Would you sell your kidney for $100,000? | Ada, Ep. 2

Translator: Simin Kazemi Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

Why is it illegal to sell your organs?

چرا فروش اعضای بدنتان غیرقانونی است؟

I mean, what's the worst that could happen?

منظورم این است که بدتر از این چه می‌تواند بشود؟

Why don't you head out? I can handle locking up.

چرا شما نمی‌روید خانه؟ من می‌توانم از پس بستن کتابخانه بربیایم.

Hmph.

هوم.

We close at 5 o’clock, sharp.

ما ساعت ۵ تعطیل می‌کنیم، راس ساعت ۵.

I got it, I got it. You get out there and enjoy the sunshine.

متوجه‌ام، متوجه‌ام. شما بروید و از آفتاب لذت ببرید.

D-Desmond?

دِزموند، خودت هستی؟

Ada! What are you— do you work here?

آدا! اینجا چه‌کار-- اینجا کار می‌کنی؟

Yeah, I just started. What are you, uh, what are you up to?

بله، تازه کارم را شروع کرده‌ام. خودت، اِم، خودت در چه حالی؟

I’m in grad school. I thought you—

من دانشگاه می‌روم. فکر می‌کردم تو--

I’m applying this year, assuming I can find the time.

من امسال ثبت‌نام می‌کنم، به شرط این که بتوانم وقت پیدا کنم.

Ahem! So... how’s your mom?

آهان! پس... حال مادرت چطور است؟

Um... she’s—

اِم، مادرم--

she’s not doing well actually, she has kidney failure.

راستش حالش خیلی خوب نیست، کلیه‌اش از کار افتاده است.

Oh, no, I’m so sorry.

ای وای، نه، خیلی متاسفم.

She really was my favorite teacher.

واقعاً مادرت معلم محبوب من بود.

Yeah, she had to quit teaching, actually.

بله، راستش، مجبور شد تدریس را رها کند.

Is she— Is she up for visitors?

آیا-- آیا می‌شود به ملاقتش رفت؟

Oh, um. You know, she’d love to hear from you,

اوه، اِم. می‌دانی، خیلی خوشحال می‌شود که از تو خبری داشته باشد،

but she's honestly not well enough for a visit right now.

اما، صادقانه، حالش آنقدر خوب نیست که بتواند کسی را برای ملاقات بپذیرد.

She needs a kidney transplant to get better at this point.

الان دیگر به پیوند کلیه نیاز دارد تا حالش بهتر شود.

I would donate to her, but I guess I’m not a match.

من حاضر بودم کلیه‌ام را به او اهدا کنم اما فکر می‌کنم به هم نمی‌خوریم.

The doctors said her body just wouldn't accept my kidney.

پزشکان گفتند بدن او حتماً کلیه‌ی من را پس خواهد زد.

Oh! Um, is there anything I— I mean, can I help?

اوه! اِم، کاری هست که من-- منظورم این است که کمکی از من برمی‌آید؟

Oh, gosh.

اوه، خدایا.

No, actually, I’m just looking for a quiet place to work

نه، در واقع، من دنبال جای ساکتی می‌گردم تا بتوانم کار کنم

while I try to figure out what else we can do.

در حین این که تلاش می‌کنم ببینم چه کار دیگری می‌توانیم برایش بکنیم.

Right, right. Of course.

درست است، درست است. البته.

Over there. Shout if you need any help.

آنجا جا هست. کاری داشتی داد بزن.

Well, don’t literally shout or— I mean, you can— I won’t say anything.

خب، واقعاً که داد نزن یا-- یعنی می‌توانی-- من چیزی نخواهم گفت.

Oh, uh... okay.

اوه، اِم... باشد.

(Reading) “The wait time for a donor kidney is often longer

(می‌خواند) «زمان انتظار برای یافتن اهداکننده‌ی کلیه اغلب طولانی‌تر است

than a patient can survive on dialysis.

از مدت‌زمانی که بیمار می‌تواند با دیالیز زنده بماند.

There’s a major shortage of donors,

ما کمبود جدی اهداکننده داریم،

even though most people don’t need two kidneys.”

با این که بیشتر افراد به دو کلیه نیاز ندارند.»

Well, I don't know if I would say I don't need two kidneys.

خب، نمی‌دانم من می‌توانستم بگویم که دو کلیه نیاز ندارم یا نه.

Oh. Actually... my life would be...

اوه، در واقع... زندگی‌ام...

completely... normal.

کاملاً... عادی خواهد بود.

Wow. I never would have guessed that.

وای! هیچ‌وقت فکرش را هم نمی‌کردم.

But still, if Desmond isn’t even a match for his mom,

اما باز هم، اگر دِزموند و مادرش به هم نمی‌خورند،

what are the chances I would be?

چقدر احتمال دارد که من به مادرش بخورم؟

Oh, not that much lower.

اوه، آنقدرها هم احتمالش کمتر نیست.

I could have the perfect kidney for Ms. Shepherd.

ممکن بود من بهترین کلیه برای خانم شِفِرد را داشته باشم.

So if I did donate,

پس اگر حاضر می‌شدم اهدا کنم،

my medical expenses would be covered, but nothing else?

فقط هزینه‌های درمانی‌ام تحت پوشش بیمه بود و نه هیچ هزینه‌ی دیگری؟

I wouldn’t get paid for the time off of work? And— what?!

برای مدتی که کار نمی‌کردم، مرخصی با حقوق نداشتم؟ و-- چه گفته؟

I even have to pay to get to and from the hospital?

حتی هزینه‌ی رفتن به بیمارستان و برگشتن را هم خودم باید بدهم؟

I should be getting paid.

باید هزینه‌هایم را پرداخت کنند.

Ahem.

اِهِم.

And who should pay you? I'm a high school teacher, remember?

و چه‌کسی باید هزینه‌هایت را بدهد؟ من معلم دبیرستانم، یادت هست؟

Ms. Shepherd! Of course I don’t want you to pay me.

خانم شِفِرد! البته که نمی‌خواهم شما هزینه‌هایم را پرداخت کنیم.

A lot of people who need kidneys couldn't afford to buy them.

خیلی از کسانی که به پیوند کلیه لازم دارند، از پس هزینه‌های خریدش برنمی‌آیند.

All right, let’s see who pays.

درست است، ببینیم چه‌کسی هزینه‌ها را می‌پردازد.

(Reading) “US government often spends close to $100,000 per patient

(می‌خواند) «دولت ایالات متحده اغلب نزدیک به صدهزار دلار به‌ازای هر بیمار می‌پردازد

covering the cost of dialysis.”

تا هزینه‌های دیالیز را پوشش دهد.»

What? That’s more than I make in three years working here.

چقدر؟ این بیشتر از حقوق سه سال کارکردن من در این کتابخانه است.

I wish I could just tell the government: Hey! Time out.

کاش می‌توانستم به دولت بگویم: هی! وقت تمام شد.

Pay me that money for my kidney instead. Everybody wins!

آن پول را به‌جای کلیه‌ام به من بده. این طوری به نفع همه است.

Someone gets a kidney transplant instead of suffering through dialysis,

یک نفر به‌جای کشیدن رنج دیالیز، کلیه‌ی پیوندی گیرش می‌آید،

the government just spends the money they would have anyway, and I...

دولت هم که همان پولی که قرار بود خرج کند را خرج می‌کند، و من...

I quit my job and focus on becoming a real scholar.

من از شغلم استعفا می‌دهم و روی یک دانشمند واقعی شدن متمرکز می‌شوم.

No distractions, no roommates.

حواس‌پرتی ممنوع، هم‌اتاقی ممنوع.

Just time and space to work on my own ideas.

فقط وقت و فضا برای کار روی ایده‌های شخصی‌ام مجاز است.

And you, Ms. Shepherd,

و شما، خانم شِفِرد،

your health is so good after your transplant,

حالتان بعد از پیوند کلیه آنقدر خوب است که آتش‌نشان داوطلب شده‌اید.

you start volunteering as a firefighter.

I'm not sure about this.

چندان مطمئن نیستم.

Oh, don't sell yourself short.

اوه، خودتان را دست‌کم نگیرید.

No, no. I mean I’m worried that if you can sell your kidney,

نه، نه. منظورم این است که نگرانم اگر کلیه‌ات را بفروشی،

people who are desperate for the money will feel pressure to take the risk.

کسانی که نیاز مبرم به پول دارند، حس می‌کنند تحت فشارند که چنین ریسکی بکنند.

But is it really that different from other ways to earn money?

اما آیا این راه فرقی هم با باقی راه‌های پول‌درآوردن دارد؟

Lots of common jobs are more dangerous than kidney donation.

خیلی از شغل‌های مرسوم، خطرناک‌تر از اهدای کلیه هستند.

And pregnancy has a much higher chance of serious complications,

و احتمال بروز عوارض جدی ناشی از بارداری بسیار بیشتر است

but surrogates can get paid.

اما برای رحم اجاره‌ای پول می‌دهند.

And $100,000 is enough money to appeal to lots of people—

و صدهزار دلار آنقدری پول هست که برای خیلی‌ها جذابیت داشته باشد--

not just desperate ones.

نه فقط برای کسانی که نیاز مبرم دارند.

Besides, everyone who donates has to be approved by

به‌علاوه، هر کسی که عضو اهدا می‌کند باید به تایید وزارتخانه‌ی اهدای عضو برسد.

the Ministry of Transplantation.

The ministry also makes sure all donors get the same treatment:

این وزارتخانه تضمین می‌کند که با همه‌ی اهداکنندگان یکسان رفتار شود:

equal pay, equal health care, equal information.

پرداخت برابر، مراقبت‌های سلامت برابر، اطلاعات برابر.

Why should we be okay with selling some parts of our bodies, but not others?

چرا باید با فروش برخی از بخش‌های بدنمان مشکل نداشته باشیم اما با بعضی داشته باشیم؟

Wait wait wait— so we’re treating people’s organs like any other asset now?

صبر کن صبر کن-- پس الان داریم با اعضای بدن مثل هر دارایی دیگری برخورد می‌کنیم؟

Now, I don't want my organs to be subject to the same rules as a house or a car.

من نمی‌خواهم اعضای بدنم تابع همان قوانینی باشند که خانه یا خودرو تابع آن‌هاست.

Of course not! We have separate rules for organs.

البته که نه! ما قوانین مجزایی برای اعضای بدن داریم.

It's not like they can be seized to pay a debt or something.

این طور نیست که بتوان برای پرداخت بدهی و این‌ها مصادره‌شان کرد.

I don't think that's enough.

فکر نمی‌کنم کافی باشد.

It seems to me that there should be some things we never put a price on.

به نظر من باید یک‌چیزهایی هم باشند که هیچ‌وقت رویشان قیمت نگذاریم.

Maybe, but we put a price on everything in one way or way or another.

شاید، اما ما بالاخره به یک روشی روی همه‌چیز قیمت می‌گذاریم.

I don't think there's anything morally wrong with compensating someone

به نظرم نمی‌آید اخلاقاً اشتباه باشد که برای کسی جبران کنیم

که اهدای عضوش جان کسی را نجات می‌دهد.

for donating an organ that will save a life.

My body parts are mine.

اعضای بدن من مال من هستند.

If I want to sell them and live off the proceeds,

اگر می‌خواهم بفروشمشان و با درآمدشان زندگی کنم،

why shouldn't I be allowed to?

چرا نباید اجازه داشته باشم؟

It gives me complete freedom to work on what I want to,

نتیجه‌اش آزادی کامل من است تا روی آنچه می‌خواهم کار کنم،

without having to worry about how marketable it is,

بدون این که نگران باشم چقدر بازار دارد،

or spend most of the time doing other things to pay the bills.

یا بیشتر وقتم را صرف انجام کارهای دیگری کنم تا قبض‌ها را بپردازم.

And when the kidney money runs out?

و وقتی پول فروش کلیه تمام شد چه؟

I’d like to sell my liver. Eh, a third of my liver.

می‌خواهم کبدم را بفروشم. اِم، یک‌سوم کبدم را.

It grows back.

دوباره خودش رشد می‌کند.

Ugh! They won’t let me take on the risk of liver donation when I’m under pressure

اَه! نمی‌گذارند خطرات اهدای کبد را متحمل شوم وقتی تحت فشارم

for quick cash.

که فوراً پول جور کنم.

But who are they to decide how much risk I’m comfortable taking?

اما به آن‌ها چه ربطی دارد که تصمیم بگیرند من با چقدر خطرکردن راحتم؟

Don’t you think they have to draw the line somewhere?

فکر نمی‌کنی آن‌ها باید یک حد و مرزهایی تعیین کنند؟

Presumably you wouldn't want people to sell their hearts

فرض کنیم تو نمی‌خواهی مردم قلب‌هایشان را بفروشند

or anything else that would kill them.

یا هر چیز دیگری را که آن‌ها را می‌کُشد.

Yeah, but—

بله، اما--

It’s the biggest natural disaster in decades.

این بزرگ‌ترین بلای طبیعی در چندین دهه‌ی اخیر است.

People need blood transfusions.

مردم به تزریق خون نیاز دارند.

They need organ transplants.

به اهدای عضو نیاز دارند.

But government resources are suddenly stretched way too thin to pay donors.

اما منابع دولت ناگهان آنقدر کم شده است که نمی‌تواند به اهداکنندگان پولی بپردازد.

Nobody wants to volunteer to donate what they’re used to being paid for.

هیچ‌کس نمی‌خواهد داوطلب اهدای چیزی شود که قبلاً برایش پول می‌گرفت.

Only people with injured loved ones are willing to donate.

فقط کسانی که عزیزانشان صدمه دیده‌اند، حاضرند اهدا کنند.

When they’re not a match, they find people in similar situations to swap with.

وقتی به عزیزانشان نخورند، افرادی در شرایط مشابه را می‌یابند تا با آن‌ها معاوضه کنند.

Hang on. That could actually work.

صبر کن. چنین چیزی واقعاً می‌تواند جواب بدهد.

Desmond? Uh, sorry to interrupt you.

دِزموند؟ اِم، ببخشید مزاحم کارَت شدم.

I don’t want to intrude,

نمی‌خواهم دخالت کنم،

but did you know you can donate your kidney to a stranger,

اما می‌دانستی می‌توانی کلیه‌ات را به یک غریبه اهدا کنی

in exchange for someone else to donate to your mom?

و در عوض، غریبه‌ای به مادرت کلیه اهدا کند؟

What? No, I didn’t— say that again!

چه گفتی؟ نه، نمی‌دانستم-- دوباره بگو!

Oh, you can go directly through one of the registries that pairs people.

می‌توانی مستقیماً سراغ یکی از اداره‌هایی بروی که افراد را با هم جفت‌وجور می‌کند.

Here, I made a list.

بفرما، فهرستشان کرده‌ام.

Ada, I don’t know what to— thank you.

آدا، نمی‌دانم چطور-- ممنونم.

I mean, really, thank you so much.

منظورم این است که واقعاً خیلی متشکرم.

Uh, tell your mom I said hi.

اِم، به مادرت سلام برسان.

Oh, I will. See you around!

اوه، حتماً. می‌بینمت.

(Ms. Shepherd’s voice) I wish Desmond didn’t have to make this sacrifice for me.

(صدای خانم شِفِرد) ای کاش دِزموند مجبور نبود برای من چنین فداکاری‌ای بکند.

Yeah, we do place an unfair burden on patient’s families.

بله، ما بار غیرمنصفانه‌ای روی دوش خانواده‌های بیماران می‌گذاریم.

We’re worried about people donating out of desperation for money,

ما نگرانیم که مردم به‌خاطر نیاز مبرم به پول اهدای عضو کنند،

but what about the people who are already donating out of desperation

اما کسانی که به‌خاطر نیاز مبرم به نجات عزیزانشان دارند اهدای عضو می‌کنند، چه؟

to save their loved ones lives?

How could we treat kidney donors more like firefighters?

چگونه رفتارمان با اهداکنندگان کلیه بیشتر به رفتارمان با آتش‌نشانان شبیه می‌شود؟

Firefighters get paid to risk their bodies for the benefit of others,

آتش‌نشانان حقوق می‌گیرند تا به نفع دیگران بدنشان را به خطر بیندازند

and nobody has a problem with that.

و هیچ‌کس با آن مشکلی ندارد.

We celebrate them.

ما از آن‌ها تجلیل می‌کنیم.

Maybe instead of being paid cash, kidney donors can get other benefits.

شاید به‌جای دریافت پول، اهداکنندگان کلیه بتوانند از مزایای دیگری بهره‌مند شوند.

Subsidize education, free health insurance, public praise.

کمک‌هزینه‌ی تحصیلی، بیمه‌ی سلامت رایگان، تعریف و تمجید عمومی.

That way, we could compensate donors and encourage altruism at the same time.

این طوری می‌توانیم برای اهداکنندگان جبران کنیم و همزمان نوع‌دوستی را ترویج دهیم.

But changing the system is really hard, and takes years.

اما تغییر سیستم بسیار سخت است و سال‌ها زمان می‌برد.

In the meantime, can’t you spare a kidney?

در این فاصله، نمی‌توانی خودت یکی از کلیه‌هایت را ببخشی؟

Aren’t you always wishing you could do something meaningful?

همیشه آرزو نمی‌کردی کاش می‌توانستی کار معناداری انجام دهی؟

Well, you could save someone’s life.

خب، می‌توانی زندگی یک نفر را نجات دهی.

But, I just, I don’t know.

اما، من فقط، نمی‌دانم.

Even though rationally, I know the risks are small for someone like me,

گرچه از نظر منطقی، می‌دانم برای کسی مثل من خطرهای کمی دارد،

there’s still some risk.

هنوز هم خطرهایی دارد.

I know, I know.

می‌دانم، می‌دانم.

We all take risks every day without even thinking about it.

همه‌ی ما بدون حتی لحظه‌ای درنگ، هر روز خطراتی را به جان می‌خریم.

But, ugh—

اما، اَه--

Ada, what are you still doing here? Why is the door still unlocked?

آدا، هنوز داری اینجا چه‌کار می‌کنی؟ چرا در هنوز باز است؟

Uh—

اوه--

No, don’t answer. Just go.

نه، پاسخ نده. فقط برو.

I guess I’ll see you later, then?

پس بعداً می‌بینمتان، خب؟