Mikko Hypponen: Three types of online attack

Translator: YSLU MA translators 2010-2012 Reviewer: Lily Tsarukyan

In the 1980s, in communist Eastern Germany,

1980ականներին

կոմունիստական Արևելյան Գերմանիայում

գրամեքենա ձեռք բերելու դեպքում

if you owned a typewriter,

you had to register it with the government.

դուք ստիպված էիք լինում գրանցել այն կառավարությունում:

Ստիպված էիք լինում գրանցել

You had to register a sample sheet of text out of the typewriter.

այդ գրամեքենայով հավաքած տեքստի թղթի

մի օրինակ

And this was done so the government could track

Եվ կառավարությունը սա անում էր

տեքստի հեղինակին պարզելու համար:

where the text was coming from.

Եթե նրանք մի փաստաթուղթ էին գտնում,

If they found a paper which had the wrong kind of thought,

որտեղ անցանկալի մտքեր էին հնչում,

they could track down who created that thought.

նրանք կարող էին պարզել`

ով է տեքստի հեղինակը:

Իսկ մենք Արևմուտքում

And we in the West

չէինք կարողանում հասկանալ` ինչպես մարդ կարող է նման կերպ վարվել,

couldn't understand how anybody would do this,

how much this would restrict freedom of speech.

որքանով է այն սահմանափակում խոսքի ազատութունը:

Մենք երբեք նման բան չէինք անի

We would never do that in our own countries.

մեր երկրներում:

Բայց 2011թ` մեր օրերում,

But today, in 2011, if you go and buy a color laser printer

եթե լազերային տպիչներ արտադրող ցանկացած խոշոր ընկերությունից

from any major laser printer manufacturer

գունավոր լազերային տպիչ գնեք

և տպեք մի էջ,

and print a page,

ապա արդյունքում

that page will end up

having slight yellow dots printed on every single page,

յուրաքանչյուր էջի վրա

աննշան դեղին կետիկներ կնկատեք,

ինչը եզակի է դարձնում

in a pattern which makes the page unique to you and to your printer.

ձեր տպած էջը և տպիչը:

Սա մեր այօրվա

This is happening to us today.

իրականությունն է:

Եվ ոչ ոք կարծես չի ցանկանում բարձրաձայնել դրա մասին:

And nobody seems to be making a fuss about it.

Եվ սա

And this is an example

այն դեպքերից է,

of the ways our own governments are using technology

երբ մեր կառավարությունը

տեխնոլոգիաները մեր`

քաղաքացիներիս դեմ է օգտագործում:

against us, the citizens.

Եվ սա այն երեք հիմնական խնդիրների սկզբնաղբյուրներից մեկն է,

And this is one of the main three sources of online problems today.

որ այսօր գոյություն ունի համացանցում:

If we look at what's really happening in the online world,

Եթե մենք նայենք, թե ինչ է իրականում կատարվում համացանցում,

we can group the attacks based on the attackers.

ապա կարող ենք խմբավորել կիբեռհարձակումները ըստ հարձակվողների տեսակի:

Մենք ունենք երեք հիմնական խումբ:

We have three main groups.

We have online criminals.

Մենք ունենք առցանց հանցագործներ:

Like here, we have Mr. Dmitry Golubov,

Ահա, ինչպես Դմիտրի Գոլուբովը

from the city of Kiev in Ukraine.

Ուկրաինայի մայրաքաղաք Կիևից:

Առցանց հանցագործների դրդապատճառները

And the motives of online criminals are very easy to understand.

շատ հեշտ է հասկանալ:

These guys make money.

Այս մարդիկ գումար են վաստակում:

They use online attacks to make lots of money --

Նրանք օգտագործում են առցանց հարձակումները

գումար վաստակելու համար,

and lots and lots of it.

շա՜տ, շա՜տ գումար:

We actually have several cases of millionaires online, multimillionaires,

Մեզ փաստացի հայտնի են

առցանց միլիոնատերերի, մուլտիմիլիոնատերերի օրինակներ,

երբ նրանք գումար են աշխատել իրենց հարձակումներով:

who made money with their attacks.

Here's Vladimir Tsastsin, from Tartu in Estonia.

Սա Վլադիմիր Տարտինն է Տարտուից` Էստոնիա:

Ահա սա Ալֆրեդ Գոնսալեսն է,

This is [Albert] Gonzalez.

սա Ստեֆան Վոտն է,

This is Stephen Watt.

սա Բյորն Սանդին է,

This is Bjorn Sundin.

This is Matthew Anderson, Tariq Al-Daour

սա Մետյու Էնդերսոնն է, Տարիք Ալ Դաուը

and so on and so on.

և այսպես շարունակ:

Այս մարդիկ

These guys make their fortunes online,

հարստությունը համացանցի շնորհիվ են ստեղծում,

բայց նրանք անում են դա անօրինական միջոցներով`

but they make it through the illegal means

of using things like banking Trojans

ասենք օգտագործելով բանկային տրոյաներ

մեր բանկային հաշիվներից գումար գողանալու համար այն ժամանակ,

to steal money from our bank accounts while we do online banking,

երբ մենք համացանցի միջոցով բանկային գործարք ենք կատարում,

կամ ստեղնաշարային լրտես ծրագրերի միջոցով

or with keyloggers

հավաքում են մեր կրեդիտ քարտի տվյալները,

to collect our credit card information

while we are doing online shopping from an infected computer.

երբ մենք առցանց գնումներ ենք կատարում վիրուսով վարակված համակարգչից:

Երկու ամիս առաջ

The US Secret Service,

ԱՄՆ գաղտնի ծառայությունը

two months ago, froze the Swiss bank account

սառեցրեց այս մարդու`

of Mr. Sam Jain right here,

Պրն Սեմ Ջեյնի շվեյցարական բանկային հաշիվը,

որի վրա սառեցվելու պահին

and that bank account had 14.9 million US dollars in it

կար 14,9 միլիոն ԱՄՆ դոլար:

when it was frozen.

Պրն Ջեյնը այժմ ազատության մեջ է,

Mr. Jain himself is on the loose; nobody knows where he is.

ոչ ոք չգիտի, թե որտեղ է նա:

And I claim it's already today

Եվ ես համոզված եմ`

առավել հավանական է, որ մեզնից յուրաքնչյուրը

that it's more likely for any of us to become the victim of a crime online

այսօր կարող է դառնալ վիրտուալ աշխարհում, քան թե այստեղ`

մեր իրական աշխարհում, տեղի ունեցող հանցագործությունների զոհը:

than here in the real world.

Եվ ակնհայտ է,

And it's very obvious that this is only going to get worse.

որ հետագայում ամեն ինչ ավելի է վատանալու:

In the future, the majority of crime will be happening online.

Ապագայում հանցագործությունների մեծամասնությունը

կկատարվի վիրտուալ աշխարհում:

Կիբեռհարձակվողների երկրորդ խոշոր խումբը,

The second major group of attackers that we are watching today

որ մենք այսօր տեսնում ենք,

are not motivated by money.

չի առաջնոդրվում գումարով:

Նրանց առաջ է մղում մեկ այլ բան.

They're motivated by something else --

նրանց առաջ է մղում առարկելու ցանկությունը,

motivated by protests,

խոսելու ազատությունը

motivated by an opinion,

ու ծիծաղելու բերկրանքը:

motivated by the laughs.

Groups like Anonymous have risen up over the last 12 months

“Anonymous” (“Անանուն”) խմբերի նման

առցանց խմբերի կտրուկ աճ է նկատվել վերջին 12 ամիսների ընթացքում,

որոնք դարձել են կիբեռհանցագործության ոլորտի

and have become a major player in the field of online attacks.

լուրջ խաղացողներ:

Այսպիսով սրանք են երեք հիմնական առցանց հարձակվողները.

So those are the three main attackers:

հանցագործներ, որոնք անում են դա գումար վաստակելու համար,

criminals who do it for the money,

ակտիվիստներ, որոնք “Anonymous”-ի պես

hacktivists like Anonymous doing it for the protest,

բողոքի համար են գործում

but then the last group are nation states --

և վերջին խումբը ազգային կառավարություններն ու պետություններն են,

governments doing the attacks.

որոնք ևս առցանց հարձակումներ են կատարում:

Իսկ այժմ նայենք նմանատիպ դեպքերի,

And then we look at cases like what happened in DigiNotar.

օրինակ այն ինչ տեղի ունեցավ DigiNotar-ի հետ:

Սա վառ օրինակ է, թե ինչ է պատահում,

This is a prime example of what happens when governments attack

երբ կառավարությունը առցանց հարձակում է իրականացնում

against their own citizens.

իր սեփական ժողովրդի դեմ:

DigiNotar-ը հավաստագրման կենտրոն է

DigiNotar is a certificate authority from the Netherlands --

Նիդեռլանդներում,

կամ ավելի ճիշտ կենտրոն էր:

or actually, it was.

Վերջինս սննկացման եզրին էր

It was running into bankruptcy last fall,

անցած աշնանը,

քանի որ նրանք հարձակման էին ենթարկվել:

because they were hacked into.

Ինչ-որ մեկը ներխուժել էր նրանց կայք

Somebody broke in and they hacked it thoroughly.

և մանրակրկիտ կատարել իր աշխատանքը:

And I asked last week,

Եվ անցած շաբաթ

Հոլանդիայի կառավարության ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ժամանակ

in a meeting with Dutch government representatives,

ես հարցրեցի ղեկավարներից մեկին,

I asked one of the leaders of the team

թե արդյոք նա հավանական է համարում այն,

whether he found plausible that people died

որ մարդիկ են մահացել

because of the DigiNotar hack.

DigiNotar-ի հարձակման պատճառով:

Եվ նրա պատասխանը այո էր:

And his answer was: yes.

Այսպիսով ինչո՞ւ են մարդիկ մահանում

So how do people die

այս առցանց հարձակումների պատճառով:

as the result of a hack like this?

Դե DigiNotar-ը հավաստագրման կենտրոն է:

Well, DigiNotar is a CA.

They sell certificates.

Նրանք հավաստագրեր են վաճառում:

What do you do with certificates?

Ի՞նչ եք դուք անում այդ հավաստագրերի հետ:

Well, you need a certificate if you have a website

Դե ձեզ հարկավոր կլինի հավաստագիր,

եթե դուք ունեք ինտերնետային կայք

that has https, SSL encrypted services,

և այն ունի https, SSL կոդավորված ծառայություններ,

services like Gmail.

ինչպես նաև gmail-ի նման ծառայություններ:

Այժմ մենք բոլորս, կամ մեզնից շատերը

Now we all, or a big part of us, use Gmail or one of their competitors,

օգտվում են gmail-ից կամ դրա մրցակիցներից,

բայց այս ծառայությունները հատկապես հայտնի են

but these services are especially popular in totalitarian states like Iran,

այնպիսի բռնատիրական երկրներում,

ինչպիսին է Իրանը,

where dissidents use foreign services like Gmail

որտեղ այլախոհները

օգտվում են արտաքին ծառայություններից ինչպես Gmail-ն է,

because they know they are more trustworthy than the local services

որովհետև նրանք գիտեն, որ դրանք առավել վստահելի են, քան տեղական ծառայությունները:

Եվ դրանք կոդավորված են SSL միացումով,

and they are encrypted over SSL connections,

so the local government can't snoop on their discussions.

այնպես որ տեղական կառավարությունը չի կարող լրտեսել

նրանց խոսակցությունը:

Կարող է միայն այն դեպքում, եթե նրանք առցանց հարձակում են կատարել օտար հավաստագրման կենտրոնի վրա

Except they can,

if they hack into a foreign CA and issue rogue certificates.

և ձեռք բերել կեղծ հավաստագրեր:

Եվ սա հենց այն է,

And this is exactly what happened with the case of DigiNotar.

ինչ տեղի ունեցավ DigiNotar-ի հետ:

Իսկ ի՞նչ կասեք «Արաբական գարնան»

What about Arab Spring

կամ այն ամենի մասին, ինչ օրինակ կատարվում է Եգիպտոսում:

and things that have been happening, for example, in Egypt?

Այսպես, Եգիպտոսում

Well, in Egypt,

the rioters looted the headquarters of the Egyptian secret police

խռովարարները 2011թ ապրիլին մուտք էին գործել

Եգիպտոսի

in April 2011,

գաղտնի ոստիկանության կենտրոնական գրասենյակ

և շենքը թալանելու ժամանակ բազմաթիվ թղթեր գտել:

and when they were looting the building, they found lots of papers.

Դրանց մեջ կար մի թղթապանակ,

Among those papers was this binder entitled, "FinFisher."

որը հետևյալ կերպ էր վերնագրված "FINFISHER."

Եվ այդ թղթապանակում կային գրառումներ

And within that binder were notes from a company based in Germany,

Գերմանիայում հիմնված կազմակերպության կողմից,

որը Եգիպտական կառավարությանը վաճառել էր

which had sold to the Egyptian government

մի շարք գործիքներ

a set of tools for intercepting, at a very large scale,

երկրի քաղաքացիների երկխոսություններ,

ընդ որում մեծ մասշտաբով,

all the communication of the citizens of the country.

որսալու համար:

Նրանք այս գործիքները վաճառել են

They had sold this tool for 280,000 euros to the Egyptian government.

Եգիպտոսի կառավարությանը 280,000 եվրոյով:

Ահա և կազմակերպության գլխավոր գրասենյակը:

The company headquarters are right here.

Այսպիսով, արևմտյան կառավարությունները

So Western governments are providing totalitarian governments with tools

գործիքներ են տրամադրում բռնապետական պետություններին`

to do this against their own citizens.

սեփական քաղաքացիների դեմ գործելու համար:

Բայց արևմտյան կառավարությունները նույնը իրենք իրենց դեմ են անում:

But Western governments are doing it to themselves as well.

Օրինակ Գերմանիայում

For example, in Germany,

մի քանի շաբաթ առաջ

just a couple of weeks ago, the so-called "State Trojan" was found,

այսպես կոչված «Scuinst Trojan» էր հայտնաբերվել,

որը Գերմանիայի

which was a Trojan used by German government officials

պետական պաշտոնյաները

to investigate their own citizens.

սեփական քաղաքացիների դեմ էին օգտագործել:

Եթե դուք կասկածյալ եք որևէ քրեական գործում,

If you are a suspect in a criminal case,

well, it's pretty obvious, your phone will be tapped.

ակնհայտ է, որ ձեր հեռախոսը ձայնագրվում է:

Բայց այսօր սա անցնում է բոլոր սահմանները:

But today, it goes beyond that.

Նրանք կորսան ձեր ինտերնետ կապը:

They will tap your Internet connection.

Նրանք անգամ կօգտագործեն «Scuinst Trojan»-ը,

They will even use tools like State Trojan

որպեսզի վարակեն ձեր համակարգիչը տրոյան վիրուսով,

to infect your computer with a Trojan,

which enables them to watch all your communication,

որը թույլ է տալիս նրանց

հետևելու ձեր հաղորդագրություններին,

լսելու ձեր առցանց քննարկումները,

to listen to your online discussions,

հավաքելու ձեր գաղտնաբառերը:

to collect your passwords.

Now, when we think deeper about things like these,

Հիմա, երբ մենք խորը մտածենք

այս ամենի շուրջ,

մարդկանց կողմից ակնհայտ պատասխանը պետք է լինի հետևյալը.

the obvious response from people should be,

«Լավ, սա, իհարկե, վատ է ,

"OK, well, that sounds bad, but that doesn't really affect me,

բայց ինձ հետ կապ չունի, քանի որ ես օրինական քաղաքացի եմ:

because I'm a legal citizen.

Ինչու՞ ես պետք է անհանգստաննամ,

Why should I worry? Because I have nothing to hide."

չէ որ ես թաքցնելու ոչինչ չունեմ:

Եվ սա խելքին մոտ

And this is an argument which doesn't make sense.

փաստարկ չէ:

Գաղտնիությունը բնական բան է:

Privacy is implied.

Գաղտնիությունը քննարկման ենթակա չէ:

Privacy is not up for discussion.

This is not a question

Սա գաղտնիության

between privacy

և անվտանգության

հարց չէ:

against security.

It's a question of freedom

Սա ազատության

և հսկողություն սահմանելու հարցը է:

against control.

Եվ մինչ մենք վստահում ենք մեր կառավարություններին,

And while we might trust our governments right now, right here in 2011,

հենց հիմա, հենց այստեղ 2011թ,

any rights we give away will be given away for good.

ամեն իրավունք, որ տալիս ենք, մենք տալիս ենք ընդմիշտ:

Եվ հարց է ծագում` արդյոք մենք վստահում ենք, կուրորեն վստահում ենք

And do we trust, do we blindly trust, any future government,

ապագա կառավարությանը,

մի կառավարությանը,

a government we might have 50 years from now?

որը 50 տարի հետո ենք ունենալու:

Եվ սրանք հարցեր են,

And these are the questions

որոնք իրենց հիշեցնել կտան 50 տարի հետո:

that we have to worry about for the next 50 years.