Next Up for AI? Dancing Robots | Catie Cuan | TED

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Moon Thit

I have an unusual job.

ကျွန်မမှာ ထူးဆန်းတဲ့ အလုပ်တစ်ခုရှိတယ်။

I teach robots how to dance.

စက်ရုပ်တွေကို အက သင်ပေးတာပါ။

In 2017,

၂၀၁၇ ခုနှစ်မှာ

I transitioned from dancing on stages with humans

စင်မြင့်တွေပေါ်မှာ လူသားတွေနဲ့အတူ   ကခုန်တာကနေ စက်ရုပ်တွေနဲ့

to dancing with robots.

ကခုန်တာဆီ ကူးပြောင်းခဲ့တယ်။

Big robots, small robots,

စက်ရုပ်ကြီးတွေ၊ စက်ရုပ်လေးတွေ၊

single-arms and roving robots.

လက်တစ်ဖက်တွေနဲ့   လည်ပတ်နေတဲ့ စက်ရုပ်တွေပါ။

Robots that fly,

ပျံသန်းတဲ့ စက်ရုပ်တွေ၊

vacuuming robots.

ဖုန်စုပ်နေတဲ့ စက်ရုပ်တွေ။

A lot of robots that look like humans.

လူသားတွေနဲ့ တူတဲ့ စက်ရုပ် အတော်များများ။

And a whole bunch that don't.

ပြီးတော့ မတူတဲ့တစ်အုပ်လုံးပေါ့။

I'm pretty sure I've choreographed

ကမ္ဘာပေါ်က လူတိုင်းထက် ပိုကွဲပြားတဲ့

and danced with more different types of robots

စက်ရုပ်အမျိုးအစားတွေနဲ့အတူ ကျွန်မ ကကွက်ဖော်ပြီး

than anyone on Earth.

ကနေတယ်ဆိုတာ အတော် သေချာပါတယ်။

Why do I do this?

ဘာဖြစ်လို့ ဒါကို လုပ်ရတာလဲ။

Because robots move

အကြောင်းကတော့ စက်ရုပ်တွေ ရွေ့လျားပြီး

and choreographers understand how movement affects us.

လှုပ်ရှားမှုက ကျွန်မတို့အပေါ် သက်ရောက်ပုံ ကို ကကွက်ဖော်သူတွေက နားလည်လို့ပါ။

If a robot slides politely out of a doorway to let you pass,

စက်ရုပ်က သင့်ကို ဖြတ်သွားခွင့်ပေးဖို့ တံခါးဝကနေ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး မသိမသာရွေ့ရင်၊  

might make you feel seen and acknowledged.

မြင်တွေ့ပြီး အသိအမှတ်ပြုခံရတယ်လို့ သင့်ကို ခံစားနိုင်စေလောက်တယ်။

If a robot marches quickly towards you and avoids you at the last second,

စက်ရုပ်က သင့်ဆီကို အမြန် ချီတက်လာပြီး နောက်ဆုံးစက္ကန့်မှာ သင့်ကို ရှောင်ရင်၊

it might cause revulsion and fear.

ဒါက ရွံရှာမှုနဲ့ ကြောက်စိတ်ကို ဖြစ်စေလောက်တယ်။

Robots are beginning to show up in our everyday environments,

စက်ရုပ်တွေဟာ ကျွန်မတို့ရဲ့ နေ့စဉ် ဝန်းကျင်တွေ၊ လူသွားစင်္ကြန်တွေကနေ

from sidewalks to offices, backyards to hospitals.

ရုံးတွေ၊ အိမ်နောက်ဖေးတွေ၊ ဆေးရုံတွေအထိ စတင်ပေါ်လာနေတယ်။

And they will be threatening and confusing to us

သူတို့ ရွေ့လျားပုံ အသေအချာ မဆန်းစစ်ရင်၊

if we do not carefully examine how they move.

သူ တို့က ကျွန်မတို့ ခြိမ်းခြောက်ပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးစေမှာပါ။

I'm also a roboticist and an engineer.

ကျွန်မက စက်ရုပ်ပညာရှင်နဲ့ အင်ဂျင်နီယာလည်းဖြစ်နေတယ်။

I study this connection between robot motion and emotion.

စက်ရုပ် ရွေ့လျားမှုနဲ့ စိတ်ခံစားမှုကြားက ဒီဆက်စပ်မှုကို လေ့လာတယ်။

I combine my expertise in robotics and dance

အကနဲ့ စက်ရုပ်ပညာရဲ့ ဆုံမှတ်၊ choreo-robotics  

in the emerging field of choreo-robotics,

ပေါ်ထွန်းစ နယ်ပယ်မှာ စက်ရုပ်ပညာနဲ့ အကမှာ

the intersection of dance and robotics.

ကျွန်မရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကို ပေါင်းစပ်လိုက်တယ်။

Right now, we're giving AI a robot body with physical intelligence.

အခုတော့ အေအိုင်ကို ရုပ်ပိုင်း ဉာဏ်ရည်နဲ့ စက်ရုပ်ကိုယ်ထည်တစ်ခု ပေးနေတာပါ။

AI technologies like GPT and Gemini are becoming the robot's brains,

GPT နဲ့ Gmini လို အေအိုင် နည်းပညာတွေက စက်ရုပ်ရဲ့ ဦးနှောက် ဖြစ်လာနေတယ်၊

which means that robots are getting smarter.

ဆိုလိုတာက စက်ရုပ်တွေ ပိုတော်လာတာပါ။

Much smarter.

အများကြီး ပိုတော်တာပါ။

Think of what AI has already done to text and video generation.

အေအိုင်က စာသားနဲ့ ဗီဒီယို ဖြစ်ပေါ်မှူကို လုပ်ထားတာကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။

We are just scratching the surface on seeing what AI can do

ကျွန်မတို့က ရုပ်လောကထဲမှာ အေအိုင်က လုပ်နိုင်တာကို မြင်ရင်း

in the physical world.

အပေါ်ယံ လုပ်နေကြရုံပါ။

We are going to be interacting

ကျွန်မတို့ဟာ ဒီအသိဉာဏ်ရှိတဲ့

with these new intelligent robots more and more,

စက်ရုပ်အသစ်တွေနဲ့   ပိုပြီး အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်ပြီး

interacting with them through movement.

လှုပ်ရှားမှုကနေတစ်ဆင့် သူတို့နဲ့ အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်နေကြမှာပါ။

Roboticists already spend a lot of time thinking about movement,

စက်ရုပ်ပညာရှင်တွေက ရွေ့လျားမှုအကြောင်း တွေးကာ အချိန်အများကြီး ကုန်ဆုံးပေမဲ့၊

but they think about it in terms of efficiency,

သူတို့က ဒါကို ထိရောက်မှုအရ   အမြန် ဒါမဟုတ် အောင်မြင်မှုအတွက်

optimizing for speed or success.

အကောင်းဆုံးဖြစ်စေဖို့ စဉ်းစားကြတယ်။

That's not enough.

ဒါက မလုံလောက်ဘူး။

We need to teach robots how to dance.

ကျွန်မတို့ စက်ရုပ်တွေကို ကတတ်အောင် သင်ပေးဖို့လိုပါတယ်။

If a robot can dance,

စက်ရုပ်တစ်ရုပ်က ကတတ်ရင်၊

make every movement with intention, agility, balance,

ရည်ရွယ်ချက်၊ သွက်လက်မှု၊ ဟန်ချက်၊ စိတ်ခံစားမှုဆိုင်ရာ ဖော်ပြချက်၊

emotional expression and grace,

ညက်ညောမှုနဲ့အတူ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို လုပ်နိုင်ရင်၊

I believe they will also become better caregivers,

သူတို့ဟာ ပိုတော်တဲ့ စောင့်ရှောက်သူတွေ၊ ဆရာတွေနဲ့ အဖော်တွေလည်း

teachers and companions.

ဖြစ်လာမယ်လို့ ကျွန်မ ယုံကြည်တယ်။

It will help us build better general-purpose robots

ဒါက ကျွန်မတို့ကြားမှာ တကယ် နေထိုင်စေ ချင်တဲ့ ပိုတော်တဲ့  အထွေထွေ

that we actually want to live amongst us.

ရည်ရွယ်ချက် စက်ရုပ်တွေကို တည်ဆောက်ဖို့ ကူညီပေးမှာပါ။  

If we teach robots to dance,

ကျွန်မတို့ စက်ရုပ်တွေကို အက သင်ပေးရင်၊

we expand the future of intelligent machines.

အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ စက်တွေရဲ့ အနာဂတ်ကို တိုးချဲ့တာပါ။

Choreographers and engineers have made dances with robots since the 1990s,

၁၉၉၀ လွန်ကတည်းက  အကသမားတွေနဲ့ အင်ဂျင်နီယာ တွေက စက်ရုပ်တွေနဲ့ ကတာတွေ ဖန်တီးခဲ့ပြီး၊

and these highly scripted performances have captured the public's imagination.

ဒီကောင်းမွန်စွာ ရေးထားတဲ့ ဖျော်ဖြေမှုတွေက လူထုရဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်း ကို ဖမ်းစားခဲ့တယ်။

They've made us feel wonder,

သူတို့က ကျွန်မတို့ကို တွေးတောစေတယ်၊ 

made us laugh,

ရယ်မောစေတယ်၊

made us want to dance along,

ကချင်အောင် လုပ်ပေးတယ်၊

and sometimes made us never want to meet a robot in real life.

တစ်ခါတလေ လက်တွေ့ ဘဝမှာ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်နဲ့ ဘယ်တော့မှ မတွေ့ချင်အောင်ဖြစ်စေတယ်။

Dancing with robots is no longer just about art or entertainment.

စက်ရုပ်တွေနဲ့ ကခုန်တာကဟာ အနုပညာ ဒါမှမဟုတ် ဖျော်ဖြေမှုသက်သက် မဟုတ်တော့ဘူး။

It is about transferring the lessons that one, all movement

ဒါက (၁)   လှုပ်ရှားမှု အားလုံးက စိတ်ခံစားမှုတွေကို ပြောင်းလဲပေးတဲ့

changes emotions,

သင်ခန်းစာတွေကို  လွှဲပြောင်းပေးပြီး

and two, contextual movement is critically important

(၂) အခြေအနေဆိုင်ရာ လှုပ်ရှားမှုက အလွန် အရေးပါပြီး 

and applying those lessons to robots in our everyday lives.

ဒီသင်ခန်းစာတွေကို နေ့စဉ်ဘဝထဲက စက်ရုပ်တွေ ကို သက်ရောက်တာနဲ့ပတ်သက်နေတာပါ။

Robotics engineers are beginning to consider emotion and context

စက်ရုပ်ပညာရှင်တွေက လူတွေနဲ့ အပြန်အလှန် ဆက်သွယ်တဲ့အသိဉာဏ်ရှိတဲ့ စက်ရုပ်တွေကို

when designing intelligent machines that interact with us.

ပုံစံထုတ်တဲ့အခါ၊ စိတ်ခံစားမှုနဲ့အခြေအနေကို စတင်ထည့်သွင်းစဉ်းစားလာနေတယ်။

The choices we make now

အခု ကျွန်မတို့ လုပ်တဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေက

are going to dictate how we live our lives with robots.

ကျွန်မတို့ ဘဝတွေက စက်ရုပ်တွေနဲ့ နေထိုင်ပုံကို  ဆုံးဖြတ်မှာပါ။

If we get this right,

ဒါကို ကျွန်မတို့ နားလည်ရင်၊

robots will be more welcomed, safe, and delightful.

စက်ရုပ်တွေဟာ ပိုကြိုဆိုလက်ခံ၊ ဘေးကင်းပြီး ပျော်ရွှင်စရာဖြစ်လာမှာပါ။

Humans will be more empowered and comfortable.

လူသားတွေဟာ ပိုခွန်အားပေးခံရပြီး သက်သောင့်သက်သာရှိလာမှာပါ။

Before AI, programmers needed hours to script a simple

အေအိုင် မတိုင်မီက၊ ပရိုဂရမ်ရေးသူတွေဟာ စက်ရုပ်အတွက် ရိုးရိုး ကကွက်အစီအစဉ်ကို

dance sequence for robot to perform.

ရေးသားဖို့ နာရီနဲ့ချီ လိုအပ်ခဲ့တယ်။

Just like they needed hours to script the robot to open a single door.

စက်ရုပ်က တံခါးတစ်ချပ်တည်းဖွင့်တာကို ရေးသားဖို့ နာရီနဲ့ချီကာ လိုအပ်ခဲ့သလိုပါ။

With AI, you can teach the robot to open just a few specific doors,

အေအိုင်နဲ့ဆိုရင်တော့ ၊ စက်ရုပ်ကို သတ်မှတ် တံခါးတချို့ကို ဖွင့်ဖို့  သင်ပေးနိုင်ပြီး၊

and it will learn to open all of them,

ဒါက တံခါးအားလုံးကို ဖွင့်တတ်တယ်၊

even ones it hasn't seen before.

အရင်က မမြင်ဖူးတဲ့ တံခါးတွေတောင်ပါ။

It's also true for dance.

ဒါက အကအတွက်လည်း မှန်ပါတယ်။

You can teach the robot to dance with a specific person,

စက်ရုပ်ကို သတ်မှတ်ထားတဲ့ လူတစ်ယောက်နဲ့အတူ  ကတတ်အောင် သင်ပေးနိုင်ပြီး

and it will learn how to dance

စက်ရုပ်က ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့

and move with many others

အခြေအနေအမျိုးမျိုးမှာ

in many different environments and circumstances.

တခြားသူတွေနဲ့  ကပြီး ရွေ့လျားပုံကို သင်ယူမှာပါ။

This is what I did at Everyday Robots,

ဒါက ကျွန်မ လုပ်ခဲ့တဲ့ Everyday Robots မှာပါ၊

then a robot AI moonshot at Google.

ဒီနောက်  ဂူဂဲလ်က AI moonshot  စက်ရုပ်တစ်ရုပ်ပါ။

But rather than teach one robot,

ဒါပေမဲ့ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်ကို သင်ပေးတာထက်၊

I used AI to teach 15 robots how to move together as a flock.

လူအုပ်လို အတူ  လှုပ်ရှားတတ်အောင် စက်ရုပ် ၁၅ ခု ကို သင်ပေးဖို့ အေအိုင် သုံးခဲ့တယ်။

We imagined a world where you could walk down a hallway filled with robots,

စက်ရုပ်တွေပြည့်နေတဲ့ စင်္ကြံပေါ် လျှောက် နိုင်မယ့် ကမ္ဘာကို စိတ်ကူးကြည့်ခဲ့တယ်။

and they would part to make space for you,

ချိုးအုပ် အုပ်တစ်အုပ် ဒါမှမဟုတ် မြို့လမ်းပေါ်က

like a flock of doves or a crowd of people on a city street.

လူအုပ်လိုပဲ သင်တို့အတွက် နေရာ ဖန်တီးပေးဖို့  သူတို့ ခွဲထွက်သွားမှာပါ။

Where a robot could navigate seamlessly and even beautifully through a busy,

စက်ရုပ်က လူရှုပ်တဲ့ ပရမ်းပတာဖြစ်နေတဲ့ Times Square ကနေ စပ်ကြောင်းမဲ့ လှလှပပတောင်

chaotic Times Square.

ဖြတ်သန်းသွားလာနိုင်တဲ့ နေရာပါ။

The world we live in is complicated for robots to understand,

ကျွန်မတို့ နေတဲ့ ကမ္ဘာက စက်ရုပ်တွေအတွက် နားလည်ဖို့  ရှုပ်ထွေးတာကြောင့်

so it was impossible to script or choreograph interactions like these

ဒီလိုအဆင့်ဆင့် အပြန်အလှန်သွယ်မှုတွေကို ရေးတာ ဒါမှမဟုတ် ကကွက်ဖော်တာက

step by step.

မဖြစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

We needed to use the magic of AI

ကျွန်မတို့ဟာ စက်ရုပ်တွေကို

to teach the robots how to improvise and react.

ကြုံသလို တုံ့ပြန်ပုံကို သင်ပေးဖို့ အေအိုင်ရဲ့ မှော်အတတ်ကို သုံးဖို့လိုတယ်။

This was a massive challenge that had never been done before,

ဒါက အရင်က မရှိခဲ့ဖူးတဲ့ ဧရာမ စိန်ခေါ် မှုတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပြီး၊

and the result is an interactive performance and installation work

ရလဒ်က အပြန်အလှန် လုပ်ဆောင်မှုနဲ့ Project Starling လို့ခေါ် တဲ့

called Project Starling.

တပ်ဆင်မှု လက်ရာတစ်ခုပါ။

This took us two years of hardcore engineering to complete.

ဒါကြောင့် အမာခံဖြစ်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာပညာကို ပြီးစီးဖို့ ၂ နှစ် အချိန်ယူခဲ့ရတယ်။

We trained an AI agent on the preferences of a choreographer,

ကကွက်ဖော်သူ၊ ကျွန်မရဲ့ ဦးစားပေးမှုတွေနဲ့ အေအိုင် ကိုယ်စားလှယ်တစ်ခုကို

me.

လေ့ကျင့်ပေးခဲ့တယ်။

I chose the most engaging patterns and sequences.

အံအကျဆုံး ပုံစံတွေနဲ့ အစဉ်တွေကို ကျွန်မ ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။

We also taught the robots how to recognize

လူသား ကိုယ်ဟန်အမူအရာတွေကို မှတ်မိပြီး

and respond to human gestures.

တုံ့ပြန်ပုံကိုလည်း စက်ရုပ်တွေကို သင်ပေးခဲ့တယ်။

While we were at it,

အဲဒီမှာရှိနေတုန်း၊

we turned the robots into musical instruments.

စက်ရုပ်တွေကို ဂီတတူရိယာတွေအဖြစ် ပြောင်းလဲလိုက်တယ်။

Each joint on the robot was mapped to a different sound.

စက်ရုပ်ပေါ်က အဆစ်တစ်ခုစီမှာ   ခြားနားတဲ့အသံနဲ့ ပုံစံချထားတယ်။

When the robot's torso moved, triggered a bass sound.

စက်ရုပ်ရဲ့ ကိုယ်ထည်တွေ ရွေ့သွားတဲ့အခါ၊ ဘေ့စ်သံတစ်သံကို အစပျိုးပေးတယ်။

Its hand opening and closing triggered a bell sound.

၎င်းရဲ့ လက်ဖွင့်ပြီး ပိတ်လိုက်တာက ခေါင်းလောင်းသံကို အစပျိုးပေးတယ်။

The robot's actions created its own unique symphony.

စက်ရုပ်ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက ၎င်းကိုယ်ပိုင် ထူးခြားတဲ့ သံစုံတေးသွားကို ဖန်တီးပေးတယ်။

This is what Project Starling looks like.

ဒါက Project Starling ရဲ့ ပုံသဏ္ဌာန်ပါ။

Our AI generated movement and our robot generated music.

အေအိုင်က ရွေ့လျားမှုကို ဖန်တီးပြီး စက်ရုပ်က တေးဂီတကို ဖန်တီးပေးတယ်။

(Music)

(ဂီတ)

(Music ends)

(ဂီတသံ အဆုံးသတ်သည်)

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)

I wanted it to feel like stepping out of your normal reality

သာမန် အရှိတရားကနေ လှမ်းထွက်ပြီး နိုးနေတဲ့ အိပ်မက်ထဲတစ်ခုကို

and into a waking dream,

လှမ်းဝင်သွားသလို ခံစားစေချင်တာပါ၊

one that was so far from where we stand today.

ဒီနေ့ ကျွန်မတို့ ရပ်နေတဲ့ နေရာနဲ့ အလှမ်းဝေးနေတဲ့ နေရာတစ်ခုပေါ့။

Yet, all the same felt like a world

ဒါပေမဲ့၊  ကလေးတွေ ကြီးပြင်းလာပြီး

where your kids could grow up and feel calm,

စိတ်အေးချမ်းနိုင်တဲ့၊ သင့်ကို စက်တွေက ဝန်းရံထားပြီး သဘာဝကျ၊

where you could be surrounded by machines and it felt natural and safe.

လုံခြုံတယ်လို့ ခံစားရနိုင်တဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုလို အလားတူခံစားရတာပါ။

People were drawn to just wander amongst these robots, you know,

လူတွေဟာ ဒီစက်ရုပ်တွေကြားမှာ လှည့်လည်သွားလာဖို့ ဆွဲဆောင်ခံရတယ်၊

some were a bit tentative at first,

တချို့က အစပိုင်းမှာ နည်းနည်း  အစမ်းသဘောဆိုပေမဲ့၊

but then they began to engage and explore

နောက်တော့ စူးစမ်းလိုစိတ်၊ မြူးတူးလိုစိတ်နဲ့

with curiosity and playfulness.

ပါဝင်၊ စူးစမ်းခဲ့ကြတယ်။

People kept coming back.

လူတွေက ဆက်ပြီး ပြန်လာနေတယ်။  

What we learned about gesture, navigation,

ဟန်အမူအရာ၊ ဖြတ်သန်းမှု လူသားအပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှု၊

human interaction and expression can be applied to robots more generally.

မျက်နှာပေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မတို့သိတာကို စက်ရုပ်တွေမှာ ပိုခြုံငုံ အသုံးချနိုင်တာပါ။

Think of the following future scenario.

အောက်ပါ အနာဂတ် စိတ်မှန်းကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။

A robot in a senior living facility,

သက်ကြီး စောင့်ရှောက်ရေး ဂေဟာ၊ လူပြည့်နေတဲ့

waiting in a crowded cafe.

ကော်ဖီဆိုင်မှာ စောင့်နေတဲ့ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်ပါ။

You sit at your table,

သင်က စားပွဲနားမှာထိုင်ပြီး

you wave over to it, make a sipping gesture,

လက်ပြလိုက်တယ်၊ သောက်တဲ့ အမူအရာ လုပ်တယ်၊

and the robot understands that you would like a glass of water.

သင် ရေတစ်ခွက်လိုချင်တာကို စက်ရုပ်က နားလည်တယ်။

And when it drives over to you with its glass of water,

စက်ရုပ်က ရေခွက်နဲ့အတူ သင့်ဆီ မောင်းလာတဲ့အခါ၊

it nods at the other people it passes

သူ့က အခြားသူတွေကို ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ဖြတ်သွားခွင့်ပေးဖို့  

and pauses graciously to let them go by.

ယဉ်ယဉ်ကျေး ခဏရပ်လိုက်တယ်။

And when it arrives at your table, it places the glass gracefully down.

သင့်စားပွဲကို ရောက်တဲ့အခါ ဖန်ခွက်ကို ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ချထားလိုက်တယ်။

And when you thank it, it nods in acknowledgment.

သင်က သူ့ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အခါ၊   အသိအမှတ်ပြုမှုနဲ့ ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

Maybe it even performs a small celebratory dance in place.

ဒါက နေရာမှာ အောင်ပွဲ အကလေးတစ်ခုတောင် သူက ဖျော်ဖြေပေးလောက်တယ်။

We can choose to build and program robots that we welcome.

ကျွန်မတို့ ကြိုဆိုတဲ့ စက်ရုပ်တွေကို တည်ဆောက်၊ ပရိုဂရမ်ချဖို့ ရွေးချယ်နိုင်တယ်။

Robots that make us feel understood.

ကျွန်မတို့ကို နားလည်စေတဲ့ စက်ရုပ်တွေပေါ့။

Robots that we want to spend time with.

ကျွန်မတို့နဲ့အတူ အချိန်ကုန်ဆုံးတဲ့ စက်ရုပ်တွေပေါ့။

The promise of robots that will live and work amongst us

ကျွန်မတို့ကြားမှာ နေထိုင်ပြီး အလုပ်လုပ်မယ့် စက်ရုပ်တွေရဲ့

has existed for a very long time.

အလားအလာက တည်ရှိနေခဲ့တာ ကြာပါပြီ။  

From Karel Capek's 1920 play "Rossum's Universal Robots"

Karel Kpek ရဲ့  ၁၉၂၀ တုန်းက “Rossum's Universal Robots” ကနေ  

to The Jetsons' Rosey the Robot

Jetsons ရဲ့ Rosey the Robot ၊

to C-3PO of "Star Wars" and even Terminator,

"Star Wars" ရဲ့  C-3PO  နဲ့ Terminator အထိတောင်

these stories have been deeply impactful in what we imagine and build.

ဒီဇာတ်လမ်းတွေက ကျွန်မတို့ စိတ်ကူး၊တည်ဆောက် တာတွေထဲမှာ အကြီးအကျယ် သက်ရောက်ခဲ့တယ်။

Yes, we can have robots that do our chores.

ကျွန်မတို့မှာ အိမ်မှုကိစ္စတွေကို လုပ်တဲ့ စက်ရုပ်တွေ ရှိနိုင်တယ်။

But we can also have robots be our dance partners.

ဒါပေမဲ့၊ ကျွန်မတို့ရဲ့ ကဖော်ကဖက်တွေလည်း ရှိနိုင်ပါတယ်။

Humans do a range of things,

လူသားတွေဟာ ကြွေထည်တွေကနေ သံတမန်ရေးရာ၊

ceramics to diplomacy,

သံပြိုင်သီဆိုတာကနေ

singing in choirs to vertical farming.

ဒေါင်လိုက် စိုက်ပျိုးတာအထိ မျိုးစုံလုပ်ကြတာပါ။

Imagine a world where robots can do a myriad of things

စက်ရုပ်တွေက လုပ်တွေကျတဲ့ ဒါမှမဟုတ် တီထွင်ဖန်တီးနိုင်တဲ့ အရာတွေ အများကြီးနဲ့

that are functional or creative,

ဒီနှစ်ခုကြားက အရာအားလုံးကို

and everything in between.

လုပ်နိုင်တဲ့ ကမ္ဘာတစ်ခုကို စိတ်ကူးကြည့်ပါ။

General-purpose robots are coming,

အထွေထွေ ရည်ရွယ်ချက် စက်ရုပ်တွေက လာနေပြီး

and they will help us to address big demographic challenges

အိုမင်းနေတဲ့ လူဦးရေနဲ့ ဧရာမ အလုပ်ကြမ်းသမား ပြတ်တောက်မှုလိုမျိုး

like aging populations and massive labor shortages.

လူဦးရေဆိုင်ရာ စိန်ခေါ်မှူကြီးတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ ကူညီပေးပါလိမ့်မယ်။

And how they move will unlock

ကျွန်မတို့က သူတို့ကို အိမ်တွေထဲ ပေးဝင်ပြီး

whether we let them into our homes

အလုပ်ခွင်တွေမှာ သူတို့ကို ကြိုဆိုလားဆိုတာကို

and welcome them in our workplaces.

သူတို့ ရွေ့လျားပုံက   လမ်းဖွင့်ပေးမှာပါ။

Because we want to feel like we're still marvelously human

ဘာလို့လဲဆိုတော့၊ ကျွန်မတို့ဟာ တိုးလာနေတဲ့ အေအိုင် ကမ္ဘာကြီးမှာ

in this increasingly AI world.

အံ့ဖွယ် လူသားတွေလို ခံစားချင်ကြလို့ပါ။

And we can,

ကျွန်မတို့မှာ ကိုယ် လိုချင်တဲ့

because we have the power to choreograph the future we want.

အနာဂတ်ကို ကကွက်ဖော်နိုင်စွမ်းရှိလို့ပါ။

Thank you.

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။

(Applause)

(လက်ခုပ်သံများ)