Dwan Reece: The origins of blackface and Black stereotypes | TED

Transcriber:

Çeviri: Eda Fevzioğlu Gözden geçirme: Yiğit Yıldırım

When I was 10 years old,

10 yaşımdayken,

we traveled from Colorado to New Jersey to visit relatives

Noel zamanı akrabalarımızı ziyaret etmek için

Colorado’dan New Jersey’e seyahat ettik.

at Christmas time.

We did a host of a variety of things.

Birçok farklı şey yaptık.

I actually got to see the original cast in "The Wiz"

Hatta “The Wiz”in orijinal kadrosunu görme şansı buldum

and did a lot of sightseeing.

ve şehri bayağı dolaştım.

But one of my favorite moments was to stay up late at night

Ama en sevdiğim anlardan biri gece geç saatlere kadar uyumamak,

and wait till everyone else had gone to bed,

herkes yatana kadar beklemek,

and then I would sneak downstairs to watch television.

sonrasında ise gizlice alt kata inip televizyon izlemekti.

A host of old movies that I probably had no business watching,

Televizyonda yaşıma uygun olmayan bir sürü film vardı:

such as "Bonnie and Clyde" and "Oklahoma,"

“Bonnie ve Clyde” ve “Oklahoma” gibi.

that was a little OK.

Belki “Oklahoma” biraz uygundu.

Ama bir akşam, bir programa rastladığımı hatırlıyorum.

But I remember one evening coming across a show.

It was an old movie,

Eski bir filmdi,

and it must have been "White Christmas"

“White Christmas” veya “Holiday Inn”

or “Holiday Inn” or that type.

ya da onun gibi bir şeydi.

But it was a musical.

Ama bir müzikaldi.

And I started watching,

İzlemeye başladım,

and then they started to do this musical scene,

sonra müzikal bir sahne yapmaya başladılar,

and I noticed I saw Bing Crosby in blackface.

ve Bing Crosby’nin blackface yaptığını farkettim.

And I was confused.

Kafam karışmıştı.

I couldn't quite understand

Blackface’in şarkı söyleyip dans etmeyle

what the blackface had to do with the singing and dancing.

ne ilgisi olduğunu tam olarak anlayamamıştım.

That was my introduction to blackface minstrelsy.

Blackface minstrel şovuyla böyle tanıştım.

Blackface minstrelsy originated in New York, and not the South

Blackface minstrel şovu, birçok insanın düşündüğünün aksine

as a lot of people would think,

Güneyde değil, 1830′larda New York’ta ortaya çıktı.

in the 1830s.

It was an incident where white actors would blacken their faces with burnt cork,

Beyaz oyuncuların yanık mantarla yüzlerini kararttıkları,

paint on bright red lips,

dudaklarına parlak kırmızı boya sürdükleri

exaggerate the whites of their eyes

gözlerinin beyazlarını öne çıkardıkları,

kafalarına sıkıca sarılmış bir peruk taktıkları,

and put on a tightly coiled wig

to create caricatures of African Americans on the American stage.

Amerikan sahnesinde Afro-Amerikanları

karikatürize etmek için yapılan bir uygulamaydı.

The typical minstrel show was a parody of Black culture,

Tipik bir minstrel şov, Siyahi kültürün,

song and dance and speech,

şarkı, dans ve konuşmanın,

interspersed with stump speeches, jokes,

araya gülünç monologlar, şakalar,

musical interludes and theatrical skits.

ara fasıllar ve tiyatro skeçleri serpiştirilmiş bir parodisiydi.

The cast included a roster of recurring characters.

Oyuncu kadrosu, yinelenen karakterlerden oluşuyordu.

The interlocutor acted as the emcee.

Muhatap, sunucu görevindeydi.

You had Mr. Tambo and Mr. Bones as the end men.

Oyunun komedyenleri, Bay Tambo ve Bay Bones’tu.

Then you also had characters like the clownish slave Jim Crow,

Ayrıca, Güney’de tanınan Jim Crow yasalarıyla aynı isme sahip

which was also the name of the Jim Crow laws

palyaçomsu bir köle olan Jim Crow gibi karakterler de vardı.

that we knew in the American South.

Or the maternal mammy, a hypersexualized wench;

Ya da beyaz çocuklara bakan siyahi anne ve aşırı cinselleştirilmiş bir genç kız;

an arrogant dandy, Zip Coon; and the lazy, childish Sambo.

kibirli bir züppe, Zip Coon; ve tembel, çocuksu Sambo.

The caricatures were often brutal,

Karikatürler genellikle acımasızdı,

but not to the white audiences

ancak okuma yazma bilmeyen kölelerin maskaralıklarına,

who laughed at the antics of the illiterate slaves

kendi üstünlüklerini koruyarak

as they sat secure in their own superiority.

gülen beyaz seyirciler için değildi.

The image of the dancing, simple-minded buffoons

Dans eden, cahil soytarıların görüntüsü

captured the public's imagination

halkın hayal gücünü ele geçirdi

and spread across the country like wildfire.

ve tüm ülkeye büyük bir hızla yayıldı.

Blackface minstrelsy grew

Blackface minstrel şovları, 19. yüzyılda Amerikan eğlencesinin

to be the most popular form of American entertainment in the 19th century.

en popüler biçimi haline geldi.

Abraham Lincoln and Mark Twain spoke highly of the American minstrel show,

Abraham Lincoln ve Mark Twain karakterlerin

sunuluşunu ve mizahının kaynağını

applauding the characterizations and the source of its humor.

alkışlayarak Amerikan minstrel şovundan övgüyle bahsetti.

But just as it entertained,

Ancak Minstrel şov tıpkı eğlendirdiği gibi

it also dehumanized the subjects of its ridicule,

kölelik karşıtı Frederick Douglass’ın blackface yapan minstrelleri

leaving the abolitionist Frederick Douglass

“doğası gereği onlardan esirgenen bir teni

to describe blackface minstrels as

bizden çalan beyaz toplumun kirli pislikleri”

“the filthy scum of white society

olarak tanımlamasına sebebiyet vererek

who have stolen from us a complexion denied them by nature."

alay konusu olan siyahi bireyleri kişiliksizleştirdi.

Ironically, after the Civil War,

İronik bir şekilde, İç Savaştan sonra,

African Americans forged their own careers on the professional stage.

Afro Amerikanlar profesyonel sahnede kendi kariyerlerini yarattılar.

The route to success often meant appropriating the mask

Başarıya giden yol genellikle onlarla alay etmek için kullanılan

that was used to mock them.

rollere bürünmekten geçiyordu.

White audiences also embraced Black performance

Beyaz seyirciler de yerel cemiyetlerindeki

in their local communities.

Siyahi performansları benimsedi.

These amateur minstrels used instructional guides

Bu amatör minstreller, kendi şovlarında kullanmak için ihtiyaç duydukları

that provided them with jokes, routines,

şakaları, rutinleri, şarkıları ve kostümleri içeren

songs and costumes they needed to put on their own shows.

eğitici kılavuzlardan faydalandılar.

Such was the habit of politicians, fraternal orders, colleges,

Bu geleneği 20. yüzyıla taşıyan politikacıların,

high schools and community performances,

kardeşlik derneklerinin, üniversitelerin, liselerin

who carried on this tradition well into the 20th century.

ve cemiyet performanslarının alışkanlığıydı.

The professional minstrel show left an indelible imprint

Mesleki Minstrel şov, Amerikan ruhunda

silinmez bir iz bıraktı.

on the American psyche.

The images and racial stereotypes

Amerikan toplumunda, imgeler ve ırksal stereotipler

that continue to circulate in American society

on sheet music, magazines, books,

nota kağıtları, dergi, kitap,

vaudeville, theater, film, television,

vodvil, tiyatro, film, televizyon,

radio, records

radyo, plak

ve her türlü formatta dolaşmaya devam ediyordu.

and all kinds of formats.

These stereotypes were a powerful reinforcement

Bu stereotipler, beyazların üstünlüğü

of the ideas of white supremacy and Black inferiority.

ve Siyahilerin aşağılanması fikirlerinin güçlü bir takviyesiydi.

The news headlines of the last few months

Son birkaç ayın haber başlıkları, bize

have shown us that the legacy of blackface minstrelsy

blackface minstrel şovlarının mirasının

continues to haunt us.

peşimizi bırakmadığını gösterdi.

In a survey conducted by the Pew Research Center,

Pew Araştırma Merkezi tarafından yapılan bir araştırmada,

they found that one in three Americans say that blackface is always

her üç Amerikalıdan birinin, Cadılar Bayramı kostümünde kullanıldığında

or sometimes OK

blackface yapmayı tamamen ya da

if it's used in a Halloween costume.

bazen uygun buldukları ortaya konuldu.

So let me ask this question.

Size bir soru sorayım.

What is the appeal of darkening one's skin

Farklı bir ırktan birinin kimliğine bürünmek için

in order to impersonate someone of a different race?

birinin tenini karartmasının cazibesi nedir?

Blackface minstrelsy was born out of the realities of slavery

Blackface minstrel şovları, kölelik ve ırksal ayrımcılığın

and racial segregation,

acı gerçekliğinden doğmuştur

and its continual reappearance echoes the pain and suffering

ve sürekli olarak yeniden ortaya çıkması,

bedenleri ve kültürleri tuhaf ve grotesk olarak

felt by Black people

whose bodies and cultures were presented as strange and grotesque.

sunulan Siyahi insanların hissettiği acı ve ıstırabı yansıtmaktadır.

It is a persistent reminder of the racism

Bu, onun varlığını besleyen ırkçılığın

and prejudices that bred its very existence.

ve önyargıların ısrarlı bir hatırlatıcısıdır.

The way it infiltrated society is a clear example

Topluma bu denli nüfuz etmesi, bu ülkede

of how deeply ingrained racism is in this country.

ırkçılığın ne kadar kökleşmiş olduğunun açık bir örneğidir.

And the racial subjugation embodied by blackface minstrelsy --

Blackface minstrel şovlarının bünyesinde barındırdığı

and perpetuated through a continuum of its history -- is a form of aggression,

ve tarihi boyunca sürekli olarak devam ettirdiği, ırksal boyun eğdirme

bir tür saldırganlık, iyileşmeyi reddeden ruhani bir yaradır.

a psychic wound that refuses to heal.

Racial impersonation of any form cannot escape this legacy.

Irksal kimliğe bürünmenin hiçbir türü bu mirastan kaçamaz.

So it's time to shift the power of representation,

Bu nedenle, temsil gücünü değiştirmenin,

insan olarak kim olduğumuzun zengin karmaşıklığı hakkında

to develop more expansive narratives

about the rich complexity of who we are as human beings.

daha kapsamlı anlatılar geliştirmenin zamanı geldi.

Acknowledging and recognizing blackface for what it is

Blackface’in ne olduğunu

and what it symbolizes

ve neyi sembolize ettiğini

is a step in the right direction.

kabul etmek ve tanımak doğru yönde bir adım olur.

Educating ourselves on how stereotypes reinforce racist ideologies is another.

Stereotiplerin ırkçı ideolojileri nasıl güçlendirdiği konusunda

kendimizi eğitmek ise başka bir adımdır.

Success in either case depends on an honest self assessment

Her iki durumda da başarı, sosyal ve kültürel önyargılarımızın

of our social and cultural biases and how they came to be.

ve nasıl ortaya çıktıklarının dürüst bir öz değerlendirmesine bağlıdır.

The legacy of blackface minstrelsy is our shared history

Blackface minstrel şovlarının mirası ortak tarihimizdir

and requires all of us to take collective responsibility

ve zülum ve aşağılama gücünü ortadan kaldırmada

in dismantling its power to oppress and humiliate.

hepimizin sorumluluk almasını gerektirir.

The next time you're confronted with someone in blackface

Bir dahaki sefere blackface yapan biriyle karşılaştığınızda

or see a racist stereotype,

veya ırkçı bir stereotip gördüğünüzde

tell me: What will you do?

söyleyin bana: Ne yapacaksınız?

Thank you.

Teşekkür ederim.

(Applause)

(Alkış)