World Space Week: Who owns space?

First countries, now companies, are trying to get into space,

ابتدا کشورها، اکنون شرکت‌ها، سعی می‌کنند وارد فضا شوند،

but can they keep what they find up there?

اما آیا می‌توانند آنچه را که پیدا می‌کنند در آنجا نگه دارند؟

As more people aim for the stars,

همانطور که افراد بیشتری ستاره ها را هدف می گیرند،

we'll show you how the law is ahead of them.

به شما نشان خواهیم داد که چگونه قانون از آنها جلوتر است.

We've passed the six-minute mark in our countdown for Apollo 11.

ما از شش دقیقه شمارش معکوس برای آپولو 11 گذشتیم.

Could any country ever take over another planet?

آیا هیچ کشوری می تواند سیاره دیگری را تصاحب کند؟

In general, the international space law works...

به طور کلی، قانون بین‌المللی

works in a manner where if...

فضایی به‌گونه‌ای عمل می‌کند که اگر...

if you keep somebody else out,

اگر شما شخص دیگری را بیرون نگه دارید،

then the other person would probably keep you out as well.

آن شخص احتمالاً شما را نیز بیرون نگه می‌دارد.

Ignition sequence starts.

ترتیب احتراق شروع می شود.

And the new space race is on...

و مسابقه فضایی جدید در راه است...

but what can companies actually own from space?

اما شرکت ها واقعاً چه چیزی می توانند از فضا داشته باشند؟

When America landed the first man on the moon,

وقتی آمریکا اولین انسان را روی ماه فرود آورد،

why didn't he just say it was US property?

چرا او فقط نگفت که این ملک ایالات متحده است؟

That's one small step for man...

این یک قدم کوچک برای انسان است...

If Russia became the first state to send someone to Mars,

اگر روسیه اولین کشوری باشد که کسی را به مریخ می فرستد،

what would stop them from owning it?

چه چیزی آنها را از مالکیت آن باز می دارد؟

One thing – the Outer Space Treaty –

یک چیز - معاهده فضای ماورای جو -

signed by more than a hundred countries.

که توسط بیش از صد کشور امضا شده است.

It says no country can claim any part of outer space:

می‌گوید هیچ کشوری نمی‌تواند ادعای هیچ بخشی از فضا را داشته باشد:

space belongs to every nation.

فضا متعلق به هر ملتی است.

But in 2020, eight countries signed the Artemis Accords.

اما در سال 2020، هشت کشور توافقنامه آرتمیس را امضا کردند.

They're an agreement between governments

آنها توافق نامه ای بین دولت

who are taking part in the Artemis programme,

هایی هستند که در برنامه آرتمیس،

an American-led effort to land on the moon.

تلاشی به رهبری آمریکا برای فرود روی ماه شرکت می کنند.

But not everyone is happy.

اما همه خوشحال نیستند.

China, India and even big companies are blasting off into space.

چین، هند و حتی شرکت های بزرگ به فضا پرتاب می شوند.

So how does the law help decide who owns what they find up there?

پس چگونه قانون به تصمیم گیری در مورد آنچه که در آنجا پیدا می کند مالک آن است کمک می کند؟ دیپیکا جایکودی

Commercial space lawyer, Deepika Jayakodi,

، وکیل فضایی تجاری ،

explained what the first major bit of space law – the Outer Space Treaty –

توضیح داد که اولین بخش مهم از قانون فضایی - معاهده فضای بیرونی

says about what countries can own in space.

- در مورد آنچه کشورها می توانند در فضا داشته باشند، می گوید.

There's one article which says that the Moon

مقاله‌ای وجود دارد که می‌گوید ماه

and the celestial bodies in outer space

و اجرام آسمانی در فضای بیرونی

are free for exploration and use,

برای اکتشاف و استفاده آزاد هستند،

and then there's another article that says that

و سپس مقاله دیگری وجود دارد که می‌گوید

no country can stake a claim in space:

هیچ کشوری نمی‌تواند ادعایی در فضا داشته باشد:

you cannot appropriate a portion of space.

شما نمی‌توانید بخشی از فضا را تصاحب کنید.

So, although you can use things –

بنابراین، اگرچه می‌توانید از چیزهایی استفاده کنید

the structures that you build on the Moon or a celestial body –

- ساختارهایی که روی ماه یا یک جرم آسمانی می‌سازید -

you cannot really claim to own the territory in which you put this.

واقعاً نمی‌توانید ادعا کنید که مالک سرزمینی هستید که در آن قرار داده‌اید.

The Outer Space Treaty says that,

معاهده فضای بیرونی می گوید،

while you can use things you find in space,

در حالی که شما می توانید از چیزهایی که در فضا پیدا می کنید استفاده کنید،

you can't actually claim somewhere as your territory

نمی توانید در واقع جایی را به عنوان قلمرو خود ادعا کنید

and stop other countries from using it too.

و دیگر کشورها را نیز از استفاده از آن منع کنید.

What does this mean if a country wants to build a Moon base?

اگر کشوری بخواهد پایگاه ماه بسازد این به چه معناست؟

A country can set up a base on the Moon

یک کشور می تواند یک پایگاه در ماه ایجاد کند

and you can use the materials that are available on the Moon

و شما می توانید از مواد موجود در ماه

to build this base: you could use the Moon rocks,

برای ساخت این پایگاه استفاده کنید: می توانید از سنگ های ماه استفاده کنید،

you could use the Moon dust and so on.

می توانید از غبار ماه و غیره استفاده کنید.

So, you own the resources as soon as they are extracted from the Moon.

بنابراین، شما صاحب منابع به محض استخراج از ماه هستید.

But you don't own the territory from which you extract these resources.

اما شما مالک قلمرویی نیستید که این منابع را از آن استخراج می کنید.

Countries can set up bases on the Moon,

کشورها می توانند پایگاه هایی را در ماه ایجاد کنند،

but still wouldn't own the part of the Moon they're on.

اما هنوز مالک بخشی از ماه نیستند که در آن قرار دارند.

They can use the things they find up there, such as water or rocks.

آنها می توانند از چیزهایی که در آنجا پیدا می کنند، مانند آب یا سنگ استفاده کنند.

So, could you keep another country out of your base?

بنابراین، آیا می توانید کشور دیگری را از پایگاه خود دور نگه دارید؟

In general, the international space law works...

به طور کلی، قانون بین‌المللی

works in a manner where if...

فضایی به‌گونه‌ای عمل می‌کند که اگر...

if you keep somebody else out,

اگر شما شخص دیگری را بیرون نگه دارید،

then the other person would probably keep you out as well.

آن شخص احتمالاً شما را نیز بیرون نگه می‌دارد.

So, you would rather build a base

بنابراین، شما ترجیح می دهید یک پایگاه بسازید

and ensure that it is accessible to others

و اطمینان حاصل کنید که تا

as long as they provide you access to their site or base as well.

زمانی که دیگران به سایت یا پایگاه خود دسترسی داشته باشند، در دسترس است.

Space laws require cooperation

قوانین فضایی مستلزم همکاری

between the countries and organisations involved.

بین کشورها و سازمان های درگیر است.

If you keep people off your base, they'd do the same to you.

اگر مردم را از پایگاه خود دور نگه دارید، آنها نیز همین کار را با شما خواهند کرد.

Deepika explained why there's a disagreement over the Artemis Accords.

دیپیکا توضیح داد که چرا بر سر توافقنامه آرتمیس اختلاف نظر وجود دارد.

These principles reflect already the principles in the Outer Space Treaty

این اصول منعکس کننده اصول معاهده فضای خارج

and the concern of some countries and scholars

از کشور است و نگرانی برخی کشورها و محققان

is that these principles reflect a US position

این است که این اصول منعکس کننده موضع ایالات متحده

or a US interpretation of space laws.

یا تفسیر ایالات متحده از قوانین فضایی است.

In... space law is an international law

حقوق فضایی یک قانون بین المللی است

and it is important that it takes into account

و مهم است که

the different perspectives coming in from different parts of the world.

دیدگاه های مختلفی را که از نقاط مختلف جهان وارد می شود در نظر بگیرد.

The US came up with these new rules with a number of other countries.

ایالات متحده این قوانین جدید را با تعدادی از کشورهای دیگر ارائه کرد.

Some experts worry the Artemis Accords

برخی از کارشناسان نگرانند که توافقنامه آرتمیس

might just reflect a US point of view,

rather than working with the whole world.

به جای همکاری با کل جهان، ممکن است فقط دیدگاه ایالات متحده را منعکس کند.

So, while countries can use what they find in space,

بنابراین، در حالی که کشورها می توانند از آنچه در فضا پیدا می کنند استفاده کنند

it's harder to say they own a planet or a moon.

، سخت تر است که بگوییم صاحب یک سیاره یا یک ماه هستند.

But what if we're not just talking about countries?

اما اگر فقط در مورد کشورها صحبت نکنیم چه؟

When the space race started last century,

زمانی که مسابقه فضایی قرن گذشته آغاز شد،

it was a competition between the United States and the Soviet Union.

رقابت بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود.

But now a new contest is under way,

اما اکنون رقابت جدیدی در راه است،

this time between two billionaires

این بار بین دو میلیاردر

who made their fortunes on the internet.

که ثروت خود را از طریق اینترنت به دست آورده اند.

Amazon's Jeff Bezos and Tesla's Elon Musk

جف بزوس از آمازون و ایلان ماسک از تسلا

don't simply want us to get back into space,

به سادگی نمی‌خواهند ما به فضا برگردیم،

they want us to stay there – with talks of cities on Mars...

آنها می‌خواهند ما در آنجا بمانیم - با گفتگو در مورد شهرهای مریخ...

So, how will the law cover corporations

بنابراین، این قانون چگونه شرکت‌هایی را

who are exploring beyond our planet?

که در حال کاوش فراتر از سیاره ما هستند پوشش می‌دهد؟

Dr Thomas Cheney, from the Open University,

دکتر توماس چنی، از دانشگاه آزاد،

explains how the law covers what private companies can own.

توضیح می‌دهد که چگونه این قانون، مالکیت شرکت‌های خصوصی را پوشش می‌دهد.

It's a very grey area

این یک منطقه بسیار خاکستری

within the international space law system,

در سیستم حقوق بین‌الملل فضایی است،

but property law is based on the country that you are from,

اما قانون مالکیت بر اساس کشوری است که شما اهل آن هستید

or that you are interested in,

یا به آن علاقه دارید،

and it follows you into outer space.

و شما را تا فضای بیرونی دنبال می‌کند.

So, you know, you have to get permission from your government

بنابراین، می دانید، شما باید از دولت خود اجازه بگیرید

to even go into outer space and you...

تا حتی به فضا بروید و شما...

because you are operating in a spaceship,

چون در یک سفینه فضایی فعالیت می کنید،

then the laws of your country apply in that spaceship.

پس قوانین کشور شما در آن سفینه فضایی اعمال می شود.

And so it follows you, as you go into outer space.

و همینطور که به فضا می روید شما را دنبال می کند.

Current space law isn't actually very clear

قانون فعلی فضایی در واقع چندان روشن

as to what a company can own in space,

نیست که یک شرکت می تواند در فضا دارای چه چیزی باشد،

so we sometimes use property law from our own countries.

بنابراین ما گاهی از قانون مالکیت کشورهای خود استفاده می کنیم.

Is this changing?

آیا این تغییر می کند؟

Yes, space law is developing and it is something –

بله، قانون فضا در حال توسعه است و این چیزی است -

countries are actively trying to change laws,

کشورها به طور فعال سعی می کنند قوانین را تغییر دهند،

particularly around ownership,

به ویژه در مورد مالکیت،

because they feel that being able to own things like space resources

زیرا آنها احساس می کنند که داشتن چیزهایی مانند منابع فضایی

is vital for the economic development of outer space.

برای توسعه اقتصادی فضای بیرونی حیاتی است.

And so they are saying that if you're a company

و بنابراین آنها می گویند که اگر شما یک شرکت

and you do the work to extract a resource from outer space,

هستید و کار استخراج یک منبع از فضای بیرونی را انجام می دهید

then they will recognise that you have property rights over that.

، آنها متوجه می شوند که شما حقوق مالکیتی در مورد آن دارید.

Countries are developing laws

کشورها در حال تدوین قوانینی

over what their private companies can own in space.

در مورد آنچه شرکت های خصوصی آنها می توانند در فضا داشته باشند.

This helps the countries to grow

این به کشورها کمک می کند تا

by using the huge amount of resources that are up there.

با استفاده از منابع عظیمی که در آنجا وجود دارد رشد کنند.

How would you decide who owns something if there's a disagreement?

اگر اختلاف نظر وجود داشته باشد، چگونه تصمیم می گیرید که مالک چیزی باشد؟

So, under the current rules,

بنابراین، طبق قوانین فعلی

the best way to do that is to sue someone in a court –

، بهترین راه برای انجام این کار شکایت از شخصی در دادگاه است -

or the only way to do that is to sue someone in a court,

یا تنها راه برای انجام این کار شکایت از شخصی در دادگاه است،

but that's a time-consuming and expensive process,

اما این یک فرآیند زمان‌بر و پرهزینه است،

so we want to avoid that if possible.

بنابراین ما می‌خواهیم در صورت امکان از آن اجتناب کنید

But that requires some rules and guidelines

اما این امر مستلزم برخی قوانین و دستورالعمل‌ها

to more amicably or peacefully resolve these conflicts,

برای حل مسالمت‌آمیز یا دوستانه‌تر این درگیری‌ها،

without having to go to court.

بدون نیاز به مراجعه به دادگاه است.

Any disputes over ownership in space would be settled in court,

هر گونه اختلاف بر سر مالکیت فضا در دادگاه حل و فصل می شود،

but it is time-consuming and expensive.

اما زمان بر و پرهزینه است.

As we go into new territories in space, how do we design new laws?

همانطور که به قلمروهای جدید در فضا می رویم، چگونه قوانین جدیدی را طراحی می کنیم؟

That's... that's absolutely one of the biggest challenges.

این کاملاً یکی از بزرگترین چالش هاست.

We can look at some other regimes, other systems,

ما می‌توانیم به رژیم‌های دیگر، سیستم‌های دیگر

like the Law of the Sea Convention,

مانند کنوانسیون حقوق دریا نگاه کنیم،

because that environment is somewhat similar to outer space.

زیرا آن محیط تا حدودی شبیه به فضای بیرونی است.

But the main way of doing it is we start with voluntary processes,

اما راه اصلی انجام آن این است که ما با فرآیندهای داوطلبانه شروع می کنیم،

So, we... we get together with the industry actors

بنابراین، ما ... با بازیگران صنعت

who are thinking about doing these activities

که به انجام این فعالیت

and we, kind of, come up with some guidelines

ها فکر می کنند گرد هم می آییم و به نوعی به برخی دستورالعمل ها

or some... and some basic principles for how to behave,

یا برخی ... و برخی از اصول اساسی برای نحوه رفتار،

and over time this will evolve into a legal framework.

و با گذشت زمان این به یک چارچوب قانونی تبدیل خواهد شد.

It's a huge challenge, but we would use similar laws,

این یک چالش بزرگ است، اما ما از قوانین مشابهی مانند قوانینی

like those covering the sea, to create space laws.

که دریا را می پوشانند، برای ایجاد قوانین فضایی استفاده می کنیم.

These will change over time.

اینها در طول زمان تغییر خواهند کرد.

We've seen that the law makes sure one country or organisation

ما دیده‌ایم که قانون تضمین می‌کند که یک کشور یا سازمان

can't claim they own a planet or a moon,

نمی‌تواند ادعا کند که صاحب یک سیاره یا یک ماه است،

but they are allowed to use what they find in space.

اما آنها اجازه دارند از آنچه در فضا پیدا می‌کنند استفاده کنند.

And, as private companies start to head into orbit,

و از آنجایی که شرکت های خصوصی شروع به ورود به مدار می کنند

the law will be with them, changing

، قانون با آنها خواهد بود و تغییر

to keep space free for everyone.

می کند تا فضا را برای همه آزاد نگه دارد.