Reducing Adverb Clauses to Phrases (2 of 4) - Advanced English Grammar-

Reducing an adverb clause

Bir zarf tümcesini azaltmak,

means shortening it to a phrase.

onu bir ifadeye kısaltmak anlamına gelir.

So to reduce an adverb clause of time,

Bu nedenle, bir zaman zarf tümcesini indirgemek için,

we need a time word and a present participle.

bir zaman sözcüğüne ve bir şimdiki zaman ortacına ihtiyacımız var.

That's the -ing form of the verb.

Bu fiilin -ing şeklidir.

Look at this example.

Bu örneğe bakın.

The present participle has an active meaning,

Şimdiki ortacın aktif bir anlamı vardır,

so it's understood that the subject is doing the action.

dolayısıyla öznenin eylemi yaptığı anlaşılır.

We can only form a phrase from an adverb clause

Zarf yan tümcesinden ancak

if the subjects of the two clauses are the same.

iki yan tümcenin öznesi aynıysa tamlama oluşturabiliriz.

Who fell asleep? I did.

Kim uyuyakaldı? Yaptım.

Who began to have strange dreams? I did.

Kim garip rüyalar görmeye başladı? Yaptım.

So the subjects are the same.

Yani konular aynı.

That's why we can use this phrase.

Bu yüzden bu tabiri kullanabiliriz.

Look at this new sentence.

Şu yeni cümleye bak.

Can the adverb clause be reduced to a phrase?

Zarf yan tümcesi bir tümceye indirgenebilir mi?

No. The subjects are different.

Hayır. Konular farklı.

Here's how you make an adverb clause a phrase.

Bir zarf cümlesini nasıl bir cümle haline getireceğiniz aşağıda açıklanmıştır.

And remember with that present participle

Ve şu anki katılımcıyla

you're expressing an active meaning.

aktif bir anlam ifade ettiğinizi unutmayın. Bir zaman zarf tümcesini kısalttığımızda

We don't always use a time word

her zaman bir zaman sözcüğü kullanmayız

when we shorten an adverb clause of time.

.

While is often omitted because it's understood.

While genellikle anlaşıldığı için atlanır.

Hopefully, you understand how I wrote this sentence in the story.

Hikayede bu cümleyi nasıl yazdığımı umarım anlamışsınızdır.

Let me point out that the full adverb clause

Tam zarf tümlecinin

could be written a different way.

farklı bir şekilde yazılabileceğine dikkat çekeyim.

After "while" there could be a progressive verb:

"While" den sonra ilerici bir fiil olabilir:

"While two children were sleeping..."

"İki çocuk uyurken..."

That makes sense, too.

Bu da mantıklı.

Again, the process would be the same.

Yine, süreç aynı olacaktır.

We remove any helping verb.

Herhangi bir yardımcı fiili kaldırırız.

- in this case a form of BE.

- bu durumda bir BE formu.

And our main verb is already a present participle.

Ve ana fiilimiz zaten bir şimdiki zaman ortacıdır.

So this makes our job easier.

Dolayısıyla bu bizim işimizi kolaylaştırıyor.

When we change adverb clauses with progressive verbs,

İlerleyen fiillerle zarf tamlamalarını değiştirdiğimizde,

just take out the form of BE

sadece BE şeklini çıkarın

and keep the present participle.

ve mevcut katılımcıyı koruyun. Bu cümleleri oluştururken

I mentioned that we often omit "while"

"while" kelimesini genellikle atladığımızdan bahsetmiştim

when we create these phrases.

.

We sometimes omit "when," too.

Bazen "ne zaman" ifadesini de atlarız.

I did this in the story.

Bunu hikayede yaptım.

Look at this example.

Bu örneğe bakın.

When is understood, so I left it out.

Ne zaman anlaşıldı, ben de dışarıda bıraktım.

My story isn't very formal,

Hikayem çok resmi değil

but in more formal English I could have written:

ama daha resmi bir İngilizce ile şöyle yazabilirdim:

"Upon" is a time word that has the meaning of "when."

"Üzerinde", "ne zaman" anlamına gelen bir zaman sözcüğüdür.

Let's talk for a moment about word order.

Bir an için kelime düzeni hakkında konuşalım.

These phrases that act like adverbs

Zarf görevi gören bu tamlamalar

are usually in an initial position.

genellikle başlangıç ​​konumundadır.

At the beginning of a sentence.

Bir cümlenin başında.

But they can also be in a final position.

Ancak nihai bir pozisyonda da olabilirler.

Let's look at some examples.

Bazı örneklere bakalım.

Here are two lines from the story.

İşte hikayeden iki satır.

In both sentences, the phrase comes before the main clause.

Her iki cümlede de cümle ana cümleden önce gelir.

Commas are generally used for separation.

Ayırmak için genellikle virgül kullanılır.

Now compare those examples to these.

Şimdi bu örnekleri bunlarla karşılaştırın.

I have two more lines from the story.

Hikayeden iki satır daha var.

In these two sentences, the phrase comes after the main clause.

Bu iki cümlede tamlama ana tümceden sonra gelir.

Commas aren't always used for separation in this case.

Bu durumda virgüller her zaman ayırma için kullanılmaz.

In the first sentence, I chose not to use a comma.

İlk cümlede virgül kullanmamayı tercih ettim.

The phrase is quite short.

Cümle oldukça kısa.

In the second, we have a longer phrase.

İkincisinde, daha uzun bir ifademiz var.

Most writers would use a comma here.

Çoğu yazar burada virgül kullanırdı.

It helps the reader to separate the two ideas.

Okuyucunun iki fikri ayırmasına yardımcı olur.

I'd like you to try a very short exercise to test your understanding.

Anlayışınızı test etmek için çok kısa bir alıştırma yapmanızı istiyorum.

I'll give you three sentences.

Sana üç cümle vereceğim.