Perfect English | The most important English words! 4/11

Today, you’re getting video 4 in the 100 most common words in English list.

امروز، ویدیو 4 را از 100 کلمه رایج در لیست انگلیسی دریافت می کنید.

We’re going over the real pronunciation,

ما تلفظ واقعی را بررسی می کنیم،

not the full pronunciation,

نه تلفظ کامل،

not the pronunciation you might have been taught,

نه تلفظی که ممکن است به شما آموزش داده شده باشد،

but the pronunciation that Americans actually use in spoken English.

بلکه تلفظی که آمریکایی ها در واقع در گفتار انگلیسی استفاده می کنند.

If you didn’t see video one, click here to watch it now.

اگر ویدیوی یک را ندیدید، برای تماشای آن اکنون اینجا را کلیک کنید.

It is important to understand what we’re doing here studying reductions.

این مهم است که بفهمیم ما در اینجا برای مطالعه کاهش ها چه می کنیم.

We start this video with number 31, and yes, it’s a great reduction.

ما این ویدیو را با شماره 31 شروع می کنیم، و بله، کاهش بسیار خوبی است.

The word OR.

کلمه OR.

You might have learned that the pronunciation of this word is ‘or’,

شاید یاد گرفته باشید که تلفظ این کلمه «یا» است،

like it would rhyme with ‘more’ or the number ‘four’.

مثل اینکه با «بیشتر» یا عدد «چهار» هم قافیه است.

But ‘more’ and ‘four’ are content words.

اما «بیشتر» و «چهار» کلمات محتوایی هستند.

That means they will often be stressed in a sentence, given more time.

این بدان معناست که آنها اغلب در یک جمله، با دادن زمان بیشتر، تحت استرس قرار می گیرند.

‘Or’ is a function word.

"یا" یک کلمه تابعی است.

That means it’s not stressed in the sentence.

یعنی در جمله تاکیدی نیست.

It’s not one of the most important words,

این یکی از مهمترین کلمات نیست

and it’s said very quickly.

و خیلی سریع گفته می شود.

Remember, English is a stress-timed language.

به یاد داشته باشید، زبان انگلیسی زبانی است که استرس زیادی دارد.

That means all syllables are not equal in length.

یعنی طول همه هجاها برابر نیست.

We have long syllables and short syllables,

ما هجاهای بلند و هجاهای کوتاه داریم

and speaking with that contrast is really important

و صحبت کردن با آن تضاد

in sounding natural in American English.

در به نظر رسیدن طبیعی در انگلیسی آمریکایی بسیار مهم است.

So ‘or’ isn’t pronounced

بنابراین «یا»

‘or’ in conversation,

در مکالمه «یا» تلفظ نمی‌شود،

that’s too long, it’s too clear.

این خیلی طولانی است، خیلی واضح است.

We need it to be shorter.

ما نیاز داریم که کوتاهتر باشد.

It’s actually ‘or’,

این در واقع "یا" است که

said very quickly, low in pitch.

خیلی سریع گفته می شود، کم صدا است.

It can also be reduced.

همچنین می توان آن را کاهش داد.

Then it’s pronounced ‘or’,

سپس "یا" تلفظ می شود،

the vowel reduces to the schwa.

مصوت به schwa کاهش می یابد.

You don’t have to try to make the schwa, it gets absorbed by the R sound.

لازم نیست برای ساختن شوا تلاش کنید، صدای R جذب می شود.

Just make an R. Rr--

فقط یک R. Rr درست کنید--

Let’s put it in a sentence:

اجازه دهید آن را در یک جمله قرار دهیم: آیا

Would you like white or brown rice?

برنج سفید یا قهوه ای می خواهید؟

White or brown?

سفید یا قهوه ای؟

Would you like white or brown rice?

برنج سفید دوست دارید یا قهوه ای؟

White or brown?

سفید یا قهوه ای؟

white-rrr

white-rrr

rr-- rr-- rr-- rr--

rr--rr--rr--rr--

Just an R sound linking these two words.

فقط یک صدای R که این دو کلمه را به هم پیوند می دهد.

I’m leaving Monday or Tuesday.

دوشنبه یا سه شنبه میرم

Monday-rr. Monday-rr. Rr-- rr--

دوشنبه-rr. دوشنبه-rr. Rr--rr--

Monday or Tuesday.

دوشنبه یا سه شنبه.

Just an extra R sound between.

فقط یک صدای R اضافی بین.

Great rhythmic contrast.

کنتراست ریتمیک عالی

If you’re just jumping into the series,

اگر تازه وارد سریال می‌شوید،

you may be thinking,

ممکن است به این فکر کنید که

how important are reductions,

کاهش‌ها چقدر مهم هستند،

how frequent are reductions?

کاهش‌ها چقدر مکرر هستند؟

Out of the 31 most common words in English that we’ve studied so far,

از 31 کلمه رایج در زبان انگلیسی که ما تاکنون مطالعه کرده ایم،

only one is always stressed.

فقط یک کلمه همیشه استرس دارد.

Thirty are usually unstressed or reduced.

سی معمولا بدون تنش یا کاهش می یابد.

So there’s your answer.

پس جواب شما هست

Most common words: What’s 32?

رایج ترین کلمات: 32 چیست؟

The indefinite article ‘an’. An.

حرف نامعین «an». یک

Unstressed, it reduces to the schwa, an-- an--

بدون تاکید، به schwa کاهش می‌یابد، an-- an--

we actually already covered that one

ما در واقع قبلاً

when we learned about the indefinite article ‘a’ or 'a'

وقتی در مورد مقاله نامعین «a» یا «a»

back in video one of this series.

در ویدیوی یکی از این مجموعه مطلع شدیم، آن را پوشش دادیم.

33: Will.

33: اراده.

If this is the only verb in the sentence --

اگر این تنها فعل جمله باشد --

I will.

I will.

He will.

او خواهد.

–then it’s stressed.

-پس استرس داره

But most of the time it’s not the only verb,

اما بیشتر اوقات این تنها فعل نیست، بلکه

it’s used to indicate something in the future.

برای نشان دادن چیزی در آینده استفاده می شود.

I like fishing.

من ماهیگیری را دوست دارم.

That’s right now, present.

همین الان، حاضر است.

I’ll like fishing when I learn more about it.

وقتی در مورد آن بیشتر یاد بگیرم ماهیگیری را دوست دارم.

This is the future.

این آینده است.

The word ‘will’ is usually written and spoken in a contraction.

کلمه "اراده" معمولاً در یک انقباض نوشته و گفته می شود.

I’ll like fishing when I learn more about it.

وقتی در مورد آن بیشتر یاد بگیرم ماهیگیری را دوست دارم.

“I will” becomes “I’ll”,

"I will" تبدیل به "I'll" می شود،

but I reduced it. I'll-- I'll--

اما آن را کاهش دادم. I'll-- I'll--

I’ll like fishing—

I'll like fishing-

just like the word “all”,

درست مثل کلمه "همه" که

said very quickly.

خیلی سریع گفته شد.

I’ll, I’ll, I’ll.

خواهم کرد، خواهم کرد، خواهم کرد.

I’ll like fishing when I learn more about it.

وقتی در مورد آن بیشتر یاد بگیرم ماهیگیری را دوست دارم.

What other WILL contractions might you hear?

چه انقباضات WILL دیگری ممکن است بشنوید؟

You’ll, we’ll pronounce this more like ‘yull’.

شما، ما این را بیشتر شبیه "yull" تلفظ خواهیم کرد.

He’ll, in a sentence, this will sound more like 'hill' or ‘hull’.

او، در یک جمله، این بیشتر شبیه "تپه" یا "بدنه" خواهد بود.

He’ll be coming by at three. He'll.

او ساعت سه خواهد آمد. جهنم.

She will. She’ll.

او خواهد. پوسته.

This can be reduced: she'll or shull.

این را می توان کاهش داد: او یا باید.

She’ll have the report ready soon. She'll.

او به زودی گزارش را آماده خواهد کرد. پوسته.

“It will” becomes “it’ll”,

"It will"

with a Flap T.

با یک Flap T تبدیل به "it'll" می شود.

This is just like the word “little” without the L.

این دقیقاً مانند کلمه "کوچک" بدون L است.

These are both tough words,

این هر دو واژه سخت هستند،

and I have a video on the word ‘little’

و من یک ویدیو در مورد کلمه "کوچک" دارم

which might make this contraction easier to pronounce.

که ممکن است این را ایجاد کند. انقباض راحت تر تلفظ می شود.

I’ll put a link here and in the description below.

من لینکی را در اینجا و در توضیحات زیر قرار خواهم داد.

This schwa-L ending,

این پایان schwa-L،

the contraction of WILL,

انقباض WILL،

can go at the end of any third person singular noun:

می تواند در پایان هر اسم سوم شخص مفرد قرار گیرد:

“the dog” becomes “the dog’ll”:

«سگ» به «dog'll» تبدیل می شود:

The dog’ll need to be walked soon.

سگ به زودی باید راه برود.

“Tuesday” becomes “Tuesday’ll”.

"سه شنبه" به "سه شنبه" تبدیل می شود.

Tuesday’ll be better.

سه شنبه بهتر میشه

“John will” becomes “John’ll”.

"جان ویل" به "جان" تبدیل می شود.

John’ll be here soon.

جان به زودی اینجا خواهد بود

Note: in writing, these might show up as a misspelling, as not a word.

توجه: در نوشتن، ممکن است اینها به عنوان یک غلط املایی نشان داده شوند، نه به عنوان یک کلمه.

But this is how we speak.

اما ما اینگونه صحبت می کنیم.

This contraction, this reduction of will.

این انقباض، این کاهش اراده.

If it’s a pronoun, like “she’ll”,

اگر ضمیر باشد، مانند «او»،

then it’s not considered a misspelling.

پس غلط املایی در نظر گرفته نمی‌شود.

But this is a case where how we speak English is different from how we write it.

اما این موردی است که نحوه صحبت ما انگلیسی با نحوه نوشتن آن متفاوت است.

It’s common to reduce, and say: John'll.

معمول است کم کردن، و گفتن: جان.

“John’ll be here at three”

«جان ساعت سه اینجا خواهد بود»

rather than “John will be there at three.”

نه «جان ساعت سه آنجا خواهد بود».

We will, “We’ll”,

ما می‌خواهیم، ​​"ما"،

You might here this as: we'll or wull.

شما ممکن است این را به این صورت در اینجا قرار دهید: ما می‌خواهیم یا می‌خواهیم.

Two different reductions.

دو کاهش متفاوت

We'll be late.

دیر میرسیم

We'll be late.

دیر میرسیم

“They will”, “they’ll”,

«آنها می‌خواهند»، «می‌خواهند»،

often reduce and sound like “thull”.

اغلب کاهش می‌یابند و به نظر می‌آیند «هول».

They’ll be hungry when they get here.

وقتی به اینجا برسند گرسنه خواهند بود.

Third person plural, again,

سوم شخص جمع، باز هم

if you write this as a contraction, it will show up as a misspelling,

اگر این را به صورت انقباضی بنویسید به صورت غلط املایی نشان داده می شود،

but speaking this way is very common.

اما این گونه صحبت کردن بسیار رایج است.

“The kids will” becomes “The kids’ll”.

«بچه ها خواهند شد» به «کودکان خواهند شد».

The kids’ll be tired.

بچه ها خسته میشن

The kids’ll be tired.

بچه ها خسته میشن

A dark L at the end of the word.

یک L تیره در انتهای کلمه.

Wow. There was a lot to talk about with the word “will”

وای.

because of the way it contracts and reduces with so many different words!

به دلیل انقباض و کاهش کلمه "اراده" با کلمات مختلف، حرف های زیادی برای صحبت وجود داشت!

Number 34: My.

شماره 34: من.

A possessive pronoun.

یک ضمیر ملکی.

This is my boyfriend.

ایشان دوست پسر من هستند.

My shirt’s too big.

پیراهنم خیلی بزرگه

We don’t reduce it, we don’t change or drop one of the sounds,

ما آن را کاهش نمی دهیم، یکی از صداها را تغییر نمی دهیم یا رها نمی کنیم،

but it is unstressed.

اما بدون استرس است.

This is the word’s most common use.

این رایج ترین کاربرد این کلمه است.

But, it can be used another way.

اما، می توان از آن به روش دیگری استفاده کرد.

It can be used as an expression or an interjection to show surprise:

برای نشان دادن تعجب می توان از آن به عنوان یک عبارت یا استفراغ استفاده کرد:

Oh my!

اوه من!

Maybe it's even showing a little disapproval.

شاید حتی نشان دهنده کمی عدم تایید باشد.

My!

من!

In these cases, it would be stressed,

در این موارد، استرس می‌شد،

it would be longer, it would have the up-down shape of stress.

طولانی‌تر می‌شد، شکل استرس بالا به پایین را داشت.

Number 35 in the 100 Most common words list: one.

شماره 35 در لیست 100 کلمه رایج: یک.

It’s a little word, but it has a lot of different uses.

این یک کلمه کوچک است، اما کاربردهای مختلفی دارد.

As a noun or an adjective,

به عنوان یک اسم یا صفت،

it will probably be stressed.

احتمالاً تأکید می شود.

For example:

به عنوان مثال:

We’re looking for one teacher to join our team.

ما به دنبال یک معلم برای پیوستن به تیم ما هستیم.

One.

یکی

But it can also be used as a pronoun,

اما می توان از آن به عنوان ضمیر نیز استفاده کرد

and in that case you might hear it reduced.

و در این صورت ممکن است کاهش آن را بشنوید.

Instead of “one”, it will be ‘un’.

به جای "یک"، "un" خواهد بود.

I need a new phone, this one’s going to die.

من به یک تلفن جدید نیاز دارم، این یکی در حال مرگ است.

This un— this un— this un—

این غیر - این غیر - این غیر -

This one's going to die.

این یکی خواهد مرد.

This one’s going to last longer, but that one’s cheaper.

این یکی بیشتر دوام می آورد، اما آن یکی ارزان تر است.

That un—this un--

That un—this un--

Did you notice the pronunciation?

آیا متوجه تلفظ شدید؟

This un—that un—

این un-tn-

nn—nn—nn--

nn-nn-nn--

The apostrophe S is for the contraction IS.

آپوستروف S برای انقباض IS است.

This ‘uns’, that ‘uns’.

این «uns»، آن «uns».

Now, you don’t have to pronounce this this way,

حالا، لازم نیست این را به این صورت تلفظ کنید، می

you can say “this one’s, that one’s”.

توانید بگویید "این یکی، آن یکی".

But you’ll definitely hear Americans occasionally reduce the word to ‘un’.

اما قطعاً می شنوید که آمریکایی ها گهگاه کلمه را به «un» تقلیل می دهند.

Number 36. The word ‘all’.

شماره 36. کلمه «همه».

This one, I would say, is usually going to be stressed and a little longer.

این یکی، من می گویم، معمولا تحت استرس و کمی طولانی تر است.

It’s most commonly used as an adjective,

بیشتر به عنوان صفت،

or a noun, or an adverb.

اسم یا قید استفاده می شود.

Did you eat all the cake?

همه کیک رو خوردی؟

We’ve been having all sorts of problems.

ما همه جور مشکل داشتیم

So here we are, number 36.

بنابراین اینجا هستیم، شماره 36. سی

The 36th most common words in English,

و ششمین کلمه رایج در انگلیسی،

and this is only the second word that doesn’t have a reduction,

و این تنها دومین کلمه ای است که کاهشی ندارد،

or isn’t unstressed in some cases.

یا در برخی موارد بدون تاکید نیست.

Wow.

وای.

The other one was “say” back at number 28.

دیگری «بگو» در شماره 28 بود.

What does this mean?

این به چه معناست؟

Many of the most common words in English

بسیاری از رایج ترین کلمات در زبان انگلیسی

are words that are unstressed or reduced.

کلماتی هستند که بدون تاکید یا کاهش یافته اند.

If you ignore these, you can never sound natural,

اگر اینها را نادیده بگیرید، هرگز نمی توانید طبیعی به نظر برسید،

because they are everywhere.

زیرا آنها همه جا هستند.

And chances are, when you learned the words,

و به احتمال زیاد، وقتی کلمات را یاد گرفتید،

you did not learn the reductions,

کاهش ها را یاد نگرفتید،

and you did not learn how to make them unstressed.

و یاد نگرفتید که چگونه آنها را بدون استرس بسازید.

So we’re trying to fix that now.

بنابراین ما در حال تلاش برای رفع آن هستیم.

Let’s keep going, number 37. The word “would”.

اجازه دهید ادامه دهیم، شماره 37. کلمه "wild".

I’m actually going to also work on 67 at the same time, the word “could”.

من در واقع قصد دارم همزمان روی 67 نیز کار کنم، کلمه "می تواند".

And I’ll throw in as a bonus,

و من به عنوان امتیاز،

a word that's not on the list, the word “should”.

کلمه ای که در لیست نیست، کلمه "باید" را وارد می کنم.

Actually, as with many of the reductions on this list,

در واقع، مانند بسیاری از کاهش‌های موجود در این فهرست،

I’ve made a video that goes over these pronunciations.

ویدیویی ساخته‌ام که از این تلفظ‌ها می‌گذرد.

Should I just put it in here?

آیا باید آن را در اینجا قرار دهم؟

Would you like to see it?

دوست دارید آن را ببینید؟

Should. Would.

باید. خواهد شد.

It is a good one, it’s useful! Let's watch!

خوب است، مفید است! بیایید تماشا کنیم!

These words all rhyme.

این کلمات همه قافیه هستند.

The pronunciation is simpler than it looks.

تلفظ ساده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

The L is silent.

L ساکت است.

So they all have their beginning consonant,

بنابراین همه آنها صامت آغازین خود را دارند،

the OO as in Book vowel, and the D sound.

OO در مصوت Book، و صدای D.

Should.

باید.

Would.

خواهد شد.

Could.

میتوانست.

They rhyme with 'good',

آنها با "خوب"،

'hood', and 'wood'.

"هود" و "چوب" قافیه می شوند.

Yes, 'would' and 'wood' are pronounced the same.

بله، "wild" و "wood" یکسان تلفظ می شوند.

They're homophones.

آنها هموفون هستند.

So this is the pronunciation of these words in full.

بنابراین این تلفظ این کلمات به طور کامل است.

But as you know, Americans like to reduce less important words in a sentence

اما همانطور که می دانید، آمریکایی ها دوست دارند کلمات کمتر مهم را در یک جمله کاهش دهند

to make the important words stand out more

تا کلمات مهم را بیشتر برجسته کنند

and these are three words that can be reduced.

و این سه کلمه هستند که می توان آنها را کاهش داد.

As with many reductions,

مانند بسیاری از کاهش‌ها،

we change the vowel to the schwa and speed up the word.

واکه را به schwa تغییر می‌دهیم و سرعت کلمه را افزایش می‌دهیم.

Should.

باید.

Should.

باید.

Would.

خواهد شد.

Would.

خواهد شد.

Could. Could.

میتوانست. میتوانست.

You'll hear Americans go further though and drop the D.

شما می شنوید که آمریکایی ها جلوتر رفته و D را رها می کنند.

I noticed I did this when I was doing a Ben Franklin exercise on some of my own speech.

من متوجه شدم که این کار را زمانی انجام دادم که تمرین بن فرانکلین را روی برخی از سخنرانی های خودم انجام می دادم.

Should we get dinner?

باید شام بخوریم؟

Yeah!

آره

Should we get dinner?

باید شام بخوریم؟

One of the things I noticed is I'm dropping the D sound.

یکی از چیزهایی که متوجه شدم این است که صدای D را حذف می کنم.

Shou we— shou we--

شو ما - شو ما -

Should. Should.

باید. باید.

Just the SH sound and the schwa.

فقط صدای SH و شوا.

The lips are flared and the teeth are together. Sshhh—

لب ها باز شده و دندان ها روی هم قرار گرفته اند. اسشش -

the tongue tip is pointing up to the roof of the mouth but it's not touching it.

نوک زبان به سمت سقف دهان است اما آن را لمس نمی کند.

Sshhhuuu—shhu—

Sshhhuuu-shu-

Then, for the schwa, everything relaxes

سپس، برای شوا، همه چیز آرام می شود

and you go into the next sound: shuh-- shuh-- shuh we--

و شما وارد صدای بعدی می شوید: شو-- شو-- شوه ما--

Should we call her?

باید به او زنگ بزنیم؟

Should we. Should we.

ما باید. ما باید.

I should go.

من باید بروم.

Should go. Should go.

باید رفت. باید رفت.

I should go.

من باید بروم.

Now, if the next sound is a vowel or a diphthong,

حالا، اگر صدای بعدی مصوت یا دیفتونگ باشد،

I wouldn't drop the D.

D را رها نمی‌کنم.

It would be too unclear to go from the schwa into another vowel.

رفتن از شوا به واکه دیگر خیلی نامشخص است.

So for: Should I? Should I?

بنابراین برای: آیا باید؟ باید من؟

For example, I make a really quick flap of the tongue for the D.

به عنوان مثال، من واقعاً سریع زبان را برای D درست می کنم.

Should I. Should I.

آیا

Should I say that?

باید من.

Should I try it?

آیا باید آن را امتحان کنم؟

Should I call him?

باید بهش زنگ بزنم؟

If dropping the D seems like too extreme of a reduction for you, you certainly don't have to do it.

اگر حذف D برای شما بسیار افراطی به نظر می رسد، مطمئناً مجبور نیستید این کار را انجام دهید.

Just keep 'should' unstressed,

فقط "باید" را بدون استرس نگه دارید،

really quick: should, should, should.

خیلی سریع: باید، باید، باید.

Now, let's look at 'could'.

حالا بیایید به "می تواند" نگاه کنیم.

The K sound is made when the back part of the tongue

صدای K زمانی ایجاد می شود که قسمت پشتی زبان

comes up and touches the soft palate in the back.

بالا می آید و کام نرم پشت را لمس می کند.

K, k, k, k.

ک، ک، ک، ک.

Could we try later?

آیا می توانیم بعداً تلاش کنیم؟

Could we? Could we?

آیا می توانیم؟ آیا می توانیم؟

Again, just dropping the D.

دوباره، فقط

K sound, schwa, next word.

صدای D. K، schwa، کلمه بعدی را رها کنید.

Could we? Could we?

آیا می توانیم؟ آیا می توانیم؟

Saying it with a D when the next word begins with a vowel or a dipthong .

هنگامی که کلمه بعدی با یک مصوت یا دو زبانه شروع می شود، آن را با یک D بگویید.

Could I? Could I come back later?

آیا می توانم؟ آیا می توانم بعدا برگردم؟

Could I? Could I?

آیا می توانم؟ آیا می توانم؟

So just a nice, short, could.

بنابراین فقط یک زیبا، کوتاه، می تواند.

Finally, would.

در نهایت، خواهد شد.

For the W sound, the lips are in a tight circle,

برای صدای W، لب ها در یک دایره محکم قرار می گیرند

and the back part of the tongue lifts.

و قسمت پشتی زبان بلند می شود.

Ww—ww—wuh--

Ww-ww-wuh--

Would we want to do that?

آیا ما می خواهیم این کار را انجام دهیم؟

Would we? Would we?

آیا ما؟ آیا ما؟

Would we want to do that?

آیا ما می خواهیم این کار را انجام دهیم؟

Or with a really quick D sound.

یا با صدای D واقعا سریع.

Where would I go? Would I-- Would I-- Would I--

کجا بروم؟ Would I-- Would I-- Would I--

So you can reduce these words by changing the vowel to the schwa.

بنابراین می توانید این کلمات را با تغییر مصوت به schwa کاهش دهید.

You can reduce them further by dropping the D,

می‌توانید با انداختن D آنها را بیشتر کاهش دهید،

unless the next sound is a vowel or a diphthong.

مگر اینکه صدای بعدی مصوت یا دوگانه باشد.

Number 38.

شماره 38.

Actually, we’re going to do 38 and 39 at the same because

در واقع، ما 38 و 39 را همزمان انجام خواهیم داد، زیرا

they’re homophones!

آنها همفون هستند!

What are homophones?

هموفون چیست؟

Words that are spelled differently and have different meanings

کلماتی که املای آنها متفاوت است و معانی متفاوتی دارند

but that are pronounced exactly the same.

اما دقیقاً یکسان تلفظ می شوند.

38 is ‘there’

38 «آنجا» است

and 39 is ‘they’re’.

و 39 «آنها هستند».

If homophones seem confusing to you,

اگر هموفون ها برای شما گیج کننده به نظر می رسند،

you’re not the only one.

شما تنها نیستید.

I actually have a very long video

من در واقع یک ویدیوی بسیار طولانی دارم

that goes over many homophones in American English,

که روی بسیاری از همفون ها به انگلیسی آمریکایی می رود،

you can click here to see it, or check the video description.

برای دیدن آن می توانید اینجا کلیک کنید یا توضیحات ویدیو را بررسی کنید.

There, they’re.

آنجا، آنها هستند.

Fully pronounced, we have “there”.

به طور کامل تلفظ، ما "آنجا" داریم.

But, both of these can reduce.

اما، هر دوی اینها می توانند کاهش دهند.

The word ‘there’ can be used lots of different ways,

کلمه "آنجا" را می توان به روش های مختلف به کار برد،

and a common way is the phrase “there is” or “there are”.

و یک راه رایج عبارت "وجود دارد" یا "وجود دارد" است.

These phrases will often be in contraction,

این عبارات اغلب به صورت انقباضی،

“there’s” and the “there’re”.

«وجود دارد» و «آنجا» هستند.

But these contractions can reduce when we say them.

اما وقتی این انقباضات را می گوییم می توانند کاهش پیدا کنند.

Then it becomes “thurs” and “thur”.

سپس به "پنجشنبه" و "پنجشنبه" تبدیل می شود.

There’s a good reason why I can’t tell you.

دلیل خوبی وجود دارد که نمی توانم به شما بگویم.

There's a good reason--

دلیل خوبی وجود دارد -

There’s, there’s, there’s.

وجود دارد، وجود دارد، وجود دارد.

It has the schwa rather than the EH vowel.

به جای واکه EH دارای schwa است.

It’s said more quickly.

سریعتر گفته می شود

The contraction “there are” gets even less clear,

انقباض "هستند" حتی کمتر واضح می شود، در

it’s really just one syllable “thur”.

واقع فقط یک هجا "پنجشنبه" است.

R reduces, and we lose it.

R کاهش می یابد و ما آن را از دست می دهیم.

It has the same sounds as the reduced “there”, so it blends in.

صداهایی مشابه با "آنجا" کاهش یافته دارد، بنابراین با هم ترکیب می شود.

There’re lots of reason why I can’t tell you.

دلایل زیادی وجود دارد که نمی توانم به شما بگویم.

There’re lots. There're. There're.

تعداد زیادی وجود دارد وجود دارد. وجود دارد.

There’re lots of reasons.

دلایل زیادی وجود دارد

What about the contraction “they are”, “they’re”?

در مورد انقباض «آنها هستند»، «آنها هستند» چطور؟

Yes, that also reduces.

بله، این نیز کاهش می یابد.

It might not be pronounced “they’re”,

ممکن است "they're" تلفظ نشود،

but instead, “thur”, with the schwa.

اما در عوض، "thur" با schwa تلفظ شود.

They’re in the kitchen.

آنها در آشپزخانه هستند

Thur, thur.

پنج شنبه، پنج شنبه

They’re in the kitchen.

آنها در آشپزخانه هستند

And the last word for this video, number 40, “what”.

و آخرین کلمه برای این ویدیو، شماره 40، "چی".

This word can reduce.

این کلمه می تواند کاهش دهد.

Fully pronounced, it’s “what”,

کاملاً تلفظ می‌شود، «چی» است،

and the T is a Flap T if the next word begins with a vowel or diphthong:

و T یک Flap T است اگر کلمه بعدی با مصوت یا دیفتونگ شروع شود: می‌خواهی

what are you going to do?

چه کار کنی؟

What are, what are.

چه هستند، چه هستند.

Rrrr— Flap.

Rrrr- فلپ.

The T is a Stop T if the next word begins with a consonant:

T یک Stop T است اگر کلمه بعدی با یک صامت شروع شود: به

What were you thinking?

چه فکر می کردی؟

What were, what were.

چه بودند، چه بودند.

Stop T.

T را متوقف کنید.

But, if the next word begins with a D,

اما اگر کلمه بعدی با D شروع شود، می‌توانیم

then we can reduce the word ‘what’ by dropping the T.

با انداختن T کلمه "what" را کاهش دهیم.

Make the vowel a schwa.

واکه را schwa کنید.

So the word ‘what’ becomes a very quick “wuh, wuh”.

بنابراین کلمه "چه" بسیار سریع تبدیل به "ووه، وه" می شود.

“What did” and “what do”

«What did» و «What do»

are common word combinations where we do this.

ترکیب‌های رایجی هستند که در آن این کار را انجام می‌دهیم.

What do you think?

شما چی فکر میکنید؟

What do, what do, what do.

چه کنم، چه کنم، چه کنم.

The word ‘what’ is simply ‘wuh’.

کلمه "چه" به سادگی "wuh" است.

What did you say?

چی گفتی؟

What did, what did, what did.

چه کرد، چه کرد، چه کرد.

Again, the word ‘what’ is simply ‘wuh’, wuh.

باز هم، کلمه "چه" به سادگی "wuh" است، وو.

So there they are, words 31-40,

بنابراین آنها وجود دارند، کلمات 31-40،

we had a lot of reductions in there.

ما کاهش های زیادی در آنجا داشتیم.

Let’s keep going down this list of the 100 most common words in English to study the pronunciation,

بیایید به پایین آوردن این لیست از 100 کلمه رایج در انگلیسی برای مطالعه تلفظ ادامه دهیم،

and I don’t mean the full, official pronunciation,

و منظور من تلفظ رسمی و کامل نیست،

I mean how the word is actually used in a sentence in American English.

منظورم این است که چگونه این کلمه در یک جمله در انگلیسی آمریکایی واقعاً استفاده می شود. به

Look for the next installment in this series, coming soon.

دنبال قسمت بعدی این مجموعه باشید که به زودی منتشر می شود.

That’s it, and thanks so much for using Rachel’s English.

همین، و از اینکه از زبان انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.