Using the Historical Present to Improve YOUR Jokes and Stories! | English Grammar Lesson

So yesterday morning, I'm running a bit late, I grab a piece of toast and

Bu yüzden dün sabah biraz geç kalıyorum, bir parça tost alıp

head out to my car, but my car won't start. So I have to take the bus.

arabama doğru yola çıkıyorum ama arabam çalışmıyor. Bu yüzden otobüse binmem gerekiyor.

Now, let me pause me right there.

Şimdi beni burada durduralım. Az önce söylediğim şeyle ilgili gramer açısından

Did you notice anything unusual grammatically about what she,

alışılmadık bir şey fark ettin mi

I just said? When did all this happen?

? Bütün bunlar ne zaman oldu?

So yesterday morning. I'm running a bit late ...

Yani dün sabah. Biraz geç kalıyorum...

Yesterday morning. So it's past, right?

Dün sabah. Yani geçmiş, değil mi?

OK, so listen again. How many past verb forms can you hear?

Tamam, tekrar dinle. Kaç tane geçmiş fiil formu duyabiliyorsun?

 

   

Thank you, Joanne. Right, let's look at the score.

Teşekkürler Joanne. Tamam, skora bakalım.

Now would you look at that:

Şimdi şuna bakar mısınız:

zero, nil, nothing, zilch, nought.

sıfır, sıfır, hiç, sıfır, sıfır.

I think we can agree that this did happen in the past.

Sanırım bunun geçmişte olduğu konusunda hemfikir olabiliriz.

So how is it that Joanne didn't use any past forms?

Peki Joanne nasıl oldu da herhangi bir geçmiş form kullanmadı?

Did I, she make a mistake? Well, surprisingly, no.

Ben, o bir hata mı yaptı? Şey, şaşırtıcı bir şekilde, hayır.

Let me explain how it's possible to use the present

to talk about the past. We call it the historical present,

Geçmiş hakkında konuşmak için bugünü kullanmanın nasıl mümkün olduğunu açıklamama izin verin. Biz buna tarihsel şimdiki zaman diyoruz

or it may also be called the dramatic present or narrative present.

ya da dramatik şimdiki zaman ya da anlatısal şimdiki zaman olarak da adlandırılabilir.

We use it a lot when we tell jokes or anecdotes, for example,

Örneğin şakalar veya anekdotlar anlatırken bunu çok kullanırız,

because using present forms to describe past actions makes

çünkü geçmişteki eylemleri anlatmak için şimdiki biçimleri kullanmak

the story seem more immediate, more engaging, more personal.

öyküyü daha acil, daha ilgi çekici ve daha kişisel gösterir.

We also see present forms being used for the past a lot in news headlines,

İster

whether read by news readers or written in print or online.

haber okuyucuları tarafından okunsun, ister basılı veya çevrimiçi olsun, haber başlıklarında geçmiş için çokça kullanıldığını görüyoruz.

And historians might use it to talk about the ancient past

Ve tarihçiler,

in a way to make history more appealing.

tarihi daha çekici kılmak için eski geçmişten bahsetmek için kullanabilirler.

  In 1066 William the Conqueror invades

1066'da Fatih William istila eder

and thousands of new words enter the English language.

ve binlerce yeni kelime İngilizceye girer.

Now, in all of these cases, we could use past forms.

Şimdi, tüm bu durumlarda geçmiş formları kullanabiliriz.

Let's get Joanne back to tell us the story again,

Joanne'in bize hikayeyi yeniden anlatmasını sağlayalım,

  only this time using past forms.

yalnızca bu sefer geçmiş formları kullanarak.

Let's have a look at the past form score board,

Geçmiş form puan tablosuna bir göz atalım

and we've got a grand total of five.

ve toplamda beş tane var.

Exactly the same events, but using past forms.

Tam olarak aynı olaylar, ancak geçmiş formları kullanıyor. O

It's not quite as involving, not quite as engaging, but it is still correct.

kadar kapsayıcı değil, o kadar ilgi çekici değil ama yine de doğru.

Now, I want to go back to the car.

Şimdi arabaya geri dönmek istiyorum.

My car won't start.

Arabam çalışmıyor.

Notice here that we have what might appear to be a future form being

Burada, geçmişte olan bir şey hakkında konuşmak için şimdiki zamanda kullanılan, gelecek gibi görünen bir biçime sahip olduğumuza dikkat edin

used in the present to talk about something that happened in the past.

. Burada bahsedilmesi

The first thing to mention here is that

gereken ilk şey,

'will' is not really a future form.

'irade'nin gerçekten bir gelecek biçimi olmadığıdır.

It's a modal auxiliary and we do use it to talk about an intention

Bu bir yardımcı kiptir ve onu gelecekte bir şey yapma niyetinden bahsetmek için kullanırız,

to do something in the future, say, for example, opening a window.

örneğin bir pencere açmak gibi.

It's hot. I'll open the window.

Bu çok sıcak. Pencereyi açacağım.

The act of opening the window might be in the future,

Pencereyi açma eylemi gelecekte olabilir,

but the intention to open it is in the present, at the moment of speaking.

ancak onu açma niyeti şimdiki zamanda, konuşma anındadır.

It might seem weird, but 'will' actually refers to present time, not future time.

Tuhaf görünebilir, ancak 'irade' aslında şimdiki zamanı ifade eder, gelecek zamanı değil.

And believe it or not, it's the same for would and wouldn't.

Ve ister inanın ister inanmayın, olur ve olmaz için aynıdır.

In the same way that will and won't are not about future time,

Aynı şekilde olacak ve olmayacak gelecek zamanla ilgili değil,

would and wouldn't aren't about past time.

olacak ve olmayacak geçmiş zamanla ilgili değil. Kafanı bu noktaya

It's a bit more tricky to get your head around that point.

sokmak biraz daha zor .

So I would prefer to talk about that another time.

Bu yüzden başka bir zaman bunun hakkında konuşmayı tercih ederim .

Oh look! I just use 'would' to talk about something that hasn't happened yet.

Oh bak! Henüz gerçekleşmemiş bir şey hakkında konuşmak için 'would' kullanırım .

Hmm. An example that shows it can't be the past.

Hmm. Geçmiş olamayacağını gösteren bir örnek .

So I'm going to have to knock off a point from our past-o-meter.

Bu yüzden geçmiş-o-metremizden bir noktayı nakavt etmek zorunda kalacağım.

Before I leave you, one more thing to make you think.

Senden ayrılmadan önce, seni düşündürecek bir şey daha var.

As we've seen, 'will' is used for an intention,

Gördüğümüz gibi 'irade' bir niyet,

a plan, an idea to do something. So when we say:

bir plan, bir şey yapma fikri için kullanılır. Yani şöyle dediğimizde:

My car won't start!

Arabam çalışmıyor!

Are we suggesting the car doesn't have the will to start,

Arabanın çalışma isteğinin olmadığını,

it has chosen not to start just to wind us up, just to make us angry?

sadece bizi gaza getirmek için değil, bizi kızdırmak için çalıştırmayı seçtiğini mi söylüyoruz? Hayal kırıklığımızı ifade etmenin

It may be we choose to give the human quality of stubbornness to

an inanimate object as a way to express our frustration.

bir yolu olarak cansız bir nesneye insani inatçılık niteliği vermeyi seçiyor olabiliriz .

Well, my car certainly is inanimate at the moment, and that is very frustrating.

Arabam şu anda kesinlikle cansız ve bu çok sinir bozucu.