Food and mood ⏲️ 6 Minute English

Hello. This is 6 Minute English from

سلام. این 6 دقیقه انگلیسی از

BBC Learning English. I’m Sam.

BBC Learning English است. من سام هستم

And I’m Rob.

When someone feels sad or in a bad mood,

و من راب هستم.

وقتی کسی احساس غمگینی یا بد خلقی می کند،

they often try to feel better by eating their favourite food…

اغلب سعی می کند با خوردن غذای مورد علاقه اش احساس بهتری داشته باشد...

I usually go for a peanut butter sandwich myself.

من معمولا خودم ساندویچ کره بادام زمینی می روم.

Do you have a favourite comfort food, Rob?

آیا غذای راحتی مورد علاقه داری، راب؟

Hmm, maybe a cream chocolate éclair…

هوم، شاید یک اکلر شکلاتی خامه ای...

Comfort food is a type of emotional eating –

غذای راحتی نوعی غذا خوردن احساسی است –

eating lots of food because we feel sad, not

خوردن مقدار زیادی غذا به این دلیل که احساس ناراحتی می کنیم، نه

because we’re hungry. But unfortunately, most

به دلیل گرسنگی. اما متأسفانه بیشتر

comfort food is high in carbohydrates and sugar

غذاهای راحتی سرشار از کربوهیدرات و قند هستند

and, after a few minutes, it leaves us feeling even

و بعد از چند دقیقه احساس

worse than before.

بدتری نسبت به قبل در ما ایجاد می کنند.

Today, scientific research into the relationship

امروزه تحقیقات علمی در مورد رابطه

between what we eat and how we feel is growing.

بین آنچه می خوریم و احساسمان در حال رشد است.

In this programme we’ll be investigating the

در این برنامه

connection between our food and our mood.

ارتباط بین غذا و خلق و خویمان را بررسی خواهیم کرد.

We’ll hear how healthy eating makes us feel

ما می شنویم که چگونه تغذیه سالم به ما احساس

better, and of course, we’ll be learning some

بهتری می دهد، و البته،

new vocabulary as well.

واژگان جدیدی را نیز یاد خواهیم گرفت.

Great! But first I have a question for you, Sam

عالی! اما ابتدا یک سوال از شما دارم، سام

People who link what we eat with how we

افرادی که آنچه می خوریم را با احساس ما مرتبط می کنند،

feel make a simple argument: the food you

یک استدلال ساده دارند: غذایی که می

eat supplies nutrients and energy to the brain,

خورید مواد مغذی و انرژی را به مغز می رساند

and the brain controls our emotions.

و مغز احساسات ما را کنترل می کند.

Now, that might sound simplistic, but the brain is a

اکنون، ممکن است ساده به نظر برسد، اما مغز یک

vital link in the connection between food and

پیوند حیاتی در ارتباط بین غذا و خلق و

our mood. So, Sam, my question is: how much

خوی ما است. بنابراین، سام، سؤال من این است: چه مقدار

of the body’s total energy is used up by the brain? Is it:

از کل انرژی بدن توسط مغز مصرف می شود؟ آیا این:

a) 10 percent, b) 20 percent, or c) 30 percent?

الف) 10 درصد، ب) 20 درصد، یا ج) 30 درصد است؟

Hmmm, that's a good question. I’ll say it’s a) 10 percent.

هوم، این سوال خوبی است. من می گویم که الف) 10 درصد است.

Right. Well, I’ll reveal the answer later

درست. خب، جواب را بعداً

in the programme. Emotional eating is

در برنامه فاش خواهم کرد. غذا خوردن احساسی

often caused by feelings of depression,

اغلب ناشی از احساس افسردگی،

anxiety or stress. Chef Danny Edwards,

اضطراب یا استرس است. سرآشپز دنی ادواردز،

who has suffered with depression, works

که از افسردگی رنج می برد،

in one of the most stressful places imaginable -

در یکی از پر استرس ترین مکان هایی که می توان تصور کرد کار می کند -

a busy restaurant kitchen. BBC World Service

آشپزخانه رستوران شلوغ. برنامه سرویس جهانی بی‌بی‌سی،

programme, The Food Chain, asked Danny

زنجیره غذایی، از دنی

about his eating habits at work:

در مورد عادات غذایی‌اش در محل کار پرسید:

Actually, when you’re working in a kitchen

در واقع، وقتی

environment for long periods, your appetite

برای مدت طولانی در محیط آشپزخانه کار می‌کنید، اشتهای شما

can become suppressed because you sometimes

ممکن است سرکوب شود، زیرا گاهی اوقات

don't want to eat, or you don't feel like you can

نمی‌خواهید غذا بخورید، یا احساس نکنید که می توانید

stop and eat, and all of that. So, it very often is

توقف کنید و غذا بخورید، و همه اینها. بنابراین، اغلب اوقات

grabbing something on the go which obviously,

چنگ زدن به چیزی در حال حرکت است که بدیهی است،

as we know, is not great for us… So you go for something

همانطور که می دانیم، برای ما عالی نیست... بنابراین شما به دنبال چیزی هستید

that’s quick, so hence why a lot of chefs have quite a bad diet.

که سریع است، بنابراین چرا بسیاری از سرآشپزها رژیم غذایی بسیار بدی دارند.

Even though he’s surrounded by food, Danny

دنی می‌گوید حتی اگر با غذا احاطه شده باشد،

says that working under stress actually decreases

کار کردن تحت استرس در واقع

his appetite – the feeling that you want to eat food.

اشتهای او را کاهش می‌دهد – این احساس که شما می‌خواهید غذا بخورید.

In a busy kitchen there’s no time for a sit-down meal,

در یک آشپزخانه شلوغ، زمانی برای یک غذای نشسته وجود ندارد،

so Danny has to grab and go – take something quickly

بنابراین دنی باید چنگ بزند و برود - سریع چیزی را بردارید

because he doesn’t have much time, although

زیرا وقت زیادی ندارد، اگرچه می‌داند که

he knows this isn’t very healthy.

این غذا خیلی سالم نیست.

So when even chefs have a difficult relationship

پس وقتی حتی سرآشپزها با غذا رابطه سختی دارند

with food, what about the rest of us? Professor Felice Jacka,

، بقیه ما چطور؟ پروفسور فلیس جکا،

is an expert in nutritional psychiatry. She studied the effect of

متخصص روانپزشکی تغذیه است. او تأثیر

eating a healthy diet – food such as fresh fruit and

خوردن یک رژیم غذایی سالم – غذاهایی مانند میوه و

vegetables, wholegrain cereals, and olive oil – on people

سبزیجات تازه، غلات سبوس دار و روغن زیتون – را بر روی افراد

suffering depression. Professor Jacka found that the patients

مبتلا به افسردگی مورد مطالعه قرار داد. پروفسور جکا دریافت که بیمارانی

whose mental health improved were the same patients who

که سلامت روانشان بهبود یافته همان بیمارانی هستند که

had also improved their diet.

رژیم غذایی خود را نیز بهبود بخشیده اند.

But Professor Jacka’s ideas were not

اما ایده های پروفسور جکا مورد

accepted by everyone. Here, she explains to

قبول همه قرار نگرفت. در اینجا، او به

Jordan Dunbar, presenter of BBC World Service’s,

جردن دانبار، مجری سرویس جهانی بی‌بی‌سی،

The Food Chain, about the opposition her study

زنجیره غذایی، در مورد مخالفت‌هایی که مطالعه‌اش

faced from other doctors:

از سوی پزشکان دیگر با آن روبرو بود، توضیح می‌دهد:

So I proposed to do this for my PhD study, and everyone

بنابراین من پیشنهاد کردم این کار را برای تحصیل در مقطع دکترا انجام دهم، و همه

thought I was a bit bananas, you know, and there was quite a

فکر می‌کردند که من کمی موز هستم. ، و

bit of, I guess, eye rolling maybe. I'm not surprised by that

حدس می زنم، شاید کمی چشم در هم می چرخید. من از این موضوع تعجب نمی کنم

because the discipline of psychiatry

زیرا رشته روانپزشکی

was very medication and brain focused. What did people say

بسیار متمرکز بر دارو و مغز بود. مردم

in the field? Were they sceptical? Oh, hugely sceptical

در میدان چه گفتند؟ آیا آنها بدبین بودند؟ اوه، بسیار شکاک

and sometimes very patronising. But this again comes from the

و گاهی اوقات بسیار حامی. اما این دوباره از این

fact that general practitioners, psychiatrists, medical specialists

واقعیت ناشی می شود که پزشکان عمومی، روانپزشکان، متخصصان پزشکی

get almost no nutrition training through all those years of study.

در تمام این سال ها تحصیل تقریباً هیچ آموزش تغذیه ای نمی بینند.

When Professor Jacka investigated the link between food and

وقتی پروفسور جکا ارتباط بین غذا و

mood, her colleagues thought she was bananas – a slang

خلق و خو را بررسی کرد، همکارانش فکر کردند که او موز است -

word meaning silly or crazy. They rolled their eyes – a phrase

کلمه ای عامیانه به معنای احمقانه یا دیوانه. آنها چشمان خود را چرخاندند - عبارتی

which describes the gesture of turning your eyes upwards to

که ژست چرخاندن چشمان خود را به سمت بالا برای

express annoyance, boredom or disbelief.

ابراز ناراحتی، کسالت یا ناباوری توصیف می کند.

Other colleagues were patronising – they behaved towards her

همکاران دیگر از او حمایت می کردند - آنها با او به گونه ای رفتار می کردند که

as if she were stupid or unimportant. Professor Jacka thinks

انگار او احمق یا بی اهمیت است. پروفسور جکا فکر می کند

this is because most doctors have little or no training about

این به این دلیل است که اکثر پزشکان در مورد

nutrition and the effect of food on mental health. But her

تغذیه و تأثیر غذا بر سلامت روان آموزش کمی دارند یا اصلاً آموزش ندارند. اما

ground-breaking research, named ‘The Smile Trial’, has been

تحقیقات نوآورانه او به نام «محاکمه لبخند» با

successfully repeated elsewhere, clearly showing the link

موفقیت در جاهای دیگر تکرار شده است و به وضوح ارتباط

between eating well and feeling good.

بین خوب غذا خوردن و احساس خوب را نشان می دهد.

So, the next time you’re feeling down and your brain is calling

بنابراین، دفعه بعد که احساس ناراحتی کردید و مغزتان

out for a donut, you might be better eating an apple instead!

خواستار دونات شد، بهتر است به جای آن یک سیب بخورید!

And speaking of brains, Sam, it’s time to

و وقتی در مورد مغز صحبت می کنیم، سام، وقت آن است که

reveal the answer to my question.

پاسخ سوالم را فاش کنم.

Yes, you asked me how much of the body’s energy

بله، شما از من پرسیدید که چقدر از انرژی بدن

is used up by the brain. And I guessed it was ten percent…

توسط مغز مصرف می شود. و حدس زدم ده درصد بود...

Well, I’m afraid you are wrong. In fact, around

خب، میترسم اشتباه کنی. در واقع، حدود

20 percent of the body’s energy goes to feeding the brain,

20 درصد از انرژی بدن صرف تغذیه مغز می شود،

even though it only makes up two percent of our total body

حتی اگر تنها دو درصد از کل وزن بدن ما را تشکیل دهد

weight. OK, let’s recap the vocabulary we’ve learned from our

. خوب، بیایید واژگانی را که از

discussion about emotional eating - that's eating too much food

بحث خود در مورد غذا خوردن احساسی آموخته‌ایم مرور کنیم - این یعنی خوردن بیش از حد غذا

because of how you feel, not because you’re hungry.

به دلیل احساس شما، نه به دلیل گرسنگی.

Appetite is the desire to eat food.

اشتها میل به خوردن غذا است.

If you grab and go, you take something quickly

اگر چنگ بزنید و بروید، به سرعت چیزی می‌گیرید،

because you don’t have much time. Calling someone bananas is

زیرا وقت زیادی ندارید. موز نامیدن کسی

slang for silly or crazy. If you roll your eyes,

به معنای احمقانه یا دیوانگی است. اگر چشمان خود را بچرخانید،

you move your eyes upwards to show you feel annoyed, bored or

چشمان خود را به سمت بالا حرکت می دهید تا نشان دهید که احساس ناراحتی، بی حوصلگی یا

don’t believe what someone is telling you. And finally, if

باور نکردن حرف های کسی به شما دارید. و در نهایت، اگر

someone is patronising you, they speak or behave towards you

کسی از شما حمایت می کند، طوری با شما صحبت می کند یا رفتار می کند که گویی

as if you were stupid or unimportant.

شما احمق یا بی اهمیت هستید.

That's the end of our programme. Don’t forget to join us

این پایان برنامه ما است. فراموش نکنید که

again soon for more topical discussion and useful vocabulary

به زودی برای بحث های موضوعی بیشتر و واژگان مفید

here at 6 Minute English. Bye, everyone!

در اینجا در 6 دقیقه انگلیسی به ما بپیوندید. خداحافظ، همه!

Bye!

خدا حافظ!