Meg Jay: Essential questions to ask your future self | TED

Transcriber:

Çeviri: Ebrar Batmaz Gözden geçirme: İlker ÖZBAŞ

Meg Jay: Empati boşluğu hakkında konuşmamız lazım.

Empati boşluğu, siyasal yelpazenin bir diğer ucundaki

insanlardan bazen nefret etmemizin sebebidir.

Meg Jay: We need to talk about the empathy gap.

Veya belki de bizden farklı görünenlerin

So the empathy gap is why we sometimes hate on people

farklı yaşayanların, farklı sevenlerin

sorunlarına aldırış etmememizin sebebidir.

on the other end of the political spectrum.

Or it's why maybe we shrug their shoulders

Çocuklarımızı ve torunlarımızı iklim değişikliğinden

at the problems of those who look different

korumak için yeterince bir şey yapmamamızın sebebidir.

or live different or love different than we do.

Bazen daha tanımadığımız veya henüz var olmayan insanları umursamak

It's why we almost certainly aren't doing enough

to protect our kids and grandkids from climate change.

ya da onlara iyilik yapmak zor gelebilir.

It can just be difficult sometimes to care about people that we don't know

Fakat ya size, bu empati boşluğunun yirmilerimizde ve daha ilerisinde

kendimize daha iyi davranmamıza yardımcı olabileceğini söyleseydim?

or to do right by people who don't even exist yet.

But what if I told you that that same empathy gap

Ve buna devam etmeden önce,

şimdi bahsedeceğim her şeyin

can also get in the way of us doing right by ourselves in our 20s and beyond?

yirmilerini aşmış insanlar için de geçerli olduğunu söyleyeyim.

Ama biraz geçmişimden bahsedersem,

And before I go on,

let me say that everything I'm about to talk about

2013′te yirmilerimizin öneminden bahseden bir konuşma yaptım.

also applies to all of us out there who are well beyond our 20s.

Yani neredeyse 10 yıl geçmiş.

But for a little bit of background,

Hala yirmili yaşlarda uzmanlaşmaya çalışan bir klinik psikoloğum.

in 2013, I gave a talk about why our twenties matter.

Fakat bugünlerde gördüğüm yirmilikler, yirmili yaşlarının önemini biliyor.

So it's about almost 10 years later.

I'm still a clinical psychologist who specializes in 20-somethings.

Doğru olanı yapmak istiyorlar.

Doğru şehre taşınmak istiyorlar.

Doğru işi almak istiyorlar.

But these days, the 20-somethings I see, they know their 20s matter.

Doğru partneri bulmak istiyorlar.

Doğru cevaplar almak istiyorlar.

So they want to get them right.

Pekala, kötü haber şu ki doğru cevap diye bir şey yoktur.

They want to move to the right city.

They want to take the right job.

They want to find the right partner.

Nerede yaşamanız, nerede çalışmanız veya nasıl yaşamanız gerektiğiyle ilgili

They want to have the right answers.

doğru bir cevap yoktur.

Well, the bad news is there are no right answers.

İşte bunlara ″büyük dünya sorunları″ deniyor,

There are no right answers for where you should live or where you should work

çünkü çok fazla bilinmezlik var.

Hiçbir uygulama, hiçbir algoritma, hiçbir kişilik testi

or how you should settle down.

These are what are called "large world problems"

bu sorunları çözemez veya sorularınıza cevap veremez.

because there are just too many unknowns.

No app, no algorithm, no enneagram

Fakat iyi haber şu ki, doğru cevap diye bir şey olmadığı için,

yanlış cevap da yoktur.

can ever solve these problems or answer these questions for you.

Sadece kendi cevaplarınız vardır.

But the good news is, because there are no right answers,

Yirmileriniz kendinizi dinlemek ve kendinize karşı dürüst olmak için harika.

there are no wrong answers.

There are only your answers.

Gelecekteki kendinizle bir konuşma yapmanız için harika bir dönem.

So your 20s are a great time to listen to and be honest with yourself.

Filozof Derek Parfit, gelecekteki kendimize aldırmamamızın sebebinin

They're a great time to have a conversation with your future self.

inanç veya hayal etme başarısızlığından olduğunu söylüyor.

So philosopher Derek Parfit said we neglect our future selves

Şimdi bunu tekrar söyleyeceğim, çünkü gerçekten önemli:

Gelecekteki kendimize

because of some sort of failure of belief or imagination.

aldırmamamızın sebebi inanç veya hayal etme başarısızlığıdır.

So I'm going to say that again, because it's really important:

Yani gerçekten genç olduğunuzda, 35 yaşınıza gelmeyi bile

we neglect our future selves

because of some sort of failure of belief or imagination.

hayal etmek veya inanmak zor olabiliyor.

Özellikle de Instagram veya TikTok’ta gördüğünüz influencerların çoğu

So when you're young, it can be difficult to imagine or believe

bundan daha genç olduğu için.

that you could ever really be 35,

Ama bu bir sorun, çünkü araştırma gösteriyor ki

especially when most of the influencers you see on Instagram or TikTok

beynimiz gelecekteki kendimizi

yabancıları nasıl düşünüyorsa ona benzer şekilde düşünüyor.

are younger than that.

But that's a problem because research shows

Ve empati boşluğu da bu noktada geliyor.

that our brains think about our future selves

Daha tanışmadığımız bir versiyonumuzu umursamak

similarly to how they think about strangers.

zor olabilir.

And that's where the empathy gap comes in.

Aynı zamanda araştırma gösteriyor ki,

It can be difficult for us to care about a version of ourselves

eğer şimdiki zamandaki kendimiz

ve gelecekteki kendimiz arasındaki empati boşluğunu

that we haven't met yet.

kapatmanın bir yolunu bulursak, kendimize nazik olmak için

Yet research also shows

that if we find a way to close that empathy gap

ne yapabileceğimizi de düşünmeye başlayabiliriz.

between our present selves and our future selves,

Bu konuda benim favori araştırmalarımdan birinde araştırmacılar,

we start to think more about what we could do now

yirmiliklere yaşlanınca nasıl

to be kind to ourselves down the line.

olacaklarını göstermek için sanal gerçeklik kullandı.

So in one of my favorite studies on this, researchers used virtual reality

Korkunç biliyorum, fakat yaşlanmış hallerini gören yirmilikler

to show 20-somethings

what they would look like when they're old.

emeklilikleri için, görmeyenlerden daha fazla kenara para ayırdı.

Scary, I know, but the 20-somethings who saw their age-morphed selves,

Yani ofisimde sanal gerçeklik yok

ve emekliliğe para ayırmak hemen olabilecek bir şey değil.

set aside more money towards retirement than those who didn't.

Fakat hemen olabilecek bir şey varsa,

So I don't have virtual reality in my office

o da hayatta dönüm noktalarının çoğunun

and saving for retirement isn't something that comes up a whole lot.

35li yaşlarda yaşandığıdır.

But what does come up a whole lot

Bu yüzden müşterilerime kendilerinin 35 yaşını hayal etmelerini

is that about 85 percent of life's most defining moments

ve dönüm noktalarını yaratabileceklerine inanmalarını istiyorum.

take place by around age 35.

So I ask my clients to imagine themselves at age 35

Ve gördükleriyle ilgili belirli bir şey söylemelerini istiyorum.

and I ask them to believe in their ability to have created those defining moments.

Ne gibi görünüyorum, nerede yaşıyorum, ne için çalışıyorum?

And then I ask them to get really specific about what they see.

İşimden memnun muyum? Anlamlı mı? Önemli mi? Maaşım iyi mi?

What do I look like, where do I live, what do I do for work?

Bu saydıklarım bir gün gerçek olabilir mi?

Bunlardan hangisini gerçekten önemsiyorum?

Do I enjoy the work? Is it meaningful? Is it important? Does it pay well?

Peki ya işten sonrası?

Eve kiminle geliyorum? Partnerim var mı?

Might these things be true one day?

Which of these things do I really care about?

Bu ilişki nasıl görünüyor?

Büyürken gördüklerime benziyor mu yoksa farklı mı?

What about after work?

Who do I come home to? Do I have a partner?

Fotoğrafta çocuklar var mı? İlk çocuğum doğduğunda kaç yaşındaydım?

What does that relationship look like?

How does it look different or similar to the ones that I saw growing up?

Bu çocuk üniversiteye gittiğinde veya torunlarım olduğunda kaç yaşında olacağım?

Are there kids in the picture? How old was I when I had my first child?

Ve tabii ki, mutlu muyum? Sağlıklı mıyım?

How old might I be when that child goes to college or has their own kids?

Sağlıklı ve mutlu olmak için ne yapıyorum veya yapmıyorum?

And of course, am I happy, am I healthy?

Yani buradaki fikir, gelecekteki kendinizi tanımaya çalışmak

And what exactly do I do or not do that makes me happy and healthy?

çünkü o insanla vakit geçirdiğimizde

tersine mühendislik yapıyoruz

So the idea here is just to try to get to know your future self,

ve şimdiki ve gelecekteki kendimizi

because when we spend time connecting with that person,

ortada bir araya getirebilmek için

şimdiki kendimize sorular sormaya başlıyoruz.

we do some reverse engineering

and we start to ask our present self questions

Aynen şöyle sorular soruyoruz,

about how our present and our future

″İstediğimi düşündüğüm her şey birbirine uyabilecek mi?″

can come together or meet somewhere in the middle, along the way.

veya ″Şimdi yapmam gereken şeyler ne anlama geliyor?″

We start to ask questions like,

Ya da kendinize herhangi bir yaşta sorabileceğiniz favori sorularımdan biri:

"How is everything I think I want going to fit?"

or "What does all this mean about what I need to be doing now?"

″Eğer beş sene sonra istemeyeceğim

bir işte, ilişkide veya haldeysem,

Or here's one of my favorite questions to ask yourself at any age:

öyleyse daha ne kadar vaktimi böyle geçireceğim?″

"If I'm in a job or a relationship or a situation

Yani dediğim gibi, bunların çoğu zorlu sorular.

I would like not to be in in five years,

Fakat bu işi 20 yıldır yaparken

then how much longer am I going to spend on this?"

yirmilikler zorlu sorular sorulmasından korkmuyorlar.

So, like I said, many of these are tough questions.

Asıl korktukları şey zorlu sorular sorulmaması.

But 20 years of doing this work

has taught me that 20-somethings aren't afraid of being asked the tough questions.

Belki de bu yüzden dünyaya

ırk, sınıf, siyaset ve çevre gibi konularda

What they're really afraid of is not being asked the tough questions.

cesurca konuşmayı sevdiklerini söylemişlerdir.

And maybe that's because they've told the world

Ve belki de her yaşta yapabileceğiniz

that they're interested in having courageous conversations

en cesurca konuşma, gelecekteki kendinizle olan konuşmanızdır.

about race and class and politics and the environment.

And perhaps at any age,

Teşekkür ederim.

one of the most courageous conversations you can have is with your future self.

Whitney Pennington Rodgers: Çok teşekkürler, Meg.

Harikaydı.

Seninle ve üyelerimizle burada olduğum için çok mutluyum.

Thank you.

Ve işinin yirmiliklerle, yani genç yetişkinlerle olduğunu biliyorum.

Whitney Pennington Rodgers: Thank you so much, Meg.

Fakat konuşmanda bunu

That was wonderful.

hayatımızın her aşamasında ve her vaktinde yapabileceğimizden

I'm glad to be here with you and with all of our members.

bahsettin.

And I know that your work is with people in their 20s, young adults.

Yani sadece yirmililerimiz için geçerli bir tavsiye değil, değil mi?

But you mentioned in your talk

MJ: Oh, evet.

that this is something you can apply at any stage of your life

Yani, yirmilerimiz ″Oh, gelecekteki kendim diye birisi var,

and at any point.

It's not just advice that you should use in your 20s, is that right?

o kişiyi düşünsem iyi olur.″

MJ: Oh, yes.

diye düşünmeye başladığımız zamanlar.

I mean, I think our 20s is when we first start having to sort of figure out,

Çünkü, okul biraz yapar bunu bizim için,

iki ya da üç yılı önceden planlattırır.

"Oh, there's a future self out there.

Dolayısıyla yirmilerimiz bu ufukları düşünmeye başladığımız ilk zamanlardır.

And I guess I better think about that person."

Because, you know, like, school kind of does it for us,

Zamanla bunu daha iyi yapmaya başlarız.

has us plot two or three years in advance.

Sonra 30larımız, 40larımız, 50lerimizde gelecekle daha iyi iletişim kurarız.

So our 20s are when we first start to think across those horizons.

Eğer çocuklarınız varsa,

We get better at it over time.

″Hey, üniversite mezuniyetlerine

And then in our 30s, 40s, 50s, we have more built-in connections to the future.

gidebilmeyi isterim.″ gibi şeyler düşünebilirsiniz.

Yani bu tarz şeyler

Like maybe if you have kids,

yaşlandıkça daha doğal gelmeye başlar.

you think, "Hey, I really want to be around

Fakat her zaman önemlidir.

when they graduate from college" or whatever the case may be.

Şu anki uygulamamda bir çift var

So there are there are ways we kind of --

ve gelecekteki ilişkileriyle bir konuşma yapıyorlar.

it becomes a little bit more natural the older that you get.

But it's always important.

I have a couple in my practice right now

Çünkü beş sene içinde

çocukları üniversite için evden ayrılacaklar

and they're actually having a conversation with their future relationship,

ve çocuklar gittiğinde iyi bir evlilik yaşadıklarından emin olmayı istiyorlar.

because in about five years,

Veya kendimi düşüneceksem, 51 yaşındayım.

their kids are going to be leaving for college

and they want to be sure they have a marriage they feel good about

Bu yüzden geleceğimle bir konuşma yaparken

″Hey baksana, 50lerimin ilerisinde

when the kids are gone.

kariyerimi geride bırakabilmek için ne yapmak istiyorum?

Or if I think about myself, I'm 51.

So I'm having a conversation with my future self

Ve zaman daralıyor. Ne yapmalıyım?″

about, "Hey, you know,

what do I want to get out of the years of my career

Yani düşünüyorum ki,

her zaman gelecekteki kendimizle konuşmamız gerekiyor.

that are just ahead in my 50s

Sadece yeni bir şey

and, you know, time's running out.

ve yirmilikler için genellikle biraz zor.

What is it I want to get done?"

So I think we're, you know,

we always need to be in conversation with our future self.

WPR: Yani merak ettiğim bir şey var,

It's just something that's new

diyelim insanlar ″Tamam, bu soruları sorma fikrini sevdim.

and usually quite difficult for 20-somethings.

Kendime bu soruları sormak istiyorum.″

dedi ve bunu yaptı. Peki sonra ne oluyor?

WPR: So I guess one thing I’m curious about is, you know,

Yani, insanlara sonrasında ne yapmalarını öneriyorsunuz?

people have said, "OK, I like this idea of these questions.

Kendilerini nasıl garantiye alabilir

I want to ask myself these questions."

And they do that. And then what happens?

ve bu düşünce şekillerini geliştirebilirler?

You know, I guess, what do you recommend people do next?

MJ: Evet, yani bu hedefinize

What is the way that they can sort of take this further

veya kendiniz ile gelecekteki kendinizin arasındaki konuşmada ne geçtiğine bağlı.

to advance themselves and this thinking?

MJ: Yeah, so, you know, again,

Fakat bunları uzun projelermiş gibi düşünüp,

it depends on the goal or what ended up happening

kalem kağıt alarak başlayacağınız şeylerin kabaca taslağını çıkarmak

between you and your future self in this conversation.

ve biraz işlem yapmak gerekiyor.

But I think like most long-form projects,

so I would suggest some, you know, pencil and paper, do some math,

Sonrasında ise devam ettikçe

buna eklemek istediğiniz, sizin için önemli olan bazı şeyler

sort of sketch out some things just to start with.

olduğunu fark edebilirsiniz.

And then as you go along,

Sonra, ne olduğuna bağlı olarak hesap yapın.

you might realize other things that are important to you down the line

Ne kadar mesafe katettiğinize bakacağınız, kendinize uygun bir takvim ayarlayın.

that you want to be sure that you get in there and add in there.

″Ön planda tutacağımı söylediğim şeyler konusunda kendime

And then I would figure out -- it depends on what it is,

but a schedule that works for you, where you check in about your progress on,

ve gelecekteki kendime sadık mıyım?″

Bu kontrol ayda bir kere olabilir.

"Hey, am I being true to myself and to my future self

Veya her yılbaşı akşamında olabilir.

in terms of what I said I was going to start prioritizing more."

Doğum gününüzde olabilir.

Size bağlı bir şey.

So maybe that check-in is once a month.

Ama bence, bugünkü konuşmamı dinlediniz

Maybe it's every year on New Year's.

diye bir kere bu konuşmayı yapmanın ve bir daha hiç yapmamanın

Maybe it's your birthday.

It really kind of depends.

size hiçbir faydası olmaz.

But I do think -- I mean, having this conversation one time

Daha çok kendinizle sürekli devam eden bir konuşma yapmanın başlangıcı gibi

because you heard my chat today

and then dropping it is probably not going to do a lot for you.

ve her hedefte olduğu gibi,

tekrar tekrar düşünmemiz gereken bir şey.

But if it's kind of the beginning of an ongoing conversation with yourself

″Bu hala yapmayı istediğim şey mi? Peki nasıl gidiyorum?″

and like with any goal,

it's probably something we need to keep circling back around on.

Biraz sorumluluk hissi yaratıyor.

Ve bu yüzden bazı insanlar

"OK? Is this still what I want and how am I doing on this?"

bunu anlatacak birini buluyor. Arkadaşıma söyleyeceğim

veya papazıma söyleyeceğim

It kind of create some accountability.

veya defterime yazacağım

And so for that, that is where I think

veya bu benim kendi hedefim

some people find, I'm going to tell a friend

ve buna geri dönmeye devam edeceğim diyebileceğiniz herhangi bir şey olabilir.

or I'm going to tell my pastor

or I'm going to write it in my journal

WPR: Bir partneriniz olsun,

or whatever it is for you

to kind of say, this is a goal that I'm going to own

ve bu partneriniz kendiniz, gelecekteki kendiniz bile olabilir.

and I'm going to keep coming back to it.

MJ: Doğru.

WPR: Peki Meg, bugün bizimle olduğun için,

WPR: Have some sort of partner,

even if that partner is yourself, your future self.

bu konuşmayı yaptığın, bu sorularla ve yirmilerin ile ilgili

kendi bilgilerini paylaştığın için çok teşekkür ederim.

MJ: Right.

WPR: Well, Meg, thank you so much for being with us today,

Teşekkürler teşekkürler teşekkürler.

for your for your talk and for sharing so much of your wisdom

MJ: Benim için bir zevk. Çok eğlenceliydi.

around these questions and your 20s, and so much more.

Thank you. Thank you. Thank you.

MJ: Yeah, my pleasure. It was really fun.