Betty Hart: How compassion could save your strained relationships | TED

Transcriber:

Çeviri: Nisa Karacaer Gözden geçirme: Yiğit Yıldırım

Ben ″babasının küçük kızı″ olduğumu itiraf ediyorum.

Bana güzel olduğumu söyleyen ilk kişi babamdı.

I am unabashedly a daddy's girl.

Genellikle beni sevdiğini söylerdi

ve dünyada en çok sevdiğim kişilerden birisiydi,

My daddy is the first person to have told me that I was beautiful.

tam da bu yüzden onunla 10 yıl boyunca

He often told me that he loved me,

and he was one of my favorite people in the entire world,

konuşmamama yol açan o hakiki ve derin

which was why it was really challenging

ideolojik ayrılığımızın varlığını fark etmem,

to discover that we had a deep ideological divide

benim için oldukça zorluydu.

that was so sincere and so deep

İşler açıklığa kavuşmadan

that caused me to not talk to him for 10 years.

babamı gözden çıkardım.

Geçtiğimiz birkaç yılda

Before the term was coined,

gözden çıkarma kültürü büyük bir yaygınlık kazandı.

I canceled my father.

Evet, bu her zaman vardı

ancak daha büyük toplumlarda gözden çıkarma kültürü,

In the last few years,

cancel culture has of course come into great prominence.

önem verdiğimiz bir insan hoşumuza gitmeyen bir şey yaptığında ya da

It's existed throughout time,

söylediğinde onu ″istenmeyen kişi″

but cancel culture in the bigger society

yapmamız haline dönüştü.

is when a person in prominence says or does something

Onlarla işimiz bitiyor.

Saygı duyulası değiller.

that we, the people, disagree with,

Artık dünyamızın bir parçası değiller

and the decision is made to make them persona non grata.

Ve bu, kamusal alanda oluyor.

They are done.

Bugün size özel alandan bahsedeceğim.

They are not to be revered.

They are not to be a part of our world anymore.

Çevremizdeki insanları, özellikle yakın hayatımızın merkezinde olan

And that is in the public realm.

I'm going to talk to you today about the private realm.

bizi seven ve bizim de sevdiğimiz

ve bundan karşılıklı olarak hoşnut olduğumuz insanları,

When we choose to cancel the people in our circle,

derin ve hakiki bir ideolojik ayrım yüzünden

the people in our core,

gözden çıkarmaya karar verdiğimizde

the people who love us and who we love,

aslında onları hayatımızın tamamen dışına atma kararını veriyoruz.

and it has been mutually beneficial,

but due to a deep and sincere ideological divide,

Gözden çıkarma kültürünün değişmesi ve bunun yerine

we make the decision to cancel them out of our lives.

şefkat kültürüne geçmemiz gerektiğini önermek istiyorum.

I want to suggest that cancel culture needs to change,

Ama ona geçmeden önce,

gözden çıkarma kültürüne izin verdiğimizde

and instead we need to move to compassion culture.

var olan iki öncülden bahsedeyim.

İlki, haklı olduğumuza inanmak zorundayız.

But before I go there,

let me tell you two of the premises that exist

Yüzde yüz,

when we indulge in cancel culture.

yanılma ihtimali olmaksızın.

One, we have to believe that we're right.

Ve ikincisi, diğer kişi,

gözden çıkaracağımız kişi,

A hundred percent,

belli ki; değişme, büyüme ve gelişme

no possibility of being wrong.

yetisine sahip değil.

And two, the other person,

the person we're going to cancel,

clearly does not have the ability

Açıkçası, bunların her ikisi de sorunlu

çünkü bazen haklı değiliz.

to change, to grow, to develop.

Sizi bilmiyorum ama benim hayatımda

Obviously, both of these are problematic

hiç şüpheye yer bırakmayacak şekilde

haklı olduğumu

because sometimes we're not right.

bildiğim zamanlar oldu,

ancak yalnızca yanıldığımı,

I don't know about you, but there have been times in my life

when I knew beyond a shadow of a doubt that I was right

fena halde yanıldığımı, gerçeği

tamamen ıskaladığımı keşfetmek için.

only to discover that I was wrong,

Yani, bu benim başıma gelebiliyorsa

muhtemelen sizin de başınıza gelmiştir

ve başkalarının başına da gelebilir.

badly wrong, completely missed the mark.

İkincisi daha da zorlayıcı

So if it could happen to me and perhaps it's happened to you,

çünkü biliyorum ki

yıllar geçtikçe değiştim.

perhaps it could happen to others.

The second is a little even more challenging

Hepimiz değişmedik mi?

Betty’nin öz parçaları

because I know that I've changed over the years.

hemen hemen aynı kalsa da,

aşırı değişen önemli unsurlar vardı.

Haven't we all?

Though the core parts of Betty have pretty much stayed the same,

sekiz yaşındaki Betty,

18 yaşındaki Betty ile aynı değildi,

there have been key elements that have changed drastically.

18 yaşındaki 28 yaşındakiyle,

28 yaşındaki 38 yaşındakiyle aynı değildi.

The Betty of eight years old was not the same as the Betty of 18,

Ben değiştim.

Ve ben değişebiliyorsam,

which was not the same as 28, which was not the same as 38.

diğerlerinin de değişebileceğine inanmak

için hoşgörü sunmamalı mıyım?

I've changed.

And if I'm able to change,

Ne yapmalıyız?

shouldn't I extend grace to believe that others can change too?

İnsanları gözden çıkarmak yerine,

şefkat dediğimiz aracı kullanmalıyız.

So what should we do?

Şefkatin bir tanımını büyüleyici

buluyorum.

Instead of canceling people, we should use the tool called compassion.

Ve bu, insanlar bahsettiğinde duyduğum

şey değil.

Şefkat, biriyle acı çekmek anlamına gelir.

I find the definition of compassion is a fascinating one.

And it's not one that I hear people talk about.

Onların yanında acı çekmek.

Compassion means to suffer with someone.

Hayal edin.

Biri, diyelim ki, büyükbabanız artık

Şükran Günü’ne davetli olmamasına karar

To suffer alongside them.

vermenize neden olan şeyi söylediğinde

Imagine.

When someone, say, Grandpa,

ya bunun yerine onunla

says that thing that's caused you to decide

acı çekmeyi seçseydik?

he's no longer invited to Thanksgiving,

Sevgimiz o kadar büyük, derin, güçlüydü ki

what if instead we chose to suffer alongside him?

eziyetli olması ihtimali dahilinde bile,

We decided that our love was so big, so deep, so strong

acı çekmeye razı olduğumuza karar verdik.

Şimdi, açık olalım.

that we were willing to suffer,

Ben, herhangi birinin

birini gözden çıkarma hakkını

inkar etmiyorum.

even when it could be potentially painful.

Önerdiğim şey belki de en iyi yol değildir

Now let's be clear.

I am not denying anyone's right to cancel anyone else.

Şükran Günü’nde

büyükbabayla olan durumu düşündüğümüzde,

What I'm suggesting is that maybe that's not the best way.

eğer onu gözden çıkardıysak

artık onunla yakın değilizdir.

When we think about the situation with Grandpa at Thanksgiving,

Yalnızca onun bakış açısını

duymamakla kalmıyor,

kendimizinkini de paylaşmıyoruz.

if we choose to cancel him,

we are no longer in proximity to him.

Ya büyükbabamıza, ya da seçtiğiniz

Not only do we not get to hear his point of view,

herhangi birine karşı olan derin bağımız

we don't get to share ours.

sevgimiz ve şefkatimiz nedeniyle

What if we're the only person,

tek kişi bizsek?

Ya değişimin, etkinin, farklılığın

because of our deep connection and love and affection for our grandfather --

and substitute anyone you choose.

tohumlarını eken

What if we're the ones to plant seeds of change,

kişi bizsek?

Adil olmak gerekirse,

sırf tohumu siz ektiğiniz için

seeds of influence,

su alacağına, herhangi bir güneş ışığı

seeds of difference.

Now, to be fair,

ve hatta azıcık gübre bile alabileceğine

I cannot promise you that just because you plant the seed,

dair söz veremem.

Ama şunu söyleyebilirim ki

that it will get water,

eğer siz ekmezseniz

that it'll get any sunlight or even a little fertilizer.

kim ekecek?

But what I can tell you is that if you don't plant it,

Başkasının yanında acı çekme fikrini

ilginç buluyorum.

who will?

Bu, bir çerçeve, bir zihniyet veya

I find it interesting,

bir inanç sistemi gibi

this idea of suffering alongside someone.

belirli bir yönden ziyade,

It means that we are choosing to value the totality of the person

kişinin bütünlüğüne değer vermeyi

seçtiğimiz anlamına gelir.

Bireysel parçaların herhangi

rather than one particular aspect,

birinden ziyade, kişinin bütünüyle

like a framework or a mindset or a belief system.

daha değerli olduğuna inanmayı seçiyoruz.

We're choosing to believe that the entire person is more valuable

Ve bunu güzel bir şekilde sergileyen

harika bir ikili buldum.

than any of the individual parts.

Muhtemelen duymuşsunuzdur.

And I found an amazing duo who demonstrated this beautifully.

Rahmetli yargıçlar,

Ruth Bader Ginsburg ve Antonin Scalia

Perhaps you've heard of them.

çok çok yakın arkadaşlardı.

The late justices

Ve inanç sistemleri açısından

Ruth Bader Ginsburg and Antonin Scalia

tamamen faklılardı.

were close, close friends.

Hatta, bir keresinde Antonin Scilia

And they were completely divided in terms of belief systems.

“Kanun hakkındaki düşüncelerinden başka

sevilmeyecek neyi var?” demişti.

In fact, Antonin Scalia once said,

Antonin, Ruth’un yanıldığına inanırdı.

Ruth da Antonin’in yanıldığına inanırdı.

"What's not to like, other than her thoughts on the law."

Bu bakış açılarını

hiçbir şekilde değiştirmediler.

Ancak her hafta birlikte çay içerler,

He believed she was wrong.

She believed he was wrong.

They did not shift in that point of view whatsoever.

ve her yılbaşını

birlikte, aileleriyle geçirirlerdi.

And yet they had tea together every week,

Birlikte aile tatillerine giderlerdi.

and every New Year's Eve,

Birbirlerini gözden çıkarmak yerine

they spent it together with their families.

birbiriyle acı çekmeyi seçtiler.

They went on family vacations together.

Hiçbir zaman aynı fikirde olmamalarına rağmen,

They chose to suffer with each other rather

birbirlerine karşı olan sevgi ve saygıları

büyümeye devam etti.

than to cancel each other.

Their love and respect for each other

Merakın, bunun bir parçası olabileceğini

continued to grow,

düşünüyorum.

even though they never saw eye to eye.

Farklı olanı merak etmeyi seçersek,

I imagine that curiosity might be a part of that.

yol boyunca bir şeyler keşfedebiliriz.

Sonuçta, yaşadığımız deneyimlerden dolayı

That if we choose to be curious about that which is different,

olduğumuz kişiysek,

we might discover something along the way.

bu başkası için de geçerli değil midir?

Ve inandıkları şeye neden inandıklarının bağlamını

After all, if we are who we are because of our lived experiences,

gerçekten keşfetmek için bu empati,

başka birinin yerinde bir mil kadar yürüme

isn't that true for someone else?

aracını kullanmaya hiç karar verdik mi?

And have we ever decided to use that tool of empathy,

of walking a mile or so in someone else's shoes

Şimdi, muhtemelen “Evet, tamam Betty

kulağa hoş geliyor, peki ya sen?

to really discover the context for why they believe what they believe?

Ya sen ve baban?”

diyorsunuzdur.

Now, by now you're probably saying,

"Yeah, OK, Betty, this sounds good.

Adil bir soru.

Babamla 10 yıl konuşmadıktan sonra,

But what about you?

What about you and your dad?"

bir gün telefonu açtım, onu aradım ve

It's a fair question.

dedim ki “Bahse girerim sana kalsaydı, muhtemelen

After 10 years of not talking to my dad,

zamanda geri giderdin ve bazı şeyleri değiştirirdin.”

I picked up the phone one day, called him and said,

Biliyorum, ben yapardım.

"I bet if it were up to you,

Ama yapamadığımıza göre,

you'd probably go back in time and change some things.

yeniden başlamaya ne dersin?”

I know I would.

Ve dedi ki

“Evet, çünkü seni seviyorum.

But since we can't,

Hep sevdim. Ve hep seveceğim.”

how about we start again?"

And he said,

"Yes, because I love you.

O aramayı yaptığım için minnettarım

I always have. And I always will."

çünkü babamın birkaç yıl sonra

Alzheimer olacağını bilmeme imkan yoktu.

I am so grateful that I made that call

because there was no way for me to know

Ve bundan birkaç yıl sonra ölecekti.

that a few years later my dad would develop Alzheimer's.

Ve bizi ayıran şey hakkında

And a few years after that he would die.

hiçbir zaman aynı fikirde olmadık.

And we never saw eye to eye about the thing that divided us,

Ama sevgimiz devam etti.

Konuşmadığımız 10 yıl boyunca

ever.

ve 6 yıl sonrasında da devam etti.

But our love continued.

Bu yüzden, gözden çıkarmak yerine

It continued through those 10 years when we didn't speak

and it continued in the six years after.

şefkati seçen bir toplum olmaya

teşvik ediyorum.

So I am encouraging us to become a society of people

Merakın daha iyi bir pratik olabileceğini

hesaba katmamızı istiyorum.

that choose compassion over canceling.

Empatiyi seçebilmemizi, farklılıkları

I'm asking us to consider

aşabilecek kadar derin, çok geniş,

that curiosity might be a better practice.

That we might choose empathy,

çok güçlü bir sevgiye sahip olmayı seçebilmemizi istiyorum.

that we might choose to have a love that is so deep, so wide,

Neden farklılıklardan bu kadar korkuyoruz ki?

so strong that it can surpass differences.

Ayrıca tohumlar eken, değişimin tohumlarını,

Why are we so scared of differences anyway?

etki tohumlarını, çeşitlilik tohumlarını

I also want us to be a people that plant seeds,

eken bir halk olmamızı istiyorum.

Yine, size ya da bir başkasına o tohumu

seeds of change, seeds of influence,

seeds of diversity.

ekmenin bir fark yaratacağının sözünü veremem.

Again, I cannot promise to you or anyone else

Ama ya yaratırsa?

Maruz kaldığım her şey yüzünden

that planting that seed is going to make a difference.

kim olduğumun toplamıyım.

Bana, bazılarını gördüğüm, bazılarını görmediğim

But what if it does?

I am the sum of who I am

tohumlar eken insanlar sayesinde,

because of everything that I've been exposed to.

yıllar içinde fikrim değişti ve büyüdü.

My mind has changed over the years

and grown because of the people in my life who planted seeds in me,

Gözden çıkarma kültürü yerine

sevdiklerimizle, onları sevdiğimiz için

some that I saw and some that I didn't.

birlikte acı çekmeye istekli olduğumuz

So wouldn't it be great

bir şefkat kültürü yaratsak

if instead of having a cancel culture

harika olmaz mıydı?

we create a compassion culture

where we are willing to suffer alongside the ones we love,

Ve tohum eken bir topluluk olamaz mıyız?

because we love them.

Sonuçta, biz yapmazsak kim yapacak?

And can't we become a community that plants seeds?

Teşekkürler.

After all, if we don't, who will?

Thank you.