How to Get a British Accent - Lesson One - "The Glottal T and the True T"

Hey guys! Welcome to our new series!

سلام بچه ها! به سری جدید ما خوش آمدید

This one, we're looking at how to get a British accent.

این یکی، ما در حال بررسی چگونگی به دست آوردن لهجه بریتانیایی هستیم.

I say British accent, but really I mean London.

من می گویم لهجه بریتانیایی، اما واقعا منظورم لندن است.

Why London? Because, one, it's my accent,

چرا لندن؟ چون، یکی، لهجه من است،

and, two, because,

و، دو، چون،

well, let's just say...

خوب، فقط بگوییم...

Harry Potter wasn't from Manchester,

هری پاتر اهل منچستر نبود،

and he wouldn't be as cool if he was from Manchester.

و اگر اهل منچستر بود، آنقدرها هم باحال نبود.

So, there is a method to these lessons :

بنابراین، یک روش برای این دروس وجود دارد:

You must follow the correct sequence of lessons,

شما باید دنباله صحیح درس ها

to properly understand,

را دنبال کنید تا به درستی درک

and use the British accent correctly.

کنید و از لهجه انگلیسی به درستی استفاده کنید.

You're ready? Let's go!

آماده ای؟ بیا بریم!

Today, we're looking at the Glottal T and the True T.

امروز، ما به Glottal T و True T نگاه

What are they?

Well, I'm sure that you've heard the way that British people pronounce

می کنیم. آنها چه هستند؟

خب، مطمئنم که طرز تلفظ

"Water".

"آب" را شنیده اید.

There is a T in the middle,

یک T در وسط وجود دارد،

but,

اما،

usually,

معمولا،

not always, but usually, British people don't pronounce the T.

نه همیشه، اما معمولا، مردم بریتانیا T را تلفظ نمی کنند.

We pronounce it like it's stuck in the throat.

ما آن را طوری تلفظ می کنیم که در گلو گیر کرده است.

Like this :

مانند این :

Wa'er (water with the glottal T)

Wa'er (آب با T گلوتال)

Wa'er

Wa'er

This, it's sometimes represented by an apostrophy.

این، گاهی اوقات با یک آپستروفی نشان داده می شود.

It sounds like the middle of Uh-Oh..

انگار وسط اوه اوه

It's stuck in the throat, it's called glottal.

.. تو گلو گیر کرده اسمش گلوتال است.

Obviously, not just in water,

بدیهی است که نه فقط در آب،

in other words :

به عبارت دیگر:

Bottle

بطری

can become

می‌تواند به Bo'le تبدیل شود

Bo'le (bottle with the glottal T)

(بطری با T گلوتال)

So, the T is

بنابراین، T در

there when you spell it

هنگام املای آن وجود دارد،

but when you say it,

اما وقتی آن را می‌گویید،

it comes a little like bo'le.

کمی شبیه به Bo'le می‌شود.

Button could be

دکمه می تواند

bu'on (button with the Glottal T).

bu'on باشد (دکمه با Glottal T).

Other words, like great

به عبارت دیگر، مانند بزرگ

could become grea' (great with the glottal T).

می تواند به grea تبدیل شود (بزرگ با T گلوتال).

And it's very common to hear this,

و شنیدن این بسیار رایج است،

and it's most common with words which end in T

و بیشتر با کلماتی که به T ختم می‌شوند رایج است،

For example :

به عنوان مثال:

But (bu'), It (i'),

اما (bu')، It (i')،

That (tha'), Not (no')

That (tha')، Not (no')

and all contractions of not :

و همه انقباضات not:

For example : Can't (can')

به عنوان مثال: نمی‌توانم (می‌توانم) نمی‌توانم (می‌توانم)

Couldn't (couldn')

نمی‌توانم (نمی‌توانم

Don't (don')

wouldn't (wouldn')

)

shouldn't (shouldn')

نباید (نباید) نباید (نباید) نباید (musn')

musn't (musn')

A common question is : does this sound informal or stupid?

یک سؤال رایج این است: آیا این غیر رسمی به نظر می رسد یا احمقانه؟

Well,

خوب،

it can if you use it too much.

اگر بیش از حد از آن استفاده کنید، می تواند.

We don't use the glottal T or the true T every single time.

ما هر بار از T گلوتال یا T واقعی استفاده نمی کنیم.

What sounds more natural is when you have a mix of the two

چیزی که طبیعی تر به نظر می رسد این است که ترکیبی از این دو را داشته باشید،

For example, in a sentence like :

به عنوان مثال، در جمله ای مانند:

"A little bit"

"کمی"

you could pronounce both Ts

می توانید هر دو T را تلفظ کنید،

but it sounds more natural

اما استفاده از ترکیب طبیعی تر به نظر می رسد

to use a mix.

.

Like for example :

برای مثال:

"A li'le bit" (little with the glottal T)

"A li'le bit" (کمی با T گلوتال)

or "A li'le bi' "(little and bit with glottal Ts)

یا "A li'le bi" (کمی و کمی با Ts گلوتال)

could be both glottal Ts

می تواند هر دو T گلوتال

could be one glottal T and a true T.

باشد می تواند یک T گلوتال و یک T واقعی باشد.

It's up to you and it sounds more natural to mix things up.

این به شما بستگی دارد و طبیعی تر به نظر می رسد که همه چیز را با هم مخلوط کنید.

But, again, you don't want to use this in every single T in the sentence, because, yes that does sound stupid.

اما، دوباره، شما نمی خواهید از این در هر T در جمله استفاده کنید، زیرا، بله، احمقانه به نظر می رسد.

There are some words which you should never use the glottal T, because it always sounds stupid, just because it does.

برخی از کلمات هستند که هرگز نباید از T گلوتال استفاده کنید، زیرا همیشه احمقانه به نظر می رسد، فقط به این دلیل.

For example, like "mountain"

به عنوان مثال، مانند "کوه"

we never pronounce it moun'ain (mountain with the glottal T)

که هرگز آن را moun'ain تلفظ نمی کنیم (کوه با T گلوتال)

it sounds horrible.

وحشتناک به نظر می رسد.

same with "hotel"

در مورد "هتل"

no, we never say ho'el (hotel with the glottal T)

نه، ما هرگز نمی گوییم ho'el (هتل با T گلوتال)

never, it's.. it sounds horrible!

هرگز، این .. وحشتناک به نظر می رسد!

So,

بنابراین

there is your lesson on the glottal T and the true T.

، درس شما در مورد T گلوتال و T واقعی وجود دارد.

Remember : use it as a mix

به یاد داشته باشید: از آن به عنوان ترکیبی استفاده کنید

not always glottal T, not always true T.

نه همیشه T گلوتال، نه همیشه T درست.

Have a mix of them together in the sentence.

ترکیبی از آنها را با هم در جمله داشته باشید.

That's how you sound more natural.

اینطوری شما طبیعی تر به نظر می رسید.

Ok, I'll see you in the next class!

باشه، تو کلاس بعدی میبینمت!

Non-automatic English subtitles by Julie Descaves

زیرنویس انگلیسی غیر خودکار جولی دسکاوز

"In this word, where is the stress?"

"در این کلمه، استرس کجاست؟"

"Well, it's in "-lice"

"خب، در "شپش" است

"The stress is here"

"استرس اینجاست"