How to resolve racially stressful situations | Howard C. Stevenson

Translator: Hooman Hosseini Zahraee Reviewer: Leila Ataei

There's an African proverb that goes,

یک ضرب‌المثل آفریقایی وجود دارد که می‌گوید:

"The lion's story will never be known

«داستان شیر تا زمانی که شکارچی راوی داستان باشد

as long as the hunter is the one to tell it."

ناشناخته خواهد ماند.»

More than a racial conversation, we need a racial literacy

بیشتر از آنکه به مکالمه نژادی نیاز داشته باشیم به سواد نژادی نیاز داریم

to decode the politics of racial threat in America.

تا سیاست‌های تهدید نژادی در آمریکا را کشف کنیم.

Key to this literacy is a forgotten truth,

کلید این سواد فراموش کردن حقیقتی است

that the more we understand

که هرچه بیشتر درک می‌کنیم،

that our cultural differences represent the power

که تفاوت فرهنگ‌های ما نشان‌‌دهنده نیرویی است

to heal the centuries

که باعث بهبودی کشور از

of racial discrimination,

تبعیض نژادی، از دست دادن صفات انسانی

dehumanization and illness.

و بیمار می‌گردد.

Both of my parents were African-American.

هر دو والدین من آفریقایی-آمریکایی بودند.

My father was born in Southern Delaware,

پدر من در دِلاوِر جنوبی بدنیا آمده،

my mother, North Philadelphia,

مادر من در شمال فیلادلفیا،

and these two places are as different from each other as east is from west,

و این دو مکان به اندازه‌ای با هم متفاوتند که شرق و غرب از هم متفاوت هستند،

as New York City is from Montgomery, Alabama.

به اندازه‌ای که نیویورک از مونتگومری آلاباما متفاوت است.

My father's way of dealing with racial conflict

راه پدر من برای مقابله با درگیری‌های نژادی

was to have my brother Bryan, my sister Christy and I in church

نگه داشتن برادرم برایان و خواهرم کریستی و من توی کلیسا بود

what seemed like 24 hours a day, seven days a week.

که ۲۴ ساعت روز و ۷ روز هفته است.

(Laughter)

(خنده حضار)

If anybody bothered us because of the color of our skin,

اگر هر کسی بخاطر رنگ پوست ما را آزار می‌داد،

he believed that you should pray for them,

این باور را داشت که باید برای‌شان دعا کرد،

knowing that God would get them back in the end.

چون که خدا آن‌ها را گیر خواهد انداخت.

(Laughter)

(خنده حضار)

You could say that his racial-coping approach was spiritual --

شما می‌توانید بگویید که رویکرد مقابله نژادی او معنوی بود.

for later on, one day,

در آینده، یک روزی

like Martin Luther King.

مانند مارتین لوتر کینگ.

My mother's coping approach was a little different.

نوع مقابله مادر من کمی متفاوت بود.

She was, uh, you could say, more relational --

می‌شود گفت که روش او بیشتر با ارتباط برقرار کردن بود--

right now, like, in your face,

مانند همین الان،

right now.

رو در رو.

More like Malcolm X.

بیشتر شبیه به مالکوم ایکس.

(Laughter)

(خنده حضار)

She was raised from neighborhoods

او در محله‌ای بزرگ شده بود که

in which there was racial violence and segregation,

که تبعیض و خشونت‌نژادی وجود داشت،

where she was chased out of neighborhoods,

جایی که او از آن فرار کرد،

and she exacted violence to chase others out of hers.

و او این خشونت را تحمل کرد تا تا از بقیه فرار کند.

When she came to Southern Delaware,

وقتی به دِلاوِر جنوبی آمد،

she thought she had come to a foreign country.

فکر کرد که به یک کشور خارجی آمده است.

She didn't understand anybody,

هیچکسی را درک نمی‌کرد،

particularly the few black and brown folks

به خصوص که مردم کمی با رنگ پوست سیاه و قهوه‌ای

who were physically deferential and verbally deferential

که به صورت فیزیکی و روحی متفاوت بودند،

in the presence of whites.

در مقایسه با سفید پوست‌ها وجود داشت.

Not my mother.

نه مادر من .

When she wanted to go somewhere, she walked.

وقتی قصد داشت جایی برود، پیاده می‌رفت.

She didn't care what you thought.

و اهمیتی نمی‌داد که شما چی فکر می‌کنید.

And she pissed a lot of people off with her cultural style.

و اعصاب کلی از مردم را با سبک فرهنگی که داشت به‌هم ریخته بود.

Before we get into the supermarket,

قبل از اینکه وارد سوپر مارکت شویم،

she would give us the talk:

به ما همیشه این حرف را می‌زد:

"Don't ask for nothin',

« چیزی درخواست نکنید،

don't touch nothin'.

به چیزی دست نزنید.

Do you understand what I'm saying to you?

متوجه شدید چی گفتم؟

I don't care if all the other children are climbing the walls.

برای من مهم نیست اگه بقیه بچه‌ها از دیوار بالا می‌روند.

They're not my children.

آن‌ها بچه‌های من نیستند.

Do you understand what I'm saying to you?"

متوجه هستید چی میگم؟»

In three-part harmony:

دریک هماهنگی سه گانه‌:

"Yes, Mom."

«بله مادر».

Before we'd get into the supermarket,

قبل از اینکه وارد مغازه‌ها شویم

that talk was all we needed.

همه به آن صحبت نیاز داشتیم.

Now, how many of you ever got that talk?

حالا چند نفر از شما تا حالا همچین صحبتی را داشتید؟

How many of you ever give that talk?

به چند نفر از شما چنین حرفی زد شده؟

(Laughter)

(خنده حضار)

How many of you ever give that talk today?

چند نفر از شما همچین صحبتی را با کسی انجام داده‌اید؟

My mother didn't give us the talk because she was worried about money

او این صحبت‌ها را برای انجام نمی‌داد چون نگران پول یا

or reputation

شهرت

or us misbehaving.

یا بدرفتاری‌های ما بود.

We never misbehaved.

ما هیچ وقت بدرفتاری نکردیم.

We were too scared.

ما خیلی ترسیده بودیم.

We were in church 24 hours a day,

ما ۲۴ ساعت در کلیسا بودیم.

seven days a week.

هر هفت روز هفته.

(Laughter)

(خنده حضار)

She gave us that talk to remind us

او این صحبت را با ما می‌کرد تا به ما یادآوری کند که

that some people in the world would interpret us as misbehaving

بعضی از مردم دنیا ممکن است این رفتارهای ما را بدرفتاری تفسیر کنند.

just by being black.

فقط چون سیاه پوست بودیم.

Not every parent has to worry about their children being misjudged

هیچ خانواده‌ای نباید نگران قضاوت‌های اشتباه درباره فرزندان خود باشد

because of the color of their skin,

به خاطر رنگ پوستی که

just by breathing.

مادرزادی دارند.

So we get into the supermarket,

بنابراین وارد سوپر وارکت می‌شویم، و مردم

and people look at us --

ما را نگاه می‌کنند،

stare at us as if we just stole something.

جوری خیره می شو‌ند که انگار چیزی دزدیدیم.

Every now and then, a salesperson would do something or say something

گاهی اوقات، یکی از فروشنده‌ها چیزی می‌گوید یا کاری انجام می‌دهد

because they were pissed with our cultural style,

به دلیل اینکه از سبک فرهنگی ما خوشش نمی‌آمد.

and it would usually happen at the conveyor belt.

و این اتفاق معمولا جای نوار نقاله (موقع حساب کردن) اتفاق می‌افتد.

And the worst thing they could do was to throw our food into the bag.

و بدتر از آن پرت کردن غذاها توی پاکت‌ها است.

And when that happened, it was on.

آن موقع بود که همه چیز شروع می‌شد.

(Laughter)

(خنده حضار)

My mother began to tell them who they were,

مادرم شروع می‌کرد به آن‌ها می‌گفت که کی بودند،

who their family was,

خانواده شان که بود،

where to go,

کجا بروند،

how fast to get there.

و چقدر سریع آنجا بروند.

(Laughter)

(خنده حضار)

If you haven't been cursed out by my mother, you haven't lived.

اگر توسط مادر من نفرین نشده باشید، نصف عمرتان بر فناست.

(Laughter)

(خنده حضار)

The person would be on the floor,

آن شخص روی زمین ولو می‌شد،

writhing in utter decay and decomposition,

پیچ و تاب می‌خورد و تجزیه می‌شد و

whimpering in a pool of racial shame.

در حوضی از شرم نژادی ناله و زاری می‌کرد.

(Laughter)

(خنده حضار)

Now, both my parents were Christians.

حال هر دو والدین من مسیحی بودند.

The difference is my father prayed before a racial conflict

تفاوت اینجاست که پدر من قبل از درگیری‌های نژادی عبادت می‌کرد

and my mother prayed after.

و مادر من بعدش.

(Laughter)

(خنده حضار)

There is a time, if you use both of their strategies,

زمان‌هایی هست که از هردو استراتژی استفاده کنید،

if you use them in the right time and the right way.

در زمان درست و به روش درست.

But it's never a time --

اما هیچوقت زمانی وجود ندارد--

there's a time for conciliation,

یک زمانی برای مصالحه وجود دارد،

there's a time for confrontation,

یک زمانی برای مقابله هست،

but it's never a time to freeze up like a deer in the headlights,

اما هیچ زمانی برای کاری نکردن نیست مثل آهویی که جلوی چراغ‌های جلوی ماشین است.

and it's never a time to lash out in heedless, thoughtless anger.

و هیچ زمانی برای کتک کاری با بی احترامی و خشم‌های بدون فکر کردن وجود ندارد.

The lesson in this is

درسی که در این قضیه وجود دارد،

that when it comes to race relations,

این است که وقتی قضیه روابط نژادی است،

sometimes, we've got to know how to pray,

گاهی اوقات باید بدانیم که چگونه درخواست کنیم

think through, process, prepare.

به آن فکر کنیم، بررسی کنیم، آماده شویم.

And other times, we've got to know how to push,

وگاهی وقت‌ها، باید بدانیم که چگونه فشار بیاوریم،

how to do something.

چگونه کاری انجام بدهیم.

And I'm afraid that neither of these two skills --

و من می‌دانم که هیچکدام از این دو مهارت

preparing,

آماده شدن،

pushing --

و فشار آوردن،

are prevalent in our society today.

در جامعه امروز مرسوم نیست.

If you look at the neuroscience research

اگر شما به تحقیقات علوم اعصاب نگاه کنید

which says that when we are racially threatened,

که می‌گوید ما از نظر نژادی مورد تهدید قرار داریم،

our brains go on lockdown,

مغز ما قفل می‌کند

and we dehumanize black and brown people.

و از رنگین‌پوست‌ها انسان‌زدایی می‌کنیم.

Our brains imagine that children and adults are older than they really are,

مغز ما تصور می‌کند که بچه‌ها و بزرگسالان از چیزی که هستندواقعا بزرگترهستند،

larger than they really are

بزرگتر از چیزی که واقعا هستند

and closer than they really are.

و نزدیکتر از چیزی که واقعا هستند.

When we're at our worst, we convince ourselves

زمانی که در بدترین حالت خود هستیم، خودمان را قانع می‌کنیم

that they don't deserve affection or protection.

که آن‌ها لیاقت محبت و مراقبت را ندارند.

At the Racial Empowerment Collaborative,

در همکاری توانمندسازی نژادی،

we know that some of the scariest moments are racial encounters,

می‌دانیم که از ترسناک‌ترین لحظه‌ها، دعواهای نژادی هستند

some of the scariest moments that people will ever face.

از ترسناک‌ترین لحظه‌هایی که مردم با آن روبرو می‌شوند.

If you look at the police encounters that have led to some wrongful deaths

اگر به برخوردهای پلیس نگاه کنید، که به مرگ‌های اشتباهی منجر شده است

of mostly Native Americans and African-Americans in this country,

و بیشتر آمریکایی‌هایی اصیل و آفریقایی-آمریکایی هستند،

they've lasted about two minutes.

آن‌ها حدود دو دقیقه طول کشیده‌اند.

Within 60 seconds,

در مدت ۶۰ ثانیه،

our brains go on lockdown.

مغز ما قفل می‌کند.

And when we're unprepared,

و وقتی ما آماده نباشیم

بیشتر از حد معمول واکنش نشان می‌دهیم.

we overreact.

At best, we shut down.

در بهترین حالت، دستگیر می‌کنیم.

At worst, we shoot first and ask no questions.

در بدترین حالت اول شلیک می‌کنیم و سوالی هم نمی‌پرسیم.

Imagine if we could reduce the intensity of threat

تصور کنید اگر می‌توانستیم شدت تهدید را

within those 60 seconds

در آن ۶۰ ثانیه کاهش دهیم

and keep our brains from going on lockdown.

و جلوی قفل شدن مغز خود را بگیریم.

Imagine how many children would get to come home from school

تصور کنید چقدر از کودکان می‌توانستند از مدرسه یا از فروشگاه‌های

or 7-Eleven

۷ تا۱۱به خانه برگردند

without getting expelled or shot.

بدون این که خراج شوند یا به آنها شلیک شود.

Imagine how many mothers and fathers wouldn't have to cry.

تصور کنید چقدر از پدر و مادرها گریه نمی‌کردند.

Racial socialization can help young people negotiate 60-second encounters,

اجتماعی شدن نژادی می‌تواند به مردم جوان کمک کند در آن برخورد ۶۰ ثانیه مذاکره کنند،

but it's going to take more than a chat.

اما این کار به چیزی بیشتر از صحبت نیاز دارد.

It requires a racial literacy.

این کار به یک سواد نژادی احتیاج دارد.

Now, how do parents have these conversations,

حالا چگونه والدین این صحبت‌ها را داشته باشند

and what is a racial literacy?

و سواد نژادی چیست؟

Thank you for asking.

ممنون که پرسیدید.

(Laughter)

(خنده حضار)

A racial literacy involves the ability to read,

سواد نژادی شامل توانایی خواندن،

recast and resolve a racially stressful encounter.

تجدید نظر کردن و حل کردن یک برخورد استرس‌زای نژادی است.

Reading involves recognizing when a racial moment happens

خواندن شامل تشخیص زمانی است که یک لحظه نژادی اتفاق می‌افتد

and noticing our stress reactions to it.

و متوجه واکنش استرسی خود به آن می‌شویم.

Recasting involves

تجدید نظر کردن شامل

taking mindfulness and reducing my tsunami interpretation of this moment

توجه به هوشیاری ذهن و کاهش سونامی تفسیرهای من در آن لحظه می‌شود.

and reducing it to a mountain-climbing experience,

و آن را به یک تجربه کوهنوردی کاهش می‌دهد،

one that is --

که در آن

from impossible situation to one that is much more doable

از یک وضعیت غیرممکن به یک وضعیتی که بیشتر قابل اجرا است و

and challenging.

چالش‌‌انگیزتر است، می‌رویم.

Resolving a racially stressful encounter involves

برطرف کردن یک برخورد استرس‌زا شامل

being able to make a healthy decision

توانایی در اتخاذ تصمیمی سالم‌تر است

that is not an underreaction, where I pretend, "That didn't bother me,"

که یک واکنش کم نیست، جایی که من تظاهر می‌کنم "آن من را نرنجاند".

or an overreaction, where I exaggerate the moment.

یا واکنش زیادی در موقعیتی که غراق کنم.

Now, we can teach parents and children how to read, recast and resolve

حالا می‌توانیم به والدین و کودکان بیاموزیم چگونه بخوانند، تجدید نظر کنند و حل کنند.

using a mindfulness strategy we call: "Calculate, locate, communicate,

استفاده از استراتژی هوشیاری ذهن. که ما می‌گوییم "محاسبه کردن، پیدا کردن،

ارتباط برقرار کردن، دم و بازدم کردن."

breathe and exhale."

Stay with me.

با من بمانید.

"Calculate" asks,

"محاسبه کردن" می‌پرسد،

"What feeling am I having right now,

«الان چه احساسی دارم،

and how intense is it on a scale of one to 10?"

و شدت آن از ۱ تا ۱۰ چقدر است؟»

"Locate" asks, "Where in my body do I feel it?"

"پیدا کردن". می‌پرسد، «بدن من کجاست و آن را حس می‌کنم ؟»

And be specific,

و مشخص و دقیق باشید،

like the Native American girl at a Chicago fifth-grade school said to me,

مثل یک دختر آمریکایی اصیل که در کلاس پنجم مدرسه شیکاگو به من گفت،

"I feel angry at a nine because I'm the only Native American.

«درجه عصبانیتم ۹ است چون من تنها امریکایی اصیل هستم.

And I can feel it in my stomach,

و می‌توانم این را توی شکم خودم احساس کنم،

like a bunch of butterflies are fighting with each other,

مثل جمعی از پروانه‌ها که در حال جنگیدن با هم هستند،

so much so that they fly up into my throat and choke me."

خیلی زیاد، به گونه‌ای که به داخل گلوی من پرواز کرده و خفه‌ام میکند"،

The more detailed you can be,

هر چه بیشتر جزئیات داشته باشید،

the easier it is to reduce that spot.

راحت‌تر می‌توانید آن موضع را کاهش دهید.

"Communicate" asks,

"ارتباط برقرار کردن" می‌پرسد،

"What self-talk and what images are coming in my mind?"

"«چه حرفایی به خودم و چه تصاویری در ذهن من می‌آیند؟»

And if you really want help, try breathing in

و اگر واقعا می‌خواهید کمک کنید، تلاش کنید به داخل نفس بکشید

and exhaling slowly.

و آرام بیرون بدهید .

With the help of my many colleagues at the Racial Empowerment Collaborative,

و با کمک بسیاری از همکارانم در در همکاری توانمند سازی نژادی،

we use in-the-moment stress-reduction

ما از کاهش استرس‌های آنی در چندین

in several research and therapy projects.

تحقیق و پروژه های درمانی استفاده می‌کنیم.

One project is where we use basketball to help youth manage their emotions

یکی از پروژه‌ها این بود از بسکتبال برای کمک به جوانان در کنترل احساساتشان

during 60-second eruptions on the court.

در ۶۰ ثانیه زمان انفجاری در زمین استفاده کردیم.

Another project, with the help of my colleagues Loretta and John Jemmott,

در پروژه دیگری، با کمک همکارانم لورِتا و جان جِمات،

we leverage the cultural style of African-American barbershops,

از سبک فرهنگی آرایشگاه‌های آمریکایی-آفریقایی استفاده کردیم،

where we train black barbers to be health educators in two areas:

جایی که آرایشگرهای سیاه‌پوست را برای مربی سلامت شدن در دو زمینه تعلیم دادیم:

one, to safely reduce the sexual risk in their partner relationships;

یک، با خیال راحت خطرهای جنسی را در رابطه با شریک‌شان کاهش دهد؛

and the other,

و بعدی اینکه،

to stop retaliation violence.

تلافی‌های خشونت بار را متوقف کند.

The cool part is the barbers use their cultural style

قسمت جالب این است که آرایشگرها از سبک فرهنگی خودشان استفاده می‌کنند

to deliver this health education to 18- to 24-year-old men

تا این مربی‌گری سلامت را به مردهای ۱۸ تا ۲۴ ساله منتقل کنند

while they're cutting their hair.

درحالی که موهای آن‌ها را کوتاه می‌کنند.

Another project is where we teach teachers

یک پروژه دیگر آنجاست که ما به معلم‌ها آموزش می‌دهیم

how to read, recast and resolve stressful moments in the classroom.

چطوری لحظات استرس‌زا در کلاس را بخوانند، تجدید نظر و حل کنند.

And a final project, in which we teach parents and their children separately

و پروژه نهایی، که در آن به خانواده‌ها و فرزندانشان به صورت جداگانه آموزش می‌دهیم

to understand their racial traumas

تا آسیب‌های نژادی را درک کنند

before we bring them together to problem-solve daily microaggressions.

قبل از آنکه ما آن‌ها را برای حل مشکلات درگیری‌های روزانه نزد یکدیگر ببریم.

Now, racially literate conversations with our children can be healing,

حال گفتگو‌های سواد نژادی با کودکان ما می‌تواند بهبود بخشیده شود

but it takes practice.

اما نیاز به تمرین دارد.

And I know some of you are saying, "Practice?

و می‌دانم که بعضی از شما می‌گویید "تمرین" ؟

Practice?

تمرین ؟

We're talking about practice?"

ما درباره تمرین صحبت می‌کنیم؟

Yes, we are talking about practice.

بله، ما درباره تمرین صحبت می‌کنیم.

I have two sons.

من دو تا پسر دارم.

My oldest, Bryan, is 26,

پسر بزرگم، برایان، ۲۶ ساله است

and my youngest, Julian, is 12.

و پسر کوچکم، جولیان، ۱۲ سال دارد.

And we do not have time to talk about how that happened.

و ما فرصت نداریم که صحبت کنیم که چگونه اتفاق افتاد.

(Laughter)

(خنده حضار)

But,

اما

when I think of them,

وقتی من به آن‌ها فکر می‌کنم

they are still babies to me,

آن‌ها هنوز برای من بچه هستند

and I worry every day that the world will misjudge them.

و من هر روز نگران هستم که دنیا درباره آن‌ها اشتباهی قضاوت کند.

In August of 2013,

در آگوست سال ۲۰۱۳

Julian, who was eight at the time, and I were folding laundry,

جولیان که آن زمان ۸ سال داشت، و من مشغول تا زدن لباسها بودم،

which in and of itself is such a rare occurrence,

چیزی که به خودی خود اتفاق عجیبی است،

I should have known something strange was going to happen.

من باید می‌دانستم که اتفاق عجیبی قرار است بیافتد.

On the TV were Trayvon Martin's parents,

در تلویزیون خانواده تریوان مارتین حضور داشتند

and they were crying

و در حال گریه کردن به خاطر

because of the acquittal of George Zimmerman.

تبرئه شدن از جورج زیمرمَن بودند.

And Julian was glued to the TV.

وجولیان به تلویزیون چسبیده بود.

He had a thousand questions, and I was not prepared.

هزاران سوال داشت و من آماده نبودم

He wanted to know why:

او می‌خواست بداند چرا:

Why would a grown man stalk and hunt down and kill

چرا باید مردی را بزرگ کنند که دنبال یکی بیافتد و آن‌ها را شکار کند و بکشد

an unarmed 17-year-old boy?

آن هم یک پسر غیر مسلح ۱۷ ساله؟

And I did not know what to say.

و من نمی‌دانستم چه بگویم.

The best thing that could come out of my mouth was,

بهترین چیزی که از دهن من بیرون آمد این بود که

"Julian, sometimes in this world, there are people

«جولیان، گاهی اوقات در این دنیا، افرادی هستند

who look down on black and brown people

که از بالا به سیاه پوست‌ها نگاه می‌کنند

and do not treat them -- and children, too --

و با آن‌ها و فرزندان آن‌ها

do not treat them as human."

به عنوان یک انسان برخورد نمی‌کنند.»

He interpreted the whole situation as sad.

او کل این قضیه را ناراحت کننده تفسیر کرد.

(Voice-over) Julian Stevenson: That's sad.

(صدای جولیان): این ناراحت کننده است.

«ما اهمیت نمی‌دهیم. شما از نوع ما نیستید.»

"We don't care. You're not our kind."

HS: Yes.

ه س: بله.

JS: It's like, "We're better than you."

ج س: جوری که «ما بهتر از شما هستیم.»

HS: Yes.

ه س: بله.

JS: "And there's nothing you can do about that.

ج س: و کاری از دست شما بر نمیاد.

And if you scare me, or something like that,

و اگر من را بترسونی یا چیزی شبیه این

I will shoot you because I'm scared of you."

من به تو شلیک می‌کنم چون من ترسیده‌ام.»

HS: Exactly.

ه س: دقیقا.

But if somebody's stalking you --

اما اگر کسی تو را تعقیب کرد --

JS: It's not the same for everyone else.

ج س: برای بقیه اینطور نیست.

HS: It's not always the same, no. You've got to be careful.

ه س: همیشه اینطور نیست، نه. تو باید مواظب باشی.

JS: Yeah, because people can disrespect you.

ج س: آره، چون مردم شاید بمن بی احترامی کنند.

HS: Exactly.

ه س: دقیقا.

JS: And think that you're,

ج س: و فکر کنم که شما،

"You don't look -- you don't look like you're ..."

«شما به نظر -- شما به نظر شبیه--»

It's like they're saying that "You don't look right,

مثل این که آن‌ها می‌گویند «شما به نظر درست نمی‌آیید.

so I guess I have the right to disrespect you."

در نتیجه من فکر کنم که اجازه دارم به شما بی احترامی کنم.»

HS: Yeah, and that's what we call,

ه س: بله و این چیزی هست که ما

we call that racism.

به آن می‌گوییم نژادپرستی.

And we call that racism, Julian,

و ما به آن نژادپرستی می‌گوییم جولیان،

and yes, some people -- other people -- can wear a hoodie,

و بله بعضی از مردم... بقیه مردم... می‌توانند نقاب بزنند

and nothing happens to them.

و هیچ اتفاقی برای آن‌ها نیافتد.

But you and Trayvon might,

اما برای تو و تریوان ممکن است اتفاقی بیافتد

and that's why Daddy wants you to be safe.

و این دلیل این است که بابا می‌خواهد شما در امنیت باشید.

(Voice-over) HS: And that's why --

(صدای پخش شده) و این دلیل این است که ...

JS: So you mean like, when you said "other people,"

یعنی شما منظورت این است وقتی می‌گویی "بقیه مردم"

you mean, like if Trayvon was a white,

شما منظورت این است، اینجوری که اگه تریوان سفید پوست بود،

um, that he wouldn't be disrespected like that?

به آن صورت بهش بی احترامی نمی‌شد؟

HS: Yes, Julian, Daddy meant white people

بله جولیان. بابا منظورش مردم سفید پوست هست

when I said, "other people," all right?

وقتی می‌گویم "بقیه مردم"، باشه ؟

So there was a way in which I was so awkward in the beginning,

پس یک راهی بود که در لحظه شروع آن خیلی بی دست و پا بودم،

but once I started getting my rhythm and my groove,

اما وقتی شروع به یافتن ریتم و اصول خودم کردم،

I started talking about stereotypes and issues of discrimination,

شروع به صحبت درباره کلیشه‌ها و مسائل مربوط به تبعیض کردم،

and just when I was getting my groove on,

و زمانی که داشتم اصول خودم را پیدا می‌کردم،

Julian interrupted me.

جولیان حرف من را قطع کرد.

(Voice-over) HS: ... dangerous, or you're a criminal because you're black,

(صدای پخش شده) ...خطرناک یا شما یک جنایتکار هستید چون سیاه پوستید،

and you're a child or a boy --

یا یک کودک یا پسر بچه هستید ..

That is wrong, it doesn't matter who does it.

این غلط است، مهم نیست چه کسی آن را انجام داده است

JS: Dad, I need to stop you there.

ج س:پدر باید حرفت را اینجا قطع کنم.

HS: What?

ه س: چیه ؟

JS: Remember when we were ...

ج س: یادت هست وقتی ما ...

HS: So he interrupts me to tell me a story

ه سس : پس او حرفم را برید تا داستانی درباره

about when he was racially threatened at a swimming pool with a friend

این که با او در یک استخر و توسط دوستش به صورت نژادی برخورد شده بود را بگوید.

by two grown white men,

توسط دو مرد بزرگ سفید پوست،

which his mother confirmed.

چیزی که مادرش تایید می‌کند.

And I felt happy that he was able to talk about it;

و من خوشحال بودم که او می‌توانست درباره آن صحبت کند؛

it felt like he was getting it.

این حس را داشت که او داشت در می‌کرد

We moved from the sadness of Trayvon's parents

ما از ناراحتی خانواده تریوان گذشتیم

and started talking about George Zimmerman's parents,

و شروع به صحبت درباره خانواده جورج زیمرمن کردیم،

which, I read in a magazine,

که من یک مجله خواندم،

condoned the stalking of Trayvon.

تعقیب تریوان را بخشیده بود.

And Julian's reaction to me was priceless.

و واکنش جولیان به من پرارزش بود.

It made me feel like he was getting it.

این حس را به من داد که درک می‌کند.

(Voice-over) JS: What did they say about him?

(صدا) ج س: آن‌ها درباره‌ش چی گفتند؟

HS: Well, I think they basically felt that he was justified

ه س: من فکر کنم آن‌ها این حس را داشتند که او برای دنبال

to follow and stalk --

و کمین کردن توجیه شده است--

JS: What the -- ?

ج س: چی-- ؟

HS: Yeah, I think that's wrong.

ه س: بله، من فکر می‌کنم که اشتباه است.

JS: That's -- one minute.

ج س: آن-- یک دقیقه است.

So they're saying he has the right to follow a black kid,

پس آن‌ها می‌گویند که حق داشته است بچه سیاه پوست را تعقیب کند،

get in a fight with him and shoot him?

با او درگیر شود و به او شلیک کند؟

HS: As Julian was getting it,

ه س: همانطور که جولیان موضوع را می‌فهمید،

I started to lose it.

من داشتم آن را گم می‌کردم.

Because in my mind's eye, I was thinking:

چرا که در ذهنم، داشتم فکر می‌کردم:

What if my Julian or Bryan was Trayvon?

اگر جولیان یا برایان من، تریوان می‌بودند چه؟

I calculated my anger at a 10.

من خشم خودم را ۱۰ محاسبه کردم.

I found, located, my right leg was shaking uncontrollably

من پی بردم که پای راست من بدون کنترل داشت می‌لرزید

like I was running.

انگار که داشتم می‌دویدم.

And in my mind's eye, I could see somebody chasing Julian,

و در ذهن خودم می‌توانستم ببینم که کسی جولیان را تعقیب می‌کند

and I was chasing them.

و من دنبال آن‌ها بودم.

And the only thing that could come out of my mouth

و تنها چیزی که توانست از دهان من بیرون بیاید

was if anybody tries to bother my child ...

این بود که اگر کسی سعی بکند بچه مرا آزار دهد ...

(Voice-over) HS: If anybody tries to bother my child ...

(صدا): ه س: اگر کسی سعی کند بچه مرا بیازارد ...

mmm, mmm, mmm.

مممممممممم

JS: What will happen?

ج س: چه اتفاقی میافتد؟

HS: Well, they better run.

ه س: خب، بهتره فرار کنند.

JS: Because what? HS: I'm gonna get 'em.

ج س: چرا؟ ه س: من می‌خواهم آن‌ها را بگیرم.

JS: See? (Laughs)

ج س: چی؟ (خنده)

HS: I'm gonna get 'em. JS: Really?

ه س: چون می‌خواهم آن‌ها را بگیرم. ج س: واقعا؟

HS: Oh, yeah.

جه س: آره.

JS: Then they're gonna get you because they might have weapons.

ج س: بعدش ممکنه آن‌ها تو را بگیرند چون ممکنه تفنگ داشته باشند.

HS: Well, you know what, I'm gonna call police, too, like I should.

ه س: خب می‌دانی، به پلیس هم زنگ می‌زنم.

اما احساس می‌کنم که می‌خواهم آن‌ها را بگیرم.

But I feel like I wanna get 'em.

But you can't; you're right, you can't just go chasing people.

اما نمی‌توانی؛ حق با تو هست، نمی‌توانی بری دنبال مردم.

JS: They can be armed.

ج س: شاید مسلح باشند.

HS: Yeah, you right. Yeah, you right.

ه س: آره، تو درست میگی.

I feel like I wanna chase 'em.

من حس می‌کنم باید آن‌ها را دنبال کنم.

JS: Plus they could be an army or something.

ج س: تازه شاید یک گروه یا چیزی باشند.

HS: I know -- I feel like I wanna go get 'em, messing with my son.

ه س: می‌دانم-- اما این حس را دارم که آن‌ها را بگیرم چون سر به سر پسرم گذاشتند.

I don't like that.

من این را دوست ندارم.

JS: Um ...

ج س: هممم ...

HS: But you right. You gotta be careful.

ه س: اما حق با تو هست. باید مواظب باشی.

And um, you gotta be careful.

و خب، باید مواظب باشی

You never know what some crazy people will think about you.

تو هیچوقت نمی‌دانی بعضی از مردم دیوانه چی درباره تو فکر می‌کنند.

Just as long as you believe you're beautiful

تا زمانی که باور داشته باشی که زیبا هستی

like Daddy believes you're beautiful and handsome,

مثل بابا که باور دارد تو زیبا و خوشتیپ هستی،

and Mommy believes you're beautiful and handsome and smart.

و مامان که باور دارد تو زیبا و خوشتیپ و باهوش هستی.

And you deserve to be on this planet,

و تو لایق این هستی که روی این سیاره باشی،

just as happy and beautiful and smart as you want to be.

به همان اندازه که خوشحال و زیبا و باهوش که می‌خواهی باشی،

You can do anything you want, baby.

تو می‌توانی هر کاری که می‌خواهی انجام بدهی

HS: Racial socialization is not just what parents teach their children.

اجتماعی شدن‌های نژادی فقط چیزهایی که خانواده‌ها به فرزندانشان می‌آموزند نیست.

It's also how children respond to what their parents teach.

واکنش کودکان به چیزی که خانواده‌ها می‌آموزند نیز هست.

Is my child prepared?

آیا بچه من آماده است؟

Can they recognize when a racial elephant shows up in a room?

می‌توانند تشخیص بدهند کِی مسئله نژادی پیش می‌آید ؟

Can they reduce their tsunami interpretation

آیا می‌تواند این سونامی تفسیرها را کاهش دهند تا

down to a mountain-climbing adventure

به یک فرصت صعود برسانند که

that they can engage and not run away?

بتوانند درگیر بشوند نه اینکه از آن فرار کنند؟

Can they make a healthy and just decision in 60 seconds?

می‌توانند یک تصمیم دقیق و سالم در ۶۰ ثانیه بگیرند؟

Can I?

من می‌توانم؟

Can you?

شما می‌توانید؟

Yes, we can.

بله ما می‌توانیم.

We can build healthier relationships around race

ما می‌توانیم یک رابطه سالم‌تر را در اطراف بسازیم

if we learn to calculate, locate communicate, breathe and exhale

اگر یاد بگیریم چگونه محاسبه، موقعیت‌یابی و صحبت کنیم و نفس عمیق بکشیم

in the middle of our most threatening moments,

در خطرناک ترین لحظاتی که داریم،

when we come face-to-face with our lesser selves.

در زمان‌های رو به رویی با شخصیت‌های کوچکتر درونی خودمان.

If you take the centuries of racial rage

اگر قرن‌ها خشم نژادی را در نظر بگیرید

that boils up in all of our bodies, minds and souls --

که در تمام بدن ما می‌جوشد، در ذهن‌ها و روح‌ها ...

and anything that affects our bodies, minds and souls affects our health --

و تمام چیزهایی که روی بدن ما تاثیر دارند، ذهن‌ها و روح‌ها روی سلامت ما تاثیر دارند.

we could probably use gun control for our hearts.

احتمالا ما بتوانیم از کنترل کردن تفنگ برای قلب‌هایمان استفاده کنیم.

I just want what all parents want for their children

من فقط چیزی را می‌خواهم که تمام خانواده‌ها برای کودکانشان می‌خواهند

when we're not around:

زمانی که اطراف آن‌ها نیستند:

affection and protection.

محبت و حفاظت.

When police and teachers see my children,

زمانی که پلیس‌ها و معلم‌ها فرزندان من را می‌بینند

I want them to imagine their own,

از آن‌ها می‌خواهم که فرزندان خود را تصور کنند،

because I believe if you see our children as your children,

چرا که باور دارم اگر کودکان ما را مانند کودکان خود ببینید

you won't shoot them.

به آن‌ها شلیک نمی‌کنند.

With racial literacy, and yes, practice,

با سواد نژادی، و بله، تمرین،

we can decode the racial trauma from our stories,

می‌توانیم از داستان‌های خودمان آسیب‌های نژادی را کشف کنیم.

and our healing will come in the telling.

و شفای ما با گفتن می‌آید.

But we must never forget

اما نباید هرگز فراموش کنیم

that our cultural differences are full of affection and protection,

که تفاوت‌های فرهنگی ما پر از محبت و امنیت هست.

and remember always that the lion's story will never be known

و همیشع به یاد داشته باشید که داستان شیرها هرگز گفته نمی‌شود

as long as the hunter is the one to tell it.

تا زمانی که شکارچی کسی هست که آن را می‌گوید.

Thank you very much.

خیلی ممنون.

(Applause)

(تشویق حضار)