How to talk about prices in English - Basic Vocabulary

Do you like shopping? I don't. But one thing I do like is saving money and getting a bargain

خرید را دوست داری؟ من این کار را نمی کنم. اما یکی از چیزهایی که دوست دارم این است

or a deal when I have to go shopping and buy something. What I'm going to teach you is

که وقتی مجبورم به خرید بروم و چیزی بخرم، پول پس انداز کنم و معامله یا معامله ای انجام دهم. چیزی که من به شما آموزش می دهم این است

how to talk about prices or how much something costs or how much something was in English.

که چگونه در مورد قیمت ها صحبت کنید یا قیمت یک چیزی چقدر است یا چیزی به زبان انگلیسی چقدر بود.

It is difficult, I think, to say numbers or listen to when people tell you how much something

من فکر می‌کنم گفتن اعداد یا گوش دادن به زمانی که مردم به شما می‌گویند قیمت یک چیزی

costs in English because we don't say, "Ten dollars and seventy-five cents, please." What

به زبان انگلیسی چقدر است، دشوار است، زیرا ما نمی‌گوییم «لطفاً ده دلار و هفتاد و پنج سنت». کاری

we do is we take the number, and we divide it. So if I was going shopping, and I wanted

که ما انجام می دهیم این است که عدد را می گیریم و آن را تقسیم می کنیم. بنابراین اگر قصد خرید داشتم و می خواستم

to ask someone, I would say, "Hey, how much is this?" If I held the thing in my hand and

از کسی بپرسم، می گفتم: "هی، این چند است؟" اگر چیز را در دست گرفتم و

said, "Excuse me. How much is this?" People would say -- or the person that was trying

گفتم ببخشید این چند است؟ مردم می گفتند -- یا شخصی که می

to sell it to you would say, "It is ten seventy-five." You do not need to go through "ten dollars

خواست آن را به شما بفروشد می گفت: "ده هفتاد و پنج است." نیازی نیست از «ده دلار

and seventy-five cents." We just say the first number, then the second number. So this number

و هفتاد و پنج سنت» عبور کنید. ما فقط عدد اول را می گوییم ، سپس عدد دوم را. پس این

is "ten seventy-five". Wherever the dot is -- or the decimal point -- that's where we

عدد «ده هفتاد و پنج» است. هر کجا که نقطه باشد -- یا نقطه اعشار -- همان جایی است که

divide the number. This one is "two fifty". This one would be

عدد را تقسیم می کنیم. این یکی «دو پنجاه» است. این یکی می شود

"eighteen twenty-five". Something quite expensive would be "a hundred and eighty-seven forty-two".

"هجده و بیست و پنج". چیزی که بسیار گران است می تواند «صد و هشتاد و هفت و چهل و دو» باشد.

Now, we do not -- at least I don't -- buy things that are in the thousands. But maybe

در حال حاضر، ما - حداقل من - چیزهایی را نمی خریم که هزاران نفر هستند. اما شاید

you're going shopping, and what you're buying is very expensive. If the number is over a

شما به خرید می روید و چیزی که می خرید بسیار گران است. اگر عدد بیش از

hundred -- it's "one thousand eight hundred and seven eighty-seven". It's the same rule.

صد باشد - "هزار و هشتصد و هفتاد و هشتاد و هفت" است. همین قاعده است.

We say the first number, and the cents we just say as a number together.

عدد اول را می گوییم و سنت ها را فقط به عنوان یک عدد با هم می گوییم.

Maybe in your country you use a very, very high or big currency. Most of our purchases

شاید در کشور خود از یک ارز بسیار، بسیار بالا یا بزرگ استفاده کنید. اکثر خریدهای

are not more than a thousand dollars, depending, of course, on what you're buying. But a typical

ما بیش از هزار دلار نیست ، البته بسته به چیزی که می‌خرید. اما یک

grocery store or clothing store probably -- maybe, depends how much you eat or what you buy -- it's

خواربارفروشی یا لباس فروشی معمولی احتمالا - شاید بستگی به میزان خوردن یا خرید شما دارد -

not going to be over a thousand. So you're not going to have to use "one thousand seven

بیش از هزار نفر نخواهد بود. بنابراین مجبور نیستید از «هزار

hundred and forty-two" a lot. The other really, really easy thing is that

و هفتصد و چهل و دو» زیاد استفاده کنید. یکی دیگر از چیزهای واقعاً بسیار آسان این است که

if you don't really understand when people speak very quickly, like, "It's ten seventy-five."

اگر واقعاً متوجه نمی شوید که مردم خیلی سریع صحبت می کنند ، مثلاً "دهه هفتاد و پنج است."

"What? Excuse me. How much is this?" "Three eighty-five" "What?" "Three eighty-five."

"چی؟ ببخشید. این چنده؟" "سه هشتاد و پنج" "چی؟" "سه هشتاد و پنج."

"What?" "Three eighty-five." What you can do is when they type it into the cash register,

"چی؟" "سه هشتاد و پنج." کاری که می توانید انجام دهید این است که وقتی آن را در صندوق تایپ می کنند،

you can look at the price. Or you can ask them "Please write it down." That way, you

می توانید به قیمت آن نگاه کنید. یا می توانید از آنها بپرسید "لطفاً آن را یادداشت کنید." به این ترتیب،

can actually see the numbers. Now, I've told you that the person will say,

در واقع می توانید اعداد را ببینید. حالا، من به شما گفته‌ام که آن شخص می‌گوید،

"It is" -- the price. Once you have bought it, you can say to your friends, "Do you like

"این است" - قیمت. هنگامی که آن را خریدید، می توانید به دوستان خود بگویید: "آیا

my new shirt?" Your friend's like, "Oh, I love it! Oh, my God! How much was it?" And

پیراهن جدید من را دوست دارید؟" دوست شما مثل "اوه، من آن را دوست دارم! اوه، خدای من! چقدر بود؟" و

then you punch your friend for having friends that talk like that. You're going to say,

سپس دوست خود را به خاطر داشتن دوستانی که اینطور صحبت می کنند مشت می کنید. شما می خواهید بگویید

"It was". So after you have bought something, "it was ten seventy-five." "It was two fifty."

"این بود". پس بعد از اینکه چیزی خریدید، «ده هفتاد و پنج بود». "ساعت دو و پنجاه بود."

This is the only grammar, the only two tiny words that you need to use. Yes. No. Don't

این تنها دستور زبان، تنها دو کلمه کوچکی است که باید استفاده کنید. آره. نه

say this. Don't say this, "The price is" or "the price was"; "the cost is"; "I paid the

اینو نگو این را نگویید، "قیمت است" یا "قیمت بود"; "هزینه است"؛ "پول را پرداخت کردم

money". "Did you really pay money?" Of course, you paid money. Do not use these expressions.

". "واقعا پول دادی؟" البته پول دادی از این عبارات استفاده نکنید.

They're very unnatural. This one is just strange and unnecessary.

خیلی غیر طبیعی هستن این یکی فقط عجیب و غیر ضروری است.

So the next time you go shopping, try and listen; try and ask people questions; and

بنابراین دفعه بعد که به خرید می روید، سعی کنید و گوش دهید. سعی کنید از مردم سوال بپرسید. و

listen to the price of things. Watch out for the evilness called "tax". People will always

به قیمت چیزها گوش کن مراقب شرارتی به نام «مالیات» باشید. مردم همیشه خواهند

say, "Oh, that's eighty-seven thirty-five plus tax." And in Canada, it's not included

گفت: "اوه، این هشتاد و هفت سی و پنج به اضافه مالیات است." و در کانادا، در قیمت گنجانده نشده است

in the price, so good luck shopping out there. Until next time, goodbye.

، پس برای خرید از آنجا موفق باشید. تا دفعه بعد خداحافظ