How do we stop islands sinking? - BBC Learning English

Rising sea levels, coupled with an increase in severe storms,

بالا آمدن سطح دریا، همراه با افزایش طوفان های شدید،

destroy homes and ruin livelihoods.

خانه ها را ویران می کند و معیشت را ویران می کند.

But how can the law help?

اما قانون چگونه می تواند کمک کند؟

Can it help provide a solution?

آیا می تواند به ارائه راه حل کمک کند؟

You'll learn what lawmakers are doing to deal with this threat.

شما خواهید آموخت که قانونگذاران برای مقابله با این تهدید چه می کنند.

What is behind rising sea levels

پشت بالا آمدن سطح دریاها

and increasingly severe and unpredictable storms?

و طوفان های شدید و غیرقابل پیش بینی فزاینده چیست؟

Can anyone be blamed?

آیا می توان کسی را مقصر دانست؟

Why those most affected are often least to blame...

چرا کسانی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند اغلب کمترین سرزنش را دارند...

and how the law can help them.

و چگونه قانون می تواند به آنها کمک کند.

40% of people live within 100km of the coast

40 درصد مردم در 100 کیلومتری ساحل زندگی می کنند

and one in ten of us live in coastal areas

و از هر ده نفر از ما یک نفر در مناطق ساحلی

that are less than 10m above sea level.

کمتر از 10 متر از سطح دریا زندگی می کند.

Sea levels are rising.

سطح دریا در حال افزایش است.

According to the United Nations,

طبق گزارش سازمان ملل،

recent rises are the fastest in nearly 3,000 years.

افزایش های اخیر سریع ترین افزایش در حدود 3000 سال گذشته است.

Rising seas and storms wash away the land, flood homes,

طوفان‌ها و طوفان‌ها زمین را از بین می‌برند، خانه‌ها را سیل می‌آورند،

ruin drinking water supplies

منابع آب آشامیدنی را خراب می‌کنند

and poison our crops.

و محصولات ما را مسموم می‌کنند.

It's driven by rising temperatures melting polar ice

این امر به دلیل افزایش دما و ذوب یخ های قطبی

and even expanding the water that is already there.

و حتی انبساط آبی که در حال حاضر وجود دارد، ایجاد می شود.

And scientists agree:

و دانشمندان موافقند:

humans are the cause.

انسان ها علت هستند.

It's impossible to blame any one person,

مقصر دانستن یک شخص،

country or company,

کشور یا شرکت غیرممکن است،

but it's clear the impact won't be fair.

اما واضح است که تاثیر آن عادلانه نخواهد بود.

Smaller island countries will be hardest hit,

کشورهای جزیره ای کوچکتر بیشترین ضربه را خواهند دید،

but they often create very little pollution.

اما اغلب آلودگی بسیار کمی ایجاد می کنند.

So, how can they get help?

بنابراین، چگونه می توانند کمک بگیرند؟

Francesco Sindico, from the University of Strathclyde

فرانچسکو سندیکو، از دانشگاه Strathclyde

and the Climate Change Litigation Initiative,

و ابتکار دعوی تغییرات آب و هوایی ،

explained why this issue would take a long time to solve internationally.

توضیح داد که چرا حل این مشکل در سطح بین المللی زمان زیادی طول می کشد. برای قوانین بین‌الملل

It will be very difficult for international law

بسیار دشوار خواهد بود

to operate at the same speed of national law,

که با همان سرعت قوانین ملی عمل کند،

where you have laws created by a parliament,

جایی که شما قوانینی را دارید که توسط یک پارلمان ایجاد شده و

enforced by – for example – the police,

توسط - به عنوان مثال - پلیس

and judges that can take decisions.

و قضاتی که می‌توانند تصمیم بگیرند اجرا می‌شوند.

That's not how international law works,

حقوق بین‌الملل اینگونه نیست

and because there are so many countries,

و از آنجا که کشورهای زیادی

on such a very complex matters, often there is a compromise,

در مورد چنین موضوعات بسیار پیچیده‌ای وجود دارند، اغلب مصالحه وجود دارد،

which means that things will be dealt with slowly.

به این معنی که به آرامی با مسائل برخورد می‌شود.

Unlike national law,

برخلاف قوانین ملی،

international law doesn't have just one country making rules;

حقوق بین‌الملل تنها دارای قواعد یک کشور نیست.

lots of countries are involved,

بسیاری از کشورها درگیر هستند، به

which means they take time to come to a compromise agreement.

این معنی که آنها زمان می برند تا به یک توافق سازش برسند.

So, how easy is it to find out who's responsible?

بنابراین، چقدر آسان است که بفهمیم چه کسی مسئول است؟

It is very difficult to pinpoint

a country or an actor responsible

تعیین کشور یا بازیگری که

for an island that may... or is already sinking.

مسئول جزیره ای است که ممکن است... یا در حال غرق شدن است بسیار دشوار است.

The problem is climate change.

مشکل تغییر اقلیم است.

The emissions are coming from all over the world.

انتشار گازهای گلخانه ای از سراسر جهان می آید.

Having said that, in the last five to ten years,

با این اوصاف، در پنج تا ده سال گذشته

there is a clearer understanding

، درک روشن تری وجود دارد

that some countries and some private actors

که برخی کشورها و برخی بازیگران خصوصی

are more responsible than others.

نسبت به سایرین مسئولیت بیشتری دارند.

The nature of climate change makes it very hard to identify

ماهیت تغییرات آب و هوایی تشخیص

who is responsible for something like a sinking island.

اینکه چه کسی مسئول چیزی مانند یک جزیره در حال غرق شدن است بسیار دشوار است.

So, what have people done

بنابراین، مردم

to identify who is responsible, legally?

برای شناسایی اینکه چه کسی مسئول است، از نظر قانونی چه کرده اند؟

Five or ten years ago, a study called the Carbon Majors study

پنج یا ده سال پیش، مطالعه‌ای به نام مطالعه Carbon Majors

highlighted that the overwhelming majority

نشان داد که اکثریت قریب به اتفاق

of the emissions – of the problem –

گازهای گلخانه‌ای - مشکل -

really comes from a handful of companies.

واقعاً از تعداد انگشت شماری از شرکت‌ها ناشی می‌شود.

And individuals have used this study

و افراد از این مطالعه استفاده

to go in front of a judge and tell him or her:

کرده اند تا جلوی قاضی رفته و به او بگویند:

'Look. Now, we know that there's a connection

«ببین. اکنون، ما می دانیم که

between the problem – climate change –

بین مشکل - تغییر آب و هوا -

and the activity of these companies.'

و فعالیت این شرکت ها ارتباط وجود دارد.

More research is being done into climate change.

تحقیقات بیشتری در مورد تغییرات آب و هوایی در حال انجام است.

Some campaigners use studies as evidence

برخی از مبارزان از مطالعات به عنوان مدرک

to prove a company's responsibility.

برای اثبات مسئولیت یک شرکت استفاده می کنند .

And who are these campaigners?

و این مبارزان چه کسانی هستند؟

We have children, literally,

ما بچه هایی داریم که به معنای واقعی کلمه

going after the governments of the countries where they live.

به دنبال دولت های کشورهایی هستند که در آن زندگی می کنند.

At the same time, you also have elderly people

در عین حال، شما سالمندانی نیز دارید

who are seeing their livelihood suffering because of climate change

که به دلیل تغییرات اقلیمی رنج معیشتی خود را می بینند

and are using all sorts of law:

و از انواع قوانین استفاده می کنند:

human rights – they're using international law

حقوق بشر – آنها از قوانین بین المللی

and they're using a number of very interesting,

استفاده می کنند و از تعدادی موارد بسیار جالب و

even creative, new legal strategies.

حتی خلاقانه استفاده می کنند. ، استراتژی های حقوقی جدید.

A huge range of people are campaigning.

طیف عظیمی از مردم در حال کمپین هستند.

Children and the elderly are getting involved,

کودکان و سالمندان

using human rights and international laws in creative ways.

با استفاده از حقوق بشر و قوانین بین‌المللی به شیوه‌های خلاقانه درگیر می‌شوند.

So, that shows how hard it can be for the law

بنابراین، این نشان می دهد که

to protect a sinking island.

حفاظت از یک جزیره در حال غرق شدن برای قانون چقدر می تواند سخت باشد.

Now, let's take a look at the people

حالا بیایید نگاهی به افرادی بیندازیم

who are trying to live on these vanishing islands.

که سعی می کنند در این جزایر در حال محو شدن زندگی کنند.

The entire Pacific region contributes

کل منطقه اقیانوس آرام

just 0.03% of total greenhouse gas emissions.

تنها 0.03 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای را تشکیل می دهد.

Seventeen-year-old Hereiti lives on Rarotonga,

هریتی هفده ساله در راروتونگا،

one of the Cook Islands in the Pacific Ocean.

یکی از جزایر کوک در اقیانوس آرام زندگی می کند.

As a Polynesian person, I have a connection to it.

من به عنوان یک فرد پولینزیایی با آن ارتباط دارم.

Since we first started voyaging across it,

از زمانی که ما برای اولین بار سفر در سراسر آن را آغاز کردیم،

it's been the lifeblood of our islands and our culture.

این رگ حیاتی جزایر و فرهنگ ما بوده است.

But with rising sea levels and pollution, I feel like that...

اما با بالا آمدن سطح آب دریاها و آلودگی، احساس

that history that we've had for thousands of years

می‌کنم که تاریخ هزاران سال ما

might end up being lost.

ممکن است از بین برود.

Rising sea levels result in strong wave action and coastal flooding,

بالا آمدن سطح دریا منجر به امواج شدید و جاری شدن سیل

causing the coast to erode.

در ساحل می شود و باعث فرسایش ساحل می شود.

We're seeing a lot of coastal erosion happening

ما شاهد فرسایش ساحلی زیادی

on all our islands here in the Cook Islands,

در تمام جزایر ما در جزایر کوک هستیم،

particularly around the northern islands

به ویژه در اطراف جزایر شمالی، زیرا جزایر

because there are low-lying atolls.

مرجانی کم ارتفاعی وجود دارند.

We might have to consider relocating to higher areas –

ممکن است مجبور شویم به نواحی مرتفع‌تر نقل مکان کنیم -

so, inland more – and abandon the coast.

بنابراین بیشتر در داخل خشکی - و ساحل را رها کنیم.

But where do people like these go?

اما چنین افرادی کجا می روند؟

And how can the law help them?

و قانون چگونه می تواند به آنها کمک کند؟

We spoke to Simon Behrman,

ما با سایمون بهرمن،

a law professor from the University of Warwick.

استاد حقوق از دانشگاه وارویک صحبت کردیم.

He specialises in how the law helps refugees.

او در چگونگی کمک قانون به پناهندگان تخصص دارد.

He explained the situation for people forced to move by climate change.

او وضعیت افرادی را که به دلیل تغییرات آب و هوایی مجبور به جابجایی شده اند توضیح داد.

So, there's not much, in terms of laws,

بنابراین، از نظر قوانین، چیز زیادی وجود ندارد

that allow people to move from one country to another.

که به مردم اجازه دهد از کشوری به کشور دیگر نقل مکان کنند.

Some parts of the world have their own individual laws

برخی از نقاط جهان قوانین فردی خاص خود را دارند

that give some rights to people to enter for work visas,

که برخی از حقوق را به افراد می دهد تا برای ویزای کار وارد شوند،

but in the main the only recourse that people will have

اما در اصل تنها رجوع مردم

are to some aspects of human rights law,

به برخی از جنبه های قانون حقوق بشر است،

such as, for example, the right to life,

مثلاً ، حق. به زندگی،

which may help people claim a right to live elsewhere.

که ممکن است به مردم کمک کند تا حق زندگی در جای دیگری را داشته باشند.

People aren't allowed to move to another country due to climate change.

مردم به دلیل تغییرات آب و هوایی اجازه ندارند به کشور دیگری نقل مکان کنند.

But human rights laws can help them try.

اما قوانین حقوق بشر می تواند به آنها کمک کند تا تلاش کنند.

He explains the limits of refugee law.

او حدود قانون پناهندگی را توضیح می دهد.

But a refugee is defined in very narrow terms in international law.

اما پناهنده در حقوق بین الملل با عبارات بسیار محدودی تعریف شده است.

Essentially, you have to prove that you have been persecuted

اساساً، شما باید ثابت کنید که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اید

and that is why you have left your country of origin,

و به همین دلیل کشور مبدأ خود را ترک کرده اید،

but obviously climate change – or the effects of climate change –

اما بدیهی است که تغییرات آب و هوایی – یا اثرات تغییرات آب و هوایی –

don't persecute people, and so as a result,

مردم را مورد آزار و اذیت قرار نمی دهد، و در نتیجه،

unfortunately, at the moment, people fleeing the effects of climate change

متأسفانه، در در حال حاضر، افرادی که از اثرات تغییرات آب و هوایی فرار می کنند،

do not have access to the protection of international refugee law.

به حمایت قانون بین المللی پناهندگان دسترسی ندارند.

You can only be a refugee if you are being persecuted –

شما تنها در صورتی می توانید پناهنده باشید که مورد آزار و اذیت قرار بگیرید –

treated badly because of something like your gender, race or beliefs.

به دلیل چیزی مانند جنسیت، نژاد یا عقایدتان با شما بد رفتار شود.

Climate change doesn't persecute.

تغییر اقلیم آزار و اذیت نمی کند.

So, what laws are being used to help?

بنابراین، از چه قوانینی برای کمک استفاده می شود؟

The main route at the moment is to bring cases

مسیر اصلی در حال حاضر آوردن پرونده های

related to the principle of non-refoulement.

مربوط به اصل عدم بازگشت است.

This principle simply means that people cannot be sent back

این اصل به سادگی به این معناست که افراد را نمی توان

to places where they face a serious risk of harm.

به مکان هایی بازگرداند که با خطر جدی آسیب مواجه هستند.

Lawyers are attempting to argue that in some parts of the world

وکلا در تلاشند تا استدلال کنند که در برخی از نقاط

the effects of climate change are so severe,

جهان اثرات تغییرات آب و هوایی آنقدر شدید است

that sending people back there would violate that principle.

که فرستادن مردم به آنجا این اصل را نقض می کند.

Without refugee status, lawyers are using 'non-refoulement' principles:

بدون وضعیت پناهندگی، وکلا از اصول "عدم بازگشت" استفاده می کنند:

they ban sending people back into a dangerous place

آنها بازگرداندن افراد را به مکان های خطرناکی

where they are at risk of harm.

که در معرض خطر آسیب هستند ممنوع می کنند.

So, is this enough?

بنابراین، آیا این کافی است؟

The numbers of climate refugees are estimated

تخمین زده می شود که تعداد پناهندگان آب و هوایی در این قرن

to reach many tens of millions of people this century,

به ده ها میلیون نفر برسد،

possibly many more than those displaced by wars and persecution.

احتمالاً بسیار بیشتر از آنهایی که به دلیل جنگ ها و آزار و اذیت آواره شده اند.

Already, millions of people every year are having to leave their homes

در حال حاضر، میلیون ها نفر در هر سال مجبور به ترک خانه های خود

because of climate change. Some entire countries,

به دلیل تغییرات آب و هوایی هستند. پیش‌بینی می‌شود که برخی از کل کشورها،

such as certain Pacific island states,

مانند برخی از کشورهای جزیره‌ای اقیانوس آرام،

are predicted to become completely uninhabitable

over the next ten to twenty years.

طی ده تا بیست سال آینده کاملاً غیرقابل سکونت شوند.

We have a responsibility to help these people.

ما وظیفه داریم به این افراد کمک کنیم.

Simon thinks the size of the problem means

سیمون فکر می‌کند که حجم این مشکل به این معنی است

the law around people forced out of their homes

که قانون در مورد افرادی که

due to climate crisis should change.

به دلیل بحران آب و هوایی مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند باید تغییر کند.

We've seen the scale of the problem for the law.

ما ابعاد مشکل را برای قانون دیده ایم.

It's very hard to say who's responsible for a sinking island.

خیلی سخت است که بگوییم چه کسی مسئول غرق شدن جزیره است.

But we've seen that the law is changing to fix that.

اما ما دیدیم که قانون برای رفع آن تغییر می کند.

And we've seen that lawyers are working to keep people

و ما دیدیم که وکلا تلاش می کنند تا افرادی را

who are at risk safe in the future.

که در معرض خطر هستند در آینده ایمن نگه دارند.