How do posh people speak? Learn about language and social class in England

Hi everyone. In this lesson, we're going to  look at what posh is, who are posh people,  

سلام به همه. در این درس، ما می‌خواهیم به بررسی کنیم شیک پوشی چیست، چه کسانی شیک پوش هستند،

and also look at the language of posh people.  But let me start with "What is posh?",  

و همچنین به زبان افراد شیک نگاه کنیم. اما اجازه دهید با «شبکه چیست؟» شروع کنم،

because maybe you haven't heard of it. This is, I  would say, something specific to English, because  

زیرا شاید نام آن را نشنیده باشید. من می‌توانم بگویم که این چیزی مختص زبان انگلیسی است،

it has to do with the class system here. And the  class system is how the society is organized, from  

زیرا در اینجا به سیستم کلاسی مربوط می‌شود. و سیستم طبقاتی نحوه سازماندهی جامعه از

top to bottom. Not in some kind of official way,  like you get a piece of paper that says what class  

بالا به پایین است. نه به نوعی رسمی، مثل اینکه یک تکه کاغذ دریافت کنید که نشان دهد در چه کلاسی

you're in. But it is the family you're born into  and it has an impact on the kind of school you go  

هستید.

to, or the kind of job you do when you grow up.  So, although it's not an official formal thing,  

کاری که وقتی بزرگ شدی انجام می دهی بنابراین، اگرچه این یک چیز رسمی رسمی نیست،

it's something that affects life in the UK for  English people, or - I said the UK there. Life in  

چیزی است که بر زندگی انگلیسی‌ها در بریتانیا تأثیر می‌گذارد، یا - من آنجا گفتم بریتانیا. زندگی در

England for English people, and it's still in the  rest of the country, but I don't - I'm not sure  

انگلستان برای انگلیسی‌ها، و هنوز در بقیه کشور وجود دارد، اما من نمی‌دانم - مطمئن نیستم که

how strong it is there, or how it is different.  I'm talking about the English prospective.  

چقدر قوی است یا چقدر متفاوت است. من در مورد آینده نگر انگلیسی صحبت می کنم.

Okay, so starting with a diagram here of the  different classes in England. This is not to  

بسیار خوب، پس با نموداری از کلاس‌های مختلف در انگلستان در اینجا شروع کنید. این برای

scale. This is an estimate of how big the  different classes are, the different social  

مقیاس نیست. این تخمینی است از میزان بزرگی طبقات مختلف، طبقات مختلف اجتماعی

classes. So, if we start at the top with the  crown, that's where the queen would be. She's  

. بنابراین، اگر از بالا با تاج شروع کنیم، ملکه اینجاست. او

at the top, because she's the queen. Then, this  first chunk here, U, means "upper class". It's  

در اوج است، زیرا او ملکه است. سپس، این اولین تکه اینجا، U، به معنای «طبقه بالا» است.

quite small compared to the rest. Here are all  the people, all the 60 million or however many  

نسبت به بقیه بسیار کوچک است. اینجا همه آدم‌ها، همه 60 میلیون یا هر چند

people here, and here is the upper class.  Small amount of people is at the top.  

نفر اینجا هستند، و اینجا طبقه بالاست. تعداد کمی از مردم در راس هستند.

Next, we have the upper middle class, and that's  a bit bigger. Next, we have the middle class, and  

بعد، ما طبقه متوسط ​​رو به بالا داریم، و این مقدار کمی بزرگتر است. در مرحله بعد، ما طبقه متوسط ​​را داریم، و

now we're almost around half the population, a  bit less when we include the middle class. Then,  

اکنون تقریباً نیمی از جمعیت را تشکیل می‌دهیم، وقتی طبقه متوسط ​​را در نظر بگیریم، کمی کمتر است. سپس،

we have the working class. That's the  biggest section. And the precariat. This  

ما طبقه کارگر را داریم. این بزرگترین بخش است. و پرکاریات.

is a new class. I'll explain about it after. So, going back to the top. What kind of - how  

این  یک کلاس جدید است. بعدش در موردش توضیح میدم بنابراین، بازگشت به بالا. چه نوع -

would we recognize these different groups of  people? How would we know who they are? Well,  

چگونه می‌توانیم این گروه‌های مختلف از افراد را تشخیص دهیم؟ چگونه بدانیم آنها چه کسانی هستند؟ خوب،

as a native-born English person, you just - you  just know and you can tell. It's the language  

به عنوان یک فرد انگلیسی متولد بومی، شما فقط می دانید و می توانید بگویید. این زبانی است که

people use, it's how they dress, it's  the job they do, things like that. But  

مردم استفاده می‌کنند، نحوه لباس پوشیدنشان، کاری است که انجام می‌دهند، چیزهایی از این قبیل. اما

let's talk about jobs. What kinds of jobs  would these people do, as an example?  

بیایید در مورد مشاغل صحبت کنیم. به عنوان مثال، این افراد چه مشاغلی را انجام خواهند داد؟

So, an upper class person. In the past, upper  class people didn't work. They didn't need to  

بنابراین، یک فرد طبقه بالا. در گذشته، افراد طبقات بالا کار نمی‌کردند. آنها نیازی به

work, because they inherited their money. But  nowadays, they do work a lot of the time. So,  

کار نداشتند، زیرا پول خود را به ارث برده بودند. اما امروزه، آنها اغلب اوقات کار می کنند. بنابراین،

they might do jobs like being the head of  a charity, or they might work in banking in  

آنها ممکن است کارهایی مانند رئیس یک مؤسسه خیریه را انجام دهند، یا ممکن است در بانکداری

the city, or they might be - many actors are from  upper class backgrounds. So, they tend to do jobs  

در   شهر کار کنند، یا ممکن است انجام دهند - بسیاری از بازیگران از پیشینه های طبقه بالا هستند. بنابراین، آنها تمایل دارند کارهایی را انجام دهند

with really, really high status. Social power, and  even better if it makes a lot of money as well.  

که دارای جایگاه واقعاً بسیار بالایی هستند. قدرت اجتماعی، و حتی اگر پول زیادی هم داشته باشد، بهتر است.

Next, we have the upper middle class. These  are people who do things like - a surgeon. A  

بعد، ما طبقه متوسط ​​رو به بالا داریم. اینها افرادی هستند که کارهایی مانند - جراح را انجام می دهند. یک

surgeon would be upper middle class. An  architect would be upper middle class.  

جراح از طبقه متوسط ​​بالا خواهد بود. یک معمار از طبقه متوسط ​​رو به بالا است.

Professions that earn them a lot of money. And the  professions that are hard to get into as well.  

حرفه هایی که درآمد زیادی برای آنها به همراه دارد. و همچنین مشاغلی که ورود به آنها سخت است.

Next, the middle class. Middle class - first  thing that comes to mind is teacher and  

بعد، طبقه متوسط. طبقه متوسط ​​- اولین چیزی که به ذهن می رسد معلم و

managers in businesses. Middle class. Working class would be the jobs such  

مدیران در کسب و کار است. طبقه متوسط. طبقه کارگر مشاغلی مانند مشاغل است

as trades - tradespeople jobs. Bricklayer,  electrician, roofer, a nurse, working class.  

- مشاغل تاجر. آجرکار، برقکار، سقف‌ساز، پرستار، طبقه کارگر.

Those that I mention there, those are skilled  working-class jobs. Working class could also - the  

آنهایی که در آنجا به آنها اشاره می کنم، مشاغل ماهر طبقه کارگر هستند. طبقه کارگر همچنین می‌تواند -

lower part of the working class could also include  jobs - like working in retail. Yeah, working  

قسمت پایین طبقه کارگر نیز می‌تواند شامل مشاغل باشد - مانند کار در خرده‌فروشی. بله، کار

in retail, being a farmer, things - but not  owning the farm. If you own the farm, you're up  

در خرده فروشی، کشاورز بودن، چیزهایی - اما مالکیت مزرعه نیست. اگر مالک مزرعه هستید،

here. But if you work on a farm, you're here. Now, because the class system changes and evolves,  

اینجا هستید. اما اگر در مزرعه کار می کنید، اینجا هستید. اکنون، چون سیستم طبقاتی تغییر می‌کند و تکامل می‌یابد، به

it's called "working class", right? But many of  the people in the working class don't actually  

آن «طبقه کارگر» می‌گویند، درست است؟ اما بسیاری از افراد طبقه کارگر در واقع کار نمی

work. They get money from the government. They  don't go to work. They're on benefits. Sometimes,  

کنند. از دولت پول می گیرند. آنها سر کار نمی روند. آنها در مزایا هستند. گاهی اوقات،   به

it's because people can't get a  job. They don't have any skills,  

این دلیل است که مردم نمی توانند شغلی پیدا کنند. آنها هیچ مهارتی ندارند،

really. No one wants to give them a job at all.  Or if they do find work, it's very temporary.  

واقعاً. هیچ کس اصلاً نمی خواهد به آنها شغل بدهد. یا اگر کار پیدا کردند، خیلی موقتی است.

It's just a few days and then the job's finished  and the job doesn't have any good benefits to  

فقط چند روز می‌گذرد و بعد کار تمام می‌شود و کار هیچ مزیت خوبی برای

working there. Benefits in the sense of earning  a pension and it's not stable. Things that - if  

کار کردن در آنجا ندارد. مزایا به معنای کسب حقوق بازنشستگی و پایدار نیست. چیزهایی که - اگر

your job's like all - it's not secure. Or you have no job and no one will give you a job,  

شغل شما مثل همه باشد - ایمن نیست. یا شغلی ندارید و هیچ کس به شما شغلی نمی دهد،

you would be in what's called the precariat  class. Precariat means it's not stable here.  

شما در کلاسی خواهید بود که به آن کلاس پرکاریات می گویند . پرکاریات یعنی اینجا پایدار نیست.

So yeah, bear that in mind. English people can  just tell, generally, where other people are in  

پس بله، این را در نظر داشته باشید. انگلیسی‌ها می‌توانند به طور کلی بگویند که افراد دیگر در کجا

here. And a good question to answer now is also,  how much does it change in a person's life? You  

هستند. و اکنون یک سوال خوب برای پاسخ این است که چقدر در زندگی یک فرد تغییر می کند؟

know, are you sort of born here and then you climb  all the way up to the top by becoming successful,  

می‌دانید، آیا به‌نوعی اینجا به دنیا آمده‌اید و سپس با موفقیت، ثروتمند شدن، به قله صعود می‌کنید

becoming rich? Well, it doesn't really  happen a lot. There is flexibility. Some  

؟ خوب، واقعاً زیاد اتفاق نمی افتد. انعطاف پذیری وجود دارد. برخی از

people go up to a profession much higher than  their parents were in, and the situation they  

افراد به حرفه‌ای می‌روند که بسیار بالاتر از والدینشان بوده است، و موقعیتی که

were born in. But the thing about class is that  a great extent of it is how you were born.  

در آن به دنیا آمده‌اند. اما چیزی که در مورد کلاس وجود دارد این است که تا حد زیادی به نحوه تولد شما مربوط می‌شود.

So, over here in England, it's not only just about  how much money you've got, it's where you're born.  

بنابراین، اینجا در انگلستان، نه تنها به میزان پولی که دارید، بلکه محل تولد شما نیز اهمیت دارد.

So, we have very, very wealthy people, for  example, David Beckham and his wife, Victoria  

بنابراین، ما افراد بسیار بسیار ثروتمندی داریم، به عنوان مثال، دیوید بکهام و همسرش ویکتوریا

Beckham who is called "Posh Spice". They must be  super, super, super millionaires. But they are  

بکهام که به او "Posh Spice" می گویند. آنها باید فوق العاده، فوق العاده، فوق میلیونر باشند. اما آنها

not considered upper class or upper middle class.  Or, depending on - I don't know where to put them,  

به عنوان طبقه بالا یا طبقه متوسط ​​بالا در نظر گرفته نمی شوند. یا، بسته به - نمی‌دانم آنها را کجا بگذارم،

but they - basically, they've got all the money to  live up here or really, really high up here, but  

اما آنها - اساساً، آنها تمام پول را برای زندگی در اینجا دارند یا واقعاً، واقعاً در اینجا، اما

they - their personalities haven't really changed  so much to make them different kind of person.  

- آنها - شخصیت‌شان واقعاً تغییر نکرده است. بسیار باعث می شود که آنها به افراد متفاوتی تبدیل شوند.

So, it's - it could be really different in  your country, depending on whether the social  

بنابراین، اینطور است - بسته به این که آیا

hierarchy is so old, in a sense. We've been doing  this for a really long time over here in England  

سلسله مراتب اجتماعی به یک معنا خیلی قدیمی باشد، می تواند در کشور شما واقعاً متفاوت باشد. ما خیلی وقت است که این کار را اینجا در انگلستان انجام می‌دهیم، به

because of the Queen and all that, so. So, now we've got that out of the way. Now,  

خاطر ملکه و همه اینها، بنابراین. بنابراین، اکنون ما آن را از سر راه برداشته ایم. حالا،

let's go and talk about posh actors. How can you  find examples of posh people and their language?  

بیایید برویم و در مورد بازیگران شیک صحبت کنیم. چگونه می‌توانید نمونه‌هایی از افراد شیک و زبانشان را پیدا کنید؟

Well, you could look for movies with these actors  in, because these will give you good examples.  

خوب، می‌توانید به دنبال فیلم‌هایی با این بازیگران بگردید ، زیرا اینها نمونه‌های خوبی را برای شما به ارمغان می‌آورند.

If you like the way that the posh actors speak  and you can learn to speak more like them. So,  

اگر طرز صحبت بازیگران شیک را دوست دارید و می‌توانید بیشتر شبیه آنها صحبت کنید. بنابراین،

there's Benedict Cumberbatch. He's in the  series "Sherlock", and that character he plays  

بندیکت کامبربچ وجود دارد. او در سریال «شرلوک» حضور دارد، و شخصیتی که

in "Sherlock" is posh. But in all his other  movies as well, he plays posh characters.  

در «شرلوک» بازی می‌کند، شیک است. اما در تمام فیلم‌های دیگرش نیز نقش شخصیت‌های شیک را بازی می‌کند.

Tom Hiddleston. He was in the movie "War Horse".  He played somebody posh in that. There's a film  

تام هیدلستون او در فیلم «اسب جنگ» حضور داشت. او در آن یک نفر شیک را بازی کرد. فیلمی   وجود دارد

that came out a few years ago called "The Riot  Club", "Riot Club" or "The Riot Club". And this  

که چند سال پیش به نام «باشگاه شورش »، «باشگاه شورش» یا «باشگاه شورش» منتشر شد. و

was about students from Oxford University,  which is the top university or the second-top  

این درباره دانشجویان دانشگاه آکسفورد بود، که دانشگاه برتر یا دومین

university. The - if you're posh, that's one of  the best universities to go to. So, the film is  

دانشگاه برتر است. - اگر شیک پوش هستید، این یکی از بهترین دانشگاه ها برای رفتن به آن است. بنابراین، این فیلم

about how those students live and how they -  it's about what life is like for you if you're  

درباره این است که آن دانش‌آموزان چگونه زندگی می‌کنند و چگونه آن‌ها -  درباره این است که اگر

rich at one of those very, very top schools. Then we have Tilda Swinton. She is quite an arty  

در یکی از آن مدارس بسیار بسیار عالی ثروتمند باشید، زندگی برای شما چگونه است. سپس تیلدا سوینتون را داریم. او یک هنرپیشه کاملاً هنری

kind of actress. Doesn't necessarily always play  the super, super posh character in the film,  

است. لزوماً همیشه نقش شخصیت فوق العاده و فوق العاده شیک فیلم را بازی نمی کند،

but she is a genuine real posh person from  her family background. So, she's an example  

اما او یک فرد شیک و واقعی از پیشینه خانوادگی خود است. بنابراین، او نمونه‌ای

of the upper class person who is an actress. And then there's Keira Knightley, and when Keira  

از افراد طبقه بالاست که بازیگر است. و سپس کایرا نایتلی است، و زمانی که کایرا

Knightley was younger and in many films, she was  always playing Jane Austen kinds of characters in  

نایتلی جوان‌تر بود و در بسیاری از فیلم‌ها، همیشه نقش شخصیت‌های جین آستن را

her films. So, that's a good sign. If you see  those traditional English movies with the big  

در فیلم‌هایش بازی می‌کرد. بنابراین، این نشانه خوبی است. اگر آن فیلم‌های سنتی انگلیسی را با

dresses and old-fashioned speaking, that's a  good sign that the actor or actress is posh or  

لباس‌های بزرگ و صحبت‌های قدیمی می‌بینید، نشانه خوبی است که آن بازیگر یا هنرپیشه شیک پوش هستند یا

from a posh background. Usually, those kind of  films get those kind of actors and actresses.  

از پس‌زمینه‌ای شیک هستند. معمولاً، این نوع فیلم‌ها، آن نوع بازیگران و هنرپیشه‌ها را جذب می‌کنند.

Okay, so now I'm going to talk about - we're  talking about posh people and the language  

بسیار خوب، پس اکنون می خواهم در مورد آن صحبت کنم - ما در مورد افراد شیک و زبانی

they use. The hard thing about it when you try to  do a lesson on it is that you don't really meet  

که استفاده می کنند صحبت می کنیم. وقتی سعی می‌کنید در مورد آن درس بگیرید، مشکل این است که واقعاً با

many people who admit to being posh. They say, "Oh  yeah, I'm posh". You don't really admit it and I  

افراد زیادی که به شیک بودن خود اعتراف می‌کنند، ملاقات نمی‌کنید. آنها می گویند، "اوه ، آره، من شیک هستم". شما واقعاً آن را قبول ندارید و من

think it's a case today that many people who are  from posh backgrounds adapt their language down  

فکر می‌کنم امروزه موردی است که بسیاری از افرادی که از پس‌زمینه‌های مجلل هستند،

when they're around the "normal" people. So, they  don't speak really, really posh. So, it's hard for  

وقتی در اطراف افراد «عادی» هستند، زبان خود را تطبیق می‌دهند. بنابراین، آنها واقعاً، واقعاً شیک صحبت نمی‌کنند. بنابراین،

you to hear it and catch exactly how posh people  speak now. Plus, having distance really, really  

شنیدن آن و درک دقیق نحوه صحبت افراد شیک اکنون برای شما سخت است . به‌علاوه، داشتن فاصله واقعاً

helps. So, it's hard to see it right now, how posh  people speak now, but you know twenty years later,  

کمک می‌کند. بنابراین، درک این موضوع در حال حاضر سخت است، مردم چقدر شیک اکنون صحبت می کنند، اما بیست سال بعد،

when you look back. Maybe it's easier to say  and say, "Oh, posh people spoke like this".  

وقتی به گذشته نگاه می کنید، می دانید. شاید گفتن و گفتن "اوه، افراد شیک پوش اینطور صحبت کردند" آسان تر باشد.

So, what I'm going to talk about now is how  posh language was thought of and perceived back  

بنابراین، چیزی که اکنون در مورد آن صحبت خواهم کرد این است که چگونه زبان شیک در گذشته تصور و درک می

in the past, okay? So, this comes from 1955,  this discussion about how posh people speak,  

شد، خوب؟ بنابراین، این از سال 1955 می آید، این بحث در مورد نحوه صحبت افراد شیک،

from the writing of Nancy Mitford. Nancy Mitford  was a journalist and a kind of socialite - upper  

از نوشته نانسی میتفورد. نانسی میتفورد یک روزنامه‌نگار بود و به نوعی اجتماعی بود -

class socialite from those times. And one of the  things she did was wrote about - one of the things  

اجتماعی طبقه بالای آن زمان. و یکی از کارهایی که او انجام داد این بود که درباره آن نوشت - یکی از چیزهایی

she's famous for is writing about U and non-U  language. U language means upper class language.  

که به خاطر آن مشهور است نوشتن درباره زبان U و غیر U است. زبان یو به معنای زبان طبقه بالاست.

Non-U language means not upper class. And these  people are the social climbers. They could be the  

زبان غیر U به معنای طبقه بالا نیست. و این افراد کوهنوردان اجتماعی هستند. آن‌ها می‌توانند

middle-class people who earned more money and  sort of climbing up. And these - or these could  

افراد طبقه متوسطی باشند که پول بیشتری کسب کرده و به نوعی بالا می‌روند. و اینها - یا اینها

be the upper middle class people as well, who  are spending time with upper class people.  

می‌توانند افراد طبقه متوسط ​​رو به بالا نیز باشند، که با افراد طبقه بالاتر وقت می‌گذرانند.

So, what this means is whoever was not born in the  upper class and had the right education and spent  

بنابراین، این بدان معناست که کسی که در کلاس بالاتر متولد نشده است و تحصیلات مناسبی داشته و

time in the right schools learning all the correct  upper class language. If you were not like that,  

در مدارس مناسب وقت صرف کرده است، همه زبان‌های کلاس بالا را درست می‌آموزد. اگر شما اینطور نبودید،

then your language wouldn't - it would sound  like you don't belong there. Your language  

پس زبانتان اینطور نبود - به نظر می رسید که به آنجا تعلق ندارید. زبان

would give you away as not really belonging in  the upper class parties or wherever you go.  

شما باعث می‌شود که واقعاً به مهمانی‌های طبقه بالا یا هر کجا که می‌روید تعلق ندارید.

So, let's look at the signs in -  according to Nancy Mitford in 1955,  

بنابراین، بیایید به نشانه‌هایی نگاه کنیم - به گفته نانسی میتفورد در سال 1955

the - how we can describe non-U language,  not upper class, the people climbing up,  

، - چگونه می‌توانیم زبان غیر U را توصیف کنیم، نه طبقه بالا، مردمی که از بالا بالا می‌روند،

they spoke in a way that was refined, fashionable,  fancy. And they used French origin words. So,  

آنها به گونه‌ای صحبت می‌کنند که ظریف، شیک، فانتزی بود. و از واژه های اصلی فرانسوی استفاده می کردند. بنابراین،

if we look at those descriptions, that sounds -  well yeah, speak like that, it all sounds good,  

اگر به آن توصیف‌ها نگاه کنیم، به نظر می‌رسد - خوب بله، اینطور صحبت کنید، همه چیز خوب به نظر می‌رسد،

doesn't it? Refined, you know, it's like elegant.  French origin words, sounds sophisticated. And  

اینطور نیست؟ تصفیه شده، می دانید، مانند ظریف است. کلمات منشاء فرانسوی، پیچیده به نظر می رسند.

they would use words such as "serviette",  "toilet", and they would say "pardon?" when  

و   از کلماتی مانند «سرویت»، «توالت» استفاده می‌کردند و می‌گفتند «بخشش؟» وقتی

they want to say "What did you say?" Now, this all  sounds good, but Nancy Mitford says this is - this  

می خواهند بگویند "چی گفتی؟" اکنون، همه اینها خوب به نظر می‌رسد، اما نانسی میتفورد می‌گوید این است - این

looks bad. This makes you look like you really  don't belong here. You shouldn't speak like this,  

بد به نظر می‌رسد. این باعث می‌شود به نظر برسید که واقعاً به اینجا تعلق ندارید. شما نباید اینطور صحبت کنید،

and anyone who is really posh does not  speak this way. It's not what you expect.  

و هرکسی که واقعا شیک است، اینطور صحبت نمی کند. آن چیزی که شما انتظار دارید نیست.

If you are upper class, if you're like Nancy  Mitford, your language is more direct. You say  

اگر از طبقه بالا هستید، اگر مانند نانسی میتفورد هستید، زبان شما مستقیم تر است. شما بگویید

what it is. You've got nothing to prove. You know  that you're upper class. You know that you come  

آن چیست. تو چیزی برای اثبات نداری می‌دانید که از طبقه بالاتر هستید. می‌دانی که

from a good family. You know that your family has  connections. You know you have all the money you  

از خانواده خوبی آمده‌ای. می‌دانید که خانواده‌تان ارتباطاتی دارند. شما می دانید که تمام پولی را که

need. So, you're not trying to be refined or  elegant like these people, or fashionable. You  

نیاز دارید دارید. بنابراین، شما سعی نمی کنید مانند این افراد شیک یا شیک باشید. شما

don't care. You have everything - you have all the  status you need. You don't need to try hard with  

اهمیتی نمی دهید. شما همه چیز دارید - همه وضعیت مورد نیاز را دارید. نیازی نیست با

your language. And what's interesting about the  upper class for this time in 1955 was that they,  

زبان خود سخت تلاش کنید. و آنچه در مورد طبقه بالا برای این زمان در سال 1955 جالب است این بود که آنها،

in Nancy Mitford's opinion, is that they used many  of the same words as the working class people. So,  

به نظر نانسی میتفورد، این بود که از بسیاری از کلمات مشابه طبقه کارگر استفاده می کردند. بنابراین

the upper class people, back at that time, were  using a lot of the same words as the working  

، افراد طبقه بالا در آن زمان، از همان کلماتی استفاده می‌کردند که

class people, because these were the traditional  words of the things they were saying. Whereas  

افراد طبقه کارگر می‌گفتند، زیرا اینها کلمات سنتی حرف‌هایی بود که آنها می‌گفتند. در حالی که

these ones were changing their language to sound  better in their opinion. Oh, this is the right  

اینها زبانشان را تغییر می دادند تا از نظر خودشان بهتر به نظر برسند. اوه، این

way to speak. But they were trying a little bit  too hard. So, Nancy Mitford said this is how we  

راه درست صحبت کردن است. اما آنها کمی سخت تلاش می کردند. بنابراین، نانسی میتفورد گفت اینگونه

know the difference between someone who is really  upper class and someone who is just trying.  

می‌دانیم که تفاوت بین فردی که واقعاً از طبقه بالاتر است و کسی که فقط تلاش می‌کند را می‌دانیم.

Now, we've got some example words coming up. Let's look at some examples of upper class words  

اکنون، چند کلمه مثال داریم. بیایید به چند نمونه از کلمات کلاس بالا

compared to non upper class words. The first  words are all to do with things in the home. So,  

در مقایسه با کلمات غیر کلاس بالا نگاه کنیم. اولین کلمات مربوط به چیزهای خانه است. بنابراین،

the upper class word is "house" and in Nancy  Mitford's opinion, the non upper class word is  

کلمه طبقه بالا «خانه» است و به نظر نانسی میتفورد، کلمه غیر طبقه بالا

"home". They're synonyms, we use them in the  same way, but one word shows that you belong  

«خانه» است. آنها مترادف هستند، ما آنها را به همان روش استفاده می کنیم، اما یک کلمه نشان می دهد که شما

here with the Queen, and the other word shows  that you, you know, climbing up higher.  

در اینجا به ملکه تعلق دارید، و کلمه دیگر نشان می دهد که شما، می دانید، بالاتر می روید.

Next, we have "drawing room" and "sitting room".  These are the room in your house where you  

بعد «اتاق نشیمن» و «اتاق نشیمن» داریم. اینها اتاقی در خانه شما

entertain people when they come to visit. The  non upper class people would say "lounge". And  

هستند که وقتی مردم برای بازدید به آنجا می آیند، آنها را سرگرم می کنید. افراد غیر طبقه بالا می‌گویند «لنج». و

if we remember that the non upper class people  like words that have the French origin or sound  

اگر به یاد بیاوریم که افراد غیر طبقه بالا کلماتی را دوست دارند که منشأ فرانسوی دارند یا به نظر

more refined, because "lounge" comes from French.  This is why it's attractive for them to use.  

می‌رسند که بیشتر به نظر می‌رسند، زیرا "lounge" از فرانسوی آمده است. به همین دلیل است که استفاده از آن برای آنها جذاب است.

Next, we have "lavatory" and lavatory  is generally shortened to "loo". This is  

در مرحله بعد، "دستشویی" داریم و دستشویی به طور کلی به "loo" کوتاه می شود. این

still - saying "Where's the loo?" is still a -  even though it was 1955, it's still one of the  

هنوز ادامه دارد - می‌گوید "Where's the loo?" هنوز هم - حتی اگر سال 1955 بود، هنوز هم یکی از

things to show how posh is someone, because there  are many, many people who will - can only say the  

چیزهایی است که نشان می دهد یک فرد چقدر شیک است، زیرا افراد بسیار زیادی هستند که - فقط می توانند

word "loo" or "lavatory", and they can't say  that word "toilet". They have to avoid saying  

کلمه "لو" یا "دستشویی" را بگویند و می توانند آن کلمه "توالت" را نگویید. آنها باید از گفتن آن کلمه اجتناب کنند

that word. It's too - it's too low! So yeah,  this one is still the case. "Toilet" comes from  

. خیلی هم کم است - خیلی کم است! بنابراین بله، این یکی هنوز هم همینطور است. "توالت" از

French as well; toilette comes from French. Sofa, it's where you sit in your lounge and watch  

فرانسوی نیز آمده است. توالت از فرانسوی می آید. مبل، جایی است که در سالن خود می‌نشینید و

the television. Ah, ah, ah. If you're upper  class, you probably never watch television,  

تلویزیون تماشا می‌کنید. آه، آه، آه. اگر از کلاس بالا هستید، احتمالاً هرگز تلویزیون تماشا نمی‌کنید،

but they do have sofas. Whereas the non upper  class people would sit on their settees or  

اما آن‌ها مبل دارند. در حالی که افراد غیر طبقه بالا روی نیمکت یا کاناپه‌های خود می‌نشستند

couches, but "settee" is even lower than  "couch", I would say, in my sense of it.  

، اما به تعبیر من می‌توانم بگویم که «تخت صندلی» حتی پایین‌تر از «کاناپه» است.

Next, in 1955, the upper class people said  "looking glass". I'm going to look at the looking  

بعد، در سال 1955، مردم طبقه بالا گفتند «شیشه‌ای». می‌خواهم به

glass at my reflection. But I don't think they say  it now. If you're upper class, please let me know  

شیشه‌ای که در بازتابم نگاه می‌کند نگاه کنم. اما فکر نمی‌کنم اکنون آن را بگویند. اگر از طبقه بالاتر هستید، لطفاً به من اطلاع دهید

whether you say "looking glass" because I don't  know, I need your feedback on this one. These  

آیا می گویید "شیشه ای" چون نمی دانم، به بازخورد شما در مورد این مورد نیاز دارم. این

days, do you still say "looking glass"? Whereas  the non upper class people said "mirror".  

روزها، آیا هنوز می‌گویید «شیشه‌ای»؟ در حالی که افراد غیر طبقه بالا می گفتند «آینه».

And when they go to restaurants or when they're  eating, the upper class people would use their  

و وقتی به رستوران می‌روند یا وقتی غذا می‌خورند، افراد طبقه بالاتر از

napkin, you know, very, very gently. And the non  upper class people would probably go like that or  

دستمال سفره‌شان استفاده می‌کنند، می‌دانید، خیلی خیلی آرام. و افراد غیر طبقه‌ی بالاتر احتمالاً این‌طور یا

something, you know. Or maybe just use their hand.  Anyway, the word they would use is "serviette".  

چیزی می‌روند، می‌دانید. یا شاید فقط از دست آنها استفاده کنید. به هر حال، کلمه ای که آنها استفاده می کنند "سرویت" است.

So, these words are group together now. We're  moving on from the home. The upper class word is  

بنابراین، این کلمات در حال حاضر گروهی هستند. ما در حال حرکت از خانه هستیم. کلمه طبقه بالاتر این است

to say you feel "sick". I'm feeling terribly sick.  But if you're not upper class, you say "ill". I'm  

که بگوید احساس "بیماری" می کنید. من به شدت حالم بد می شود. اما اگر از طبقه بالاتر نیستید، می گویید "بیمار". من

ill. Next, the upper class people, because they're  more direct and they say - they say what they see  

مریض هستم. در مرحله بعد، افراد طبقه بالا، زیرا آنها مستقیم تر هستند و می گویند - آنچه را که می بینند می گویند

or they tell it how it is, at least in those  times. They would say a person is "rich", who  

یا به آن می گویند که چگونه است، حداقل در آن زمان ها. آنها می گویند شخصی "ثروتمند" است،

has got lots of money, who is absolutely stinking  rich. Whereas the non upper class people would say  

که   پول زیادی دارد، که کاملاً متعفن است . در حالی که افراد غیر طبقه بالا می‌گویند

"wealthy", wealthy. It's not so - wealthy is more  of a sophisticated kind of word. Even though it  

«ثروتمند»، ثروتمند. اینطور نیست - ثروتمند بیشتر یک کلمه پیچیده است. حتی اگر

means about money, in a way, it's not so much  about money. "Rich" makes us imagine piles of  

به معنای پول باشد، به نوعی آنقدر هم به پول مربوط نیست. «ریچ» باعث می‌شود انبوهی از

gold coins in a way that "wealthy" doesn't. Next, upper class people talk about false teeth.  

سکه‌های طلا را به گونه‌ای تصور کنیم که «ثروتمندان» چنین نمی‌کنند. بعد، افراد طبقه بالا در مورد دندان مصنوعی صحبت می کنند.

Obviously, back in 1955, there were a lot  more people who had false teeth because they,  

بدیهی است که در سال 1955، افراد بسیار بیشتری بودند که دندان مصنوعی داشتند، زیرا آنها،

especially in England, you know what our dentists  are like here. So, they lost a lot of their teeth  

به خصوص در انگلستان، می‌دانید که دندانپزشکان ما در اینجا چگونه هستند. بنابراین، آنها بسیاری از دندان های خود را از دست دادند

and they didn't have them unless they wore their  false teeth. Whereas the non upper class people,  

و آنها را نداشتند، مگر اینکه دندان مصنوعی خود را بپوشند. در حالی که افراد غیر طبقه بالا

they said "dentures". Believe that probably comes  from French. Let me know in the comments.  

می گفتند "پرتز دندان". باور کنید که احتمالاً از فرانسوی آمده است. در نظرات به من اطلاع دهید.

Upper class people said "spectacles",  not "glasses". And they would talk about  

افراد طبقه بالا می‌گفتند «عینک»، نه «عینک». و آن‌ها درباره

riding their bike or bicycle, whereas the  non upper class people would say "cycle".  

دوچرخه‌سواری یا دوچرخه‌سواری‌شان صحبت می‌کردند، در حالی که افراد غیر طبقه بالا می‌گفتند «دوچرخه».

And when it came to eating, the upper class  people would say "pudding", whereas the non  

و وقتی نوبت به غذا خوردن می رسید، افراد طبقه بالا می گفتند «پودینگ»، در حالی که افراد غیر

upper class people said "dessert". So, we are many years on from 1955 now.  

طبقه بالا «دسر» می گفتند. بنابراین، اکنون سال ها از سال 1955 می گذرد.

Definitely some of the examples in this  lesson don't apply anymore. For example,  

قطعاً برخی از مثال‌های این درس دیگر کاربردی ندارند. به عنوان مثال،

"looking glass". But I think it's true that,  in our times, there will still - there still  

«شیشه‌ای». اما من فکر می‌کنم این درست است که در زمان ما، هنوز وجود خواهد داشت - هنوز واژه‌هایی وجود دارد

is vocabulary that upper class people use that's  specific to them that, perhaps people who don't  

که افراد طبقه بالا از آن استفاده می‌کنند که مخصوص آن‌ها است، شاید افرادی

come from their social group, or who didn't go to  the schools with them, people just don't know this  

که از گروه اجتماعی خود نیستند، یا به آن‌ها نرفته‌اند. مدارس با آنها، مردم فقط این

language that they use. They wouldn't know what's  the right word to say, because they just haven't  

زبانی که استفاده می کنند را نمی دانند. آن‌ها نمی‌دانند کلمه مناسب برای گفتن چیست، زیرا فقط

been around all the other people that say those  words. If you didn't go to the expensive school,  

با همه افرادی که آن کلمات را می‌گویند نبوده‌اند. اگر به مدرسه گران قیمت نمی‌رفتید

you just wouldn't learn it. And like I  said, at the beginning of the lesson,  

، آن را یاد نمی‌گرفتید. و همانطور که گفتم، در ابتدای درس،

upper class people these days often change their  language down to talk to the normal people.  

این روزها افراد طبقه بالاتر اغلب زبان خود را تغییر می دهند تا با افراد عادی صحبت کنند.

So, you - it's hard to know what - it would be  very interesting to know, but hard to find out.  

بنابراین، شما - سخت است بدانید چه چیزی - بسیار جالب است که بدانید، اما سخت است.

What are the words, such as this today? It would  be really interesting to know, but personally,  

کلماتی مثل این امروز چیست؟ واقعاً جالب است که بدانیم، اما شخصاً،

I don't know. So, there's another - if you've  got any examples, you can leave a comment  

نمی‌دانم. بنابراین، یک مورد دیگر وجود دارد - اگر نمونه‌هایی دارید، می‌توانید

of words that you know are posh that people  use today in the upper class. So, thank you  

درباره کلماتی که می‌دانید شیک هستند و مردم امروز در طبقه بالا استفاده می‌کنند، نظر بدهید. بنابراین، از شما متشکریم   که

for watching and what you can do now is a quiz  on this lesson. See you again soon. Bye!

تماشا کردید و کاری که اکنون می‌توانید انجام دهید یک امتحان در این درس است. به زودی میبینمت. خدا حافظ!