The price of a "clean" internet | Hans Block and Moritz Riesewieck

Translator: Leila Ataei Reviewer: Masoud Motamedifar

[This talk contains mature content]

[این سخنرانی حاوی مطالب بزرگسالان است.]

Moritz Riesewieck: On March 23, 2013,

موریتس ریسویک: در ۲۳ مارس ۲۰۱۳،

users worldwide discovered in their news feed

کاربران در سراسر دنیا در رشته خبر (نیوز فید) خود

a video of a young girl being raped by an older man.

ویدئوی از دختری کم سن و سال را یافت که مردی مسن به او تجاوز می‌کرد.

Before this video was removed from Facebook,

پیش از این که ویدئو را فیس بوک پاک کند،

it was already shared 16,000 times,

۱۶,۰۰۰ بار به اشتراک گذاشته شد،

and it was even liked 4,000 times.

و حتی ۴,۰۰۰ نفر آن را لایک کردند.

This video went viral and infected the net.

این ویدیو پر بیننده شد و در اینترت پر شد.

Hans Block: And that was the moment we asked ourselves

هانس بلاک: و آن وقت که از خودمان پرسیدیم

how could something like this get on Facebook?

چطور چنین چیزی به فیس بوک راه پیدا کرد؟

And at the same time, why don't we see such content more often?

و همان زمان ، چرا چنین محتوی را خیلی نمی‌بینیم؟

After all, there's a lot of revolting material online,

به هر حال، مطالب تکان‌دهنده از این دست در اینترنت زیاد است

but why do we so rarely see such crap on Facebook, Twitter or Google?

اما بندرت این مزخرفات را در فیس بوک، توییتر یا گوگل می‌بینیم؟

MR: While image-recognition software

م ر: در حالی که نرم افزار تشخیص تصویر

can identify the outlines of sexual organs,

قادر به تشخیص طرح کلی اندام جنسی،

blood or naked skin in images and videos,

خون یا پوست برهنه در عکسها و ویدیوهاست،

it has immense difficulties to distinguish pornographic content

به دشواریهای عظیمی در تشخیص محتوی پورنورگرافیک از عکسهای

from holiday pictures, Adonis statues

تعطیلات، مجسمه‌های آدونیس یا برنا‌مه‌های تبلیغاتی

or breast-cancer screening campaigns.

غربالگری سرطان پستان دشواریهای عظیمی دارد.

It can't distinguish Romeo and Juliet dying onstage

نمیتواند فرقی بین کشته شدن رومئو و ژولیت ریو صحنه نمایش و

from a real knife attack.

یک حمله چاقوکشی واقعی بگذارد.

It can't distinguish satire from propaganda

بین تبلیغات سیاسی جهت‌دار و هجونویسی

or irony from hatred, and so on and so forth.

یا کنایه از نفرت‌پراکنی و غیره تفاوت بگذارد.

Therefore, humans are needed to decide

بنابراین برای تصمیم‌گیری انسانها لازمند

which of the suspicious content should be deleted,

که چه محتوی شبه برانگیزی باید حدف گردد

and which should remain.

و کدام یکی باقی بماند.

Humans whom we know almost nothing about,

انسانهایی که درباره آنها تقریبا چیزی نمی‌دانیم،

because they work in secret.

چون مخیفانه کار می‌کنند.

They sign nondisclosure agreements,

توافقنامه‌های عدم افشا امضاء می‌کنند،

which prohibit them from talking and sharing

که آنها را از صحبت کردن و به اشتراک گذاشتن

what they see on their screens and what this work does to them.

آنچه روی مانیتورهایشان می‌بینند و آنچه این کار با آنها می کند منع می‌کند.

They are forced to use code words in order to hide who they work for.

آنها مجبورند از کلمات رمزگذاری شده استفاده کنند تا صاحب کارشان پنهان بماند.

They are monitored by private security firms

تحت نظارت شرکتهای امنیتی خصوصی هستند تا مبادا

in order to ensure that they don't talk to journalists.

با روزنامه نگارها حرفی بزنند.

And they are threatened by fines in case they speak.

و اگر حرفی بزنند تهدید به پرداخت جریمه میشوند.

All of this sounds like a weird crime story,

و کل این به یک داستان جنایی عجیب میماند

but it's true.

اما حقیقت دارد.

These people exist,

این آدمها وجود دارند،

and they are called content moderators.

و اصطلاحا تعدیل کنندگان محتوی نام گرفتهاند.

HB: We are the directors of the feature documentary film "The Cleaners,"

ه ب: ما کارگردانهای فیلم مستند «تمیزکنندگان» هستیم،

and we would like to take you

و میخواهیم شما را به دنیایی ببریم

to a world that many of you may not know yet.

که خیلی از شما هنوز از آن بی‌خبرند.

Here's a short clip of our film.

کلیپ کوتاهی از فیلم ما را ببینید.

(Music)

(موسیقی)

(Video) Moderator: I need to be anonymous, because we have a contract signed.

(ویدئو) تعدیل کننده: باید گمنام بمانم چون قرارداد امضاء کردم.

We are not allowed to declare whom we are working with.

اجازه نداریم اعلام کنیم با چه کسی کار می‌کنیم.

The reason why I speak to you

دلیل این که با شما حرف می‌زنم

is because the world should know that we are here.

این است که دنیا باید بداند ما اینجا هستیم.

There is somebody who is checking the social media.

کسی هست که شبکه‌های اجتماعی را رصد می‌کند.

We are doing our best to make this platform

ما نهایت تلاش خود را می‌کنیم تا این پایگاه

safe for all of them.

برای همه امن باشد.

Delete.

حدف.

Ignore.

چشم پوشی.

Delete.

حذف.

Ignore.

چشم پوشی.

Delete.

حذف.

Ignore.

چشم پوشی.

Ignore.

چشم پوشی.

Delete.

حذف.

HB: The so-called content moderators

ه ب: این به اصطلاح تعدیل‌کنندگان محتوی

don't get their paychecks from Facebook, Twitter or Google themselves,

حقوق را از خود فیس بوک، گوگل یا توییتر نمی‌گیرند،

but from outsourcing firms around the world

طرفشان شرکتهای برون سپاری در سراسر دنیاست

in order to keep the wages low.

تا به این ترتیب دستمزدها پایین بماند.

Tens of thousands of young people

دهها هزار جوان چیزهایی را نگاه می‌کنند

looking at everything we are not supposed to see.

که ما قرار نیست ببینیم.

And we are talking about decapitations, mutilations,

و اینجا صحبت از سر بریدن، قطع عضو، اعدام،

executions, necrophilia, torture, child abuse.

سکس با مرده، شکنجه و سوء استفاده‌جنسی از کودکان است.

Thousands of images in one shift --

هزاران تصویر در یک نوبت کاری--

ignore, delete, day and night.

چشم پوشی، حذف، روز و شب.

And much of this work is done in Manila,

و بیشتر این کار در مانیل انجام می‌شود،

where the analog toxic waste from the Western world

آنجا که پسماندهای سمی آنالوگ از جهان غرب

was transported for years by container ships,

برای سالها از طریق کشتی حمل می‌شد.

now the digital waste is dumped there via fiber-optic cable.

حال پسماندهای دیجیتال از طریق کابلهای فیبر نوری آنجا ریخته می‌شوند.

And just as the so-called scavengers

و درست در حالیکه به اصطلاح زباله گردها

rummage through gigantic tips on the edge of the city,

در حاشیه شهر توی این خاکچالهای عظیم را شخم می‌زنند،

the content moderators click their way through an endless toxic ocean

تعدیل‌کنندگان محتوی راه خود را از طریق اقیانوس بی انتهای سمی

of images and videos and all manner of intellectual garbage,

تصاویر و ویدئوها و انواع زباله‌های روشنفکری کلیک می‌کنند

so that we don't have to look at it.

تا ما مجبور به نگاه انداختن به آنها نشویم.

MR: But unlike the wounds of the scavengers,

م ر: اما برخلاف زخمهای تن زباله گردها،

those of the content moderators remain invisible.

زخم تعدیل‌کنندگان نامرئی باقی میماند.

Full of shocking and disturbing content,

سرشار از محتوی آزار‌دهنده و شوک‌آور،

these pictures and videos burrow into their memories

این تصاویر و ویدئوها توی حافظه آنها نقب می‌زند،

where, at any time, they can have unpredictable effects:

جاییکه، هر زمان، می‌توانند تاثیراتی غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند:

eating disorders, loss of libido,

اختلالات خوردن، از دست دادن میل جنسی،

anxiety disorders, alcoholism,

اختلالات اضطراب، اعتیاد به الکل،

depression, which can even lead to suicide.

افسردگی، که حتی میتواند منجر به خودکشی گردد.

The pictures and videos infect them,

تصاویر و ویدئوها آنها را آلوده می‌کند،

and often never let them go again.

و اغلب دیگر هیچوقت دست از سرشان بر نمی‌دارد.

If they are unlucky, they develop post-traumatic stress disorders,

اگر خوش شانس نباشند مبتلا به اختلالات استرسی پس از آسیب روانی می‌شوند،

like soldiers after war missions.

درست مثل سربازان پس از ماموریتهای جنگی.

In our film, we tell the story of a young man

در فیلم ما، داستان مرد جوانی را می‌گوییم که باید

who had to monitor livestreams of self-mutilations and suicide attempts,

پخش زنده اقدام به خودکشی‌ها و خودآزاریها را رصد می‌کرد،

again and again,

دوباره و دوباره،

and who eventually committed suicide himself.

و دست آخر خودش اقدام به خودکشی کرد.

It's not an isolated case, as we've been told.

اینطور که به ما گفتند این تنها مورد نبوده.

This is the price all of us pay

این بهایی است که همه ما برای این به

for our so-called clean and safe and "healthy"

اصطلاح محیطهای «سالم» و امن و پاکیزه

environments on social media.

در رسانه‌های اجتماعی می‌پردازیم.

Never before in the history of mankind

هرگز بیش از این در تاریخ بشریت

has it been easier to reach millions of people around the globe

دسترسی به میلیونها آدم دیگر در سراسرجهان ظرف چندین ثانیه تا این حد

in a few seconds.

آسان نبوده است.

What is posted on social media spreads so quickly,

آنچه در رسانه‌های اجتماعی پست می‌شود به سرعت نیز پخش و

becomes viral and excites the minds of people all around the globe.

پربیننده می‌شود و موجب به هیجان آمدن ذهن آدمها را در کل دنیا می‌گردد.

Before it is deleted,

پیش از آن که حذف شود،

it is often already too late.

که اغلب بسیار دیر است.

Millions of people have already been infected

میلیونها نفر همین حالا نیز به نفرت و

with hatred and anger,

عصبانیت آلوده گشته‌اند،

and they either become active online,

و اکنون یک کاربر آنلاین فعال هستند که

by spreading or amplifying hatred,

به گسترش یا بیشتر کردن نفرت می پردازد

or they take to the streets and take up arms.

یا به خیا‌‌‌بان رفته و اسلحه برمی‌دارند.

HB: Therefore, an army of content moderators

ه ب: بنابراین، ارتشی از تعدیل‌کنندگان محتوی

sit in front of a screen to avoid new collateral damage.

مقابل مانیتور می‌نشینند تا از آسیب جمعی جدیدی ممانعت کنند.

And they are deciding, as soon as possible,

و آنها تصمیم گیرنده‌اند که در اسرع وقت،

whether the content stays on the platform -- ignore;

چه محتویی در پایگاه بماند-- چشم پوشی؛

or disappears -- delete.

یا محو شود-- حذف.

But not every decision is as clear

اما هر تصمیمی به روشنی تصمیم‌گیری درباره

as the decision about a child-abuse video.

ویدئوهای مربوط به سوء استفاده از کودکان نیست.

What about controversial content, ambivalent content,

محتوی بحث آفرین، محتوی دو گانه، که از سوی

uploaded by civil rights activists or citizen journalists?

کنشگران حقوق مدنی یا شهروند خبرنگارها بارگذاری می‌شوند چطور؟

The content moderators often decide on such cases

اغلب سرعت تصمیم‌گیری تعدیل‌کنندگان محتوی درباره چنین مواردی،

at the same speed as the [clear] cases.

به اندازه موارد واضح است.

MR: We will show you a video now,

م ر: الان ویدئویی را به شما نشان خواهیم داد،

and we would like to ask you to decide:

و از شما میخواهیم که تصمیم بگیرید:

Would you delete it,

آیا آن را حذف می‌کنید،

or would you not delete it?

یا آن را حذف نمی‌کنید؟

(Video) (Air strike sounds)

(ویدئو) ( صدای حمله هوایی)

(Explosion)

(انفجار)

(People speaking in Arabic)

(مردمی که عربی حرف می‌زنند)

MR: Yeah, we did some blurring for you.

م ر: آره، کمی آن را برای شما محو کردیم.

A child would potentially be dangerously disturbed

چنین محتوی میتواند بچه‌ها را بطرز خطرناکی بهم بریزد و

and extremely frightened by such content.

حسابی وحشت زده کند.

So, you rather delete it?

پس ترجیح ‌ی دهید که حذف شود؟

But what if this video could help investigate the war crimes in Syria?

اما اگر این ویدئو بتواند کمکی به تحقیق درباره جنایات جنگی در سوریه کند چطور؟

What if nobody would have heard about this air strike,

در صورتی که کسی درباره این حمله هوایی نشنیده باشد چطور،

because Facebook, YouTube, Twitter would have decided to take it down?

چون فیس بوک، یوتیوب و توییتر تصمیم به پایین کشیدن آن کرده‌اند؟

Airwars, a nongovernmental organization based in London,

Airwars، یک سازمان غیردولتی در لندن است که

tries to find those videos as quickly as possible

سعی در یافتن آن ویدیوها در سریعترین زمان ممکن دارد،

whenever they are uploaded to social media,

مادامی که در رسانه‌های اجتماعی بارگذاری میشوند،

in order to archive them.

تا آنها را بایگانی کند.

Because they know, sooner or later,

چون می‌دانند دیر یا زود،

Facebook, YouTube, Twitter would take such content down.

فیس بوک، یوتیوب و توییتر تصمیم به پایین کشیدن چنین محتوی می‌کنند.

People armed with their mobile phones

مردم مسلح به تلفنهای موبایل قادرند

can make visible what journalists often do not have access to.

چیزهای را قابل رویت کنند که خبرنگاران اغلب دسترسی به انجامش ندارند.

Civil rights groups often do not have any better option

گروههای حقوق مدنی اغلب گزینه بهتر دیگری در اختیار ندارند

to quickly make their recordings accessible to a large audience

تا سریع مستندات خود را در دسترس مخاطبی بزرگ قرار دهند

than by uploading them to social media.

غیر از بارگذاری آن در رسانه‌های اجتماعی.

Wasn't this the empowering potential the World Wide Web should have?

آیا این همان ظرفیت توانمندسازی نیست که شبکه گسترده جهانی باید داشته باشد؟

Weren't these the dreams

آیا این رویایی نبود که مردم در

people in its early stages had about the World Wide Web?

مراحل اولیه درباره شبکه گسترده جهانی داشتند؟

Can't pictures and videos like these

آیا تصاویر و ویدئوهایی از این دست نمیتواند

persuade people who have become insensitive to facts

مردمی را که به حقایق غیرحساس شده‌اند را متقاعد به

to rethink?

دوباره اندیشیدن کند؟

HB: But instead, everything that might be disturbing is deleted.

ه ب: اما در عوض، هر چیز آزار دهنده‌ای حذف میشود.

And there's a general shift in society.

و یک تغییر کلی را در جامعه شاهدیم.

Media, for example, more and more often use trigger warnings

رسانه‌ها، برای مثال، الان بیشتر و بیشتر از اخطارهای ماشه در بالای مقاله‌هایی

at the top of articles

استفاده می کنند که

which some people may perceive as offensive or troubling.

برخی مردم شاید توهین آمیز یا باعث ناراحتی میابند.

Or more and more students at universities in the United States

یا دانشجویان بیشتر و بیشتری در ایالات متحده خواستار ممنوعیت

demand the banishment of antique classics

آن دسته از آثار کلاسیک آنتیک در برنامه‌های درسی هستند

which depict sexual violence or assault from the curriculum.

که آزار یا خشونت جنسی را به تصویر می‌کشند.

But how far should we go with that?

اما تا چه حد باید با آنها پیش برویم؟

Physical integrity is guaranteed as a human right

یکپارچگی جسمی به عنوان یک حق بشری در قانون اساسی های جهان

in constitutions worldwide.

تضمین شده است.

In the Charter of Fundamental Rights of the European Union,

در منشور حقوق اساسی اتحادیه اروپایی،

this right expressly applies to mental integrity.

این حق به وضوح درباره یکپارچگی ذهنی هم صدق می‌کند.

But even if the potentially traumatic effect

اما حتی اگر پیش بینی تاثیر بالقوه ناشی از ضایعه

of images and videos is hard to predict,

عکسها و ویدئوها دشوار باشد،

do we want to become so cautious

آیا میخواهیم آنقدر محتاط شویم

that we risk losing social awareness of injustice?

که با خطر از دست دادن آگاهی اجتماعی نسبت به بی‌عدالتی مواجه گردیم؟

So what to do?

پس چه باید کرد؟

Mark Zuckerberg recently stated that in the future,

مارک زوکربرگ اخیرا بیان کرد که در آینده،

the users, we, or almost everybody,

کاربران، یا تقریبا هر کسی

will decide individually

شخصا تصمیم گیری خواهد کرد

what they would like to see on the platform,

که در آن پایگاه چه چیزی را ببیند،

by personal filter settings.

بواسطه تنظیمات فیلترینگ فردی.

So everyone could easily claim to remain undisturbed

بنابراین هر کسی به آسانی میتواند ادعا کند که تصاویر جنگ

by images of war or other violent conflicts, like ...

یا دیگر مناقشات خشونت آمیز اذیتش نمی‌کند.

MR: I'm the type of guy who doesn't mind seeing breasts

م ر: من از آن آدمهایی هستم که دیدن پستان برایم فرقی ندارد

and I'm very interested in global warming,

و به شدت هم علاقمند به گرمایش زمین هستم،

but I don't like war so much.

اما از جنگ چندان خوشم نمی‌آید.

HB: Yeah, I'm more the opposite,

ه ب: آره، من بیشتر برعکسم،

I have zero interest in naked breasts or naked bodies at all.

علاقه‌ام به دیدن پستانهای برهنه و در کل بدنهای برهنه صفر است.

But why not guns? I like guns, yes.

اما تفنگ، چرا که نه؟ خوشم می‌آید.

MR: Come on, if we don't share a similar social consciousness,

م ر: یالا، اگر هوشیاری اجتماعی مشابه‌ای را به اشتراک نگذاریم

how shall we discuss social problems?

پس چطور مسائل اجتماعی را بحث کنیم؟

How shall we call people to action?

چطور مردم را برای دست به کار شدن فرا بخوانیم؟

Even more isolated bubbles would emerge.

حتی حبابهای منزوی بیشتری پیدا خواهند شد.

One of the central questions is: "How, in the future,

یکی از پرسشهای اصلی این است: «در آینده، وزنه ترازو در مساله

freedom of expression will be weighed against the people's need for protection."

آزادی بیان در تقابل با نیاز آدمها به محافظت چگونه خواهد بود؟»

It's a matter of principle.

صحبت از اصول است.

Do we want to design an either open or closed society

آیا در پی طراحی جامعه ای باز یا بسته

for the digital space?

در فضای دیجیتال هستیم؟

At the heart of the matter is "freedom versus security."

موضوع «آزادی در برابر امنیت» در قلب آن قرار دارد.

Facebook has always wanted to be a "healthy" platform.

فیس بوک همیشه میخواسته پایگاهی «سالم» باشد.

Above all, users should feel safe and secure.

بالاتر از همه، کاربران باید احساس امنیت و ایمنی کنند.

It's the same choice of words

همان انتخاب کلماتی است که

the content moderators in the Philippines used

تعدیل کنندگان محتوی در فیلیپین در بیشتر

in a lot of our interviews.

مصاحبه‌های ما به کار بردند.

(Video) The world that we are living in right now,

(ویدئو) جهانی که الان در آن زندگی می‌کنیم،

I believe, is not really healthy.

به باور من، واقعا سالم نیست.

(Music)

(موسیقی)

In this world, there is really an evil who exists.

در این جهان، شیطانی هست که واقعا وجود دارد.

(Music)

(موسیقی)

We need to watch for it.

باید حواسمان به آن باشد.

(Music)

(موسیقی)

We need to control it -- good or bad.

لازم است آن را کنترل کنیم-- خوب یا بد.

(Music)

(موسیقی)

[Look up, Young man! --God]

[جستجو کن، مرد جوان! -- خدا]

MR: For the young content moderators in the strictly Catholic Philippines,

م ر: برای تعدیل کنندگان محتوی جوان، در فیلیپین کاتولیک سختگیر،

this is linked to a Christian mission.

این مساله مرتبط با یک ماموریت مسیحی است.

To counter the sins of the world

برخورد کردن با گناههای دنیوی

which spread across the web.

که در شبکه وب گسترده می‌شوند.

"Cleanliness is next to godliness,"

«خداشناسی یعنی پاکیزگی»

is a saying everybody in the Philippines knows.

ضرب المثلی است که همه در فیلپین آن را بلدند.

HB: And others motivate themselves

ه ب: و دیگران با مقایسه خودشان با

by comparing themselves with their president, Rodrigo Duterte.

رئیس جمهور رودریگو دوترته اینطور به خود انگیزه می‌دهند.

He has been ruling the Philippines since 2016,

او از ۲۰۱۶ در فیلپین حکومت می‌کند

and he won the election with the promise: "I will clean up."

و با وعده «من تمیز خواهم کرد.» برنده انتخابات شد.

And what that means is eliminating all kinds of problems

و آن به معنای حذف انواع همه مشکلات با کشتن مردم

by literally killing people on the streets

به معنای واقعی کلمه در خیابانهاست،

who are supposed to be criminals, whatever that means.

کسانی که جنایتکار تلقی می‌‌شوند، به هر معنی که باشد.

And since he was elected,

و از زمانی که انتخاب شده،

an estimated 20,000 people have been killed.

حدود ۲۰,۰۰۰ نفر کشته شده‌اند.

And one moderator in our film says,

و یک تعدیل کننده در فیلم ما می‌گوید،

"What Duterte does on the streets,

« آنچه دوترته در خیابانها انجام می‌دهد را

I do for the internet."

من برای اینترنت انجام می‌دهم.»

And here they are, our self-proclaimed superheroes,

و اینها ابرقهرمانان خود خوانده ما هستند

who enforce law and order in our digital world.

که نظم و قانون را در جهان دیجیتال ما اجرا می‌کنند.

They clean up, they polish everything clean,

آنها تمیز می‌کنند، روی همه چیز دستمال می‌کشند،

they free us from everything evil.

ما را از هر چیزی شیطانی رها می‌کنند.

Tasks formerly reserved to state authorities

وظایفی که قبلا مخصوص مراجع دولتی بود

have been taken over by college graduates in their early 20s,

حالا افتاده دست جوانان بیست ساله‌ تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده،

equipped with three- to five-day training --

که فقط سه تا پنج روز آموزش دیدند--

this is the qualification --

شرط صلاحیت این است--

who work on nothing less than the world's rescue.

شخص روی چیزی جز نجات جهان کار نمی‌کند.

MR: National sovereignties have been outsourced to private companies,

م ر: حق حاکمیت ملی به شرکتها خصوصی برون سپاری شده است،

and they pass on their responsibilities to third parties.

و آنها مسئولیتهای خود را به گروههای سوم واگذار می‌کنند.

It's an outsourcing of the outsourcing of the outsourcing,

این برون سپاری در برون سپاری در برون سپاری است

which takes place.

که در حال رخ دادن است.

With social networks,

با شبکه‌های اجتماعی،

we are dealing with a completely new infrastructure,

با زیرساختار کاملا جدیدی روبرو هستیم

with its own mechanisms,

که مکانیسمها و منطق خاصش را

its own logic of action

برای اقداماتش دارد و

and therefore, also, its own new dangers,

بنابراین خطرات جدید مخصوص به خود را نیز دارد

which had not yet existed in the predigitalized public sphere.

که در قلمرو عمومی پیش از دیجیتال هنوز وجود نداشت.

HB: When Mark Zuckerberg was at the US Congress

ه ب: وقتی مارک زوکربرگ در کنگره ایالات متحده

or at the European Parliament,

یا پارلمان اروپایی حاضر شد،

he was confronted with all kinds of critics.

با انواع انتقادها مواجه شد.

And his reaction was always the same:

و واکنش او همیشه یکی بود:

"We will fix that,

«درستش می‌کنیم،

and I will follow up on that with my team."

با تیمم آن را پیگیری خواهیم کرد.»

But such a debate shouldn't be held in back rooms of Facebook,

اما چنین بحثی نباید پشت دربهای بسته فیس بوک، توییتر یا

Twitter or Google --

گوگول اتفاق بیفتد--

such a debate should be openly discussed in new, cosmopolitan parliaments,

چنین بحثی باید علنی در پارلمانهای جدید جهانی، در

in new institutions that reflect the diversity of people

نهادهای جدیدی اتفاق بیفتد که منعکس کننده آدمهای مختلفی هستند که

contributing to a utopian project of a global network.

به یک پروژه آرمان شهری در شبکه جهانی کمک می‌کنند.

And while it may seem impossible to consider the values

و در حالی که شاید در نظر گرفتن ارزشهای کاربران در سطح جهان

of users worldwide,

غیر ممکن باشد،

it's worth believing

ارزش دارد که باور کنیم

that there's more that connects us than separates us.

چیزهای بیشتری برای وصل کردن ما در قیاس با سوا کردنمان از هم وجود دارد.

MR: Yeah, at a time when populism is gaining strength,

م ر: بله، در موقعی که عوامگرایی در حال قدرت گرفتن است،

it becomes popular to justify the symptoms,

توجیه کردن نشانه‌ها، حذف کردنشان،

to eradicate them,

نامرئی ساختنشان

to make them invisible.

محبوب می‌شود.

This ideology is spreading worldwide,

این ایدئولوژی در کل جهان گسترده میشود،

analog as well as digital,

آنالوگ همراه با دیجیتال،

and it's our duty to stop it

و وظیفه ما متوقف کردن آن است،

before it's too late.

پیش از این که دیر شود.

The question of freedom and democracy

پرسش درباره آزادی و مردم سالاری

must not only have these two options.

تنها نباید به این دو گزینه منوط شود.

HB: Delete.

ه ب: حذف.

MR: Or ignore.

م ر: یا چشم پوشی.

HB: Thank you very much.

ه ب: خیلی از شما متشکرم.

(Applause)

(تشویق)