The Long 'e' in English Spelling and Pronunciation | A Quick Guide!

Think you know English?

فکر می کنی انگلیسی بلدی؟

Well, here's a challenge for you, have a look at these words,

خب، این یک چالش برای شماست، به این کلمات نگاهی بیندازید،

what do they have in common and what don't they have in common?

چه مشترکاتی با هم دارند و چه چیزهایی ندارند؟

Have you got it? Here's a clue. Listen and watch again.

پیدا کردی؟ گرفتی؟ در اینجا یک سرنخ است. گوش کنید و دوباره تماشا کنید.

What they have in common is that they all contain the same sound.

وجه مشترک آنها این است که همه آنها دارای یک صدا هستند.

A long ee. And what they don't have in common is the spelling,

یک ee طولانی و چیزی که آنها مشترک نیستند املا است

the same sound spelt in six different ways.

، همان صدا که به شش روش مختلف املا می شود.

Thank you, English!

ممنون، انگلیسی!

Now I've got that out of my system.

حالا من آن را از سیستمم خارج کردم.

Is there a way to make sense of the English language's inability to

آیا راهی برای درک ناتوانی زبان انگلیسی در

agree on spelling and pronunciation? First, let's look at some numbers.

توافق بر سر املا و تلفظ وجود دارد؟ ابتدا به چند عدد نگاه می کنیم.

English has twenty six letters, the alphabet, these are the symbols

انگلیسی بیست و شش حرف دارد ، الفبا، اینها علائمی است

we use to write English. However, English has more sounds than letters,

که ما برای نوشتن انگلیسی استفاده می کنیم. با این حال، زبان انگلیسی بیشتر از حروف صدا دارد،

so we use another set of symbols to represent the sounds.

بنابراین ما از مجموعه دیگری از نمادها برای نشان دادن صداها استفاده می کنیم.

There are more than 40 of these.

بیش از 40 مورد از این موارد وجود دارد.

The long ee sound is represented by this symbol.

صدای بلند ee با این نماد نشان داده می شود.

And when it comes to writing, in all there are over 70 combinations

و وقتی نوبت به نوشتن می رسد، در مجموع بیش از 70 ترکیب

of letters that reflect the sounds of English. For example,

از حروف وجود دارد که صداهای انگلیسی را منعکس می کنند. به عنوان مثال،

as we saw the sound ee can be written in six different ways. Why is this?

همانطور که دیدیم صدای ee را می توان به شش روش مختلف نوشت. چرا این هست؟

English vocabulary has many origins from Latin and Greek,

واژگان انگلیسی ریشه های بسیاری از زبان های لاتین و یونانی،

Norse, Norman, French, Anglo-Saxon and other world languages.

نورس، نورمن، فرانسوی، آنگلوساکسون و دیگر زبان های جهان دارد.

Often the original spellings were kept or only slightly adjusted.

اغلب املای اصلی حفظ می شد یا فقط کمی تنظیم می شد.

So we end up with a wide collection of vocabulary,

بنابراین ما با مجموعه وسیعی از واژگان،

pronunciation and spelling.

تلفظ و املا در پایان خواهیم داشت.

For hundreds of years, there have been different systems proposed to

برای صدها سال، سیستم های مختلفی برای اصلاح املای انگلیسی پیشنهاد شده است تا با

reform English spelling so that it more closely matches pronunciation.

تلفظ آن مطابقت بیشتری داشته باشد.

But so far none of these have been adopted. So for the foreseeable future,

اما تاکنون هیچ یک از این موارد پذیرفته نشده است . بنابراین برای آینده قابل پیش بینی

we just have to accept it and look for what patterns we can.

، فقط باید آن را بپذیریم و به دنبال الگوهایی باشیم که می توانیم.

Despite what you may think, there are some patterns in English spelling.

علیرغم آنچه ممکن است فکر کنید، الگوهایی در املای انگلیسی وجود دارد.

Let's go back to the spelling of the long ee sound.

بیایید به املای صدای بلند ee برگردیم.

Whenever you see double e in the spelling within a word,

هرگاه دو e را در املای یک کلمه ببینید

that will always be [ee], for example: squeeze, between, thirteen.

، همیشه [ee] خواهد بود، برای مثال: فشار دادن، بین، سیزده.

At the end of single syllable words ee is also pronounced [ee]:

در آخر کلمات تک هجا ee نیز تلفظ می شود:

bee, free, three.

زنبور، آزاد، سه.

When you have a word with more than one syllable which ends in ee

هنگامی که کلمه ای با بیش از یک هجا دارید که به ee ختم می شود

and that last syllable is stressed, ee is also pronounced [ee]:

و هجای آخر تاکید دارد، ee نیز [ee] تلفظ می شود:

agree, degree, settee.

موافقت، درجه، سرکار.

But if that last syllable is not stressed,

اما اگر هجای آخر تاکید نداشته باشد،

then the pronunciation is a little different. It's a shorter e: coffee, committee.

تلفظ آن کمی متفاوت است. این یک e کوتاهتر است: قهوه، کمیته.

So there is a fairly regular pronunciation of the letters e e.

بنابراین تلفظ نسبتاً منظم حروف e e وجود دارد.

And one other useful way to predict an [ee] sound is what's known as

و یکی دیگر از راه های مفید برای پیش بینی صدای [ee] چیزی است که به عنوان

'the magic e'.

"e جادویی" شناخته می شود.

If the word ends in this pattern:- e consonant e:

اگر کلمه به این الگو ختم می شود:- e صامت e:

concede, delete, these,

واگذار، حذف، این ها

the e at the end of the word is silent, but like magic,

، e در آخر کلمه ساکت است، اما مانند جادو

it makes the vowel sound before the consonant long.

، مصوت را قبل از صامت طولانی می کند.

Compare pet and Pete.

پت و پیت را مقایسه کنید.

But this doesn't work if the consonant is r,

اما اگر صامت r باشد، این کار نمی کند،

then the pronunciation is [air]: there, where,

پس تلفظ آن [هوا] است: آنجا، کجا،

or [ear]: here, austere.

یا [گوش]: اینجا، ریاضت.

The long ee sound is also commonly pronounced when the spelling has

صدای بلند ee نیز معمولاً زمانی تلفظ می شود که املای

the letters e a, like in the words: beach, cream, feast.

آن حروف e a باشد، مانند کلمات: ساحل، کرم، جشن.

But I'm afraid there are a few exceptions here as well,

اما من می ترسم در اینجا چند استثنا نیز وجود داشته باشد،

like: head, health, swear.

مانند: سر، سلامت، قسم.

  You may be familiar with the guide to spelling that goes:

ممکن است با راهنمای املا آشنا باشید که می گوید:

'I before E except after C'

"I قبل از E به جز بعد از C"

Well there are a lot of exceptions to that rule,

خب استثناهای زیادی برای این قانون وجود دارد،

but the one thing we do know is that when you do have e i after c,

اما تنها چیزی که می دانیم این است که وقتی e i بعد از c را دارید،

that is also pronounced with the long ee sound: receipt, deceive, ceiling.

یعنی همچنین با صدای بلند ee تلفظ می شود : رسید، فریب، سقف.

And some common words, spelt with i e are also pronounced as

و برخی از کلمات رایج که با i e املا می شوند نیز به صورت

[ee]: believe, field, piece. But many aren't: pie, friend, quiet.

[ee] تلفظ می شوند: باور، میدان، قطعه. اما خیلی ها اینطور نیستند: پای، دوست، ساکت.

So where does all this leave us?

پس این همه ما را کجا رها می کند؟

Well, yes, English spelling is confusing and complicated,

خوب، بله، املای انگلیسی گیج کننده و پیچیده است،

but it does have some consistent patterns as we've seen with the [ee]sound.

اما الگوهای ثابتی دارد که با صدای [ee] دیده ایم.

But all of those patterns do have some exceptions.

اما همه این الگوها استثناهایی دارند.

Unfortunately, there are no rules that cover everything.

متأسفانه هیچ قانونی وجود ندارد که همه چیز را پوشش دهد.

There is no simple key to unlock English spelling.

هیچ کلید ساده ای برای باز کردن قفل املای انگلیسی وجود ندارد.

And what about the word key? It has the [ee] sound at the end.

و کلمه کلید چطور؟ در انتها صدای [ee] دارد.

Are there any rules or guidelines we can learn from that?

آیا قوانین یا دستورالعمل هایی وجود دارد که بتوانیم از آن بیاموزیم؟

Well, yes, and this one is one hundred percent certain.

خوب، بله، و این یکی صد در صد قطعی است.

If a word is spelled k e y, it's pronounced key.

اگر کلمه ای k e y نوشته شود، کلید تلفظ می شود.

OK, I know that's not very helpful, but although there are a lot of

خوب، می‌دانم که این خیلی مفید نیست، اما اگرچه کلمات زیادی هستند

words that end in e y, very few are pronounced with the long ee.

که به e y ختم می‌شوند، تعداد بسیار کمی با ee طولانی تلفظ می‌شوند.

In fact, key may be one of the only ones.

در واقع، کلید ممکن است یکی از تنها موارد باشد.