The radical beauty of Africa, in portraits | Iké Udé

Translator: Maryam Manzoori Reviewer: Leila Ataei

In 1996, I was commissioned by the Guggenheim Museum

در سال ۱۹۹۶ موزه گوگنهایم به من سفارش داد

to execute a large body of work called "Uses of Evidence."

تا اثر عظیمی به نام «کاربردهای شواهد» را اجرا کنم.

It was a cube --

یک مکعب بود --

a very well large cube, at that.

مکعبی بسیار بزرگ که

Each side had a window

هر بعدش یک پنجره داشت

in order for the spectators to view the interior of the structure.

تا بازدیدکنندگان داخل سازه را ببینند.

The exterior of the structure was a collage of Africa and Africans

نمای بیرونی سازه کلاژی بود از آفریقا و آفریقایی‌ها

as portrayed in the Western media and literature.

به سیاقی که در رسانه‌ها و ادبیات غربی نشان داده می‌شود.

A look through the windows revealed a sharp contrast:

نگاه از پنجره‌ها تضادی شدید را نمایان می‌ساخت:‌

within the cubes are tranquil, civilized, domestic images

درون مکعب تصاویری از زندگی آرام و متمدن داخلی

of African family members, friends

از خانواده‌ها و دوستان آفریقایی است،

and Nigerian professionals,

و از افراد حرفه‌ای در نیجریه،

ranging from writers, poets, fashion designers, etc.

از نویسنده و شاعر گرفته تا طراح مد و غیره.

The thing is,

مسئله این است که،

both the exterior and the interior images are quite true.

هر دو گروه تصاویر در داخل و خارج مکعب کاملا درست‌اند.

But the images captured by Western media

اما تصاویر مربوط به رسانه‌های غربی

overwhelmingly depict Africans as basically primitive at best,

به شکلی فراگیر آفریقایی‌ها را در بهترین حالت، بسیار اولیه تصویر می‌کنند،

or barely distinguishable from the African animals.

یا طوری که از حیوانات آفریقایی قابل تشخیص نیستند.

Not much has changed, I'm afraid, since 1996,

متاسفانه، از سال ۱۹۹۶ چیز زیادی عوض نشده،

when I executed this work.

یعنی زمانی که این اثر را انجام دادم.

I began my professional photography practice in 1994,

من عکاسی حرفه‌ای را در سال ۱۹۹۴ آغاز کردم،

but my passion and enthusiasm for photography

اما اشتیاق و علاقه‌ام به عکاسی

goes back to childhood,

به کودکی باز می‌گردد،

when my parents arranged for us to be photographed

وقتی که والدینم ترتیبی دادند تا

by a professional photographer

یک عکاس حرفه‌ای تقریبا هر ماه

on almost a monthly basis.

از ما عکس بگیرد.

It was also an opportunity for my siblings to dress up in our latest gear,

این فرصتی هم برای خواهر و برادرهایم بود تا تازه‌ترین لباس‌هایی را بپوشند،

made by our tailor.

که خیاطمان می‌دوخت.

Later, when I was in boarding school,

بعدتر، وقتی که در مدرسه شبانه‌روزی بودم،

my friends and I bought Polaroid cameras,

با دوستم دوربین‌های پولاروید خریدیم،

and then I began to experiment with self-portraiture,

و بعد شروع کردم به تجربه در گرفتن خودنگاره،

or what I would call

یا آن طور که اسمش را گذاشته‌ام

"proto-selfie auto-portraits."

«خودنگاره‌های پیشا-سلفی»

(Laughter)

(خنده حاضران)

"Cover Girl 1994" was my first major work

رشته عکس‌‌های "Cover Girl 1994" اولین کار عمده من بود.

that was critically well received in the US and Europe

منتقدان در آمریکا و اروپا از این کار استقبال خوبی کردند

and quite instantly became a part of the school anthologies

و خیلی زود بخشی از گلچین مواد درسی

at universities and colleges.

در دانشگاه‌ها و کالج‌ها شد.

With the "Cover Girl" series,

با سری «کاور گرلز»

I wanted to reimagine the magazine cover

قصد داشتم روی جلد مجلات را

with imagery totally unexpected, yet profoundly reasonable.

با تصاویری کاملا غیر منتظره و همزمان کاملا منطقی، بازسازی کنم.

The "Cover Girl" series proposed a different way

حرف سری «کاور گرل» این بود که

the African can be represented in a more complex manner.

مردم آفریقا می‌شود به شکل پیچیده‌تری ارائه شوند.

Like "Cover Girl," the "Sartorial Anarchy" series

سری «آنارشی دوزندگی» شبیه «کاور گرل»

is made up of self-portraits.

از خودنگاره تشکیل شده است.

It is an ongoing body of work, started in 2010.

بدنه‌ای ادامه‌دار است که در سال ۲۰۱۰ آغاز شد.

In each image, I married disparate costumes

در هر تصویر، لباس‌هایی ناهمخوان

from widely diverse traditions, countries and time frames.

از سنتها و کشورها و دوران‌های مختلف را کنار هم گذاشتم،

And in mixing eras, cultures,

و با درهم آمیختن دوران‌ها و فرهنگ‌ها

I was able to bring harmony, as it were,

توانستم در تفاوت‌های سازش‌ناپذیرشان

to their similarly irreconcilable differences.

هماهنگی خلق کنم.

These differences became a source

این تفاوت‌ها به منبعی

of inspired artistic celebration.

برای شکوه الهام هنری بدل شد.

For example,

به عنوان مثال،

in "Sartorial Anarchy #4,"

در «آنارشی دوزندگی شماره ۴»

I mixed a boater hat,

یک کلاه تابستانی،

inspired by the traditional Eton-Oxford College Boat Race,

ملهم از سنت مسابقه قایقرانی ایتون-آکسفورد

with a green Afghan traditional coat

را با یک ردای سنتی سبز افغانستان

and an American Boy Scout shirt --

و یک پیراهن پیشاهنگی پسرانه آمریکایی درهم آمیختم،

a culture clash that works.

یک نمونه موفقیت‌آمیز از برخورد فرهنگ‌ها.

In "Sartorial Anarchy #5,"

در «آنارشی دوزندگی شماره ۵»

I wore a macaroni wig,

یک کلاه‌گیس ماکارونی سرم گذاشتم

inspired by eighteenth-century macaroni headgear from England.

که از پوشش‌های سر سبک مد ماکارونی در قرن هجدهم انگلیس الهام گرفته بود.

This was paired with a British Norfolk jacket,

این کلاه را همراه کردم با کت نورفولک انگلیسی،

Yoruba Nigerian trousers,

شلوار یوروبای نیجریه‌ای،

and, improbably, a South African Zulu fighting stick.

و یک نیزه جنگی زولو از آفریقای جنوبی.

All harmoniously coexist on one body.

همگی با هماهنگی روی یک بدن سوار شدند.

And with "Sartorial Anarchy," I began to invest more

با پروژه «آنارشی دوزندگی» شروع کردم به سرمایه‌گذاری بیشتر

into the organization of my pictures.

روی سازماندهی تصاویرم،

I also began to investigate the vast possibilities of color:

و به تحقیق درباره احتمالات گسترده رنگ‌ها:

its emotional values,

ارزش‌های عاطفی‌شان،

psychological impulse,

نبض‌روانشناختی‌شان،

poetic allure

افسون شاعرانه‌شان،

and a boundless capacity beyond the realm of meaning and logic.

و ظرفیت بیکران‌‌شان ورای مرزهای مفهموم و منطق.

Now, enter Nollywood.

حالا، سراغ نالیوود برویم.

In October of 2014,

در اکتبر ۲۰۱۴،

I returned to Lagos, Nigeria, after over three decades away

پس از بیش از سه دهه به لاگوس در نیجریه بازگشتم

and took photographs of 64 Nollywood personalities.

و از ۶۴ شخصیت نالیوود (سینمای نیجریه) عکس گرفتم.

I captured a cross section of the industry,

هم از سطح بیرونی این صنعت عکاسی کردم،

as well as the next generation of rising stars.

و هم از نسل بعدی ستارگانش.

Nollywood is the first time that you have a school of African filmmakers

نالیوود اولین مدرسه فیلمسازی در آفریقاست؛

truly, truly, profoundly in charge of telling African stories.

که واقعا و حقیقتا و عمیقا مسئول روایت داستان‌های آفریقاییست.

In their varied movies --

در فیلم‌های گوناگون آنجا،

from romantic movies, horror films, gangster movies to action movies --

از فیلم‌های رمانتیک گرفته تا ترسناک، تبهکاری و حادثه‌ای،

one sees Nigerians portrayed with many layers of complexities.

مردم نیجریه در سطوح مختلف به نمایش گذاشته می‌شوند.

All the Nigerian, or "Naija," archetypes, if you allow, are there --

همه نیجریه‌ایها، یا اگر بشود گفت انواع تیپ‌های «نایجا» دیده می‌شوند،

from the divvers, the "Shakara," the coquette,

از خوانندگان پرآوازه، چهره‌های پرطمطراق، زنان عشوه‌گر،

the gangsters, the rich, the corrupt politicians,

گانگسترها، ثروتمندان و سیاستمداران فاسد گرفته،

the whore, the pimp --

تا روسپی‌ها و پااندازها، --

all in their swagger.

همه و همه در اوج خودستایی.

And of course, you have the lowlifes and the losers, too,

و البته افرادی از سطوح پایین‌تر و ناموفق‌ها هم بودند،

all vividly portrayed.

همگی به شکل زنده به تصویر کشیده شدند.

Nollywood is Africa's mirror par excellence.

نالیوود آینه تمام نمای آفریقاست.

Typically, I direct all of my portraits,

به شکل عادی، من تمام پرتره‌هایم را کارگردانی می‌کنم،

from the way my subject conducts his or her head,

از نحوه قرار گرفتن سر سوژه عکس،

the way the neck is tilted,

شکل خم شدن گردن،

the expression of the fingers,

حالت انگشت‌ها،

the gestures of the hands,

نحوه قرار گرفتن دست‌ها،

to the gaze

تا نگاه

and overall bearing and countenance.

و وجود و ریخت کلی او.

Let me describe some of the photographs for you.

بگذارید برخی از عکس‌ها را برایتان شرح دهم.

Genevieve Nnaji.

ژنویو انناجی.

She is the reigning queen of Nollywood.

او ملکه پادشاهی نالیوود است.

Here, I was quoting from the grand, Pharaonic African cultures

اینجا، از فرهنگ‌های عظیم آفریقایی- فرعونی آورده‌ام،

of the Nile Valley civilizations;

از تمدن‌های دره نیل؛

namely, Egypt, Sudan and Ethiopia,

یعنی مصر، سودان و اتیوپی،

so as to imbue her with a stately, ironic, calm grandeur.

تا او را با شکوهی موقر، طناز و آرام نشان دهم.

Taiwo Ajai-Lycett is the grande dame of Nollywood.

تایوو آجای لایست، بزرگ بانوی نالیوود است.

Every aspect of her being commands attention.

هر جنبه‌ای از وجود او محلی برای توجه است.

So I posed her with her back to the audience.

از این روی، او را پشت به مخاطب قرار دادم.

Her face turned to meet us with a redoubtable gaze.

صورتش با نگاهی نافذ رو به ما دارد.

She doesn't need to seek our approval.

او نیازی به تایید ما ندارد.

She's all that.

خودش سراپا تایید است.

Sadiq Daba.

صادق دبا.

There was an unspoken authoritarian and imperial bearing

باری ناگفته از اقتداری ملوکانه

that Sadiq Daba exudes upon meeting him.

در بدو ملاقات با صادق دبا، از او ساطع می‌شود.

In this portrait, he simply sat

در این پرتره، او فقط نشسته

and allowed his massive, massive Nigerian caftan

و گذاشته تا کفتان بسیار بزرگش،

to signal his status.

وضعیت او را بازگو کند.

Quite an accomplishment.

و این کار را به خوبی انجام داده.

Belinda Effah.

بلیندا افاه.

Belinda Effah's portrait allowed me to indulge my passion for color,

پرتره بلیندا افاه به من امکان داد تا در اشتیاقم به رنگ افراط کنم،

dressed in a long, fitted blue dress that emphasizes her curves,

او با پیراهن آبی بلند و تنگی که برجستگی‌های بدنش را نمایان‌ می‌کند،

seated on an upholstered green velvet bench.

روی نیمکتی با تشک سبز نشسته،

I gamely employed the multicolored carpet

بازیگوشانه فرشی رنگارنگ را هم در کار آورده‌ام،

and a vibrant color,

و رنگهای درخشان را به زمینه داده‌ام،

in order to evoke the splendor of the multicolored painted bunting bird.

تا درخشندگی پرهای رنگارنگ زردپره را باز آفرینم.

Everything was designed to harmonize the figure of Belinda within the frame.

همه چیز برای هماهنگی تصویر بلیندا در این فریم مهیا شده است.

Monalisa Chinda is, shall we say,

مُنالیزا چیندا، اجازه بدهید بگویم که،

the epitome of the luxe existence and lifestyle.

مظهر تجمل و سبک زندگی است.

Her picture, or portrait, pretty much speaks for itself.

تصویر یا پرتره او، گویای این امر است.

Alexx Ekubo is a sharp study

الکس اکوبو نمونه‌ای هوشمندانه

in simplified elegance and dignity

از برازندگی ساده و شکوهمندی است

and a harmony in blue and white, as well.

و در عین حال بیانگر هماهنگی آبی و سفید.

Enyinna Nwigwe is a Nollywood matinee idol.

انیینه نویگوه بت میهمانی‌های نالیوود است.

There is whiff of the rake about him,

شایعات زیادی درباره زنبارگی او هست،

and that gives him an enchanting edge.

که بعد پررمز و رازی به او می‌دهد.

That's what I felt when I designed and organized the portrait.

این احساسی است که موقع طراحی و سازماندهی این پرتره داشتم.

Now, Nollywood is a new phase of Africa.

نلیوود مرحله‌ای جدید از آفریقاست.

It is modern, post-modern,

مدرن، پست‌مدرن،

meta-modern, bold

متا مدرن، بی‌پروا،

sexy, shrewd

سکسی، نابکار،

and with a contagious attitude worth catching.

و دارای رویکردی مسری است که ارزش واگرفتن را دارد.

As the finale of the project,

به عنوان پایان‌بندی پروژه،

I assembled the Nollywood stars

ستاره‌های نالیوود را جمع کردم

into a group grand portrait of 64 subjects,

در یک پرتره دسته‌جمعی ۶۴ نفره،

called "The School of Nollywood,"

به نام «مکتب نالیوود،»

which was inspired by Rafael's "School of Athens,"

که از «مکتب آتن» رافائل الهام گرفته،

that was done circa 1509.

که در سال ۱۵۰۹ خلق شده.

It is at the Vatican.

و در واتیکان است.

This grand group portrait

این پرتره گروهی بزرگ

is the exact same size as Rafael's "School of Athens."

درست به اندازه «مکتب آتن» رافائل است.

It measures roughly 27 feet in width

حدود هشت متر و ۲۳ سانتیمتر عرض

by six and a half feet in height.

و حدود دو متر ارتفاع دارد.

Nollywood also exemplifies a type of modernity

نالیوود همچنین مثالی است از نوعی مدرنیته

never before seen in Africa.

که هرگز قبلا در آفریقا دیده نشده.

Think of it:

فکرش را بکنید:

there has never been anything so ubiquitous

هرگز چیزی تا این حد حی و حاضر

with such iconic optics

با چنین عناصر بصری شاخص

to come out of Africa

از زمان تمدنهای دره نیل به این سو

since the Nile Valley civilizations

از آفریقا بیرون نیامده،

of Egypt, Sudan, Ethiopia.

یعنی از مصر، سودان و اتیوپی.

Outside of Nollywood,

بیرون از نالیوود،

the image of Africa remains frozen in the old "National Geographic" mode

تصویر آفریقا در همان حالت قدیمی به سبک نشریه «نشنال جغرافی»

and safari perspective.

و با دورنمای سافاری متوقف مانده است.

But as Africans continue to step and see themselves portrayed by Nollywood

اما همانطور که مردم آفریقا پیش رفته و شاهد به تصویر کشیده شدن خود توسط نالیوود

in their varied and fantastic complexities,

با انواع و اقسام پیچیدگی‌هایشان هستند،

they will, in turn, propagate and perpetuate

در عوض، تصویر مثبت از خود را

the positive image of themselves.

تکثیر کرده و تداوم می‌بخشند.

This is what Hollywood did and continues to do for the West.

این همان کاریست که هالیوود در غرب کرده و همچنان ادامه می‌دهد.

As shocking as this may be,

ممکن است تعجب‌برانگیز باشد که،

it is almost a taboo in the art world

در جهان هنر تقریباَ تابو است که

to show Africans in a modern framework --

آفریقایی‌ها در یک چارچوب مدرن نشان داده شوند--

that is to say, as polished, dry-cleaned,

به معنی: آراسته، اتوکشیده،

manicured, pedicured and coiffed.

با ناخن‌های مانیکور، و موهای تزئین شده.

(Applause)

(تشویق حضار)

Part of my job is to keep beautifying Africa for the world,

بخشی از کار من زیبا تصویر کردن آفریقا برای جهان است،

one portrait at a time.

هر بار یک پرتره.

Thank you.

تشکر می‌کنم.

(Applause)

(تشویق حضار)