Should we get rid of pregnancy? | Ada, Ep. 3

Translator: Simin Kazemi Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

What if we changed one of the most fundamental building blocks of life

چه می‌شد اگر یکی از بنیادی‌ترین پایه‌های زندگی را تغییر می‌دادیم

to make it more accessible?

تا دست‌یافتنی‌تر شود؟

What would happen if we got rid of birth?

چه می‌شد اگر از دست زایمان خلاص می‌شدیم؟

(Phone ringing)

(زنگ تلفن)

Hi, grandma.

سلام مامان‌بزرگ.

Hello, sunshine!

سلام عزیزدلم.

Oh, did you mean to video call?

اوه، می‌خواستید تماس تصویری بگیرید؟

Eh? Video call? When are you going to visit me?

ها؟ تماس تصویری؟ کی به دیدنم می‌آیی؟

I don't know how much time I have left.

نمی‌دانم اجل تا کِی مهلتم بدهد.

Eh yeah, none of us do, grandma. None of us do.

اِم، بله، هیچ‌کدام ما نمی‌دانیم، مامان‌بزرگ. هیچ‌کدام نمی‌دانیم.

Ah. Did I tell you? Your cousin is pregnant!

اوه. به تو گفتم؟ دخترعمویت باردار است.

Oh, wow. That’s great. Uh, should you be telling me that?

اوه وای. عالی است. اِم، اجازه داشتید به من بگویید؟

Huh? What do you mean?

هان؟ منظورت چیست؟

Nevermind. What’s new with you?

مهم نیست. چه خبر از خودتان؟

What’s new with me? I just told you.

چه خبر از من؟ همین الان گفتم.

She’s only three years older than you, you know.

دخترعمویت فقط سه سال از تو بزرگ‌تر است، می‌دانی.

Something to think about.

خوب است به این موضوع فکر کنی.

Grandma, I’m 22. I have plenty of time.

مامان‌بزرگ، من ۲۲ساله‌ام. حسابی وقت دارم.

Less than you think! That’s all I’m saying.

کمتر از آنچه فکرش را بکنی! حرفم فقط همین است.

Mhm. Alright, I have to get back to work.

هوم. باشد، باید برگردم سر کار.

Okay, sunshine. I love you to pieces.

باشد، عزیزدلم. با تمام وجودم دوستت دارم.

I love you too.

من هم دوستتان دارم.

Oh! Sorry, I didn’t realize you were waiting for me.

اوه! ببخشید، متوجه نشدم منتظر من بوده‌اید.

Hmph.

هوم.

How am I supposed to plan for something I can’t even imagine?

چگونه برای چیزی برنامه‌ریزی کنم که حتی نمی‌توانم تصورش کنم؟

That I don’t even know if I want?

که حتی نمی‌دانم می‌خواهمش یا نه.

Well, I may not know whether or not I want kids,

خب، شاید ندانم بچه می‌خواهم یا نه،

but I definitely don't want to be pregnant.

اما مطمئناً می‌دانم که نمی‌خواهم باردار شوم.

Like, if you listen to the way people casually describe pregnancy and birth!

مثلاً فقط ببین مردم چطور بی‌رودربایستی از بارداری و زایمان حرف می‌زنند!

“Oh, nothing out of the ordinary, just puked every day for months!”

«اوه، هیچ چیز غیرعادی‌ای نداشت، فقط برای چند ماه هر روز بالا می‌آوردم!»

“It was a routine delivery, just the standard tearing of the genitals!”

زایمان معمولی‌ای بود، فقط همان پارگی‌های استاندارد اندام تولیدمثلم!»

“With modern medicine, hardly anyone dies!”

«با پزشکی مدرن، تقریباً هیچ‌کس نمی‌میرد!»

How is everyone just shrugging and saying, “that’s the way it is”?

چطور همه فقط شانه بالا می‌اندازند و می‌گویند: «همین است دیگر»؟

Like, excuse me, am I the only one who thinks this activity is not suitable

انگار، ببخشید، آیا من تنها کسی هستم که فکر می‌کند چنین کاری برای شهروندان مناسب نیست؟

for civilians?

Even the best case is a year of major inconvenience

حتی بهترین حالتش هم یعنی یک سال پر از دردسرهای بزرگ

between being pregnant and recovering.

بین بارداربودن و بهبودی.

It's so unfair.

خیلی غیرمنصفانه است.

Well, it's not my fault she's out to lunch.

خب، تقصیر من نیست که رفته است ناهار بخورد.

Oh! Hello...

اوه! سلام...

Huh. “The Artificial Womb” by Wilhelmina Heliotrope.

هان؟ «رحم مصنوعی» نوشته‌ی ویلِمینا هِلیوتروپ.

I didn’t realize her original papers were still here.

نمی‌دانستم نسخه‌ی اصلی نوشته‌هایش هنوز هم اینجا هستند.

(Reading) “Pregnancy has caused so much suffering.

(می‌خواند) «بارداری رنج بسیاری را باعث شده است.

What if we could bypass it completely?

چه می‌شد اگر کاملاً دورش می‌زدیم؟

What if we could grow humans just as well outside the body

چه می‌شد اگر می‌توانستیم انسان‌ها را به همان خوبی که درون بدن رشد می‌کنند،

as inside?”

بیرون از بدن رشد دهیم؟»

Yes, exactly!

بله، دقیقاً!

(Reading) “This may be the stuff of science fiction for now,

(می‌خواند) «فعلاً شاید مزخرفات علمی‌تخیلی باشد،

but with sustained interest and effort,

اما با علاقه و تلاشی ادامه‌دار،

It doesn’t have to be forever.”

لزومی ندارد همیشه علمی‌تخیلی بماند.»

Well, that's a future I want to live in.

خب، این آینده‌ای است که من می‌خواهم در آن زندگی کنم.

There’s a womb center in every town, and anyone can use it free of charge.

در هر شهر، یک مرکز رحِم وجود دارد و هر کس می‌تواند رایگان از آن استفاده کند.

Oh, I guess I still have to get the eggs out of my body.

اوه، حدس می‌زنم هنوز هم لازم است تخمک‌ها را از بدنم بیرون بیاورم.

I really only want to go through that once.

واقعاً می‌خواهم یک بار این کار را انجام دهم.

But I'm still not sure if I want kids or how many,

اما هنوز مطمئن نیستم که بچه بخواهم یا اصلاً چند تا بچه،

so I get a bunch extracted to be safe.

پس محض احتیاط، چندتایی تخمک از بدنم بیرون می‌آورم.

And then I go about my business for however long I want.

و بعد تا هر وقت که بخواهم مشغول کار و بار خودم می‌شوم.

Nobody raises an eyebrow or asks nosy questions.

هیچ‌کس برایم ابرو بالا نمی‌اندازد یا سین‌جیمم نمی‌کند.

Even though grandma can still butt in.

گرچه هنوز مامان‌بزرگ می‌تواند دخالت کند.

Hello? Hi!

الو؟ سلام!

When I’m ready— when I’m really ready, not just when it’s the least worst time—

وقتی آماده بودم-- وقتی واقعاً آماده بودم، نه وقتی که زمانِ کمتر از همیشه بدی باشد--

one of these artificial wombs starts growing the fetus.

یکی از این رحِم‌های مصنوعی شروع می‌کنند جنین را رشد دهند.

In the meantime, I volunteer to be infected with the Zika virus

در همین مدت، داوطلب می‌شوم تا برای تست نوعی واکسن، به ویروس زیکا آلوده شوم.

for a vaccine trial.

Then it's time to pick up my baby.

بعد، زمانش می‌رسد که نوزادم را تحویل بگیرم.

Oh, I hope you named her after me!

اوه، امیدوارم اسم من را رویش گذاشته باشی.

You know, the hardest part is after the baby's born, right?

می‌دانی که سخت‌ترین بخش بعد از تولد نوزاد است، مگر نه؟

Well, at least I’m not recovering from a major ordeal at the same time.

خب، حداقل همزمان در مرحله‌ی تجدید قوای بعد از تجربه‌ای دشوار و عظیم نیستم.

And we'll split the work.

و ما کار را تقسیم می‌کنیم.

I wouldn’t count on it.

من بودم روی این حساب نمی‌کردم.

You think pregnancy is the only reason mothers do more than their share?

فکر می‌کنی بارداری تنها دلیلی است که مادران بیشتر از سهمشان کار انجام می‌دهند؟

Think again.

دوباره فکر کن.

But now that anyone can make a baby using an artificial womb,

اما حالا که هر کسی می‌تواند با رحِم مصنوعی بچه بسازد،

maybe people stop seeing everything child-related as women’s work.

شاید مردم دیگر هر چیز مربوط به بچه را جزو کارهای زنانه نبینند.

Oh, I don't know.

اوه، نمی‌دانم.

(Reading) “The artificial womb is my greatest dream,

(می‌خواند) «رحِم مصنوعی بزرگ‌ترین رویای من است،

but we face daunting social problems this technology won’t solve.”

اما با مشکلات اجتماعی دلهره‌آوری روبه‌رو هستیم که این تکنولوژی حلشان نمی‌کند.»

Oh, not you too!

اوه، شما دیگر نه!

(Reading) “There are already powerful voices arguing that we should

(می‌خواند) «همین حالا هم صداهای قدرتمندی دارند بحث می‌کنند که ما باید

treat fetuses and even embryos as people.

با جنین‌ها و حتی رویان‌ها مثل انسان رفتار کنیم.

Based on these arguments, women have even been charged with murder

بر اساس این بحث‌ها، زنان حتی به قتل محکوم شده‌اند

after miscarrying.

آن هم بعد از سقط ناخواسته‌ی جنین.

Will they use the invention of artificial wombs

آیا آن‌ها از اختراع رحِم مصنوعی استفاده خواهند کرد

to justify outlawing abortion entirely?”

تا دلیل بتراشند و سقط جنین را به‌کل غیرقانونی کنند؟»

Uh, what?

اوه، چه شد؟

So they would argue no one needs an abortion if they can transfer the fetus

پس این طور بحث خواهند کرد که هیچ‌کس به سقط جنین نیاز نخواهد داشت اگر بتوان

to an artificial womb instead?

جنین را در عوض به رحِم مصنوعی منتقل کرد؟

But... say I get pregnant by accident.

اما... فرض کنیم من تصادفاً باردار شوم.

An abortion would prioritize my health and safety.

سقط جنین می‌تواند به سلامت و امنیت من اولویت بدهد.

A transfer to an artificial womb prioritizes the fetus's health,

انتقال جنین به رحِم مصنوعی به سلامت جنین اولویت می‌دهد

making it way more invasive for me.

که یعنی تجاوز بیشتر به حریم من.

And I didn't actually want another kid.

و من واقعاً بچه‌ی دیگری نمی‌خواستم.

(Wilhelmina) “Not to mention, a single fertility clinic can house

(ویلهلمینا) «جدای این، در هر کلینیک باروری می‌توان صدها هزار رویان را جای داد.

hundreds of thousands of embryos.

If they’re all considered people— well.”

اگر همه‌شان را انسان در نظر بگیریم-- خب.»

Wait, so I don’t get to choose whether my stored embryos

صبر کن، پس من دیگر نمی‌توانم انتخاب کنم که رویان‌های ذخیره شده‌ام

are grown into babies anymore?

رشد داده و نوزاد بشوند یا نه؟

But I intentionally made extras! Everyone does!

اما من عمداً اضافه‌تر ساختم! همه همین هستند!

It will take the womb center a thousand years just to grow the embryos

هزار سال طول می‌کشد تا مرکز رحم رویان‌هایی را رشد دهد که همین حالا ذخیره دارد.

it already has in storage.

No one new will be able to use an artificial womb.

هیچ فرد جدیدی نخواهد توانست که از رحِم مصنوعی استفاده کند.

Unless we increase the number of them by several orders of magnitude.

مگر این که تعداد آن‌ها را صدها برابر کنیم.

And even then we still have to figure out how to support billions of new babies.

و حتی آن موقع هم هنوز باید راهی بیابیم که بتوان از میلیاردها نوزاد جدید حمایت کرد.

Wait... artificial wombs don’t actually make it easier to justify

صبر کن... رحِم‌های مصنوعی در واقع توجیه این موضوع را راحت‌تر نمی‌کنند

granting embryos all the rights of people.

که به رویان‌ها تمام حقوق انسانی را بدهیم.

They make it even more clear what a disaster that would be.

این رحِم‌ها حتی واضح‌تر نشان می‌دهند که این کار چه فاجعه‌ای می‌تواند باشد.

It forces us to clearly define a moral status for embryos and fetuses

ما را مجبور می‌کند تعریف صریحی از شأن اخلاقی رویان و جنین ارائه دهیم

that protects them,

که از آن‌ها محافظت می‌کند،

but doesn’t prioritize them at all costs.

اما اصلاً به هیچ قیمتی آن‌ها را اولویت نمی‌دهد.

By the time my daughter grows up,

وقتی دیگر دخترم بزرگ شده،

artificial wombs are once again widely and freely available,

رحِم‌های مصنوعی دوباره گسترده و رایگان در دسترس خواهند بود

and I don’t have to worry about her suffering through pregnancy, birth,

و من لازم نیست نگران باشم که طی بارداری، زایمان و بهبودی بعد از زایمان رنج بکشد.

and postpartum recovery.

Aha!

آهان!

What happens when she wants to experience pregnancy, eh?

چه اتفاقی می‌افتد وقتی او بخواهد بارداری را تجربه کند، ها؟

What! After everything we went through to make sure her generation

چه شد؟! بعد از این همه سختی‌ای که ما کشیدیم تا مطمئن شویم نسل او

would be free to use artificial wombs?

می‌تواند آزادانه از رحِم‌های مصنوعی استفاده کند؟

You disapprove?

تو نمی‌پذیری؟

Well, no, not exactly. I just— she doesn’t understand.

خب، نه، دقیقاً نه. فقط-- دخترم درک نمی‌کند.

You want her to learn from your experience. Ha!

تو می‌خواهی که او از تجربه‌ی تو یاد بگیرد. ها!

Uh-huh, I see where you’re going with this.

آهان، می‌دانم دارید حرف را به کجا می‌کشانید.

No, I can accept this.

نه، می‌توانم این را بپذیرم.

She should make her own choice. Just like me.

او باید خودش انتخاب کند. درست مثل من.

Haha!

ها ها ها!

(Reading) “If we end up with less choice because of this technological progress,

(می‌خواند) «اگر این پیشرفت تکنولوژی کار را به داشتن انتخاب‌های کمتر برساند،

it isn’t progress at all.”

اصلاً پیشرفت حساب نیست.»

But we can’t make progress If we stuff these ideas away in a box

اما نمی‌توانیم پیشرفت کنیم اگر این ایده‌ها را در جعبه‌ای بچپانیم و کنار بگذاریم

and ignore the questions they raise.

و سوالاتی که پیش می‌آورند را نادیده بگیریم.

Getting the world ready for artificial wombs would also help lots of people now.

آماده‌کردن دنیا برای رحِم‌های مصنوعی همین حالا هم به خیلی از مردم کمک می‌کند.

And then, maybe... maybe I’d actually be able to imagine

و بعد، شاید... شاید من در واقع بتوانم بخش‌های خوب والدشدن را

the good parts of becoming a parent as vividly as the obstacles.

به وضوح موانعش تصور کنم.

Ada? What are you doing in my office?

آدا؟ در دفتر من چه‌کار می‌کنی؟

Are you... going through my things?

داری... بین وسایل من می‌گردی؟

Your things? Aren’t they Wilhelmina’s?

وسایل شما؟ این‌ها مال ویلهلمینا نیستند؟

I—I mean, Dr. Heliotrope’s?

یعنی-- مال دکتر هِلیوتروپ نیستند؟

That's it. Out!

بس است! برو بیرون!

Are you... firing me?

دارید... اخراجم می‌کنید؟

Okay, I’ll take that as a maybe?

باشد، این رفتارتان را به‌عنوان «شاید» در نظر بگیرم؟

Well, I think people should see your work.

خب، به نظر من مردم باید کار شما را ببینند.

We're as ready for it as we'll ever be.

ما از همیشه برایش آماده‌تر هستیم.

Hey, grandma! You wanted me to visit? How’s tomorrow?

هی، مامان‌بزرگ! می‌خواستید بیایم ببینمتان؟ فردا چطور است؟