போது, ​​சிலர் பதிலளிப்பார்கள்…

“It ‘will be’…

"அது 'இருக்கும்'... பிப்ரவரி."

February.”

சரி, அது சரி.

Ok, that’s ok.

ஆனால் மிகவும் பொதுவானது "இது பிப்ரவரி."

But more common is just simply “It’s February.”

சரி...

Ok…

இதைத்தான் பெரும்பாலானோர் கூறுவார்கள்.

This is probably what most people will say.

"இது பிப்ரவரி."

“It’s February.”

"அடுத்த மாதம் என்ன?"

“What’s next month?”

"இது பிப்ரவரி."

“It’s February.”

கடைசி கேள்வி.

The last question.

"கடந்த மாதம் என்ன?" ..கடந்த காலத்தில்.

“What was last month?”

சரி, கடந்த காலத்தில் 'was' ஐப் பயன்படுத்துகிறோம்.

..in the past.

"கடந்த மாதம் என்ன?"

Ok, we’re using ‘was’…in the past.

"அது... டிசம்பர்."

“What was last month?”

"அது டிசம்பர்."

“It was…December.”

சரி…

“It was December.”

“இது எந்த மாதம்?”

Ok…

"இது ஜனவரி."

“What month is it?”

"அடுத்த மாதம் என்ன?"

“It’s January.”

"இது பிப்ரவரி."

“What’s next month?”

"கடந்த மாதம் என்ன?"

“It’s February.”

"அது டிசம்பர்."

“What was last month?”

சரி...

“It was December.”

அதனால், நீங்கள் மாதங்களைப் பற்றி இப்படித்தான் கேட்கிறீர்கள் மற்றும் பதிலளிக்கிறீர்கள்.

Ok…

சரி...

So, that’s how you ask and answer about the months.

அடுத்த பகுதிக்கு போவோம்.

Ok…

ஒரு வாக்கியத்தில் 'மாதங்களை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பது குறித்த மேலும் மூன்று கேள்விகள் இங்கே உள்ளன.

Let’s go to the next part.

சரி...

Here are three more questions on how to use ‘months’ in a sentence.

பார்க்கலாம்.

Ok…

இந்தக் கேள்விகள் ஒரு மாதத்தில் நடக்கும் சில செயல்பாடு அல்லது நிகழ்வைப் பற்றி பேசுகின்றன.

Let’s take a look.

சரி...

These questions are talking about some activity or event that will happen in a month.

ஒரு மாதத்தில் நடக்கும் செயல்பாடு அல்லது நிகழ்வைப் பற்றி பேசும்போது,

Ok…

​​'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

So when we’re talking about an activity or event that will happen in a month, we need

சரி, 'வாரத்தின் நாட்கள்' பற்றிப் பேசும்போது,

to use the preposition ‘in’.

​​'ஆன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டியிருந்தது.

Ok, when we’re talking about ‘Days of the Week’, we had to use the preposition

ஆனால் 'மாதங்களுக்கு' நாம் 'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

‘on’.

அதை நினைவில் கொள்.

But for ‘months’, we use the preposition ‘in’.

சரி, இதோ சில கேள்விகள்.

Remember that.

"நீங்கள் எந்த மாதம் பிறந்தீர்கள்?"

Ok, so here’s some questions.

சரி, நாங்கள் வீடியோவின் முடிவில் இருக்கிறோம், ஆனால் நான் செல்வதற்கு முன், சில தவறுகளைப் பற்றி மீண்டும் பேச விரும்புகிறேன்.

“Which month were you born?”

ஆஹா...உங்கள் எழுத்துப்பிழையில் கவனமாக இருங்கள்.

Ok, we’re at the end of the video, but before I go, I want to talk about some mistakes again.

இந்த மூன்றையும் சற்று பார்ப்போம்.

Ahhh…please be careful with your spelling.

இவை மூன்றும் மிகவும் பொதுவானவை.

Let’s take a look at these three.

நீங்கள் பார்க்க முடியும் என, "இல்லை".

These three are very common.

இந்த வார்த்தைகளை இப்படி உச்சரிக்க வேண்டாம்.

As you can see, “No”.

இப்போது முதல்...

Don’t spell these words like this.

இந்த மாதம் "பிப்ரவரி" என்று நாம் யூகிக்க முடியும், ஆனால் மாணவர்கள் 'V'

Now the first one…

மற்றும் 'b' உடன் குழப்பமடைந்துள்ளனர்.

We can guess this month is “February”, but the students are confused with the ‘V’

அவர்கள் "Fevruary" என்று எழுதுகிறார்கள்.

and the ‘b’.

மேலும், அவர்கள் ஒரு 'u' ஐ காணவில்லை.

They’re writing “Fevruary”.

சரி, 'பிப்ரவரி' என்ற எழுத்துப்பிழையில் நிறைய தவறுகள் உள்ளன.

Also, they’re missing a ‘u’.

கவனமாக இரு.

Ok, so there’s lots of mistakes with spelling ‘February’.

இதை செய்யாதே.

Be careful.

அடுத்தது "ஏப்ரல்".

Don’t do this.

"ஏப்ரல்."

The next one is “April”.

ஆனால் அவர்கள் ஒரு 'v' எழுதுகிறார்கள்.

“April.”

அவர்கள் ஏன் 'v' எழுதுகிறார்கள் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை, ஆனால் அவர்கள் 'v' எழுதுகிறார்கள்.

But they’re writing a ‘v’.

அது ஒரு 'p' ஆக இருக்க வேண்டும்.

I don’t know why they’re writing a ‘v’, but they’re writing a ‘v’.

எனவே வேண்டாம்… “அவ்ரில்” என்று எழுத வேண்டாம்.

It should be a ‘p’.

So don’t…don’t write “Avril”.

“April.”

"ஏப்ரல்."

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

I can understand the mistake.

தவறை என்னால் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

“December.”

"டிசம்பர்."

“December.”

"டிசம்பர்."

Ok, I understand because this is actually a ‘c’.

சரி, இது உண்மையில் ஒரு 'சி' என்பதால் எனக்குப் புரிகிறது.

“sss”…it makes an ‘s’ sound.

"sss"...இது 's' ஒலியை உருவாக்குகிறது.

“December.”

"டிசம்பர்."

But, you got to be careful.

ஆனால், நீங்கள் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

You need the ‘c’.

உங்களுக்கு 'சி' தேவை.

“December.”

"டிசம்பர்."

Alright…

சரி...

So, anyway, with the ‘s’…don’t write like that.

அதனால், எப்படியும், 'கள்' மூலம்...அப்படி எழுதாதீர்கள்.

Ok, so you got to be very careful with the spelling of the months.

சரி, மாதங்களின் எழுத்துப்பிழையில் நீங்கள் மிகவும் கவனமாக இருக்க வேண்டும்.

Alright…

சரி...

So that’s the ‘Months of the Year’.

அதுதான் 'ஆண்டின் மாதங்கள்'.

I hope you understand.

உனக்கு புரியும் என்று நினைக்கிறேன்.

Ahhh..there’s twelve of them.

ஆஹா..பன்னிரண்டு பேர் இருக்கிறார்கள்.

I know it takes a lot of practice to pronounce and to spell.

உச்சரிக்கவும் உச்சரிக்கவும் நிறைய பயிற்சி தேவை என்பது எனக்குத் தெரியும்.

But you need to do a lot of self-study to master them.

ஆனால் அவற்றில் தேர்ச்சி பெற நீங்கள் நிறைய சுய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

Ok…

சரி...

I want you to be perfect with them.

நீங்கள் அவர்களுடன் சரியாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

Ok, that’s it for this video.

சரி, இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we are going to talk about how to express the year in English.

இந்த காணொளியில் ஆங்கிலத்தில் ஆண்டை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, it’s a little bit difficult, but I know after this video, you will understand…and

சரி, இது கொஞ்சம் கடினம்தான், ஆனால் இந்த வீடியோவுக்குப் பிறகு நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள்…

you’ll be able to do it very well.

உங்களால் அதை நன்றாகச் செய்ய முடியும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

So, on the board, I wrote some years.

எனவே, பலகையில், நான் சில ஆண்டுகள் எழுதினேன்.

Ok…

சரி…

So, you just have to listen and follow me.

எனவே, நீங்கள் கேட்டுக் கொண்டு என்னைப் பின்தொடர வேண்டும்.

The first year up here, is the year I was born.

இங்கு முதல் வருடம், நான் பிறந்த வருடம்.

Yes, I’m quite old.

ஆம், எனக்கு வயதாகிவிட்டது.

So how would we express this year in English?

இந்த வருடத்தை ஆங்கிலத்தில் எப்படி வெளிப்படுத்துவது?

We’re going to look at the first part.

முதல் பகுதியைப் பார்க்கப் போகிறோம்.

“Nineteen.” …and the last part, “Seventy-five.”

"பத்தொன்பது." மற்றும் கடைசி பகுதி, "எழுபத்தைந்து."

So, we’re going yo divide that into “Nineteen seventy-five”.

எனவே, நாங்கள் அதை "பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து" என்று பிரிக்கப் போகிறோம்.

“Nineteen seventy-five.”

"பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து."

Never, never, never, never, never say “one thousand nine hundred and seventy-five”.

"ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எழுபத்தைந்து" என்று ஒருபோதும், ஒருபோதும், ஒருபோதும், ஒருபோதும், ஒருபோதும் சொல்லாதீர்கள்.

No.

இல்லை.

The way to express this year: “Nineteen seventy-five.”

இந்த ஆண்டு வெளிப்படுத்தும் வழி: "பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து."

Let’s look at the next one.

அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

This is “Nineteen seventy-five.”

இது “பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து”.

This is “Nineteen ninety-nine.”

இது "பத்தொன்பது தொண்ணூற்று ஒன்பது."

Ok…

சரி…

“Nineteen seventy-five.”

“பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து.”

“Nineteen ninety-nine.”

"பத்தொன்பது தொண்ணூற்று ஒன்பது."

The next one…Ok….

அடுத்தது...சரி....

This is a little different because…ahh…there’s three zeros.

இது கொஞ்சம் வித்தியாசமானது, ஏனெனில்...ஆஹா...மூன்று பூஜ்ஜியங்கள் உள்ளன.

So, for this year, we only say, “two thousand”.

எனவே, இந்த ஆண்டிற்கு, "இரண்டாயிரம்" என்று மட்டுமே சொல்கிறோம்.

Ok, there’s one way to say it.

சரி, சொல்ல ஒரு வழி இருக்கிறது.

“Two thousand.”

"இரண்டாயிரம்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

Ok…

சரி...

Now, the next one…there’s actually two ways to express it in English.

இப்போது, ​​அடுத்தது... உண்மையில் அதை ஆங்கிலத்தில் வெளிப்படுத்த இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

One way is, “two thousand one”.

ஒரு வழி, "இரண்டாயிரம் ஒன்று".

Another way is, “twenty-oh-one”.

மற்றொரு வழி, "இருபத்தி-ஓ-ஒன்று".

Ok…

சரி…

“Two thousand one.”

"இரண்டாயிரத்து ஒன்று."

Or…

அல்லது…

“Twenty-oh-one.”

"இருபத்தி-ஓ-ஒன்று."

Ok, remember, ‘zeros’ we can call “oh”.

சரி, நினைவில் கொள்ளுங்கள், 'பூஜ்ஜியங்கள்' நாம் "ஓ" என்று அழைக்கலாம்.

“Twenty-oh-one.”

"இருபத்தி-ஓ-ஒன்று."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“Two thousand twelve.”

"இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு."

Or…

அல்லது…

“Twenty twelve.”

"இருபத்தி பன்னிரண்டு."

Again, there’s two ways.

மீண்டும், இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

“Two thousand twelve.”

"இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு."

“Twenty twelve.”

"இருபத்தி பன்னிரண்டு."

Next one…similar.

அடுத்தது… இதே போன்றது.

“Two thousand thirteen.”

"இரண்டாயிரத்து பதின்மூன்று."

“Twenty thirteen.”

"இருபத்தி பதிமூன்று."

And the last one…in the future…

கடைசியாக… எதிர்காலத்தில்…

“Twenty twenty.”

“இருபது இருபது.”

Or…

அல்லது…

“Two thousand twenty.”

"இரண்டாயிரத்து இருபது."

Ok…so from here…going all the ‘two thousands’, there’s two ways to express it.

சரி...இங்கிருந்து...எல்லா 'இரண்டாயிரம்'க்கும், அதை வெளிப்படுத்த இரண்டு வழிகள் உள்ளன.

So, sometimes that’s confusing.

எனவே, சில நேரங்களில் அது குழப்பமாக இருக்கிறது.

So, let’s go through the list again.

எனவே, மீண்டும் பட்டியலில் செல்லலாம்.

“Nineteen seventy-five.”

"பத்தொன்பது எழுபத்தைந்து."

“Nineteen ninety-nine.”

"பத்தொன்பது தொண்ணூற்று ஒன்பது."

“Two thousand.”

"இரண்டாயிரம்."

“Two thousand one.”

"இரண்டாயிரத்து ஒன்று."

Or…

அல்லது…

“Twenty-oh-one.”

"இருபத்தி-ஓ-ஒன்று."

“Two thousand twelve.”

"இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு."

Or…

அல்லது…

“Twenty twelve.”

"இருபத்தி பன்னிரண்டு."

“Two thousand thirteen.”

"இரண்டாயிரத்து பதின்மூன்று."

“Twenty thirteen.”

"இருபத்தி பதிமூன்று."

“Two thousand twenty.”

"இரண்டாயிரத்து இருபது."

Or…

அல்லது…

“Twenty twenty.”

"இருபது இருபது."

Alright…

சரி...

So that’s how we express years in English.

ஆங்கிலத்தில் வருடங்களை இப்படித்தான் வெளிப்படுத்துகிறோம்.

Let’s do some more practice.

இன்னும் கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, so let’s take a look at a few questions, so we can understand how to use ‘year’

சரி, ஒரு சில கேள்விகளைப் பார்ப்போம்,

in a sentence.

ஒரு வாக்கியத்தில் 'வருடத்தை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.

Questions one here: “What year is it now?”

இங்கே ஒரு கேள்வி: "இப்போது என்ன வருடம்?"

“What year is it now?”

"இப்போது என்ன வருடம்?"

Because it’s now, we want to start our sentence with “It’s”.

அது இப்போது இருப்பதால், எங்கள் வாக்கியத்தை “இது” என்று தொடங்க விரும்புகிறோம்.

“What year is it now?”

"இப்போது என்ன வருடம்?"

“It’s two thousand twelve.”

"இது இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு."

Or…

அல்லது…

“Twenty-twelve.”

"இருபத்தி பன்னிரண்டு."

Ok, “What year is it now?”

சரி, "இப்போது என்ன வருடம்?"

“It’s Twenty-twelve.”

"இது இருபத்தி பன்னிரண்டு."

Again, you should use “it’s”, but of course it’s ok just to say the year.

மீண்டும், நீங்கள் "அது" பயன்படுத்த வேண்டும், ஆனால் நிச்சயமாக அது ஆண்டு என்று சொல்வது சரிதான்.

But I prefer a full sentence.

ஆனால் நான் முழு வாக்கியத்தை விரும்புகிறேன்.

“It’s two thousand twelve.”

"இது இரண்டாயிரத்து பன்னிரெண்டு."

Let’s look at the next question.

அடுத்த கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

“What year were you born?”

"எந்த ஆண்டில் நீ பிறந்தாய்?"

“What year were you born?”

"எந்த ஆண்டில் நீ பிறந்தாய்?"

Again, you came out of your mother…as a baby…

மீண்டும், நீங்கள் உங்கள் தாயை விட்டு வெளியே வந்தீர்கள்… ஒரு குழந்தையாக…

“What year were you born?”

“நீங்கள் எந்த வருடம் பிறந்தீர்கள்?”

Ok, with the ‘years’, you want to use the preposition ‘in’.

சரி, 'வருடங்கள்' உடன், 'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

Ok…

சரி...

Now, with ‘days’, we use the preposition ‘on’.

இப்போது, ​​'டேஸ்' உடன், 'ஆன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

With ‘months’, we use the preposition ‘in’.

'மாதங்கள்' உடன், 'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

And with ‘years’, we must use the preposition ‘in’.

மற்றும் 'வருடங்கள்' உடன், நாம் 'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

So, “What year were you born?”

எனவே, "நீங்கள் எந்த வருடம் பிறந்தீர்கள்?"

“In nineteen seventy-five.”

"பத்தொன்பது எழுபத்தைந்தில்."

Ok, that’s the year I was born.

சரி, அது நான் பிறந்த வருடம்.

“In nineteen seventy-five.”

"பத்தொன்பது எழுபத்தைந்தில்."

The last question.

கடைசி கேள்வி.

Very important to Korea.

கொரியாவிற்கு மிகவும் முக்கியமானது.

“When is the Pyeongchang Olympics?”

"பியோங்சாங் ஒலிம்பிக்ஸ் எப்போது?"

Ok, coming soon.

சரி, விரைவில்.

“When is the Pyeongchang Olympics?”

"பியோங்சாங் ஒலிம்பிக்ஸ் எப்போது?"

“In”, ok, again, ‘in’ is our preposition.

"இன்", சரி, மீண்டும், 'இன்' என்பது எங்கள் முன்மொழிவு.

“In two thousand eighteen.”

"இரண்டாயிரத்து பதினெட்டில்."

Or…

அல்லது…

“In twenty eighteen.”

"இருபத்தி பதினெட்டில்."

Alright…

சரி...

So those are a few examples of how to use it in a sentence.

அதை ஒரு வாக்கியத்தில் எப்படி பயன்படுத்துவது என்பதற்கான சில உதாரணங்கள்.

Ahh..I hope you understand these examples.

ஆஹா..இந்த உதாரணங்களை நீங்கள் புரிந்து கொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

Using years…ahhh..is very…very easy.

ஆண்டுகளைப் பயன்படுத்துவது...ஆஹா..மிக...மிக எளிது.

Ok, they’re easy to express.

சரி, அவை வெளிப்படுத்த எளிதானவை.

Just remember to use the preposition ‘in’.

'in' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

Ok…

சரி...

That’s it for ‘years’ and I will see you next video.

'வருடங்கள்' அவ்வளவுதான், அடுத்த வீடியோவைப் பார்க்கிறேன்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about how to express the date in English.

இந்த வீடியோவில், ஆங்கிலத்தில் தேதியை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறோம்.

That can be very difficult because you have to know your months.

உங்கள் மாதங்களை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதால் இது மிகவும் கடினமாக இருக்கும்.

You have to know your ordinal numbers.

உங்கள் ஆர்டினல் எண்களை நீங்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

You have to know how to express your years.

உங்கள் ஆண்டுகளை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதை நீங்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும்.

So, this is a very advanced video, but it’s a good video to learn.

எனவே, இது மிகவும் மேம்பட்ட வீடியோ, ஆனால் இது கற்றுக்கொள்ள ஒரு நல்ல வீடியோ.

Ahh…so, I’m going to start with this question.

ஆஹா…அப்படியானால், நான் இந்தக் கேள்வியுடன் தொடங்கப் போகிறேன்.

“What’s the date, today?”

"இன்று என்ன தேதி?"

Now, don’t confuse this question with, “What’s the day, today?”, because the day is only

இப்போது, ​​இந்தக் கேள்வியை, “இன்று என்ன நாள்?” என்று குழப்ப வேண்டாம், ஏனென்றால் அந்த நாள்

asking about “Monday, Tuesday, Wednesday…so on.”

“திங்கள், செவ்வாய், புதன்... இன்னும் பலவற்றைப் பற்றி மட்டுமே கேட்கிறது.

This question is, “What’s the date..?”

இந்தக் கேள்வி, “தேதி என்ன..?”

Ok…

சரி...

So, we…it’s very different than ‘day’.

எனவே, நாங்கள்... இது 'நாள்' என்பதை விட மிகவும் வித்தியாசமானது.

So, there’s two styles here of how to express the date.

எனவே, தேதியை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதில் இரண்டு பாணிகள் உள்ளன.

One style is British style.

ஒரு பாணி பிரிட்டிஷ் பாணி.

And one style is American style or Canadian style.

மற்றும் ஒரு பாணி அமெரிக்க பாணி அல்லது கனடிய பாணி.

We use this.

இதை நாங்கள் பயன்படுத்துகிறோம்.

Ok, so “What’s the date, today?”

சரி, "இன்றைய தேதி என்ன?"

And it’s the same date.

அதுவும் அதே தேதிதான்.

They put the ‘fourteenth’, ‘March’, ‘two thousand thirteen’.

'பதிநான்காவது', 'மார்ச்', 'இரண்டாயிரத்து பதின்மூன்று' என்று போட்டார்கள்.

Ok, so how..

சரி, எப்படி.. அதை எப்படி வெளிப்படுத்துவார்கள்?

how would they express that?

“What’s the date, today?”

"இன்று என்ன தேதி?"

“It’s the fourteenth of March two thousand thirteen.”

"இது மார்ச் இரண்டாயிரத்து பதின்மூன்று பதினான்காம் தேதி."

Or “Twenty-thirteen.”

அல்லது "இருபத்தி மூன்று."

Ok…

சரி...

Short form.

குறுகிய வடிவம்.

‘Fourteen’, ‘three’, ‘thirteen’.

'பதினாலு', 'மூன்று', 'பதிமூன்று'.

Now they use a…’day’, ‘month’, ‘year’.

இப்போது அவர்கள் ஒரு…'நாள்', 'மாதம்', 'ஆண்டு' ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ok, but I know in Korea, you use the opposite ‘year’, ‘month’, ‘day’.

சரி, ஆனால் கொரியாவில் எனக்கு தெரியும், நீங்கள் எதிர் 'வருடம்', 'மாதம்', 'நாள்' பயன்படுத்துகிறீர்கள்.

But the British style is opposite.

ஆனால் பிரிட்டிஷ் பாணி இதற்கு நேர்மாறானது.

Alright, now here is the American style and the style I want to show you because I’m

சரி, இப்போது இதோ அமெரிக்கன் ஸ்டைலையும் ஸ்டைலையும் உங்களுக்குக் காட்ட விரும்புகிறேன், ஏனென்றால் நான்

Canadian.

கனடியன்.

I use this, also.

நானும் இதை பயன்படுத்துகிறேன்.

“What’s the date, today?”

"இன்று என்ன தேதி?"

“March fourteenth…fourteenth, twenty thirteen.”

"மார்ச் பதினான்காம்... பதினான்காம், இருபத்தி பதின்மூன்று."

“March fourteenth, twenty thirteen.”

"மார்ச் பதினான்கு, இருபத்தி பதின்மூன்று."

‘Three’, ‘fourteen’, ‘thirteen’.

'மூன்று', 'பதிநான்கு', 'பதின்மூன்று'.

That’s how you would express it short style.

அப்படித்தான் நீங்கள் அதை குறுகிய பாணியில் வெளிப்படுத்துவீர்கள்.

Ok…

சரி...

Now both ways are ok…doesn’t matter.

இப்போது இரண்டு வழிகளும் சரி... பரவாயில்லை.

But this is how you would express a ‘date’.

ஆனால் நீங்கள் ஒரு 'தேதி'யை இப்படித்தான் வெளிப்படுத்துவீர்கள்.

Put your ‘month’.

உங்கள் 'மாதம்' போடுங்கள்.

Capital letter.

பெரிய எழுத்து.

Put your ordinal number.

உங்கள் ஆர்டினல் எண்ணை போடவும்.

This is “fourteenth”.

இது "பதிநான்காவது".

A ‘comma’…and the year.

ஒரு 'காற்புள்ளி'… மற்றும் ஆண்டு.

Ok, and you would read it as “March fourteenth, twenty thirteen.”

சரி, நீங்கள் அதை "மார்ச் பதினான்கு, இருபத்தி பதின்மூன்று" என்று படிப்பீர்கள்.

Alright, so that’s how you express the ‘date’.

சரி, அப்படித்தான் நீங்கள் 'தேதியை' வெளிப்படுத்துகிறீர்கள்.

Let’s do some more practice.

இன்னும் கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, here are some examples to help us understand how to express the ‘dates’.

சரி, 'தேதிகளை' எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவும் சில எடுத்துக்காட்டுகள் இங்கே உள்ளன.

First, let’s look at this question.

முதலில், இந்தக் கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

“When is payday?”

"சம்பளம் எப்போது?"

Now, “payday” is a very important day.

இப்போது, ​​"ஊதியநாள்" ஒரு மிக முக்கியமான நாள்.

That’s when you get your money from your job.

அப்போதுதான் உங்கள் வேலையில் இருந்து பணம் கிடைக்கும்.

“When is payday?”

"சம்பளம் எப்போது?"

So, I’m going to begin my answer with “It’s”.

எனவே, எனது பதிலை "இது" என்று தொடங்கப் போகிறேன்.

“It is…

"அது...

It’s” “When is payday?”

இது" "எப்போது சம்பளம்?"

Ok, and you can see when I’m expressing the ‘date’, I’m always going to use

சரி, நான் 'தேதி'யை வெளிப்படுத்தும் போது நீங்கள் பார்க்கலாம், நான் எப்போதும்

the preposition ‘on’.

'ஆன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்தப் போகிறேன்.

The preposition ‘on’.

'ஆன்' என்ற முன்னுரை.

Ok…

சரி…

So, “When is payday?”

எனவே, “சம்பள நாள் எப்போது?”

“It’s on Monday.”

"இது திங்கட்கிழமை."

That’s very simple.

அது மிகவும் எளிமையானது.

“It’s on the sixteenth.”

"இது பதினாறாம் தேதி."

Ok, “It’s on the sixteenth of this month.”

சரி, “இம்மாதம் பதினாறாம் தேதி”

Now, if your just going to focus on the date here, ‘Sixteenth’, we always need a ‘the’.

இப்போது, ​​இங்குள்ள 'பதினாறாவது' தேதியில் நீங்கள் கவனம் செலுத்தப் போகிறீர்கள் என்றால், எங்களுக்கு எப்போதும் 'தி' தேவை.

“The sixteenth.”

"பதினாறாவது."

Alright, the next one, we’re going to combine these.

சரி, அடுத்தது, இவற்றை இணைக்கப் போகிறோம்.

We’re going to put these two together.

இந்த இரண்டையும் ஒன்றாக இணைக்கப் போகிறோம்.

“When is payday?”

"சம்பளம் எப்போது?"

“It’s on Monday the sixteenth.”

"இது திங்கட்கிழமை பதினாறாம் தேதி."

Ok, so we have “On Monday”.

சரி, எங்களுக்கு "திங்கட்கிழமை" உள்ளது.

That’s ok.

அது சரி.

“On the sixteenth.”

"பதினாறாம் தேதி."

That’s ok.

அது சரி.

“On Monday the sixteenth.”

"பதினாறாம் தேதி திங்கட்கிழமை."

That’s ok, too.

அதுவும் சரி.

Ok, all of them are ok, but this one…ahh…there’s no confusion.

சரி, அவை அனைத்தும் சரி, ஆனால் இது...ஆஹா...குழப்பம் இல்லை.

This is very detailed.

இது மிகவும் விரிவானது.

Alright, let’s look at the last two.

சரி, கடைசி இரண்டைப் பார்ப்போம்.

Now, “When is payday?”

இப்போது, ​​"சம்பளம் எப்போது?"

“It’s on June sixteenth.”

"இது ஜூன் பதினாறாம் தேதி."

Ok, you want to focus on the month sometimes.

சரி, நீங்கள் சில நேரங்களில் மாதத்தில் கவனம் செலுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

“It’s on June sixteenth.”

"இது ஜூன் பதினாறாம் தேதி."

And let’s put all of these together.

மேலும் இவை அனைத்தையும் ஒன்றாக இணைப்போம்.

“When is payday?”

"சம்பளம் எப்போது?"

“It’s on Monday June sixteenth.”

"இது ஜூன் பதினாறு திங்கட்கிழமை."

Ok, if you want to be very detailed and make sure there’s no confusion, your going to

சரி, நீங்கள் மிகவும் விரிவாக இருக்க விரும்பினால், குழப்பம் எதுவும் இல்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள விரும்பினால், நீங்கள்

say the ‘day’, the ‘month’ and the ‘date’ here.

இங்கே 'நாள்', 'மாதம்' மற்றும் 'தேதி'யைக் கூறுவீர்கள்.

Ok, “When is payday?”

சரி, "சம்பளம் எப்போது?"

“It’s on Monday June sixteenth.”

"இது ஜூன் பதினாறு திங்கட்கிழமை."

Ok…

சரி...

So there are many ways to express the same thing.

ஒரே விஷயத்தை வெளிப்படுத்த பல வழிகள் உள்ளன.

Ok, it depends on the situation.

சரி, அது சூழ்நிலையைப் பொறுத்தது.

But you have to be familiar with all these ways…cause…which one is the best way?

ஆனால் இந்த எல்லா வழிகளையும் நீங்கள் நன்கு அறிந்திருக்க வேண்டும்... காரணம்... எது சிறந்த வழி?

Well, there is no best way here.

சரி, இங்கே சிறந்த வழி இல்லை.

Ahh…it depends on the person.

ஆஹா... அது நபரைப் பொறுத்தது.

Everyone’s going to say it a little bit different.

எல்லோரும் கொஞ்சம் வித்தியாசமாகச் சொல்வார்கள்.

Alright, let’s move on to some questions.

சரி, சில கேள்விகளுக்கு செல்வோம்.

The first question here.

இங்கே முதல் கேள்வி.

“When were you born?”

"நீங்கள் எப்போது பிறந்தீர்கள்?"

Ok, “When were you born?”

சரி, "நீங்கள் எப்போது பிறந்தீர்கள்?"

Again, you came out of your mother as a baby.

மீண்டும், நீங்கள் ஒரு குழந்தையாக உங்கள் தாயை விட்டு வெளியே வந்தீர்கள்.

“When were you born?”

"நீங்கள் எப்போது பிறந்தீர்கள்?"

This is a very detailed answer.

இது மிகவும் விரிவான பதில்.

Ok, so this is when I was born.

சரி, நான் பிறந்த நேரம் இது.

“On March twentieth, nineteen seventy-five.”

"மார்ச் இருபதாம் தேதி, ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து எழுபத்தைந்து."

Ok, so I’m going to put the capital on ‘March’, ‘twentieth’, comma, ‘nineteen seventy-five’.

சரி, நான் மூலதனத்தை 'மார்ச்', 'இருபதாம்', காற்புள்ளி, 'நைன்டீன்ட் எழுபத்தைந்து' என்று வைக்கப் போகிறேன்.

That’s how I would write and say that ‘date’.

அப்படித்தான் அந்த 'தேதி' என்று எழுதிச் சொல்வேன்.

Let’s move on to the next question.

அடுத்த கேள்விக்கு செல்வோம்.

“When is your birthday?”

"உன் பிறந்த நாள் எப்போது?"

Ok, they’re very similar questions.

சரி, அவை ஒரே மாதிரியான கேள்விகள்.

“When were you born?”

"நீங்கள் எப்போது பிறந்தீர்கள்?"

“When is your birthday?”

"உன் பிறந்த நாள் எப்போது?"

Ok, so, “When is your birthday?”…doesn’t really care about the year.

சரி, "உங்கள் பிறந்த நாள் எப்போது?"... உண்மையில் ஆண்டைப் பற்றி கவலைப்படுவதில்லை.

It’s more about the ‘month’ and the ‘date’.

இது 'மாதம்' மற்றும் 'தேதி' பற்றியது.

Ok, so, “When is your birthday?”

சரி, "உன் பிறந்த நாள் எப்போது?"

“On March twentieth.”

"மார்ச் இருபதாம் தேதி."

“On March twentieth.”

"மார்ச் இருபதாம் தேதி."

That’s the date of my birthday.

அன்றுதான் என் பிறந்தநாள்.

Next one.

அடுத்தது.

“When is Valentine’s Day?”

"காதலர் தினம் எப்போது?"

A very good and happy day.

மிகவும் நல்ல மற்றும் மகிழ்ச்சியான நாள்.

“When is Valentine’s Day?”

"காதலர் தினம் எப்போது?"

“On February fourteenth.”

"பிப்ரவரி பதினான்காம் தேதி."

“On February fourteenth.”

"பிப்ரவரி பதினான்காம் தேதி."

The last question.

கடைசி கேள்வி.

“When will you go to Spain?”

"நீங்கள் எப்போது ஸ்பெயினுக்கு செல்வீர்கள்?"

“When will you go to Spain?”

"நீங்கள் எப்போது ஸ்பெயினுக்கு செல்வீர்கள்?"

Your asking your friend.

உங்கள் நண்பரிடம் கேட்கிறீர்கள்.

“When will you go to Spain?”

"நீங்கள் எப்போது ஸ்பெயினுக்கு செல்வீர்கள்?"

And maybe she answers very quickly…”Oh, on the nineteenth”.

ஒருவேளை அவள் மிக விரைவாக பதிலளிப்பாள்…”ஓ, பத்தொன்பதாம் தேதி”.

“On the nineteenth.”

"பத்தொன்பதாம் தேதி."

Alright…

சரி...

So, I hope you have a better understanding of how to express the ‘date’ in English.

எனவே, ஆங்கிலத்தில் 'தேதி'யை எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி உங்களுக்கு நன்றாகப் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்.

Takes a lot of self-study and practice, but I know you can…you can understand if you

நிறைய சுய ஆய்வு மற்றும் பயிற்சி தேவை, ஆனால் உங்களால் முடியும் என்று எனக்குத் தெரியும்... நீங்கள்

really really try.

உண்மையிலேயே முயற்சி செய்தால் உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும்.

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவிற்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hi, everyone.

அனைவருக்கும் வணக்கம்.

In this video, we’re going to talk about the seasons.

இந்த வீடியோவில், நாம் பருவங்களைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, it’s very easy.

சரி, இது மிகவும் எளிதானது.

Because there’s only four seasons.

ஏனென்றால் நான்கு பருவங்கள் மட்டுமே உள்ளன.

Alright, and you probably already know them.

சரி, நீங்கள் அவர்களை ஏற்கனவே அறிந்திருக்கலாம்.

Here they are.

இங்கே அவர்கள்.

And the first one is “spring’.

மற்றும் முதலாவது "வசந்தம்".

“Spring.’

"வசந்த.'

And ‘spring’ is when the flowers come out.

மேலும் 'வசந்தம்' என்றால் பூக்கள் வெளிவரும்.

Ok…

சரி...

The next season.

அடுத்த சீசன்.

“Summer.”

"கோடை."

“Summer.”

"கோடை."

Summer is hot.

கோடை வெப்பம்.

Summer is a good time to go to the beach.

கோடை காலம் கடற்கரைக்கு செல்ல நல்ல நேரம்.

Summer is my favorite season.

கோடைக்காலம் எனக்கு மிகவும் பிடித்த பருவம்.

I like hot weather.

நான் வெப்பமான காலநிலையை விரும்புகிறேன்.

Alright, the next season.

சரி, அடுத்த சீசன்.

“Autumn.”

"இலையுதிர் காலம்."

“Autumn.”

"இலையுதிர் காலம்."

Ok, this has an ‘au’.

சரி, இதில் 'au' உள்ளது.

“Autumn.”

"இலையுதிர் காலம்."

“Autumn.”

"இலையுதிர் காலம்."

So, instead of “autumn”, an easier way is just to say, “fall”.

எனவே, "இலையுதிர் காலம்" என்பதற்குப் பதிலாக, "வீழ்ச்சி" என்று சொல்வது எளிதான வழி.

You can say, “autumn”, or “fall”.

"இலையுதிர் காலம்" அல்லது "வீழ்ச்சி" என்று நீங்கள் கூறலாம்.

Both are ok.

இரண்டும் சரி.

They mean the same thing.

அவர்கள் அதையே அர்த்தப்படுத்துகிறார்கள்.

So, of course, in ‘autumn’, the leaves on the trees fall.

எனவே, நிச்சயமாக, இலையுதிர் காலத்தில், மரங்களில் இலைகள் விழும்.

And the last season.

மற்றும் கடைசி சீசன்.

“Winter.”

"குளிர்காலம்."

Ok…”Winter.”

சரி..."குளிர்காலம்."

‘Winter’, of course, is very cold… and you build snowmen in winter.

'குளிர்காலம்', நிச்சயமாக, மிகவும் குளிராக இருக்கிறது… மேலும் நீங்கள் குளிர்காலத்தில் பனிமனிதர்களை உருவாக்குகிறீர்கள்.

Uhh…I don’t like winter very much.

அட... எனக்கு குளிர்காலம் பிடிக்காது.

Ok, so those are the four seasons.

சரி, அந்த நான்கு பருவங்கள்.

Let’s do some extra practice.

இன்னும் கொஞ்சம் பயிற்சி செய்வோம்.

Ok, for our practice, I have three quick questions.

சரி, எங்கள் பயிற்சிக்காக, என்னிடம் மூன்று விரைவான கேள்விகள் உள்ளன.

Let’s look at the first question.

முதல் கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

“What season is now?”

"இப்போது என்ன சீசன்?"

“What season is right now?”

"இப்போது என்ன சீசன்?"

Ok…

சரி...

Because it’s ‘now’, we have to begin with “It’s”.

அது 'இப்போது' என்பதால், நாம் "இது" என்று தொடங்க வேண்டும்.

Ok…

சரி…

“It is…”

“அது...”

“It’s summer.”

“இது கோடைக்காலம்.”

Ok, I made this video now.

சரி, இந்த வீடியோவை இப்போது செய்தேன்.

For me, it’s summer.

எனக்கு இது கோடை காலம்.

When you’re watching this video, maybe it’s another season.

நீங்கள் இந்த வீடியோவைப் பார்க்கும்போது, ​​இது மற்றொரு பருவமாக இருக்கலாம்.

Alright, “What season is now?”

சரி, “இப்போது என்ன சீசன்?”

“It’s summer.”

"இது கோடை."

Remember, right now, we always use “It’s”.

நினைவில் கொள்ளுங்கள், இப்போது, ​​நாங்கள் எப்போதும் "இது" பயன்படுத்துகிறோம்.

Ok, the next questions.

சரி, அடுத்த கேள்விகள்.

“When is Halloween?”

"ஹாலோவீன் எப்போது?"

Ok, so what season is Halloween?

சரி, ஹாலோவீன் என்ன சீசன்?

Well, we have to use the preposition ‘in’.

சரி, நாம் 'இன்' என்ற முன்னுரையைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

Ok…

சரி…

“When is Halloween?”

"ஹாலோவீன் எப்போது?"

“In….”

“உள்ளே….”

“In autumn.”

"இலையுதிர் காலத்தில்."

Ok, “In autumn.”

சரி, "இலையுதிர் காலத்தில்."

Or…

அல்லது…

“In fall.”

"இலையுதிர் காலத்தில்."

Ok…

சரி…

So remember, with the seasons, we need the preposition ‘in’.

எனவே நினைவில் கொள்ளுங்கள், பருவங்களுடன், 'in' என்ற முன்மொழிவு நமக்குத் தேவை.

“When is Halloween?”

"ஹாலோவீன் எப்போது?"

“In autumn.”

"இலையுதிர் காலத்தில்."

“In fall.”

"இலையுதிர் காலத்தில்."

And the last question.

மற்றும் கடைசி கேள்வி.

“When is Christmas?”

"கிறிஸ்துமஸ் எப்போது?"

Ok, what season?

சரி, எந்த சீசன்?

Of course, “In winter.”

நிச்சயமாக, "குளிர்காலத்தில்."

“When is Christmas?”

"கிறிஸ்துமஸ் எப்போது?"

“It’s in winter.”

"இது குளிர்காலத்தில் உள்ளது."

Ok…

சரி...

So that’s the seasons.

அதுதான் பருவங்கள்.

Remember, when we’re talking about ‘now’, we need “it’s”…if we’re talking

நினைவில் வைத்து கொள்ளுங்கள், நாம் 'இப்போது' பற்றி பேசும் போது, ​​நமக்கு "அது" தேவை… நாம்

about the season now.

இப்போது பருவத்தைப் பற்றி பேசினால்.

And other seasons, we need the preposition ‘in’.

மற்ற பருவங்களில், நமக்கு 'இன்' என்ற முன்னுரை தேவை.

Ok…

சரி…

That’s seasons.

இது பருவங்கள்.

I hope you understand.

உனக்கு புரியும் என்று நினைக்கிறேன்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

Welcome to this ‘Time Expressions’ video.

இந்த 'டைம் எக்ஸ்பிரஷன்ஸ்' வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

In this video, we are going to talk about how to express the time of day.

இந்த வீடியோவில், ஒரு நாளின் நேரத்தை எவ்வாறு வெளிப்படுத்துவது என்பது பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, it’s very simple.

சரி, இது மிகவும் எளிது.

And you would talk about the ‘time of day’ to express your routine; what you do in the

மேலும் உங்கள் வழக்கத்தை வெளிப்படுத்த 'நாளின் நேரத்தை' பற்றி பேசுவீர்கள்; நாளின் வெவ்வேறு நேரங்களில்

different times of day.

நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்

Let’s take a look at the board.

. பலகையைப் பார்ப்போம்.

I have a question.

எனக்கு ஒரு கேள்வி.

“When do you…?”

“எப்போது…?”

And let’s make a question.

மற்றும் ஒரு கேள்வியை உருவாக்குவோம்.

“When do you wake up?”

"எப்போது எழுந்திருப்பாய்?"

Ok…

சரி…

“When do you wake up?”

“எப்போது எழுந்திருப்பாய்?”

And you want to express the ‘time of day’.

மேலும் நீங்கள் 'நாளின் நேரத்தை' வெளிப்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

Very easy.

மிக எளிதாக.

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

“When do you wake up?”

"எப்போது எழுந்திருப்பாய்?"

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

Make sure you have ‘the’.

உங்களிடம் 'தி' இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Don’t say “in morning”.

"காலை" என்று சொல்லாதீர்கள்.

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

“When do you wake up?”

"எப்போது எழுந்திருப்பாய்?"

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

“When do you take a shower?”

"நீங்கள் எப்போது குளிக்கிறீர்கள்?"

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

“When do you go to work?”

"நீங்கள் எப்போது வேலைக்குச் செல்கிறீர்கள்?"

“In the morning.”

"காலை பொழுதில்."

Ok…

சரி...

Ahh…let’s look at the next one.

ஆஹா... அடுத்ததைப் பார்ப்போம்.

“In the afternoon.”

"மதியம்."

“When do you take a nap?”

"நீங்கள் எப்போது தூங்குவீர்கள்?"

Ok, you take a quick sleep.

சரி, சீக்கிரம் தூங்கு.

“When do you take a nap?”

"நீங்கள் எப்போது தூங்குவீர்கள்?"

“In the afternoon.”

"மதியம்."

Ok, I like to take a nap, “In the afternoon.”

சரி, நான் "மதியம்" தூங்க விரும்புகிறேன்.

“When do you go home?”

"எப்போ வீட்டுக்குப் போற?"

After work, “When do you go home?”

வேலைக்குப் பிறகு, "நீங்கள் எப்போது வீட்டிற்குச் செல்வீர்கள்?"

“In the evening.”

"மாலையில்."

“When do you eat dinner?”

"நீங்கள் எப்போது இரவு உணவு சாப்பிடுகிறீர்கள்?"

“In the evening.”

"மாலையில்."

“When do you watch TV?”

"நீங்கள் எப்போது டிவி பார்க்கிறீர்கள்?"

“In the evening.”

"மாலையில்."

Ok…

சரி...

So, these are very easy ways to express the different types…the different times of day.

எனவே, இவை வெவ்வேறு வகைகளை வெளிப்படுத்த மிகவும் எளிதான வழிகள்... நாளின் வெவ்வேறு நேரங்கள்.

Make sure you have “in the”.

உங்களிடம் "இன்" இருப்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Alright, let’s look at the next ones.

சரி, அடுத்தவற்றைப் பார்ப்போம்.

Ahh…

ஆஹா...

They’re using ‘at’.

அவர்கள் 'at' ஐப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

Ok…

சரி…

So this first one is using ‘”at night”.

எனவே இது முதலில் '"இரவில்" பயன்படுத்துகிறது.

“In the evening.”

"மாலையில்."

“At night.”

"இரவில்."

Very similar.

மிகவும் ஒத்த.

But, “In the evening” is usually talking about early evening.

ஆனால், "மாலையில்" பொதுவாக மாலை ஆரம்பத்தைப் பற்றி பேசுகிறது.

Ok…

சரி...

Around 6p.m. to 10p.m.

மாலை சுமார் 6 மணி. இரவு 10 மணி வரை

Ok, that’s the evening time.

சரி, அது மாலை நேரம்.

Relaxing time.

ஓய்வு நேரம்.

“At night” is probably after 10p.m.

"இரவில்" என்பது இரவு 10 மணிக்குப் பிறகு இருக்கலாம்.

You know…you’re going into 1a.m., 2a.m., 3a.m.

உங்களுக்கு தெரியும்… நீங்கள் 1.00, 2 a.m., 3 a.m.

Very late time.

மிகவும் தாமதமான நேரம்.

Ok, that’s usually when we say, “At night”.

சரி, “இரவில்” என்று பொதுவாகச் சொல்வோம்.

Alright…

சரி…

So…

அதனால்…

“When do you….?”

“எப்போ…?”

Well, if I said, “When do you go home from work?”

சரி, நான் சொன்னால், "நீங்கள் எப்போது வேலையிலிருந்து வீட்டிற்குச் செல்கிறீர்கள்?"

And you said, “In the evening.”

நீங்கள், "மாலையில்" என்றீர்கள்.

Ok, I know it’s early.

சரி, சீக்கிரம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

But if you said…if I asked “When do you go home from work?” and you said “At night”,

ஆனால் நீங்கள் சொன்னால்… “வேலையிலிருந்து எப்போது வீட்டிற்குச் செல்கிறீர்கள்?” என்று நான் கேட்டால். நீங்கள் "இரவில்" என்று சொன்னீர்கள்,

I would think “Oh, very late”.

நான் "ஓ, மிகவும் தாமதமாக" என்று நினைப்பேன்.

Maybe after 10p.m.

இரவு 10 மணிக்குப் பிறகு இருக்கலாம்.

Alright…

சரி...

You have to be very careful walking on the street ‘at night’.

'இரவில்' தெருவில் மிகவும் கவனமாக நடக்க வேண்டும்.

Alright, the next two are very exact times.

சரி, அடுத்த இரண்டும் மிகச் சரியான நேரங்கள்.

Ok, “At noon”, “At midnight”.

சரி, "மதியம்", "நள்ளிரவில்".

‘Noon’ is only 12:00p.m.

'மதியம்' மதியம் 12:00 மணிதான்.

That is ‘noon’.

அதுதான் 'மதியம்'.

So, “When do you have lunch?”

எனவே, "நீங்கள் எப்போது மதிய உணவு சாப்பிடுகிறீர்கள்?"

You can say, “At noon”.

நீங்கள் "மதியம்" என்று சொல்லலாம்.

Alright…

சரி…

‘Midnight’ is only 12a.m.

'நள்ளிரவு' 12 மணிதான்.

Ok, very late.

சரி, ரொம்ப லேட்.

“When do you go to bed?”

"நீங்கள் எப்போது படுக்கைக்குச் செல்வீர்கள்?"

“At midnight.”

"நள்ளிரவில்."

Ok…

சரி...

Very very late.

மிகவும் தாமதமானது.

Only…only 12p.m.

மதியம் 12 மணி மட்டும்...

Only 12a.m.

காலை 12 மணி மட்டுமே.

They’re very exact times.

அவை மிகவும் சரியான நேரங்கள்.

Alright, so these are different ways to express the ‘times of day’.

சரி, இவை 'நாளின் நேரத்தை' வெளிப்படுத்த வெவ்வேறு வழிகள்.

Let’s take a look at a few examples.

ஒரு சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Ok, let’s look at these examples.

சரி, இந்த உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

The first one.

முதலாவது.

“I exercise in the morning.”

"நான் காலையில் உடற்பயிற்சி செய்கிறேன்."

“I exercise in the morning.”

"நான் காலையில் உடற்பயிற்சி செய்கிறேன்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“My lunchtime is at noon.”

"என் மதிய உணவு மதியம்."

“My lunchtime is at noon.”

"என் மதிய உணவு மதியம்."

The next one.

அடுத்த ஒன்று.

“I like to go swimming in the afternoon.”

"நான் மதியம் நீந்த விரும்புகிறேன்."

“I like to go swimming in the afternoon.”

"நான் மதியம் நீந்த விரும்புகிறேன்."

And the next one.

மேலும் அடுத்தது.

“I eat dinner in the evening.”

"நான் மாலையில் சாப்பிடுகிறேன்."

“I eat dinner in the evening.”

"நான் மாலையில் சாப்பிடுகிறேன்."

And the next one.

மேலும் அடுத்தது.

“I eat ramyeon at midnight.”

"நான் நள்ளிரவில் ராமியோன் சாப்பிடுகிறேன்."

“I eat ramyeon at midnight.”

"நான் நள்ளிரவில் ராமியோன் சாப்பிடுகிறேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“Be careful walking alone at night.”

"இரவில் தனியாக நடக்கும்போது கவனமாக இருங்கள்."

“Be careful walking alone at night.”

"இரவில் தனியாக நடக்கும்போது கவனமாக இருங்கள்."

Ok, I hope you understand how to express the different ‘times of day’ in English.

சரி, வெவ்வேறு 'நாளின் நேரத்தை' ஆங்கிலத்தில் எப்படி வெளிப்படுத்துவது என்பது உங்களுக்குப் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்.

Uhm…I’m going to ask you a question now.

ம்ம்...நான் இப்போது உங்களிடம் ஒரு கேள்வி கேட்கப் போகிறேன்.

“When do you study English?”

"நீங்கள் எப்போது ஆங்கிலம் படிக்கிறீர்கள்?"

Ok…

சரி…

“What time of day do you study English?”

"நீங்கள் எந்த நாளில் ஆங்கிலம் படிக்கிறீர்கள்?"

“When do you study English?”

"நீங்கள் எப்போது ஆங்கிலம் படிக்கிறீர்கள்?"

Ahh…I..I suggest the best time to study English is in the morning.

ஆஹா...நான்.. ஆங்கிலம் படிக்க சிறந்த நேரம் காலை வேளை என்று பரிந்துரைக்கிறேன்.

Ok…ahh…

சரி...ஆஹா...

In the afternoon is not so good.

மதியம் அவ்வளவு நன்றாக இல்லை.

A lot of my students are always very tired in the afternoon.

எனது மாணவர்கள் பலர் மதியம் மிகவும் சோர்வாக இருப்பார்கள்.

In the evening is ok.

மாலையில் பரவாயில்லை.

But, never never at night.

ஆனால், ஒருபோதும் இரவில் இல்லை.

That’s too late.

அது மிகவும் தாமதமானது.

Alright…

சரி...

So, I hope you understand these time expression.

இந்த நேர வெளிப்பாடு உங்களுக்குப் புரியும் என்று நம்புகிறேன்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

Welcome to this ‘time expressions’ video.

இந்த 'நேர வெளிப்பாடுகள்' வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

In this video, we’re going to talk about how to use ‘ago’, ‘late’, ‘next’

இந்த வீடியோவில், 'Ago', 'late', 'next' மற்றும் 'last' ஆகியவற்றை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதைப் பற்றி பேசப் போகிறோம்

and ‘last’.

.

Ok, these are very useful expressions to use when talking about time.

சரி, இவை நேரத்தைப் பற்றி பேசும்போது பயன்படுத்த மிகவும் பயனுள்ள வெளிப்பாடுகள்.

But, first.

ஆனால் முதலில்.

Let’s review our vocabulary.

எங்கள் சொற்களஞ்சியத்தை மதிப்பாய்வு செய்வோம்.

And this is the vocabulary we need to know for this video.

இந்த வீடியோவிற்கு நாம் தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய சொற்களஞ்சியம் இதுதான்.

Ahhh…’second’.

ஆஹா...'இரண்டாவது'.

And I have “one second.”

எனக்கு "ஒரு வினாடி" உள்ளது.

Ok, “One second.

சரி, “ஒரு நொடி.

We could also…instead of “one second”, we could say, “a second”.

“ஒரு நொடி” என்பதற்குப் பதிலாக, “ஒரு நொடி” என்றும் சொல்லலாம்.

So, ‘one’ and ‘a’, mean the same.

எனவே, 'ஒன்று' மற்றும் 'அ', ஒரே அர்த்தம்.

Just one second.

ஒரே ஒரு நொடி.

Ok…

சரி…

“One minute.”

“ஒரு நிமிஷம்.”

“A minute.”

"ஒரு நிமிடம்."

Ok…how many seconds in one minute?

சரி...ஒரு நிமிடத்தில் எத்தனை வினாடிகள்?

Well, sixty seconds in one minute.

சரி, ஒரு நிமிடத்தில் அறுபது வினாடிகள்.

And the next is ‘hour’.

அடுத்தது 'மணி'.

Now ‘hour’ is special because we’re going to use ‘an’.

இப்போது 'மணி' என்பது சிறப்பு, ஏனென்றால் நாம் 'an' ஐப் பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

Ok…

சரி...

Because ‘hour’ starts with a vowel sound.

ஏனெனில் 'மணி' என்பது உயிர் ஒலியுடன் தொடங்குகிறது.

Ok…

சரி…

“An hour.”

“ஒரு மணி நேரம்.”

Ok, we always use ‘an’ with ‘hour’.

சரி, நாங்கள் எப்போதும் 'அன்' ஐ 'மணி'யுடன் பயன்படுத்துகிறோம்.

And of course, there’s sixty minutes in one hour.

நிச்சயமாக, ஒரு மணி நேரத்தில் அறுபது நிமிடங்கள் உள்ளன.

“An hour.”

"ஒரு மணி நேரம்."

Next is “a day”.

அடுத்தது "ஒரு நாள்".

“A day.”

"ஒரு நாள்."

“One day.”

"ஒரு நாள்."

Of course…how many hours in a day?

நிச்சயமாக... ஒரு நாளைக்கு எத்தனை மணி நேரம்?

Twenty-four hours.

இருபத்தி நான்கு மணி நேரம்.

“A week.”

"ஒரு வாரம்."

How many days in a week?

ஒரு வாரத்தில் எத்தனை நாட்கள்?

Seven days in a week.

வாரத்தில் ஏழு நாட்கள்.

“One week.”

"ஒரு வாரம்."

“One month.”

"ஒரு மாதம்."

“A month.”

"ஒரு மாதம்."

Ok…

சரி…

And the last one.

மற்றும் கடைசி.

“One year.”

"ஒரு வருடம்."

“A year.”

"ஒரு வருடம்."

Ok, so that’s the vocabulary.

சரி, அதுதான் சொல்லகராதி.

I hope you understand.

உனக்கு புரியும் என்று நினைக்கிறேன்.

Uhh…before we move on, I’m going to change this.

ஓஹோ…நாம் முன்னேறும் முன், நான் இதை மாற்றப் போகிறேன்.

Ok, this is one.

சரி, இது ஒன்று.

But now, let’s put…let’s put two.

ஆனால் இப்போது, ​​போடுவோம்...இரண்டு போடுவோம்.

Now everything changes.

இப்போது எல்லாம் மாறுகிறது.

“Two second?”

"இரண்டு வினாடி?"

No, we have to plural it.

இல்லை, நாம் அதை பன்மைப்படுத்த வேண்டும்.

“Two seconds.”

"இரண்டு வினாடிகள்."

“Two minute?”

"இரண்டு நிமிடம்?"

“Two minutes.”

"இரண்டு நிமிடங்கள்."

“Two hour?”

"இரண்டு மணி நேரம்?"

No.

எண்.

“Two hours.”

"இரண்டு மணிநேரம்."

“Two day?”

"இரண்டு நாட்கள்?"

“Two days.”

"இரண்டு நாட்கள்."

“Two week?”

"இரண்டு வாரமா?"

“Two weeks.”

"இரண்டு வாரங்கள்."

“Two months.”

"இரண்டு மாதங்கள்."

“Two years.”

"இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு."

“Seconds.

“வினாடிகள்.

Minutes.

நிமிடங்கள்.

Hours.

மணிநேரம்.

Days.

நாட்களில்.

Weeks.

வாரங்கள்.

Months.

மாதங்கள்.

Years.”

ஆண்டுகள்."

So, if you’re using ‘two’, ‘three’, ‘four’.. every number, except one.

எனவே, நீங்கள் 'இரண்டு', 'மூன்று', 'நான்கு' ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தினால்.. ஒன்றைத் தவிர, ஒவ்வொரு எண்ணும்.

Ok…

சரி...

Make sure you use the plural.

பன்மையைப் பயன்படுத்துவதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள்.

Alright, let’s move on.

சரி, தொடரலாம்.

Ok, now we know the vocabulary let’s get into the first two expressions.

சரி, இப்போது சொல்லகராதி தெரியும் முதல் இரண்டு வெளிப்பாடுகளுக்குள் வருவோம்.

‘Ago’ and ‘later’.

'அகோ' மற்றும் 'பின்னர்'.

Very easy to use.

பயன்படுத்த மிகவும் எளிதானது.

‘Ago’ is talking about the past; before.

'அகோ' கடந்த காலத்தைப் பற்றி பேசுகிறது; முன்.

And ‘later’ is talking about the future; after.

மேலும் 'பின்னர்' என்பது எதிர்காலத்தைப் பற்றி பேசுகிறது; பிறகு.

Ok…

சரி…

So, I have a question here.

எனவே, எனக்கு இங்கே ஒரு கேள்வி உள்ளது.

“When did you call me?”

"நீங்கள் எப்போது என்னை அழைத்தீர்கள்?"

Ok, “When ‘did’ you call me?”

சரி, “எப்போது என்னை அழைத்தாய்?”

Ok, this is talking about the past.

சரி, இது கடந்த காலத்தைப் பற்றி பேசுகிறது.

So, someone asks, “When did you call me?”

எனவே, ஒருவர் கேட்கிறார், "நீங்கள் எப்போது என்னை அழைத்தீர்கள்?"

Ok… wo…you just put the vocabulary here.

சரி... சரி... நீங்கள் சொல்லகராதியை இங்கே வைத்தீர்கள்.

“One second ago.”

"ஒரு வினாடி முன்பு."

Ok, that’s very soon.

சரி, அது மிக விரைவில்.

That’s too soon.

அதுவும் சீக்கிரம்.

“When did you call me?”

"நீங்கள் எப்போது என்னை அழைத்தீர்கள்?"

“One second ago.”

"ஒரு வினாடி முன்பு."

That’s too soon.

அதுவும் சீக்கிரம்.

“One minute ago.”

"ஒரு நிமிடத்திற்கு முன்பு."

That’s possible.

அது சாத்தியம்.

“One hour ago.”

"ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்."

“One day ago.”

"ஒரு நாள் முன்பு."

“One week ago.”

"ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு."

“One month ago.”

"ஒரு மாதம் முன்பு."

“One year ago.”

"ஒரு வருடம் முன்பு."

You can use any of these here.

இவற்றில் ஏதேனும் ஒன்றை நீங்கள் இங்கே பயன்படுத்தலாம்.

Ok…

சரி…

So, remember, if you said “five”.

எனவே, நீங்கள் "ஐந்து" என்று சொன்னால் நினைவில் கொள்ளுங்கள்.

For example, ‘five’.

உதாரணமாக, 'ஐந்து'.

“When did you call me?”

"நீங்கள் எப்போது என்னை அழைத்தீர்கள்?"

“Five…minutes ago.”

"ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு."

“Five minutes ago.”

"ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு."

Ok, remember we have this ‘s’ because it’s now ‘five’.

சரி, எங்களிடம் இந்த 'கள்' உள்ளது என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள், ஏனெனில் அது இப்போது 'ஐந்து' ஆகிவிட்டது.

“Five minutes ago.”

"ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு."

Alright, so, we’re going to use ‘ago’ because it’s a past question.

சரி, அது கடந்த காலக் கேள்வி என்பதால் 'Ago' ஐப் பயன்படுத்தப் போகிறோம்.

“When did you call me?”

"நீங்கள் எப்போது என்னை அழைத்தீர்கள்?"

“Five minutes ago.”

"ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு."

“When did you come home?”

"எப்போது வீட்டிற்கு வந்தாய்?"

“One hour ago.”

"ஒரு மணி நேரத்திற்கு முன்."

Alright…

சரி...

Let’s change the qu…question.

கேள்வியை மாற்றுவோம்.

Let’s change it here.

அதை இங்கே மாற்றுவோம்.

To the future.

எதிர்காலத்திற்கு.

“When will you call me?”

"எப்போது என்னை அழைப்பீர்கள்?"

Ok, in the future.

சரி, எதிர்காலத்தில்.

“When will you call me?”

"எப்போது என்னை அழைப்பீர்கள்?"

Let’s talk…let’s use the future expression.

பேசுவோம்... எதிர்கால வெளிப்பாட்டைப் பயன்படுத்துவோம்.

Ahh…

ஆஹா…

“One second later.”

“ஒரு நொடி கழித்து.”

Well, that’s too soon.

சரி, அது மிக விரைவில்.

‘Second’ is a very short time.

'இரண்டாவது' என்பது மிகக் குறுகிய நேரம்.

Ok, “When will you call me?”

சரி, "எப்போது என்னை அழைப்பீர்கள்?"

“One minute later.”

"ஒரு நிமிடம் கழித்து."

“One hour later.”

"ஒரு மணி நேரத்திற்கு பிறகு."

“One day later.”

"ஒரு நாள் கழித்து."

“One week later.”

"ஒரு வாரம் கழித்து."

“One month later.”

"ஒரு மாதத்திற்கு பிறகு."

“One year later.”

"ஒரு வருடம் கழித்து."

Very long time, ok…

மிக நீண்ட நேரம், சரி...

And, also remember…

மேலும், நினைவில் கொள்ளுங்கள்...

If we’re going to use a plural, ‘five’, ‘six’, ‘seven’, ‘eight’, we need

நாம் பன்மை, 'ஐந்து', 'ஆறு', 'ஏழு', 'எட்டு' பயன்படுத்தப் போகிறோம் என்றால், நமக்கு

the ‘s’.

'கள்' தேவை.

“When will you call me?”

"எப்போது என்னை அழைப்பீர்கள்?"

“Five hours later.”

"ஐந்து மணி நேரம் கழித்து."

Alright…

சரி… எனவே, கடந்த காலத்தையும்

So, ‘ago’ and ‘later’ very useful expressions to use for talking about the past

எதிர்காலத்தையும் பற்றி பேசுவதற்கு 'முன்' மற்றும் 'பின்னர்' மிகவும் பயனுள்ள சொற்றொடர்கள்

and the future.

.

Let’s move on to the next two expressions.

அடுத்த இரண்டு வெளிப்பாடுகளுக்கு செல்லலாம்.

Ok, so, we’re going to look at these two.

சரி, நாம் இந்த இரண்டையும் பார்க்கப் போகிறோம்.

‘Last’ and ‘next’.

'கடைசி' மற்றும் 'அடுத்து'.

Also, very useful time expressions.

மேலும், மிகவும் பயனுள்ள நேர வெளிப்பாடுகள்.

Now, I changed the question a little bit.

இப்போது கேள்வியை கொஞ்சம் மாற்றினேன்.

Ok, so, past tense, “When did you get married?”

சரி, கடந்த காலம், "உனக்கு எப்போது திருமணம்?"

And for the future.

மற்றும் எதிர்காலத்திற்காக.

“When will you get married?”

"உனக்கு எப்போது திருமணம்?"

Let’s take a look.

பார்க்கலாம்.

“When did you get married?”

"உனக்கு எப்போது திருமணம்?"

“Last second?”

"கடைசி வினாடி?"

No.

இல்லை.

We can’t use ‘second’ with this expression.

இந்த வெளிப்பாட்டுடன் நாம் 'இரண்டாவது' பயன்படுத்த முடியாது.

“Next second?”

"அடுத்த வினாடி?"

No.

இல்லை.

“Last minute?”

"கடைசி நிமிடமா?"

No.

இல்லை.

We can’t use ‘minute’ and actually, we can’t use ‘hour’ and we can’t use

நாம் 'நிமிடம்' பயன்படுத்த முடியாது மற்றும் உண்மையில், நாம் 'மணி' பயன்படுத்த முடியாது மற்றும் நாம்

‘day’.

'நாள்' பயன்படுத்த முடியாது.

We can only use these expression.

இந்த வெளிப்பாடுகளை மட்டுமே நாம் பயன்படுத்த முடியும்.

Ok…

சரி…

So, for these ones, you want to use ‘ago’ and ‘later’ only.

எனவே, இவற்றுக்கு, நீங்கள் 'ago' மற்றும் 'பின்னர்' மட்டுமே பயன்படுத்த விரும்புகிறீர்கள்.

Now these ones, you can use ‘ago’ and ‘later’ and ‘last’ and ‘next’.

இப்போது இவை, நீங்கள் 'முன்' மற்றும் 'பின்னர்' மற்றும் 'கடைசி' மற்றும் 'அடுத்து' ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தலாம்.

Ok…

சரி...

So, again, you can’t use these with ‘last’ and ‘next’.

எனவே, மீண்டும், 'கடைசி' மற்றும் 'அடுத்து' இவற்றைப் பயன்படுத்த முடியாது.

So, let’s take a look.

எனவே, பார்க்கலாம்.

“When did you get married?”

"உனக்கு எப்போது திருமணம்?"

“Last week.”

"கடந்த வாரம்."

“Last month.”

"கடந்த மாதம்."

“Last year.”

"கடந்த ஆண்டு."

Very easy.

மிக எளிதாக.

“When will you get married?”

"உனக்கு எப்போது திருமணம்?"

“Next week.”

"அடுத்த வாரம்."

“Next month.”

"அடுத்த மாதம்."

“Next year.”

"அடுத்த வருடம்."

Ok…

சரி...

That’s how you use ‘last’ and ‘next’.

இப்படித்தான் நீங்கள் 'கடைசி' மற்றும் 'அடுத்து' பயன்படுத்துகிறீர்கள்.

Very easy.

மிக எளிதாக.

Let’s take a look at some examples.

சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Alright, let’s look at some example sentences.

சரி, சில உதாரண வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

Listen carefully.

கவனமாக கேளுங்கள்.

“Two weeks ago, I met a girl.”

"இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு, நான் ஒரு பெண்ணை சந்தித்தேன்."

“Two weeks ago, I met a girl.”

"இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்பு, நான் ஒரு பெண்ணை சந்தித்தேன்."

“Last week, we went on a date.”

"கடந்த வாரம், நாங்கள் ஒரு தேதியில் சென்றோம்."

“Last week, we went on a date.”

"கடந்த வாரம், நாங்கள் ஒரு தேதியில் சென்றோம்."

“Ten minutes ago, I asked her to marry me.”

"பத்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு, நான் அவளை திருமணம் செய்து கொள்ளச் சொன்னேன்."

“Ten minutes ago, I asked her to marry me.”

"பத்து நிமிடங்களுக்கு முன்பு, நான் அவளை திருமணம் செய்து கொள்ளச் சொன்னேன்."

“Two hours later, we will go home.”

"இரண்டு மணி நேரம் கழித்து, நாங்கள் வீட்டிற்கு செல்வோம்."

“Two hours later, we will go home.”

"இரண்டு மணி நேரம் கழித்து, நாங்கள் வீட்டிற்கு செல்வோம்."

“Next week, we will meet her parents.”

"அடுத்த வாரம், அவளுடைய பெற்றோரை சந்திப்போம்."

“Next week, we will meet her parents.”

"அடுத்த வாரம், அவளுடைய பெற்றோரை சந்திப்போம்."

“Two months later, we will get married.”

"இரண்டு மாதங்கள் கழித்து, நாங்கள் திருமணம் செய்துகொள்வோம்."

“Two months later, we will get married.”

"இரண்டு மாதங்கள் கழித்து, நாங்கள் திருமணம் செய்துகொள்வோம்."

Ok, I hope you have a good understanding of how to use the time expressions

சரி, 'முன்' மற்றும் 'பின்னர்' மற்றும் 'கடைசி' மற்றும் 'அடுத்து' ஆகிய நேர வெளிப்பாடுகளை எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பது உங்களுக்கு நன்றாகப் புரிந்திருக்கும் என நம்புகிறேன்

‘ago’ and ‘later’ and ‘last’ and ‘next’.

.

They’re very useful to quickly express time.

நேரத்தை விரைவாக வெளிப்படுத்த அவை மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

Alright…

சரி...

So, you should study those.

எனவே, நீங்கள் அவற்றைப் படிக்க வேண்டும்.

Self-study.

சுய ஆய்வு.

I know you can learn them.

நீங்கள் அவற்றைக் கற்றுக்கொள்ள முடியும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

I know you can use them.

நீங்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தலாம் என்று எனக்குத் தெரியும்.

So, uhh…

எனவே, ஆஹா...

I hope this video helped you.

இந்த வீடியோ உங்களுக்கு உதவியிருக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

Welcome to this ‘time expressions’ video.

இந்த 'நேர வெளிப்பாடுகள்' வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

In this video, we’re going to talk about ‘time expressions’ for the ‘past’,

இந்த வீடியோவில், 'கடந்த காலம்', 'நிகழ்காலம்' மற்றும் 'எதிர்காலம்'

‘present’ and ‘future’.

ஆகியவற்றுக்கான 'நேர வெளிப்பாடுகள்' பற்றி பேசப் போகிறோம்

Now in the previous video, the before video, we already studied ‘ago’, ‘later’..uhh…’last’

. இப்போது முந்தைய வீடியோவில், முந்தைய வீடியோவில், நாங்கள் ஏற்கனவே 'முன்', 'பின்னர்'..உஹ்ஹ்...'கடைசி'

and ‘next’.

மற்றும் 'அடுத்து' படித்தோம்.

Those ones are common.

அவை பொதுவானவை.

And here are a few more.

மேலும் சில இங்கே உள்ளன.

Ok…

சரி...

Now, there’s a lot of time expressions and I can’t teach them all, but I try to choose

இப்போது, ​​நிறைய நேர வெளிப்பாடுகள் உள்ளன, எல்லாவற்றையும் என்னால் கற்பிக்க முடியாது, ஆனால் நான்

the most common.

மிகவும் பொதுவானதைத் தேர்வுசெய்ய முயற்சிக்கிறேன்.

Alright, so let’s take a look.

சரி, நாம் பார்க்கலாம்.

The first is the ‘past’.

முதலாவது 'கடந்த காலம்'.

Things that happened before.

முன்பு நடந்த விஷயங்கள்.

And the first one, very common, “Last night”.

மற்றும் முதல், மிகவும் பொதுவான, "நேற்று இரவு".

Very easy to use.

பயன்படுத்த மிகவும் எளிதானது.

“Last night, I ate pizza.”

"நேற்று இரவு, நான் பீட்சா சாப்பிட்டேன்."

“Last night, I drank a beer.”

"நேற்று இரவு, நான் ஒரு பீர் குடித்தேன்."

“Last night, I went to bed early.”

"நேற்று இரவு, நான் சீக்கிரம் தூங்கச் சென்றேன்."

Alright, so very easy to use to talk about yesterday night.

சரி, நேற்றைய இரவு பற்றி பேசுவது மிகவும் எளிதானது.

Now, the next three:

இப்போது, ​​அடுத்த மூன்று:

“In the past”, “A long time ago,” and “Long ago.”

"கடந்த காலத்தில்", "நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு" மற்றும் "நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு."

Ok, these are things that happened before, but a very long time has passed.

சரி, இவை முன்பு நடந்த விஷயங்கள், ஆனால் மிக நீண்ட காலம் கடந்துவிட்டது.

So, for example.

எனவே, உதாரணமாக.

“In the past, Korea had a war.”

"கடந்த காலத்தில், கொரியாவில் ஒரு போர் இருந்தது."

Ok…

சரி...

So, that was long ago.

அது நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு.

“A long time ago was the Chosun Dynasty.”

"நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு சோசன் வம்சம் இருந்தது."

Ok, “Long ago was the Chosun Dynasty.”

சரி, "நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு சோசன் வம்சம் இருந்தது."

All of these are good expressions to talk about something long ago.

இவை அனைத்தும் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு பேசுவதற்கு நல்ல வெளிப்பாடுகள்.

Ok, let’s move on to the ‘present’.

சரி, 'தற்போதைக்கு' செல்வோம்.

“Now.

“இப்போது.

Right now.”

இப்போதே."

“Right now, I’m teaching in this video.”

"இப்போது, ​​நான் இந்த வீடியோவில் கற்பிக்கிறேன்."

Also, we could use this one.

மேலும், இதை நாம் பயன்படுத்தலாம்.

“As we speak.”

"நாம் பேசுவது போல."

“As we speak” means the same as “Now”.

"நாம் பேசும்போது" என்பது "இப்போது" என்று பொருள்படும்.

“As we speak, I am teaching this video.”

"நாங்கள் பேசும்போது, ​​​​நான் இந்த வீடியோவை கற்பிக்கிறேன்."

“Nowadays,” “These days,” “Recently.”

"இப்போதெல்லாம்," "இந்த நாட்களில்," "சமீபத்தில்."

All of these mean the same thing.

இவை அனைத்தும் ஒரே பொருளைக் குறிக்கின்றன.

So something has happen around this time.

எனவே இந்த நேரத்தில் ஏதோ நடந்துள்ளது.

Now, be careful with “Nowadays”.

இப்போது, ​​"இப்போதெல்லாம்" கவனமாக இருங்கள்.

“Nowadays” is one word.

"இப்போதெல்லாம்" என்பது ஒரு வார்த்தை.

A lot of my students say “Now days”.

எனது மாணவர்கள் பலர் "இப்போது நாட்கள்" என்று கூறுகிறார்கள்.

“Now days” is wrong.

"இப்போது நாட்கள்" என்பது தவறு.

Don’t say “Now days”.

"இப்போது நாட்கள்" என்று சொல்லாதீர்கள்.

You have to say, “Nowa…”

நீங்கள் சொல்ல வேண்டும், “இப்போது…” , அங்கு ஒரு 'a' உள்ளது, "இப்போதெல்லாம்".

, there’s an ‘a’ there, “Nowadays”.

“Nowadays.”

"இப்போதெல்லாம்."

“These days.”

"இந்த நாட்களில்."

“Recently.”

"சமீபத்தில்."

So, “Nowadays, the weather is very hot.”

எனவே, "இப்போது வானிலை மிகவும் சூடாக இருக்கிறது."

Or…

அல்லது…

“These days, the economy is bad.”

"இந்த நாட்களில், பொருளாதாரம் மோசமாக உள்ளது."

Alright…

சரி...

So all of theme…very similar.

தீம் அனைத்தும்... மிகவும் ஒத்தவை.

Alright, let’s go to the ‘future’.

சரி, 'எதிர்காலத்திற்கு' செல்வோம்.

“Soon.”

"விரைவில்."

A lot of my students like to say, “coming soon”.

எனது மாணவர்கள் பலர், "விரைவில் வருகிறேன்" என்று கூற விரும்புகிறார்கள்.

“Coming soon.”

"விரைவில் வரும்."

Now, we usually use “coming soon” for movies that are coming soon.

இப்போது, ​​நாங்கள் வழக்கமாக விரைவில் வரவிருக்கும் திரைப்படங்களுக்கு "விரைவில்" பயன்படுத்துகிறோம்.

But, just when we’re talking with our friends…ahh…we don’t usually say, “coming soon”.

ஆனால், நாம் நமது நண்பர்களுடன் பேசும்போது…ஆஹா... “விரைவில் வருகிறேன்” என்று பொதுவாகச் சொல்வதில்லை.

We say, “soon”.

நாங்கள் சொல்கிறோம், "விரைவில்".

“My friend is coming soon.”

"என் நண்பர் விரைவில் வருவார்."

That’s ok.

அது சரி.

But, “I’m getting married, soon.”

ஆனால், “எனக்கு விரைவில் திருமணம் நடைபெறவுள்ளது.

Or…”I’m going to eat dinner, soon.”

அல்லது…”நான் விரைவில் இரவு உணவு சாப்பிடப் போகிறேன்.”

Ok…

சரி...

I’m going to use it like that.

நான் அதை அப்படியே பயன்படுத்தப் போகிறேன்.

Don’t use “coming soon” too much.

“விரைவில்” என்பதை அதிகமாக பயன்படுத்த வேண்டாம்.

“Tonight.”

"இன்றிரவு."

“Tonight…I’m going to have a good dinner.”

"இன்றிரவு... நான் ஒரு நல்ல இரவு உணவு சாப்பிடப் போகிறேன்."

“Tonight, I’m going to go to bed early.”

"இன்றிரவு, நான் சீக்கிரம் தூங்கப் போகிறேன்."

“Tomorrow night.”

"நாளை இரவு."

Ok, “Tomorrow night, I have to meet my friends.”

சரி, "நாளை இரவு, நான் என் நண்பர்களை சந்திக்க வேண்டும்."

“Tomorrow night, I’m going to exercise.”

"நாளை இரவு, நான் உடற்பயிற்சி செய்யப் போகிறேன்."

Alright…

சரி…

And the last two.

மற்றும் கடைசி இரண்டு.

“In the future,” “Far in the future.”

"எதிர்காலத்தில்," "எதிர்காலத்தில்."

Alright…

சரி…

So, we’re talking about a long time.

எனவே, நாங்கள் நீண்ட நேரம் பேசுகிறோம்.

So, “In the future.”…I don’t know when, “In the future, I will get married.”

எனவே, “எதிர்காலத்தில்.”…எப்பொழுது, “எதிர்காலத்தில், நான் திருமணம் செய்துகொள்வேன்” என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

“Far in the future.”

"எதிர்காலத்தில் வெகு தொலைவில்."

“Far in the future, maybe twenty years, later, I will retire.”

"எதிர்காலத்தில், இருபது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, நான் ஓய்வு பெறுவேன்."

I will quit my job.

நான் என் வேலையை விட்டுவிடுவேன்.

Alright…

சரி…

So, I’m sorry I had to go a little bit quick through these expressions.

எனவே, இந்த வெளிப்பாடுகளை நான் கொஞ்சம் வேகமாகச் செல்ல வேண்டியிருந்தது.

These are good ‘time expressions’ to express the ‘past’, ‘present’, and ‘future’.

'கடந்த காலம்', 'நிகழ்காலம்' மற்றும் 'எதிர்காலம்' ஆகியவற்றை வெளிப்படுத்த இவை நல்ல 'நேர வெளிப்பாடுகள்'.

Let’s take a look at a few examples right now.

ஒரு சில உதாரணங்களை இப்போது பார்க்கலாம். சரி,

Ok, I wrote three sentences here to help you understand how to use the ‘time expressions’

'கடந்த காலம்', 'நிகழ்காலம்' மற்றும் 'எதிர்காலம்' போன்ற 'நேர வெளிப்பாடுகளை' எப்படிப் பயன்படுத்துவது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உதவுவதற்காக இங்கு மூன்று வாக்கியங்களை எழுதினேன்

‘past’, ‘present’, and ‘future’.

.

Let’s take a look at the first one.

முதலில் ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

“In the past, …”

"கடந்த காலத்தில்,..."

Ok…

சரி...

We should try and always use our ‘time expression’ at the beginning of the sentence.

வாக்கியத்தின் தொடக்கத்தில் எப்பொழுதும் நமது 'நேர வெளிப்பாடு' பயன்படுத்த முயற்சிக்க வேண்டும்.

So, “In the past.”

எனவே, "கடந்த காலத்தில்."

That’s my ‘time expression’

அதுவே எனது 'நேர வெளிப்பாடு'

After our ‘time expression’, we should use a ‘comma’.

நமது 'நேர வெளிப்பாடு'க்குப் பிறகு, நாம் 'காற்புள்ளி'யைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.

“In the past,” comma.

"கடந்த காலத்தில்," கமா.

So, “In the past, Korea was poor.”

எனவே, "கடந்த காலத்தில், கொரியா ஏழையாக இருந்தது."

“In the past, Korea was poor.”

"கடந்த காலத்தில், கொரியா ஏழையாக இருந்தது."

Alright…

சரி...

The economy was not good.

பொருளாதாரம் சரியில்லை.

Let’s look at the next sentence.

அடுத்த வாக்கியத்தைப் பார்ப்போம்.

“Nowadays,…” comma.

"இப்போதெல்லாம்,..." கமா.

So, “Nowadays…

எனவே, "இப்போதெல்லாம்... இந்த நாட்களில்... சமீபத்தில், கொரியா வளர்ச்சியடைந்து வருகிறது."

these days… recently, Korea is developing.”

Ok, “Nowadays, Korea is developing.”

சரி, "இப்போதெல்லாம், கொரியா வளர்ந்து வருகிறது."

Again, I have a ‘comma’.

மீண்டும், எனக்கு ஒரு 'கமா' உள்ளது.

And let’s go to the future.

மேலும் எதிர்காலத்திற்கு செல்வோம்.

“In the future, Korea will be rich.”

"எதிர்காலத்தில், கொரியா பணக்காரர்களாக இருக்கும்."

“In the future, Korea will be in….will be rich.”

"எதிர்காலத்தில், கொரியா இருக்கும்.. பணக்காரனாக இருக்கும்."

“In the future?”

"எதிர்காலத்தில்?"

“Far in the future?”

"எதிர்காலத்தில் இதுவரை?"

“Soon, maybe soon…”

"விரைவில், ஒருவேளை விரைவில்..."

“Soon, Korea will be rich.”

"விரைவில், கொரியா பணக்காரர் ஆகிவிடும்."

Ok…

சரி…

So, again, use the ‘time expressions’ in the beginning…

எனவே, மீண்டும், தொடக்கத்தில் உள்ள 'நேர வெளிப்பாடுகளை' பயன்படுத்தவும்... அதைத் தொடர்ந்து அங்கு கமாவும்.

followed by a comma there.

Ok…

சரி…

So, let’s look at some more examples.

எனவே, இன்னும் சில உதாரணங்களைப் பார்ப்போம்.

Example one.

உதாரணம் ஒன்று.

“Last night, I had a job interview.”

"நேற்று இரவு, எனக்கு ஒரு வேலை நேர்காணல் இருந்தது."

“Today, I got a phone call.

“இன்று, எனக்கு ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது.

I was hired.”

நான் பணியமர்த்தப்பட்டேன்.

“Tonight, I will celebrate at a good restaurant.”

"இன்றிரவு, நான் ஒரு நல்ல உணவகத்தில் கொண்டாடுவேன்."

Ok, example number two.

சரி, உதாரணம் எண் இரண்டு.

“In the past, children were very polite.”

"கடந்த காலத்தில், குழந்தைகள் மிகவும் கண்ணியமாக இருந்தனர்."

“Nowadays, children are rude.”

"இப்போதெல்லாம், குழந்தைகள் முரட்டுத்தனமாக இருக்கிறார்கள்."

“In the future, I hope children are polite again.”

"எதிர்காலத்தில், குழந்தைகள் மீண்டும் கண்ணியமாக இருப்பார்கள் என்று நம்புகிறேன்."

Alright, next example.

சரி, அடுத்த உதாரணம்.

“Recently, I have been sick.

"சமீபத்தில், நான் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தேன்.

“As we speak, my stomach hurts.”

"நாங்கள் பேசும்போது, ​​​​என் வயிறு வலிக்கிறது."

“Soon, I may need to go to the hospital.”

"விரைவில், நான் மருத்துவமனைக்குச் செல்ல வேண்டியிருக்கலாம்."

Alright, the last example.

சரி, கடைசி உதாரணம்.

“A long time ago, I got married.”

"நீண்ட காலத்திற்கு முன்பு, நான் திருமணம் செய்துகொண்டேன்."

“These days, I have two teenage boys.”

"இந்த நாட்களில், எனக்கு இரண்டு டீனேஜ் பையன்கள் உள்ளனர்."

“Far in the future, I will have grandchildren.”

"எதிர்காலத்தில், எனக்கு பேரக்குழந்தைகள் இருப்பார்கள்."

Ok, so those were some good examples of how to use the ‘time expressions’ of ‘past’,

சரி, 'கடந்த காலம்',

‘present’ and ‘future’.

'நிகழ்காலம்' மற்றும் 'எதிர்காலம்' ஆகியவற்றின் 'நேர வெளிப்பாடுகளை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதற்கு அவை சில சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகள்.

Now, as I taught you, you try and use the ‘time expressions’ at the beginning of

இப்போது, ​​​​நான் உங்களுக்குக் கற்பித்தபடி, வாக்கியத்தின்

the sentence.

தொடக்கத்தில் உள்ள 'நேர வெளிப்பாடுகளை' பயன்படுத்த முயற்சிக்கவும்

But, in some cases, it is ok to use them at the end.

. ஆனால், சில சந்தர்ப்பங்களில், இறுதியில் அவற்றைப் பயன்படுத்துவது நல்லது.

Alright, that’s…that’s not a bad thing.

சரி, அது… அது ஒரு மோசமான விஷயம் இல்லை.

Anyway, I hope you understand.

எப்படியிருந்தாலும், நீங்கள் புரிந்துகொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

I know there’s a lot to learn in this video.

இந்த வீடியோவில் கற்றுக்கொள்ள நிறைய இருக்கிறது என்று எனக்குத் தெரியும்.

I hope to see you again, soon.

விரைவில் உங்களை மீண்டும் சந்திப்பேன் என்று நம்புகிறேன்.

+++++ Hello, everyone.

+++++ அனைவருக்கும் வணக்கம்.

Welcome to this ‘time expressions’ video.

இந்த 'நேர வெளிப்பாடுகள்' வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

In this video, we are going to talk about ‘indefinite adverbs of frequency’.

இந்த காணொளியில் 'indefinite adverbs of frequency' பற்றி பேசப் போகிறோம்.

Ok, what are ‘indefinite adverbs of frequency’?

சரி, 'அதிர்வெண் காலவரையற்ற வினையுரிச்சொற்கள்' என்றால் என்ன?

Well, ‘indefinite’ means the time is not exact.

சரி, 'காலவரையற்ற' என்றால் நேரம் சரியாக இல்லை.

Not detailed.

விரிவாக இல்லை.

And ‘adverbs of frequncy’, are words that describe ‘how often’ we do something.

மற்றும் 'அதிர்வெண்களின் வினையுரிச்சொற்கள்', 'எவ்வளவு அடிக்கடி' நாம் எதையாவது செய்கிறோம் என்பதை விவரிக்கும் சொற்கள்.

Ok…

சரி...

So, to help you understand, let’s look at the list of adverbs of frequency.

எனவே, நீங்கள் புரிந்து கொள்ள உதவ, அலைவரிசையின் வினையுரிச்சொற்களின் பட்டியலைப் பார்ப்போம்.

These are the most common.

இவை மிகவும் பொதுவானவை.

Alright, so ‘how often you do something’.

சரி, 'எவ்வளவு அடிக்கடி ஏதாவது செய்கிறீர்கள்'.

Let’s go through the list.

பட்டியல் மூலம் செல்லலாம்.

Of course, the top one is “always”.

நிச்சயமாக, முதல் ஒன்று "எப்போதும்".

That means you ‘aways’ do something.

அதாவது நீங்கள் 'வெளியே' ஏதாவது செய்யுங்கள்.

“Almost always.”

"எப்பொழுதும்."

Very close.

மிகவும் நெருக்கமான.

“Frequently.”

"அடிக்கடி."

Ok, you do it a lot.

சரி, நீங்கள் நிறைய செய்கிறீர்கள்.

“Usually.”

"வழக்கமாக."

“Often.”

"அடிக்கடி."

“Sometimes.”

"சில நேரங்களில்."

Ok, ‘sometimes’ is the middle.

சரி, 'சில நேரங்களில்' என்பது நடுப்பகுதி.

So, sometimes you do something.

எனவே, சில நேரங்களில் நீங்கள் ஏதாவது செய்கிறீர்கள்.

Sometimes, you don’t.

சில நேரங்களில், நீங்கள் இல்லை.

“Occasionally.”

"எப்போதாவது."

“Occasionally.”

"எப்போதாவது."

“Seldom.”

"எப்போதாவது."

“Rarely.”

"அரிதாக."

Ok, you don’t do something very much.

சரி, நீ பெரிதாக ஒன்றும் செய்யாதே.

“Almost never.”

"பெரும்பாலும் முடியாது."

And the last one, “Never”.

மற்றும் கடைசி, "ஒருபோதும்".

You ‘never’ do something.

நீங்கள் 'ஒருபோதும்' ஏதாவது செய்ய வேண்டாம்.

Ok, so let’s look at our question.

சரி, நமது கேள்வியைப் பார்ப்போம்.

This is the important question we want to answer.

நாம் பதிலளிக்க விரும்பும் முக்கியமான கேள்வி இதுதான்.

“How often…how often do you…?”

"எவ்வளவு அடிக்கடி... எவ்வளவு அடிக்கடி...?"

So, “How often do you…” do something.

எனவே, “எவ்வளவு அடிக்கடி…”

ஏதாவது செய்யுங்கள்.

So, let’s make an example question.

எனவே, ஒரு உதாரண கேள்வியை உருவாக்குவோம்.

“How often do you drink water?”

"எத்தனை முறை தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

Ok, “How often do you drink water?”

சரி, “எவ்வளவு அடிக்கடி தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?”

So, someone asks you that question.

எனவே, ஒருவர் உங்களிடம் அந்தக் கேள்வியைக் கேட்கிறார்.

“How often do you drink water?”

"எத்தனை முறை தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

Ok, so first, you should think about which one of these describes how often you drink

சரி, முதலில், இவற்றில் எது நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி

water.

தண்ணீர் குடிப்பீர்கள் என்பதை நீங்கள் சிந்திக்க வேண்டும்.

So, there’s actually three ways to answer this question.

எனவே, இந்த கேள்விக்கு பதிலளிக்க மூன்று வழிகள் உள்ளன.

Now, I’m going to choose ‘always’.

இப்போது, ​​நான் 'எப்போதும்' என்பதைத் தேர்ந்தெடுக்கப் போகிறேன்.

So, the first way to answer, “How often do you drink water?”, I would say, “Always”.

எனவே, "எவ்வளவு அடிக்கடி தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?" என்று பதிலளிப்பதற்கான முதல் வழி, "எப்போதும்" என்று நான் கூறுவேன்.

Ok, very simple.

சரி, மிகவும் எளிமையானது.

You just say the ‘adverb of frequency’.

நீங்கள் 'அதிர்வெண் வினையுரிச்சொல்' என்று மட்டும் சொல்கிறீர்கள்.

“How often do you drink water?”

"எத்தனை முறை தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

“Always.”

"எப்போதும்."

Ok, that’s the easiest way.

சரி, அதுதான் எளிதான வழி.

The second way.

இரண்டாவது வழி.

“How often do you drink water?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

Ok, you would use a complete sentence.

சரி, நீங்கள் ஒரு முழுமையான வாக்கியத்தைப் பயன்படுத்துவீர்கள்.

A full sentence.

ஒரு முழு வாக்கியம்.

“I always drink water.”

"நான் எப்போதும் தண்ணீர் குடிக்கிறேன்."

“How often do you drink water?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

“I always drink water.”

"நான் எப்போதும் தண்ணீர் குடிக்கிறேன்."

Alright…

சரி...

And the last way, which is probably the most common way, is this one here.

கடைசி வழி, இது மிகவும் பொதுவான வழி, இது இங்கே உள்ளது.

“How often do you drink water?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி தண்ணீர் குடிப்பீர்கள்?"

“I always do.”

"நான் எப்போதும் செய்கிறேன்."

Ok…

சரி…

“I always do.”

"நான் எப்போதும் செய்கிறேன்."

This is a good sentence to use.

இது பயன்படுத்த நல்ல வாக்கியம்.

Alright, let’s change the question.

சரி, கேள்வியை மாற்றுவோம்.

“How often do you drink soju?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி சோஜு குடிப்பீர்கள்?"

Ok, “How often do you drink soju?”

சரி, "எவ்வளவு அடிக்கடி சோஜு குடிப்பீர்கள்?"

uhh…

உங்களில் சிலர் 'எப்போதும்'.

some of you are ‘always’.

Some of you are ‘never’.

உங்களில் சிலர் 'ஒருபோதும்' இல்லை.

I’m going to choose ‘sometimes’.

நான் 'சில நேரங்களில்' தேர்வு செய்ய போகிறேன்.

So, I’m going to say, “I sometimes do.”

எனவே, "நான் சில நேரங்களில் செய்கிறேன்" என்று சொல்லப் போகிறேன்.

“How often do you drink soju?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி சோஜு குடிப்பீர்கள்?"

“I sometimes do.”

"நான் சில நேரங்களில் செய்கிறேன்."

Alright…

சரி...

Now, the ‘adverbs of frequency’ are usually in the middle of the sentence.

இப்போது, ​​'அதிர்வெண் வினையுரிச்சொற்கள்' பொதுவாக வாக்கியத்தின் நடுவில் இருக்கும்.

Ok…

சரி…

But, you see these ones here with the star…

ஆனால், இவற்றை இங்கே நட்சத்திரத்துடன் பார்க்கிறீர்கள்…

These ones are in the middle, but also, we could use them at the beginning of a sentence.

இவை நடுவில் உள்ளன, ஆனால் அவற்றை ஒரு வாக்கியத்தின் தொடக்கத்தில் பயன்படுத்தலாம்.

So, “How often do you drink soju?”

எனவே, "எவ்வளவு அடிக்கடி சோஜு குடிப்பீர்கள்?"

“Sometimes, I do.”

"சில நேரங்களில், நான் செய்கிறேன்."

“I sometimes do.”

"நான் சில நேரங்களில் செய்கிறேன்."

Both ways are ok.

இரண்டு வழிகளும் சரி.

Alright…

சரி…

So these are the ‘adverbs of frequency’.

எனவே இவை 'அதிர்வெண்களின் வினையுரிச்சொற்கள்'.

I know it takes a lot of practice to remember them and use them properly.

அவற்றை நினைவில் வைத்துக் கொள்ளவும், சரியாகப் பயன்படுத்தவும் நிறைய பயிற்சி தேவை என்பதை நான் அறிவேன்.

So, we’re going to look at a few more examples right now to help you understand them.

எனவே, அவற்றைப் புரிந்துகொள்ள உங்களுக்கு உதவ இன்னும் சில உதாரணங்களை இப்போது பார்க்கப் போகிறோம்.

Ok, let’s look at some example sentences.

சரி, சில உதாரண வாக்கியங்களைப் பார்ப்போம்.

The first one.

முதலாவது.

“Occasionally, I play tennis.”

"எப்போதாவது, நான் டென்னிஸ் விளையாடுகிறேன்."

“Occasionally, I play tennis.”

"எப்போதாவது, நான் டென்னிஸ் விளையாடுகிறேன்."

“I frequently swim at the beach.”

"நான் அடிக்கடி கடற்கரையில் நீந்துவேன்."

“I frequently swim at the beach.”

"நான் அடிக்கடி கடற்கரையில் நீந்துவேன்."

“Sometimes, I go fishing.”

"சில நேரங்களில், நான் மீன்பிடிக்கச் செல்கிறேன்."

“Sometimes, I go fishing.”

"சில நேரங்களில், நான் மீன்பிடிக்கச் செல்கிறேன்."

“I always have a headache.”

"எனக்கு எப்போதும் தலைவலி."

“I always have a headache.”

"எனக்கு எப்போதும் தலைவலி."

“My wife usually comes home late.”

"என் மனைவி பொதுவாக தாமதமாக வீட்டிற்கு வருவாள்."

“My wife usually comes home late.”

"என் மனைவி பொதுவாக தாமதமாக வீட்டிற்கு வருவாள்."

“She almost never studies.”

"அவள் கிட்டத்தட்ட படிப்பதில்லை."

“She almost never studies.”

"அவள் கிட்டத்தட்ட படிப்பதில்லை."

“We hardly ever hold hands.”

"நாங்கள் எப்போதும் கைகளைப் பிடிப்பதில்லை."

“We hardly ever hold hands.”

"நாங்கள் எப்போதும் கைகளைப் பிடிப்பதில்லை."

“They often fight.”

"அவர்கள் அடிக்கடி சண்டையிடுகிறார்கள்."

“They often fight.”

"அவர்கள் அடிக்கடி சண்டையிடுகிறார்கள்."

Alright, so those were some good examples of how to use ‘indefinite adverbs of frequency’.

சரி, 'அதிர்வெண் காலவரையற்ற வினையுரிச்சொற்களை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதற்கு அவை சில சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகள்.

Now, they’re very useful to know, so you should study them.

இப்போது, ​​​​அவை அறிந்து கொள்வது மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும், எனவே நீங்கள் அவற்றைப் படிக்க வேண்டும்.

Now, I couldn’t talk about everything in this video, so you need some extra self-study.

இப்போது, ​​இந்த வீடியோவில் உள்ள அனைத்தையும் பற்றி என்னால் பேச முடியவில்லை, எனவே நீங்கள் கூடுதல் சுய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

Learn them.

அவற்றைக் கற்றுக்கொள்ளுங்கள்.

Use them.

அவற்றை பயன்படுத்த.

They’re very useful to express how often you do something.

நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி ஏதாவது செய்கிறீர்கள் என்பதை வெளிப்படுத்த அவை மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

Alright, so that’s it for this video.

சரி, இந்த வீடியோவுக்கு அவ்வளவுதான்.

See you next video.

அடுத்த வீடியோவை சந்திப்போம்.

Hello, everyone.

எல்லோருக்கும் வணக்கம்.

Welcome to this ‘time expression’ video.

இந்த 'நேர வெளிப்பாடு' வீடியோவிற்கு வரவேற்கிறோம்.

In this video we are going to learn how to use ‘definite adverbs of frequency’.

இந்த வீடியோவில் 'அதிர்வெண்களின் திட்டவட்டமான வினையுரிச்சொற்களை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதை அறியப் போகிறோம்.

What does that mean?

அதற்கு என்ன பொருள்?

Well, ‘definite’ means an exact time.

சரி, 'நிச்சயமானது' என்பது ஒரு சரியான நேரத்தைக் குறிக்கிறது.

An exact amount.

ஒரு துல்லியமான தொகை.

And the ‘adverbs of frequency’…ok, those are words to describe how often we do something.

மற்றும் 'அதிர்வெண்களின் வினையுரிச்சொற்கள்'...சரி, அவை நாம் எவ்வளவு அடிக்கடி ஏதாவது செய்கிறோம் என்பதை விவரிக்கும் சொற்கள்.

Alright, so let’s take a look.

சரி, நாம் பார்க்கலாம்.

This is the question we want to answer.

இதுதான் நாம் பதிலளிக்க விரும்பும் கேள்வி.

So someone asks, “How often do you…?, do something.

எனவே ஒருவர் கேட்கிறார், “எவ்வளவு அடிக்கடி…?, ஏதாவது செய்யுங்கள்.

So, let’s do an example.

எனவே, ஒரு உதாரணம் செய்வோம்.

I will ask, “How often do you take a shower?”

“எவ்வளவு அடிக்கடி குளிக்கிறாய்?” என்று நான் கேட்பேன்.

“How often do you take a shower?”

"எவ்வளவு அடிக்கடி குளிப்பீர்கள்?"

Ok, so we have to answer.

சரி, நாம் பதில் சொல்ல வேண்டும்.

Now, let’s start with ‘once’.

இப்போது, ​​'ஒருமுறை' என்று ஆரம்பிக்கலாம்.

‘Once’ means ‘one time’.

'ஒருமுறை' என்றால் 'ஒரு முறை'.

But, we don’t say ‘one time’, we use the word ‘once’.

ஆனால், 'ஒரு முறை' என்று சொல்லாமல், 'ஒருமுறை' என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்துகிறோம்.

So, “How often do you take a shower?”

எனவே, "எவ்வளவு அடிக்கடி குளிக்கிறீர்கள்?"

“Once…” and then I would choose one of these.

"ஒருமுறை..." பின்னர் நான் இவற்றில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுப்பேன்.

Ok…

சரி…

“Once a minute.”

"நிமிடத்திற்கு ஒருமுறை."

Ok, that’s a lot of showers.

சரி, அது நிறைய மழை.

“Once an hour.”

"மணிக்கு ஒருமுறை."

That’s still a lot of showers.

அது இன்னும் நிறைய மழை.

“Once a day.”

"ஒரு நாளைக்கு ஒரு முறை."

That sounds right.

அது சரிதான்.

“How often do you take a shower?”

"எவ்வளவு அடிக்கடி குளிப்பீர்கள்?"

“Once a day.”

"ஒரு நாளைக்கு ஒரு முறை."

Alright…

சரி...

Now some of you, maybe you take a shower ‘two times’, but we don’t say ‘two times’,

இப்போது உங்களில் சிலர், ஒருவேளை நீங்கள் 'இரண்டு முறை' குளிக்கலாம், ஆனால் நாங்கள் 'இரண்டு முறை' என்று சொல்ல மாட்டோம்,

we say ‘twice’.

'இரண்டு முறை' என்று சொல்கிறோம்.

Ok, so we use ‘once’, ‘twice’.

சரி, நாம் 'ஒருமுறை', 'இரண்டு முறை' பயன்படுத்துகிறோம்.

“How often do you take a shower?”

"எவ்வளவு அடிக்கடி குளிப்பீர்கள்?"

“Twice a day.”

"ஒரு நாளுக்கு இரு தடவைகள்."

Ok…

சரி...

And if you’re a very dirty person, maybe “twice a week”, “twice a month”, or

நீங்கள் மிகவும் அழுக்கான நபராக இருந்தால், "வாரத்திற்கு இரண்டு முறை", "மாதத்திற்கு இரண்டு முறை" அல்லது

“once a year”.

"வருடத்திற்கு ஒருமுறை" இருக்கலாம்.

That’s a very dirty person.

அது மிகவும் அழுக்கான நபர்.

Ok, so we have ‘once’, ‘twice’, uhhh…I’ll change the question.

சரி, எங்களிடம் 'ஒருமுறை', 'இரண்டு முறை' உள்ளது, ஆஹா...நான் கேள்வியை மாற்றுகிறேன்.

“How often do you brush your teeth?”

"நீங்கள் எத்தனை முறை பல் துலக்குகிறீர்கள்?"

“How often do you brush your teeth?”

"நீங்கள் எத்தனை முறை பல் துலக்குகிறீர்கள்?"

Well, I brush my teeth…let’s see…

சரி, நான் பல் துலக்குகிறேன்... பார்க்கலாம்...

“Once…. a day?”

“ஒருமுறை…. ஒரு நாள்?"

No.

இல்லை

No.

.

“Twice…”

"இரண்டு முறை..."

No, I’ll say, “Three times…”

இல்லை, நான், "மூன்று முறை..." என்று கூறுவேன்.

Ok…

சரி...

So we say, ‘once’, ‘twice’, ‘three times’.

எனவே, 'ஒருமுறை', 'இரண்டு முறை', 'மூன்று முறை' என்று சொல்கிறோம்.

“I brush my teeth three times a day.”

"நான் ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை பல் துலக்குகிறேன்."

“Three times a day.”

"ஒரு நாளைக்கு மூன்று முறை."

Uhh…”How often do you eat food?”

ஆஹா…”எவ்வளவு அடிக்கடி உணவு சாப்பிடுகிறீர்கள்?

Hmmm, “I eat food…three times…four times…many times.”

ம்ம்ம், "நான் சாப்பாடு...மூணு வேளை...நான்கு வேளை...பல தடவை சாப்பிடுறேன்."

Ok, I eat a lot of food.

சரி, நான் நிறைய உணவு சாப்பிடுகிறேன்.

I eat breakfast, lunch, dinner and some snacks, so, “many times a day.”

நான் காலை உணவு, மதிய உணவு, இரவு உணவு மற்றும் சில சிற்றுண்டிகளை சாப்பிடுகிறேன், அதனால், "ஒரு நாளைக்கு பல முறை."

Alright…

சரி...

Ok, so that’s…we’re using ‘a day’ a lot.

சரி, அதுதான்... 'ஒரு நாள்' அதிகம் பயன்படுத்துகிறோம்.

Let’s use one of these.

இவற்றில் ஒன்றைப் பயன்படுத்துவோம்.

“How often do you go to school?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி பள்ளிக்குச் செல்கிறீர்கள்?"

Ok, so if I ask the questions, “How often do you go to school?”, well…”three times…”,

சரி, நான் கேள்விகளைக் கேட்டால், "எவ்வளவு அடிக்கடி பள்ளிக்குச் செல்கிறாய்?", சரி..."மூன்று முறை...",

uhhh… if you go to school maybe ‘five times’ a week.

ம்ஹூம்... நீங்கள் பள்ளிக்குச் சென்றால் வாரத்திற்கு 'ஐந்து முறை' இருக்கலாம்.

Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday.

திங்கள் செவ்வாய் புதன் வியாழன் வெள்ளி.

So, you would say, “Five times a week.”

எனவே, "வாரத்திற்கு ஐந்து முறை" என்று நீங்கள் கூறுவீர்கள்.

Ok…

சரி…

“How often do you take a trip?”

“எவ்வளவு அடிக்கடி சுற்றுலா செல்கிறீர்கள்?”

Ok…

சரி…

“How often do you take a trip?”

“எவ்வளவு அடிக்கடி சுற்றுலா செல்கிறீர்கள்?”

Well, maybe you would say, “Once a year.”

சரி, ஒருவேளை நீங்கள், "வருடத்திற்கு ஒருமுறை" என்று கூறலாம்.

“Once a year.”

"ஆண்டுக்கொரு முறை."

Maybe, “Twice a year.”

ஒருவேளை, "வருடத்திற்கு இரண்டு முறை."

Ok…

சரி...

Ahh…maybe “never”.

ஆஹா... ஒருவேளை "ஒருபோதும்".

Ok, don’t forget ‘never’ is also a choice.

சரி, 'ஒருபோதும்' ஒரு தேர்வு என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள்.

Alright, so this is how we use the ‘definite adverbs of frequency’.

சரி, இப்படித்தான் 'அதிர்வெண்களின் திட்டவட்டமான வினையுரிச்சொற்களை' பயன்படுத்துகிறோம்.

Let’s move on to some more.

இன்னும் சிலவற்றிற்கு செல்லலாம்.

Ok, we’re going to look at the expression ‘every’.

சரி, நாம் 'ஒவ்வொரு' என்ற வெளிப்பாட்டைப் பார்க்கப் போகிறோம்.

‘Every’ is very common.

'ஒவ்வொன்றும்' மிகவும் பொதுவானது.

Very easy to use.

பயன்படுத்த மிகவும் எளிதானது.

Cause you can say, “Every morning.

ஏனென்றால், “ஒவ்வொரு காலையிலும்.

Every afternoon.

ஒவ்வொரு மதியமும்.

Every evening.

எல்லா மாலைப்பொழுதும்.

Every minute.

ஒவ்வொரு நிமிடமும்.

Every hour.

ஒவ்வொரு மணி நேரமும்.

Every day.

தினமும்.

Every week.

ஒவ்வொரு வாரமும்.

Every month.

ஒவ்வொரு மாதமும்.

Every year.”

ஒவ்வொரு வருடமும்."

So, let’s make a new question.

எனவே, ஒரு புதிய கேள்வியை உருவாக்குவோம்.

“How often do you exercise?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி உடற்பயிற்சி செய்கிறீர்கள்?"

“How often do you exercise?”

"நீங்கள் எவ்வளவு அடிக்கடி உடற்பயிற்சி செய்கிறீர்கள்?"

Well, some of you maybe “every morning” or “every evening’.

சரி, உங்களில் சிலர் "தினமும் காலை" அல்லது "ஒவ்வொரு மாலையும்" இருக்கலாம்.

“Every day.”

"தினமும்."

Alright…

சரி...

Ahhh, “How often do you check your phone for new messages?”

ஆஹா, "புதிய செய்திகளுக்காக உங்கள் மொபைலை எத்தனை முறை சரிபார்க்கிறீர்கள்?"

Ok, so, “How often do you check your phone for new messages?”

சரி, "புதிய செய்திகளுக்காக உங்கள் மொபைலை எத்தனை முறை சரிபார்க்கிறீர்கள்?"

Some of you might say, “Every minute”.

உங்களில் சிலர், "ஒவ்வொரு நிமிடமும்" என்று கூறலாம்.

“Every minute I check my phone.”

"ஒவ்வொரு நிமிடமும் நான் எனது தொலைபேசியைச் சரிபார்க்கிறேன்."

Or “every hour.”

அல்லது "ஒவ்வொரு மணிநேரமும்."

“How often do you visit your grandparents?”

"உங்கள் தாத்தா பாட்டிகளை நீங்கள் எத்தனை முறை சந்திப்பீர்கள்?"

Ok…

சரி...

Maybe your grandparents live very far, “How often do you visit your grandparents?”

உங்கள் தாத்தா பாட்டி வெகு தொலைவில் வசிக்கலாம், "எவ்வளவு அடிக்கடி உங்கள் தாத்தா பாட்டிகளை சந்திக்க வருகிறீர்கள்?"

Well, “every year”.

சரி, "ஒவ்வொரு வருடமும்".

Ok…

சரி…

So, that’s similar to “once a year”.

எனவே, அது "வருடத்திற்கு ஒருமுறை" போன்றது.

“Every year.”

"ஒவ்வொரு வருடமும்."

Alright, so that’s ‘every’.

சரி, அது 'ஒவ்வொரு'.

Very easy to use.

பயன்படுத்த மிகவும் எளிதானது.

Very common.

மிகவும் பொதுவானது.

So, let’s look at some more examples right now.

எனவே, இன்னும் சில உதாரணங்களை இப்போது பார்க்கலாம்.

The first example.

முதல் உதாரணம்.

“I visit my parents once a month.”

"நான் மாதத்திற்கு ஒரு முறை என் பெற்றோரை சந்திக்கிறேன்."

“I visit my parents once a month.”

"நான் மாதத்திற்கு ஒரு முறை என் பெற்றோரை சந்திக்கிறேன்."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“Five times a week, I go jogging.”

"வாரத்திற்கு ஐந்து முறை, நான் ஜாகிங் செல்கிறேன்."

“Five times a week, I go jogging.”

"வாரத்திற்கு ஐந்து முறை, நான் ஜாகிங் செல்கிறேன்."

The next example.

அடுத்த உதாரணம்.

“Every minute, I check my mirror.”

"ஒவ்வொரு நிமிடமும், நான் என் கண்ணாடியை சரிபார்க்கிறேன்."

“Every minute, I check my mirror.”

"ஒவ்வொரு நிமிடமும், நான் என் கண்ணாடியை சரிபார்க்கிறேன்."

“Every evening, I watch TV.”

"தினமும் மாலை, நான் டிவி பார்க்கிறேன்."

“Every evening, I watch TV.”

"தினமும் மாலை, நான் டிவி பார்க்கிறேன்."

And the last example.

மற்றும் கடைசி உதாரணம்.

“I like to meet my friends, once a week.”

"வாரத்திற்கு ஒருமுறை எனது நண்பர்களை சந்திக்க விரும்புகிறேன்."

“I like to meet my friends, once a week.”

"வாரத்திற்கு ஒருமுறை எனது நண்பர்களை சந்திக்க விரும்புகிறேன்."

Ok, we just saw some great examples of how to use ‘definite adverbs of frequency’.

சரி, 'அதிர்வெண்களின் திட்டவட்டமான வினையுரிச்சொற்களை' எவ்வாறு பயன்படுத்துவது என்பதற்கான சில சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளைப் பார்த்தோம்.

They’re very good to know.

அவர்கள் தெரிந்து கொள்வது மிகவும் நல்லது.

Especially when someone is asking you a “How often…” question.

குறிப்பாக யாராவது உங்களிடம் "எவ்வளவு அடிக்கடி..." என்ற கேள்வியைக் கேட்கும்போது.

Alright, you have to answer with an adverb of frequency.

சரி, அதிர்வெண்ணின் வினையுரிச்சொல்லுடன் பதிலளிக்க வேண்டும்.

So, you need to do a little more self-study.

எனவே, நீங்கள் இன்னும் கொஞ்சம் சுய ஆய்வு செய்ய வேண்டும்.

I couldn’t talk about everything in this video, so please do a little more self-study

இந்த வீடியோவில் உள்ள அனைத்தையும் பற்றி என்னால் பேச முடியவில்லை, எனவே தயவு செய்து இன்னும் கொஞ்சம் சுய ஆய்வு செய்து

and learn them very well.

அவற்றை நன்றாக கற்றுக்கொள்ளுங்கள்.

I know you can master them.

நீங்கள் அவர்களை மாஸ்டர் செய்ய முடியும் என்று எனக்குத் தெரியும்.

That’s it for this video.

இந்த வீடியோவிற்கு அவ்வளவுதான்.

See you next time.

அடுத்த முறை சந்திப்போம்.