3 reasons why medications are so expensive in the US - Kiah Williams

Çeviri: Ozay Ozaydin Gözden geçirme: Eren Gokce

After helping develop the first insulin therapy in 1921,

Kanadalı doktor Frederick Banting, 1921 yılında

ilk insülin tedavisinin geliştirilmesine yardımcı olduktan sonra,

Canadian physician Frederick Banting transferred his patent rights

insülinin kendisine değil dünyaya ait olduğunu belirterek

to the University of Toronto for $1,

patent haklarını 1 dolar karşılığında Toronto Üniversitesi’ne devretti.

stating that insulin belonged to the world— not to him.

A century later, insulin medications remain essential in treating diabetes,

Bir asır sonra, insülin ilaçları hâlâ diyabet tedavisinde vazgeçilmezdir

ve nispeten düşük üretim maliyetlerine sahiptir;

and have relatively low production costs,

with a vial generally costing less than $6 to make.

bir flakonun üretimi genellikle 6 dolardan daha aza mal olmaktadır.

But how much it costs a patient to buy varies greatly by country.

Ancak bir hastanın ne kadara alacağı ülkeden ülkeye çok farklıdır.

Those in the US may pay thousands for insulin annually—

ABD’de yaşayanlar insülin için yılda binlerce dolar ödeyebilir -

on average 10 times more than those in many other countries—

diğer birçok ülkedekilerden ortalama 10 kat daha fazla -

bu da bazı hastaların reçete edilenden daha az almasına yol açmaktadır.

leading some patients to take less than prescribed.

And this is part of a much larger trend.

Bu çok daha büyük bir eğilimin parçasıdır.

Let’s take a look at the US drug supply chain to understand why.

Nedenini anlamak için ABD ilaç tedarik zincirine bir göz atalım.

First, there’s research and development,

İlk olarak, ilaca bağlı olarak maliyeti

which ranges widely in cost, depending on the drug.

büyük ölçüde değişen araştırma ve geliştirme çalışmaları var.

Expenses incurred by the many drugs that don’t make it to market

Piyasaya çıkamayan birçok ilacın yarattığı masrafların da

also need to be factored in here.

burada hesaba katılması gerekiyor.

And almost every approved drug has been subsidized by taxes.

Neredeyse onaylanan her ilaç vergilerle sübvanse edilmiştir.

Before pharmaceutical companies actually release a drug,

İlaç şirketleri bir ilacı piyasaya sürmeden önce fiyatını belirlerler.

they set its price.

Historically, they haven't been required to justify the pricing they land on.

Tarihsel olarak, belirledikleri fiyatı gerekçelendirmeleri gerekmemiştir.

Pharmaceutical companies are also allowed terms of drug patent protection

İlaç şirketlerine ayrıca belirli bir süre için diğer üreticilerin

and exclusivity rights that prevent other manufacturers

aynı ilaçları piyasaya sürmesini engelleyen ilaç patent koruması

from launching identical drugs for a set period of time.

ve münhasırlık hakları da tanınmaktadır.

Once patents expire, competition usually causes prices to drop,

Patentlerin süresi dolduğunda, rekabet genellikle fiyatların düşmesine neden olur

so some companies invest heavily to extend their patents.

bu nedenle bazı şirketler patentlerini uzatmak için büyük yatırımlar yaparlar.

They may make tweaks—

Yeni patentler elde etmek için

like small changes in dosage and modes of delivery—

dozaj ve uygulama şekillerinde küçük değişiklikler gibi

to obtain new patents and sue competitors

ince ayarlar yapabilir ve benzer ilaçların

into delaying the release of similar drugs.

piyasaya sürülmesini geciktirmek için rakiplerine dava açabilirler.

The companies responsible for Humira, the best-selling autoimmune drug,

Örneğin en çok satan otoimmün ilaç olan Humira’dan sorumlu şirketler,

for example, have defended its patents and raised its price 27 times since 2003.

2003′ten bu yana patentlerini savundu ve fiyatını 27 kez artırdı.

Without insurance, it can cost over $96,000 a year.

Sigorta olmadan yılda 96.000 doların üzerinde bir fiyata mal olabiliyor.

And as three pharmaceutical companies have dominated the insulin market

Üç ilaç şirketinin benzer taktiklerle insülin piyasasına hakim olmasıyla

with similar tactics,

ortalama insülin liste fiyatları son yirmi yılda üçe katlandı.

average insulin list prices have tripled over the last two decades.

Once a drug is approved, there are two main distribution channels it can take:

Bir ilaç onaylandıktan sonra, iki ana dağıtım kanalı vardır:

the retail route includes drugs you pick up at pharmacies;

Perakende yolu eczanelerden aldığınız ilaçları içerir;

the other consists of drugs administered at hospitals and clinics.

diğeri ise hastanelerde ve kliniklerde uygulanan ilaçlardan oluşur.

This includes many of the more expensive,

Bu, nadir görülen durumlar için daha pahalı,

research-intensive therapies for rare conditions.

araştırma yoğun tedavilerin çoğunu içerir.

Each channel involves unique businesses.

Her kanal kendine özgü işletmeler içerir.

Most drugs— including insulin— follow the retail channel.

İnsülin de dahil olmak üzere çoğu ilaç perakende kanalını takip eder.

It starts with a pharmaceutical company selling the drug to wholesalers,

Bir ilaç şirketinin ilacı toptancılara satmasıyla başlar,

toptancılar toplu alım yapar ve eczanelere satar,

which buy in bulk and sell to pharmacies, which sell to patients.

eczaneler de hastalara satar.

But the US doesn't provide universal health care,

Ancak ABD’de evrensel sağlık hizmetleri bulunmadığından

so many Americans use health insurance.

pek çok Amerikalı sağlık sigortası kullanıyor.

When an insured patient picks up their prescription,

Sigortalı bir hasta reçetesini aldığında,

they often pay a portion while the pharmacy bills their insurer the rest.

genellikle bir kısmını öderken,

eczane geri kalanını sigorta şirketine fatura eder.

Pharmacy benefit managers, or PBMs,

ABD pazarına özgü şirketler olan eczane fayda yöneticileri (EFY’ler),

which are companies unique to the US market,

negotiate on behalf of insurers to get discounts from manufacturers

sigorta kapsamı karşılığında

üreticilerden indirim almak için

in exchange for insurance coverage.

sigortacılar adına pazarlık yapar.

PBMs may pass some of the negotiated discount to insurers—

EFY’ler anlaşmaya varılan indirimin bir kısmını sigortacılara aktarabilir,

but they may also take a considerable portion.

ancak önemli bir kısmını da alabilirler.

Their role tends to limit patient choice,

Rolleri hasta seçimini sınırlama eğilimindedir

and they’ve sometimes covered more expensive branded drugs

ve bazen daha ucuz jenerikler yerine

daha pahalı markalı ilaçları kapsarlar çünkü bu onlara daha fazla kâr sağlar.

instead of cheaper generics because it earns them a greater profit.

Without insurance, patients may be expected to foot the bill entirely,

Sigorta olmadan, hastaların pazarlık yapılmayan oranlarda

at non-negotiated rates.

faturayı tamamen ödemesi beklenebilir.

Money flows between the different businesses as fees, rebates, discounts,

Para, farklı işletmeler arasında ücretler, iskontolar, indirimler

ve ek ödeme yardımı olarak akar.

and copay assistance.

If it feels hard to follow, that's because it is.

Takip etmesi zor geliyorsa, öyle olduğu içindir.

And it's tough to know exactly how much money goes where

Bu işlemler şeffaflıktan yoksun olduğu için

because these transactions lack transparency.

tam olarak ne kadar paranın nereye gittiğini bilmek zordur.

But for insulin in 2018, of all that was spent on the medication:

Ancak 2018′de insülin için harcanan tüm paranın

manufacturers received about 46%; wholesalers got about 8%; pharmacies, 20%;

yaklaşık %46′sını üreticiler, %8′ini toptancılar, %20′sini eczaneler,

insurance companies, 10%; and PBMs, 14%.

%10′unu sigorta şirketleri ve %14′ünü EFY’ler aldı.

Interestingly, as insulin list prices increased between 2014 and 2018,

İlginç bir şekilde, 2014 ve 2018 yılları arasında insülin liste fiyatları arttıkça,

the amount manufacturers retained decreased,

üreticilerin ellerinde tuttukları miktar azalmış

and more than half went to intermediaries.

ve yarısından fazlası aracılara gitmiştir.

Where the US has businesses negotiate at various steps,

ABD’de işletmeler çeşitli aşamalarda pazarlık yaparken,

other countries generally have government agencies evaluate a drug’s benefit,

diğer ülkelerde genellikle devlet kurumları

bir ilacın faydasını değerlendirmekte,

make bulk purchases, and regulate pricing.

toplu alımlar yapmakta ve fiyatlandırmayı düzenlemektedir.

The US sees the most drug development— and profit— of any country.

ABD, tüm ülkeler arasında en çok ilaç geliştiren ve kâr eden ülke.

But about 1 in 4 Americans reported trouble affording prescriptions in 2019.

Ancak yaklaşık her 4 Amerikalıdan 1′i

2019 yılında reçeteleri karşılamakta güçlük çektiğini bildirdi.

Many experts have called for measures like increased regulation

Pek çok uzman, ilaç fiyatlandırması, patentleme ve aracı kârlarında

in drug pricing, patenting, and intermediary profits,

daha fazla düzenleme ve daha fazla

ulusal sağlık ve araştırma fonu gibi önlemler alınması çağrısında bulundu.

along with more national health and research funding.

This way, the US could ideally lower prices

Bu şekilde ABD ideal olarak fiyatları düşürebilir

ve daha yenilikçi, hayat kurtarıcı ilaç geliştirmeyi teşvik edebilir.

and encourage more innovative, lifesaving drug development.

And by making medications affordable,

İlaçları uygun fiyatlı hâle getirerek,

pharmaceutical companies could theoretically maintain profits.

ilaç şirketleri teorik olarak kârlarını koruyabilir.

In 2023, one of the largest insulin manufacturers announced

2023 yılında, en büyük insülin üreticilerinden biri

ilacın liste fiyatını önemli ölçüde düşüreceğini açıkladı

it would substantially decrease the drug’s list price,

ve diğer iki üretici de bunu takip etti.

and two others followed suit.

This should make insulin more affordable.

Bu insülini daha uygun fiyatlı hâle getirecektir.

But system-wide changes would have to be instated

Ancak hastaların ihtiyaç duydukları ilaçları

to make sure patients are getting the medications they need.

aldıklarından emin olmak için

sistem genelinde değişiklikler yapılması gerekecektir.