When states don't behave - BBC Learning English

Can governments be forced to take the tough steps

آیا می توان دولت ها را مجبور کرد که گام های سختی را

needed to save the environment?

که برای حفظ محیط زیست لازم است بردارند؟

This episode will show you how

این قسمت به شما نشان خواهد داد که چگونه

even lawmakers aren't bigger than the law.

حتی قانونگذاران بزرگتر از قانون نیستند.

What happens when a country breaks an agreement over the environment?

چه اتفاقی می‌افتد وقتی یک کشور توافقنامه محیط زیست را زیر پا بگذارد؟

Can the law help?

آیا قانون می تواند کمک کند؟

And the important case that could change the way

و مورد مهمی که می تواند

governments behave around the world...

رفتار دولت ها را در سراسر جهان تغییر دهد...

But first, international laws

اما اولاً، قوانین بین المللی

are based on agreements between countries,

بر اساس توافقات بین کشورها است،

but what happens when an influential country doesn't agree?

اما وقتی یک کشور با نفوذ موافقت نمی کند، چه اتفاقی می افتد؟

The Amazon rainforest, in Brazil:

جنگل بارانی آمازون، در برزیل

the millions of trees maintain the atmosphere

: میلیون ها درخت جو را

for all of us, all around the world.

برای همه ما، در سراسر جهان حفظ می کنند.

But Jair Bolsonaro, elected president of Brazil in 2018,

اما ژایر بولسونارو، رئیس جمهور برزیل در سال 2018

had a different view.

، دیدگاه متفاوتی داشت.

His government has put the needs of the economy ahead.

دولت او نیازهای اقتصاد را در اولویت قرار داده است.

While he's been in power, much more of the forest has been cut down.

در حالی که او در قدرت بوده، بخش بیشتری از جنگل قطع شده است.

So, what can the international community do?

بنابراین، جامعه بین المللی چه کاری می تواند انجام دهد؟

A similar story in North America:

یک داستان مشابه در آمریکای شمالی:

2017 and Donald Trump announces

سال 2017 و دونالد ترامپ اعلام کرد

the US was leaving the Paris Agreement,

که ایالات متحده از توافق پاریس خارج می شود،

an agreement by 191 countries to cut their emissions.

توافقی که 191 کشور برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود امضا کردند.

America rejoined the agreement after Joe Biden became president.

پس از اینکه جو بایدن رئیس جمهور شد، آمریکا دوباره به این توافق پیوست.

However, when countries break agreements like this,

با این حال، وقتی کشورها چنین

what can international law do?

توافقاتی را زیر پا می گذارند، قوانین بین المللی چه کاری می توانند انجام دهند؟

What power does something like the Paris Agreement

چیزی مانند توافق پاریس

have to protect our world?

چه قدرتی برای محافظت از جهان ما دارد؟

What happens if a country breaks it?

اگر کشوری آن را بشکند چه اتفاقی می افتد؟

Lydia Omuko-Jung, from the Climate Change Litigation Initiative

لیدیا اوموکو-یونگ، از ابتکار دعوای دعوی تغییرات آب و هوا

and the University of Graz, explained:

و دانشگاه گراتس، توضیح داد:

So, the Paris Agreement takes a soft law approach

بنابراین، توافقنامه پاریس رویکرد قانون نرمی را

to its compliance mechanism, so countries will not be punished,

برای سازوکار انطباق خود اتخاذ می کند، بنابراین کشورها مجازات نخواهند شد،

or they will not be some sanctions for not being able to comply

یا تحریم هایی برای آنها وجود نخواهد داشت. قادر به رعایت

with the binding obligations of the Paris Agreement.

تعهدات الزام آور توافقنامه پاریس است.

So, what happens is that where parties cannot comply,

بنابراین، آنچه اتفاق می‌افتد این است که در جایی که طرف‌ها نمی‌توانند رعایت کنند،

or where parties have not complied, then it's more of a discussion –

یا جایی که طرف‌ها رعایت نکرده‌اند ، بیشتر یک بحث است -

a dialogue: in the compliance committee, it's a dialogue

یک گفت‌وگو: در کمیته انطباق ، این یک گفت‌وگو است

where they discuss why have... hasn't the country been able to comply

که در آن بحث می‌کنند چرا ... آیا کشور چنین نبوده است. می توانند رعایت کنند

and how can they comply, and then recommendations are made

و چگونه می توانند رعایت کنند و سپس بر اساس این بحث ها توصیه هایی ارائه می شود

based on these discussions.

.

The Paris Agreement follows a soft law approach.

توافق پاریس از رویکرد قانون نرم پیروی می کند.

Countries aren't punished for breaking it;

کشورها برای شکستن آن مجازات نمی شوند .

instead, discussions happen about how to fix the problem.

در عوض، بحث هایی در مورد چگونگی رفع مشکل اتفاق می افتد.

So, could international law stop something

بنابراین، آیا قوانین بین المللی می تواند مانع از قطع شدن

like the Brazilian rainforests being cut down?

جنگل های بارانی برزیل شود؟

Brazil has a right to explore their resources,

برزیل حق دارد منابع خود

the national resources within their country.

، منابع ملی در داخل کشور خود را کشف کند.

It only becomes problematic when these activities

تنها زمانی مشکل ساز می شود که این فعالیت ها

within their territory damage the environment of other states.

در قلمرو آنها به محیط زیست سایر کشورها آسیب برساند.

But then, in terms... in terms of cutting down forests,

اما پس از آن، از نظر... از نظر قطع جنگل‌ها،

we find that it's quite difficult to identify

متوجه می‌شویم که تشخیص

what you'd call transboundary environmental effects...

آنچه می‌خواهید اثرات زیست‌محیطی فرامرزی می‌نامید بسیار دشوار است...

yeah, some environmental effects in another country

بله، برخی از اثرات زیست‌محیطی در کشوری دیگر

because of Brazil's exploitation of its own forests.

به دلیل بهره‌برداری برزیل از جنگل‌های خود. .

So, that really is quite a challenge

بنابراین، این واقعاً یک چالش

for the international community to come in.

برای جامعه بین المللی است که وارد شود.

Brazil can do what it wants to its own forests.

برزیل می تواند آنچه را که می خواهد با جنگل های خود انجام دهد.

You would need to prove an environmental impact in another country,

برای جلوگیری از این امر باید تأثیر زیست محیطی را در کشور دیگری

called a transboundary effect, to stop this – why?

به نام اثر فرامرزی اثبات کنید - چرا؟

Other states can only come in if there are some legally binding obligations

کشورهای دیگر تنها در صورتی می توانند وارد شوند که برخی تعهدات الزام آور قانونی وجود

that is created by some treaty which mandates,

داشته باشد که توسط برخی معاهده ایجاد شده باشد که

for instance, states to protect forests.

به عنوان مثال، دولت ها را موظف به حفاظت از جنگل ها می کند.

As you're speaking at the moment, we do not have, like,

همانطور که شما در حال حاضر صحبت می کنید ، ما مانند

a global legally binding instrument

یک سند الزام آور قانونی جهانی نداریم

that creates this state obligation to protect forests,

که این تعهد دولتی را برای حفاظت از جنگل ها ایجاد کند،

which makes it difficult for the international community to get in.

که ورود جامعه بین المللی را دشوار می کند.

Countries can't interfere because we don't have laws

کشورها نمی توانند مداخله کنند زیرا ما این کار را انجام نمی دهیم. قوانینی برای

that create internationally protected places.

ایجاد مکان های حفاظت شده بین المللی وجود ندارد.

She explained why she thought the Paris Agreement

او توضیح داد که چرا فکر می کند توافق پاریس

wasn't good enough to protect Brazil's forests.

برای محافظت از جنگل های برزیل به اندازه کافی خوب نیست.

If you look at the Paris Agreement,

اگر به توافقنامه پاریس نگاه کنید،

it recognises the importance of forests

اهمیت جنگل‌ها

in mitigating greenhouse gas emissions,

در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشخیص می‌دهد،

but it just provides that parties should take action

اما فقط به این موضوع اشاره می‌کند که طرفین باید

to conserve and enhance forests.

برای حفظ و تقویت جنگل‌ها اقدام کنند.

So, what we see from this kind of drafting,

بنابراین، آنچه از این نوع پیش‌نویس

or from this kind of provision, is that it doesn't create

یا از این نوع مقررات می‌بینیم، این است که

a direct responsibility on states,

مسئولیت مستقیمی بر دوش دولت‌ها

or even a binding actual obligation,

یا حتی تعهد واقعی الزام‌آور ایجاد نمی‌کند،

because it uses word 'should': 'parties should take action'

زیرا از کلمه «باید» استفاده می‌کند: «طرفین باید بپذیرند. اقدام»

rather than 'parties shall take action'

به جای «طرفین باید اقدام کنند»

to conserve and enhance the environment.

برای حفظ و ارتقای محیط زیست.

The Paris Agreement only says

توافق پاریس فقط می گوید

countries 'should' take action to protect forests,

کشورها «باید» برای حفاظت از جنگل ها اقدام کنند،

not 'shall', which means they don't have to do anything.

نه «باید»، به این معنی که آنها مجبور نیستند کاری انجام دهند.

So, international laws can't force countries to protect the climate,

بنابراین، قوانین بین المللی نمی تواند کشورها را مجبور به حفاظت از آب و هوا کند،

but could all that be changing?

اما آیا همه اینها در حال تغییر است؟

One important case might give the Paris Agreement real strength...

یک مورد مهم ممکن است به توافق پاریس قدرت واقعی بدهد...

Politicians talk a lot about their plans to save the environment.

سیاستمداران در مورد برنامه های خود برای نجات محیط زیست بسیار صحبت می کنند.

What if the law made them do something?

اگر قانون آنها را مجبور به انجام کاری کند چه؟

In 2015, around 900 people

در سال 2015، حدود 900

took the Dutch government to court to do just that.

نفر دولت هلند را برای انجام این کار به دادگاه بردند.

The court ruled that the state had a responsibility

دادگاه حکم داد که ایالت موظف

to act to deal with climate change.

است برای مقابله با تغییرات آب و هوایی اقدام کند.

The Dutch government cut its coal-fired power stations by 75%

دولت هلند نیروگاه های زغال سنگ خود را 75 درصد کاهش داد

and spent €3 billion on other steps to cut emissions.

و 3 میلیارد یورو را برای اقدامات دیگر برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای هزینه کرد.

Dennis van Berkel, one of the Urgenda Foundation's lawyers,

دنیس ون برکل، یکی از وکلای بنیاد اورجندا

said, 'The ruling will encourage others to appeal to human rights,

، گفت: "این حکم دیگران را تشویق می کند تا در مورد

when it comes to climate change threats.'

تهدیدات تغییرات آب و هوایی به حقوق بشر مراجعه کنند."

So, could you use this case in your own country?

بنابراین، آیا می توانید از این مورد در کشور خود استفاده کنید؟

And how did the law make the Dutch government change its behaviour?

و چگونه قانون باعث شد که دولت هلند رفتار خود را تغییر دهد؟

Let's hear from Dennis van Berkel

بیایید از دنیس ون برکل

about the laws used in the Urgenda case.

در مورد قوانین مورد استفاده در پرونده Urgenda بشنویم.

We used three types of law in our case.

ما در مورد خود از سه نوع قانون استفاده کردیم.

The first bit of law was tort law,

اولین بخش از قانون، قانون جرم بود،

which tells us what is unlawful behaviour

که به ما می گوید رفتار غیرقانونی چیست

and which is the law to hold state or private entity liable.

و کدام قانونی است که دولت یا نهاد خصوصی را مسئول می داند.

But, to inform what is lawful and unlawful behaviour

اما برای اطلاع از رفتار قانونی و

on the side of the state, we also looked at human rights law,

غیرقانونی دولت ، به قوانین حقوق بشر،

particularly the European Convention on Human Rights.

به ویژه کنوانسیون اروپایی حقوق بشر نیز توجه کردیم.

And we also looked at international law: for instance, the Paris Agreement,

و همچنین به قوانین بین‌المللی نگاه کردیم: به عنوان مثال، توافق‌نامه پاریس،

which tells us that countries need to hold their emissions to well below 2°

که به ما می‌گوید کشورها باید میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را بسیار کمتر از 2 درجه

and to aim to hold temperature increase to below one and a half degrees.

نگه دارند و هدفشان حفظ افزایش دما به زیر یک و نیم درجه باشد.

The lawyers working on this case used a variety of laws:

وکلایی که روی این پرونده کار می کنند از قوانین مختلفی استفاده کردند:

tort, human rights and international.

جرم، حقوق بشر و بین المللی.

So, what did the court ruling actually say?

بنابراین، حکم دادگاه در واقع چه می گوید؟

First of all, the... the judgement said that climate change

اول از همه، این حکم گفت که تغییرات آب و هوایی

is an incredibly big threat and is actually threatening

یک تهدید فوق العاده بزرگ است و در واقع

our right to life and our right to private life,

حق ما برای زندگی و حق زندگی خصوصی ما را تهدید می کند،

and that the state therefore has a duty

و بنابراین دولت وظیفه

to protect us against climate change.

دارد از ما در برابر تغییرات آب و هوایی محافظت کند.

But moreover, the judgement said that

اما علاوه بر این، این قضاوت می‌گوید که

every country has its own responsibility

هر کشوری مسئولیت خود را

to do its share in solving the problem:

برای انجام سهم خود در حل مشکل دارد

it needs to do its fair share.

: باید به سهم خود عمل کند.

And then the... the judgement looked at what precisely is this fair share.

و سپس قضاوت به این موضوع پرداخت که دقیقاً این سهم منصفانه چیست.

The ruling said that climate change is a big threat

در این حکم آمده است که تغییرات آب و هوایی یک تهدید بزرگ است

and every country is responsible for protecting its people.

و هر کشوری مسئول حفاظت از مردم خود است.

But can a ruling in the Netherlands have an international impact?

اما آیا یک حکم در هلند می تواند تأثیر بین المللی داشته باشد؟

So, there have been about 100 cases around the world by now,

بنابراین، تاکنون حدود 100 مورد در سراسر جهان وجود داشته است

in which governments have been targeted

که در آن دولت‌ها به

for not taking enough measures against climate change,

دلیل عدم اتخاذ تدابیر کافی در برابر تغییرات آب و هوایی،

for instance... for giving permission to open new airfields

به عنوان مثال... به دلیل دادن مجوز برای افتتاح فرودگاه‌های جدید

or to open new coal-fire power plants,

یا افتتاح نیروگاه‌های جدید با آتش زغال سنگ هدف قرار گرفته‌اند.

but also there's been a wave of litigation against corporations,

اما همچنین موجی از دعوی قضایی علیه شرکت‌های بزرگ وجود داشته است،

and very recently there was actually a court in the Netherlands

و اخیراً دادگاهی در

that even concluded that a multinational oil company,

هلند حتی به این نتیجه رسید که یک شرکت نفتی چندملیتی،

such as Shell, has a legal duty to also reduce its emissions:

مانند شل، وظیفه قانونی دارد که انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را نیز کاهش دهد:

not only its own emissions, but even the emissions of its consumers.

نه تنها شرکت خودش. انتشار گازهای گلخانه ای، اما حتی انتشار گازهای گلخانه ای مصرف کنندگان آن.

Many cases around the world have followed this one,

بسیاری از موارد در سراسر جهان از این مورد پیروی کرده اند و

targeting governments and corporations to fight climate change.

دولت ها و شرکت ها را برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی هدف قرار داده اند.

Dennis said this was a really important case.

دنیس گفت که این یک مورد واقعا مهم است.

We can go to the streets, but we can also go to the courts

ما می‌توانیم به خیابان‌ها برویم، اما می‌توانیم به دادگاه‌ها برویم

and demand answers – why this problem

و پاسخ بخواهیم – چرا به این مشکل

has not been dealt with sufficiently.

به اندازه کافی رسیدگی نشده است .

And that's one of the big things that these cases show.

و این یکی از چیزهای بزرگی است که این موارد نشان می دهد.

And as long as countries do not step up,

و تا زمانی که کشورها اقدامی انجام ندهند،

we will see more and more people going to courts

شاهد خواهیم بود که افراد بیشتری به دادگاه‌ها

demanding that both their governments

مراجعه می‌کنند و از دولت‌ها

and the corporations justify themselves

و شرکت‌ها

with regards to what they're doing about climate change.

می‌خواهند که خود را در مورد کارهایی که در مورد تغییرات آب و هوایی انجام می‌دهند توجیه کنند.

If governments don't take action to deal with climate change,

اگر دولت ها برای مقابله با تغییرات آب و هوایی اقدامی نکنند،

people can use the power of the law to force positive change.

مردم می توانند از قدرت قانون برای اعمال تغییرات مثبت استفاده کنند.

We've seen how current laws, like the Paris Agreement,

ما دیده‌ایم که قوانین فعلی، مانند توافقنامه پاریس،

are hard to enforce, despite the good intentions behind them.

علیرغم نیت خیری که در پشت آنها وجود دارد، چقدر سخت است.

But, thanks to smart and dedicated lawyers,

اما، به لطف وکلای باهوش و متعهد،

countries may soon have to take action

کشورها ممکن است به زودی مجبور شوند

to protect our environment for the future.

برای محافظت از محیط زیست خود در آینده اقدام کنند.