Basic English Grammar Course 1 | Present Simple Tense | Learn and Practice

Hi, everybody.

سلام به همه.

My name is Esther.

اسم من استر است.

I'm so excited to teach you the present simple tense in today's video.

من خیلی هیجان زده هستم که در ویدیوی امروز زمان حال ساده را به شما آموزش می دهم .

Now this lesson can be a little difficult,

اکنون این درس می تواند کمی دشوار باشد،

so I'll do my best to keep it easy and fun for you.

بنابراین من تمام تلاش خود را می کنم تا آن را برای شما آسان و سرگرم کننده نگه دارم.

My goal is for you to understand how and when to use this grammar by the end of the video.

هدف من این است که تا پایان ویدیو متوجه شوید که چگونه و چه زمانی از این گرامر استفاده کنید.

Let's get started.

بیایید شروع کنیم.

Let's start with the first usage for the present simple tense.

بیایید با اولین استفاده برای زمان حال ساده شروع کنیم.

The first usage is pretty easy.

اولین استفاده بسیار آسان است.

We use it to talk about facts, truths, and generalizations.

ما از آن برای صحبت در مورد حقایق، حقایق و کلیات استفاده می کنیم.

Let's look at some examples.

بیایید به چند نمونه نگاه کنیم.

‘The Sun is bright.’

«خورشید روشن است.»

Now that's a fact.

اکنون این یک واقعیت است.

It doesn't change.

تغییر نمی کند.

Everybody knows that the Sun is bright.

همه می دانند که خورشید درخشان است.

It was bright yesterday.

دیروز روشن بود

It's bright today.

امروز روشن است

And it will be bright tomorrow.

و فردا روشن خواهد بود.

That makes it a fact.

که آن را به یک واقعیت تبدیل می کند.

‘Pigs don't fly.’

«خوک ها پرواز نمی کنند.»

That's also a fact.

این نیز یک واقعیت است.

Everybody knows that pigs don't fly.

همه می دانند که خوک ها پرواز نمی کنند.

‘Cats are better than dogs.’

«گربه‌ها بهتر از سگ‌ها هستند.»

Now this you may not agree with.

حالا ممکن است با آن موافق نباشید.

This is my truth.

این حقیقت من است.

I'm making a generalization about cats and dogs in this example.

من در این مثال یک تعمیم در مورد گربه ها و سگ ها می کنم.

And finally, ‘It's cold in winter.’

و در نهایت، «در زمستان سرد است.»

This really depends on where you live, but for a lot of people, or let's say for

این واقعاً به محل زندگی شما بستگی دارد، اما برای بسیاری از مردم، یا فرض کنید برای

most people, it is cold in the winter,

اکثر مردم ، در زمستان سرد است،

so that's the truth for some people.

بنابراین برای برخی افراد این حقیقت است.

Now let's look back and see what verb I used in the present simple tense.

حالا بیایید به گذشته نگاه کنیم و ببینیم من از چه فعل در زمان حال ساده استفاده کردم.

For the first sentence, we have ‘is’.

برای جمله اول، "is" داریم.

I use the ‘be’ verb ‘is’ to talk about the Sun.

من از فعل "بودن" برای صحبت در مورد خورشید استفاده می کنم.

In the next sentence, I use the negative of do - ‘do not’

در جمله بعدی از منفی do - ‘do’ استفاده می کنم

And you'll notice I use the contraction and put these two words together to make it ‘don't’.

و متوجه می شوید که من از انقباض استفاده می کنم و این دو کلمه را کنار هم قرار می دهم تا آن را «نکند».

‘Cats are better than dogs.’

«گربه‌ها بهتر از سگ‌ها هستند.»

I use the ‘be’ verb "are" to talk about cats because ‘cats’ is plural.

من از فعل «be» برای صحبت در مورد گربه‌ها استفاده می‌کنم زیرا «cats» جمع است.

And finally, it's cold and winter.

و بالاخره سرد و زمستان است.

Here I use the ‘be’ verb "is" again,

در اینجا من دوباره از فعل "be" "is"

but I use the contraction to combine ‘it’ and ‘is’

استفاده می کنم، اما از انقباض برای ترکیب "it" و "is" استفاده می کنم

and made ‘it’s’.

و "it's" را می سازم.

Let's move on to the next usage.

بیایید به کاربرد بعدی برویم.

We also use the present simple tense to talk about habits and routines.

ما همچنین از زمان حال ساده برای صحبت در مورد عادت ها و روال ها استفاده می کنیم.

So things and actions that happen regularly.

بنابراین چیزها و اعمالی که به طور منظم اتفاق می افتد.

Let’s look at the examples.

بیایید به نمونه ها نگاه کنیم.

‘I always eat lunch at noon.’

«من همیشه ناهار را ظهر می‌خورم.

You'll notice I use the adverb ‘always’ because I'm talking about something that I

» متوجه خواهید شد که من از قید «همیشه» استفاده می‌کنم زیرا در مورد چیزی صحبت می‌کنم

do regularly.

که مرتباً انجام می‌دهم.

What is that?

اون چیه؟

‘Eat lunch at noon.’

‘Eat lunch at noon.’

So I use the present simple tense.

بنابراین من از زمان حال ساده استفاده می کنم.

And here I use the verb ‘eat’.

و در اینجا از فعل " خوردن " استفاده می کنم.

‘I eat…’

"من می خورم..."

The second example says you play games every day.

مثال دوم می گوید که شما هر روز بازی می کنید .

Do you see the clue that helps you know that this is something that happens regularly?

آیا سرنخی را می بینید که به شما کمک می کند بدانید این چیزی است که به طور منظم اتفاق می افتد؟

It's ‘every day’.

"هر روز" است.

So it's something that happens as a routine or a habit,

بنابراین این چیزی است که به عنوان یک روال یا عادت اتفاق می افتد ،

so you play games.

بنابراین شما بازی می کنید.

The verb here is ‘play’.

فعل در اینجا "بازی" است.

‘You play…’

«تو بازی می‌کنی...»

The next example says ‘Seth starts work at 9:00 a.m. daily.’

مثال بعدی می‌گوید: «سث هر روز ساعت 9 صبح کارش را شروع می‌کند.»

Again this is something that happens regularly.

باز هم این چیزی است که به طور منظم اتفاق می‌افتد.

‘Seth goes to work at 9:00 a.m.’ every day.

ست هر روز ساعت 9 صبح سر کار می رود .

Now you'll notice I put a blue line under the ‘s’ in ‘starts’.

اکنون متوجه خواهید شد که من یک خط آبی زیر "s" در "شروع" قرار می دهم.

Can you figure out why?

می توانید بفهمید چرا؟

Well remember that when the subject of a sentence is ‘he’, ‘she’, or ‘it’,

خوب به یاد داشته باشید که وقتی فاعل جمله «او»، «او» یا «آن» است،

we need to add an ‘s’ or ‘es’ to the end of the verb in the present simple tense.

باید یک «s» یا «es» به آخر فعل در زمان حال ساده اضافه کنیم.

Seth is a ‘he’, so we need to add an ‘s’.

ست یک «او» است، بنابراین باید یک «s» اضافه کنیم.

‘Seth starts work at 9:00 a.m. daily.’

«Seth شروع به کار روزانه در ساعت 9:00 صبح می‌کند.»

And the last example: ‘They study English every Monday.’

و مثال آخر: «آنها هر دوشنبه انگلیسی مطالعه می‌کنند.»

Again, ‘every Monday’ means that they do it regularly,

باز هم، «Every Monday» به این معنی است که آنها آن را به طور منظم انجام می‌دهند،

and that's why we use the present simple tense.

و به همین دلیل است که ما از زمان حال ساده استفاده می‌کنیم.

‘They study…’.

آنها درس می خوانند….

So as a review, remember we use the present simple tense

بنابراین به عنوان یک مرور، به یاد داشته باشید که ما از زمان حال ساده

to talk about habits and routines that happen regularly.

برای صحبت در مورد عادات و روتین هایی که به طور منظم اتفاق می افتد استفاده می کنیم.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

We also use the present simple tense with non-continuous verbs.

ما از زمان حال ساده با افعال غیر استمراری نیز استفاده می کنیم .

These are verbs that we don't use in the continuous form,

اینها افعالی هستند که ما به صورت استمراری از آنها استفاده نمی کنیم ،

even if they're happening right now.

حتی اگر در حال حاضر در حال وقوع باشند.

They're also called stative verbs.

به آنها افعال ثابت نیز می گویند.

These are connected with thoughts, opinions, feelings, emotions, and our five senses.

اینها با افکار، نظرات، احساسات، عواطف و حواس پنجگانه ما مرتبط هستند.

Let's look at these examples.

بیایید به این نمونه ها نگاه کنیم.

‘I love my mom.’

"I love my mom.

The verb here is ‘love’.

" فعل در اینجا "love" است.

That's an emotion, so I use the present simple tense.

این یک احساس است، بنابراین من از زمان حال ساده استفاده می کنم .

‘It smells good.’

«بوی خوب می‌آید.»

‘Smell’ is one of the five senses, so I use the present simple tense.

«بویایی» یکی از حواس پنج‌گانه است، بنابراین من از زمان حال ساده استفاده می‌کنم.

You'll notice I underlined the ‘s’ because remember the subject is ‘it’.

متوجه خواهید شد که من زیر "s" خط زدم زیرا به یاد داشته باشید موضوع "آن" است.

‘Kelly feels happy.’

«کلی احساس خوشحالی می‌کند.»

This is talking about a feeling.

این درباره یک احساس صحبت می‌کند.

Again the subject here is ‘Kelly’ which is a ‘she’,

دوباره موضوع اینجا "Kelly" است که "او" است،

so I added an ‘s’ to the verb.

بنابراین من یک "s" به فعل اضافه کردم.

And finally, ‘They need help.’

و در نهایت، "آنها به کمک نیاز دارند."

We don't say, ‘they are needing help’ even though it's happening right now.

ما نمی گوییم، "آنها به کمک نیاز دارند" حتی اگر این اتفاق در حال حاضر رخ می دهد.

‘Need’ is non-continuous, so we say, ‘they need help’,

«نیاز» غیرمستمر است، بنابراین می‌گوییم «آنها به کمک نیاز دارند»،

so remember you also use the present simple tense with non-continuous verbs,

بنابراین به یاد داشته باشید که از زمان حال ساده با افعال غیرمستمر نیز استفاده می‌کنید

connected with thoughts, opinions, feelings, emotions, and our five senses.

که با افکار، نظرات، احساسات ، عواطف و حواس پنج‌گانه ما مرتبط است.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Speakers occasionally use the present simple tense to talk about something that will happen

گویندگان گاهی اوقات از زمان حال ساده برای صحبت در مورد چیزی که در آینده نزدیک رخ خواهد داد استفاده می

in the near future.

کنند.

Now this can be a little confusing, but we're not using the future tense,

اکنون این می تواند کمی گیج کننده باشد، اما ما از زمان آینده استفاده نمی کنیم،

we're using the present simple tense.

ما از زمان حال ساده استفاده می کنیم.

It's possible to do that and it's actually common for people to do that.

انجام این کار ممکن است و در واقع انجام این کار برای مردم عادی است.

Again, for something that will happen in the near future.

باز هم برای اتفاقی که در آینده نزدیک رخ خواهد داد.

Let's look at the examples.

بیایید به مثال ها نگاه کنیم.

‘I have class at 6 p.m.’

«ساعت ۶ بعدازظهر کلاس دارم.»

‘6 p.m.’ that's pretty soon, so I can say,

«۶ بعدازظهر» خیلی زود است، بنابراین می‌توانم بگویم:

'I have class.'

«کلاس دارم».

- the present simple tense.

- زمان حال ساده.

‘Lisa arrives on Sunday.’

«لیزا یکشنبه می رسد.»

Again the near future, ‘Sunday’.

دوباره در آینده نزدیک، «یکشنبه».

So I use the present simple tense.

بنابراین من از زمان حال ساده استفاده می کنم.

I added an ‘s’ at the end of arrive, because Lisa, the subject, is a ‘she’.

من یک "s" در پایان رسیدن اضافه کردم، زیرا لیزا، سوژه، یک "او" است.

‘We start work soon.’

«به زودی کار را شروع می کنیم.»

Again, the near future, ‘soon’,

باز هم در آینده نزدیک، «به زودی»،

so I use the present simple verb ‘start’.

بنابراین از فعل ساده فعلی «شروع» استفاده می کنم.

And finally, ‘My students come tomorrow.’

و در نهایت، "شاگردان من فردا می آیند."

This is something that will happen in the near future,

این چیزی است که در آینده نزدیک اتفاق می افتد ،

so I use the verb ‘come’.

بنابراین من از فعل "آمده" استفاده می کنم.

So remember it is possible, and it is common to use the present simple tense

بنابراین به یاد داشته باشید که ممکن است، و استفاده از زمان حال ساده

to talk about something that will happen in the near future.

برای صحبت در مورد چیزی که در آینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد معمول است .

Let's go to the next usage.

بریم سراغ کاربرد بعدی.

Let's talk about a possible negative usage for the present simple tense,

بیایید در مورد یک کاربرد منفی احتمالی برای زمان حال ساده صحبت کنیم،

and that is ‘do not’ and ‘does not’.

و آن «نکند» و «نمی‌کند».

The first example says, ‘Mike eats bread.’

مثال اول می گوید: "Mike eats bread."

I put an ‘s’ at the end of ‘eat’ because the subject is Mike which is a ‘he’.

من یک "s" را در انتهای "eat" قرار می دهم زیرا موضوع مایک است که یک "او" است.

Now that's not a negative statement.

حالا این یک جمله منفی نیست.

What happens when I want to turn it into a negative statement?

وقتی می خواهم آن را به یک بیانیه منفی تبدیل کنم چه اتفاقی می افتد ؟

Well I change it like this - ‘Mike doesn't eat bread.’

خب، من آن را به این شکل تغییر می‌دهم - «مایک نان نمی‌خورد.»

So you'll notice that I didn't move the ‘s’ here, okay.

بنابراین متوجه خواهید شد که من «s» را اینجا جابه‌جا نکردم ، باشه.

Instead I added ‘doesn't’.

در عوض من «نمی‌کند» را اضافه کردم.

I took ‘does’ and ‘not’ and I turned it into a contraction by combining the two

«می‌کند» و «نه» را گرفتم و با ترکیب این دو

and making it ‘doesn't’.

و تبدیل آن به «نمی‌کند» آن را به یک انقباض تبدیل کردم.

So if the subject is ‘he’, ‘she’, or ‘it’,

بنابراین اگر موضوع «او»، «او» یا «آن» باشد

we use ‘does not’ or ‘doesn't’ to make it negative.

، از «نمی‌کند» یا «نمی‌کند» برای منفی کردن آن استفاده می‌کنیم.

‘You swim well.’

«شما خوب شنا می‌کنید.»

In this case, I don't need to put an ‘s’ at the end of ‘swim’ because the subject

در این مورد، من نیازی به گذاشتن «s» در پایان «شنا» ندارم زیرا

is ‘you’.

موضوع «تو» است.

If I want to make this sentence negative, I use ‘don't’.

اگر بخواهم این جمله را منفی کنم، از «عدم» استفاده می کنم.

‘You don't swim well.’

«تو خوب شنا نمی‌کنی.»

I use the contraction for ‘do’ and ‘not’.

من از انقباض برای «انجام» و «نه» استفاده می‌کنم.

I combine them to make ‘don't’,

من آنها را با هم ترکیب می‌کنم تا «نکند»،

so if the subject is ‘I’, ‘you’, ‘we’, or ‘they’,

بنابراین اگر موضوع «من»، «تو»، «ما» یا «آنها» باشد

we use ‘do not’ or ‘don't’.

، از «نباید» یا «نکن» استفاده می‌کنیم.

So to review ‘do not’ and ‘does not’ or ‘don't’ and ‘doesn't’

بنابراین مرور «نباید» و «نمی‌کند» یا «نباید» و «نمی‌کند

is a possible usage for the negative for present simple

» یک کاربرد احتمالی برای منفی برای زمان حال ساده است

tense.

.

Let's continue on.

بیایید ادامه دهیم.

Now I'll talk about one possible question form for the present simple tense

اکنون من در مورد یک فرم سوال ممکن برای زمان حال ساده صحبت خواهم کرد

and that is by using ‘do’ or ‘does’.

و آن استفاده از "do" یا "does" است.

So let's look at the example, ‘They live here.’

بنابراین بیایید به مثال نگاه کنیم، "آنها اینجا زندگی می کنند."

That's not a question, right?

این یک سوال نیست، درست است؟

'They live here’

"آنها اینجا زندگی می کنند"

In order to turn it into a question, it's really simple.

برای اینکه آن را به یک سوال تبدیل کنید، واقعاً ساده است.

All I have to do is add ‘do’ to the beginning and add a question mark at the end.

تنها کاری که باید انجام دهم این است که "do" را به ابتدا اضافه کنم و یک علامت سوال در پایان اضافه کنم.

‘Do they live here?’

«آیا آنها اینجا زندگی می‌کنند؟»

So if the subject is ‘I’, ‘you’, ‘we’, or ‘they’,

بنابراین اگر موضوع «من»، «شما»، «ما» یا «آنها» است،

simply add ‘do’ to the beginning of the question.

به سادگی «انجام» را به ابتدای سؤال اضافه کنید.

How about this one, ‘He plays soccer.’

در مورد این یکی، «او فوتبال بازی می‌کند.»

In this statement, the subject is ‘he’ and that's why you should know by now,

در این عبارت، موضوع «او» است و به همین دلیل است که باید بدانید،

I have an ‘s’ at the end of ‘play’.

من یک «s» در انتهای «بازی» دارم.

However, to turn this into a question, I add ‘does’ at the beginning.

با این حال، برای تبدیل این موضوع به یک سوال، در ابتدا "does" را اضافه می کنم.

‘Does he play soccer?’

«آیا او فوتبال بازی می‌کند؟»

What you'll notice here is that I no longer have the ‘s’ at the end of play.

چیزی که در اینجا متوجه خواهید شد این است که من دیگر «s» را در پایان بازی ندارم.

Instead I just used ‘does’ at the beginning,

در عوض من فقط از «does» در ابتدا استفاده کردم،

so for ‘he’, ‘she’, or ‘it’, put ‘does’ at the beginning,

بنابراین برای «او»، «او» یا «آن»، « does» را در ابتدا قرار دهید،

and don't worry about putting an ‘s’ or ‘es’ at the end of the verb.

و نگران قرار دادن «s» یا « es» نباشید. پایان فعل

So to review, one possible way of forming a question for the present simple tense is

بنابراین برای مرور، یکی از راه های ممکن برای تشکیل سوال برای زمان حال ساده

using ‘do’ or ‘does’ at the beginning.

استفاده از «do» یا «does» در ابتدا است.

Alright let's move on.

باشه بریم جلو

Let's start with the first checkup.

بیایید با اولین چکاپ شروع کنیم.

In this checkup, I want you to focus on the ‘be’ verbs.

در این بررسی، می‌خواهم روی افعال «be» تمرکز کنید.

Remember ‘be’ verbs, in the present simple tense, can be ‘is’, ‘am’, or ‘are’.

به یاد داشته باشید که افعال "be" در زمان حال ساده می توانند "is"، "am" یا "are" باشند.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

It says, ‘She _ blank _ at school.’

می گوید: «او در مدرسه خالی است.

The subject of this sentence is ‘she’.

» موضوع این جمله «او» است.

What ‘be’ verb do we use for ‘she’?

از چه فعل "be" برای "او" استفاده می کنیم؟

The correct answer is ‘is’.

پاسخ صحیح «است» است.

Now if you were thinking of the negative, the

حال اگر به منفی فکر می کردید،

correct answer would be ‘she isn't’

پاسخ صحیح «او نیست»

or ‘she is not’.

یا «او نیست» خواهد بود.

That's correct as well.

این هم درسته

And if we want to use a contraction for ‘she is’, we can say ‘she's at school’

و اگر بخواهیم برای «او هست» از انقباض استفاده کنیم، می‌توانیم بگوییم «او در مدرسه است»

For the next one, it says, ‘They _ blank _ twenty years old.’

برای بعدی می‌گوید «آنها _ خالی _ بیست ساله هستند.

The subject of this sentence is ‘they’.

» موضوع این جمله «آنها» است.

What ‘be’ verb do we use for ‘they’?

از چه فعل «be» برای «آنها» استفاده می کنیم؟

The correct answer is ‘are’.

پاسخ صحیح «هستند» است.

For the negative, you can also use ‘aren't’ or ‘are not’.

برای منفی، می‌توانید از «هستند» یا «نیستند» نیز استفاده کنید.

Also if you want to use the contraction for ‘they are’, you can say,

همچنین اگر می‌خواهید از انقباض برای « آنها هستند» استفاده کنید، می‌توانید بگویید «

‘They're 20 years old.’

آنها 20 سال دارند.

The next sentence says, ‘His father _ blank_ busy.’

» جمله بعدی می‌گوید: « پدرش _ خالی _ مشغول است.

The subject of this sentence is ‘his father’.

» موضوع این جمله «پدرش» است. .

What subject pronoun do we use for ‘his father’?

برای «پدرش» از چه ضمیر فاعلی استفاده می کنیم ؟

The correct answer is ‘he’.

پاسخ صحیح «او» است.

Remember for ‘he’, ‘she’, ‘it’, the ‘be’ verb is ‘is’.

به خاطر داشته باشید برای «او»، «او»، «آن»، فعل «بودن» «است» است.

For the negative, we can say ‘isn't’ or ‘is not’.

برای منفی، می‌توانیم بگوییم «نیست» یا «نیست».

And for a contraction, for ‘father’ and ‘is’, we can say, ‘His father's busy.’

و برای انقباض، برای «پدر» و «است» می‌توان گفت: «پدرش مشغول است.»

Now I want you to try to find the mistakes in this sentence.

حالا می‌خواهم سعی کنید اشتباهات این جمله را پیدا کنید .

‘We isn't good friends.’

«ما دوستان خوبی نیستیم.»

Did you find the mistake?

آیا اشتباه را پیدا کردید؟

This is the mistake.

این اشتباه است.

The subject is ‘we’ and the ‘be’ verb is ‘are’.

فاعل «ما» و فعل «بودن» «آر » است.

Therefore, the correct answer is ‘we are not’,

بنابراین، پاسخ صحیح «ما نیستیم»

or the contraction, ‘we aren't good friends.’

یا انقباض «ما دوستان خوبی نیستیم» است

The next sentence.

. جمله بعدی.

Can you find the mistake?

آیا می توانید اشتباه را پیدا کنید؟

‘Are John a teacher?’

«آیا جان معلم است؟»

Think about the subject of this sentence.

به موضوع این جمله فکر کنید.

The subject is ‘John’.

موضوع "جان" است.

And ‘John’, the subject pronoun is ‘he’.

و «جان»، ضمیر فاعل «او» است.

Therefore, we don't use ‘are’, we use ‘is’.

بنابراین، ما از "are" استفاده نمی کنیم، بلکه از "is" استفاده می کنیم.

‘Is John a teacher?’

«آیا جان معلم است؟»

‘Is John a teacher?’

«آیا جان معلم است؟»

And finally, ‘It am a puppy.’

و در نهایت، «این یک توله سگ است.»

hmm This one is a big mistake.

هوم این یک اشتباه بزرگ است.

The subject here is ‘it’.

موضوع در اینجا "آن" است.

What ‘be’ verb do we use for ‘it’?

از چه فعل «be» برای «آن» استفاده می کنیم؟

The correct answer is ‘is’.

پاسخ صحیح «است» است.

So we don't say, ‘It am a puppy,’ we say, ‘It is a puppy.’

بنابراین ما نمی گوییم «توله سگ است»، بلکه می گوییم «توله سگ است.»

Great job guys.

بچه ها کار عالی است.

Let's move on to the next checkup.

بیایید به بررسی بعدی برویم.

For the next checkup, I want you to think of some other verbs in the present simple

برای بررسی بعدی، می خواهم به چند افعال دیگر در زمان حال ساده فکر کنید

tense.

.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

‘He __ blank __ …’, I want you to think of the verb, ‘like his dinner’.

«او __ خالی __…»، می‌خواهم به فعل «مثل شام» فکر کنید.

What do we do to the verb when the subject is ‘he’, ‘she’, or ‘it’?

وقتی فاعل «او»، «او» یا «آن» است با فعل چه می کنیم؟

Remember we add an ‘s’.

به یاد داشته باشید که یک "s" اضافه می کنیم. "

‘He likes his dinner.’

او شام خود را دوست دارد."

For the negative, you can also say, ‘He doesn't like his dinner.’

برای منفی، می توانید بگویید " او شام خود را دوست ندارد.

The next sentence says, ‘My students __ blank __…’, I want you to think of ‘need’,

" جمله بعدی می گوید: "شاگردان من __ خالی __..."، می خواهم به "نیاز" فکر کنید "

‘…books’.

…کتاب".

What is the subject pronoun for ‘my students’?

ضمیر فاعل برای «شاگردان من» چیست؟

The correct answer is ‘they’.

پاسخ صحیح «آنها» است.

If the subject is ‘I’, ‘you’, ‘we’, or ‘they’, in the present simple tense,

اگر فاعل «من»، «شما»، «ما» یا «آنها» باشد، در زمان حال ساده،

we don't change the verb, we keep it as is.

فعل را تغییر نمی‌دهیم، آن را همانطور که هست نگه می‌داریم.

So the correct answer is, ‘My students need books.’

بنابراین پاسخ صحیح این است، " دانش آموزان من به کتاب نیاز دارند."

Now for the negative, you can say, ‘My students don't need books.’

حالا برای منفی، می توانید بگویید " دانش آموزان من به کتاب نیاز ندارند.

The next sentence says, ‘I __ blank __…’, think of the verb,

" جمله بعدی می گوید: " من __ خالی __..."، به فعل فکر کنید. «

‘…live in London.’

…در لندن زندگی می‌کنیم.» اینجا

What do we do here?

چه کار می‌کنیم؟

Again the subject is ‘I’, therefore we don't change the verb.

دوباره فاعل "من" است، بنابراین ما فعل را تغییر نمی دهیم.

The correct answer is, ‘I live in London.’

پاسخ صحیح این است: «من در لندن زندگی می کنم.»

What's the negative?

چه چیزی منفی است؟

‘I don't live in London.’

«من در لندن زندگی نمی‌کنم.»

For the next part, I would like for you to try to find the mistake in the sentence.

برای قسمت بعدی، می‌خواهم سعی کنید اشتباه جمله را پیدا کنید.

‘He doesn't likes math.’

«او ریاضی را دوست ندارد.»

What's the error here?

خطای اینجا چیست؟

Well this is a negative.

خوب این یک منفی است.

‘He doesn't…’, that's correct.

«او نمی‌کند...»، این درست است.

However, we do not add an ‘s’ when we have ‘doesn't’ in front of ‘it’.

با این حال، زمانی که در مقابل «آن» «s» داریم، «s» اضافه نمی‌کنیم .

‘Do he eat candy?’

"آیا او آب نبات می خورد؟"

Here we have a question.

در اینجا ما یک سوال داریم.

The subject of the sentence is ‘he’.

موضوع جمله «او» است.

For ‘he’, ‘she’, ‘it’, when we're making a sentence in the present simple tense,

برای «او»، «او»، «آن»، وقتی جمله‌ای را در زمان حال ساده

we use ‘does’ not ‘do’.

می‌سازیم، از «does» نه «do» استفاده می‌کنیم.

So the correct answer is, ‘Does he eat candy?’

بنابراین، پاسخ صحیح این است: " آیا او آب نبات می خورد؟"

And finally, ‘Sam is play computer games.’

و در نهایت، "سام دارد بازی های رایانه ای می کند.

There are two present simple verbs here and we can't have that,

" دو فعل ساده فعلی در اینجا وجود دارد و ما نمی توانیم آن را داشته باشیم،

so the correct way to fix this sentence is to get rid of the ‘is’.

بنابراین راه صحیح برای رفع این جمله این است که به دست آوریم. خلاص شدن از "هست"

So take that out and say, ‘Sam plays computer games.’

بنابراین آن را بیرون بیاورید و بگویید: «سام بازی‌های رایانه‌ای بازی می‌کند.»

Add an ‘s’ because the subject is ‘Sam’ which is a ‘he’.

یک «s» اضافه کنید زیرا موضوع «سم» است که «او» است.

Great job!

کارت عالی بود!

Let's move on to the next practice.

بیایید به تمرین بعدی برویم.

For this next practice, we're taking a look at routines.

برای این تمرین بعدی، نگاهی به روال ها می اندازیم.

Remember the present simple tense can be used to describe events that happen regularly.

به یاد داشته باشید که زمان حال ساده می تواند برای توصیف رویدادهایی که به طور منظم اتفاق می افتد استفاده شود.

Let's take a look at the first sentence,

بیایید نگاهی به جمله اول بیندازیم،

‘We _ blank _ the bus every day.’

"We _ blank _ the bus every day."

And I want you to use the verb ‘take’.

و من از شما می خواهم که از فعل "take" استفاده کنید.

Here we see the clue word ‘every day’ which shows that this is a routine.

در اینجا ما کلمه سرنخی "هر روز" را می بینیم که نشان می دهد این یک روال است.

The subject of the sentence is ‘we’.

موضوع جمله «ما» است.

In the present simple tense,

در زمان حال ساده،

remember if the subject is ‘I’, ‘you’, ‘we’, or ‘they’,

به یاد داشته باشید که اگر فاعل «من»، «تو»، «ما» یا «آنها» باشد،

we do not change the verb.

فعل را تغییر نمی‌دهیم.

Therefore the correct answer is, ‘We take the bus every day.’

بنابراین پاسخ صحیح این است: «ما هر روز با اتوبوس می‌رویم.»

In the second sentence it says, ‘He _ blank _ to school every morning.’

در جمله دوم می‌گوید: «او هر روز صبح به مدرسه می‌رود.»

Again a routine.

باز هم یک روال.

The subject here is ‘he’.

موضوع اینجا «او» است.

What do we do if the subject is ‘he’, ‘she’, or ‘it’?

اگر موضوع «او»، «او» یا «آن» باشد، چه کنیم؟

We add ‘s’ or ‘es’ to the verb.

"s" یا "es" را به فعل اضافه می کنیم.

In this example, the verb is ‘go’, so we have to add ‘es’.

در این مثال، فعل «go» است، بنابراین باید «es» را اضافه کنیم.

‘He goes to school every morning.’

«او هر روز صبح به مدرسه می‌رود.»

In the next sentence, it says, ‘Lizzy not play (in parenthesis) tennis.’

در جمله بعدی می‌گوید: «لیزی (در پرانتز) تنیس بازی نمی‌کند.»

Here I want you to think about the negative form.

در اینجا می‌خواهم به شکل منفی فکر کنید .

Lizzy is a ‘she’.

لیزی یک "او" است.

The subject pronoun is ‘she’ so what do we do for the negative?

ضمیر فاعل «او» است، پس برای منفی چه کنیم؟

We say ‘does not’ or the contraction ‘doesn't play tennis’.

ما می گوییم "نمی کند" یا انقباض " تنیس بازی نمی کند".

We do not add an ‘s’ or ‘es’ to the end of the verb.

ما "s" یا "es" را به انتهای فعل اضافه نمی کنیم.

Instead we say ‘doesn't’ or ‘does not’.

در عوض می‌گوییم «نمی‌کند» یا «نمی‌کند».

Now I want you to find a mistake in the next sentence.

حالا از شما می خواهم در جمله بعدی یک اشتباه پیدا کنید .

‘They watches TV at night.’

«آنها شب ها تلویزیون تماشا می کنند.»

Can you figure out what's wrong with the sentence?

آیا می توانید بفهمید که این جمله چه اشکالی دارد؟

The subject is ‘they’.

موضوع «آنها» است.

Therefore, remember, we do not change the verb.

بنابراین، به یاد داشته باشید، ما فعل را تغییر نمی دهیم .

We say ‘watch’.

ما می گوییم "تماشا کنید".

‘They watch TV at night’.

آنها شبها تلویزیون تماشا می کنند.

In the next sentence, or question, it says, ‘Does he plays soccer every week?’

در جمله یا سوال بعدی می گوید: "آیا او هر هفته فوتبال بازی می کند؟

The subject of the sentence is ‘he’.

" موضوع جمله "او" است.

To make a sentence, putting ‘does’ at the beginning is okay,

برای ساختن جمله، قرار دادن «does» در

However, we don't put an ‘s’ at the end of ‘play’.

ابتدا اشکالی ندارد، با این حال، «s» را در انتهای «play» قرار نمی دهیم.

Therefore, the correct answer is to simply say,

بنابراین، پاسخ صحیح این است که به سادگی بگویید:

‘Does he play soccer every week?’

"آیا او هر هفته فوتبال بازی می کند؟"

And finally, ‘He always forget his book.’

و در نهایت، "او همیشه کتاب خود را فراموش می کند."

In this case, the subject is ‘he’.

در این مورد، موضوع "او" است.

Remember, again, for he/she/it we add 's' or 'es' to the end of the verb.

دوباره به خاطر داشته باشید که برای he/she/it، "s" یا "es" را به انتهای فعل اضافه می کنیم.

What's the verb in the sentence?

فعل در جمله چیست؟

It's ‘forget’.

"فراموش کردن" است.

Therefore we have to say, ‘He always forgets his book.’

بنابراین باید بگوییم: "او همیشه کتابش را فراموش می کند."

Great job.

کار عالی است.

Let's move on to the next practice.

بیایید به تمرین بعدی برویم.

In this checkup, we'll take a look at how the present simple tense can be used to describe

در این بررسی، نگاهی به نحوه استفاده از زمان حال ساده برای توصیف

future events.

رویدادهای آینده خواهیم داشت.

Take a look at the first sentence.

به جمله اول دقت کنید.

It says, ‘The airplane _ blank _ tonight.’

می گوید: «این هواپیما _ خالی _ امشب.»

And we're looking at the verb ‘leave’.

و ما به فعل «ترک» نگاه می کنیم.

What is the subject of the sentence?

موضوع جمله چیست؟

The correct answer is ‘airplane’.

پاسخ صحیح "هواپیما" است.

What subject pronoun do we use for ‘airplane’?

برای "هواپیما" از چه ضمیر موضوعی استفاده می کنیم؟

It's ‘it’.

"آن" است.

Remember in the present simple tense, for ‘he’, ‘she’, ‘it’, we add an ‘s’

در زمان حال ساده به خاطر داشته باشید، برای «او»، «او»، «آن»، یک «s»

or ‘es’ to the verb.

یا «es» به فعل اضافه می کنیم.

The verb here is ‘leave’ so we simply add an ‘s’.

فعل در اینجا "ترک" است، بنابراین ما به سادگی یک "s" اضافه می کنیم.

The correct answer is, ‘The airplane leaves tonight.’

پاسخ صحیح این است: «هواپیما امشب می‌رود.»

In the second sentence, it says, ‘Does the movie _blank_ soon?’

در جمله دوم می‌گوید: «آیا فیلم به زودی خالی می‌شود؟»

And we're using the verb ‘start’.

و ما از فعل «شروع» استفاده می‌کنیم.

What is the subject of this sentence?

موضوع این جمله چیست؟

It’s ‘movie’.

"فیلم" است.

And what subject pronoun do we use for movie?

و از چه ضمیر موضوعی برای فیلم استفاده می کنیم؟

It’s ‘it’.

"آن" است.

So it's like saying, ‘Does it _ blank _ soon?’

بنابراین مانند این است که بگویید: "به زودی خالی می شود؟"

Well this is a question, so we already have the correct word in the front - ‘does’.

خوب این یک سوال است، بنابراین ما از قبل کلمه صحیح را در جلو داریم - "می کند".

For he/she/it, when we're asking a question, we use ‘does’.

برای او/او، وقتی سوالی می‌پرسیم ، از «does» استفاده می‌کنیم.

Now all we have to do is use the same verb in its base form,

اکنون تنها کاری که باید انجام دهیم این است که از همان فعل در شکل پایه آن استفاده کنیم،

so ‘Does the movie start soon?’

بنابراین «آیا فیلم به زودی شروع می‌شود؟» در

We do not add an ‘s’ or ‘es’ here.

اینجا «s» یا «es» اضافه نمی‌کنیم.

Finally, it says, ‘Viki _ blank _ tomorrow.’

در نهایت می‌گوید «ویکی _ خالی _ فردا.

The subject of the sentence is ‘Vicki’.

» موضوع جمله «ویکی» است.

‘Vicki’ is a girl so the subject pronoun is ‘she’.

"ویکی" یک دختر است بنابراین ضمیر فاعل "او" است.

You'll remember now that for… in this case, we put ‘works’.

اکنون به یاد خواهید آورد که برای ... در این مورد، ما "کارها" را قرار می دهیم.

w-o-r-k-s ‘works’.

w-o-r-k-s "کار می کند".

‘Vicki works tomorrow.’

«ویکی فردا کار می‌کند.»

Now let's find the mistakes in the sentence below.

حالا بیایید اشتباهات جمله زیر را پیدا کنیم.

‘He do leave at 3:30 p.m.’

"او ساعت 3:30 بعد از ظهر می رود." در

Actually there's only one mistake.

واقع فقط یک اشتباه وجود دارد.

Can you find it?

آیا میتوانی آن را بیابی؟

‘He do leave at 3:30 p.m.’

«او ساعت 3:30 بعد از ظهر می‌رود.»

We do not need the ‘do’ here.

ما در اینجا به «انجام» نیاز نداریم.

We only use ‘do’ in a question or in the negative form.

ما فقط از "do" در یک سوال یا در شکل منفی استفاده می کنیم.

But also the subject is ‘he’, so we would use ‘does’.

اما همچنین موضوع «او» است، بنابراین از «می‌کند» استفاده می‌کنیم.

Either way we don't need this here.

در هر صورت ما در اینجا به این نیاز نداریم.

Well now we have the verb ‘leave’ with the subject ‘he’.

خوب حالا فعل ترک را با فاعل «او» داریم.

Do you know what to do?

آیا می دانید که چه کاری انجام دهید؟

We simply change this to ‘leaves’.

ما به سادگی این را به "برگ" تغییر می دهیم.

Just like we did in the first sentence.

همانطور که در جمله اول انجام دادیم.

‘He leaves at 3:30 p.m.’

«ساعت 3:30 بعد از ظهر می رود.»

In the next sentence, ‘They don't start school today.’

در جمله بعدی «امروز مدرسه را شروع نمی کنند.

We have a negative sentence.

» یک جمله منفی داریم.

‘They don't…’, that's correct.

"آنها نمی کنند..."، این درست است.

‘…do not’ is correct.

«... نکن» صحیح است.

For subject pronoun ‘they’.

برای ضمیر فاعل «آنها».

However, in the negative form, we don't have to change the main verb at all.

اما در شکل منفی اصلاً لازم نیست فعل اصلی را تغییر دهیم.

Therefore, all we will do is say, ‘They don't start school today.’

بنابراین، تنها کاری که ما انجام خواهیم داد این است که بگوییم، "آنها امروز مدرسه را شروع نمی کنند."

No ‘s’.

نه "s".

Finally, ‘Does we eat at noon?’

در نهایت «آیا ظهر می خوریم؟»

Take a look.

نگاه کنید.

What is the subject or subject pronoun in the sentence?

ضمیر فاعل یا فاعل در جمله چیست؟

The correct answer is ‘we’.

پاسخ صحیح «ما» است.

Think about the question form.

در مورد فرم سوال فکر کنید.

Do we say ‘do’ or ‘does’ in the question form for the subject pronoun ‘we’?

آیا برای ضمیر فاعل «ما» در شکل سؤال می‌گوییم «do» یا «does »؟

The correct answer is ‘do’.

پاسخ صحیح "انجام" است.

We say ‘do’.

ما می گوییم "انجام".

So the correct way to say this sentence or question is,

بنابراین روش صحیح گفتن این جمله یا سوال این است:

‘Do we eat at noon?’

"آیا ظهر غذا می خوریم؟"

Great job guys.

بچه ها کار عالی.

You're done with the practice.

شما با تمرین تمام شده اید.

Thank you for your hard work.

بابت سختکوشی شما سپاسگزاریم.

Let's move on.

بیایید ادامه دهیم.

Good job guys.

کار خوب بچه ها

You put in a lot of practice today.

امروز خیلی تمرین کردی

The present simple tense is not easy, and I'm really happy to see how hard you guys

زمان حال ساده آسان نیست، و من واقعا خوشحالم که می بینم شما بچه ها چقدر

worked on mastering it.

برای تسلط بر آن زحمت کشیده اید.

Be sure to check out my other videos and thank you for watching this video.

حتما ویدیوهای دیگر من را ببینید و از تماشای این ویدیو متشکرم.

I'll see you next time.

دفعه بعد میبینمت

Bye.

خدا حافظ.