Learn English with Movies – Call Me By Your Name

In the US, summer is for sand, sun, and blockbuster movies.

And this summer, we're going to use those movies to learn English, and study how to sound American.

Every video this summer is going to be a Study English with Movies video.

We'll pull scenes from the summer's hottest movies, as well as favorite movies from years past.

It's amazing what we can discover by studying even a small bit of English dialogue.

We'll study how to understand movies, what makes Americans sound American,

and of course, any interesting vocabulary, phrasal verbs, or idioms that come up in the scenes we study.

I call this kind of exercise a Ben Franklin exercise.

First, we'll watch the scene.

Then we'll do an in-depth analysis of what we hear together.

This is going to be so much fun. Be sure to tell your friends and spread the word that all summer long,

every Tuesday, we're studying English with movies, here at Rachel's English.

If you're new to my channel, click Subscribe, and don't forget the notification button.

Let's get started.

First, the scene.

That sounds different. Did you change it?

Well, I changed it a little bit.

Why?

I just played it the way Liszt would have played it if he altered Bach’s version.

Play that again.

Play what again? The thing you played outside.

Oh, you want me to play the thing I played outside?

>> Please. >> Ah.

Now the analysis.

That sounds different. Did you change it?

So we have a statement and a question. Listen to the intonation for this statement.

That sounds different.

The intonation goes down, then a yes/no question.

Did you change it?

Change it?

And the intonation goes up.

That's often what happens with a yes/no question.

That sounds different. Did you change it?

That sounds different. Did you change it?

That sounds different. Did you change it?

Uh sounds, uh sounds different.

So 'sounds' and 'dif', stressed, the word 'that' reduced, he drops the TH. Quick little AH vowel, stop T.

Ah, ah, ah sounds, ah sounds.

That sounds-- that sounds-- that sounds different--

That sounds different. So a four-word sentence here, sorry, a four-syllable sentence.

And the middle two are stressed. Unstressed, that sounds, stressed, dif--, stressed, rent, unstressed.

Diff-rent.

Now this word could be three syllables, different,

but most native speakers will drop the middle syllable, he does, it's just diff-- first syllable stress, diff-rent.

Different,

Different, diff-- ferent-- ferent-- ferent-- ferent-- so F sound, R sound, schwa: ferent-- ferent-- ferent--,

and then a stop.

Different.

He goes right into the next sound of the D.

Different, did-- different-- but we don't release the T. That would be: different did-- different did--

but he says: different did, different, different.

Different--

Did you change it?

Did you change it?

Again it's a four-syllable, section of this thought group.

Did you change it?

Change, change is stressed, the other three are unstressed. So in the first half, that statement half,

we had two stressed syllables.

And now we have just one. So, did you-- flat, low in pitch:

did you-- did you-- did you-- did you--

Did you--

change it?

Did you-- did you-- did you-- did you--

Notice that he's combining D with Y to make a J sound, which we would write an IPA with this symbol.

Did you-- did you-- did you-- did you--

That's fairly common. When a word ends in a D, and the next word is you or your,

you might hear it with 'would you' becoming: would you, would you, would you.

Common to hear that J sound when an ending D connects into 'you'.

Did you--

Did you-- did you-- did you--

Now say that quickly, flat, low in pitch, just the way he does. Did you-- before the stressed syllable 'change'.

Did you change it?

Did you change it?

Did you change it?

Did you change it?

Change it?

And then the word 'it' said quickly, unstressed, but the intonation does go up because of the question

and it ends in a stop T, not released because it's at the end of a thought group.

Change it? Change it? Change it?

Well, I changed it a little bit.

Okay then he responds with a short thought group.

Tell me what you think is the most stressed syllable in that thought group.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Little-- lih-- and 'bit' a little length, but definitely most of the stress, the peak of the stress, is unchanged.

The word 'well' said pretty unclearly.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I-- Well, I-- Well, I--

I don't even really hear the L sound, it's just like a W: what, what, what, before the AI diphthong:

Well, I--

Well, I--

Well, I--

Well, I--

Whoa, different day, different outfit, important announcement.

Did you know that with this video, I made a free audio lesson that you can download?

In fact, I'm going this for each one of the youtube videos I'm making this summer,

all eleven of the Learn English with Movies videos.

So follow this link, or find the link in the video description to get your free downloadable audio lesson.

It's where you're going to train all of the things that you learned about pronunciation in this video.

Back to the lesson.

So 'well' and 'I' both unstressed, simplified, and then stress on 'changed'.

Now, the sounds in 'changed' are... The final sounds are: the J sound, and the D sound.

If I was going to pronounce this really clearly, I would say: changed.

But actually, when he says it, I don't really hear the D.

Do you?

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

And I'm a little surprised because the next word begins with a vowel.

If the next word began with a consonant, I would totally get why he dropped the D.

That's pretty common to drop the D between two consonants.

But it's followed by a vowel, still, I don't really hear a clear D sound,

and I think you could get away with it if you tried imitate it without the D sound at all.

Changed it, changed it.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

If it links together, and is smooth and the next word is said quickly,

we have two unstressed words here in a row, I don't think that anyone would wonder where the D was.

Also we are used to dropped Ds. Our ears are. Because we do drop Ds between consonants.

So that's what I'm hearing him doing and I think when you're imitating with the audio,

go ahead and think of there being no D as you work with the audio that goes with this video lesson.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

Well, I changed it a little bit.

It a little bit.

It a little bit.

We have two flap t's.

We have a flap T in 'it' linking into the schwa.

It a-- it a-- it a-- and then we have a flap T in 'little' so try that with me: it a little-- it a little--

It's funny when we take just those three words.

They sort of rhyme, don't they?

It a little--

It a little bit.

It a little bit.

It a little bit.

It a little-- it a little--

It a little bit.

And a stop T at the end of 'bit' because it ends the thought group.

It a little bit.

It a little bit.

It a little bit.

Why?

Why? Why?

A single thought group.

A sing-word thought group, I should say.

Up-down shape of stress.

Why? Why?

So it's not flat.

Why? Why? Why?

But it's got that up-down shape of stress. Why? Why? Why?

Why?

I just played it the way Liszt would have played it if he altered Bach’s version.

So then we have a longer sentence, and he breaks it up into two thought groups.

He breaks it up by putting a pause after the word 'he'.

So let's look at this thought group and let's find our most stressed words, and are there some reductions?

Let's find those too.

I just played it the way Liszt would have played it if he--

I just played it the way Liszt would have played it if he--

I just played it the way Liszt would have played it if he--

I'm hearing: I just played it the way Liszt would have played it if he--

'played' has some length, Liszt has the most stress, I would say, the most up-down shape.

And then we have quite a few unstressed words. So 'I' and 'just' how are those pronounced?

I just played--

I just-- I just-- I just--

The word 'just', I just-- I just-- gets pretty unclear, both the J sound and the vowel are pretty unclear.

I just-- I just-- I just--

A really, really subtle J then an ST, I wouldn't try to make a vowel there at all.

I just-- I just-- I just--

I just--

I just played it the way--

I just played it the way--

played it the way--

played it the way-- played it the way--

So we have stressed and then three unstressed words: played it the way-- it the way-- it the way-- it the way--

It the way-- said more simply, a little bit less clearly.

Stop T in it: it the-- it the-- it the-- It the way--It the way-- ED ending in 'played',

just a D sound, sound before his voiced, the AY diphthong. He doesn't do a really strong D release,

but I do think it does link into the vowel. Played it, played it. Really light with the flap there.

Played it-- played it-- played it the way--

played it the way--

Liszt would have played it if he--

And the composer's name Liszt, we don't say the Z in that.

I'm not sure how it would be pronounced in his own native language, but in American English we just say:

Liszt, up-down shape the most stress in that thought group.

Play it the way list play it the way Liszt--

Play it the way list play it the way Liszt--

Play it the way Liszt would have played it if he--

So we have S-T-W, sometimes we drop the T between consonants, he doesn't drop the T,

there is a light true T release: Liszt would have-- Liszt-- A little bit of air escaping, just to make that name clear.

Liszt would have played it if he--

Liszt would have played it if he--

Liszt would have played it if he--

Then we have 'would have played it', oops, I forgot the word 'if', didn't I? Would, I forgot the word 'it',

would have played it if he-- let's listen to those words:

Would have played it if he--

Would have played it if he--

Would have played it if he--

Would have played it if he--

So a little bit of length and stress on 'played', the second time around, too. Have, how's that pronounced?

Would have-- would have-- would have--

So we have: would have-- would have-- would have--

The word 'have' is reduced, it becomes just schwa V, so the H is dropped, the vowel reduces,

and it links right into the word before with a flap: would have-- would have--

D between vowels is just like the T between vowels, it's a flap of the tongue.

Now remember, we have the letter L here but that's not a sound, it's a silent in 'would'.

So this sound before is the UH as in push vowel, so the D does come between two vowels, flap it:

would have-- would have-- would have-- would have-- Very light V sound before the P.

Would have-- would have--

Would have played it if he--

Would have played--

would have played--

would have played--

would have played if he--

would have played if he--

would have played if he--

Now we have: played it if he-- played it if-- The T comes between two vowels, the IH vowel

of 'it' and the IH vowel of 'if' so that is a flap T.

It if he-- it if he-- it if he-- it if he--

And do you notice what's happening with 'he'? H is dropped.

If he-- if he-- if he-- So: it if he-- is pronounced: it if he-- it if he-- it if he-- it if he--

It if he--

Flap T linking together, dropped H, all said really simply, quickly, flat in pitch.

It if he-- it if he--

It if he altered Bach’s version.

Okay then we have a three-word thought group. Where's our stress?

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

I really feel that they're sort of all similar stress. Altered Bach’s version.

So three stressed syllables, every word stressed.

We do have two unstressed syllables, the unstressed syllable of 'altered' ered-- ered-- ered--

and 'version' sion-- sion-- sion--.

The letter S making the DJZ sound.

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

Altered Bach’s version--

And we have sort of a weak but true T here, I would say: altered-- altered-- altered--

Altered-- altered-- altered Bach’s version--

Bach’s version--

the word 'Bach' in American English, CH makes a K sound, and when it's put with an apostrophe S,

it sounds just like this word 'box'.

Bach’s version--

Bach’s version-- Bach’s version-- Bach’s version--

Play that again.

Okay, a three-word thought group, what's the most stressed word there?

Play that again.

Play that again.

Play that again.

'Play' has some stress but so does 'that'. Play that again. Play that again. And he's pointing over his shoulder.

He is talking about something that he played when they were outside. So he's pointing to the outside. Play that.

Play that again.

That's why the word 'that' has some stress there, it's referencing the place, the specific song,

that he wants to hear again.

Play that again.

Play that again.

Play that again.

Play that again.

Play that again. That again-- that again--

Do you hear that flap T linking those two words?

That again-- that's because the T comes between two vowels.

Play that again.

Play that again.

Play that again.

Play what again?

Now, similar stress but instead of 'that', we have 'what'. Play what again?

And just like we had a flap T connecting 'that' and 'again', we have a flap T connecting 'what' and 'again'.

Using flap T's to connect words like this, so natural, so American. Play what again?

Play what again?

Play what again?

Play what again? The thing you played outside.

What is the stress of this sentence?

The thing you played outside.

The thing you played outside.

The thing you played outside.

The thing you played outside.

A little stress on 'play' and 'side' but most stress on 'thing'. The word 'the' leads up to that.

The thing you played outside.

And then notice that each of these Peaks, each of these little stressed Peaks,

is less than 'thing' and they're just part of that line that falls down. So we have a big swell on 'thing',

the thing you played, a little swell back up on 'played', and 'outside'.

Ai-- ai-- A little swell again on 'side' but they're all just

a little bump up in the downward fall of the pitch after the peak of stress on the word 'thing'.

The thing you played outside.

All super smoothly connected, no skips, no jumps.

The thing you played outside.

The thing you played outside.

The thing you played outside.

Oh, you want me to play the thing I played outside?

So a longer thought group here. Our stressed syllables are: Oh, you want me to play the thing I played outside?

And 'outside' has a lot of stress.

Outside, outside.

The pitch goes up the most there.

Lots of pitch variation, that is stress. I think he knows exactly what piece this guy wants him to play,

he's sort of playing dumb here.

He knows he wants him to play the song he played outside.

So now he's really stressing 'outside'.

Oh, you want me to play the thing I played outside?

Oh, you want me to play the thing I played outside?

Oh, you want me to play the thing I played outside?

Oh, you want me to play the thing I played outside?

'Outside'

said really quickly, let's look at the word 'want', it has a little bit of length, what happens to this T?

Oh, you want me to play--

Oh, you want me to play--

Oh, you want me to play--

I don't hear it, and actually, I don't really hear an N either.

It's common to drop the T after N. It's also common to drop the T between two consonants.

Want me-- but when an N and an M are followed together like in the word 'grandma' when we drop the D,

it's common to let the N get lost and just to make an M.

Grandma-- I would make that with just an M, no N, no D, in case it's unclear, I'm talking about this word:

'grandma' often becomes 'gramma' with no N and no D, and that's happening here: want me-- I'm dropping the T,

then the N and the M go together, but we tend to just drop the N in that case.

So it's: wamme-- wamme-- the vowel, and then skipping right to the next sound, of the M sound.

Oh, you want me--

Oh, you want me--

Oh, you want me--

Want me-- want me-- Oh, you want me-- Oh, you want me--

Oh, you want me--

Oh, you want me--

Oh, you want me--

Want me to play-- want me to play--

What happens to the word ‘to’?

Me to-- Me to-- Me to-- Me to--

It reduces, it changes.

Flap T linking the two words together, and the vowel changes to the schwa.

Me to-- Me to-- Me to-- Me to-- So we have M consonant EE vowel, flap, and the schwa.

Me to-- Me to-- Me to-- Me to--

Flat, low in pitch, unstressed.

You want me to-- you want me to-- you want me to--

Oh, you want me to--

Oh, you want me to--

Oh, you want me to play the thing I played outside?

Play the thing--

'The' unstressed compared to 'play' and 'thing'. Play the thing-- play the thing-- play the thing I played--

So we have stressed, unstressed, stressed, unstressed, stressed.

Five syllables in row, alternating.

'The' and 'I' flatter, lower in pitch.

Play the thing I played. Try that with me. It's uuuhhhhhh.

Play the thing I played-- play the thing I played--

play the thing I played--

Play the thing I played--

Play the thing I played--

The word 'the', it's said really quickly, we can't 'the' bring the tongue tip all the way through.

Play the, play the, play the-- Said very quickly, the back of the tongue touching,

sorry, the tip of the tongue touching the backs of the teeth, but it's not really coming through.

Play the, play the, play the, play the thing-- play the thing I played.

Now, I know this is going to be tricky, we have to ths,

unvoiced TH, and even though you're going to simplify that with a shortcut,

not bringing the tongue tip through, you do need to on the word 'thing'

because it's an unvoiced TH and the tongue tip does have to come through there.

So this is tricky, it's gonna be hard to say this quickly.

Why don't we practice right now, just saying it more slowly.

Play the thing I played-- play the thing I played-- Uuuhhhhh--

And make sure it's all staying really connected, maybe move your head a little bit

on the stressed syllable just to help you feel that.

Play the thing I played-- play the thing I played--

Play the thing I--

Play the thing I--

Play the thing I played outside?

در ایالات متحده، تابستان برای فیلم های شنی، خورشیدی و پرفروش است. و در تابستان امسال، ما از آن فیلم‌ها برای یادگیری زبان انگلیسی استفاده خواهیم کرد و چگونگی صدای آمریکایی را مطالعه خواهیم کرد. هر ویدیوی تابستان امسال قرار است یک ویدیوی مطالعه انگلیسی با فیلم باشد. صحنه‌هایی از داغ‌ترین فیلم‌های تابستان و همچنین فیلم‌های مورد علاقه سال‌های گذشته را می‌کشیم. این شگفت انگیز است که ما با مطالعه حتی اندکی از گفتگوهای انگلیسی می توانیم کشف کنیم. ما چگونگی درک فیلم‌ها، آنچه که آمریکایی‌ها را به نظر آمریکایی می‌رساند و البته واژگان، افعال عبارتی یا اصطلاحات جالبی که در صحنه‌هایی که مطالعه می‌کنیم به میان می‌آیند را مطالعه خواهیم کرد. من این نوع ورزش را تمرین بن فرانکلین می نامم. ابتدا صحنه را تماشا می کنیم. سپس با هم تحلیل عمیقی از آنچه می شنویم انجام خواهیم داد. این بسیار سرگرم کننده خواهد بود. حتماً به دوستان خود بگویید و این خبر را پخش کنید که در تمام تابستان، هر سه شنبه، ما در اینجا در Rachel's English با فیلم انگلیسی می خوانیم. اگر تازه وارد کانال من هستید، روی Subscribe کلیک کنید و دکمه اعلان را فراموش نکنید. بیا شروع کنیم. اول صحنه. این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟ خب یه کم عوضش کردم چرا؟ من فقط آن را همانطور که لیست اگر نسخه باخ را تغییر می داد، بازی می کرد. دوباره آن را پخش کن بازی دوباره چی؟ چیزی که بیرون بازی کردی اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ >> لطفا. >> آه. حالا تحلیل این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟ پس ما یک بیانیه و یک سوال داریم. به لحن این جمله گوش دهید. این به نظر متفاوت است. لحن پایین می آید، سپس یک سوال بله/خیر. عوضش کردی؟ تغییر دهید؟ و لحن بالا می رود. این همان چیزی است که اغلب با یک سوال بله/خیر اتفاق می افتد. این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟ این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟ این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟ آه به نظر می رسد، اوه به نظر متفاوت است. بنابراین، "صداها" و "تفاوت"، با تاکید، کلمه "که" کاهش یافته است، او TH را رها می کند. سریع صدادار AH کمی، توقف T. آه، آه، آه برای تلفن های موبایل، آه برای تلفن های موبایل. به نظر می رسد -- آن صدا -- که به نظر می رسد متفاوت است -- به نظر متفاوت است. بنابراین یک جمله چهار کلمه ای اینجا، ببخشید، یک جمله چهار هجا. و دو وسط استرس دارند. بدون استرس، که به نظر می رسد، تاکیدی، متفاوت--، استرس، اجاره، بدون استرس. اجاره متفاوت. حالا این کلمه می تواند سه هجا باشد، متفاوت است، اما بیشتر زبان مادری هجای میانی را حذف می کنند، او این کار را انجام می دهد. متفاوت، متفاوت، متفاوت-- متفرق-- متفرق-- فرست-- متفرق-- بنابراین صدای F، صدای R، schwa: ferent-- ferent-- ferent-- و سپس توقف. ناهمسان. او مستقیماً به صدای بعدی D. Different می رود - متفاوت - اما ما T را آزاد نمی کنیم. . متفاوت - آیا آن را تغییر دادید؟ عوضش کردی؟ باز هم بخش چهار هجایی این گروه فکری است. عوضش کردی؟ تغییر، تغییر تحت استرس است، سه مورد دیگر بدون استرس هستند. بنابراین در نیمه اول، آن نیمه بیانیه، ما دو هجا تاکید داشتیم. و الان فقط یکی داریم. بنابراین، آیا شما-- صاف و کم صدا: آیا شما---------------------------------- دقت کنید که او D را با Y ترکیب می کند تا صدای J بسازد که ما یک IPA با این علامت می نویسیم. آیا شما -- آیا شما -- آیا شما -- آیا شما -- این نسبتا رایج است. هنگامی که یک کلمه به D ختم می شود و کلمه بعدی شما یا شما است، ممکن است آن را با تبدیل شدن به 'wid you' بشنوید: will you, would you, would you. شنیدن صدای J هنگامی که پایان D به "شما" متصل می شود، معمول است. آیا شما- آیا شما- آیا شما- آیا شما- آیا این کار را سریع ، مسطح ، کم زمین ، فقط به روشی که او انجام داد ، گفتید. آیا شما-- قبل از تغییر هجای تاکید شده. عوضش کردی؟ عوضش کردی؟ عوضش کردی؟ عوضش کردی؟ تغییر دهید؟ و سپس کلمه "آن" به سرعت، بدون تاکید گفته شد، اما لحن به دلیل سوال بالا می رود و به یک توقف T ختم می شود، آزاد نمی شود زیرا در انتهای یک گروه فکری است. تغییر دهید؟ تغییر دهید؟ تغییر دهید؟ خب یه کم عوضش کردم خوب پس او با یک گروه فکری کوتاه پاسخ می دهد. به من بگویید که فکر می کنید بیشترین هجا در آن گروه فکری چیست. خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم LITTLE- LIH-- و "BIT" کمی طول ، اما قطعاً بیشتر استرس ، اوج استرس ، بدون تغییر است. کلمه "خوب" تقریباً نامشخص بود. خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خوب، من-- خب، من-- خب، من-- من حتی واقعاً صدای L را نمی شنوم، دقیقاً مثل یک W است: چه، چه، چه، قبل از دوگانه هوش مصنوعی: خب، من-- خب، من-- خب، من-- خب، من-- اوه، روز متفاوت، لباس متفاوت، اعلامیه مهم. آیا می دانید با این ویدیو یک درس صوتی رایگان ساختم که می توانید دانلود کنید؟ در واقع، من این را برای هر یک از ویدیوهای یوتیوبی که در تابستان امسال می سازم، انجام می دهم، همه یازده ویدیوی یادگیری زبان انگلیسی با فیلم ها. بنابراین این پیوند را دنبال کنید، یا پیوند را در توضیحات ویدیو پیدا کنید تا درس صوتی قابل دانلود رایگان خود را دریافت کنید. این جایی است که می خواهید همه چیزهایی را که در این ویدیو در مورد تلفظ یاد گرفته اید آموزش دهید. بازگشت به درس. بنابراین "خوب" و "من" هر دو بدون تاکید، ساده شده، و سپس بر روی "تغییر" تاکید می کنند. در حال حاضر، برای تلفن های موبایل در 'تغییر' هستند... صداهای نهایی عبارتند از: صدای J، و صدای D. اگر می خواستم این را واقعاً واضح تلفظ کنم، می گفتم: تغییر کرد. اما در واقع، وقتی او آن را می گوید، من واقعاً D را نمی شنوم. آیا شما؟ خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم و من کمی تعجب کردم زیرا کلمه بعدی با یک مصوت شروع می شود. اگر کلمه بعدی با یک صامت شروع می شد، من کاملاً متوجه می شدم که چرا D را انداخته است. انداختن D بین دو صامت بسیار معمول است. اما پس از آن یک مصوت است، هنوز، من واقعا صدای D واضحی نمی‌شنوم، و فکر می‌کنم اگر سعی کنید اصلاً صدای D را تقلید کنید، می‌توانید از آن خلاص شوید. عوضش کرد، عوضش کرد خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم اگر به هم پیوند بخورد و صاف باشد و کلمه بعدی سریع گفته شود، ما در اینجا دو کلمه بدون تاکید پشت سر هم داریم، فکر نمی‌کنم کسی فکر کند D کجاست. همچنین ما به Ds انداخته شده عادت داریم. گوش های ما هستند. زیرا ما D را بین صامت ها رها می کنیم. بنابراین این همان چیزی است که من می‌شنوم که او انجام می‌دهد و فکر می‌کنم وقتی با صدا تقلید می‌کنید، پیش بروید و به این فکر کنید که وقتی با صدایی که با این درس ویدیویی همراه است کار می‌کنید، D وجود ندارد. خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم خب یه کم عوضش کردم آن را کمی. آن را کمی. ما دو فلپ تی داریم. ما یک فلپ T در "آن" داریم که به schwa متصل می شود. این a-- it a-- it a-- و سپس یک فلپ T در "کوچک" داریم، پس سعی کنید با من این کار را انجام دهید: کمی - کمی - خنده دار است وقتی فقط آن سه کلمه را در نظر بگیریم. آنها به نوعی قافیه هستند، اینطور نیست؟ آن را کمی -- آن را کمی. آن را کمی. آن را کمی. آن را کمی -- آن را کمی -- آن را کمی. و یک توقف T در انتهای «بیت» زیرا به گروه فکری پایان می‌دهد. آن را کمی. آن را کمی. آن را کمی. چرا؟ چرا؟ چرا؟ یک گروه فکری واحد. باید بگویم یک گروه فکری آواز-کلمه. شکل استرس بالا به پایین چرا؟ چرا؟ پس صاف نیست. چرا؟ چرا؟ چرا؟ اما آن شکل استرس بالا به پایین را دارد. چرا؟ چرا؟ چرا؟ چرا؟ من فقط آن را همانطور که لیست اگر نسخه باخ را تغییر می داد، بازی می کرد. بنابراین ما یک جمله طولانی تر داریم و او آن را به دو گروه فکری تقسیم می کند. او آن را با مکث بعد از کلمه «او» شکسته است. پس بیایید به این گروه فکری نگاه کنیم و استرس ترین کلمات خود را پیدا کنیم و آیا کاهش هایی وجود دارد؟ بیایید آن ها را هم پیدا کنیم. من فقط آن را همانطور که لیست می نواخت اگر او آن را می نواخت - من فقط آن را همانطور که لیست می نواخت اگر او آن را بازی می کرد - من آن را همانطور که لیست بازی می کرد اگر او می نواخت - می شنیدم: من فقط آن را همانطور که لیست می نواخت اگر او - "بازی" کمی طول داشت، لیست بیشترین استرس را دارد، من می توانم بگویم که شکل بالا به پایین را دارد. و سپس ما چند کلمه بدون تاکید داریم. بنابراین "من" و "فقط" چگونه تلفظ می شوند؟ من فقط بازی کردم -- I just -- I just -- I just -- کلمه 'just', I just-- I just-- بسیار نامشخص می شود، هم صدای J و هم مصوت بسیار نامشخص هستند. I just-- I just-- I just-- یک J واقعاً بسیار ظریف و سپس یک ST، اصلاً سعی نمی‌کنم در آنجا یک مصوت بسازم. من فقط-- من فقط-- من فقط-- من فقط-- همینجوری بازی کردم-- همینطور بازی کردم-- به روشی بازی کردم-- همینطور بازی کردم-- بنابراین ما تاکید کرده‌ایم و سپس سه کلمه بدون تاکید را می‌زنیم: آن را به روشی-- آن را به روش-- آن را به روش-- آن را به روش-- ساده‌تر، کمی واضح‌تر گفتیم. T را در آن متوقف کنید: آن را-- آن را-- آن را-- به همین ترتیب-- به همین ترتیب-- ED که به «بازی شده» ختم می شود، فقط یک صدای D، صدا قبل از صدای او، دیفتونگ AY. او ریلیز D واقعا قوی انجام نمی دهد، اما من فکر می کنم که به واکه پیوند می خورد. بازیش کرد، پخشش کرد. واقعا با فلپ اونجا سبکه آن را پخش کرد-- آن را اجرا کرد-- آن را به روشی اجرا کرد-- آن را به روشی نواخت-- لیست اگر او آن را می نواخت-- و نام آهنگساز لیست، ما در آن حرف Z را نمی گوییم. من مطمئن نیستم که چگونه در زبان مادری خودش تلفظ می شود، اما در انگلیسی آمریکایی فقط می گوییم: لیست، از بالا به پایین بیشترین استرس را در آن گروه فکری شکل می دهد. آن را به همان شکلی که لیست پخش می‌کند، به‌گونه‌ای که لیست پخش می‌کند، پخش کنید. او T را رها نمی کند، یک نسخه T واقعی سبک وجود دارد: لیست باید-- لیست-- کمی هوا فرار کند، فقط برای اینکه این نام روشن شود. لیست آن را بازی می کرد اگر او-- لیست آن را بازی می کرد اگر او-- لیست آن را بازی می کرد اگر او-- سپس ما "باید آن را بازی می کردیم"، اوه، کلمه "اگر" را فراموش کردم، نکردم من؟ کلمه "آن" را فراموش کرده بودم، اگر او آن را می نواخت-- بیایید به این کلمات گوش کنیم: اگر او آن را می نواخت-- اگر او آن را می نواخت-- اگر او---------------------------------------------------------------------------------------------------------- اگر او آن را بازی کرد - پس کمی طول و استرس روی "بازی"، بار دوم نیز. Have، چگونه تلفظ می شود؟ Would have-- would have-- would have-- بنابراین داریم: would have-- would have-- would have-- کلمه 'have' کاهش می یابد، فقط به schwa V تبدیل می شود، بنابراین H حذف می شود، مصوت کاهش می دهد، و درست به کلمه قبل با یک فلپ پیوند می دهد: would have-- would have-- D بین مصوت ها درست مانند T بین مصوت ها است، این یک فلپ زبان است. حالا به یاد داشته باشید، ما در اینجا حرف L را داریم، اما این یک صدا نیست، بلکه یک صدای بی صدا در "wild" است. بنابراین این صدای قبل مانند در واکه فشاری UH است، بنابراین D بین دو مصوت می آید، آن را تکان دهید: would have-- would have-- would have-- would have-- صدای V بسیار سبک قبل از P. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ حالا ما داریم: آن را پخش کرد اگر he-- آن را بازی کرد اگر - T بین دو مصوت می آید، مصوت IH از «it» و مصوت IH از «اگر» بنابراین یک فلپ T است. اگر he-- آن اگر او-- اگر او-- اگر او-- و آیا متوجه می شوید که با "او" چه اتفاقی می افتد؟ H حذف شده است. If he-- if he-- if he-- بنابراین: it if he-- تلفظ می شود: it if he-- it if he-- it if he-- it if he-- it if he-- Flap T linking با هم، H را انداختند، همه به سادگی، به سرعت، صاف در زمین گفت. اگر او - اگر او - اگر نسخه باخ را تغییر داده باشد. خوب پس ما یک گروه فکری سه کلمه ای داریم. استرس ما کجاست؟ نسخه تغییر یافته باخ-- نسخه باخ تغییر یافته-- نسخه باخ تغییر یافته-- نسخه باخ تغییر یافته-- واقعاً احساس می کنم که آنها به نوعی استرس مشابه دارند. نسخه باخ تغییر یافته است. بنابراین سه هجا تاکید شده، هر کلمه تاکید شده است. ما دو هجای بدون تاکید داریم، هجای بدون تاکید "تغییر" ered-- ered-- ered-- و "نسخه" sion-- sion-- sion--. حرف S باعث صدای DJZ می شود. نسخه تغییر یافته باخ-- نسخه باخ تغییر یافته-- نسخه باخ تغییر یافته-- نسخه باخ تغییر یافته-- و ما در اینجا یک نوع T ضعیف اما واقعی داریم، من می گویم: تغییر یافته-- تغییر یافته-- تغییر یافته-- تغییر یافته-- تغییر یافته- - نسخه تغییر یافته باخ - نسخه باخ - کلمه "باخ" در انگلیسی آمریکایی، CH یک صدای K ایجاد می کند، و هنگامی که با آپاستروف S قرار می گیرد، درست مانند این کلمه "جعبه" به نظر می رسد. نسخه باخ-- نسخه باخ-- نسخه باخ-- نسخه باخ-- دوباره پخش کنید. خوب، یک گروه فکری سه کلمه ای، بیشترین استرس در آنجا چیست؟ دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن «بازی» مقداری استرس دارد، اما «آن» هم همینطور است. دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن و روی شانه اش اشاره می کند. او در مورد چیزی صحبت می کند که وقتی آنها بیرون بودند بازی می کرد. بنابراین او به بیرون اشاره می کند. بازی کن دوباره آن را پخش کن به همین دلیل است که کلمه "آن" در آنجا استرس دارد، اشاره به مکان، آهنگ خاصی است که او می خواهد دوباره بشنود. دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن آن دوباره -- آن دوباره -- آیا آن فلپ T را می شنوید که این دو کلمه را به هم پیوند می دهد؟ این دوباره - به این دلیل است که T بین دو مصوت قرار می گیرد. دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن دوباره آن را پخش کن بازی دوباره چی؟ اکنون، استرس مشابه، اما به جای «آن»، «چی» داریم. بازی دوباره چی؟ و درست همانطور که یک فلپ T داشتیم که «آن» و «دوباره» را به هم وصل می کرد، یک فلپ T داریم که «چی» و «دوباره» را به هم وصل می کند. استفاده از فلپ T برای اتصال کلماتی مانند این، بسیار طبیعی، بسیار آمریکایی. بازی دوباره چی؟ بازی دوباره چی؟ بازی دوباره چی؟ بازی دوباره چی؟ چیزی که بیرون بازی کردی استرس این جمله چیست؟ چیزی که بیرون بازی کردی چیزی که بیرون بازی کردی چیزی که بیرون بازی کردی چیزی که بیرون بازی کردی استرس کمی روی "بازی" و "جانب" اما بیشترین استرس روی "چیز". کلمه "the" به آن منتهی می شود. چیزی که بیرون بازی کردی و سپس توجه کنید که هر یک از این قله‌ها، هر یک از این قله‌های کوچک استرس‌دار، کمتر از «چیز» هستند و آنها فقط بخشی از آن خطی هستند که پایین می‌آیند. بنابراین ما یک تورم بزرگ روی "چیز"، چیزی که بازی کردید، کمی متورم شدن روی "بازی شده" و "خارج" داریم. Ai-- ai-- دوباره کمی متورم می شود، اما بعد از اوج فشار روی کلمه "چیز"، همه آنها فقط کمی به سمت پایین در زمین سقوط می کنند. چیزی که بیرون بازی کردی همه به راحتی متصل می شوند، بدون پرش، بدون پرش. چیزی که بیرون بازی کردی چیزی که بیرون بازی کردی چیزی که بیرون بازی کردی اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ بنابراین یک گروه فکری طولانی تر اینجاست. هجاهای تاکیدی ما این است: اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون زدم، بازی کنم؟ و "بیرون" استرس زیادی دارد. بیرون، بیرون. زمین بیشتر از همه در آنجا بالا می رود. تغییرات زیر و بم زیاد، یعنی استرس. فکر می‌کنم او دقیقاً می‌داند که این مرد چه قطعه‌ای را از او می‌خواهد بزند، او در اینجا به نوعی احمق بازی می‌کند. او می‌داند که از او می‌خواهد آهنگی را که در بیرون پخش کرده پخش کند. بنابراین اکنون او واقعاً "بیرون" استرس دارد. اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟ "خارج" خیلی سریع گفت، بیایید به کلمه "خواستن" نگاه کنیم، کمی طول دارد، چه اتفاقی برای این T می افتد؟ اوه، تو می خواهی من بازی کنم-- اوه، می خواهی من بازی کنم-- اوه، تو می خواهی من بازی کنم-- من آن را نمی شنوم، و در واقع، من واقعاً یک N را هم نمی شنوم. انداختن T بعد از N معمول است. انداختن T بین دو صامت نیز معمول است. من را بخواه - اما وقتی یک N و یک M با هم دنبال می شوند مانند کلمه "بزرگ" وقتی D را می اندازیم، معمول است که اجازه دهیم N گم شود و فقط یک M. مادربزرگ بسازیم - من این کار را با فقط یک M، نه N، نه D، در صورتی که نامشخص باشد، من در مورد این کلمه صحبت می کنم: "مادربزرگ" اغلب بدون N و بدون D تبدیل به "گراما" می شود، و این در اینجا اتفاق می افتد: من را بخواه - من هستم با انداختن T، سپس N و M با هم همراه می شوند، اما ما تمایل داریم فقط N را در آن حالت رها کنیم. پس این است: wamme-- wamme-- مصوت، و سپس پرش درست به صدای بعدی، صدای M. اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- اوه، تو من را می خواهی-- می خواهی من بازی کنم-- می خواهی بازی کنم-- برای کلمه "به" چه اتفاقی می افتد؟ من به-- من به-- من به-- من به-- کاهش می یابد، تغییر می کند. فلپ T دو کلمه را به هم پیوند می دهد و مصوت به schwa تغییر می کند. من به-- من به-- من به-- من به-- بنابراین ما مصوت EE، فلپ و schwa را داریم. من به-- من به-- من به-- من به-- صاف، کم صدا، بدون استرس. تو از من می خواهی-- تو از من می خواهی-- تو می خواهی-- اوه، تو از من می خواهی-- اوه، تو می خواهی-- اوه، می خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم را بازی کنم؟ چیز را بازی کنید - "The" بدون استرس در مقایسه با "بازی" و "چیز". چیز را بازی کن--چیزی را بازی کن--چیزی را که من بازی کردم--بنابراین ما تحت استرس، بدون استرس، استرس، بدون استرس، استرس قرار گرفته ایم. پنج هجا در ردیف، متناوب. "The" و "من" چاپلوسی، پایین تر در زیر صدا. چیزی که من بازی کردم را بازی کنید. آن را با من امتحان کنید. اوههههههه چیزی را که من بازی کردم بازی کنید- بازی کنم که بازی کردم- چیزی را که بازی کردم بازی کنم- چیزی را که بازی کردم بازی کنم- چیزی را که بازی کردم بازی کنم- کلمه "The" ، واقعاً سریع گفته می شود ، ما نمی توانیم 'the' نوک زبان را تا انتها بیاورید. پخش کن، پخش کن، بازی کن-- خیلی سریع گفت، پشت زبان را لمس می کند، ببخشید، نوک زبان پشت دندان ها را لمس می کند، اما واقعاً از بین نمی رود. بازی کن، بازی کن، بنواز، چیز را بازی کن--چیزی که من بازی کردم را بازی کن. حالا، می‌دانم که این مشکل خواهد بود، ما باید به TH بی‌صدا بپردازیم، و حتی اگر می‌خواهید آن را با یک میان‌بر ساده‌سازی کنید، نه اینکه نوک زبان را وارد کنید، باید روی کلمه «چیز» استفاده کنید. زیرا یک TH بدون صدا است و نوک زبان باید از آنجا عبور کند. بنابراین این مشکل است، گفتن سریع این موضوع سخت خواهد بود. چرا فعلا تمرین نکنیم فقط آهسته تر بگوییم. چیزی را که من بازی کردم بازی کنید- کاری را که من بازی کردم بازی کنم- uuuhhhhhh- و اطمینان حاصل کنید که همه اینها واقعاً به هم وصل می شوند ، شاید فقط سر خود را کمی روی هجا استرس حرکت دهید تا به شما کمک کند احساس کنید. چیزی را که بازی کردم-- چیزی را که بازی کردم-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------.

And finally, played outside, outside, outside, outside.

و در نهایت، بیرون، بیرون، بیرون، بیرون بازی کرد.

We already talked about that pitch variation bringing stress to that word.

ما قبلاً در مورد آن تنوع زیر صحبت کردیم که استرس را به آن کلمه وارد می کند.

Played outside?

بیرون بازی کرد؟

Played outside?

بیرون بازی کرد؟

Played outside?

بیرون بازی کرد؟

Please.

لطفا.

Please.

لطفا.

Please. Single word, single syllable thought group, up-down shape.

لطفا. تک کلمه، گروه فکری تک هجا، شکل بالا به پایین.

Please.

لطفا.

Please.

لطفا.

Please.

لطفا.

Please.

لطفا.

Ah.

آه

What you say when you realize something, when you understand something.

وقتی چیزی را متوجه می شوید، وقتی چیزی را می فهمید چه می گویید.

Ah.

آه

Again, up-down shape of stress, just like any other word that is stressed in American English.

دوباره، شکل استرس بالا به پایین، درست مانند هر کلمه دیگری که در انگلیسی آمریکایی تاکید شده است.

Ah.

آه

Ah.

آه

Ah.

آه

Let's listen to this whole conversation one more time.

بیایید یک بار دیگر به کل این گفتگو گوش کنیم.

That sounds different. Did you change it?

این به نظر متفاوت است. عوضش کردی؟

I changed a little bit.

کمی تغییر کردم.

Why?

چرا؟

I just played it the way Liszt would have played it if he altered Bach’s version.

من فقط آن را همانطور که لیست اگر نسخه باخ را تغییر می داد، بازی می کرد.

Play that again.

دوباره آن را پخش کن

Play what again?

بازی دوباره چی؟

The thing you played outside.

چیزی که بیرون بازی کردی

Oh, you want me to play the thing I played outside?

اوه، می‌خواهی چیزی را که بیرون بازی کردم، بازی کنم؟

Please.

لطفا.

We're going to be doing a lot more of this kind of analysis together.

ما قرار است خیلی بیشتر از این نوع تجزیه و تحلیل را با هم انجام دهیم.

What movie scenes would you like to see analyzed like this?

دوست دارید چه صحنه های فیلمی را به این شکل تحلیل کنید؟

Let me know in the comments.

در نظرات به من اطلاع دهید.

And if you want to see all my Ben Franklin videos, click here. You'll also find the link in the video description.

و اگر می خواهید تمام ویدیوهای بن فرانکلین من را ببینید، اینجا را کلیک کنید. همچنین پیوند را در توضیحات ویدیو پیدا خواهید کرد.

That's it, and thanks so much for using Rachel's English.

همین، و از اینکه از زبان انگلیسی راشل استفاده کردید بسیار سپاسگزارم.