8 Tips for British English Pronunciation

8 เคล็ดลับสำหรับการออกเสียงภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ

Hi, everyone. I'm Jade. What we're talking about today is some pronunciation tips for

สวัสดีทุกคน. ฉันคือหยก สิ่งที่เรากำลังพูดถึง เกี่ยวกับวันนี้เป็นเคล็ดลับการออกเสียงสำหรับ

British English. Some of them are tips; some of them are observations that you might be

ภาษาอังกฤษ. บางคนมีเคล็ดลับ บาง ของพวกเขาเป็นข้อสังเกตที่คุณอาจจะ

interested to know. We've got eight of them, so let's get started.

สนใจที่จะรู้ว่า เรามีแปด ของพวกเขาดังนั้นเริ่มกันเลย

Pronunciation of-ed word endings. This is not specifically a British English issue.

การออกเสียงจบคำ -eded นี่คือ ไม่เฉพาะปัญหาภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ

If your preference -- I don't know why I can't speak suddenly in an English pronunciation

ถ้าคุณชอบ - ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงทำไม่ได้ พูดทันทีในการออกเสียงภาษาอังกฤษ

video, but that's how it is. If your preference is American English, this also applies to

วิดีโอ แต่นั่นเป็นวิธี หากคุณชอบ เป็นภาษาอังกฤษแบบอเมริกันซึ่งใช้กับ

American English. So what I hear a lot at, sort of, around intermediate level -- sometimes

ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ดังนั้นสิ่งที่ฉันได้ยินมากเรียงลำดับ ของประมาณระดับกลาง - บางครั้ง

upper intermediate level if you haven't had someone to correct you -- -ed word endings

ระดับกลางตอนบนถ้าคุณยังไม่มี ใครบางคนที่จะแก้ไขคุณ - จบคำแล้ว

sound like this. I can't even do it because it's so unnatural for me. "Excite-ed shout-ed,

เสียงเช่นนี้ ฉันไม่สามารถทำได้เพราะ มันผิดธรรมชาติสำหรับฉัน "Excite-ed shout-ed

remind-ed." It's so unnatural for me. But in fact, it's not like that. It doesn't sound

เตือน -ed. "มันแปลกประหลาดมากสำหรับฉัน แต่มา ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น มันไม่ได้ฟัง

like an -ed. It might sound like an /id/; it might sound like a /t/; or it might sound

เหมือน -ed มันอาจฟังดูเหมือน / id /; มัน อาจฟังดูเหมือน / t /; หรือมันอาจฟังดู

like a /d/. So I've got some examples here. This word, even though it's spelled -ed, makes

เช่น / d / ดังนั้นฉันมีตัวอย่างที่นี่ คำนี้แม้ว่าจะสะกดถูกต้องแล้วก็ตาม

an /id/ sound. It becomes "excited". "I'm really excited." "Shouted." "He shouted at

/ id / เสียง มันกลายเป็น "ตื่นเต้น" "ฉัน ตื่นเต้นจริงๆ "" ตะโกน "" เขาตะโกนใส่

me." "Reminded." "I reminded you to do your homework; didn't I?" And -- yeah.

ฉัน "" เตือนความจำ "" ฉันเตือนคุณให้ทำ การบ้านของคุณ; ไม่ใช่เหรอ? "และ - ใช่

So now, we can talk about the ones that finish with a t sound. "Finished. Dripped. Laughed."

ดังนั้นตอนนี้เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เสร็จสิ้น ด้วยเสียง "เสร็จแล้วหยดแล้วหัวเราะ"

They don't have the-ed sound. So that's an important thing to know about pronunciation.

พวกเขาไม่มีเสียง -ed นั่นคือ สิ่งสำคัญที่ควรรู้เกี่ยวกับการออกเสียง

Even if it's spelled-ed, it doesn't mean it sounds like that. And what about the ones

แม้ว่ามันจะเป็นตัวสะกด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ฟังดูเหมือนว่า และสิ่งที่เกี่ยวกับคน

that end with a d sound, a "duh" sound. "Remembered." "I remembered what you said to me." "Called."

ลงท้ายด้วยเสียงโฆษณาเสียง "duh" "จำได้". "ฉันจำสิ่งที่คุณพูดกับฉันได้" "เรียกว่า."

"I called you. Didn't you hear your phone?" "Imagined." "I imagined a better future for

"ฉันโทรหาคุณคุณไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของคุณหรือ" "จินตนาการ". "ฉันจินตนาการถึงอนาคตที่ดีกว่าสำหรับ

everyone." So with those, it's a D sound. How do you know for each one? Go with what

ทุกคน "ด้วยเสียงเหล่านั้นมันเป็นเสียง D คุณรู้จักแต่ละคนได้อย่างไร? ไปกับอะไร

feels most natural when you're saying the word. The main thing is don't force the -ed

รู้สึกเป็นธรรมชาติมากที่สุดเมื่อคุณกำลังพูด คำ. สิ่งสำคัญคือไม่บังคับให้ -ed

sound at the end of the word because it's that that gives you an unnatural rhythm when

เสียงที่ส่วนท้ายของคำเพราะมัน ที่ทำให้คุณมีจังหวะผิดปกติเมื่อ

you're speaking English.

คุณกำลังพูดภาษาอังกฤษ

So moving on to -- this one's an observation, really. British English pronunciation. We

ดังนั้นไปที่ - คนนี้เป็นข้อสังเกต จริงๆ. การออกเสียงภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ เรา

have so many different accents in England. But one of the biggest divisions in our accents is

มีสำเนียงต่าง ๆ มากมายในอังกฤษ แต่ หนึ่งในหน่วยงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสำเนียงของเราคือ

-- it's between the north of the country and the south, and it's our pronunciation of these

- มันอยู่ระหว่างทางเหนือของประเทศและ ทางทิศใต้และมันคือการออกเสียงของพวกเรา

words: "bath" and "laugh", as I say them. I say them in the southern pronunciation.

คำ: "อาบน้ำ" และ "หัวเราะ" อย่างที่ฉันพูดไป ฉันพูดพวกเขาในภาคใต้ออกเสียง

But if I were from the north -- if I were from the north of the country, I'd say "bath"

แต่ถ้าฉันมาจากทางเหนือ - ถ้าฉันเป็น จากทางเหนือของประเทศฉันจะพูดว่า "บา ธ "

and "laugh" because they have a different accent up there. Well, they've got loads of

และ "หัวเราะ" เพราะพวกเขามีความแตกต่าง เน้นที่นั่น พวกมันมีของมากมาย

different accents, but they don't speak in the same way as me. So let's break it down

สำเนียงต่างกัน แต่พวกเขาไม่พูด เช่นเดียวกับฉัน งั้นมาทำลายมันกัน

into the actual sound. So if you're from the North, you say, "a". But we, in the South,

เป็นเสียงที่เกิดขึ้นจริง ดังนั้นถ้าคุณมาจาก เหนือคุณพูดว่า "a" แต่พวกเราในภาคใต้

say "au". So you say "bath", we say "bauth". And you say "laf"; we say "laugh". And you

พูดว่า "au" ดังนั้นคุณพูดว่า "อาบน้ำ" เราพูดว่า "bauth" และคุณพูดว่า "laf"; เราพูดว่า "หัวเราะ" และคุณ

can also hear it in these two words. It doesn't have to be the first or only a vowel in the

สามารถได้ยินได้ด้วยสองคำนี้ มันไม่ได้ จะต้องเป็นสระแรกหรือสระเดียวใน

word. In the southern pronunciation, this is "commaund". But in the northern pronunciation,

คำ. ในการออกเสียงภาคใต้นี่คือ "commaund" แต่ในภาคเหนือของการออกเสียง

it's "command". And the southern pronunciation of this word is "caust". The northern pronunciation

มันคือ "คำสั่ง" และการออกเสียงของภาคใต้ คำนี้คือ "caust" การออกเสียงภาคเหนือ

is "cast". The cast of Brookside came to London." "Brookside" was an old soap that's not on

คือ "นักแสดง" นักแสดงจาก Brookside มาถึงลอนดอน " "Brookside" เป็นสบู่เก่าที่ไม่ได้อยู่ใน

TV anymore, and it was people from Liverpool. And I was just doing the accent. Probably

ทีวีอีกต่อไปและเป็นผู้คนจากลิเวอร์พูล และฉันก็แค่ทำสำเนียง อาจ

that's really irrelevant to you. You will never see that show, but anyway. You know, now.

นั่นไม่เกี่ยวข้องกับคุณจริงๆ คุณจะไม่ เห็นการแสดงนั้น แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้คุณรู้แล้ว

Next tip. I don't hear this that often, but when I do, it sounds really, really, really

เคล็ดลับถัดไป ฉันไม่ได้ยินเรื่องนี้บ่อยนัก แต่ เมื่อฉันทำมันฟังดูจริงๆ

wrong. And I think this tip generally -- generally a good example of how -- just because we write

ไม่ถูกต้อง. และฉันคิดว่าเคล็ดลับนี้โดยทั่วไป - โดยทั่วไป ตัวอย่างที่ดีของวิธี - เพียงเพราะเราเขียน

something one way doesn't mean we say it that way. So in English -- American English, too

สิ่งหนึ่งที่ไม่ได้หมายความว่าเราพูดอย่างนั้น ทาง ดังนั้นในภาษาอังกฤษ - ภาษาอังกฤษแบบอเมริกันเช่นกัน

-- W sounding words are the same as the "wh" sound in words for spelling. It actually sounds

- คำที่ทำให้เกิดเสียงเหมือนกันกับ "wh" เสียงเป็นคำพูดสำหรับการสะกดคำ มันฟังดูจริง

the same. So we've got two words here, "wine" and "whine". One is spelled with WH, and one

เหมือน. เรามีสองคำตรงนี้ "ไวน์" และ "สะอื้น" หนึ่งถูกสะกดด้วย WH และหนึ่ง

is just spelled with I. "Whine" is a kind of moan or a kind of cry. Sometimes, young

ถูกสะกดด้วย I. "Whine" เท่านั้น คร่ำครวญ บางครั้งเด็ก

children whine. Sometimes, women who are upset about something are said to be "whiny". So

เด็กสะอื้น บางครั้งผู้หญิงที่อารมณ์เสีย เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างถูกกล่าวว่าเป็น "whiny" ดังนั้น

we don't really say that men whine. That's probably a bit sexist. But, yeah. The point

เราไม่ได้พูดแบบนั้นจริงๆ ที่ อาจเป็นคนรังเกียจผู้หญิง แต่ใช่ ประเด็น

is they sound the same but are spelled differently. So I've sometimes heard people try to make

มันเหมือนกัน แต่สะกดแตกต่างกัน ดังนั้นบางครั้งฉันก็ได้ยินคนพยายามทำ

the "wh" sound like "hwhine" or something like that or in these words, "which" and "witch"

เสียง "wh" เช่น "hwhine" หรืออะไรทำนองนั้น หรือในคำเหล่านี้ "ซึ่ง" และ "แม่มด"

are the same. Some people might say "hwhich". And that used to be a feature of British English.

เหมือนกัน. บางคนอาจพูดว่า "hwhich" และ ที่เคยเป็นคุณสมบัติของภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ

If you listen to some speakers of British English from a long time ago, like around

ถ้าคุณฟังผู้บรรยายชาวอังกฤษ ภาษาอังกฤษเมื่อนานมาแล้วชอบรอบ ๆ

the 1920s -- T. S. Eliot, although he wasn't British, he did acquire a really strange British

ปี 1920 - TS Eliot แม้ว่าเขาจะไม่ ชาวอังกฤษเขาได้รับชาวอังกฤษที่แปลกจริงๆ

accent. And when he spoke English, he would make the "hwhich" sound. And that was a standard

สำเนียง. และเมื่อเขาพูดภาษาอังกฤษเขาจะทำ เสียง "hwhich" และนั่นก็เป็นมาตรฐาน

feature of the accent then. But if you say it now, it just sounds a bit weird. So don't

คุณสมบัติของสำเนียงนั้น แต่ถ้าคุณพูด ตอนนี้มันฟังดูแปลก ๆ ดังนั้นอย่า

be making the "hwh" sound.

ทำให้เสียง "hwh"

And here, two commonly spoken words with that "hwh" sound that you shouldn't say -- so you

และที่นี่สองคำที่พูดกันโดยทั่วไปด้วย เสียง "hwh" ที่คุณไม่ควรพูด - ดังนั้นคุณ

should say "what" without "hwhat, hwhat, hwhat do you want?" That would be awful. And "hwhere"

ควรพูดว่า "อะไร" โดยไม่มี "hwhat, hwhat, hwhat คุณต้องการหรือไม่ "ที่จะน่ากลัวและ" ที่ใดก็ได้ "

-- don't say that. Just say it without the H sound.

- อย่าพูดอย่างนั้น เพียงแค่พูดว่า มันไม่มีเสียง H

Let's take a look at the pronunciation of -ing word endings. So in just relaxed, informal

ลองดูที่การออกเสียงของ -ing คำลงท้าย ดังนั้นในการผ่อนคลายอย่างไม่เป็นทางการ

speech, I feel that a lot of dialects don't pronounce the G. So it would be like this.

ฉันรู้สึกว่าภาษาถิ่นจำนวนมากไม่พูด ออกเสียง G. ดังนั้นมันจะเป็นเช่นนี้

"I was listening to some music." You don't hear the G there. But if we're making an effort

"ฉันกำลังฟังเพลงอยู่" คุณไม่ได้ยิน จีที่นั่น แต่ถ้าเราพยายาม

to speak properly and with very good enunciation, you would hear the G slightly. It would sound

พูดอย่างเหมาะสมและมีการออกเสียงที่ดีมาก คุณจะได้ยินเสียง G เล็กน้อย มันจะฟังดู

like this, "I was listening to a wonderful lecture yesterday." And you hear my G. It's

แบบนี้ "ฉันฟังที่ยอดเยี่ยม บรรยายเมื่อวานนี้ "และคุณได้ยินจีของฉันมัน

very soft, but it's there.

นุ่มมาก แต่ก็มี

Something to say about British English pronunciation is -- again, this is a north-south difference

สิ่งที่จะพูดเกี่ยวกับการออกเสียงภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ เป็น - อีกครั้งนี่คือความแตกต่างเหนือ - ใต้

-- is that they, up there, some of the accents ring the G, so it's, like, "listening, speaking.

- คือพวกเขามีสำเนียงบางส่วน โทรหา G ดังนั้นมันเหมือน "ฟังพูด"

I was speaking to him." And if that's a feature of your accent, that's a feature of your accent.

ฉันกำลังพูดกับเขา "และถ้านั่นเป็นคุณสมบัติ จากสำเนียงของคุณนั่นเป็นคุณลักษณะของสำเนียงของคุณ

But in standard English, you don't ring it. You don't make an extra "guh" or "juh" sound

แต่ในภาษาอังกฤษมาตรฐานคุณจะไม่ส่งเสียงดัง คุณไม่ได้ทำเสียง "guh" หรือ "juh" พิเศษ

at the end. So the standard way to make the G sound, "reading." But I'm just letting you

ในตอนท้าย ดังนั้นวิธีมาตรฐานในการสร้าง G เสียง "อ่าน" แต่ฉันแค่ปล่อยให้คุณ

know that in relaxed and informal speech, many times, we don't hear the G.

รู้ว่าในการพูดที่ผ่อนคลายและไม่เป็นทางการ หลายครั้งที่เราไม่ได้ยินจี

So when we come back we'll look at the other four rules

ดังนั้นเมื่อเรากลับมาเราจะ ดูกฎอีกสี่ข้อ

or tips -- tips, really. Tips and observations about pronunciation.

หรือเคล็ดลับ - เคล็ดลับจริงๆ เคล็ดลับและ ข้อสังเกตเกี่ยวกับการออกเสียง

Tip No. 5, when we're saying a word with two or more syllables, very often, the second

เคล็ดลับข้อที่ 5 เมื่อเราพูดคำสองคำ หรืออีกหลายพยางค์บ่อยครั้งที่สอง

syllable is not stressed, and it's what we call a "schwa". So even though all these words

พยางค์ไม่เน้นและเป็นสิ่งที่เรา เรียกว่า "schwa" ดังนั้นแม้ว่าคำเหล่านี้ทั้งหมด

have a different spelling for the second syllable, they become a schwa. So what some people do

มีการสะกดที่แตกต่างกันสำหรับพยางค์ที่สอง พวกเขากลายเป็น schwa ดังนั้นสิ่งที่บางคนทำ

is they'll say the word. And a good example is this word. They will say "En-gland". But

พวกเขาจะพูดคำว่า และเป็นตัวอย่างที่ดี เป็นคำนี้ พวกเขาจะพูดว่า "En-gland" แต่

actually, it sounds like this "England". So the vowel changes to a schwa, and then, it's

จริงๆแล้วมันดูเหมือนว่า "อังกฤษ" ดังนั้น เสียงสระจะเปลี่ยนเป็น schwa จากนั้นก็เป็น

-- another way to look at it is it becomes a softer sound. So let's say some of the words.

- อีกวิธีหนึ่งในการดูว่ามันจะกลายเป็น เสียงนุ่ม งั้นลองมาพูดคำบางคำกัน

"London", not "Lon-don". "London, England, together", not "togeth-er". "Together". "Button",

"London" ไม่ใช่ "Lon-don" "ลอนดอน, อังกฤษ, ด้วยกัน ", ไม่ใช่" togeth-er "." ร่วมกัน "." ปุ่ม ",

not "butt-on". "Button". "Cousin".

ไม่ใช่ "butt-on" "ปุ่ม". "ลูกพี่ลูกน้อง".

So that's the schwa, and supposedly the most common sound in the English language, and

นั่นคือ schwa และที่คาดคะเนได้มากที่สุด เสียงที่พบบ่อยในภาษาอังกฤษและ

it's a pretty confusing sound as well because it's always spelled in different ways, and

มันเป็นเสียงที่ค่อนข้างน่าสับสนเช่นกันเพราะ มันสะกดในรูปแบบที่แตกต่างกันและ

it doesn't actually sound exactly the same when it moves around into different words.

มันไม่ได้ฟังเหมือนกันทุกประการ เมื่อมันเคลื่อนไปรอบ ๆ เป็นคำที่ต่างกัน

So not an easy one to get familiar with. So the main thing to take away from it is that

ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำความคุ้นเคย ดังนั้น สิ่งสำคัญที่จะเอาไปจากมันก็คือ

don't put that very big stress on all your syllables in the word. It won't sound right.

อย่าเครียดกับสิ่งที่คุณทำ พยางค์ในคำนั้น มันจะไม่ถูกต้อง

No. 6, tip No. 6, British English is a non-rhotic accent. This is the sound /r/. In your language,

หมายเลข 6, เคล็ดลับหมายเลข 6, ภาษาอังกฤษแบบอังกฤษไม่ใช่แบบ rhotic สำเนียง. นี่คือเสียง / r / ในภาษาของคุณ

maybe you do that thing where you roll your tongue which I can't do. I just -- I so can't

บางทีคุณอาจทำสิ่งที่คุณหมุน ลิ้นซึ่งฉันทำไม่ได้ ฉันแค่ - ฉันไม่สามารถ

do it. So like how I can't do that sound, you might find it really hard to make that

ทำมัน. เช่นเดียวกับที่ฉันทำเสียงนั้นไม่ได้ คุณอาจพบว่ามันยากที่จะทำ

sound without rolling your tongue. Okay. It's hard. Pronunciation is not easy. But you can

เสียงโดยไม่ต้องกลิ้งลิ้นของคุณ ตกลง. มัน ยาก การออกเสียงไม่ใช่เรื่องง่าย แต่คุณทำได้

always work at something and train yourself. So when we make the R sound, the position

ทำงานอะไรซักอย่างและฝึกตัวเองอยู่เสมอ ดังนั้นเมื่อเราสร้างเสียง R ตำแหน่ง

of the tongue is quite far back in the throat. R, R, R. And it doesn't have that rhotic sound.

ลิ้นค่อนข้างไกลในคอ R, R, R และมันไม่มีเสียง rhotic นั้น

And in some dialects, for example, in Scottish, you do hear it. So I'm going to say this sentence

และในบางภาษาเช่นในสก็อตแลนด์ คุณจะได้ยินมัน ดังนั้นฉันจะพูดประโยคนี้

in a Scottish accent, "The murderer wore red." Sorry, Scottish people. But they put the R

ในสำเนียงสก็อต "ฆาตกรสวมสีแดง" ขออภัยคนสก็อต แต่พวกเขาวาง R

sound in. I kind of did it then. Maybe I can do it after all. But in my accent, I would

เสียงฉันทำแบบนั้น บางทีฉันสามารถ ทำมันหลังจากทั้งหมด แต่ในสำเนียงของฉันฉันจะ

say, "the murderer wore red." So we don't roll our tongues. And that's something -- if

พูดว่า "ฆาตกรสวมสีแดง" ดังนั้นเราจึงไม่ กลิ้งลิ้นของเรา และนั่นคือสิ่งที่ - ถ้า

you want to speak standard British English, you could work on that R if you do it. So

คุณต้องการพูดภาษาอังกฤษแบบมาตรฐานของอังกฤษ คุณสามารถทำงานกับ R ได้ถ้าคุณทำ ดังนั้น

if you're Arabic or if you're Spanish, Italian as well, you could work on that sound.

ถ้าคุณเป็นอาหรับหรือคุณเป็นสเปน, อิตาลี เช่นกันคุณสามารถทำงานกับเสียงนั้น

No. 7, now. So this is a hard sound. I'm going to have to be honest with you. It's a hard

หมายเลข 7 ตอนนี้ ดังนั้นนี่คือเสียงที่ยาก ฉันกำลังไป ต้องซื่อสัตย์กับคุณ มันยาก

sound for me because I'm a Londoner, and I'm from South London, and we're not very -- we

เสียงสำหรับฉันเพราะฉันเป็น Londoner และฉัน จากเซาท์ลอนดอนและเราก็ไม่มาก - เรา

don't like this sound very much. We like to replace it with an F sound. I'm not too bad

ไม่ชอบเสียงนี้มากนัก เราชอบที่จะ แทนที่ด้วยเสียง F ฉันไม่ได้เลวร้ายเกินไป

making this sound at the beginning of a word, "three", "thought", "think". But sometimes,

ทำให้เสียงนี้ที่จุดเริ่มต้นของคำ "สาม", "คิด", "คิด" แต่บางครั้ง,

it's quite hard for me, like in this word. I want to say "birfday" with an F, but it

มันค่อนข้างยากสำหรับฉันเช่นในคำนี้ ฉันต้องการพูดว่า "birfday" ด้วย F แต่มัน

should be "birthday". It's really hard for me. But it's not just hard for me; it's hard

ควรเป็น "วันเกิด" มันยากจริงๆสำหรับ ผม. แต่มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับฉัน มันเป็นเรื่องยาก

for people all over the world. Maybe we should just get rid of this sound. We don't need

สำหรับผู้คนทั่วโลก บางทีเราควร เพียงกำจัดเสียงนี้ เราไม่ต้องการ

it anymore. Some people replace it with D. I've got an Italian student who replaces it

มันอีกต่อไป บางคนแทนที่ด้วย D. ฉันมีนักเรียนชาวอิตาลีคนหนึ่งมาแทนที่

with D. So he would say "dirty dree". That's not an Italian restaurant, but -- restaurant?

กับ D. ดังนั้นเขาจะพูดว่า "สกปรกสาม" ที่ ไม่ใช่ร้านอาหารอิตาเลียน แต่ - ร้านอาหาร?

Italian restaurant? Why am I thinking about food? It's not an Italian accent. Because

ร้านอาหารอิตาเลี่ยน? ทำไมฉันถึงคิดถึง อาหาร? มันไม่ใช่สำเนียงอิตาลี เพราะ

he can't say "th", he replaces it with /d/. But other people might replace it with /v/

เขาไม่สามารถพูดว่า "th" เขาแทนที่ด้วย / d / แต่คนอื่นอาจแทนที่ด้วย / v /

as well. So a tip for making the "th" sound, you put your tongue between your teeth. And

เช่นกัน เคล็ดลับในการทำเสียง "th" คุณใส่ลิ้นของคุณระหว่างฟันของคุณ และ

it's a kind of whisly sound without the /f/. Your lip is more pursed at the top. So you

มันเป็นเสียงที่ไพเราะโดยไม่มี / f / ริมฝีปากของคุณถูกไล่ที่ด้านบน แล้วคุณละ

don't want to do that when you're making the "th". Just try it. I'll say the words for

ไม่ต้องการที่จะทำอย่างนั้นเมื่อคุณกำลังทำ "TH" แค่ลองดู. ฉันจะพูดคำนั้น

you. "Three", "thumbs" -- thumbs up if you can make that sound -- "birthday", "thought",

คุณ. "Three", "thumbs" - ยกนิ้วถ้าคุณทำได้ ทำเสียงนั้น - "วันเกิด", "คิด",

"think", "bath". It's hard for me. I'm trying. I'm trying with you. We're learning together today.

"คิด", "อาบน้ำ" มันยากสำหรับฉัน ฉันกำลังพยายาม ฉัน ลองกับคุณ เราเรียนรู้ด้วยกันวันนี้

And rule No. 8, "can't". Oh, that's meant to have that there. A lot of people get confused

และกฎข้อที่ 8 "ไม่สามารถทำได้" โอ้นั่นหมายถึง มีที่นั่น ผู้คนจำนวนมากสับสน

because sometimes they think, "Did you say a negative there, or did you say the positive?"

เพราะบางครั้งพวกเขาคิดว่า "คุณพูด ติดลบตรงนั้นหรือคุณพูดแง่บวก? "

They get really confused. In British English, we don't always say the T. We don't always

พวกเขาสับสนจริงๆ ในภาษาอังกฤษแบบอังกฤษ เราไม่เคยพูดว่าทีเราไม่ได้เสมอ

pronounce the T in this word "can't". So it might sound like this, "I can't understand

ออกเสียง T ในคำนี้ "ไม่" ดังนั้นจึง อาจฟังดูเหมือนว่า "ฉันไม่เข้าใจ

you." But it might also sound like this, "I can understand you." And when I said it the

คุณ. "แต่มันอาจฟังดูเหมือนว่านี่" ฉัน สามารถเข้าใจคุณได้ "และเมื่อฉันพูดมัน

second way, you didn't hear the T. And the reason that happens is speech just become

วิธีที่สองคุณไม่ได้ยินเสียง T. และ เหตุผลที่เกิดขึ้นก็กลายเป็นคำพูด

as little bit more fluid, a little bit more easy to say without the T. But you don't need

เป็นของเหลวมากขึ้นนิด ๆ หน่อย ๆ มากขึ้น พูดง่าย ๆ ถ้าไม่มี T. แต่คุณไม่ต้องการ

to be confused because, actually, the opposite of "can't" is "can". And /caen/ is a different

จะสับสนเพราะจริง ๆ แล้วตรงกันข้าม จาก "ไม่สามารถ" คือ "สามารถ" และ / caen / นั้นแตกต่างกัน

vowel. It's /ae/, whereas this vowel is /a/. So they would sound completely different.

สระ. มัน / ae / ในขณะที่สระนี้เป็น / a / ดังนั้นพวกเขาจะฟังดูแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

It would be, "I can't understand you." Very different to "I can't understand you" or "I

มันจะเป็น "ฉันไม่เข้าใจคุณ" มาก ต่างจาก "ฉันไม่เข้าใจคุณ" หรือ "ฉัน

can understand you." So when you're listening out for that negative sometimes, know that

สามารถเข้าใจคุณได้ "ดังนั้นเมื่อคุณฟัง สำหรับสิ่งที่เป็นลบนั้นบางครั้งก็รู้ว่า

we might say it with or without a T.

เราอาจพูดด้วย หรือไม่มีที

So thank you everybody for watching today. You can do a little bit of extra practice

ขอบคุณทุกคนที่ดูวันนี้ คุณสามารถฝึกฝนเพิ่มได้เล็กน้อย

on the EngVid site for this lesson. And if you do like my lesson, please do subscribe

บนไซต์ EngVid สำหรับบทเรียนนี้ และถ้า คุณชอบบทเรียนของฉันโปรดสมัครสมาชิก

because I make lots of different lessons, not just about pronunciation but all other

เพราะฉันทำบทเรียนที่แตกต่างกันมากมาย ไม่เพียง แต่เกี่ยวกับการออกเสียงเท่านั้น

things about learning English as well that I think will be very education and very useful

สิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับการเรียนภาษาอังกฤษเช่นกันที่ฉัน คิดว่าจะเป็นการศึกษาและมีประโยชน์มาก

for you in your general development as a learner of English or someone who's just trying to

สำหรับคุณในการพัฒนาทั่วไปของคุณในฐานะผู้เรียน ของภาษาอังกฤษหรือคนที่พยายามจะ

improve your English. And I'm finished now, so I'm going to go. I'm going to go now, okay?

พัฒนาภาษาอังกฤษของคุณ และฉันก็เสร็จแล้วดังนั้น ฉันกำลังจะไป. ฉันจะไปแล้วโอเคไหม

I'll see you later.

ฉันจะพบคุณทีหลัง