National law vs international law - An animated explainer

International law: it's a big network of agreements

حقوق بین الملل: این شبکه بزرگی از توافقات است

that countries follow, most of the time,

که کشورها در بیشتر مواقع از آن پیروی می کنند

to help the whole international system run as smoothly as possible,

تا به کل سیستم بین المللی کمک کنند که تا حد امکان روان عمل کند،

but of course, there's a problem.

اما البته، یک مشکل وجود دارد.

Let's say one country has a law about human rights

فرض کنید یک کشور قانونی در مورد حقوق بشر دارد

and international law has a different one.

و قوانین بین المللی قانون دیگری دارد.

If someone in that country commits a human rights crime,

اگر فردی در آن کشور مرتکب جنایت حقوق بشری شود،

are they subject to their own country's laws

آیا تابع قوانین کشور خودش است

or to international law?

یا قوانین بین المللی؟

Well, according to the principle of sovereignty,

خب، طبق اصل حاکمیت،

each country has legal authority within its own territory.

هر کشوری در قلمرو خود دارای اختیارات قانونی است .

International law can't intervene,

حقوق بین الملل نمی تواند مداخله کند،

but some say it provides an ethical example,

اما برخی می گویند که این یک مثال اخلاقی است

which states should follow.

که دولت ها باید از آن پیروی کنند.

Some countries don't face this situation.

برخی کشورها با این وضعیت مواجه نیستند.

'Monist' countries, like the Netherlands,

کشورهای «مونیست»، مانند هلند،

believe that international and national law are a single system,

بر این باورند که قوانین بین‌المللی و ملی یک سیستم واحد هستند،

which is handy because many of the international courts

که بسیار مفید است زیرا بسیاری از دادگاه‌های بین‌المللی

are found in the Netherlands.

در هلند یافت می‌شوند.

But other countries, like our imaginary country,

اما کشورهای دیگر، مانند کشور خیالی ما،

believe they are separate systems.

معتقدند که سیستم های جداگانه ای هستند.

We call this approach 'dualist'.

ما این رویکرد را "دوگانه" می نامیم.