Why it's so hard to talk about the N-word | Elizabeth Stordeur Pryor

Transcriber: Ivana Korom Reviewer: Krystian Aparta

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Peter van de Ven

The minute she said it,

Op het moment dat ze het zei,

the temperature in my classroom dropped.

zakte de temperatuur in mijn klas.

My students are usually laser-focused on me,

Mijn leerlingen zijn meestal op me gefocust,

but they shifted in their seats and looked away.

maar ze zaten te schuifelen op hun stoel en keken weg.

I'm a black woman

Ik ben een zwarte vrouw

who teaches the histories of race and US slavery.

die lesgeeft over de geschiedenis van ras en de Amerikaanse slavernij.

I'm aware that my social identity is always on display.

Ik ben me ervan bewust

dat mijn sociale identiteit altijd te kijk staat.

And my students are vulnerable too,

En mijn studenten zijn ook kwetsbaar,

so I'm careful.

dus ben ik voorzichtig.

I try to anticipate what part of my lesson might go wrong.

Ik probeer te anticiperen

op welk deel van mijn les het mis zou kunnen gaan.

But honestly,

Maar eerlijk,

I didn't even see this one coming.

deze had ik niet eens zien aankomen.

None of my years of graduate school prepared me for what to do

Geen van mijn jaren universiteit had me voorbereid op wat te doen

when the N-word entered my classroom.

wanneer het n-woord in mijn klas zou opduiken.

I was in my first year of teaching

Ik gaf mijn eerste jaar les

when the student said the N-word in my class.

toen die student dat n-woord in mijn klas gebruikte.

She was not calling anyone a name.

Ze gebruikte het niet als scheldwoord.

She was bright-eyed and bushy-tailed.

Ze was bijdehand.

She came to class with her readings done,

Ze kwam voorbereid naar de les,

she sat in the front row

ze zat op de eerste rij

and she was always on my team.

en ze stond altijd aan mijn kant.

When she said it,

Toen ze het zei,

she was actually making a point about my lecture,

zei ze iets over mijn lezing,

by quoting a line from a 1970s movie, a comedy,

door een regel uit een film, een komedie uit 1970, te citeren

that had two racist slurs.

met twee racistische beledigingen.

One for people of Chinese descent

Een over mensen van Chinese afkomst

and the other the N-word.

en de ander het n-woord.

As soon as she said it, I held up my hands, said, "Whoa, whoa."

Zodra ze het zei, stak ik mijn handen op en zei: "Hola, hola."

But she assured me,

Maar ze verzekerde me:

"It's a joke from 'Blazing Saddles,'"

"Het is een grap uit 'Blazing Saddles'",

and then she repeated it.

en toen zei ze het nog eens.

This all happened 10 years ago,

Dit was 10 jaar geleden

and how I handled it haunted me for a long time.

en hoe ik er op inging heeft me lange tijd dwarsgezeten.

Het was niet de eerste keer dat ik aan het woord dacht

It wasn't the first time I thought about the word

in an academic setting.

in een academische context.

I'm a professor of US history,

Ik ben professor in de geschiedenis van de VS

it's in a lot of the documents that I teach.

en het duikt op in veel documenten waarover ik les geef.

So I had to make a choice.

Dus moest ik een keuze maken.

After consulting with someone I trusted,

Na overleg met iemand die ik vertrouwde,

I decided to never say it.

besloot ik om het nooit uit te spreken.

Not even to quote it.

Niet eens om het te citeren.

Maar in plaats daarvan gebruik te maken

But instead to use the euphemistic phrase, "the N-word."

van de eufemistische uitdrukking: het 'n-woord'.

Even this decision was complicated.

Zelfs deze beslissing was ingewikkeld.

I didn't have tenure yet,

Ik had nog geen vaste aanstelling

and I worried that senior colleagues

en was bang dat oudere collega's

would think that by using the phrase I wasn't a serious scholar.

zouden denken dat ik door de uitdrukking te gebruiken

geen serieuze geleerde zou zijn.

But saying the actual word still felt worse.

Maar het echte woord zeggen voelde nog slechter aan.

The incident in my classroom forced me to publicly reckon with the word.

Het incident in mijn klas dwong me

om publiekelijk af te rekenen met het woord.

The history, the violence,

De geschiedenis, het geweld,

but also --

maar ook --

De geschiedenis, het geweld,

The history, the violence, but also any time it was hurled at me,

maar ook elke keer dat het me toegeroepen werd,

spoken casually in front of me,

of in mijn bijzijn terloops werd gebruikt,

any time it rested on the tip of someone's tongue,

telkens als het iemand op de tong lag,

it all came flooding up in that moment,

dat alles ging toen door me heen

right in front of my students.

terwijl ik daar voor de klas stond.

And I had no idea what to do.

En ik had geen idee wat te doen.

So I've come to call stories like mine points of encounter.

Daarom noem ik verhalen zoals het mijne: punten van ontmoeting.

A point of encounter describes the moment you came face-to-face with the N-word.

Een punt van ontmoeting beschrijft

het moment dat je geconfronteerd wordt met het n-woord.

If you've even been stumped or provoked by the word,

Als je ooit gekwetst of geprovoceerd werd door het woord,

whether as the result of an awkward social situation,

hetzij als gevolg van een vervelende sociale situatie,

an uncomfortable academic conversation,

een ongemakkelijk academisch gesprek,

something you heard in pop culture,

iets wat je hoorde in de popcultuur,

or if you've been called the slur,

of als je ermee werd uitgescholden,

or witnessed someone getting called the slur,

of iemand anders werd ermee uitgescholden,

you have experienced a point of encounter.

heb je een punt van ontmoeting ervaren.

En afhankelijk van wie je bent en hoe je dat moment verwerkt,

And depending on who you are and how that moment goes down,

you might have a range of responses.

kan je een scala van reacties hebben.

Could throw you off a little bit,

Het kan je een beetje irriteren

or it could be incredibly painful and humiliating.

of het kan ongelooflijk pijnlijk en vernederend zijn.

I've had lots of these points of encounter in my life,

Ik had veel van die punten van ontmoeting tijdens mijn leven,

but one thing is true.

maar één ding is waar:

There's not a lot of space to talk about them.

je hebt niet veel ruimte om erover te praten.

That day in my classroom was pretty much like all of those times

Die dag in mijn klas leek vrij veel op al die keren

I had an uninvited run-in with the N-word.

dat ik het n-woord ongewenst tegenkwam.

I froze.

Ik bevroor.

Because the N-word is hard to talk about.

Omdat het moeilijk valt om over het n-woord te praten.

Part of the reason the N-word is so hard to talk about,

Een deel van de reden dat het zo moeilijk is

om over het n-woord te praten,

it's usually only discussed in one way,

is dat er meestal op één manier over wordt gesproken,

as a figure of speech, we hear this all the time, right?

bij wijze van spreken, horen we de hele tijd, toch?

It's just a word.

Het is maar een woord.

The burning question that cycles through social media

De brandende vraag in de sociale media

is who can and cannot say it.

gaat over wie het wel en wie het niet mag zeggen.

Black intellectual Ta-Nehisi Coates does a groundbreaking job

De zwarte intellectueel Ta-Nehisi Coates doet baanbrekend werk

of defending the African American use of the word.

voor het verdedigen van het Afro-Amerikaanse gebruik ervan.

On the other hand, Wendy Kaminer,

Aan de andere kant beweert Wendy Kaminer,

a white freedom of speech advocate,

een witte bepleiter van vrijheid van meningsuiting,

argues that if we don't all just come and say it,

dat als we het niet gewoon gaan gebruiken,

we give the word power.

we het woord macht geven.

And a lot of people feel that way.

En veel mensen voelen het zo.

The Pew Center recently entered the debate.

Het Pew Center is onlangs de discussie aangegaan.

In a survey called "Race in America 2019,"

In het onderzoek 'Race in Amerika 2019'

researchers asked US adults if they thought is was OK

vroegen onderzoekers Amerikaanse volwassenen

of ze dachten dat het oké was

for a white person to say the N-word.

dat een witte persoon het n-woord gebruikte.

Seventy percent of all adults surveyed said "never."

Zeventig procent van alle ondervraagde volwassenen zei: nooit.

And these debates are important.

En deze debatten zijn belangrijk.

But they really obscure something else.

Maar in feite verdoezelen ze iets anders.

They keep us from getting underneath to the real conversation.

Ze weerhouden ons ervan om het echte gesprek aan te gaan.

Which is that the N-word is not just a word.

Namelijk dat het n-woord niet alleen maar een woord is.

It's not neatly contained in a racist past,

Het zit niet netjes opgeslagen in een racistisch verleden

a relic of slavery.

als overblijfsel van de slavernij.

Fundamentally, the N-word is an idea disguised as a word:

Fundamenteel is het n-woord een idee vermomd als een woord:

that black people are intellectually,

dat zwarte mensen intellectueel,

biologically

biologisch

and immutably inferior to white people.

en onveranderlijk inferieur zijn aan witten.

And -- and I think this is the most important part --

En -- en ik denk dat dat het belangrijkste onderdeel is --

that that inferiority means that the injustice we suffer

dat die minderwaardigheid betekent dat het onrecht dat we lijden

and inequality we endure

en de ongelijkheid die wij moeten verdragen

is essentially our own fault.

in wezen onze eigen schuld is.

So, yes, it is ...

Dus, ja, het is zo ...

Speaking of the word only as racist spew

Het woord alleen maar zien als racistisch braaksel

or as an obscenity in hip hop music

of als een obsceniteit in hiphop-muziek,

makes it sounds as if it's a disease

laat het klinken alsof het een ziekte is

located in the American vocal cords

van de Amerikaanse stembanden

that can be snipped right out.

die alleen maar weggeknipt hoeft te worden.

It's not, and it can't.

Dat is het niet en dat gaat niet.

And I learned this from talking to my students.

Ik leerde dit uit de gesprekken met mijn studenten.

So next time class met,

Bij de volgende les

I apologized,

verontschuldigde ik me

and I made an announcement.

en liet verstaan

I would have a new policy.

dat ik het anders zou aanpakken.

Students would see the word in my PowerPoints,

Studenten zouden het woord zien in mijn powerpoints,

in film, in essays they read,

in films, in de essays die ze lazen,

but we would never ever say the word out loud in class.

maar we zouden het woord nooit hardop zeggen in de klas.

Nobody ever said it again.

Niemand heeft het ooit weer gezegd.

But they didn't learn much either.

Maar veel leerden ze er ook niet uit.

Afterwards, what bothered me most

Wat me later het meest stoorde,

was that I didn't even explain to students

was dat ik de studenten niet eens had uitgelegd

why, of all the vile, problematic words in American English,

waarom van alle verachtelijke, problematische woorden

in het Amerikaanse Engels,

why this particular word had its own buffer,

net dit bepaald woord zijn eigen buffer had,

the surrogate phrase "the N-word."

de vervanguitdrukking, het 'n-woord'.

Most of my students,

De meeste van mijn studenten,

many of them born in the late 1990s and afterwards,

velen van hen geboren in de late jaren 1990 en daarna,

didn't even know that the phrase "the N-word"

wist niet eens dat de uitdrukking 'n-woord'

is a relatively new invention in American English.

een relatieve nieuwkomer was in het Amerikaanse Engels.

When I was growing up, it didn't exist.

Toen ik opgroeide, bestond het niet.

But in the late 1980s,

Maar in de late jaren 1980

black college students, writers, intellectuals,

begonnen zwarte studenten, schrijvers, intellectuelen,

more and more started to talk about racist attacks against them.

meer en meer te praten over de racistische aanvallen tegen hen.

But increasingly, when they told these stories,

In toenemende mate, toen ze deze verhalen vertelden,

they stopped using the word.

stopten ze met het gebruik van het woord.

Instead, they reduced it to the initial N

In plaats daarvan reduceerden ze het tot de initiaal n

and called it "the N-word."

en noemden het: het 'n-woord'.

Zij vonden dat telkens als het woord werd uitgesproken,

They felt that every time the word was uttered

it opened up old wounds, so they refused to say it.

het oude wonden openreet, dus weigerden ze het te zeggen.

They knew their listeners would hear the actual word in their heads.

Ze wisten dat hun luisteraars het echte woord in hun hoofd zouden horen.

That wasn't the point.

Dat was niet het punt.

The point was they didn't want to put the word in their own mouths

Het ging erom dat ze het woord niet in eigen mond wilden nemen

or into the air.

of rondstrooien.

By doing this,

Door dit te doen,

they made an entire nation start to second-guess themselves

deden ze een hele natie nadenken

about saying it.

over het gebruik ervan.

This was such a radical move

Dit was zo'n radicale zet

that people are still mad about it.

dat mensen er nog steeds boos over zijn.

Critics accuse those of us who use the phrase "the N-word,"

Critici beschuldigen degenen onder ons die de term 'n-woord' gebruiken --

or people who become outraged,

of mensen die verontwaardigd raken

you know, just because the word is said,

gewoon omdat het woord wordt gezegd --

of being overprincipled,

'overdreven principieel' te zijn,

politically correct

politiek correct

or, as I just read a couple of weeks ago in The New York Times,

of, zoals ik net een paar weken geleden las in The New York Times:

"insufferably woke."

'onverdraaglijk overgevoelig'.

Right?

Toch?

So I bought into this a little bit too,

Dus ging ik daar een beetje in mee,

which is why the next time I taught the course

en daarom stelde ik de volgende keer dat ik de cursus gaf

I proposed a freedom of speech debate.

een debat over de vrijheid van meningsuiting voor.

The N-word in academic spaces, for or against?

Het n-woord aan de universiteit: wie is voor of tegen?

I was certain students would be eager

Ik was er zeker van dat studenten graag

to debate who gets to say it and who doesn't.

zouden debatteren over wie het mocht zeggen en wie niet.

But they weren't.

Maar zo ging het niet.

Instead ...

In plaats daarvan ...

my students started confessing.

begonnen mijn studenten op te biechten.

A white student from New Jersey talked about standing by

Een witte studente uit New Jersey sprak over toekijken

terwijl een zwarte jongen op haar school met dit woord werd gepest.

as a black kid at her school got bullied by this word.

She did nothing and years later still carried the guilt.

Ze deed niets en jaren later voelde ze nog steeds de schuld.

Another from Connecticut

Een ander uit Connecticut

talked about the pain of severing

sprak over de pijn van het doorsnijden

a very close relationship with a family member,

van een zeer nauwe relatie met een familielid,

because that family member refused to stop saying the word.

want dat familielid weigerde om te stoppen met het woord te zeggen.

One of the most memorable stories came from a very quiet black student

Een van de meest memorabele verhalen kwam van een zeer rustige zwarte student

from South Carolina.

uit South Carolina.

She didn't understand all the fuss.

Ze begreep al die drukte niet.

She said everyone at her school said the word.

Ze zei dat iedereen op haar school het woord gebruikte.

She wasn't talking about kids calling each other names in the hall.

Het ging niet over kinderen die elkaar uitscholden in de gangen.

She explained that at her school

Ze legde uit dat op haar school,

when teachers and administrators

als docenten en bestuurders

became frustrated with an African American student,

gefrustreerd raakten door een Afro-Amerikaanse student,

they called that student the actual N-word.

ze deze student met het echte n-woord noemden.

She said it didn't bother her at all.

Ze zei dat ze dat helemaal niet erg vond.

But then a couple of days later,

Maar dan een paar dagen later

she came to visit me in my office hours and wept.

kwam ze me opzoeken tijdens mijn kantooruren, en weende.

She thought she was immune.

Ze dacht dat ze immuun was.

She realized that she wasn't.

Ze besefte dat ze het niet was.

Over the last 10 years,

In de afgelopen 10 jaar

I have literally heard hundreds of these stories

hoorde ik letterlijk honderden van deze verhalen

from all kinds of people from all ages.

van allerlei mensen van alle leeftijden.

People in their 50s remembering stories from the second grade

Vijftigers herinnerden zich verhalen uit de lagere school

and when they were six,

en van toen ze zes waren,

either calling people the word or being called the word,

van hoe ze ofwel mensen zo noemden ofwel zelf zo genoemd werden,

but carrying that all these years around this word, you know.

maar dat ze al die jaren dit woord met zich meesleepten, weet je.

And as I listened to people talk about their points of encounter,

Ik luisterde naar mensen die over hun punten van ontmoeting praatten.

the pattern that emerged for me as a teacher that I found most upsetting

Het patroon dat voor mij naar voren kwam

en dat ik als leraar het meest schokkend vond,

is the single most fraught site

was dat de meest beladen plaats

for these points of encounter

voor deze punten van ontmoeting

is the classroom.

de klas is.

Most US kids are going to meet the N-word in class.

De meeste Amerikaanse kinderen gaan het n-woord in de klas tegenkomen.

One of the most assigned books in US high schools

Een van de meest toegewezen boeken in de Amerikaanse middelbare scholen

is Mark Twain’s "The Adventures of Huckleberry Finn"

is Mark Twains 'De avonturen van Huckleberry Finn',

in which the word appears over 200 times.

waarin het woord meer dan 200 keer verschijnt.

And this isn't an indictment of "Huck Finn."

Dit is geen aanklacht van 'Huck Finn'.

The word is in lots of US literature and history.

Het woord kom je veel tegen in de VS literatuur en geschiedenis.

It's all over African American literature.

De Afro-Amerikaanse literatuur staat er vol van.

Yet I hear from students

Maar toch hoor ik van studenten

that when the word is said during a lesson

dat wanneer het woord tijdens een les

without discussion and context,

zonder discussie en context wordt gezegd,

it poisons the entire classroom environment.

het de hele klasomgeving vergiftigt.

The trust between student and teacher is broken.

Het vertrouwen tussen student en docent is gebroken.

Even so, many teachers,

En toch gebruiken veel leraren,

often with the very best of intentions,

vaak met de beste bedoelingen,

still say the N-word in class.

nog steeds het n-woord in de klas.

They want to show and emphasize the horrors of US racism,

Ze willen de verschrikkingen van het Amerikaanse racisme

laten zien en benadrukken,

so they rely on it for shock value.

en gebruiken het om te choqueren.

Invoking it brings into stark relief

Oproepen ervan benadrukt de lelijkheid van het verleden van onze natie.

the ugliness of our nation's past.

But they forget

Ze vergeten dat die ideeën springlevend zijn in ons culturele weefsel.

the ideas are alive and well in our cultural fabric.

The six-letter word is like a capsule of accumulated hurt.

Het vijf-letter-woord is als een capsule van opgehoopte pijn.

Every time it is said, every time,

Elke keer als het wordt gezegd, elke keer,

it releases into the atmosphere the hateful notion

emaneert het het haatdragende idee

that black people are less.

dat zwarte mensen minder zijn.

My black students tell me

Mijn zwarte studenten vertellen me

that when the word is quoted or spoken in class,

dat wanneer het woord valt in de klas,

they feel like a giant spotlight is shining on them.

ze dat voelen alsof er een enorm spotlight op hen schijnt.

One of my students told me

Een van mijn studenten vertelde me

that his classmates were like bobbleheads,

dat zijn klasgenoten wiebelhoofden leken

turning to gauge his reaction.

die zich naar hem toe draaiden om zijn reactie te peilen.

A white student told me that in the eighth grade,

Een witte student vertelde me dat toen ze in de achtste klas

when they were learning "To Kill a Mockingbird"

leerden over 'To Kill a Mockingbird',

ze het hardop moesten lezen in de klas.

and reading it out loud in class,

the student was stressed out

De student was zo gestrest

at the idea of having to read the word,

bij het idee om het woord te moeten lezen --

which the teacher insisted all students do,

en de leerkracht drong erop aan dat alle studenten het deden --

that the student ended up spending most of the unit

dat hij zich het grootste deel van de les

hiding out in the bathroom.

ging wegsteken op het toilet.

This is serious.

Dit is serieus.

Students across the country

Studenten in het hele land

talk about switching majors and dropping classes

praten over het veranderen van richting en wegblijven uit de les,

because of poor teaching around the N-word.

vanwege de slechte manier van lesgeven over het n-woord.

The issue of faculty carelessly speaking the word

De kwestie van het onnadenkend uitspreken van het woord

has reached such a fevered pitch,

werd zo intens beleefd

it's led to protests at Princeton, Emory,

dat het leidde tot protesten in Princeton, Emory,

The New School,

The New School,

Smith College, where I teach,

Smith College, waar ik les geef,

and Williams College,

en Williams College,

where just recently students have boycotted the entire English Department

waar onlangs studenten de hele afdeling Engels hebben geboycot

over it and other issues.

over dit en andere zaken.

And these were just the cases that make the news.

Dat waren alleen nog maar de gevallen die het nieuws haalden.

This is a crisis.

Dit is een crisis.

And while student reaction

En al ziet de studentenreactie eruit

looks like an attack on freedom of speech,

als een aanval op de vrijheid van meningsuiting,

I promise this is an issue of teaching.

neem maar van mij aan dat dit een kwestie is van onderwijs.

My students are not afraid of materials that have the N-word in it.

Mijn leerlingen zijn niet bang van lesmateriaal met het n-woord.

They want to learn about James Baldwin

Ze willen leren over James Baldwin

and William Faulkner

en William Faulkner

and about the civil rights movement.

en over de burgerrechtenbeweging.

In fact, their stories show

In feite tonen hun verhalen aan

that this word is a central feature of their lives as young people

dat dit woord een centraal onderdeel is van hun leven als jongeren

in the United States.

in de Verenigde Staten.

It's in the music they love.

Het zit in hun favoriete muziek.

And in the popular culture they emulate,

En in de populaire cultuur die ze nabootsen,

the comedy they watch,

de shows die ze bekijken,

it's in TV and movies

het zit in tv en films

and memorialized in museums.

en wordt herdacht in de musea.

They hear it in locker rooms,

Ze horen het in kleedkamers,

on Instagram,

op Instagram,

in the hallways at school,

in de gangen op school,

in the chat rooms of the video games they play.

in de chatrooms van de videogames die ze spelen.

It is all over the world they navigate.

Het is er in de hele wereld waarover ze navigeren.

But they don't know how to think about it

Maar ze weten niet hoe erover te denken

or even really what the word means.

of zelfs niet wat het woord echt betekent.

I didn't even really understand what the word meant

Ik begreep zelf niet eens wat het woord betekende,

until I did some research.

totdat ik er wat onderzoek over deed.

I was astonished to learn

Ik was verbaasd om te leren

that black people first incorporated the N-word into the vocabulary

dat zwarte mensen voor het eerst het n-woord in hun vocabulaire opnamen

as political protest,

als politiek protest,

not in the 1970s or 1980s

niet in de jaren 1970 of 1980,

but as far back as the 1770s.

maar zo ver terug als de jaren 1770.

And I wish I had more time to talk

Ik wou dat ik meer tijd had om te praten

about the long, subversive history of the black use of the N-word.

over de lange, subversieve geschiedenis van de zwarte gebruik van het n-woord.

But I will say this:

Maar ik zal dit zeggen:

Many times, my students will come up to me and say,

Vaak komen mijn studenten naar me toe en zeggen:

"I understand the virulent roots of this word, it's slavery."

"Ik begrijp de giftige wortels van dit woord; het is de slavernij."

They are only partially right.

Ze hebben slechts gedeeltelijk gelijk.

This word, which existed before it became a slur,

Dit woord, dat al bestond voordat het een scheldwoord werd,

but it becomes a slur at a very distinct moment in US history,

maar een scheldwoord wordt

op een zeer afgetekend moment in de Amerikaanse geschiedenis:

and that's as large numbers of black people begin to become free,

wanneer grote aantallen zwarte mensen beginnen vrij te komen,

starting in the North in the 1820s.

eerst in het noorden in de jaren 1820.

In other words,

Met andere woorden,

this word is fundamentally an assault on black freedom,

dit woord is fundamenteel een aanval op zwarte vrijheid,

black mobility,

zwarte mobiliteit,

and black aspiration.

en zwarte aspiratie.

Even now,

Zelfs nu

nothing so swiftly unleashes an N-word tirade

ontketent niets zo snel een n-woord-tirade

as a black person asserting their rights

als zwarte mensen die opkomen voor hun rechten,

or going where they please or prospering.

die gaan waar ze willen of die het voor de wind gaat.

Think of the attacks on Colin Kaepernick when he kneeled.

Denk aan de aanvallen op Colin Kaepernick toen hij knielde.

Or Barack Obama when he became president.

Of Barack Obama toen hij president werd.

My students want to know this history.

Mijn studenten willen deze geschiedenis leren kennen.

But when they ask questions, they're shushed and shamed.

Maar als ze vragen stellen, worden ze het zwijgen opgelegd of beschaamd gemaakt.

By shying away from talking about the N-word,

Door niet te willen praten over het n-woord,

we have turned this word into the ultimate taboo,

hebben we dit woord tot het ultieme taboe verklaard,

crafting it into something so tantalizing,

het omgevormd tot iets zo verleidelijks

that for all US kids,

dat het voor alle Amerikaanse kinderen --

no matter their racial background,

hun raciale achtergrond maakt niet uit --

part of their coming of age is figuring out

deel uitmaakt van hun opgroeien

how to negotiate this word.

hoe om te gaan met dit woord.

We treat conversations about it like sex before sex education.

We behandelen gesprekken erover als seks vóór de seksuele voorlichting.

We're squeamish, we silence them.

We zijn preuts; we leggen hen het zwijgen op.

So they learn about it from misinformed friends and in whispers.

Dus leren ze erover van verkeerd geïnformeerde vrienden en al fluisterend.

I wish I could go back to the classroom that day

Ik wou dat ik terug kon gaan naar de klas die dag

and push through my fear

en ondanks mijn angst

to talk about the fact that something actually happened.

praten over het feit dat er echt iets gebeurd is.

Not just to me or to my black students.

Niet alleen met mij of mijn zwarte studenten.

But to all of us.

Maar met ons allemaal.

You know, I think

Weet je, ik denk

dat we allemaal met elkaar verbonden zijn

we're all connected by our inability to talk about this word.

door ons onvermogen om te praten over dit woord.

But what if we explored our points of encounter

Maar wat als we onze punten van ontmoeting eens verkenden

and did start to talk about it?

en erover begonnen te praten?

Today, I try to create the conditions in my classroom

Vandaag probeer ik in mijn klas de voorwaarden te creëren

to have open and honest conversations about it.

om er open en eerlijk over te praten.

One of those conditions -- not saying the word.

Eén van die voorwaarden -- het woord niet uitspreken.

We're able to talk about it

We kunnen erover praten,

because it doesn't come into the classroom.

want het komt de klas niet in.

Another important condition

Een andere belangrijke voorwaarde

is I don't make my black students responsible

is dat ik mijn zwarte studenten niet verantwoordelijk maak

for teaching their classmates about this.

om er hun klasgenoten over te onderwijzen.

That is my job.

Dat is mijn taak.

So I come prepared.

Dus kom ik voorbereid.

I hold the conversation with a tight rein,

Ik houd het gesprek strak in handen

and I'm armed with knowledge of the history.

en ik ben gewapend met mijn kennis van de geschiedenis.

I always ask students the same question:

Ik stel de studenten altijd dezelfde vraag:

Why is talking about the N-word hard?

waarom is spreken over het n-woord moeilijk?

Their answers are amazing.

Hun antwoorden zijn geweldig.

They're amazing.

Ze zijn geweldig.

More than anything though,

Maar meer dan wat dan ook

I have become deeply acquainted with my own points of encounter,

ben ik diep vertrouwd geraakt met mijn eigen punten van ontmoeting,

my personal history around this word.

mijn persoonlijke geschiedenis rond dit woord.

Because when the N-word comes to school,

Want als het n-woord naar school komt,

or really anywhere,

of eigenlijk overal,

it brings with it all of the complicated history of US racism.

brengt het de hele gecompliceerde geschiedenis

van het Amerikaanse racisme met zich mee.

The nation's history

De geschiedenis van de natie

and my own,

en die van mij,

right here, right now.

hier en nu.

There's no avoiding it.

Er is geen ontkomen aan.

(Applause)

(Applaus)