Racism thrives on silence -- speak up! | Dexter Dias

Transcriber: Ivana Korom Reviewer: Joanna Pietrulewicz

Çeviri: Ahmet M. ATES Gözden geçirme: Cihan Ekmekçi

I'm a human rights lawyer.

Ben bir insan hakları avukatıyım.

I've been a human rights lawyer for 30 years,

30 yıldır insan hakları avukatlığı yapıyorum

and this is what I know.

ve bildiğim şey bu.

Once there was a man alone in a room.

Bir zamanlar bir odada yalnız bir adam vardı.

And his name was Alton.

Adı Alton'dı.

And then seven other men, seven strangers,

Sonra başka yedi adam, yedi yabancı

rushed into his room and dragged him out.

odasına daldılar ve onu dışarı sürüklediler.

And they held him in a horizontal, crucifix position.

Onu yatay bir çarmıh pozisyonunda tuttular.

One on each arm,

Her kolunu bir kişi,

two on each leg,

her bacağını ikişer kişi,

and the seventh man held Alton's neck in a vice-like grip

yedinci adam da Alton'ın boynunu kolları arasında

between his forearms.

mengene gibi sıkıştırdı.

And Alton was struggling for breath

Alton nefes almaya çalışıyor

and saying, "I can't breathe,"

"Nefes alamıyorum" diyordu

just as George Floyd said, "I can't breathe."

tıpkı George Floyd'un "Nefes alamıyorum" dediği gibi.

But they didn't stop.

Ama adamlar durmadı.

And soon, Alton was dead.

Kısa süre içinde Alton ölmüştü.

When I was asked to represent his mother and his brother and his sister

Alton'ın ölümünün soruşturmasında annesi, erkek kardeşi ve kız kardeşini

in the inquest into his death,

temsil etmem istendiği zaman

they asked me, "How could it happen?"

bana "Bu nasıl olabilir?" diye sordular.

And I didn't have an answer.

Verecek bir cevabım yoktu.

Because Alton had injuries all over his body.

Çünkü Alton'ın vücudunun her yerinde yaralar vardı.

He had bruising to his neck and his torso.

Boynunda ve bedeninde çürükler vardı.

He had injuries to his arms and his legs.

Kollarında ve bacaklarında yaralar vardı.

He had blood in his eyes, his ears and his nose.

Gözlerine, kulaklarına ve burnuna kan oturmuştu.

But they claimed no one knew anything.

Karşı taraf kimsenin bir şey bilmediğini iddia etti.

They claimed that they couldn't explain how he died.

Nasıl öldüğünü açıklayamadıklarını iddia ettiler.

For Alton had two problems.

Çünkü Alton'ın iki sorunu vardı.

Firstly, the corridor in which he died

Birincisi, içinde öldüğü koridor

was a prison corridor.

bir cezaevi koridoruydu.

And secondly, he was Black.

İkincisi de siyah olmasıydı.

So I want to talk to you today

Bu yüzden bugün sizlerle

about Alton's mother's question.

Alton'ın annesinin sorusunu konuşmak istiyorum.

How could such a thing happen in our country?

Böyle bir şey bizim ülkemizde nasıl gerçekleşebildi?

How can these things happen

Bu türden şeyler dünya üzerinde

in countries across the world?

bütün ülkelerde nasıl gerçekleşebiliyor?

How can they happen still,

Halâ nasıl gerçekleşebiliyorlar

and what could we do to stop it?

ve bunu durdurmak için ne yapabiliriz?

For three decades,

Otuz yıl boyunca

I've been representing the families of people of color

Birleşik Krallık'ta devlet vesayeti altında öldürülen

who have been killed in state custody in the United Kingdom.

beyaz olmayan insanların ailelerini temsil ettim.

And I've done human rights work across four continents.

Dört kıta üstünde insan hakları çalışmaları yaptım.

And what I've learned is this:

Öğrendiğim şey ise şu:

that if we want to do something about racism,

Eğer ırkçılık hakkında bir şey yapmak istiyorsak

we have to first understand what it is.

ilk önce ne olduğunu anlamamız gerekiyor.

So let's talk about this thing called race.

O zaman bu ırk denen şey hakkında konuşalım.

What exactly is it?

Nedir tam olarak?

A fact of our lives?

Hayatlarımızın bir olgusu mu?

One of the most powerful forces in the world?

Dünyada en kudretli güçlerden biri mi?

Something we don't particularly want to talk about?

Hakkında bilhassa konuşmak istemediğimiz bir şey mi?

It is all these things,

Bütün bunların hepsi

but it is something else.

ama daha da fazlası.

It is a myth.

Bu bir efsane.

There is no such thing as race.

Irk diye bir şey yoktur.

Scientific research shows that race is an illusion.

Bilimsel araştırmalar ırkın bir yanılsama olduğunu gösteriyor.

For example,

Örnek olarak

someone of European descent

Avrupa kökenli biri

might be genetically closer to an Asian person

genetik olarak Asyalı birine Avrupalı,

than to someone else of European descent.

başka birine göre daha yakın olabilir.

So if race isn't a biological fact,

Peki, ırk biyolojik bir olgu değilse

what actually is it?

gerçekten ne?

It is a social construct.

Bir sosyal kurgu.

Which means it's been invented.

Yani icat edilmiştir.

But by whom and for what reason?

Ama kimin tarafından ve hangi sebeple?

As a species, we share 99.9 percent of DNA with everybody else.

Bir tür olarak, DNA'mızın yüzde 99,9'u herkeste aynı.

But visible external characteristics,

Ama görünen harici özellikler,

like hair type and skin color,

saç tipi ve cilt rengi mesela,

have been used in order to promote this racist genetic lie

sözde ırksal genetik farklar hakkındaki bu ırkçı genetik yalanı

about the supposed racial genetic differences.

teşvik etmek için kullanılmıştır.

Racism has been endemic for centuries.

Irkçılık yüzyıllar boyunca endemik olarak kaldı.

The Nazis, of course, were very keen to promote the racist lie.

Naziler de bu ırkçı yalanı desteklemeye oldukça hevesliydiler.

But also, in the United States,

Aynı zamanda Birleşik Devletler'de de

there were eugenic experiments and eugenic laws.

öjenik deneyler ve yasalar mevcuttu.

And in Australia,

Avustralya'da ise

children of dual Aboriginal heritage were confiscated from their parents

iki ebeveyni de yerli olan çocuklar, beyaz bir Avustralya

in order to create a white Australia.

oluşturmak için ailelerinden koparıldı.

This kind of thinking is rising again with alt-right groups

Bu tür fikirler ırksal olarak saf bir anavatan özlemi duyan

hankering after racially pure homelands.

aşırı muhafazakâr gruplarla tekrar yükselişe geçti.

How does this work?

Bu sistem nasıl işliyor?

You see, we don't have social inequalities because of race.

Sosyal eşitsizliklere ırk yüzünden sahip değiliz.

We have social inequalities that are justified by race.

Irk ile gerekçelendirilen sosyal eşitsizliklere sahibiz.

I started to understand this

Ben bunu, aparthayd karşıtı

when I was representing anti-apartheid activists.

aktivistleri temsil ederken anlamaya başladım.

And they showed me how apartheid was a system of social exploitation

Aparthaydın ırk ile gerekçelendirilen bir sosyal sömürü

and discrimination

ve ayrımcılık sistemi

that was justified by race.

olduğunu gösterdiler bana.

By the supposed superiority of white people

Beyaz insanların sözüm ona üstünlüğü

and the supposed inferiority of Black people.

ve siyahilerin sözüm ona alçaklığı bu sisteme dayanıyordu.

The apartheid regime said it was nature

Aparthayd yönetimi bunun yaradılış olduğunu,

and so it was inevitable

dolayısıyla kaçınılmaz olduğunu

and there was nothing you could do about it.

ve hakkında yapabileceğiniz bir şey olmadığını söyledi.

The Mother Nature lie gives discrimination and injustice a pass.

Doğa Ana yalanı ayrımcılık ve adaletsizliğe pas veriyor.

I've also found it in cases

Bunu sömürgeleştirme

where people suffer from the legacy of colonization and empire.

ve imparatorluk vasiyetinden muzdarip insanların davalarında gördüm.

I've seen similar effects amongst people of the same color in Africa.

Afrika'da aynı ten rengine sahip insanlar arasında da benzer etkiler gördüm.

And how people of certain castes are looked down upon in India.

Hindistan'da bazı kastlardan insanların nasıl aşağılandığında gördüm.

The victims may be different,

Mağdurlar farklı olabilir

but the mechanism --

ama mekanizma,

the labeling and the lies --

yaftalama ve yalanlar,

is exactly the same.

tamamen aynı.

And so you can see why people are so keen to embrace the race thing.

İnsanların ırk olayına sarılmakta neden bu kadar hevesli olduğunu anlıyorsunuz.

Because it gives the privileged,

Çünkü imtiyazlı insanlara,

people like us,

yani bizim gibi insanlara,

a get out of jail free card.

cezadan kaçınma hakkı veriyor.

The simple truth is that race is a system.

Gerçek şu ki ırk bir sistem.

It's like oxygen, like an atmosphere.

Oksijen gibi, bir atmosfer gibi.

It flows everywhere in our society.

Toplumun her köşesine erişiyor.

It infects everybody it touches.

Dokunduğu herkese bulaşıyor.

It protects power and privilege.

Güç ve imtiyazı koruyor.

Whose?

Kimin gücünü?

Well, look around you.

Çevrenize bakın.

So what is it like for people of color,

Beyaz olmayan insanlar için

people like me,

ve benim gibi insanlar için

to try to speak to white people

beyaz insanlarla ırkçılık hakkında konuşmak

about racism?

nasıl bir şey?

Many, many white people find it extremely difficult to do.

Birçok beyaz insana bu fazlasıyla zor geliyor.

Some white people say they know nothing about it.

Bazı beyaz insanlar bununla ilgili bilgimiz yok diyor.

Others say that our societies

Diğerleri toplumların belki de ırkçılıktan

may not even suffer from racism at all.

hiç mağdur olmadığını söylüyor.

So if you are a white person who is wondering about all of this,

Siz de tüm bunları merak eden bir beyaz insansanız

there is a thought experiment that you can do.

yapabileceğiniz bir düşünce deneyi var.

Because here's the truth.

Çünkü gerçek şu ki

You know.

biliyorsunuz.

You already know.

Çoktandır biliyorsunuz.

So ask yourself this:

Öyleyse kendinize şunu sorun:

Would you, would you really want your son or your daughter,

Gerçekten, ama gerçekten oğlunuzun ya da kızınızın,

your brother or your sister,

erkek kardeşinizin, kız kardeşinizin

to marry a practicing Muslim from the Middle East?

Orta Doğu'dan dinine bağlı bir Müslüman ile evlenmesini ister misiniz?

Or someone recently arrived from South Asia, who is a Hindu?

Ya da yakın zamanda Güney Asya'dan gelmiş Hindu biriyle?

Or an asylum seeker from Sub-Saharan Africa?

Ya da Sahraaltı Afrika'dan bir sığınmacıyla?

Or someone who's recently crossed the US-Mexican border?

Ya da yakın zamanda ABD-Meksika sınırından gelmiş birisiyle?

You may not have a total objection,

Tamamen itiraz etmiyor olabilirsiniz

but you may have a concern.

ama bir endişe duyuyor olabilirsiniz.

A qualm that scratches at the back of your brain.

Aklınızın arka tarafında yatan bir kuşku.

It's not because of the color of their skin.

Onların ten renginden dolayı da değil bu.

But because you know that in countries like ours,

Öyle çünkü biliyorsunuz ki bizimki gibi ülkelerde,

as things stand now,

şu anki haliyle, bu evliliğin

their life prospects are likely to be affected by this union.

onların hayattan beklentilerini etkileyecek olması muhtemel.

And you realize that you do know,

İnsanların onları yargılayacaklarını

you do understand that people will judge them.

bildiğinizin ve anladığınızın farkına varıyorsunuz.

And in a hundred ways,

Yüzlerce farklı şekilde

those judgments will impact their lives

bu yargılar onların ve çocuklarının

and the lives of their children.

hayatlarını etkileyecek.

At that moment,

İşte o anda

you are connecting with a powerful truth.

güçlü bir gerçeklik ile bağlantı kuruyorsunuz.

Which is that you know systemic racism is real.

Sistematik ırkçılığın gerçek olduğunu bildiğiniz gerçekliği ile.

So why do you not want to talk about race?

Peki neden ırk hakkında konuşmak istemiyorsunuz?

Because it's uncomfortable, certainly.

Çünkü bu rahatsız edici, kesinlikle.

But that's only part of the answer.

Ancak bu cevabın sadece bir kısmı.

The bigger truth is far more damaging.

Daha büyük kısmı çok daha yaralayıcı.

Your bristling isn't just defensiveness.

Öfkelenmeniz sadece savunmacılık değil.

It is a defense mechanism.

Bu bir savunma mekanizması.

It defends the system of privilege

İmtiyaz sistemini

and the unequal division of wealth and power.

ve varlık ve gücün haksız dağılımını savunuyor.

Fragility gives racial inequality a pass.

Kırılganlık ırksal eşitsizliğe pas veriyor.

Who are the winners and losers?

Kazanan ve kaybeden kim?

Well look at the data.

Verilere bakın.

In income.

Gelir verisine.

In health inequalities.

Sağlıkta eşitsizlik verisine.

In school exclusion.

Okulda dışlanma verisine.

In career prospects.

Kariyer beklentisi verisine.

In stop and search.

Durdurma ve arama verisine.

Look at how people of color

Beyaz olmayan insanların

have been disproportionately dying of COVID.

COVID'den nasıl orantısız şekilde öldüklerine bakın.

So if the racial myth invisibilizes

Peki ırk efsanesi sizi görünmez yapıyorsa

and the fragility response silences,

ve kırılganlık cevabı sizi susturuyorsa

what choices are you left with?

size hangi seçenekler kalıyor?

The binary choice between you being a racist and a non-racist.

Irkçı olmak ya da ırkçı olmamak arasında seçmek kalıyor.

Or is there another way?

Ya da başka bir yol mu var?

Because almost everyone in this TED Talk

Çünkü bu TED konuşmasındaki neredeyse herkes

will say that they are non-racist.

ırkçı olmadığını söyleyecektir.

But we have to face it,

Ama bir şey olmamanın

being non-something is not enough.

yeterli olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek zorundayız.

The third choice is being actively anti-racist.

Üçüncü seçenek aktif olarak ırkçılık karşıtı olmaktır.

So if you agree that Black lives matter,

Eğer Siyah hayatların değerli olduğunda hemfikirseniz

ask yourself,

kendinize sorun

"How do Black lives matter in my life?"

"Siyah hayatlar benim hayatımda ne kadar değerli?"

"What have I done to show

"Siyah hayatların benim için

that Black lives matter to me?"

değerli olduğunu göstermek için ben ne yaptım?"

By adopting a visible, conscious, active anti-racist stance,

Açık bilinçli etkin bir ırkçılık karşıtı duruş benimseyerek

what was once invisible is made visible.

görünmez olan görünür hale gelir.

What was once silenced,

Susturulmuş olan

is shouted out loud and clear.

yüksek ve net bir şekilde haykırılır.

But that still is not enough.

Ama bu yine de yeterli değil.

After weeks of bitter struggle at the inquest,

Soruşturmada haftalar süren acılı mücadeleden sonra

the all-white jury returned to the courtroom in Alton's case.

Alton'ın davasında tamamı beyaz olan jüri mahkeme salonuna döndü.

There was a moment of complete silence

Jüri başkanı ayağa kalktığında salona

when the foreperson stood

tamamen bir sessizlik hakim oldu

and then he announced the verdict.

ve başkan jüri kararını beyan etti.

And it was unlawful killing.

Karar yasa dışı öldürmeydi.

And at that moment,

İşte o anda

all hell broke loose in the courtroom.

mahkeme salonunda bir kıyamet koptu.

And there was just this deafening noise.

Sağır edici bir gürültü vardı.

People were screaming,

İnsanlar bağırıyorlardı,

Alton's sister got up into the aisle to my left

Alton'ın kız kardeşi sol tarafımdaki yerinde ayağa kalktı,

and she was pointing at the prison officers

cezaevi görevlilerini gösteriyor

and shouting at them,

ve bağırıyordu:

"You killed my brother!

"Kardeşimi sen öldürdün!

You killed my brother!"

Kardeşimi sen öldürdün!"

And the family desperately wanted

Ailesi, Alton'ın ölümünden sorumlu olan

that the prison officers who were responsible for Alton's death

cezaevi görevlilerinin soruşturulması gerektiğini

should be prosecuted.

talep etti çaresizce.

We all desperately wanted that.

Bunu hepimiz çok istedik.

But not a single one of them was prosecuted.

Ama bir tanesi bile soruşturulmadı.

So we took the chief prosecutor to court,

Biz de başsavcıyı mahkemeye verdik,

the director of public prosecutions.

savcılık direktörünü.

And the highest judge in the land,

Ülkenin en yüksek hakimi,

the Lord Chief Justice,

Yüksek Mahkeme Başkanı,

agreed that the decision not to prosecute

soruşturma açılmaması kararının ölümcül hatalı

was fatally flawed and unlawful.

ve hukuksuz olduğunu kabul etti.

Every day during Alton's case,

Alton'ın davası süresince her gün

his brother would sit on the courtroom steps

erkek kardeşi mahkeme merdivenlerine oturur

and he would say to me,

ve şöyle derdi bana,

"Train them up good today, Mr. D."

"Bugün onlara iyi bir ders ver Bay D."

But when he realized that nobody would ever be prosecuted

Ama kardeşinin öldürülmesi için asla kimseye soruşturma

for the killing of his brother,

açılmayacağını anladığı zaman

it crushed him.

bu onu kahretti.

And he died a few years later in a psychiatric hospital.

Birkaç yıl sonra bir akıl hastanesinde vefat etti.

So how does Alton's death connect to you

Peki Alton'ın ölümü sizle ve toplumumuzda

and to the racism and privilege in our societies?

bulunan ırkçılık ve imtiyazla nasıl örtüşüyor?

What do I want from you?

Ben sizden ne istiyorum?

What I want from myself is to be put out of a job.

Kendimden istediğim şey işsiz bırakılmak.

You see, families come to me who are grieving

Görüyorsunuz ya, gözü yaşlı aileler bana geliyorlar

and I see the hope in their eyes.

ve ben gözlerindeki umudu görüyorum.

And I have to tell them

Sevdiklerinin ölümüyle ilgili

that the chances of anybody ever being prosecuted

herhangi bir kişinin soruşturulması

for being involved in the killing of their loved ones

ihtimalinin çok uzak olduğunu

are very remote.

onlara söylemek zorunda kalıyorum.

I saw these grieving faces

Kariyerimin baharında

in the springtime of my career.

bu kederli yüzleri gördüm.

And I still see them

Hayatımın sonbaharına girdiğimde

now that I'm entering the autumn of it.

halâ görüyorum onları.

And the summer season was full of blood.

Hayatımın yaz mevsimi kanla doluydu.

And somehow I think that the blood is on my hands,

Ölümlerinden bir şekilde kendimin sorumlu olduğumu düşüyorum,

even though I know rationally that that is not the case.

rasyonel olarak durumun böyle olmadığını bilmeme rağmen.

But I could not bring back

Ancak Alton'ı, Gareth'i,

Alton or Gareth or Zahid

Zahid'i ya da bir başkasını

or any of the others,

geri getiremem

which is all their grieving families ever wanted.

ki yaslı ailelerinin istedikleri tek şey bu.

So I'm asking you to see through the lies.

Bu yüzden yalanların iç yüzünü görmenizi istiyorum.

And to see through one of the most disempowering lies of them all.

En çok güçsüz kılan yalanlardan birinin iç yüzünü görmenizi istiyorum.

That what we do will not and cannot make a difference.

Yaptıklarımızın bir fark oluşturmayacağı ve oluşturamayacağı yalanının.

I'm sure they said that to Rosa Parks

Eminim bunu Rosa Parks'a da söylemişlerdi

and to Martin Luther King

ve Martin Luther King'e

and to Nelson Mandela.

ve Nelson Mandela'ya.

And they just went ahead and did it anyway.

Onlar yollarına devam edip başardılar yine de.

And I tried to think of them

Cezaevi görevlilerini sorgularken

as I was cross-examining the prison officers.

onları düşünmeye çalıştım.

And I would say to each of them,

Her birine şöyle dedim,

"Look at Mrs. Manning, Alton's mother,

"Alton'ın annesi Bayan Manning'e bakın

and you tell her why her son is dead."

ve oğlunun neden öldüğünü siz söyleyin."

And not a single one of them could look at her.

İçlerinden hiçbiri ona bakamadı.

They wanted her to be invisible.

Onun görünmez olmasını istediler.

Sadly, realizing that no one would be prosecuted for her boy's death,

Ne yazık ki oğlunun ölümü için kimsenin soruşturulmayacağını anlayan annesi

she sank into a deep depression

derin bir bunalıma girdi

and she died.

ve vefat etti.

But I'll never forget how, in the chaos and mayhem,

Bütün o kaos ve kargaşa içinde

when that verdict was announced,

jüri kararı açıklandığı zaman ona dönüp

I turned to her and said,

"Bayan Manning,

"Mrs. Manning, I'm very sorry for your family."

aileniz için çok üzgünüm." dediğim zaman nasıl bana dönüp

And she looked at me and said,

"Bay Dias, siz de ailedensiniz."

"Mr. Dias, you are family."

dediğini asla unutmayacağım.

And she pointed at the prison officers and the jury and she said,

Sonra cezaevi görevlilerini ve jüriyi gösterdi ve dedi ki

"And they are family.

"Onlar da aileden.

But families bicker and fight,

Ama aileler atışır ve kavga ederler

but we've got to sort it out.

ama kavgayı ayırmamız gerekir.

And we've got to find a way."

Bir çözüm bulmamız gerekir."

So how do we sort it out and when?

Peki nasıl ve ne zaman çözüm bulacağız?

Dr. King taught us

Dr. King bize öğretti ki

the time is always right to do the right thing.

zaman, doğru olan şeyi yapmak için her zaman doğrudur.

These contentious deaths in state custody

Devlet vesayetindeki bu ihtilaflı ölümler

have taken place in prisons and in police stations.

cezaevleri ve karakollarda gerçekleşti.

But finally, the spotlight has been shone on them

Ancak nihayetinde, George Floyd'un

by the horrendous death of George Floyd.

korkunç ölümü sonrasında ön plana çıktılar.

Now we can't say that we didn't know.

Bilmediğimizi söyleyemeyiz artık.

The COVID crisis and George Floyd's death

COVID krizi ve George Floyd'un ölümü

have shocked us out of our complacency.

bizleri kayıtsızlığımızdan sarsarak uyandırdı.

They put the world in flux,

Bunlar dünyayı bir değişime sürükledi

because what has been seen cannot be unseen.

çünkü bir kez görünmüş olan artık göz ardı edilemez.

So right now is a historic moment of change.

Şimdi tarihi bir değişim anı yaşıyoruz.

Now is the time to take action

Etki alanlarımızda harekete geçmenin

in our spheres of influence,

şimdi tam zamanı

and we all have them.

ve hepimiz bu alana sahibiz.

We have voting power,

Oy verme gücüne sahibiz,

we have pocket power,

paramızı nerede

where we spend our money and what we spend it on.

ne için harcadığımız cep gücüne sahibiz.

We have the power to confront racism wherever and whenever we find it.

Irkçılıkla, her nerede ve ne zaman karşılaşırsak yüzleşme gücüne sahibiz.

Those of you listening today,

Bugün burada dinleyen sizlerden

who have benefited from that privilege,

bu imtiyazdan faydalanmış olanlar

have the opportunity to turn it on its head

sistemi tepe taklak etmek ve toplumun değişmesini

and to demand that society changes.

talep etmek fırsatına sahipler.

Ultimately what happens is now in our hands.

Nihayetinde, ne olacağı artık bizim ellerimizde.

And this is what I know.

Benim bildiğim budur.

When someone in state custody says, "I can't breathe,"

Devlet vesayetindeki biri "Nefes alamıyorum" dediği zaman

they are in mortal danger.

ölümcül bir tehlike altındadır.

But when a society doesn't challenge the oxygen of racism

Ancak bir toplum herkesin her gün solumakta olduğu

that everyone breathes every day,

ırkçılık oksijenini değiştirmediği zaman

the hope for racial justice and equality in that society

o toplumda ırksal adalet ve eşitlik için duyulan

is also in mortal danger.

umut da ölümcül tehlike altındadır.

There can't be any more Altons,

Daha fazlar Altonlar, Garethlar

and Gareths and Zahids,

Zahidler, Olasenisler,

and Olasenis and Jimmys and Seans

Jimmyler ve Seanlar,

and Sherrys and Breonnas

Sherryler ve Breonnalar,

and Christophers and Georges.

Christopherlar ve Georgelar olamaz.

But this isn't just about deaths,

Ancak bu sadece ölümlerle ilgili değil

but about life.

aynı zamanda hayatla ilgili.

And about our human flourishing together.

Ve insan olarak birlikte gelişmemizle ilgili.

And all of us are needed for that.

Bunun için de hepimize ihtiyaç var.

Racism wants to stay invisible.

Irkçılık görünmez kalmak istiyor.

Expose it.

Bunu teşhir edin.

Racism wants your silence.

Irkçılık sessizliğinizi istiyor.

Make a noise.

Gürültü çıkarın.

Racism wants your apathy.

Irkçılık umursamaz olmanızı istiyor.

Make a commitment now to use your voice

Şimdi kendi sessinizi, imtiyazınızı ve gücünüzü

and your privilege and your power

daima ırksal adalet için

to fight for racial justice always,

kullanmaya söz verin

and to join the crescendo of voices calling for change.

ve değişim isteyen seslerin yükselen kreşendosuna katılın.

And to be part of the hope.

Ve umudun bir parçası olun.

Will you join us?

Bize katılır mısınız?