The subtle differences between "HEAR" and "LISTEN"! With English Grammar TEST!

- Here, listen. See, look, watch.

- اینجا، گوش کن. ببینید، نگاه کنید، تماشا کنید.

I have to constantly correct these words in my classes,

من باید دائماً این کلمات را در کلاس هایم اصلاح کنم،

because they're very, very similar in meaning

زیرا آنها از نظر معنی بسیار بسیار شبیه هستند،

but there are tiny, tiny differences.

اما تفاوت های کوچک و کوچکی وجود دارد.

- No, no, no, no.

- نه نه نه نه.

There's a difference between hearing and listening.

بین شنیدن و گوش دادن تفاوت وجود دارد.

- You're not hearing me,

- نه حرفم را می شنوی،

you're not understanding what I'm saying.

نه می فهمی چه می گویم.

- You're not hearing me. You're not hearing me.

- صدایم را نمی شنوی. تو صدای من را نمی شنوی

- There's a difference between being heard

- بین شنیده شدن

and being listened to.

و شنیده شدن تفاوت وجود دارد.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)

- Starting with hear, this is a passive action.

- شروع با شنیدن، این یک عمل منفعل است.

Someone says something, makes sounds.

یک نفر چیزی می گوید، صداهایی در می آورد.

You don't actively do anything to hear.

شما فعالانه کاری برای شنیدن انجام نمی دهید.

It just hits your ear. That's it.

فقط به گوش شما برخورد می کند. خودشه.

For example- (person farts)

به عنوان مثال- (فرز گوز)

I just heard someone fart.

من فقط شنیدم کسی گوز می زند.

It wasn't my choice. The sound just hit my ear.

انتخاب من نبود صدا فقط به گوشم خورد

We also use this ability.

ما هم از این توانایی استفاده می کنیم.

So when you are not sure, is my voice loud enough?

بنابراین وقتی مطمئن نیستید، آیا صدای من به اندازه کافی بلند است؟

The question is, can you hear me?

سوال این است که آیا صدای من را می شنوی؟

Hear, because you're asking about ability.

بشنو، چون در مورد توانایی می‌پرسی.

However, listen is an active action.

با این حال، گوش دادن یک عمل فعال است.

You try to hear someone.

سعی می کنی کسی را بشنوی

Also, I don't know if you've seen "Cobra Kai" or Netflix.

همچنین، نمی‌دانم «کبرا کای» را دیده‌اید یا نتفلیکس.

It's really good. You should watch it.

واقعا خوبه. باید تماشاش کنی

There's a really good quote that shows the difference

یک نقل قول واقعا خوب وجود دارد که تفاوت

between these two verbs in one sentence.

بین این دو فعل را در یک جمله نشان می دهد.

- There's a difference between being heard

- بین شنیده شدن

and being listened to.

و شنیده شدن تفاوت وجود دارد.

They heard you, but they listened to me.

آنها شما را شنیدند، اما آنها به من گوش دادند.

- "Can you hear me?" asks about ability.

- "می شنوی؟" در مورد توانایی می پرسد

"Are you listening?" asks are you paying attention

"گوش می کنی؟" می پرسد آیا

to what I'm saying?

به چیزی که می گویم توجه می کنی؟

Hmm. Okay.

هوم باشه.

No, that's not everything.

نه، این همه چیز نیست.

There's another quote from another movie.

نقل قول دیگری از یک فیلم دیگر وجود دارد.

"White Men Can't Jump." Great movie.

"مردان سفید پوست نمی توانند بپرند." فیلم عالی

Have a listen.

گوش کن

- There's a difference between hearing and listening.

- بین شنیدن و گوش دادن تفاوت وجود دارد.

White people, y'all can't hear Jimi.

سفیدپوستان، همه شما نمی توانید جیمی را بشنوید.

- So wait, what? That's confusing, no?

- پس صبر کن چی؟ این گیج کننده است، نه؟

Well, actually, no.

خوب، در واقع، نه.

For example, his girlfriend is really angry at him

به عنوان مثال، دوست دخترش واقعاً از دست او عصبانی است،

because he always farts.

زیرا او همیشه گوز می زند.

She tells him, "Hey, stop farting."

او به او می گوید: "هی، از گوز زدن دست بردار."

He wants to say, "Look, I'm paying attention to you, okay?

میخواد بگه ببین حواسم بهت هست باشه دارم

I'm listening to your concerns."

به دغدغه هایت گوش میدم.

"Yes, but are you hearing me?"

"بله، اما آیا صدای من را می شنوی؟"

Does he fully understand what she's saying?

آیا او کاملاً متوجه می شود که او چه می گوید؟

So there is a difference between listening to someone

بنابراین بین گوش دادن به کسی

and hearing them.

و شنیدن او تفاوت وجود دارد.

Also, pronunciation.

همچنین، تلفظ.

You might want to stress the word hear.

ممکن است بخواهید روی کلمه شنیدن تاکید کنید.

If you mean it like this to say,

اگه منظورت اینجوریه که میگم

completely understand what I'm saying.

کاملا بفهمی چی میگم.

Here are some other examples.

در اینجا چند نمونه دیگر وجود دارد.

- Heather, you're not hearing me.

- هدر، صدایم را نمی شنوی.

- You're not hearing me. You're not hearing me.

- صدایم را نمی شنوی. تو صدای من را نمی شنوی

- You're not hearing me.

You're not understanding what I'm saying.

- صدایم را نمی شنوی.

تو نمیفهمی چی میگم

- Okay. Visual verbs.

- باشه. افعال بصری

How do they work?

چطورکار می کنند؟

Well, it's the same thing with see, look, and watch.

خب، دیدن، نگاه کردن و تماشا کردن هم همین است.

See is the same as hear.

دیدن همان شنیدن است.

It talks about ability and it talks about something

در مورد توانایی صحبت می کند و در مورد چیزی که

entering your eyeball.

وارد کره چشم شما می شود صحبت می کند.

For example, "I saw Aly in the street today

به عنوان مثال، "من امروز علی را در خیابان

in only underpants."

فقط با زیر شلواری دیدم."

By the way, this is my regular nightmare.

اتفاقاً این کابوس همیشگی من است.

Like I constantly have nightmares that I forgot my clothes

مثل اینکه مدام کابوس می بینم که لباس هایم را فراموش کرده ام

and I'm just walking in the street.

و فقط در خیابان راه می روم.

If this ever happens, just wake me up, please.

اگر این اتفاق افتاد، لطفاً مرا بیدار کنید.

But yeah, you didn't choose to have this image

اما بله، شما انتخاب نکردید که این تصویر را

in your eyeballs.

در چشمان خود داشته باشید.

So you saw this.

پس اینو دیدی

See is the appropriate verb. Again, it's passive, like hear.

See فعل مناسب است. باز هم، منفعل است، مانند شنیدن.

And again, it's also for visual ability.

و باز هم برای توانایی بصری است.

For example, if you are at a concert, and this is you,

به عنوان مثال، اگر در یک کنسرت هستید، و این شما هستید،

if you are very, very short and there are tall people

اگر خیلی کوتاه قد هستید و افراد قدبلند

in front of you, you might say this, again,

در مقابل شما هستند، ممکن است این را بگویید، دوباره

see is the appropriate verb because it's talking about

ببینید فعل مناسب است زیرا در مورد

ability, visual ability.

توانایی صحبت می کند. توانایی بصری

"I'm too short. I can't see the stage."

"من خیلی کوتاه هستم. نمی توانم صحنه را ببینم."

But look and watch are different.

اما نگاه و تماشا متفاوت است.

Yes, they both have the intention to see something.

بله، هر دو قصد دیدن چیزی را دارند.

You try to see something.

شما سعی می کنید چیزی را ببینید.

But look is for static things.

اما نگاه برای چیزهای ثابت است.

Things that don't really move.

چیزهایی که واقعا حرکت نمی کنند.

You look at things in a museum.

شما به چیزهای موجود در موزه نگاه می کنید.

Watch is for things that move things with motion.

ساعت برای چیزهایی است که اشیا را با حرکت حرکت می دهند.

Think of a movie.

به یک فیلم فکر کنید.

I'm going to watch a movie.

من برم فیلم ببینم

However, this one is kind of strange.

با این حال، این یکی به نوعی عجیب است.

With movies you can also say, "I'm going to see a movie."

با فیلم‌ها می‌توان گفت: «می‌خواهم فیلم ببینم».

Also very important, see is related to experience.

همچنین بسیار مهم است، دیدن مربوط به تجربه است.

If you want to say,

اگر می خواهید بگویید،

"Hey, you know that movie about this spider guy?"

"هی، شما آن فیلم را در مورد این مرد عنکبوتی می شناسید؟"

"Oh yeah, yeah, I've seen that."

"اوه، بله، من آن را دیده ام."

I've seen it. You use see for experience.

من آن را دیده ام. برای تجربه از see استفاده کنید.

Yes, you could use watch, but see is more common.

بله، می توانید از ساعت استفاده کنید، اما دیدن رایج تر است.

Also with music, same thing.

همچنین با موسیقی، همان چیزی است.

The verb with intention is listen,

فعل با قصد گوش دادن است،

however "You know that song by that British woman,

اما "شما آن آهنگ آن زن بریتانیایی را می شناسید،

she sings about stuff?"

او درباره چیزهایی می خواند؟"

"Oh, Adele, yeah, I heard her song yesterday."

"اوه، ادل، آره، من آهنگ او را دیروز شنیدم."

See and hear. We use them for experience.

ببینید و بشنوید. ما از آنها برای تجربه استفاده می کنیم.

So let me know, have you seen the new Spider-Man movie?

پس به من بگو، آیا فیلم جدید مرد عنکبوتی را دیده ای؟ آیا

Have you heard Adele's new sung?

آهنگ جدید ادل را شنیده اید؟

Don't worry, this video will last a long time

نگران نباشید، این ویدیو برای مدت طولانی ادامه خواهد داشت

because there's always a new Adele song

زیرا همیشه یک آهنگ جدید ادل وجود دارد

and there's always a new Spider-Man movie.

و همیشه یک فیلم جدید مرد عنکبوتی وجود دارد.

Just to clarify the difference between watch and look.

فقط برای روشن شدن تفاوت بین ساعت و نگاه.

You are in a museum.

شما در یک موزه هستید.

This guy, this girl, they're both what? at paintings.

این پسر، این دختر، هر دو چه هستند؟ در نقاشی

Remember the paintings don't move.

به یاد داشته باشید نقاشی ها حرکت نمی کنند.

So, looking at the painting.

بنابراین، به نقاشی نگاه کنید.

Also remember with the verb look

همچنین به خاطر داشته باشید که با فعل look به

you need this preposition: at,

این حرف اضافه نیاز دارید: در،

not, "I'm looking the painting."

نه، "I'm looking the painting."

No, "I'm looking at the painting."

نه، "من به نقاشی نگاه می کنم."

Same with her. She's looking at this painting.

با اون هم همینطور او به این نقاشی نگاه می کند.

This guy, however, is doing something different.

این مرد، اما، کار متفاوتی انجام می دهد.

This dog is peeing on her leg.

این سگ روی پایش ادرار می کند.

So this has motion. It's an action.

پس این حرکت دارد. این یک عمل است.

And he has the intention to, hmm.

و او قصد دارد، هوم.

So which verb?

پس کدام فعل؟

"I'm watching this dog."

"من این سگ را تماشا می کنم."

So also we need to talk about how this affects another verb.

بنابراین ما باید در مورد اینکه چگونه این یک فعل دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد صحبت کنیم.

So the dog is peeing, right?

پس سگ ادرار می کند، درست است؟

So this verb pee, what form should it be in?

پس این فعل pee باید به چه صورت باشد؟

I'm watching this dog pee on this woman.

من دارم تماشا می کنم که این سگ روی این زن ادرار می کند.

Or I'm watching this dog peeing on this woman.

یا دارم نگاه می کنم که این سگ به این زن ادرار می کند.

Well, it all depends on time.

خوب، همه چیز به زمان بستگی دارد.

How long were you watching or looking.

چه مدت تماشا می کردید یا نگاه می کردید.

For example, if you saw this action from start to finish,

به عنوان مثال، اگر این عمل را از ابتدا تا انتها دیدید،

maybe it's a short action, use infinitive.

شاید یک اکشن کوتاه باشد، از infinitive استفاده کنید.

"I'm watching this dog pee on this woman."

"من تماشا می کنم که این سگ روی این زن ادرار می کند."

But if you saw the action in the middle of it happening,

اما اگر دیدید که عمل در وسط آن در حال رخ دادن است،

like you saw the beginning but not the end,

مثل اینکه شروع را دیدید اما پایان را دیدید،

or the end but not the beginning,

یا پایان را دیدید اما آغاز را نه،

or if the action took a really long time,

یا اگر عمل واقعاً طولانی شد، از

use the ing-form, because it kind of contracts:

فرم ing استفاده کنید، زیرا این کار بسیار مهربان است. قراردادها:

I was watching while this was happening.

من در حالی که این اتفاق می‌افتد، تماشا می‌کردم.

"Oh my God, I was just watching that dog

"اوه خدای من، من داشتم نگاه می کردم که سگ

peeing on that woman."

به آن زن ادرار می کرد."

So this all depends on what exactly happened

بنابراین این همه بستگی به این دارد که دقیقاً چه اتفاقی افتاده است

and what you want to say about it in regards to time.

و آنچه می خواهید در مورد آن در رابطه با زمان بگویید.

Whether it was a long time, a short time,

چه مدت طولانی بود، چه مدت کوتاهی،

did you see all of it or just a piece of it.

آیا همه آن را دیدید یا فقط یک تکه از آن را.

But to be honest, you can't really go wrong with this.

اما راستش را بخواهید، واقعاً نمی توانید در این مورد اشتباه کنید.

If you mess up this verb form, don't worry.

اگر این فرم فعل را به هم زدید ، نگران نباشید.

No one's gonna think you're stupid. You're gonna be fine.

هیچکس فکر نمیکنه تو احمق هستی تو خوب میشوی.

It's kind of like pus perfect in that no one really cares,

به نوعی مانند چرک کامل است که هیچ کس واقعاً اهمیت نمی دهد،

it's just if you want to be extra specific about the time.

فقط اگر بخواهید در مورد زمان دقیق تر باشید.

That's it.

خودشه.

Alright, let's do a test to check

خوب، بیایید یک آزمایش انجام دهیم تا بررسی کنیم

that you've remembered everything.

که همه چیز را به خاطر آورده اید.

In this test you are gonna be asked five questions.

در این آزمون از شما پنج سوال پرسیده می شود.

You have to decide which verb to use

شما باید تصمیم بگیرید که از کدام فعل استفاده کنید

and if there's another verb, what form should it be in?

و اگر فعل دیگری وجود دارد، به چه شکلی باشد؟

I'll give you each situation. Remember there are five.

من هر موقعیتی را به شما می دهم. به یاد داشته باشید که پنج مورد وجود دارد.

Pause the video, say out loud what you think it is

ویدیو را مکث کنید، با صدای بلند بگویید چه فکر می‌کنید

or write down what you think the answer is and then check.

یا آنچه را که فکر می‌کنید پاسخ آن را بنویسید و سپس بررسی کنید.

Okay, let's get going.

باشه بریم

We'll start easy. This is a visual one.

ما آسان شروع خواهیم کرد. این یک تصویر بصری است.

So first, which verb goes here?

بنابراین اول، کدام فعل اینجا می رود؟

You mm, Harry Styles, blarg, on a fan.

تو مم، هری استایلز، خوشگل، طرفدار.

The verb for blarg is puke.

فعل blarg puke است.

You could also say vomit,

شما همچنین می توانید بگویید استفراغ،

but for this example, we'll use puke.

اما برای این مثال، ما از puke استفاده می کنیم.

So which verb and what form of this?

پس کدام فعل و چه شکلی از این؟

Again, it depends what you want to say about the situation.

باز هم بستگی دارد که می خواهید در مورد وضعیت چه بگویید.

If you want to say, I didn't want that image, use see.

اگر می خواهید بگویید من آن تصویر را نمی خواستم، از see استفاده کنید.

I saw Harry Styles.

من هری استایلز را دیدم.

And this verb, honestly, again, you could use both,

و این فعل، صادقانه، باز هم می توانید از هر دو استفاده کنید،

puke or puking, both are fine.

puke یا puking، هر دو خوب هستند.

But what would feel natural?

اما چه چیزی طبیعی است؟

I saw Harry Styles puke on a fan.

هری استایلز را دیدم که روی یک فن کوبید.

This feels like a short action.

این یک عمل کوتاه به نظر می رسد.

You probably saw it from beginning to end,

احتمالاً از ابتدا تا انتها آن را دیده اید،

so we'll use that infinitive.

بنابراین ما از آن مصدر استفاده می کنیم.

I saw Harry Styles puke on a fan. Gross.

هری استایلز را دیدم که روی یک فن کوبید. ناخالص

Could you use watch? Yes, absolutely.

آیا می توانید از ساعت استفاده کنید؟ بله کاملا.

This is something in motion

این چیزی در حال حرکت است

and you have the intention to see it.

و شما قصد دارید آن را ببینید.

So yes, see and watch, both okay.

پس بله، ببینید و تماشا کنید، هر دو خوب است.

Oh, whoops.

اوه اوه

As long as it's past tense, that's very important.

تا زمانی که زمان گذشته باشد، این بسیار مهم است.

Number two, again, super easy.

شماره دو، دوباره، فوق العاده آسان.

This is talking about ability to this, which verb?

این در مورد توانایی این صحبت می کند، کدام فعل؟

Of course, it's here because it's ability.

البته اینجاست چون توانایی است.

"What? I can't hear you.

"چی؟ من صدای شما را نمی شنوم.

They're so loud."

آنها خیلی بلند هستند."

This one, it's with intention.

این یکی، با نیت است.

So of course, it's-

پس البته، این است-

I'm listening with intention.

من با قصد گوش می دهم.

The neighbors are in the middle of an argument.

همسایه ها وسط دعوا هستند.

So this verb, what do you think?

پس این فعل، نظر شما چیست؟

Again, to be honest, you could use both,

باز هم، صادقانه بگویم، می توانید از هر دو استفاده کنید،

but because it's like in the middle of it,

اما چون در وسط آن است،

it depends though.

بستگی دارد.

If the argument lasts a long time, you might say,

اگر مشاجره طولانی شود، ممکن است بگویید:

"I'm listening to them arguing.

"من دارم به بحث آنها گوش می دهم.

It's been going on for hours."

ساعت ها ادامه دارد."

But again, it doesn't really matter

اما باز هم، واقعاً مهم نیست که

which one you want to use here.

کدام یک را می خواهید در اینجا استفاده کنید.

You sit down in front of YouTube.

جلوی یوتیوب بشین.

The video is from Papa Teach Me,

این ویدیو از Papa Teach Me،

the best place to learn English on YouTube.

بهترین مکان برای یادگیری زبان انگلیسی در YouTube است. از

Which verb should you use?

کدام فعل استفاده کنید؟

And this verb, which form should it be in?

و این فعل به کدام شکل باید باشد؟

Again, it's with intention and there's motion.

باز هم با نیت است و حرکت وجود دارد.

So.

بنابراین.

And because you're watching from start to finish,

و از آنجایی که شما از ابتدا تا انتها،

infinitive, "I'm gonna watch Aly teach an English lesson."

مصدر، "I'm gonna watch Aly) که یک درس انگلیسی تدریس می کند، تماشا می کنید.

Which reminds me, if you haven't already,

که به من یادآوری می کند، اگر قبلاً این کار را نکرده اید،

please do the thing, this and this.

لطفاً این کار را انجام دهید، این و این.

And finally number five,

و در نهایت شماره پنج

she walks in and her friend is completely naked.

وارد می شود و دوستش کاملا برهنه است. می

He wants to say, "No! Don't mmm!

خواهد بگوید: "نه! ممم نکن!

I'm naked." What should he say?

من برهنه هستم." او باید چه بگوید؟ از

Which verb should he use?

کدام فعل استفاده کند؟

Of course he's saying, "Don't this" with intention.

البته او با نیت می گوید: «این کار را نکن».

"Don't look, I'm naked."

"نگاه نکن، من برهنه هستم."

How did you do in the test?

در آزمون چگونه عمل کردید؟

Did you get everything right?

آیا همه چیز را درست انجام دادید؟

If you got some or all of them wrong, don't worry.

اگر برخی یا همه آنها را اشتباه گرفته اید، نگران نباشید.

You can just go back, watch it again,

شما فقط می توانید به عقب برگردید، دوباره آن را تماشا کنید،

clarify the bits that you missed.

بخش هایی که از دست داده اید را روشن کنید. در نظرات به

Let me know how well you did in the comments.

من اطلاع دهید که چقدر خوب عمل کردید.

Also, let me know what do you want to study

همچنین، به من اطلاع دهید که چه چیزی را می خواهید

in a future video?

در ویدیوی بعدی مطالعه کنید؟

I'll see you in the next class. Bye.

در کلاس بعدی می بینمت. خدا حافظ.

(upbeat music)

(موسیقی شاد)