What COVID-19 means for the future of commerce, capitalism and cash | Dan Schulman

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Masoud Motamedifar

Corey Hajim: Today, our guest is Dan Schulman, CEO of PayPal.

کوری هجیم: امروز، مهمان ما دن اسکالمان، مدیر پی‌پال است.

When most of us think of PayPal, we think of buying something online

وقتی به پی‌پال فکر می‌کنیم به یاد خرید آنلاین میفتیم

or paying a friend back for a drink using Venmo.

یا یاد زمانی میفتیم که با ونمو پول نوشیدنی را به دوستمان پس می‌دهیم.

But PayPal has also become a major financial services player,

اما پی‌پال همچنین یک بازیگر اصلی در خدمات مالی است،

often acting as an alternative to a traditional bank.

که اغلب جایگزینی است برای بانک‌های مرسوم.

During this pandemic,

در طول این همه‌گیری،

PayPal has supported small businesses around the world by providing loans,

پی‌پال از کسب و کارهای کوچک با پرداخت وام،

waiving fees

چشم‌پوشی از تعرفه‌ها

and increasing cash back programs.

و طرح‌های بازگشت نقدینگی حمایت کرده است،

It has also worked with the US government

همچنین با دولت آمریکا

on its Paycheck Protection Program,

در طرح حمایت مالی

as well as distributing stimulus checks.

و همچنین توزیع چک‌های محرک اقتصادی همکاری کرده است.

It has enabled an outpouring of generosity online as well.

همچنین یک خیریه آنلاین فراگیر را فعال کرده است.

The trend towards digital payments,

تمایل به پرداخت‌های دیجیتال،

or what we might now want to think of as "contactless payments,"

یا چیزی که دوست داریم آن را «پرداخت بدون تماس» بنامیم

has massively accelerated,

به شدت شتاب گرفته است،

and it's changing forever how we think about commerce.

و برای همیشه تصور ما از تجارت را تغییر داده است.

So I'm really excited to have Dan here with us.

بسیار هیجان‌زده‌ام که الآن دن با ماست.

Thank you so much, Dan.

خیلی متشکرم، دن.

Dan Schulman: Thanks for having me, Corey. Pleasure to be here with you.

دن اسکالمان: ممنون از دعوت شما کوری. خرسندم که در خدمت شما هستم.

CH: Glad to see you.

هاجیم: از دیدن‌تان خوشبختم.

So let's dive right in.

خوب برویم سر اصل مطلب.

Within a few months of this pandemic's arrival,

طی چند ماه از آغاز این همه‌گیری،

more than 30 million people have filed for unemployment

بیش از سی میلیون نفر فرم بیکاری پر کرده‌اند

in the United States alone.

آن هم تنها در آمریکا.

These are certainly unusual circumstances,

این واقعاً شرایطی غیرعادی است،

but it seems clear we were running very close to the edge,

اما واضح است که داشتیم به لبه پرتگاه نزدیک می‌شدیم،

and now so many businesses and their employees

و اکنون بسیاری از کسب و کارها و کارکنان‌شان

are facing huge financial challenges.

با چالش‌های سنگین مالی مواجه هستند.

How worried are you?

شما چقدر نگرانید؟

DS: Well, I think the crisis has exposed three things.

اسکالمان: خوب فکر می‌کنم این بحران سه مورد را عرضه کرد.

Obviously, it's a health crisis

به وضوح این یک بحران سلامت

for so many people.

برای بسیاری از مردم است.

Second thing is, that health crisis has ricocheted,

دومین مورد که از بحران سلامت ناشی شده است،

and the world is now in an economic crisis.

این است که اکنون جهان در یک بحران اقتصادی واقع است.

And the third crisis that we don't talk so much about

و سومین مورد که زیاد از آن صحبت نمی‌شود

but I think is impacting the way

اما فکر می‌کنم روش زندگی

that we're going to live our lives going forward

و آینده مردم را تحت تاثیر قرار می‌دهد

is: this is a psychological crisis as well.

این است: این یک بحران روان‌شناختی هم هست.

People are reexamining their place in the world,

مردم دوباره در مورد جایگاه‌شان در هستی فکر می‌کنند،

what's happening in the world,

چه اتفاقی دارد در جهان رخ می‌دهد،

how they're going to live their lives,

چگونه قرار است به زندگی ادامه دهیم،

both in the pandemic and postpandemic.

هم در حین همه‌گیری هم پس از آن.

And so I think this is something that each of those phases

و بنابراین فکر می‌کنم به همه آن فازها

will need to be dealt with.

باید پرداخته شود.

But you said this,

اما شما این را گفتید،

and I completely agree with you:

و من کاملاً با شما موافقم:

there was an economic crisis happening

یک بحران اقتصادی داشت رخ می‌داد

well before the pandemic exposed this.

کاملاً قبل از اینکه همه‌گیری شروع شود.

It's kind of like the water level came down

مثل اینکه سطح آب فروکش کرد

and exposed what was already there.

و به جای قبلش برگشت.

You had, for instance, in the US,

برای مثال در آمریکا

185 million adults in the US

ما ۱۸۵ میلیون انسان بالغ داریم

struggling to make ends meet at the end of the month.

که تا پایان ماه را به سختی می‌گذرانند.

You have over 70 million adults that are really outside of the financial system,

ما ۷۰ میلیون انسان بالغ داریم که کاملاً خارج از نظام مالی هستند،

spending over 140 billion dollars on high interest rates,

و بیش از ۱۴۰ میلیارد دلار با بهره بالا را خرج می‌کنند،

unnecessary fees

برای پرداخت تعرفه‌های غیرضروری

and struggling as well.

و اینها هم به سختی زندگی می‌کنند.

And so I think what this has really done --

و فکر می‌کنم کاری که این بحران انجام داده است --

because you can't ignore 20, 25 percent unemployment rates --

شما نمی‌توانید ۲۰ تا ۲۵ درصد نرخ بیکاری را نادیده بگیرید --

it's exposed this crisis

این وضعیت در معرض این بحران قرار می‌گیرد

and forced a lot of people into, maybe, actions that they might not have taken

و بسیاری از مردم را مجبور می‌کند اقداماتی انجام دهند که بدون این بحران

without this crisis happening.

انجام نمی‌شد.

CH: Yeah, I think that's right.

هاجیم: بله، فکر می‌کنم درست است.

There are so many challenges and so many opportunities,

چالش‌ها و فرصت‌های زیادی وجود دارد

and I think you've spoken of this opportunity

و فکر می‌کنم شما از فرصت‌های انتقال پولی دیجیتال صحبت کرده‌اید

of digital transactions being helpful to people,

که برای مردم مفید بوده است،

and obviously the trend, as you've said,

و بوضوح روندی که شما گفته‌اید،

has massively accelerated and pushed us into this world even further.

بسیار شتاب گرفته و ما را حتی بیشتر به این جهان جدید سوق داده است.

So I'm curious:

خوب کنجکاوم بدانم:

What does the world look like without cash?

دنیا بدون پول نقد چگونه خواهد بود؟

Or less cash?

یا پول نقد کمتر؟

What are the advantages and what are the challenges

منافع و چالش‌های اینگونه مبادلات

of making that transition?

چه هستند؟

DS: I think some of the trends that are emerging coming out of this pandemic

اسکالمان: فکر می‌کنم برخی از روندهای نوظهور منتج از این همه‌گیری

or coming into it and as we look forward is,

یا روندهای پیش رو

clearly, this has been a discontinuous change in the trend line

روشن است که یک تغییر ناگهانی نسبت به روند جاری در گذشته است

as we move from physical to digital.

و داریم از فیزیکی به دیجیتالی حرکت می‌کنیم.

I think we've accelerated many forms of digital capabilities

فکر می‌کنم بسیاری از اشکال قابلیت‌های دیجیتال

by three to five years.

در طی سه تا پنج سال شتاب گرفته است.

And that can be from digital payments

و از پرداخت‌های دیجیتال

to telemedicine

تا پزشکی از راه دور

to really changing the face of retail

تا تغییر واقعی ظاهر خرده‌فروشی

and how we think about retailing,

و نحوه تصور ما از خرده‌فروشی،

changing the face of entertainment,

دارد چهره تبلیغات را تغییر می‌دهد،

even changing the way governments think about managing and moving money

حتی دارد روش دولت‌ها برای تفکر و مدیریت و تحرک پول تغییر می‌دهد

and really thinking about digital currencies going forward.

و واقعاً تفکر در مورد ارزهای دیجیتال دارد جدی‌تر می‌شود.

And so I think there are a tremendous number of changes

بنابراین فکر می‌کنم تغییرات عظیمی

that will occur

پیش رو داریم

during this pandemic and coming out of it.

چه در طی این همه‌گیری چه پس از آن.

Digital payments is obviously one of the big ones that will happen.

قطعاً پرداخت‌های دیجیتال یکی از تغییرات بزرگی است که رخ خواهد داد.

I mean, cash has been around for quite some time,

منظورم این است که پول نقد هم برای مدتی باقی خواهد ماند

thousands of years.

شاید هزاران سال.

I would not be so bold as to predict its full demise.

اینقدر بی پروا نیستم که بگویم پول نقد کلا از بین می‌رود.

Many people have been wrong doing that.

بسیاری از افراد در این مورد اشتباه کرده‌اند.

But there is no question right now

اما دیگر جای هیچ شبهه‌ای نمانده است

that you will see an acceleration of the demise of cash.

که شاهد شتابی در حذف پول نقد خواهیم بود.

Last year, you had over 18 trillion dollars of cash

سال گذشته بیش از ۱۸ تریلیون دلار پول نقد

spent at retail.

در خرده‌فروشی خرج شد.

Eighty-five percent of the world's transactions today

۸۵ درصد از انتقالات پولی امروز

are done in cash still.

همچنان با پول نقد انجام می‌گیرد.

But the really big change right now

اما تغییر بزرگ واقعی حال حاضر

towards digital payments,

به سمت پرداخت‌های دیجیتال است،

and that's both the advent and the acceleration of commerce

و هر دوی اینها بعلت ظهور و شتاب تجارت است

that's happening,

که دارد رخ می‌دهد،

as well as the shift to in-store contactless payments, as you said,

همچنین همانگونه که شما گفتید تغییر به سمت پرداخت بدون تماس،

and the real impetus for that is health reasons.

و انگیزه اصلی برای این تغییر دلایل مربوط به سلامت است.

People do not want to hand over money.

مردم دوست ندارند با دست پول رد و بدل کنند.

They do not want to touch screens.

دوست ندارند صفحه‌های نمایش را لمس کنند.

They don't want to pick up a pen and sign at the point of sale.

دوست ندارند یک خودکار بردارند و محل خریدار را امضا کنند.

And so there is a demand

همچنین تقاضایی وجود دارد

for contactless payments and digital payments

برای پرداخت بدون تماس و پرداخت‌های دیجیتال

to keep social distancing requirements in place,

برای الزامات فاصله‌گذاری اجتماعی در محل،

to protect the health of cashiers,

برای حفظ سلامت صندوق‌داران،

to protect the health of consumers.

برای حفظ سلامت مشتریان.

And I think we are going to see, we are already seeing in our business,

و فکر می‌کنم پیشاپیش داریم در کسب و کارمان

a surge in digital payments across the world.

موجی از پرداخت‌های دیجیتال در کل جهان را مشاهده می‌کنیم.

CH: It seems like a great opportunity,

هاجیم: فرصت بزرگی به نظر می‌رسد،

but how do we make sure that this transition is inclusive?

اما چطور می‌توانیم مطمئن شویم که این گذار فراگیر است؟

I mean, you've talked about how so many people are underserved

می‌خواهم بگویم، شما گفته‌اید که بسیاری از مردم در مناطق محروم هستند

by the traditional banking industry.

و از صنعت بانکداری سنتی استفاده می‌کنند.

How do we make sure that those people

چطور می‌توان مطمئن بود که این افراد هم

have that opportunity?

این فرصت را دارند؟

And it feels like a smartphone

و مثل تلفن هوشمند به نظر می‌رسد

becomes an essential item.

که به یک نیاز ضروری تبدیل شده است.

How do we address that?

چطور به این نتیجه رسیده‌ایم؟

DS: Yeah.

اسکالمان: بله.

I do think that a mobile is really a key to unlocking this.

من فکر می‌کنم تلفن همراه کلید این مسئله است.

I've often said that, really,

من اغلب گفته‌ام که واقعاً

one of the big moon shots for the financial services industry

دستاورد بزرگ برای صنعت خدمات مالی

is this idea of not just financial inclusion.

این تلفن همراه است نه فقط فراگیری خدمات مالی.

Most people define financial inclusion

اغلب افراد فراگیری خدمات مالی را

by somebody having access to a bank account,

دسترسی افراد به حساب بانکی تعریف می‌کنند،

but just having access to a bank account is not nearly enough.

اما دسترسی به حساب بانکی به تنهایی کافی نیست.

I think what we need to aim for

فکر می‌کنم نیاز داریم

is how do we think about financial health?

که نحوه تصور خود از سلامت مالی را عوض کنیم.

How do we make sure that people have the ability

چطور می‌توان مطمئن بود که مردم

to have some wherewithal

توان مالی لازم

to create savings to withstand some kind of financial shock to the system?

برای خلق پس‌اندازی برای مقابله با شوک‌های مالی به سیستم را دارند؟

I do think that mobile phones

واقعاً فکر می‌کنم که تلفن‌های همراه

will be the way that this occurs

ابزاری هستند برای نیل به این هدف

and will be very inclusive going forward.

و بطور فراگیر به پیش خواهند رفت.

There are going to be something like six billion smartphones in the world

در طی چند سال آینده حدود شش میلیارد تلفن هوشمند

over the next several years.

در دنیا وجود خواهد داشت.

The cost of a smartphone is plummeting.

قیمت تلفن هوشمند هم در حال کاهش است.

I think in India now you can buy a smartphone for under 25 dollars.

فکر می‌کنم الآن در هند با کمتر از ۲۵ دلار می‌توانیم یک گوشی هوشمند بخریم.

So you're going to have ubiquity of smartphones across the world,

بنابراین حضور همه جانبه تلفن همراه را در سراسر دنیا خواهیم داشت،

and, in fact, what's very interesting is, in lower-income populations,

و در واقع خیلی جالب است که در جمعیت‌های کم‌درآمد،

there is a greater penetration of smartphones than in higher income

نفوذ تلفن هوشمند بیش از جمعیت‌های پردرآمد است

because the smartphone is the only device that somebody has.

زیرا تلفن هوشمند تنها ابزاری است که شخص کم‌درآمد دارد.

Higher-income individuals may have desktops or iPads,

افراد پردرآمد ممکن است کامپیوتر یا آیپد یا امثال اینها

that kind of thing,

داشته باشند،

but lower income can afford one device,

اما کم‌درآمدها فقط قدرت خرید یک دستگاه را دارند،

and they choose it to be a smartphone

و تلفن هوشمند را انتخاب می‌کنند

because they can get and live their life through that one device.

زیرا می‌توانند با خرید همان یک دستگاه روزگار بگذرانند.

And think about that one device.

و در مورد همان یک دستگاه دغدغه داشته باشند.

Really, you have all the power of a bank branch

شما واقعاً تمام توان یک شعبه بانکی

in the palm of your hands.

را در کف دستتان دارید.

And when you can start to create distribution of services,

و هنگامی که می‌توانید توزیع خدمات،

financial services,

خدمات مالی را

through a smartphone,

با تلفن همراه خلق کنید،

you then are able to manage and move money

می‌توانید پول را به روشی که بصورت سنتی

in ways that we couldn't do traditionally.

قابل انجام نیست مدیریت و جابه‌جا کنید.

In the physical world,

در دنیای فیزیکی،

if you get a check,

اگر یک چک داشته باشید،

you need to then go to a cash checking place to cash it.

نیاز دارید به مکانی برای نقد کردن آن مراجعه کنید.

You stand in line for 30 minutes.

۳۰ دقیقه در صف معطل می‌شوید.

They then charge you anywhere between two and five percent

سپس چیزی بین دو تا پنج درصد فقط برای تغییر شکل ارز

to just change the format of currency

از یک چک به پول نقد

from a check to cash.

از شما اخذ می‌کنند.

And then you have cash and you want to pay a bill.

و حالا پول نقد را دارید و می‌خواهید یک صورتحساب را

You need to stand in line again

پرداخت کنید که دوباره باید در صف بایستید

at a bill pay,

در یک عوارضی،

and then you have to pay maybe 10 dollars

و شاید باید ده دلار برای یک صورتحساب

for an individual bill as a fee.

بعنوان عوارض بپردازید.

If you do that via a smartphone,

اگر با یک تلفن هوشمند این کارها را انجام دهید،

I believe that not only do you save a tremendous amount of time,

معتقدم نه تنها بسیار در زمان صرفه‌جویی می‌شود،

because if you're outside the financial system,

چون اگر خارج از نظام مالی باشید،

managing and moving money is practically a part-time job

مدیریت و انتقال پول، خود یک شغل پاره‌وقت است

to go and do that,

برای پیگیری این امور،

so not only do you save time and return time to individuals,

بنابراین نه تنها در زمان صرفه‌جویی می‌شود و وقت افراد حفظ می‌شود

but you can cut the cost of transactions

بلکه هزینه تراکنش‌ها هم بین ۵۰ تا ۷۵ درصد

by anywhere between 50 and 75 percent.

کاهش می‌یابد.

And remember that $140 billion number that I gave you?

آیا عدد ۱۴۰ میلیارد دلار که به شما گفتم را به خاطر دارید؟

And that's just in the US.

و این فقط در ایالت متحده است.

Imagine if you could cut that in half

تصور کنید چه می‌شود اگر بتوانید این مبلغ را نصف کنید

and return that to the most vulnerable populations

و آن را به آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها بدهید

that need it most.

که بیشترین نیاز را به آن دارند.

So I think there's tremendous promise

بنابراین فکر می‌کنم چشم‌اندازی عظیم

in the use of technology

در استفاده از فناوری در پیش داریم

to help provide both inclusion

تا هم بایدها و نبایدهای

and make sure there aren't digital haves and have-nots,

نظام‌های دیجیتال تعیین شود

but also to start on this journey towards financial health.

و هم به سوی سلامت مالی سوق پیدا کنیم.

CH: Yeah, I think a lot of people don't realize

هاجیم: بله، فکر می‌کنم مردم زیادی نمی‌دانند

that you don't need a bank account or even a credit card

که نیازی نیست حساب بانکی یا کارت اعتباری داشته باشید

to open a PayPal account,

تا بتوانید یک حساب پی‌پال باز کنید،

which is super-interesting.

که واقعاً جذاب است.

I mean, do you see a time where traditional banks don't exist

منظورم این است، آیا زمانی را تصور می‌کنید که بانک‌های سنتی وجود ندارند

or at least play a much smaller role in the financial services industry?

یا حداقل نقش بسیار کمتری در صنعت خدمات مالی دارند؟

DS: Well, I think the entire financial services industry

اسکالمان: حوب من فکر می‌کنم کل صنعت خدمات مالی

is evolving right now,

دارد تکامل می‌یابد،

and so I think banks will always play a role,

و فکر می‌کنم بانک‌ها همیشه نقشی خواهند داشت،

or as far into the future as I can see,

لااقل تا آینده‌ای که برای من قابل تصور است

but it will evolve.

اما تکامل خواهد یافت.

I mean, think about basic credit cards.

منظورم این است، در مورد کارت‌های اعتباری فکر کنید.

Today, you think about a credit card,

امروز در مورد کارت اعتباری فکر کنید،

and you think about it predominantly as a form factor,

و شما در مورد آن به صورت شکلی برجسته و همیشگی فکر می‌کنید،

something that you pull out of your pocket.

چیزی که از جیبتان بیرون می‌آورید.

Sometimes there's status associated with what you're pulling out of your pocket,

گاهی وضعیتی است که با بیرون آوردن از جیب همراه است،

depending on the color of that credit card.

حالا ممکن است رنگ کارت اعتباری متفاوت باشد.

But really I think those form factors start to go away

اما واقعاً فکر می‌کنم، این ساختارها از بین می‌روند

and become embedded in digital wallets.

و در کیف‌های الکترونیکی وارد می‌شوند.

So credit will always be an important element.

پس اعتبار بعنوان عنصر اساسی باقی می‌ماند.

You know, most people in the world,

می‌دانید، بیشتر مردم در جهان،

it isn't that their cash outlays exceed their cash intake.

موضوع این نیست که خرجشان بیش از دخلشان باشد

It's just that they're not evenly distributed.

فقط بصورت یکسان توزیع نشده‌اند.

So there are times where your cash outflows exceed your cash intake,

بنابراین بارها رخ می‌دهد که خرجتان بیش از دخلتان است،

and there, you need some form of credit to make up that difference.

و در این مواقع به اشکالی از اعتبار برای جبران این اختلاف نیاز دارید.

And so I think forms of credit will always be an important element.

و فکر می‌کنم اشکال مختلف اعتبار همواره عنصری مهم خواهند بود.

But the way that you extend credit will change going forward,

اما روشی که اعتبار افزایش می‌یابد تغییر خواهد کرد،

the way that you think about scoring people

روشی که شما از طریق کارکردشان با کارت اعتباری

in terms of can they handle credit.

به امتیازدهی فکر می‌کنید.

You know, traditionally, in more developed countries,

می‌دانید، بطور سنتی در کشورهای توسعه یافته‌تر،

you use what's called FICO scores or bureau scores,

از امتیازاتی مثل امتیازات فایکو یا امتیازات دیوانی استفاده می‌شود،

but those ignore so many of the financial transactions

اما این امتیازات بخش زیادی از تراکنش‌های مالی را لحاظ نمی‌کنند

that people who are outside the financial system do,

تراکنش افرادی که خارج از نظام مالی هستند،

like paying rent or paying their bills on time.

مثل پرداخت به موقع اجاره یا صورتحساب‌ها.

And with the data and information and machine learning around that --

و با داده و اطلاعات و یادگیری ماشین حول آن --

and we need to be careful that there aren't biases

و باید مراقب باشیم که سوگیری خاصی

built into those algorithms --

در الگوریتم‌ها گنجانده نشود --

we can start to do things that could never be done before.

می‌توانیم کارهایی بکنیم که هرگز در گذشته قابل انجام نبود.

I'll just give you one quick example.

یک مثال سریع می‌زنم.

We're one of the largest providers of working capital to small businesses

ما یکی از بزرگترین تامین کنندگان سرمایه درگردش برای کسب و کارهای کوچک

in the world.

در جهان هستیم.

We're probably one of the top five in the United States.

ما احتمالاً در این زمینه در میان پنج مجموعه برتر آمریکا هستیم.

So we've done over 14, 15 billion dollars

و بیش از ۱۴ یا ۱۵ میلیارد دلار

of lending of working capital to small businesses.

سرمایه در گردش به کسب و کارهای کوچک وام داده‌ایم.

Seventy percent of that goes to the 30 percent of counties

هفتاد درصد آن به سی درصد از شهرک‌هایی اختصاص داده شده

where 10 or more banks have closed branches.

که تعداد ده یا بیشتر از بانک‌ها شعبه‌های‌شان را در آنجا تعطیل کرده‌اند.

And where do banks close branches?

و کجا بانک‌ها شعبه‌ها را بسته‌اند؟

Banks close branches in neighborhoods

بانک‌ها شعبه‌هایی را که در محدوده

where the median income is below the national average,

مکان‌هایی که درآمدشان از میانگین درآمد پایین‌تر است، می‌بندند،

which makes sense because for a branch to be profitable,

که منطقی است چون برای یک شعبه اگر بخواهد سودده باشد،

they need a certain amount of deposits

به میزان مشخصی از رهن برای یک شعبه

for that branch to actually be profitable.

نیاز خواهد بود تا واقعاً سودآور باشد.

And so, in lower income neighborhoods,

بنابراین، در محدوده‌های کم‌درآمد،

branches are starting to close.

شعب کم‌کم تعطیل می‌شوند.

So why are 70 percent of our loans in those lower income neighborhoods?

خوب چرا هفتاد درصد از وام‌های ما در محدوده‌های با درآمد کمتر است؟

It's because we do machine learning.

چون ما یادگیری ماشین انجام می‌دهیم.

We don't even look at FICO scores or bureau scores.

ما حتی به امتیازات فایکو و امتیازات دیوانی نگاه نمی‌کنیم.

We look at a number of different data elements.

ما به عددی با اجزای داده متفاوت نگاه می‌کنیم.

And so we can lend into those lower income neighborhoods

و می‌توانیم به محدوده‌های با درآمد کم وام بدهیم

where nobody else can,

جایی که هیچ کس دیگر نمی‌تواند،

and when we do that,

و وقتی این کار را می‌کنیم،

the average sale of a small business goes up by 22 percent.

متوسط فروش کسب و کارهای کوچک ۲۲ درصد افزایش می‌یابد.

And imagine the impact that has on communities and neighborhoods

و تصور کنید چه تاثیری بر جوامع و همسایگان آن‌ها می‌گذارد

where they can finally get the working capital

آن‌ها سرانجام می‌توانند سرمایه در گردش دریافت کنند

to expand those small businesses.

تا کسب و کارشان را توسعه دهند.

And I think that's a perfect example

و فکر می‌کنم این نمونه کاملی است

of the promise of what technology and financial services

از دستاوردی که از ازدواج فناوری و خدمات مالی

married together can do.

قابل حصول است.

CH: I think it's so interesting.

هاجیم: فکر می‌کنم این خیلی جالب است.

I'm curious.

کنجکاو شدم.

The tech industry has been criticized for amassing power over society,

صنعت فناور بخاطر تمرکز قدرت در جامعه مورد انتقاد است،

not that the banking industry isn't criticized.

اما صنعت بانکداری در این زمینه مورد انتقاد نیست.

But what do you say about people who might be worried about

اما در مورد کسانی که می‌گویند نگرانی دارند

tech companies taking on even more influence and control

که شرکت‌های فناور دارند نفوذ و کنترل بیشتری

over what's happening in their lives?

بر زندگی مردم اعمال می‌کنند، چه می‌گویید؟

DS: Yeah.

اسکالمان: بله.

Well, I think what's so important for any company and tech companies

خوب فکر می‌کنم بسیار مهم است که هر شرکتی من جمله شرکت‌های فناور

is to respect the boundaries

به حدود احترام بگذارند.

in terms of what consumers expect from a company that serves them.

حدودی که مشتریان از شرکت خدمات دهنده انتظار دارند.

I think the most important brand attribute that a company can have is trust,

من فکر می‌کنم مهمترین دارایی یک شرکت، اعتماد است،

and trust comes from the understanding

و اعتماد از اینجا ناشی می‌شود

that a company respects your privacy

که یک شرکت به حریم خصوصی شما احترام بگذارد

and will not sell your data or information,

و داده‌ها یا اطلاعات شما را نفروشد،

that it can perform transactions in a secure manner

تراکنش‌های شما را بصورت ایمن انجام دهد

so that your transactions are protected.

و اطلاعات تراکنش شما را حفظ کند.

And I think those are kind of foundational,

فکر می‌کنم این موارد اساسی هستند،

and I think any company needs to respect that.

و فکر می‌کنم هر شرکتی باید به آن احترام بگذارد.

They need to assure that consumers

باید اطمینان دهند که مشتریان

have the privacy that they desire

حریم خصوصی مطلوب را دارند

and the safety and security that is required

و از ایمنی و امنیت لازم برخوردارند

to serve them the right way.

تا بتوانند خدمات لازم را عرضه کنند.

CH: And obviously, you've gained a lot of trust with the US government.

هاجیم: و قطعاً شما اعتماد دولت آمریکا را به شکل زیادی جلب کرده‌اید.

Maybe we could talk a little bit about how you've been working with them

شاید بتوانیم کمی در مورد نحوه همکاری شما با دولت صحبت کنیم

to distribute some money through the Paycheck Protection Program.

روشی که مقداری از پول از طریق «طرح چک حمایتی» توزیع شود.

And I was curious,

و از روی کنجکاوی

I've been reading about it, and it sounds like

داشتم در این مورد مطالعه می‌کردم

30 million-ish small businesses in the United States

انگار حدود سی میلیون کسب و کار کوچک در آمریکا

are able to get those funds,

می‌توانند این کمک‌های مالی را دریافت کنند،

but only six million have received the loans.

اما فقط شش میلیون وام‌ها را دریافت کرده‌اند.

What do you think's happened?

فکر می‌کنید چه شده است؟

DS: Yep.

اسکالمان: بله.

Well, I think initially, the government -- and I give them a lot of credit --

خوب، ابتدا تصور می‌کنم که دولت-- بنده اعتبار زیادی برای دولت قائلم--

they responded quite quickly

دولت سریعاً پاسخ داد

with a 3 trillion dollar stimulus package.

آن هم با یک بسته انگیزشی سه تریلیون دلاری.

These are massive numbers that were happening

اعداد سنگینی بودند

in very condensed time frames.

آن هم در مدت زمانی بسیار کم.

We were working with various agencies,

با سازمان‌های مختلف همکاری می‌کردیم،

very closely with the Treasury Department,

همکاری بسیار نزدیکی داشتیم با وزارت خزانه‌داری

in terms of distribution of the stimulus.

در توزیع این محرک اقتصادی.

And they were working literally night and day on this.

و این وزارت شبانه‌روز روی این طرح کار می‌کرد.

The Small Business Administration was working night and day.

اداره کسب‌وکار کوچک شبانه‌روز مشغول بود.

But these are volumes

اما این حجم پول

that have never been seen before running through these systems,

مقداری بود که هرگز پیش از این در این سیستم‌ها با آن روبرو نشده بودند،

and the first tranche of those loans

و اولین بخش این وام‌ها

was very difficult.

بسیار مشکل بود.

There were a lot of technical difficulties in getting those out to small businesses.

مشکلات فنی زیادی برای انتقال این پول به کسب و کارهای کوچک وجود داشت.

And that first tranche was not enough,

و آن بخش اول وام‌ها کافی نبود،

and it was quickly used,

و سریعاً مصرف شد،

and there are still a host of small businesses

و همچنان کسب و کارهای کوچکی وجود دارند

that needed money.

که نیازمند پول هستند.

The second tranche that came out

بخش دوم که شروع شد

is still actually in effect.

در واقع هنوز ادامه دارد.

It has not been used up,

کاملاً مصرف نشده است،

and we are continuing to lend on that.

و همچنان روی آن متمرکز هستیم.

We've been able to lend to some 50,000 small businesses.

توانسته‌ایم به ۵۰/۰۰۰ کسب و کار کوچک وام دهیم.

We've lent out about 1.7 billion dollars,

حدود ۱/۷ میلیارد دلار وام داده‌ایم،

and our loan size,

و اندازه وام ما،

which really I'm proud of,

که واقعاً به آن افتخار می‌کنم،

is about 31,000 dollars.

حدود ۳۱/۰۰۰ دلار است.

The average that a bank does is between 100 and 125,000 dollars.

متوسط وامی که یک بانک می‌دهد بین ۱۰۰ تا ۱۲۵/۰۰۰ دلار است.

So we are lending to these true small businesses

پس ما داریم به کسب و کارهای کوچک واقعی

on Main Street,

در جریان اصلی خرده‌کاسبان وام می‌دهیم،

and I'm proud that we've been able to go do that,

و مفتخرم که قادر بوده‌ایم این کار را بکنیم،

and I think we should give credit to the US government

و فکر می‌کنم باید به دولت آمریکا اعتبار بدهیم

and governments around the world

و اعتبار دهیم به دولت‌های سراسر جهان

that are taking this quite seriously

که این کار را جدی گرفته‌اند

and putting a tremendous amount, a percentage of their GDP,

و دارند بخش عظیمی از تولید ناخالص ملی را

towards the rescue of small businesses

به نجات کسب و کارهای کوچک

and towards trying to take care of consumers

و تلاش برای مراقبت از مصرف‌کنندگان اختصاص می‌دهند

that find themselves in really difficult straits right now.

و خود را در تنگناهای بسیار سختی می‌بینند.

And we've been trying to,

و ما تلاش کرده‌ایم،

instead of people mailing out checks, which is ridiculous in today's world --

تا اینکه افراد به جای صدور چک، که در دنیای امروز مضحک است --

people aren't living where they think they're going to be living,

نحوه زندگی فعلی مردم لزوماً مطلوب‌شان نیست،

they're with their parents or with friends or in a different location,

معمولاً والدین یا دوستان در نقاط مختلف زندگی می‌کنند،

and mailing a check

و صدور یک چک

and then having to take a check and go somewhere,

و برداشتن چک و رفتن به جایی دیگر،

which you can't even go if you're sheltered in place,

در صورتی که در جایی پناه گرفته‌اید حتی نمی‌توانید

to cash it,

خارج شوید تا آن را نقد کنید،

doing that electronically just makes a ton more sense --

انجام الکترونیکی این کار هزاران بار منطقی‌تر است --

and we've been working with the IRS and Treasury

و ما با اداره خدمات داخلی و وزارت خزانه‌داری

and other government agencies to distribute that electronically.

و دیگر ادارات دولتی همکاری لازم را برای توزیع الکترونیکی انجام داده‌ایم.

CH: Yeah, that makes a lot of sense.

هاجیم: بله، خیلی منطقی‌تر است.

It's a massive, massive project

این پروژه‌ای واقعاً بزرگ

for all of us.

برای همه ماست.

Whitney is here with some questions from our community.

ویتنی با چند تا سوال از ناحیه مردم با ماست.

DS: Hello, Whitney.

اسکالمان: سلام، ویتنی.

Whitney Pennington Rodgers: Hello Dan. How are you?

ویتنی پننینگتن راجرز: سلام دن، حال شما چطور است؟

So the community has some interesting questions

خوب مردم چند سوال جالب دارند

following up on what you were talking about earlier about security.

در مورد بحث امنیت که شما در بدایت کار از آن سخن گفتید.

We have a question from Marc --

سوالی داریم از طرف مارک --

and I apologize in advance if I mispronounce your name, Marc --

و اگر نام شما را درست تلفظ نکردم پیشاپیش معذرت می‌خواهم مارک--

Marc Vanlerberghe:

مارک وانلربرگ:

"The move to digital cash could be one more step

«حرکت به سمت پول دیجیتال می‌تواند یک گام بیشتر

towards creating the perfect surveillance state.

به سمت ایجاد یک دولت سراسر جاسوسی باشد.

How do we avoid this from happening?"

چطور می‌توان جلوی این اتفاق را گرفت؟

DS: Yeah, well, this is what I was talking about, Marc, before.

اسکالمان: بله، خوب، این چیزی است که قبل از این مطرح کردم، مارک.

I mean, I think this idea of trust

منظورم این است که بحث اعتماد

is incredibly important.

بسیار اهمیت دارد.

I think the only companies that will be successful --

به نظرم فقط شرکت‌هایی موفق خواهند بود --

and I think we hold a lot of this in our own hands as consumers, by the way;

و فکر می‌کنم بعنوان مشتری بخش زیادی از این اعتماد در دستان ماست، در ضمن؛

we need to be aware of data and information that we're giving

باید مراقب داده و اطلاعاتی که عرضه می‌کنیم باشیم

and to what companies we're doing that with --

و مراقب باشیم که اطلاعات را به چه شرکت‌هایی می‌دهیم--

but I think the companies that will be successful

اما به نظرم شرکت‌هایی موفق خواهند بود

are those that have a high degree of trust,

که بتوانند سطح بالایی از اعتماد را ایجاد کنند،

and trust happens by protecting your privacy

و اعتماد با حفظ حریم شخصی شما شکل می‌گیرد

but also very much assuring that your transactions in a digital world

اما باید کاملاً مطمئن باشید که تراکنش‌های شما در دنیای دیجیتال

are safe and secure.

ایمن و با امنیت کافی انجام می‌شود.

I mean, the idea of cybersecurity

منظورم این است که بحث امنیت داده‌ها

has always been important,

همواره مهم بوده است،

but is ever more important as we move from physical to digital,

اما زمانی که از دنیای فیزیکی وارد دنیای دیجیتال می‌شویم مهمتر هم خواهد شد،

and that's where large data sets are important,

و اهمیت آن بخاطر حجم بالایی از اطلاعات است،

because a consumer's identity is stolen every two seconds.

زیرا در هر دو ثانیه هویت یک مشتری به سرقت می‌رود.

Every two seconds, some consumer has their identity stolen.

هر دو ثانیه، هویت برخی از مشتریان به سرقت می‌رود.

And so we have to be, for instance,

پس باید حساس باشیم، بعنوان مثال،

we have to be sure that even when you sign in

باید مطمئن باشیم زمانی که وارد سامانه می‌شویم

with your credentials,

و اطلاعات خود را وارد می‌کنیم،

they're actually real credentials.

این اطلاعات واقعاً محرمانه هستند.

We have to look at 30 to 100 different elements of that transaction

ما بین ۳۰ تا ۱۰۰ فاکتور مختلف از هر تراکنش را بررسی می‌کنیم

to make sure it's really you

تا مطمئن شویم که این خود شما هستید،

before we let that money out of your account.

پیش از اینکه پول از حساب شما خارج شود.

And so there is a combination of making sure you have enough data

و باید ترکیبی از اطلاعات لازم را داشته باشید

to protect somebody

تا بتوانید از کسی محافظت کنید

but also assure that your privacy is held sacrosanct,

اما مطمئن باشید که داده‌های شما نزد ما مقدس شمرده می‌شود،

and I think that is a balancing act and one that needs to happen

و فکر می‌کنم این یک عمل متعادل است که باید انجام شود

in order for us to do this successfully.

تا بتوانیم از پس مسئولیت‌مان برآییم.

WPR: Great, and actually sort of going from digital cash to digital currency,

راجرز: عالی، و در واقع در مورد این حرکت از پول دیجیتال به ارز دیجیتال،

we have another question from Simone Ross in our community

سوال دیگری داریم از طرف سیمون راس از بین مردم

about the opportunity that exists for digital currency.

در مورد فرصتی که برای ارز دیجیتال وجود دارد.

She mentioned that PayPal pulled out of Libra.

او ذکر کرده که پی‌پال از رمزارز لیبرا منصرف شده است.

What would it take for a truly inclusive digital currency to take hold here?

برای یک ارز دیجیتال واقعاً فراگیر چه ملزوماتی وجود دارد؟

DS: Yeah.

اسکالمان: بله.

I think there is a tremendous amount of promise

فکر می‌کنم امیدهای زیادی

as we think about digital currencies.

به ارز دیجیتال هست.

Our pulling out of Libra

انصراف ما از لیبرا

had nothing to do with our firm conviction

به این خاطر نبود که ما اطمینان کامل داشتیم

that blockchain and other forms of maybe stable coin currencies

که زنجیره بلوکی (بلاک‌چین) و دیگر اشکال ارزهای سکه‌ای پایدار

are extremely important

بسیار مهم هستند

and can be very, very helpful,

و می‌توانند خیلی خیلی مفید باشند،

especially in different parts of the world.

خصوصاً در نقاط مختلف جهان.

As we think about stability in different parts of the world

وقتی در مورد ثبات ارز در نقاط مختلف جهان فکر می‌کنیم

where currencies can fluctuate up and down,

جاهایی که ارزها بالا و پایین می‌شوند،

to have a more stable currency where somebody can know,

برای اینکه ارز پایدارتری داشته باشیم باید مردم بدانند،

if they have that,

که اگر مقداری از آن داشته باشند

that it's going to be worth x amount,

ارزش آن مقداری مشخص است

and that they can transact,

که می‌توانند تراکنش انجام دهند،

either with other individuals around the world

با هر فرد دیگری در سراسر جهان

or, importantly, at merchants around the world.

یا مخصوصاً با بازرگانان سراسر جهان.

And we are looking at all forms of digital currencies right now,

و الآن داریم تمام اشکال ارزهای دیجیتال را بررسی می‌کنیم،

working hand in hand with a number of different governments,

همکاری نزدیکی با تعدادی از دولت‌ها داریم،

and I think we should all think about how technology is going to evolve

و به نظرم همه باید در مورد نحوه تکامل فناوری بیاندیشیم

and how currencies will evolve as a result of that.

و اینکه در نتیجه آن ارزها چگونه تکامل می‌یابند.

And I think this crisis has really opened the eyes

و فکر می‌کنم این بحران واقعاً چشم‌های بسیاری از دولت‌ها را

of many governments around the world

در سراسر جهان باز کرد

as to the need for different tool sets

تا به ابزارهای متفاوتی برای ایجاد

to create stimulus

محرک اقتصادی بیاندیشند

and to efficiently and quickly and effectively distribute funds

و کمک‌های مالی را پربازده‌تر، سریعتر و موثرتر

to their citizens.

میان شهروندان توزیع کنند.

WPR: Great. Well, I'll be back shortly with more questions,

راجرز: عالی. خوب پس از اندکی با سوالات بیشتر باز خواهم گشت

and I'd just love to remind the community that you can ask questions

و دوست دارم به مردم یادآوری کنم که شما می‌توانید سوالات را از طریق

on the "Ask question" feature.

ابزار «سوال بپرسید» بپرسید.

Be sure to use the pull-down tab to select Episode 2,

مطمئنا می‌توانید از تب بازشدنی اپیزود ۲ را انتخاب

so those questions come.

و سوالات را ببینید.

Thank you.

متشکرم.

DS: Thanks, Whitney.

اسکالمان: ممنون ویتنی.

CH: Thanks, Whitney.

هاجیم: ممنون، ویتنی.

Dan, I want to go back to something we touched on in the beginning

دن، می‌خواهم برگردیم به موضوعی که در ابتدا به آن پرداختیم

about financial wellness.

در مورد سلامت مالی.

PayPal has done something unique

پی‌پال کار بی‌نظیری انجام داده است

in terms of calculating how much to pay people

در مورد محاسبه اینکه چقدر به مردم بپردازد

and how much you should spend on benefits.

و مقداری که باید خرج کنید تا به مزایا دست یابید.

Traditionally, wages are set by the market,

بطور سنتی، حقوق ماهانه را بازار تعیین می‌کند،

but you've found that paying as much or even more than other companies

اما دریافته‌اید که پرداخت حقوق به اندازه دیگر شرکت‌ها یا حتی بیشتر

wasn't always enough.

همیشه کافی نبوده است.

Can you tell us about that moment?

آیا می‌توانید از آن لحظات به ما بگویید؟

DS: Yeah.

اسکالمان: بله.

So I said, kind of, in our opening, in one of my opening statements,

بله من در ابتدا و در یکی از جملات گفتم

that two-thirds of Americans struggle to make ends meet

که دو سوم آمریکایی‌ها تا پایان یافتن ماه

at the end of the month.

به سختی سر می‌کنند.

They are financially stressed,

از لحاظ مالی تحت فشار هستند،

and it kind of wreaks havoc in their life.

و این به نوعی نابودی زندگی است.

I did a study to look at PayPal employees.

من کارمندان پی‌پال را بررسی کردم.

We did a research study,

یک مطالعه پژوهشی انجام دادیم،

and I did it because I thought I was going to get back this great information

و این کار را کردم زیرا فکر می‌کردم دارم به این اطلاعات مهم دست می‌یابم

that I was going to talk about at an employee meeting

که داشتم در موردش در جلسه‌ای با کارمندان حرف می‌زدم در مورد اینکه

about how well we pay,

آیا ما خوب حقوق می‌دهیم،

because we pay, to your point,

چون ما به اندازه

at or above market

یا بیش از بازار پرداخت می‌کنیم

in every single location around the world.

در هر نقطه‌ای در سراسر جهان.

And what I found is, unfortunately, like the rest of the world,

و چیزی که متوجه شدم، متاسفانه مانند جاهای دیگر دنیا

even though we paid at market or above market,

اگر چه به اندازه بازار یا بیش از بازار می‌پردازیم،

60 percent of our operations personnel,

۶۰ درصد از کارکنان عملیاتی ما،

our entry-level employees, our hourly workers,

کارکنان تازه‌کار ما، کارکنان ساعتی ما

face the same thing.

وضعیت مشابهی دارند.

They struggle to make ends meet.

تا پایان ماه به سختی سر می‌کنند.

And that was simply unacceptable for me.

و این برای من غیرقابل پذیرش بود.

I think the world is changing

به نظرم دنیا در حال تغییر است

in terms of the responsibility of corporations,

از لحاظ وظایف تعاونی‌ها،

the responsibility of CEOs.

و وظایف مدیران عامل.

We have a lot of different stakeholders that we try to satisfy,

ما ذی‌نفعان زیاد و مختلفی داریم که باید آن‌ها را راضی کنیم،

from regulators to shareholders to customers to employees.

از بازرسین گرفته تا سهام‌داران و مشتریان و کارمندان.

But I think the number one responsibility that we have

اما فکر می‌کنم مهمترین وظیفه‌ای که داریم

is the health -- financial health -- of our employees,

سلامت -- سلامت مالی -- کارمندان‌مان است،

because nothing could be more important to a company

چون هیچ چیز برای یک شرکت نمی‌تواند

than to have financially secure, passionate employees working for you,

مهمتر از کارمندان باانگیزه و ایمن به لحاظ مالی باشد که برایتان کار کنند،

because nobody is going to serve customers

چون هیچ‌کس بهتر از کارمندانی که خود را جزئی از سیستم می‌دانند

better than employees who feel a part of something

نمی‌تواند به مشتریان خدمات بدهد.

and feel financially secure and glad to be a part of that company.

کارمندانی که از لحاظ مالی تأمین هستند و راضی هستند از اینکه عضوی از شرکت هستند.

And so then the real question becomes: How do you measure that?

و حالا سوال واقعی این است: چطور این را اندازه می‌گیرید؟

Because a lot of people think about living wages or a minimum wage.

چون بسیاری از مردم در مورد حقوق پایه یا حداقل حقوق فکر می‌کنند.

And we thought that was insufficient,

و ما فکر می‌کنیم این کافی نیست،

and we came up with a measurement we called "net disposable income,"

و ما روش اندازه‌گیری جدیدی با عنوان «درآمد قابل خرج خالص»، عرضه کردیم

which is, basically:

که اساساً عبارت است از:

After you pay taxes and your basically essential living expenses,

پس از پرداخت مالیات‌ها و هزینه‌های ضروری زندگی،

how much money do you have left over for discretionary things

چقدر پول برای موارد احتیاطی یا برای پس‌انداز برای شما

or to save?

باقی می‌ماند؟

And here's the really unfortunate thing -- and I'm not proud of this,

و این واقعاً مایه تأسف است-- و به آن افتخار نمی‌کنم، اما به یاد

but remember, we were paying at market or above,

داشته باشید ما به اندازه بازار یا بالاتر می‌پردازیم،

so I thought the market would take care of this, right, by doing that --

خوب فکر می‌کنم درست است که بازار این موارد را لحاظ می‌کند، اما با انجام این تحقیق

we found that for that population,

دریافتیم که برای آن جمعیت،

they had four to six percent NDI, net disposable income,

آن‌ها چهار تا شش درصد ان‌دی‌آی یعنی درآمد خالص خرج‌کردنی را دارا بودند،

after paying taxes and essential living expenses.

پس از پرداخت مالیات و هزینه‌های ضروری زندگی.

That is not enough.

این کافی نیست.

You are going to struggle to make ends meet.

شما به سختی ماه را به اتمام می‌رسانید.

And by the way, NDI changes location to location to location

و با روشی که ان‌دی‌آی در نقاط مختلف جهان

around the globe, right?

متفاوت است، درست؟

There's a different NDI in Manila, a different NDI in Omaha, Nebraska,

ان‌دی‌آی در مانیل و در اوماهای نبراسکا

than there is in New York City, etc.

نسبت به نیویورک و غیره متفاوت است.

And so we basically said to ourselves,

و بنابراین با خود عهد کردیم

we need to take NDI to 20 percent.

که باید ان‌دی‌آی را به ۲۰ درصد برسانیم.

Because at 20 percent --

زیرا در ۲۰ درصد --

and that's a huge shift, from four to six to 20 percent --

و تغییر از ۴ و ۶ به ۲۰ درصد جهش بزرگی است --

but at 20 percent, you actually have the ability to save

اما در ۲۰ درصد توان پس‌انداز را خواهید داشت

and to put money away and to take care of discretionary expenses.

و می‌توانید پولی برای احتیاط کنار بگذارید.

And so we did a pretty massive reorientation

و تغییر رویکرد زیادی داشتیم

of our compensation systems.

در سیستم‌های پرداخت حقوق و مزایای‌مان.

We lowered the cost of benefits by 58 percent,

هزینه مزایا را به ۵۸ درصد کاهش دادیم،

because benefits are like a regressive tax,

زیرا مزایا مثل مالیات تنازلی هستند،

you pay the same amount no matter what your salary is.

فارغ از اینکه چقدر حقوق می‌گیرید، مقدار یکسانی پرداخت می‌کنید.

And so we had a lot of employees who weren't taking health care benefits,

و ما کارمندان زیادی داشتیم که مزایای درمان را دریافت نمی‌کردند،

because it cost too much to be able to do that.

زیرا هزینه آن برای‌شان بسیار زیاد بود.

So we lowered it by 58 percent.

بنابراین مقدار آن را ۵۸ درصد کاهش دادیم.

We made every single employee of PayPal a shareholder

ما هر کارمند پی‌پال را سهام‌دار

and an owner of the business,

و مالک این کسب و کار کردیم،

and we gave them pretty big grants

و به آن‌ها کمک‌هزینه‌های مناسبی اعطا کردیم

so that they could be a part of the success of PayPal going forward.

و بنابراین آن‌ها می‌توانند بخشی از موفقیت و پیشرفت پی‌پال باشند.

We raised salaries where we needed to go and do that.

هر جا نیاز بود حقوق‌ها را افزایش دادیم.

And then we wrapped all of that into a financial education program,

و سپس همه این‌ها را در قالب برنامه آموزش مالی عرضه کردیم،

because people had never gotten equity before,

چون افراد پیش از این هیچ مساواتی ندیده بودند،

they were trying to think through,

با خود فکر کردند،

"How do I save now that I've got incremental dollars to go and do that?"

«حالا چطور می‌توانم این پول‌های اضافه را پس‌انداز کنم؟»

And that cost us quite a bit of money to go and do that,

و این موضوع طبیعتاً برای ما هزینه داشت،

but I really feel,

ولی واقعاً حس می‌کنم،

just like how we spend a lot of money to take care of customers,

همانگونه که پول زیادی خرج مشتریان می‌کنیم،

as you mentioned up front, in COVID-19,

همانگونه که ابتدا گفتید در کووید ۱۹،

that companies need to stand for more than just making money,

شرکت‌ها باید برای چیزی فراتر از پول در آوردن

for more than just maximizing our profits next quarter.

و حداکثر کردن سود قیام کنند.

I firmly, firmly believe

اعتقاد راسخ دارم

that the costs associated with taking care of our employees,

که هزینه‌های مرتبط با اهمیت دادن به کارکنان،

taking care of our customers,

و اهمیت دادن به مشتریان،

will benefit us in the long run

در بلندمدت به نفع ما خواهد بود

multiplefold over the costs associated with doing that.

و هزینه‌های مربوطه را پوشش خواهد داد.

And we're already beginning to see some of the impact of that.

و در همین ابتدا برخی از آثار آن را داریم می‌بینیم.

And so, I think every CEO, every company,

و بنابراین فکر می‌کنم هر مدیرعامل و هر شرکت

needs to really now start to think about,

باید همین الآن در این مورد فکر کند،

especially maybe as a result of this crisis,

مخصوصاً شاید در نتیجه این بحران،

but as I mentioned, we had a crisis before this,

اما قبلاً هم گفتم که پیش از این هم بحران داشته‌ایم،

how do we put our employees first, take care of them?

چطور کارکنان را در اولویت قرار دهیم و به آن‌ها اهمیت دهیم؟

Because if you do that, you'll take care of customers,

زیرا با انجام این کار، به مشتریان اهمیت خواهید کرد،

and if you take care of customers,

و اگر به مشتری اهمیت دهید،

you'll take of shareholders, inevitably.

بطور قطع به سهام‌داران اهمیت داده‌اید.

And so this has been a huge part of it

و در طی حدود یک سال اخیر

about for the last year or so.

این بخش بزرگی از کار ما بوده است.

CH: It's so interesting,

هاجیم: بسیار جالب است.

and it brings up so many questions, I think,

و فکر می‌کنم سوالات زیادی بوجود می‌آورد،

for me and probably our community as well.

هم برای من و هم برای مردم.

I mean, PayPal is a hugely profitable tech business,

منظورم این است که پی‌پال، یک کسب و کار فناور عظیم و سودده است،

huge free cash flow and big margins.

با نقدینگی عظیم و حاشیه سود بالا.

Do you think this model is something that every company can do,

آیا فکر می‌کنید این مدلی است که از پس همه شرکت‌ها بر می‌آید،

whether it's a tech company, a manufacture, a meatpacking business?

چه این که یک شرکت فناور باشد، یا یک تولیدکننده یا یک کسب و کار بسته‌بندی گوشت؟

I mean, is this what everyone should be focused on?

منظورم این است، آیا این چیزی است که همه باید بر آن تمرکز کنند؟

DS: Well, I think that -- and I don't want to moralize

اسکالمان: خوب، اینگونه فکر می‌کنم و نمی‌خواهم یک دستور اخلاقی صادر کنم

or tell other companies what they should do --

یا اینکه بگویم دیگر شرکت‌ها باید چه کار کنند --

but to me, I think everyone should understand

اما به نظر من همه باید

the financial health of their employees.

سلامت مالی کارکنان‌شان را درک کنند.

That's a baseline thing to go do.

این حداقل کاری است که باید انجام شود.

What you do post-that

اینکه چگونه می‌خواهید این کار را بکنید

is up to maybe your financial strength as a company

به توان مالی شما بعنوان یک شرکت

or where you put your order of priorities.

یا اولویت‌های شما مربوط است.

But what I've found is,

اما چیزی که یافته‌ام این است

I thought the market could tell you that,

فکر می‌کردم که بازار می‌تواند این را به شما بگوید،

and this is why I say, in many ways --

و به همین خاطر به طرق مختلف به شما می‌گویم --

you know, I'm a big believer in capitalism.

من اعتقاد کاملی به نظام سرمایه‌داری دارم.

I think it's, in many ways,

فکر می‌کنم از بسیاری جهات

the best economic system that I know of.

بهترین نظام اقتصادی است که سراغ دارم.

But, like everything, it needs an upgrade.

اما مثل همه چیز نیاز به بروزرسانی دارد.

It needs tuning,

نیاز به تنظیم دارد،

and at least for these vulnerable populations,

و حداقل برای این جمعیت آسیب‌پذیر

just because you pay at market

فقط به این خاطر که در بازار پول می‌پردازید

doesn't mean that they have financial health or financial wellness.

به این معنا نیست که سلامت مالی یا رفاه مالی دارید.

And I think everyone should know

و به نظرم همه باید بدانند

whether or not their employees have the wherewithal to be able to save

چه اینکه کارکنان پول کافی برای پس‌انداز داشته باشند چه نداشته باشند

to withstand financial shocks,

تا در برابر شوک‌های مالی مقاومت کنند،

and then really understand, like, what can you do about it?

و سپس واقعاً درک کنند که در این مورد چه کار می‌توان کرد؟

I think this NDI measure

فکر می‌کنم این اقدام ان‌دی‌آی

is a really interesting one.

واقعاً جالب است.

It takes some time to go do it,

انجام آن کمی زمان می‌برد،

because you have to be quite thorough

زیرا باید همه چیز را لحاظ کنید

and you have to really understand living expenses by location

و باید هزینه‌های زندگی را در نقاط مختلف بدانید

and what tax jurisdictions there are.

و اینکه در هر نقطه چه نظام مالیاتی حاکم است.

But you need to create an NDI

اما باید بتوانید یک ان‌دی‌آی ایجاد کنید

that's to a certain level

که در حد ممکن

where people aren't struggling to make ends meet.

افراد تا پایان ماه با سختی سر نکنند.

Because if people are struggling to make ends meet,

زیرا اگر افراد تا پایان ماه با سختی سر کنند،

they are not as productive at work.

در محل کار هم مفید نخواهند بود.

They're worried about, like, what am I going to do with my kids?

زیرا نگران خواهند بود و مثلا با خود می‌گویند با فرزندانم چه کنم؟

My kid just got sick. I don't have health insurance.

بچه‌ام اگر مریض شود. من بیمه درمانی ندارم.

I think there's a spiral that occurs.

فکر می‌کنم این موارد بصورت پی در پی رخ می‌دهد.

You think you're actually saving money

فکر می‌کنید دارید پول پس‌انداز می‌کنید

by paying less,

با کمتر خرج کردن

but the reality is,

اما واقعیت این است

at least in my belief system,

حداقل در باورهای من،

you take care of your employees,

از کارکنان‌تان مراقبت می‌کنید،

and other things naturally flow from that.

و دیگر نتایج مثبت از آن حاصل می‌شود.

They are more productive.

کارکنان مولدتر می‌شوند.

They love being a part of that company.

دوست دارند که جزئی از آن شرکت باشند.

They take care of customers better.

بیشتر به مشتریان اهمیت می‌دهند.

And all of those things

و همه این چیزها

inevitably accrue to the benefit of a company

بطور قطع به رشد یک شرکت منجر می‌شود

in terms of how it's trying to serve its ultimate end market.

و شرکت به هدف خود در کسب سهم حداکثری از بازار نزدیک می‌شود.

But it starts with your employees.

اما این با کارکنان‌تان آغاز می‌شود.

CH: So obviously you believe in this "capitalism needs an upgrade,"

هاجیم: خوب آنطور که معلوم است شما معتقدید «سرمایه‌داری نیاز به بروزرسانی دارد،»

and I think NDI is something so many companies should adopt.

و فکر می‌کنم ان‌دی‌آی چیزی است که بسیاری از شرکت‌ها باید بپذیرند.

But do you think this happens through benevolent corporate activity?

اما آیا فکر می‌کنید از طریق فعالیت‌های نظام‌های صنفی می‌توان به این هدف رسید؟

I'm channeling my inner Bernie Bro here,

دارم از عرقم نسبت به برنی سندرز بهره می‌برم

but I think a lot of people would be skeptical

اما فکر می‌کنم افراد زیادی شک خواهند داشت

that we should trust companies to do better at this point.

که باید به شرکت‌ها اعتماد کنیم تا بهتر عمل کنند.

Should the government step in to raise minimum wages,

آیا دولت باید دخالت کند تا حداقل حقوق افزایش یابد یا کارهای دیگر انجام دهد

do other things to protect workers in a more structured way?

تا از کارگران به شکل ساختارمندتری محافظت شود؟

DS: Look, I think the government clearly has a role to play,

اسکالمان: ببینید، دولت نقش مشخصی دارد،

and I think the private and public sectors

و فکر می‌کنم بخش‌های خصوصی و دولتی

need to work closer together

باید همکاری نزدیکتری داشته باشند

to address so many of the issues

تا بسیاری از موارد را حل و فصل کنند

that we face in our societies across the world,

مواردی که در جوامع و کل جهان با آن روبرو هستیم،

whether that be income inequality,

مواردی از قبیل نابرابری درآمد،

environmental issues,

مسائل زیست محیطی،

health,

درمان،

protections, that kind of thing,

امنیت و چیزهایی از این دست،

privacy.

حریم خصوصی.

But the way that I think about this is,

اما نحوه مواجهه من این است

it's very difficult for governments to regulate around this,

که مدیریت این مسائل برای دولت بسیار مشکل است،

because there are so many different ways of thinking about it.

زیرا روش‌های دیگری برای مواجهه با این مسائل وجود دارد.

If I were another CEO,

اگر مدیرعامل دیگری بودم،

and this is like,

مثل این است،

it's actually in your best interest

بهترین کار این است

to go and do this

که بروید و این موضوع را پیگیری کنید

because it's a competitive advantage.

زیرا این یک مزیت رقابتی است.

Like, we attract, I think,

از این طریق فکر می‌کنم

some of the best talent in the world

می‌توانیم برخی از بهترین استعدادهای جهان را به پی‌پال،

to PayPal,

جذب کنیم،

because we have a mission that people believe in,

زیرا مأموریتی داریم که افراد آن را باور دارند،

that we actually are trying to make some sort of positive difference.

که ما تلاش داریم تغییرات مثبتی ایجاد کنیم.

I'm not saying we're the be-all and end-all,

نمی‌گویم که ما کامل مطلق هستیم،

but I don't think people should shirk their responsibilities

اما فکر نمی‌کنم افراد از اینکه حداقل تغییری ایجاد کنند

of at least making a small difference

و به پیش بروند

going forward.

شانه خالی کنند.

If enough companies did that, if enough governments did that,

اگر تعداد کافی از شرکت‌ها و دولت‌ها این کار را بکنند،

it would make a real difference

تغییری واقعی در جهان

in the world.

خواهد بود.

And then the second thing is,

و دومین چیز این است،

you have to have values that support that.

باید ارزش‌های حمایت از این طرح را دارا باشید.

And those values are incredibly important.

و این ارزش‌ها کاملاً مهم هستند.

Those values should be all about inclusion.

همه این ارزش‌ها باید در مورد دگرپذیری باشد.

They should be about having a diverse workforce.

این ارزش‌ها باید در مورد داشتن نیروی انسانی متنوع باشد.

They should be about financial wellness.

می‌بایست در مورد رفاه مالی باشد.

And when you do that,

وقتی این کار را کردید،

and you attract the very best talent,

و بهترین استعدادها را جذب کردید،

then by definition,

سپس به لحاظ تعریف،

I think the single biggest competitive advantage for any company

فکر می‌کنم تنها و بزرگترین مزیت رقابتی هر شرکت

is their workforce.

نیروی انسانی است.

Strategies are great.

از این طریق استراتژی‌ها عالی خواهد بود.

A whole number of things are great.

خیلی چیزهای دیگر هم عالی خواهد بود.

You have a great workforce

شما نیروی انسانی عالی دارید

that's passionate about what they're doing

که در شغلشان باانگیزه هستند

and is financially secure,

و به لحاظ مالی امنیت دارند،

and they will do amazing things.

و در این صورت کارهایی عالی انجام خواهند داد.

And I think it's that kind of competitive advantage

و فکر می‌کنم این یکی از مزیت‌های رقابتی است

that will spur companies.

که شرکت‌ها را به حرکت وا می‌دارد.

So there needs to be

و در چنین شرایطی

a set of CEOs and companies

می‌بایست دسته‌ای از مدیرهای عامل و شرکت‌ها

that start to move in this direction,

که در این جهت گام بر می‌دارند

and I believe you're beginning to see more do this.

و معتقدم موارد بیشتری از این دست در حال مشاهده شدن است.

And once that happens,

و هنگامی که اتفاق بیفتد،

it starts to tip everything,

همه چیز زیرورو می‌شود.

and I think more and more need to do it

و فکر می‌کنم مجموعه‌های بیشتری باید در این عرصه وارد شوند

to maintain their competitive positioning.

تا موقعیت رقابتی خود را حفظ کنند.

And that may seem like a self-serving way why people are doing it,

و به نظر می‌رسد این روش خودجذابی است که افراد سراغش می‌روند

but honestly,

اما صادقانه بگویم،

I don't care whether they're doing it out of the goodness of their heart

من اهمیت نمی‌دهم که افراد بخاطر خوش‌قلبی

or they're doing it because it's competitively a disadvantage

یا به خاطر مزیت رقابتی این کار را می‌کنند

if they don't.

اگر این کار را نکنند.

Creating financial health for our employees is the goal,

ایجاد سلامت مالی برای کارمندان‌مان هدف است،

and we've got to get that done.

و باید این کار را پیگیری کنیم.

CH: Yeah. I mean, it sounds like you think of this as a win-win,

هاجیم: بله. منظورم این است، انگار شما این روش را بردبرد می‌دانید،

but it also sounds like you're willing to maybe think about your employees first

اما به نظر می‌رسد شما کارمندان را در اولویت گذاشته

and sell it to your shareholders later.

و پس از آن به فکر سهامداران هستید.

Whitney is -- oh sorry, go ahead.

ویتنی-- اوه ببخشید، ادامه دهید.

DS: No, no, no -- I was just going to say,

اسکالمان: نه، نه، نه -- فقط می‌خواستم بگویم،

I actually do believe that,

من واقعاً به این اعتقاد دارم،

and I think the idea of a multistakeholder capitalism,

و فکر می‌کنم مکتب سرمایه‌داری چندذی‌نفعی،

that is a time for today,

که وقتش الآن است،

and we cannot just think

و نمی‌توانیم فقط به این فکر کنیم

that we have one stakeholder that we need to satisfy.

که یک ذی‌نفع داریم که باید وی را راضی کنیم.

We live in our communities, we live in this world.

ما در جوامع‌مان زندگی‌کنیم، ما در این جهان زندگی می‌کنیم.

To have people struggling day in and day out

اینکه افراد هر روز را با سختی سر کنند

is not good for any company, and ...

برای هیچ شرکتی خوب نیست، و ... ما می‌توانیم فقط

We can only do x amount,

به مقدار مشخصی تلاش کنیم،

but we can actually create financial health for our employees,

اما ما می‌توانیم سلامت مالی را برای کارکنان ایجاد کنیم

and we should.

و باید این کار را بکنیم.

WPR: Great. So we have so many questions coming in from the community.

راجرز: عالی. خوب سوالات زیادی از ناحیه مردم دارد مطرح می‌شود.

One here is from Lara Pearson,

این یکی از طرف لارا پیرسون است،

basically about whether PayPal would consider become a B Corporation.

اساسا در مورد این است که آیا پی‌پال در پی اخذ مدرک موسسه بی است یا خیر.

"Are you familiar with the B Corp movement,

«آیا شما با جنبش موسسه بی آشنا هستید،

environmentally and socially responsible, multiple-bottom-line for profits?

مدرکی ناظر بر پاسخگویی اجتماعی و زیست‌محیطی و فصل مشترک‌شان با سوددهی؟

Presuming so, has PayPal considered or would it consider

با این پیش‌فرض، آیا پی‌پال به این موضوع فکر کرده یا فکر

becoming a certified B Corporation?"

خواهد کرد که مدرک موسسه بی را اخذ کند؟

DS: Yep. I'm familiar with B Corp.

اسکالمان: بله. بله با موسسه بی آشنا هستم.

We have no intention to move

ما هیچ قصدی برای اینکه

to becoming a B Corporation.

یک موسسه بی باشیم نداریم.

I think the values and what we are trying to do

فکر می‌کنم ارزش‌هایی که ما در پی آن هستیم

are very aligned with assuring a multistakeholder point of view,

بطور کامل با دیدگاه تامین ذی‌نفعان سازگار است،

but what I really want

اما چیزی که واقعا می‌خواهم

is for this to be a movement

این است که حرکتی باشد

across major corporations across the world.

در تمام ابرشرکت‌ها در سراسر جهان.

And you're not going to have major corporations around the world

و قرار نیست ابرشرکرت‌های عمده در جهان

moving into B Corp.

به فکر موسسه بی شدن باشند.

There's a lot of other side issues involved

موسسه بی شدن موارد بسیار دیگری

with being a B Corporation

به همراه خود دارد

as opposed to just a publicly listed company,

فقط برای اینکه عنوانی باشید در لیست عمومی منتشر شده،

and so that's going to be a long way before that happens.

و مسیری طولانی باید طی شود تا به این مدرک دست یابید.

And so what I'm really trying to do is

و کاری که واقعاً در پی آن هستم

encourage and demonstrate

تشویق و نمایش

that being multistakeholder,

چندذینفعی شدن است

that putting employees first,

که کارکنان را در اولویت قرار داده

creates competitive advantage.

و مزیت رقابتی ایجاد گردد.

And I think I'm not the only CEO who's feeling that, by the way.

ضمناً من تنها مدیرعاملی نیستم که اینگونه فکر می‌کنم.

I think people like Satya Nadella from Microsoft are doing a great job,

فکر می‌کنم افرادی چون استایا نادلا از مایکروسافت کار عظیمی انجام می‌دهند،

Marc Benioff from Salesforce.

مارک بنیوف از سیلزفورس.

I could go through quite a list of names.

می‌توانم لیست بلندی از اسامی را ذکر کنم.

But the list is not long enough yet,

اما این لیست هنوز به اندازه کافی بلند نیست،

but I think there's some quite important names

اما اسامی و افراد بسیار مهمی

and individuals around the world

در گوشه‌های جهان هستند

who are now talking about multistakeholder capitalism,

که دارند از مکتب سرمایه‌داری چندذینفعی سخن می‌گویند،

and I think that's an important element as we think about our economies

و به نظرم هنگامی که در مورد اقتصاد و روش‌های زندگی در آینده فکر می‌کنیم

and way of life looking forward.

این موضوع عنصر مهمی است.

WPR: And there was so much interest also in your net disposable income program

راجرز: و همچنین علاقه زیادی به طرح درآمد خالص قابل خرج شما نشان داده شده است

and a lot of questions around that,

و سوالات زیادی حول آن مطرح شده است،

and one which I think is along these same lines from Juan Enriquez

و یکی از این موارد از طرف یوهان انریکز مطرح شده

asking about a rational way to address extreme income disparities.

که در مورد روش منطقی برای حل مشکل اختلاف شدید سطح درآمد پرسیده است.

And perhaps you could expand beyond this program,

و شاید شما بتوانید از این طرح فراتر بروید،

just sort of ways that we might think about this

فقط برخی روش‌هایی که می‌توانیم در موردش فکر کنیم

in a smarter way moving forward.

روشی هوشمندانه‌تر برای پیشروی.

DS: Yeah.

اسکالمان: بله.

Well, there's no easy solution, or it would have been done.

خوب، هیچ راه حل ساده‌ای وجود ندارد که بتوان انجام داد.

So I think there are a couple things that I think about

پس به نظرم دو راه قابل تصور وجود دارد

that may not fully address extreme income disparities.

شاید مشکل اختلاف سطح درآمد را کاملا حل نکند.

Again, I try to think pragmatically about these things,

البته دارم عملگرایانه به این موارد فکر می‌کنم،

and, like, what can we really do to start to address this?

ولی واقعاً چه کار می‌توانیم بکنیم برای حل این مشکل؟

And again, I think about,

و البته دارم فکر می‌کنم،

if we could take one step and then another step,

اگر بتوانیم یک قدم برداریم و سپس قدم بعدی،

then you're starting your journey,

سپس مسیر تغییر را آغاز می‌کنیم.

and without getting overwhelmed by how far away the end state is.

و بدون اینکه از پای بایستیم تا پایان مسیر ادامه دهیم.

So one, I think companies need to take care of their employees,

اولاً فکر می‌کنم شرکت‌ها باید به کارکنان خود اهمیت دهند،

and I think that will immediately help to address

و فکر می‌کنم از این طریق برخی از این

some of these income disparities.

اختلافات سطح درآمد حل خواهد شد.

Number two, I do think that,

ثانیاً فکر می‌کنم،

ironically, if you have less money,

اگر پول کمتری داشته باشید،

it costs you more to manage and move it,

هزینه بیشتری برای مدیریت و پیشروی باید بپردازید،

which, think about that:

به این فکر کنید:

the less money you have, if you're outside the financial system,

اگر پول کمتری دارید، اگر خارج از نظام مالی هستید،

the more you spend to manage and move your money.

برای مدیریت و تحرک پول بیشتر باید خرج کنید.

And I think that technology

و فکر می‌کنم که فناوری

is at least a foundational way for us to think about

لااقل روشی اساسی است برای ما تا به آن بیاندیشیم

how do we cut the basic costs of managing and moving money

که چگونه می‌توانیم هزینه‌های پایه مدیریت و تحرک پول را

by 50 to 70 percent,

۵۰ تا ۷۰ درصد کاهش دهیم،

like [check-cashing],

مثل [نقد کردن چک]،

sending remittances,

ارسال وجه،

which are such a huge, important part of the world's economy.

که بخش عظیم و مهمی است از اقتصاد جهانی.

You know, you do it a traditional way,

می‌دانید، شما آن را به روش سنتی انجام می‌دهید،

you go into a store

وارد یک فروشگاه می‌شوید و تایید ارسال وجه را

and send the remittance to another store and somebody goes and picks it up.

به فروشگاه دیگری می‌فرستید و شخص دیگری می‌رود تا آن را بردارد.

First of all, incredibly time-consuming,

اولاً بسیار وقت‌گیر است،

and it can cost between eight and 12 percent

و می‌تواند بین ۸ تا ۱۲ درصد

of that remittance amount that you're sending.

از مبلغ ارسال وجه شما هزینه در بر داشته باشد.

So if you're sending a hundred dollars,

خوب اگر دارید صد دلار ارسال می‌کنید

the recipient who so desperately needs it

دریافت‌کننده که نومیدانه به آن نیاز دارد

is getting 88 to 90 dollars.

۸۸ تا ۹۰ دلار دریافت خواهد کرد.

If you do that electronically, digital wallet to digital wallet,

اگر این کار را دیجیتالی انجام دهید، از یک کیف الکترونیکی به کیف الکترونیکی دیگر

that can be like three percent,

که می‌تواند حدود سه درصد باشد،

so you can get 97 dollars from that.

شما می‌توانید ۹۷ درصد آن را دریافت کنید.

And so I think there are ways of addressing the costs.

و خوب فکر می‌کنم روش‌هایی برای کاهش هزینه‌ها وجود دارد.

As I mentioned,

همانگونه که گفتم،

there is so much money spent on unnecessary fees

پول‌های زیادی دارد صرف تعرفه‌های غیرضروری

and high interest rates,

و بهره‌های بالا می‌شود،

and if we can drop that by 20 percent, 30 percent,

و اگر بتوانیم آن را به ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش دهیم،

the amount of money we can return to vulnerable populations is quite large

مقداری از پول که می‌توانیم به جمعیت‌های آسیب‌پذیر برگردانیم کاملاً زیاد است

and will start to make a difference.

و می‌تواند تغییر ایجاد کند.

WPR: That's great.

راجرز: عالی است.

We have a ton of questions from the audience,

سوالات زیادی از سوی مخاطبین داریم، فقط سوال

just one more before we turn things back over to Corey

دیگری می‌پرسم قبل از اینکه دوباره سراغ کوری برویم

with her final questions.

تا سوال نهایی خود را بپرسد.

This one is from Anna Tunkel,

این سوال از طرف آنا تونکل است،

which is just, I think, as we are rounding to the end of the interview here,

که فقط فکر می‌کنم داریم به پایان مصاحبه نزدیک می‌شویم،

"What are you most optimistic about,

«بیش از همه در چه موردی خوشبین هستید

and what do you see as the biggest opportunities

و چه چیز را بعنوان بزرگترین فرصت تلقی می‌کنید

for 'Building Back Better' after COVID?"

برای شعار «از قبل آماده باش» پس از کووید؟»

DS: Well, I mean,

اسکالمان: خوب معتقدم

one thing I'm actually optimistic about --

در مورد یک چیز واقعاً خوشبین هستم --

and I've always been a believer in the human spirit

و من همیشه به روح انسانی معتقد بوده‌ام

and the power of an individual to make a difference.

و به قدرت یک فرد برای ایجاد تغییر باور دارم.

I know that sounds very cliché, but I truly believe it,

می‌دانم به نظر کلیشه‌ای است ولی من واقعاً باور دارم،

and I think every one of us can make a difference.

و فکر می‌کنم هر یک از ما می‌تواند تغییر ایجاد کند

But here's what I'm seeing.

اما چیزی که می‌بینم این است.

I'm beginning to see that at a much larger scale

دارم این را در اندازه بسیار بزرگتری می‌بینم

than I've ever seen before.

که هرگز پیش از این ندیده بودم.

You know, we have different platforms,

می‌دانید ما سامانه‌های مختلفی داریم،

either the PayPal platform or the Venmo platform,

چه سامانه پی‌پال یا سامانه ونمو،

Venmo here in the US, PayPal across the world.

ونمو در آمریکا و پی‌پال در سراسر دنیا.

The amount of giving that's happening through those platforms,

میزان حادث شدن این اهداف از طریق این سامانه‌ها

whether it be to local businesses,

چه کسب و کار محلی باشد،

to artists, to musicians,

چه برای هنرمندان، موسیقی‌دانان،

to bartenders,

پیش‌خدمت‌ها،

to places of worship, to schools,

اماکن عبادی، مدارس،

to NGOs, to charities

ان‌جی‌اوها، موسسات خیریه

has exploded on the platform, exploded.

روی این سامانه بصورت انفجاری گسترش یافته‌اند، انفجاری!

We have helped to raise on the PayPal platform

ما از طریق پی‌پال

since COVID-19 struck

از شروع بحران کووید ۱۹

2.8 billion dollars for NGOs and charities --

۲/۸ میلیارد دلار برای ان‌جی‌اوها و موسسات خیریه کمک جذب کرده‌ایم --

2.8 billion.

۲/۸ میلیارد.

That's incredible,

باورنکردنی است،

the amount of generosity that is pouring out

این مقدار صدقات پخش شده

from the global community around this.

از سوی جامعه جهانی است.

And we're just seeing people randomly pay it forward.

اما ما فقط بصورت پراکنده این پرداخت‌ها را می‌بینیم.

Somebody gives 20 dollars to a bartender,

شخصی ۲۰ دلار به یک پیش‌خدمت می‌پردازد،

and that bartender takes 10 dollars of that

و پیش‌خدمت ۱۰ دلار آن را بر می‌دارد

and gives it to somebody else.

و به شخص دیگری می‌دهد.

And we're watching that over our platform,

و ما این را از طریق سامانه داریم می‌بینیم،

and that gives me a sense of optimism.

و این‌ها به من یک حس خوش‌بینی می‌دهد.

I also feel like this period of time

من هم حس می‌کنم انگار این بازه زمانی

has exposed a number of things that were happening

چیزهایی را نمایان کرد که داشتند رخ می‌دادند

but were invisible,

اما قابل دیدن نبود،

and I think when things become visible,

و فکر می‌کنم زمانی که این چیزها نمایان می‌شوند

that's when you can start to address them,

شما شروع به حل آن‌ها می‌کنید،

and I think there's a lot of attention

و فکر می‌کنم توجهات زیادی

on some issues that should have had attention before,

روی مواردی صورت می‌گیرد که پیش از این باید مورد توجه قرار می‌گرفت،

but vulnerable populations don't have as loud a voice as others,

اما جمعیت‌های آسیب‌پذیر صدایی به بلندی دیگران ندارند،

and now that voice is being heard, because you can't ignore it.

اما اکنون این صدا شنیده می‌شود، چون نمی‌توانید از آن چشم‌پوشی کنید.

And hopefully, that will create progress

و امیدواریم موجب ایجاد روندی باشد

against some of these structural inequalities

علیه برخی از این نابرابری‌های ساختاری

that have been there for a long time.

که برای مدت طولانی حاکم بوده است.

WPR: That's wonderful.

راجرز: شگفت‌انگیز است.

And there's so much interest online.

و بصورت آنلاین با استقبال خوبی مواجه هستیم.

You have some other questions to ask as well.

شما سوالات دیگری برای پرسیدن دارید.

CH: So I think we have one more from our community

هاجیم: خوب فکر می‌کنم از ناحیه مردم یک سوال دیگر داریم

from Jacqueline Ashby.

از طرف جاکولین آشبی.

Anna sort of stole my last question,

آنا تقریبا آخرین سوال مرا قاپید،

which was to restore our faith in humanity.

که در مورد بازیابی باورهایمان به انسانیت بود.

But, there's so much interest coming in about NDI.

اما علاقه زیادی به ان‌دی‌آی نشان داده می‌شود.

Is there a way for people to learn more,

آیا هدف این است که افراد بیشتر بیاموزند،

for you to share your study and your methodology?

و برای شما تا مطالعه و روش‌شناسی‌تان را عرضه کنید؟

DS: Happy to do so.

اسکالمان: انجامش خوشحالم می‌کند.

There is nothing proprietary about it.

هیچ حس مالکیتی در این مورد وجود ندارد.

We would love for this to be --

ما دوست داریم اینگونه باشد --

look, and this may not be the be-all and end-all measurement.

ببینید، این ممکن است اقدام کاملاً ایده‌آلی نباشد.

It's the best one we could come up with,

اما بهترین چیزی است که از دستمان بر می‌آید،

but if working within the community,

اما اگر بصورت عملی در جامعه به کار ببریم

we can evolve it and think about maybe things that it missed

می‌توانیم آن را کاملتر کنیم و ضعف‌ها را پوشش دهیم

or maybe things that could be done better,

یا بخش‌هایی که بهتر قابل انجام است را بهبود بخشیم که در این صورت

that would be fantastic.

عالی می‌شود.

I don't know the best way of doing that.

بهترین روش انجام این کار را نمی‌دانم.

I'll leave that to Corey and Whitney to help me think that through,

من این را به کوری و ویتنی واگذار می‌کنم تا به من کمک کنند به آن ورود کنیم

but of course we'd be willing to share it.

اما البته دوست داریم آن را به اشتراک بگذاریم.

There is nothing about that that I don't want to share.

هیچ چیزی در این مورد نیست که نخواهم به اشتراک بگذارم.

CH: Sounds like a good TED Talk.

هاجیم: انگار سخنرانی تد خوبی داشتیم.

Thank you so much, Dan. This has been a super-interesting conversation.

خیلی متشکرم دن. گفتگوی بسیار جذابی بود.

I think we could talk for another hour,

فکر می‌کنم یک ساعت دیگر هم می‌توانیم ادامه دهیم،

but thank you so much for being here.

اما متشکرم که حضور پیدا کردید.

DS: Thank you, Corey. Thank you, Whitney. Thank you, everybody.

اسکالمان: متشکرم کوری. متشکرم ویتنی. تشکر از همه.

WPR: Thank you, Dan. Thank you.

راجرز: متشکرم دن. متشکرم.