Quiet leaders

They never chose to be leaders,

آنها هرگز رهبر بودن را انتخاب نکردند،

yet they calmed the world in a pandemic.

با این حال جهان را در یک بیماری همه گیر آرام کردند.

She leads a large Maori tribe, but not in the way you'd expect.

او یک قبیله بزرگ مائوری را رهبری می کند، اما نه آنطور که شما انتظار دارید.

You can show strength in different ways when it's needed,

وقتی لازم باشد می‌توانید قدرت خود را به روش‌های مختلف نشان دهید،

but I think people will respect leadership more

اما من فکر می‌کنم

if they feel that you are listening to them.

اگر مردم احساس کنند که به حرف‌هایشان گوش می‌دهید، بیشتر به رهبری احترام می‌گذارند.

Their leadership could be described as quiet,

رهبری آنها را می توان آرام توصیف کرد،

but what do we mean by that?

اما منظور ما از آن چیست؟

And how do they compare to the more brash leaders we might be used to?

و چگونه آنها را با رهبران گستاخ تری که ممکن است به آنها عادت کرده ایم مقایسه کنند؟

Leaders talk while others listen, right?

رهبران صحبت می کنند در حالی که دیگران گوش می دهند، درست است؟

They use their personality to get what they want.

آنها از شخصیت خود برای رسیدن به آنچه می خواهند استفاده می کنند.

Scientists are more used to watching than being listened to:

دانشمندان بیشتر به تماشا کردن عادت دارند تا به آنها گوش دهند:

quiet, thoughtful experts.

کارشناسان ساکت و متفکر.

But in the Covid pandemic, they have led more than ever

اما در همه‌گیری کووید، آنها بیش از هر زمان دیگری رهبری کرده‌اند

and changed the lives of billions of people.

و زندگی میلیاردها نفر را تغییر داده‌اند.

Tim Spector: a professor of genetics in the UK.

تیم اسپکتور: استاد ژنتیک در بریتانیا.

Thanks to him and his team, people around the world found out

به لطف او و تیمش، مردم در سراسر جهان دریافتند

that losing your sense of taste and smell were symptoms of Covid.

که از دست دادن حس چشایی و بویایی شما از علائم کووید است.

That changed the way millions behaved,

این روش رفتار میلیون‌ها نفر را تغییر داد و

saving countless lives.

جان‌های بی‌شماری را نجات داد.

Anthony Fauci took over America's Disease Institute in 1984,

آنتونی فائوچی در سال 1984 مدیریت موسسه بیماری آمریکا را بر عهده گرفت

dealing with things like a relatively small Zika outbreak.

و با مواردی مانند شیوع نسبتاً کوچک زیکا سروکار داشت.

But that meant he was perfect to help lead the response to coronavirus.

اما این بدان معنی بود که او برای کمک به رهبری پاسخ به ویروس کرونا عالی بود.

His messages weren't always popular

پیام های او همیشه محبوب نبود

and he disagreed with President Donald Trump.

و او با رئیس جمهور دونالد ترامپ مخالف بود.

The China vaccine, the vaccines that are produced in the United States –

واکسن چین، واکسن‌هایی که در ایالات متحده تولید می‌شوند –

I don't think it's going to be one winner and only one vaccine:

فکر نمی‌کنم یک برنده و تنها یک واکسن باشد:

what the world needs is more than one vaccine.

چیزی که جهان به آن نیاز دارد بیش از یک واکسن است.

So, what can we learn from quiet leaders?

بنابراین، چه چیزی می توانیم از رهبران ساکت بیاموزیم؟

And is this style of leadership really the best way?

و آیا این سبک رهبری واقعا بهترین راه است؟

We've been taught to believe that we have to be loud, brash,

به ما آموخته اند که باور داشته باشیم که باید با صدای بلند، گستاخ باشیم،

push ourselves forwards, be dominant, be in charge – in command.

خود را به جلو هل دهیم، مسلط باشیم، مسئول باشیم – فرمانده.

And some cultures, you know, really promote this idea

و برخی از فرهنگ ها، می دانید، واقعاً این ایده را ترویج می کنند

that this is successful leadership.

که رهبری موفق است.

But what the research shows – that, in fact, this kind of leadership

اما آنچه که تحقیقات نشان می‌دهد - در واقع، این نوع رهبری

can be very diminishing in an organisation,

می‌تواند در یک سازمان بسیار کمرنگ‌کننده باشد،

that can weaken relationships and so, if we've got a...

که می‌تواند روابط را تضعیف کند و بنابراین، اگر

a loud leader, who's really silencing others,

یک رهبر پر سر و صدا داشته باشیم که واقعاً دیگران را ساکت می‌کند

they are not creating an organisation

، نه ایجاد سازمانی

which is really unleashing the talent of its peoples.

که واقعاً استعداد مردم خود را شکوفا کند.

So, loud leaders can drown out other talented voices

بنابراین، رهبران پر سر و صدا می توانند صداهای با استعداد دیگر را خفه کنند

and diminish or weaken the organisation.

و سازمان را تضعیف یا تضعیف کنند.

What about quieter leaders?

رهبران ساکت تر چطور؟

If you look at these leaders from the scientific community,

اگر به این رهبران جامعه علمی نگاه کنید،

particularly those that have being leading the Covid response,

به ویژه آنهایی که رهبری واکنش کووید را بر عهده دارند،

such as Tim Spector, Dr Fauci,

مانند تیم اسپکتور، دکتر فائوچی،

Dr Ashley Bloomfield over here in New Zealand,

دکتر اشلی بلومفیلد در اینجا در نیوزلند،

what we see is this sense of calm, quiet assuredness.

آنچه می بینیم این حس آرامش و اطمینان خاطر است.

They're very calm under pressure, very resilient and steadfast.

آنها تحت فشار بسیار آرام، بسیار انعطاف پذیر و استوار هستند.

They look to evidence to provide them with information

آنها به دنبال شواهدی هستند تا اطلاعاتی را در

that they give out in a very clear, unambiguous way.

اختیار آنها بگذارند که به روشی بسیار واضح و بدون ابهام ارائه می کنند.

So, quiet leaders bring calm assurance and steadfastness –

بنابراین، رهبران ساکت، اطمینان آرامش و استواری را به ارمغان می‌آورند -

qualities that are seen in Maori leadership in New Zealand.

ویژگی‌هایی که در رهبری مائوری در نیوزیلند دیده می‌شود.

Leadership in the Maori culture can be more like a... a kind of a triangle.

رهبری در فرهنگ مائوری می تواند بیشتر شبیه به یک مثلث باشد.

Whereas in some cultures you'll see that, you know, it's more like this –

در حالی که در برخی از فرهنگ‌ها می‌بینید که، می‌دانید، بیشتر شبیه این است –

and the leader's on top and everything, sort of, trickles down from the leader.

و رهبر در اوج است و همه چیز، به نوعی، از رهبر پایین می‌آید.

Well Maori culture's more like an inverted triangle,

خوب فرهنگ مائوری بیشتر شبیه یک مثلث وارونه است،

where leadership is more the bottom

جایی که رهبری بیشتر پایین است

and their task is to listen to the views of others and...

و وظیفه آنها گوش دادن به نظرات دیگران است و ...

as it trickles down to them.

همانطور که به آنها می رسد.

So, they really cultivate this idea of listening, of paying attention.

بنابراین، آنها واقعاً این ایده گوش دادن، توجه کردن را پرورش می دهند.

And leadership is very much vested in the collective,

و رهبری تا حد زیادی در اختیار جمع است

not in the person.

نه شخص.

Quiet leadership comes from listening to others.

رهبری آرام از گوش دادن به دیگران حاصل می شود.

Maori leaders listen to the views of their group

رهبران مائوری

before deciding on a course of action.

قبل از تصمیم گیری در مورد اقدام به نظرات گروه خود گوش می دهند.

So, can we see similarities with our scientists?

بنابراین، آیا می توانیم شباهت هایی با دانشمندان خود ببینیم؟

Yeah, I think from what I can gather from Fauci and other scientists is that,

بله، من فکر می‌کنم آنچه که از فائوچی و دانشمندان دیگر جمع‌آوری می‌کنم این است که،

you know, in the face of adversity, they weren't reacting to it.

می‌دانید، در مواجهه با ناملایمات، آنها به آن واکنش نشان نمی‌دادند.

They... they were more responsive, not reactive.

آنها بیشتر پاسخگو بودند، نه واکنشی.

So, they were really stepping into that moment,

بنابراین، آنها واقعاً بر اساس شواهد و با آن اطمینان آرام به آن لحظه قدم گذاشتند

with that calm assuredness, based on evidence –

-

and I think that's very important – not on opinion

و به نظر من این بسیار مهم است - نه بر اساس عقیده

and not pushing their ego forward,

و نه به جلو راندن نفس خود

and not needing to speak loudly in order to be heard –

و عدم نیاز به صحبت با صدای بلند برای شنیده شدن -

but when they did speak, people listened.

اما وقتی آنها صحبت کردند، مردم گوش دادند.

There is a big difference between responding –

تفاوت زیادی بین پاسخ دادن -

making a decision based on the facts –

تصمیم گیری بر اساس واقعیت ها -

and reacting, which is the result of emotion and opinion.

و واکنش که نتیجه احساسات و عقیده است وجود دارد.

So, should we all aspire to be quiet leaders?

بنابراین، آیا همه ما باید آرزو داشته باشیم که رهبرانی ساکت باشیم؟

We take this journey of unfolding to become better leaders,

ما این سفر آشکار را برای تبدیل شدن به رهبران

better listeners, to develop that quiet confidence

بهتر، شنوندگان بهتر انجام می دهیم تا این اعتماد به نفس آرام را ایجاد کنیم

and to know that we don't have to speak just for the sake of it,

و بدانیم که لازم نیست فقط به خاطر آن صحبت کنیم

or for the sake of hearing our own voice being heard.

یا به خاطر شنیدن صدای خودمان صحبت کنیم.

So, I think this is a quality that we can all cultivate in ourselves

بنابراین، من فکر می‌کنم این ویژگی‌ای است که همه ما می‌توانیم آن را در خود پرورش دهیم

and, for the quieter amongst us,

و برای افراد ساکت‌تر در میان ما،

sometimes it's about speaking up more.

گاهی اوقات بیشتر صحبت کردن است.

So, it's not always about simply just being silent and quiet,

بنابراین، همیشه صرفاً صرفاً سکوت و ساکت بودن

but it's really managing our ego,

نیست، بلکه در واقع مدیریت نفس ما،

managing our defaults, habits, reactions, judgements

مدیریت پیش فرض ها، عادات، واکنش ها، قضاوت ها

and really taking time to reflect,

و واقعاً وقت گذاشتن برای تأمل

and to look at how we could have done better in a certain situation.

و بررسی این است که چگونه می توانستیم در یک موقعیت خاص بهتر عمل کنیم. .

So, quiet leadership isn't about staying silent;

بنابراین، رهبری ساکت به معنای ساکت ماندن نیست.

it's about listening to others.

این در مورد گوش دادن به دیگران است.

Better listeners become better leaders.

شنوندگان بهتر رهبران بهتری می شوند.

Linda Te Aho brings the qualities of Maori leadership to her work.

لیندا ته آهو ویژگی های رهبری مائوری را به کار خود می آورد.

She leads the Waikato-Tainui, one of the largest tribes,

او رهبر Waikato-Tainui، یکی از بزرگترین قبایل،

or iwi, in New Zealand.

یا iwi، در نیوزیلند است.

It has around 80,000 people across the North Island.

حدود 80000 نفر در سراسر جزیره شمالی دارد.

It celebrates its ancient traditions,

این کشور سنت‌های باستانی خود را جشن می‌گیرد ،

  but has a modern, parliamentary-style decision-making body

اما دارای یک نهاد تصمیم‌گیری مدرن و به سبک پارلمانی

and a multi-million dollar budget.

و بودجه چند میلیون دلاری است.

So, how does Linda make her voice heard?

بنابراین، چگونه لیندا صدای خود را به گوش می رساند؟

As a leader, I need to get out and about and be seen.

به عنوان یک رهبر، باید بیرون بروم و دیده شوم.

We have a very common mantra,

ما در فرهنگ مائوری یک مانترا بسیار رایج داریم،

if you like, in Maori culture generally,

اگر دوست داشته باشید، به طور کلی،

which is being a 'kanohi kitea' – a face that's seen.

که "کانوهی کیته" است - چهره ای که دیده می شود.

So, it's not enough to sit somewhere in an office –

بنابراین، نشستن در جایی در یک دفتر -

a head office somewhere – and receive email updates.

یک دفتر مرکزی در جایی - و دریافت به‌روزرسانی‌های ایمیل کافی نیست.

I mean, that's an important part of the role,

منظورم این است که این بخش مهمی از نقش است،

but getting out and about, being seen, going to the events –

اما بیرون رفتن، دیده شدن، رفتن به مراسم -

we have a series of cultural and tribal events –

ما یک سری رویدادهای فرهنگی و قبیله ای داریم -

and I try my very best to get out and...

و من تمام تلاشم را می کنم که بیرون بروم و...

and hear what the people have to say

و بشنوم. آنچه مردم باید بگویند

and respond to questions – be there to respond to questions.

و به سؤالات پاسخ دهند - برای پاسخ به سؤالات آنجا باشید.

Linda Te Aho makes personal connections to tribal members

لیندا ته آهو با اعضای قبیله ارتباط شخصی برقرار می کند تا

to better hear their concerns.

نگرانی های آنها را بهتر بشنود.

How does this make her an effective leader?

این چگونه او را به یک رهبر مؤثر تبدیل می کند؟

You can be a strong advocate.

شما می توانید یک مدافع قوی باشید.

You can show strength in different ways when it's needed,

وقتی لازم باشد می‌توانید قدرت خود را به روش‌های مختلف نشان دهید،

but I think people will respect leadership more

اما من فکر می‌کنم

if they feel that you are listening to them.

اگر مردم احساس کنند که به حرف‌هایشان گوش می‌دهید، بیشتر به رهبری احترام می‌گذارند.

And so, we trying... we continue to work hard

و بنابراین، ما تلاش می کنیم... به سختی کار می کنیم

to find out what is important to the people

تا بفهمیم چه چیزی برای مردم مهم است

and they're telling us it's employment,

و آنها به ما می گویند که این شغل است

it's home ownership, it's flexible health delivery.

، مالکیت خانه است ، ارائه سلامت انعطاف پذیر است.

Linda is ready to fight for her tribe when needed,

لیندا آماده است در صورت نیاز برای قبیله خود بجنگد،

but listening is a key part of her leadership.

اما گوش دادن بخش مهمی از رهبری او است.

What other Maori qualities does she bring?

او چه ویژگی های مائوری دیگری را به همراه دارد؟

We have a set of values that we aspire to...

ما مجموعه‌ای از ارزش‌ها داریم که می‌خواهیم

to live by and one of them is 'whakaiti' or humility

بر اساس آنها زندگی کنیم و یکی از آنها «واکایتی» یا فروتنی است

and that means it's not about you; it's about the people.

و این بدان معناست که این به شما مربوط نیست. این در مورد مردم است.

It's... it's about the 'kaupapa' – it's about the topic of the day,

این... درباره «کائوپاپا» است - درباره موضوع روز است،

not about somebody's individual aspirations,

نه در مورد آرزوهای فردی یک نفر،

or – you know – grandiose statements.

یا - می دانید - اظهارات بزرگ.

And so, it's putting the people first and putting the issues first,

و بنابراین، این است که مردم را در اولویت قرار دهید و مسائل را در اولویت قرار دهید،

rather than your own... you know, your own agenda.

به جای خودتان... می دانید، دستور کار خودتان.

That's really, really important in the way I have been brought up

این واقعاً از نظر نحوه تربیت

and in my leadership style.

و سبک رهبری من بسیار مهم است.

Humility is an important quality of Maori leadership:

فروتنی یکی از ویژگی های مهم رهبری مائوری است

the focus is on the tribe, not the individual.

: تمرکز بر قبیله است، نه فرد.

So, is there room for loud people with this kind of leadership?

بنابراین، آیا جایی برای افراد پر سر و صدا با این نوع رهبری وجود دارد؟

It takes a team and so what I try to do is – in my leadership style –

به یک تیم نیاز دارد و بنابراین آنچه من سعی می کنم انجام دهم - به سبک رهبری خود -

is maximise the strength that I have

این است که قدرتی را که

on my board and in our iwi.

در هیئت مدیره و iwi خود دارم به حداکثر برسانم.

And I may not be the... be the best person to do certain things

و ممکن است من بهترین فرد برای انجام برخی کارها

and I have no problem delegating

نباشم و مشکلی ندارم

or asking others to do something if I think...

که اگر فکر می کنم کاری را به دیگران واگذار کنم یا از آنها بخواهم ...

you know, if this requires this kind of approach, then...

می دانید، اگر این نیاز به این نوع رویکرد دارد، پس ...

then I'm absolutely willing to say to somebody:

پس من کاملاً حاضرم به کسی بگویم:

'Actually, you might... you might be best placed

"در واقع، شما ممکن است... شما بهترین موقعیت را

to lead that particular... that particular issue.'

برای رهبری آن موضوع خاص... آن موضوع خاص داشته باشید."

So yes, there is room for loud people:

بنابراین بله، جایی برای افراد پر سر و صدا وجود دارد:

a group is stronger when leaders make use of everyone's strengths.

یک گروه زمانی قوی تر می شود که رهبران از نقاط قوت همه استفاده کنند.

So, what have we learnt about quiet leadership?

بنابراین، ما در مورد رهبری آرام چه آموخته ایم؟

Being a good listener is key.

شنونده خوب بودن کلید اصلی است.

Good decision-making comes from knowing all the facts.

تصمیم گیری خوب از دانستن تمام حقایق ناشی می شود.

Be humble: the community is more important than the individual.

متواضع باشید: جامعه مهمتر از فرد است.