Leadership: How to be a good follower

She hasn't always agreed with her boss,

او همیشه با رئیس خود موافق نبوده است،

but she still helps him lead.

اما همچنان به او کمک می کند تا رهبری کند.

We did it. We did it, Joe.

ما آن را انجام دادیم. ما این کار را کردیم، جو.

You're going to be the next president of the United States.

شما رئیس جمهور بعدی ایالات متحده خواهید بود.

He helps run a union

او به اداره یک اتحادیه کمک می کند

and has many leaders to please.

و رهبران زیادی را برای خوشحالی دارد.

All leaders have followers.

همه رهبران پیروانی دارند.

We will show you what it takes to be a good follower

ما به شما نشان خواهیم داد که برای یک فالوور خوب چه چیزی

and why it isn't so different to being a leader.

لازم است و چرا تفاوت چندانی با رهبر بودن ندارد.

Kamala Harris – Vice President of the United States:

کامالا هریس - معاون رئیس جمهور ایالات متحده:

she has strongly criticised the man she now works for,

او به شدت از مردی که اکنون برای او کار می کند،

President Joe Biden.

رئیس جمهور جو بایدن، انتقاد کرده است.

She questioned him about racial issues and his past policies.

او از او در مورد مسائل نژادی و سیاست های گذشته اش سوال کرد.

So, why would he choose her as a deputy?

پس چرا او را به عنوان معاون انتخاب کرد؟

Why would she follow him?

چرا او را دنبال می کند؟

We did it. We did it, Joe.

ما آن را انجام دادیم. ما این کار را کردیم، جو.

You're going be the next president of the United States.

شما رئیس جمهور بعدی ایالات متحده خواهید شد.

She's very different to the vice president before her.

او با معاون رئیس جمهور قبل از خود بسیار متفاوت است.

Mike Pence got a reputation for being a reliable,

مایک پنس به دلیل اینکه حامی قابل اعتماد و

quiet supporter of his president.

آرام رئیس جمهورش بود، شهرت یافت.

Was he too quiet?

خیلی ساکت بود؟

Kamala Harris is obviously not from the same background as her boss,

واضح است که کامالا هریس از پیشینه رئیس خود

but that works for President Biden.

نیست، اما این برای رئیس جمهور بایدن کارساز است.

America's race divide was a big issue in 2020,

شکاف نژادی آمریکا در سال 2020، سالی که او انتخاب شد، یک مسئله بزرگ بود

the year he got elected.

.

Having Kamala Harris on his team

حضور کامالا هریس در

made him more appealing to ethnic and minority people.

تیمش او را برای افراد قومی و اقلیت ها جذاب تر کرد.

But following him gives her more power, so they both win.

اما پیروی از او به او قدرت بیشتری می دهد، بنابراین هر دو برنده می شوند.

What can we learn from this?

ما از این چه چیزی را میتوانیم بیاموزیم؟

If you think about Kamala Harris' experience –

اگر به تجربه کامالا هریس فکر کنید -

she's had a lot of experience,

او تجربه زیادی داشته است،

both as a political leader and as a political follower,

هم به عنوان یک رهبر سیاسی و هم به عنوان یک پیرو سیاسی،

and a legal leader and follower –

و یک رهبر قانونی و پیرو -

and if you compare that to somebody like Pence,

و اگر آن را با فردی مانند پنس مقایسه کنید،

it becomes relatively clear, quite quickly,

نسبتاً واضح و کاملاً واضح می شود. به سرعت،

that her relationship to the President – to Biden –

رابطه او با رئیس جمهور - با بایدن

is different in the sense that she is prepared to support him,

- متفاوت است به این معنا که او آماده است از او حمایت کند،

but also to be critical of him, or to make him more cautious,

اما همچنین از او انتقاد کند، یا او را محتاط تر کند،

which is something which Pence has never really done with Trump.

کاری که پنس هرگز واقعاً با آن انجام نداده است. ترامپ.

As an experienced politician,

به عنوان یک سیاستمدار باتجربه،

  Kamala Harris is able to be both critical and supportive of Biden.

کامالا هریس می تواند هم منتقد و هم از بایدن حمایت کند.

Why is this important for a president?

چرا این برای یک رئیس جمهور مهم است؟

Trump really didn't have anybody who followed him

ترامپ واقعاً کسی را نداشت که از او پیروی کند

in the sense of being what we might call

به معنای آن چیزی که ما می‌توانیم آن را

some kind of constructive dissenter –

نوعی مخالف سازنده بنامیم -

i.e. somebody who was willing to follow,

یعنی کسی که مایل به پیروی باشد،

but at the same time was aware of where the leader was trying to go.

اما در عین حال آگاه باشد که رهبر می‌خواهد به کجا برود.

So, I don't think... I think Kamala Harris has got that notion

بنابراین، فکر نمی‌کنم... من فکر می‌کنم کامالا هریس این مفهوم

of being constructive, being a constructive dissenter,

سازنده بودن، مخالف سازنده بودن را دارد،

and perhaps Pence is the opposite:

و شاید پنس برعکس باشد:

Pence might be regarded as a destructive consenter.

پنس را می‌توان به عنوان رضایت‌دهنده ویرانگر در نظر گرفت.

So, he will allow things... he allowed things

بنابراین، او به همه چیز اجازه خواهد داد... او اجازه داد کارها

to go ahead without dissenting from them,

بدون مخالفت با آنها پیش برود،

knowing probably that they were going in the wrong direction.

زیرا احتمالاً می دانست که آنها در مسیر اشتباهی پیش می روند.

Kamala Harris is a constructive dissenter:

کامالا هریس یک مخالف سازنده است:

she is someone who wants to help – be constructive –

او کسی است که می خواهد کمک کند - سازنده باشد -

but is not afraid to challenge – be a dissenter.

اما از به چالش کشیدن هراسی ندارد - مخالف باشد.

Mike Pence was perhaps the opposite. Was this wrong?

مایک پنس شاید برعکس بود. آیا این اشتباه بود؟

You have some kind of responsibility to ensure –

شما نوعی مسئولیت دارید که اطمینان حاصل کنید -

if you accept the leader's authority as legitimate –

اگر اقتدار رهبر را مشروع می‌پذیرید -

to ensure that that… that the direction travelled is the right direction,

اطمینان حاصل کنید که... مسیری که طی شده مسیر درستی است،

as opposed to – you're going in that direction

در مقابل - به آن سمت می‌روید

because the leader has told you it's the right direction,

زیرا رهبر به شما گفته است که جهت درست،

because it might not be.

زیرا ممکن است اینطور نباشد.

So, followers do have a responsibility to challenge their leaders

بنابراین، پیروان وظیفه دارند رهبران خود را در

if they think they are making a mistake.

صورتی که فکر می کنند اشتباه می کنند به چالش بکشند .

Does this make them the best kind of follower?

آیا این آنها را به بهترین نوع دنبال کننده تبدیل می کند؟

I think it's probably somebody, who's willing and able

من فکر می‌کنم احتمالاً این کسی است که می‌خواهد و می‌تواند

to dissent under certain circumstances,

تحت شرایط خاص مخالفت کند،

but under other circumstances is willing to comply.

اما در شرایط دیگر مایل است از آن پیروی کند.

I mean, you don't want people to dissent all the time,

منظورم این است که شما نمی‌خواهید مردم همیشه مخالف باشند،

otherwise we'd never get anything done,

در غیر این صورت ما هرگز کاری انجام نمی‌دهیم،

but you need to have some level of dissent,

اما در صورت لزوم باید سطحی از مخالفت

or some level of resistance, if necessary.

یا سطحی از مقاومت داشته باشید.

And I think that the difficulty with...

و من فکر می‌کنم

for leaders is trying to accept

مشکل رهبران این است که بپذیرند

that the people that are trying to lead

افرادی که سعی در رهبری دارند

might not necessarily agree with them.

ممکن است لزوماً با آنها موافق نباشند.

So leaders, if you want good followers,

بنابراین رهبران، اگر دنبال کنندگان خوبی می خواهید

you need to listen to them and accept criticism.

، باید به آنها گوش دهید و انتقاد را بپذیرید.

How easy is that to do?

انجام این کار چقدر آسان است؟

I think a lot of this is about trust:

من فکر می کنم بسیاری از اینها در مورد اعتماد است:

you have to be able to build up the relationship of trust,

شما باید بتوانید رابطه اعتماد را ایجاد کنید،

so that when followers criticise you,

به طوری که وقتی پیروان از شما انتقاد می کنند،

you're willing to accept it as a useful and truthful criticism,

مایل به پذیرش آن به عنوان یک انتقاد مفید و صادق باشید

which is beneficial for the organisation

که برای سازمان مفید است.

and not necessarily a personal thing,

و نه لزوماً یک چیز شخصی،

or something to do with this poor relationship.

یا چیزی که با این رابطه ضعیف انجام شود.

Trust between leaders and followers is key.

اعتماد بین رهبران و پیروان کلیدی است.

If you trust the other person,

اگر به طرف مقابل اعتماد دارید،

whether they are your boss or your employee,

خواه رئیس شما باشد یا کارمندتان،

constructive criticism is easier to take.

انتقاد سازنده آسان تر است.

Andrew Pakes knows about pressuring those in power.

اندرو پیکس از تحت فشار قرار دادن افراد صاحب قدرت آگاه است.

He is deputy secretary general of the Prospect Union in the UK.

او معاون دبیرکل اتحادیه پرسپکتیو در بریتانیا است.

Prospect works to improve living and working conditions for its members.

پرسپکت برای بهبود شرایط زندگی و کار برای اعضای خود کار می کند.

It represents workers from many different professions.

این نماینده کارگران بسیاری از مشاغل مختلف است.

Many lost vital income during the pandemic.

بسیاری از آنها درآمد حیاتی خود را در طول همه گیری از دست دادند.

Others found work coming home with them.

دیگران کار پیدا کردند که با آنها به خانه می آمدند.

Andrew must be alert to his members' concerns

اندرو باید نسبت به نگرانی های اعضای خود هوشیار باشد

and also work to influence those in power.

و همچنین برای تأثیرگذاری بر افراد صاحب قدرت تلاش کند.

Leadership's a really important concept for us as a union.

رهبری یک مفهوم واقعا مهم برای ما به عنوان یک اتحادیه است.

We're a membership organisation: we describe ourselves as member-led

ما یک سازمان عضویت هستیم: ما خود را تحت رهبری اعضا توصیف می‌کنیم

and so the most important question for us

و بنابراین مهم‌ترین سؤال برای ما

around leadership starts with members themselves –

در مورد رهبری از خود اعضا شروع می‌شود –

and that's their relationship to the work they do.

و این ارتباط آنها با کاری است که انجام می‌دهند.

So, on joining, our members

بنابراین، هنگام پیوستن، اعضای ما

usually form together with other coworkers

معمولاً با سایر همکاران تشکیل می‌شوند

and have what we would call a branch,

و چیزی را دارند که ما به آن شعبه می‌گوییم،

which is the local level of organisation.

که سطح محلی سازمان است.

Andrew Pakes might be one of the union's leaders,

اندرو پیکس ممکن است یکی از رهبران اتحادیه باشد،

but he follows the concerns of his members.

اما او نگرانی های اعضای خود را دنبال می کند.

They have the power.

قدرت دارند.

One of the challenges for us, as a union

یکی از چالش‌های ما، به‌عنوان اتحادیه‌ای

that is based on grassroots volunteers and activists,

که مبتنی بر داوطلبان و فعالان مردمی است،

is how do you aggregate individual local views

این است که چگونه دیدگاه‌های محلی فردی را

alongside 150,000 other members?

در کنار 150000 عضو دیگر جمع می‌کنید؟

And I think that's always a dynamic challenge for us.

و من فکر می کنم که این همیشه یک چالش پویا برای ما است.

We have some traditional mechanisms for doing that, through democracy:

ما مکانیسم‌های سنتی برای انجام این کار از طریق دموکراسی داریم:

that members form in a branch and they can then debate issues,

این که اعضا در یک شعبه تشکیل می‌شوند و می‌توانند در مورد موضوعات بحث کنند،

pass motions, and those motions can then go up to our conferences,

طرح‌هایی را تصویب کنند، و آن پیشنهادات می‌توانند سپس به کنفرانس‌های ما بروند،

where branches and members from across the country,

جایی که شاخه‌ها و اعضا از سراسر کشور

or across industries, come together.

یا سراسر کشور صنایع، گرد هم بیایند.

And that's a really important part of our governance.

و این بخش واقعاً مهمی از حکومت ما است.

With so many members, the challenge for Andrew's team

با تعداد بسیار زیادی از اعضا ، چالش تیم اندرو

is to ensure everybody is heard.

اطمینان از شنیده شدن همه افراد است.

There are traditional and modern ways of doing that.

روش های سنتی و مدرن برای انجام این کار وجود دارد.

So, how does he interact with government?

بنابراین، چگونه او با دولت تعامل دارد؟

I think there's a real push and pull with government

من فکر می کنم فشار و کشش واقعی با دولت

about making sure that they are showing the leadership

برای اطمینان از اینکه آنها به رهبری نشان می دهند

that our members want them to.

که اعضای ما از آنها می خواهند وجود دارد.

Sometimes we know government is planning for a big issue;

گاهی اوقات می دانیم که دولت برای یک موضوع بزرگ برنامه ریزی می کند.

other times, it comes from us listening

در مواقع دیگر، از شنیدن

and working with our members, you know.

و کار با اعضای خود ناشی می شود، می دانید.

So, we're always – week in, week out –

بنابراین، ما همیشه - هفته به هفته -

writing letters to ministers, speaking to officials

به وزرا نامه می نویسیم، با مقامات صحبت می کنیم

and representing the views of our members at those issues.

و نظرات اعضای خود را در مورد آن مسائل نمایندگی می کنیم.

You know, often power happens when most people don't see it:

می دانید، اغلب قدرت زمانی اتفاق می افتد که بیشتر مردم آن را نمی بینند

it's in day-to-day work.

: در کار روزمره است.

Andrew and his team are constantly talking with

اندرو و تیمش دائماً با دولت صحبت می کنند

and putting pressure on government,

و به آنها فشار می آورند،

and this is often done in ways that are not obvious,

و این اغلب به روش هایی انجام می شود که واضح نیست،

but there are successes.

اما موفقیت هایی وجود دارد.

One of the big things we've learnt from lobbying government

یکی از چیزهای مهمی که ما از لابی کردن دولت آموخته ایم این

is the job isn't done when ministers make their announcement.

است که وقتی وزرا اعلام می کنند، کار انجام نمی شود .

We know from experience

ما از تجربه می دانیم

that ministers making an announcement

که وزرا اعلامیه

and delivery of those projects – there's often a big gap.

و تحویل آن پروژه ها را می دهند - اغلب شکاف بزرگی وجود دارد.

And our job is to really stay on top of the issue

و وظیفه ما این است که واقعاً در راس موضوع باقی بمانیم

and make sure we follow through.

و مطمئن شویم که آن را دنبال می کنیم.

Keeping up pressure on government never ends.

ادامه فشار بر دولت هرگز پایانی ندارد.

Even if they agree to change, Andrew keeps checking in with members

حتی اگر آن‌ها با تغییر موافقت کنند، اندرو همچنان با اعضا بررسی می‌کند

to ensure that those promises are kept.

تا اطمینان حاصل کند که این وعده‌ها رعایت می‌شوند.

So, followers have a vital role to play in leadership.

بنابراین، پیروان نقش حیاتی در رهبری دارند.

The best followers are those willing

بهترین پیروان کسانی هستند که مایلند

to continuously challenge their leader

به طور مداوم رهبر خود را به چالش بکشند

and the best leaders are those willing to listen.

و بهترین رهبران کسانی هستند که مایل به گوش دادن هستند.